Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "muzyka kameralna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Review of repertoire for guitar and piano duo from the 18th to the 21st century in historical perspective
Przegląd repertuaru na duet gitarowo-fortepianowy w ujęciu historycznym od XVIII do XXI wieku
Autorzy:
Popiołek-Walicki, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17913220.pdf
Data publikacji:
2022-05-27
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
guitar and piano
chamber music
repertoire
Anton Diabelli
Dusan Bogdanovic
Walicki-Popiołek Duo
contemporary Polish compositions for guitar and piano
gitara i fortepian
muzyka kameralna
repertuar
współczesne polskie kompozycje na gitarę z fortepianem
Opis:
Artykuł ma na celu omówienie kierunków rozwoju repertuaru na duet kameralny gitarowo-fortepianowy. Podpierając się metodami z zakresu nauk historycznych, a także teorii muzyki, autorka zwraca uwagę na najważniejsze aspekty rozwoju repertuaru, na ten nietypowy w muzyce klasycznej skład, opierając się na danych z własnych kwerend oraz wywiadów z kompozytorami. Repertuar został ujęty całościowo: od czasu pojawienia się praktyki wykonawczej na obsadę gitary i fortepianu, czego początki obserwujemy w muzyce XVIII wieku, aż po kompozycje powstałe w roku 2020. Repertuar został podzielony na segmenty i sklasyfikowany według założeń autorki. Opisane zostały również najważniejsze, według autorki – aktywnie koncertującej – perspektywy brzmieniowe w wybranych utworach z położeniem nacisku na te środki kompozytorskie, które gwarantują równowagę brzmienia poszczególnych partii bez wieloaspektowych strat dla obydwu instrumentów. 
The article aims at discussing the directions of development of the repertoire for chamber guitar-piano duet. Using the methods of historical sciences as well as music theory, the author focuses on the most important aspects of repertoire development, for the ensemble which is quite unusual in classical music, and relies on data from her own searches and interviews with composers. The repertoire is presented as a whole: from the time of the emergence of performance practice for guitar and piano, whose beginnings can be observed in the music of the 18th century, to compositions written in 2020. The repertoire has been divided into segments and classified according to the author's concepts. It also describes the most important, in the author’s - active concert performer – belief, sound perspectives in selected works with emphasis on those compositional means which guarantee the balance of sound of individual parts without multi-aspect prejudice to both instruments. 
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2021, 16; 79-119
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tematy muzyczne w korespondencji Fryderyka II i jego siostry Wilhelminy, margrabiny von Bayreuth
Musical Topics in the Correspondence between Frederick II of Prussia and His Sister Wilhelmine, Margravine von Brandenburg-Bayreuth
Autorzy:
Korpanty, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850455.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Fryderyk II Wielki
Wilhelmina von Bayreuth
XVIII wiek
muzyka kameralna
opera
Frederick II the Great
Wilhelmine von Bayreuth
18th century
chamber music
Opis:
Fryderyk II Wielki (1712–86) zapisał się w historii jako wybitny strateg polityczny i wojskowy, pod którego rządami Prusy stały się jednym z najpotężniejszych mocarstw w Europie. Był także wielbicielem nauki i sztuki, w tym muzyki. Zamiłowanie muzyczne dzielił ze swoją starszą o trzy lata siostrą Wilhelminą (1709–58). Oboje pobierali naukę gry na klawesynie i lutni, ponadto Fryderyk grał na flecie. Zajmowali się także komponowaniem oraz pisali libretta operowe. W roku 1732 Wilhelmina wyjechała po ślubie do Bayreuth, gdzie zajęła się organizacją życia kulturalnego. Wszechstronne zainteresowania artystyczne i naukowe wyróżniają Fryderyka II i Wilhelminę z grona innych władców ówczesnej Europy. Oboje byli mecenasami sztuki i włożyli doniosły wkład w rozwój kultury muzycznej w swoich krajach – zakładali zespoły muzyczne, budowali gmachy operowe i zatrudniali wybitnych muzyków. W Berlinie zatrudnienie znaleźli m.in. Johann Joachim Quantz, Carl Heinrich Graun, Franz Benda, Carl Philipp Emanuel Bach, Felice Salimbeni i Giovanna Astrua, a w Bayreuth – Adam Falckenhagen, Johann Pfeiffer, Giuseppe Antonio Paganelli i Giacomo Zaghini. Fryderyk II i Wilhelmina prowadzili obfitą korespondencję, stanowiącą dowód ich wspólnego zamiłowania do filozofii, literatury, teatru i muzyki. W listach dyskutowali na tematy muzyczne, wymieniali opinie o kompozycjach muzycznych i artystach oraz przesyłali sobie nawzajem partytury muzyczne (własne oraz innych kompozytorów, m.in. J.J. Quantza, C.H. Grauna, Johanna Adolfa Hassego, Christopha Schaffratha i F. Bendy). Zainteresowania muzyczne Fryderyka II i Wilhelminy koncentrowały się wokół muzyki kameralnej oraz opery.
Frederick II the Great (1712–86) went down in history as an outstanding political and military strategist. Under his rule, Prussia became one of Europe’s greatest powers. He was also a lover of science and the arts, including music. He shared his musical passions with his elder sister Wilhelmine (1709–58). Both learned the harpsichord and the lute, and Frederick also played the flute. They composed music and wrote operatic libretti. After her wedding, Wilhelmine left for Bayreuth (1732), where she engaged in organising cultural life. Frederick II and Wilhelmine stand out among other European rulers of that period owing to their versatile artistic and scientific interests. They were both patrons of the arts who significantly contributed to musical culture in their respective states. They founded music ensembles, built opera houses and employed eminent musicians. Those who found employment in Berlin include Johann Joachim Quantz, Carl Heinrich Graun, Franz Benda, Carl Philipp Emanuel Bach, Felice Salimbeni and Giovanna Astrua; in Bayreuth – Adam Falckenhagen, Johann Pfeiffer, Giuseppe Antonio Paganelli and Giacomo Zaghini. Frederick II and Wilhelmine kept up a lively correspondence, which testifies to their shared interest in philosophy, literature, theatre and music. They discussed musical subjects in their letters, exchanged opinions on individual compositions and artists, and sent each other scores (of their own music, as well as pieces by other composers, such as Quantz, Graun and Benda, as well as Johann Adolf Hasse and Christoph Schaffrath). Their musical interests focused on chamber music and opera.
Źródło:
Muzyka; 2021, 66, 1; 126-147
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwartety smyczkowe – testament Góreckiego zakorzeniony w tradycji
String Quartets – Górecki’s Testament Rooted in Tradition
Autorzy:
Karwaszewska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/454016.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
współczesna muzyka polska
muzyka kameralna
cytat w muzyce
Henryk Mikołaj Górecki
contemporary Polish music
chamber music
citation in music
Opis:
Kwartety smyczkowe, nazywane przez Góreckiego „muzyką na cztery instrumenty”, napisał kompozytor specjalnie dla amerykańskiego zespołu muzyków Kronos Quartet. Wszystkie trzy powstały w „okresie późnym” twórczości, jako symbol intymnej wypowiedzi kompozytora w latach 1988–1990–1994 (2005). Interesujący jest los zwłaszcza kwartetu ostatniego, który czekał na swą premierę aż dekadę. Kwartety te, ze względu na użyty w nich materiał muzyczny odwołujący się do dziedzictwa polskiej kultury stanowić mogą rodzimy testament. Odwołania te są różne: od aluzji do renesansowych źródeł, poprzez wątki Chopinowskie, autonomiczności gatunku Górecki nadał utworom tytuły, które sugerują rodzaj zacytowanego autentyku. Artykuł ma na celu przedstawienie stopnia tych nawiązań.
String quartets called by Górecki “the music on four instruments” were written especially for the American group of musicians Kronos Quartet. All the three were created in the late period of his creativity, as the symbol of the composer’s intimate statement in the years 1988–1990–1994 (2005). What is interesting is the fate of the last quartet, which had to wait a decade for its premiere. Those quartets, because of the used musical material referring to Polish cultural heritage, can pose a native testimony. These references are of various character: from allusions to renais- sance sources, through Chopin threads, Shymanowski’s citations, to the references to the highland culture. In order to meet the requirements of the tradition of the genre autonomism, Górecki enti- tled his works so the titles suggest the type of cited authentic work. The goal of the article is to present the degree of those references.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2014, 9; 113-130
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies