Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "museum" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 26
Tytuł:
Historia mówiona jako narzędzie partycypacji muzealnej
Oral History as a Tool for Museum Participation
Autorzy:
Kopiniak, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056667.pdf
Data publikacji:
2021-12-23
Wydawca:
Ośrodek Pamięć i Przyszłość
Tematy:
muzealnictwo
partycypacja muzealna
historia mówiona w muzeum
museology
museum participation
oral history in museum
Opis:
Historia mówiona jest z natury partycypacyjna, gdyż w swym centrum stawia dialog, za pomocą którego – w ramach wywiadu – współtworzony jest autorski, subiektywny przekaz. Odnosząc się do założeń metodologicznych historii mówionej oraz różnych modeli partycypacji muzealnej, rozumianej jako budowanie społeczności, edukacja i aktywizm, analizuję przenikanie się tych dwóch zjawisk i ich wzajemne zależności w kontekście działalności muzeów. Opisuję również trzy modele działań partycypacyjnych i wybrane projekty historii mówionej realizowane w polskich muzeach, analizując ich cechy charakterystyczne, potwierdzające partycypacyjny potencjał metody oral history w działaniach muzealnych.
Oral history is participatory in nature, as it places at its centre a dialogue through which – as part of an interview – an original, subjective message is co-created. In terms of the methodological assumptions of oral history and various models of museum participation, understood as community building, education, and activism, I analyse the interpenetration of these two phenomena and their mutual dependencies in the context of museum activities. I also describe three models of participatory activities and selected oral history projects implemented in Polish museums, analysing their characteristics, and confirming the participatory potential of the oral history method in museum activities.
Źródło:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2021, 11; 90-113
2719-7522
2084-0578
Pojawia się w:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Luźne refleksje o historii sztuki na obszarze muzealnictwa
Loose Reflections on the History of Arts in the Sphere of Museology
Autorzy:
de Rosset, Tomasz F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591070.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
museology
museum studies
history of arts
Opis:
Historia sztuki w muzeum nie tworzy teorii, ale odpowiada na szczegółowe kwestie. W ten sposób w każdej sytuacji pozostaje w bezpośrednich relacjach z samym rdzeniem struktury „sensu muzealniczego”. Po pierwsze towarzyszy wszystkim etapom gromadzenia zbiorów, bo wiąże się z tym już wstępna analiza i ekspertyza dla dokonania nabytku oraz późniejsze jego opracowanie (inwentaryzacja i katalogowanie). Są to oczywiste dla muzealnika pytania o atrybucję, datowanie, ikonografię, technikę i technologię wykonania, cechy stylowe. Wnioski z tych badań stanowią następnie podstawę muzealnych ekspozycji. To najistotniejszy aspekt działania historii sztuki w muzealnictwie. Podobnie można też przedstawić cele edukacji w zakresie historii sztuki dla potrzeb muzealnictwa. Dyscyplina ta wytycza ramy intelektualne, kulturalne, artystyczne działalności muzealnej, ale potem musi przekształcić się w to coś, co nazwiemy znawstwem. Edukacja w muzealnictwie ma wszak dwa oblicza, bo to nie tylko formacja pracowników (jej kształtowanie i wzbogacanie), ale także działalność edukacyjna muzeum kierowana na zewnątrz – ku odbiorcy. Historia sztuki dostarcza modelu operacyjnego, przede wszystkim swojej własnej klasyfikacji wedle reguł chronologiczno-stylowych wraz ze swoistym uniwersalizmem, dążeniem do ujęcia całości. Muzeum jest miejscem sztuki, ale rzecz biorąc historycznie jest ono jednym z wielu miejsc sztuki, bo jest nim tak jak w różnych momentach dziejów były prehistoryczne groty, antyczne świątynie, chrześcijańskie kościoły, feudalne zamki, arystokratyczne pałace, mieszczańskie kamienice, domy aukcyjne, magazyny, galerie, atelier artystów; obecnie zaś – właśnie muzea, ale też uniwersytety, miasta w ogóle jako układy urbanistyczno-architektoniczne, fabryki, a nawet pojedyncze budynki, pracownie konserwatorskie i laboratoria je wspierające, no i wreszcie last but not least miejsce, gdzie pracuje współczesny twórca (tradycyjne atelier, biuro, sala informatyczna, squat, czy cokolwiek innego). Każde z nich tworzy osobny – chociaż przeplatający się z innymi – obszar, który ma własną historię sztuki i na swój sposób jest ona różna od innych.
The history of arts in a museum does not create a theory, but responds to detailed questions. In that way it always remains in direct relations with the core of the structure of the ‘museological sense’. First of all, it accompanies all the stages of creating collections, which include a preliminary analysis to assess acquisitions and a later evaluation of those acquisitions to catalogue them. The questions evident for a museologist are the ones concerning attribution, dating, iconography, technique and technology, stylistic features. The conclusions resulting from such examinations are the basis for the museum expositions. It is the essential aspect of the history of arts in museums. The aims of education in the sphere of the history of arts for the needs of museology might be presented in a similar way. This discipline marks the intellectual, cultural and artistic framework for museums, but it has to be transformed into what is called expertness. Education in museology is twofold, as it is not only the formation of workers (shaping and enriching them), but also the educational activity of the museum directed outwards, towards the audience. The history of arts offers an operational model – first of all – of its own classification according to the chronological and stylistic rules together with a specific universalism, aspiration for a holistic approach. The museum is a place of arts, but from a historical point of view it is one of many places of arts, because throughout the history places of arts were caves, ancient temples, Christian churches, feudal castles, aristocratic palaces, urban tenement houses of the bourgeoisie, auction houses, stores, galleries, artists’ ateliers; and now – just museums, but also universities, whole towns as urbanistic layouts, factories, even individual buildings, conservation workshops, and last but not least the places where the contemporary creator works (a traditional atelier, an office, a computer room, a squat, or whatever else). Each one of them creates a separate – although entwined with others – area, which has its own history of arts and in a way is different from all the others.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2018, 2; 27-36
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THE SIBERIAN COLLECTION OF THE ETHNOGRAPHIC MUSEUM IN CRACOW IN THE LIGHT OF FIELDWORK AND ANTHROPOLOGICAL REINTERPRETATIONS
KOLEKCJA SYBERYJSKA MUZEUM ETNOGRAFICZNEGO W KRAKOWIE W ŚWIETLE BADAŃ TERENOWYCH I ANTROPOLOGICZNEJ REINTERPRETACJI
Autorzy:
Zych, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433003.pdf
Data publikacji:
2020-08-10
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
collection
Siberia
ethnographic museum
research
museology
Opis:
The paper presents the results of the academic museum Project called Anthropological reinterpretation of the Siberian collections from the Ethnographic Museum in Cracow that came from Polish 19th-century explorers of Siberia financed by the National Programme for the Development of Humanities (2016–2019). Four major topics of investigation among the collections’ source communities have been presented: Benedykt Dybowski’s collection from Kamchatka, Konstanty Podhorski’s collection from Chukotka, Nenets’ clothing donated by Izydor Sobański, and two cult figurines which reached the Cracow Museum from Jan Żurakowski. The presentation reveals the assumptions of the in-field museology: the method combining the anthropological perspective with museology elements. Furthermore, the digital repository www.etnomuzeum.eu/syberia is discussed; it is the one that makes the collections and research results available online. The paper may prove of interest to professionals curating collections, culture researchers, historians, cultural anthropologists, art historian, conservation services, museology theoreticians.
Źródło:
Muzealnictwo; 2020, 61; 172-180
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzeum Ofiar Wielkiego Głodu w Kijowie. „Trudna” ekspozycja muzealna
National Museum of the Holodomor-Genocide in Kiev. A “Diffi cult” Exhibition
Autorzy:
Mosiej-Zambrano, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154656.pdf
Data publikacji:
2020-08-26
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
difficult exhibition
Holodomor Museum
martyrology
museology
tanatourism
Opis:
The article analyses the permanent exhibit of the National Holodomor-Genocide Museum in Kiev. A particular emphasis is placed on the way the difficult and martyrological content is presented. The article describes the exhibition, its positive aspects and interesting solutions as well as the elements that, according to the author, adversely affect the visitors. The ways to convey essential, emotional, and tragic content in the museum were analysed. Exhibition solutions, such as the distribution of showcases, exhibits, signatures, and multimedia elements, were emphasised. Moreover, the exhibition analysis also draws attention to the elements of message availability and tries to indicate its reception. For the purposes of this article, the literature dedicated to the phenomenon of tanatouristics, the so-called difficult subjects, was also used. Thanks to this measure, the introduction of the article tries to bring these phenomena closer to its readers. The article is also based on the personal experience and knowledge of the author, an employee of an emerging martyrological museum in Poland – Sybir Memorial Museum – art historian, and museum enthusiast.
Źródło:
Studia Polsko-Ukraińskie; 2020, 7; 79-89
2353-5644
2451-2958
Pojawia się w:
Studia Polsko-Ukraińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SZTUKA CZY ZUPA, SPOŁECZNA ODPOWIEDZIALNOŚĆ EDUKACJI MUZEALNEJ
ART OR SOUP. SOCIAL RESPONSIBILITY OF MUSEUM EDUCATION
Autorzy:
Leszek, Karczewski,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433568.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
museum
education
participation
museology
modern art
constructivism.
Opis:
The author, practitioner and theoretician of museum education in the spirit of participation, develops a mission of social responsibility of museum education and is involved in discussions about the performative turn in the humanities. He analyses the agency of museum institutions, the effects of exhibits and exposition rhetoric, the effects in the public non-artistic sphere and finally distinctive effects in the symbolic sphere. He sees a museum as a mediator for arousing conflicts where mediation is supposed to lead to the emancipation of audience. Its embodiment would be a high-brow educator who, as an ‘unwanted outsider’ destroys the existing status quo. The author reinterprets speculative museum findings by presenting three sets of activity of the Department of Education of the Museum of Art in Łódź. The first project, Avant-garde in Szczekociny, deals with the cooperation of community art with urban and rural society of Szczekociny, a commune with less than 4000 residents. The second one is the Coco&Vinci Project, according to which the museum education has become a vehicle of documented social advancement of pupils of Łódź reformatory. The third project, Gallery of jeans, is a project of a creative common room, in which activities related to art for children who are brought up in the gates of tenement houses in the neglected downtown of Łódź give way to volunteer social work. For two last projects, the author outlines a broader, not only museum-related, interpretative context which he sees for example in the Situational International or in the radical pedagogy. The common point here is the pursuit of emancipation. The author proves that socially responsible museum education must take into account the openness of a museum institution on different but equally valuable world orders. He also argues that a museum educator who facilitates a subjective change of participants in activities should be ready for it themselves. The emphasis on educator’s ethics is thus the polemics with arguments of the Polish museum environment who insist on a systemic way of training educators.
Autor, praktyk i teoretyk edukacji muzealnej w duchu partycypacyjnym, projektuje misję społecznej odpowiedzialności edukacji muzealnej snując rozważania w ramach zwrotu performatywnego w naukach humanistycznych. Analizuje sprawczość instytucji muzealnej: oddziaływanie eksponatów i retoryki ekspozycyjnej, oddziaływanie w publicznej sferze pozaartystycznej, wreszcie – dystynktywne oddziaływanie w sferze symbolicznej. Widzi rolę muzeum spełniającego funkcję mediatora powstających konfliktów; mediacja ta ma prowadzić do emancypacji widza. Jej ucieleśnieniem byłby edukator-intelektualista, który, jako „niepożądany outsider” burzy zastane status quo. Autor reinterpretuje spekulatywne ustalenia muzeologiczne poprzez prezentowane trzy zespoły działań Działu Edukacji Muzeum Sztuki w Łodzi. Pierwszy to projekt Awangarda w Szczekocinach, działanie nurtu community art ze społecznością miejsko-wiejskiej gminy niespełna czterotysięcznego miasta Szczekociny. Drugi to projekt Coco&Vinci, w którym edukacja muzealna stała się wehikułem udokumentowanego, społecznego awansu podopiecznych łódzkiego poprawczaka. Trzeci to projekt świetlicy twórczej Galeria Dżinsów, w którym działania związane ze sztuką dla dzieci wychowujących się w bramach kamienic zaniedbanej ulicy łódzkiego Śródmieścia ustąpiły miejsca wolontaryjnej pracy socjalnej. Dla dwóch ostatnich działań autor zarysowuje szerszy, niż tylko muzealny, kontekst interpretacyjny, widząc go np. w Międzynarodówce Sytuacjonistycznej czy radykalnej pedagogice. Punkt wspólny stanowi tu dążenie emancypacyjne. Autor dowodzi, że społecznie odpowiedzialna edukacja muzealna musi uwzględniać otwartość instytucji muzeum na odmienne, a równie cenne porządki świata. Argumentuje także, że edukator muzealny, facylitujący podmiotowościową zmianę uczestników działań, sam powinien być na nią gotowy. Nacisk na etykę edukatora stanowi tym samym polemikę z głosami z polskiego środowiska muzealniczego, postulującymi systemowy sposób kształcenia edukatorów.
Źródło:
Muzealnictwo; 2015, 56; 159-168
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Studia muzeologiczne na Uniwersytecie Rzeszowskim – próba odpowiedzi na zapotrzebowanie muzeów XXI wieku
Museum studies at the University of Rzeszów – an attempt to meet the need for museums of the 21st century
Autorzy:
Trybała-Zawiślak, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/567503.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Instytut Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego. Muzeum Okręgowe w Rzeszowie
Tematy:
museology
museum education
education and didactics in museum studies
research in the field of museology
organizational activity in the field of museology
Opis:
The article presents the main goals and assumptions involving the initiative to create a course of museum studies at the University of Rzeszów and its curriculum has been also briefly described. It was pointed out that museum studies with a specialization focused on museum education and obtaining a master’s degree in this field are, so far, the only ones in Poland. Moreover, the most important scientific, organizational and didactic achievements have been described, as well as the possibilities for further development of this field of study.
Źródło:
Materiały i Sprawozdania Rzeszowskiego Ośrodka Archeologicznego; 2017, 38; 315-324
0137-5725
Pojawia się w:
Materiały i Sprawozdania Rzeszowskiego Ośrodka Archeologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fabryka pamięci. O konfrontowaniu się z przeszłością w wystawie „Kraków – czas okupacji 1939–1945
The Memory Factory. Confronting the Past in the Exhibition „Kraków under Nazi Occupation from 1939 to 1945”
Autorzy:
Weżgowiec, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570961.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:
museology
historical/narrative museum
museum exhibition
(museum) narrative
Schindler’s Factory
Cracow under Nazi occupation from 1939 to 1945
muzealnictwo
muzeum historyczne/narracyjne
ekspozycja muzealna
narracja (muzealna)
Fabryka Schindlera
czas okupacji 1939–1945 w Krakowie
Opis:
The contemporary “reading” of history and the narrative of the past can assume various forms, one of which are museum exhibitions, including narratives presented by history museums. The purpose of this article is to provide a reflection on the account of the Second World War, presented at the exhibition Cracow under Nazi Occupation from 1939 to 1945 in Schindler’s Factory, which is now part of the Historical Museum of Cracow. A visible change has been observed over several years in the way of organizing exhibitions in Polish museums, which combines various techniques of presentation in the form of a specific collage. How does this exhibition narrate the past? By what means do its authors compose this narrative? And, finally, can a modernly designed exhibition touch such a painful subject as war and how can it do that? Places that commemorate the events of the Nazi occupation have so far found themselves in different parts of Cracow. Therefore, the memories of them seemed to be fragmentary. The authors of the exhibition in Schindler’s Factory have endeavoured to unify these memories of the wartime experiences of Cracow and its inhabitants. Further deliberations are preceeded by a brief outline of the history of museology, with particular emphasis placed on its contemporary dimension, that is, the so-called open or narrative museum.
Źródło:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2012, 62; 211-229
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Międzynarodowa konferencja „Muzea kościelne wobec nowych wyzwań”, Mszczonów, 18-20 października 2017 r.
International conference ‘Church museums facing new challenges’, Mszczonów, 18-20 October 2017
Autorzy:
Błażejczyk, Natanaela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783959.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
konferencja muzealna
muzealnictwo
muzea kościelne
a museum conference
museology
church museums
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2018, 110; 529-537
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja muzealna – wychowanie do aktywnego uczestnictwa w kulturze
Museum education – education for active participation in culture
Autorzy:
Pater, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962546.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
Tematy:
museum
museology
cultural education
culture education
aesthetic education
museology education
museum education
edukacja muzealna
uczestnictwo w kulturze
muzeum
muzeologia
edukacja kulturalna
edukacja kulturowa
wychowanie estetyczne
pedagogika
muzealnictwa
Opis:
Autorka prezentuje na podstawie przeglądu literatury przedmiotu działania edukacyjne w muzeach skierowane do dzieci i młodzieży, jak również do różnych grup osób dorosłych i starszych. W kontekście pedagogiki kultury, edukacji kulturowej i kulturalnej, wychowania estetycznego, wychowania przez sztukę, edukacji historycznej ukazuje muzeum jako ważny obszar badań edukacyjnych, który w Polsce stosunkowo mało jest eksplorowany, w szczególności przez środowisko pedagogów. Zwracając uwagę na dynamiczny rozwój muzealnictwa w Polsce w ostatniej dekadzie, na wybranych przykładach działań prowadzonych przez muzea i z literatury przedmiot wskazuje na muzeum jako aktualną i ważną przestrzeń dla wychowania do aktywnego uczestnictwa w kulturze. Zwraca uwagę na potrzebę podejmowania badań nad edukacją muzealną przez środowisko pedagogów, nauczycieli w aktywnej współpracy z muzealnikami i animatorami kultury.
The author presents, on the basis of literature review, educational activities in museums addressed to children and youth as well as to various groups of adults and older people. In the context of pedagogy of culture, culture and cultural education, aesthetic education, art education, historical education, the author presents museum as an important area of educational research, which is relatively little explored by pedagogical community in Poland. Noting the dynamic development of museums in Poland in the last decade, on the basis of exemplary activities in museums and literature, the author highlights museum as actual and important space for education for active participation in culture. She draws attention to the need to undertake research on museum education by pedagogues and teachers in active collaboration with museum experts and cultural animators.
Źródło:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2017, 1
2353-7914
Pojawia się w:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maria Znamierowska-Prüffer – an ethnologist and museologist
Autorzy:
Czachowski, Hubert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932827.pdf
Data publikacji:
2019-07-19
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Maria Znamierowska-Prüffer (1898–1990)
ethnology
museology
Ethnographic Museum in Vilnius
Ethnographic Museum in Toruń
fishery
folklore
Intangible Cultural Heritage (ICH)
open-air museum
Znamierowska-Prüfferowa (1898–1990)
etnologia
muzealnictwo
Muzeum Etnograficzne w Wilnie
Muzeum Etnograficzne w Toruniu
rybołówstwo
folklor
dziedzictwo niematerialne
muzeum na wolnym powietrzu
Opis:
Born in Kybartai, Lithuania, on 13 May 1898, in the 1930s Maria Znamierowska studied ethnology at the Stephen Batory University (USB) in Vilnius under Prof. Cezaria Baudouin de Courtenay-Ehrenkreutz and Prof. Kazimierz Moszyński. She began working at the University Ethnographic Museum established by Prof. Ehrenkreutz; apart from the collection of material culture, the Museum researched into and collected records of oral and musical folklore. M. Znamierowska organized exhibitions on folk construction, and investigated folk fishery, the topic she dealt with in her MA thesis and doctoral dissertation. In 1925, she married the zoologist and entomologist Prof. Jan Prüffer. Following WW II, Znamierowska-Prüffer and a group of USB professors came to Toruń, where she was employed as lecturer at the Chair of Ethnology and Ethnography of the Nicolaus Copernicus University (UMK). She made attempts to establish an ethnographic museum resembling the Vilnius one at her Chair, however, she was only able to set up an ethnographic section at the Toruń City Museum (1946-1958). Having received Professor’s title in 1955, in 1959 she launched a separate Ethnographic Museum in Toruń, additionally establishing an ethnographic park by the museum. Her most important exhibition: ‘Traditional Folk Fishery in Poland’, was mounted in 1963. Committed to creating open-air museums in Poland, M. Znamierowska-Prüffer also released publications on ethnographic museology. Having headed the Toruń institution for 13 years, she left the Museum boasting the collection of 15,000 exhibits and an ample Folklore Archive. In 1958-1963, she headed UMK’s Chair of Ethnography, however giving museology lectures until 1988. She participated in numerous ethnology and museology conferences around Europe. An active member of the Polish Folklore Association, she held various positions in its structures until 1978, when she became its honorary member. Retired, she continued her in-field research, and worked on her last publication meant to recapitulate all her research into fishery (1988). She died in Toruń in 1990, and was buried there. The Toruń Ethnographic Museum has been named after her since 1990.
Maria Znamierowska urodziła się 13 maja 1898 r. w Kibartach na Litwie. W latach 20. XX w. studiowała etnologię na Uniwersytecie Stefana Batorego (USB) w Wilnie pod kierunkiem prof. Cezarii Baudouin de Courtenay-Ehrenkreutz oraz prof. Kazimierza Moszyńskiego. Pracę rozpoczęła w stworzonym przez prof. Ehrenkreutz uniwersyteckim Muzeum Etnograficznym, które poza kolekcją kultury materialnej prowadziło badania i gromadziło zapisy folkloru ustnego i muzycznego. M. Znamierowska organizowała wystawy budownictwa ludowego oraz prowadziła badania ludowego rybołówstwa, czego dotyczyły jej prace – magisterska i doktorska. W 1925 r. wyszła za mąż za zoologa i entomologa prof. Jana Prüffera. Po II wojnie światowej Znamierowska-Prüfferowa przybyła razem z grupą profesorów USB do Torunia, i na nowo utworzonym uniwersytecie została zatrudniona jako adiunkt w Katedrze Etnologii i Etnografii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika (UMK). Próbowała zorganizować przy Katedrze muzeum etnograficzne na wzór wileński, ale mogła tylko stworzyć dział etnograficzny w Muzeum Miejskim w Toruniu (1946–1958). W 1955 r. otrzymała tytułu profesora, a w 1959 r. otworzyła odrębne Muzeum Etnograficzne w Toruniu, tworząc także przymuzealny park etnograficzny. W 1963 r. powstała jej najważniejsza wystawa „Tradycyjne rybołówstwo ludowe w Polsce”. M. Znamierowska-Prüfferowa była zaangażowana w powstawanie w Polsce muzeów na wolnym powietrzu i publikowała na temat muzealnictwa etnograficznego. Dyrektorem toruńskiej placówki była przez 13 lat, zostawiła muzeum z kolekcją 15 000 eksponatów i obszernym Archiwum Folkloru. W latach 1958–1963 była kierownikiem Katedry Etnografii UMK, a do 1988 r. prowadziła wykłady z muzealnictwa. Brała udział w wielu konferencjach etnologicznych i muzealniczych w Europie. Aktywnie pracowała w Polskim Towarzystwie Ludoznawczym, pełniąc różne funkcje, a w 1978 r. została jego członkiem honorowym. Na emeryturze nadal prowadziła badania terenowe i pracowała nad ostatnią publikacją, będącą podsumowaniem jej badań nad rybołówstwem (1988). Zmarła w 1990 r. w Toruniu i tutaj została pochowana. Od 1990 r. Muzeum Etnograficzne w Toruniu nosi jej imię.
Źródło:
Muzealnictwo; 2019, 60; 154-162
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea „Muzeum przedhistorycznego” prof. Erazma Majewskiego w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w latach 20. XX wieku
Autorzy:
Przylicki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879786.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
muzeum przedhistoryczne
prof. Erazm Majewski
archeologia
muzealnictwo
prehistoric museum
prof. Erasmus Majewski
archeology
museology
Opis:
O Muzeum Uniwersyteckim im. Księdza Jana Władzińskiego, które rozpoczęło swą działalność podczas uroczystej inauguracji roku akademickiego w niedzielę, 9 października 1932 r., napisano wiele. Zupełnie nieznanym pozostaje jednak fakt, że na długo przed otworzeniem tej placówki, bo już w pierwszych latach działalności KUL, czyniono starania o zorganizowanie w murach Uczelni „muzeum przedhistorycznego”, którego podstawę miał stanowić zbiór archeologiczny prof. Erazma Majewskiego z Warszawy. Na podstawie zachowanych w Archiwum Uniwersyteckim dokumentów - dwóch listów i projektu aktu darowizny, zrekonstruowane zostały okoliczności tworzenia tamtego muzeum. Ostatecznie muzeum przedhistoryczne im. Erazma Majewskiego w KUL nie powstało. Na przeszkodzie w realizacji tego ambitnego zamierzenia stanęła bezkonkurencyjna propozycja Warszawskiego Towarzystwa Naukowego, które zaofiarowało profesorowi pod ekspozycję jego zbiorów pomieszczenia na 3. piętrze Pałacu Staszica, w samym centrum miasta Warszawy. Die Idee das vorgeschichtlichen Museums von Prof. Erazm Majewski in der Katholischen Universität Lublin in den 20-er Jahren des 20. Jahrhunderts Das Kanoniker Jan Wladzinski Universitätsmuseum, das während der feierlichen Inauguration des akademischen Jahres 1932/1933 am 9. Oktober 1932 eingeweiht wurde, ist schon oft in der Literatur genannt worden. Völlig unbekannt bleibt jedoch, dass lange vor der Eröffnung dieser Einrichtung, Anstrengungen unternommen wurden, um innerhalb der Mauern der Universität ein vorgeschichtliches Museum zu aufzubauen. Dessen Grundlage war eine archäologische Sammlung von Prof. Erazm Majewski aus Warschau. Angesichts der erhaltenen Dokumente aus dem Universitätsarchiv ist es nun möglich, einen Blick hinter die Kulissen dieser Initiative zu werfen. Letztlich ist das Museum für Vorgeschichte nicht entstanden, da Prof. Majewski inzwischen von der Warschauer Wissenschaftsgesellschaft gebeten wurde, seine imposante Sammlung in der 3. Etage des Staszic-Palastes, im Zentrum von Warschau auszustellen.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 4; 171-177
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Canonization of the avant-garde: on the publication Avant-garde museum
Kanonizacja awangardy – o publikacji Awangardowe muzeum
Autorzy:
Lubiak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932691.pdf
Data publikacji:
2021-06-23
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Avant-garde
museum
modern art
museology
art of exhibition
awangarda
muzeum
sztuka nowoczesna
muzealnictwo
wystawiennictwo
Opis:
The monumental publication Avant-garde Museum (ed. Agnieszka Pindera, Jarosław Suchan, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2020) juxtaposes and analyses four museum projects: Museums of Artistic Culture in Soviet Russia, the activity of the Société Anonyme in the USA, Poland’s ‘a.r.’ Group, and the Kabinett der Abstrakten, the selection criterion being that each was conceived by Avantgarde artists; additionally, in the projects’ assumptions the artists were to run the implementation of the projects. The publication has been divided into three sections: research papers, source texts, and the catalogue of documents and works. The study of the Avant-garde museum projects spans over four areas: the concept, collection, organization, and display. However, these issues are not isolated in the research, but more purposefully integrated. The main goal of the study is to show how the Avant-garde institutionalized itself. This very thesis is reflected upon in the present paper. Just like the consequences of this publication: e.g., entering the Avant-garde into the canon of art history and sanctifying its output as an unquestionable value.
Monumentalna publikacja Awangardowe muzeum (red. Agnieszka Pindera, Jarosław Suchan, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2020) zestawia i analizuje cztery projekty muzealnicze: Muzea Kultury Artystycznej w Rosji Radzieckiej, działalność Société Anonyme w Stanach Zjednoczonych i grupy „a.r.” w Polsce oraz Kabinett der Abstrakten w Hanowerze. Kluczem doboru jest to, że koncepcję każdego z projektów opracowali awangardowi artyści, co więcej w założeniach mieli oni również kierować realizacją tych przedsięwzięć. Publikacja podzielona jest na trzy części: artykuły badawcze, teksty źródłowe oraz katalog dokumentów i prac. Badanie awangardowych projektów muzealniczych obejmuje cztery obszary: koncepcję, kolekcję, organizację i ekspozycję. Kwestie te nie są wyodrębniane w badaniach, raczej celowo splatane. Głównym założeniem książki jest ukazanie, w jaki sposób awangarda instytucjonalizowała samą siebie. Ta teza zostaje poddana refleksji w niniejszej recenzji. Podobnie jak konsekwencje tej publikacji, do których należy m.in. wpisanie awangardy do kanonu historii sztuki i uświęcenie jej dorobku jako niepodważalnej wartości.
Źródło:
Muzealnictwo; 2021, 62; 128-131
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
De la sortie de terre à la mise sous verre: la Vénus de Lespugue comme chef–d’œuvre de l’art mobilier paléolithique. Essai de biographie muséale
From Disinterment to Display: the Venus of Lespugue as a Masterpiece of Palaeolithic Portable Art. An Attempt at a Museum Biography
Autorzy:
Bertin, Marion
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/450157.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów
Tematy:
Venus of Lespugue
musée de l’Homme
masterpiece
museology
prehistory
attempt for a museum biography
Opis:
Discovered in August 1922 by the Count of Saint–Périer and given to the laboratory of Pale- ontology in the National Museum of Natural History of Paris a few months later, the Venus of Lespugue can be seen as a major Palaeolithic work. A lot of theories have tried to explain its meaning and function in Palaeolithic society, but its biography within the museum still remained to be done. This biography will help to examine the situation of the whole of Prehistory within the National Museum of Natural History, to understand the evolution of this institution during the last century, and to reevaluate the rank of masterpiece that has been attributed to the Venus in the new Musée de l’Homme
Źródło:
Organon; 2018, 50; 19-43
0078-6500
Pojawia się w:
Organon
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O POTRZEBIE POWSTANIA POLSKIEGO SŁOWNIKA MUZEALNIKÓW
ON THE NEED TO COMPILE A POLISH DICTIONARY OF MUSEUM CURATORS
Autorzy:
Agnieszka, Murawska,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433176.pdf
Data publikacji:
2017-09-12
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
muzealnik
historia muzealnictwa
muzealnictwo
słownik
służba publiczna
museum curator
history of museology
museology
dictionary
public service
Opis:
The article documents all the actions which have already been undertaken to compile a Polish Dictionary of Museum Curators. The co-operation of the National Institute for Museums and Public Collections, the Adam Mickiewicz University in Poznań and the National Museum in Poznań, and the Association of Polish Museum Professionals, Wielkopolska branch, and the project’s public partner and initiator, which has contributed to two symposiums and a discussion panel. The opportunity to implement a long-term and nationwide project which serves to contribute to knowledge about the development of museology in Poland, consolidate the professional environment, and improve the ethos of a profession which is similar to a public service, will be the substantive result of the events.
Artykuł dokumentuje dotychczasowe działania mające na celu stworzenie Polskiego Słownika Muzealników. Współpraca instytucji: Narodowego Instytutu Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów, Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i Muzeum Narodowego w Poznaniu z partnerem społecznym i inicjatorem projektu – Oddziałem Wielkopolskim Stowarzyszenia Muzealników Polskich doprowadziła do realizacji 2 sympozjów oraz panelu dyskusyjnego. Efekty merytoryczne tych wydarzeń stanowią trwałą bazę umożliwiającą realizację wieloletniego projektu o charakterze ogólnopolskim, służącego powstaniu zarówno podstaw wiedzy o osobach związanych z rozwojem muzealnictwa w Polsce, jak i konsolidacji środowiska oraz wzmocnieniu etosu zawodu o cechach służby publicznej.
Źródło:
Muzealnictwo; 2017, 58; 277-280
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja wystawy „Rok 1922 z perspektywy Katowic. Wykorzystana szansa?”
Review of the Exhibition: “The Year 1922 from the Perspective of Katowice. A Chance That Was Taken?”
Autorzy:
Bulla, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28894859.pdf
Data publikacji:
2022-12
Wydawca:
Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
Tematy:
Katowice
museology
Upper Silesia
Museum of the History of Katowice
muzealnictwo
Górny Śląsk
Muzeum Historii Katowic
Opis:
The review concerns the exhibition entitled “The Year 1922 from the Perspective of Katowice. A Chance That Was Taken?”, which was hosted by the Museum of the History of Katowice between July 15 and November 27, 2022. Its curators were Joanna Tofilska, Joanna Kałuska and Sławomir Stanowski. Jolanta Barnaś was responsible for the exhibition arrangement, whereas Aleksander Niesyto - for editing the texts. The aim of the exhibition was to remind the events that took place exactly 100 years ago in Katowice. However, the focus was not only on the events. There was also made an attempt to characterize how they influenced the development of the city and the whole region. The review consists of two parts. The first of them summarizes the information contained in the exhibition halls and discusses the presented exhibits. Meanwhile, the second part assesses the exhibition in terms of the technical and content-related solutions used. Attention was drawn to minor defects, such as placing some boards and exhibits too high for the average visitor’s eye, too strong lighting of two boards or difficulties in accessing one of the parts of the exhibition located in a separate room. Furthermore, doubts were expressed as to the adequacy of the subtitle of the exhibition, because the lack of comparative data could make it impossible to answer the question asked therein. In addition, the quality of the prepared texts, the selection of exhibits, as well as the general aesthetics of the exhibition were positively assessed. The exhibition was prepared in an objective manner, discussing the subject thoroughly. At the same time, the prepared texts were accessible to all visitors.
Recenzja dotyczy wystawy pt. „Rok 1922 z perspektywy Katowic. Wykorzystana szansa?”, która była prezentowana w Muzeum Historii Katowic w okresie od 15 lipca do 27 listopada 2022 roku. Jej kuratorami byli Joanna Tofilska, Joanna Kałuska oraz Sławomir Stanowski. Za aranżację odpowiedzialna była Jolanta Barnaś, a redakcję tekstów Aleksandra Niesyto. Celem wystawy miało być przypomnienie wydarzeń, jakie miały miejsce dokładnie 100 lat temu w Katowicach, jednakże nie skupiono się wyłącznie na nich, lecz podjęto próbę scharakteryzowania, jak wpłynęły na rozwój miasta i regionu. Recenzja składa się z dwóch części. W pierwszej z nich streszczono informacje zamieszczone w salach wystawowych oraz omówiono zaprezentowane eksponaty. W drugiej dokonano oceny wystawy pod kątem zastosowanych rozwiązań technicznych oraz merytorycznych. Zwrócono uwagę na drobne wady, takie jak umieszczone niektórych tablic i eksponatów zbyt wysoko dla oka przeciętnego zwiedzającego, zbyt silne oświetlenie dwóch tablic czy trudności w dostępie do jednej z części ekspozycji umieszczonej w odrębnym pomieszczeniu. Wyrażono wątpliwości, co do adekwatności podtytułu wystawy, gdyż brak danych porównawczych mógł uniemożliwić udzielenie odpowiedzi na zadane w nim pytanie. Poza tym pozytywnie oceniono jakość opracowanych tekstów, dobór eksponatów, a także ogólną estetykę ekspozycji. Wystawa została opracowana w sposób obiektywny, wyczerpujący temat, a zarazem przygotowane teksty były przystępne dla ogółu zwiedzających.
Źródło:
Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"; 2022, 10, 10; 217-233
2353-2734
Pojawia się w:
Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 26

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies