Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "moral virtue" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
„Człowiek porządny” – ideał wychowania moralnego. Na kanwie rozważań etycznych Tadeusza Kotarbińskiego
“A decent human being” – the ideal of moral upbringing. Reflections inspired by the ethical views of Tadeusz Kotarbiński
Autorzy:
Żywczok, Alicja
Gałkowski, Stanisław
Kostyło, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/969249.pdf
Data publikacji:
2020-07-18
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
człowiek porządny
wychowanie moralne
ideał
cnota moralna
sumienie
etyka niezależna
minimalizm etyczny
a decent human being
moral upbringing
ideal
moral virtue
conscience
independent ethics
ethical minimalism
Opis:
Autorka tekstu dokonała rekonstrukcji i twórczej interpretacji poglądów etycznych Tadeusza Kotarbińskiego, zwłaszcza dotyczących głównego ideału wychowania moralnego, jakim jest człowiek tak zwany porządny. Tekst stanowi zatem próbę udzielenia odpowiedzi na kilka pytań badawczych: 1. Jak zdefiniować „porządnego człowieka”; za pośrednictwem jakich cech charakteru, właściwości osobowości bądź zachowania? W celu udzielenia odpowiedzi zostaną przywołane takie kategorie, jak: godność, dzielność, zaradność, przedsiębiorczość, odpowiedzialność, solidarność, prawdomówność, uczciwość, życzliwość, czujność etyczna. 2. Jaki udział w wychowaniu „porządnego człowieka” ma „sumienie” określane jako najwyższa instancja w zakresie oceny etycznej? 3. Jak, w myśl stanowiska intelektualnego – minimalizmu etycznego, rozstrzygane są przez „porządnego człowieka” kwestie cierpienia, krzywdy czy niesprawiedliwości? 4. Na czym polega wychowanie moralne (człowieka porządnego) w środowisku wychowawczym: szkole, rodzinie, społeczeństwie?
The author of the text performed a reconstruction and a creative interpretation of the ethical views of Tadeusz Kotarbiński, especially those related to the principal ideal of the moral upbringing, i.e. the shaping of the so-called decent human being. The text is an attempt at providing answers to several research questions, including: 1. How to define “a decent human being”? What traits of character, personality or behavior should be used? The following will be considered: dignity, valor, resourcefulness, entrepreneurship, responsibility, solidarity, truthfulness, honesty, kindness, ethical alertness. 2. What part does the field of moral sensitivity, referred to as “conscience,” play in the upbringing of “a decent human being”? 3. How, in the context of intellectual ethical minimalism, does “a decent human being” perceive suffering, wrongs or injustice? 4. What is moral upbringing (of “a decent human being”) in the upbringing environment (school, family, society)?
Źródło:
Wielogłos w myśli o wychowaniu. 100 lat polskiej pedagogiki filozoficznej; 195-212
9788323542544
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CZY POLSKI USTAWODAWCA WYMAGA OD SĘDZIÓW „DZIELNOŚCI ETYCZNEJ”? ROZWAŻANIA NA TLE USTAWOWEGO WYMOGU „NIESKAZITELNOŚCI CHARAKTERU”
Does the Polish legislature demand "moral virtue" from its judges? Deliberations in the light of a statutory requirement for "integrity of character"
Autorzy:
Rocławska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459715.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
dzielność etyczna
złoty środek
odpowiedzialność dyscyplinarna
orzekanie
nieskazitelny charakter
dyskurs prawniczy
moral virtue
golden mean
disciplinary responsibility
adjudication
unblemished character
legal discourse
Opis:
De lege lata pojęcie „nieskazitelnego charakteru” stanowi zasadnicze kryterium, na podstawie którego polski ustawodawca weryfikuje etyczną kompetencję sędziów. Autorka podkreśla, że w demokratycznym państwie prawnym potrzebni są nie tylko sędziowie o dobrym charakterze, ale potrafiący argumentować, co jest dobre (etyczne). W trudnych przypadkach szlachetny i mądry sędzia może łagodzić ułomne prawa. Publikacja ma na celu wskazać, że zdolność do ważenia wartości to konieczna cecha dobrego sędziego. Autorka rozważa pojęcie „dzielności etycznej” jako podstawę prawną dla wychowania mądrych sędziów, umiejących znaleźć złoty środek w sporach etycznych na wokandzie.
The concept of an "unblemished character" is the basic criterion by means of which the Polish legislature verifies the ethical competence of judges. The author emphasises what is needed in the democtartic rule of law - judges of good character, who are capable of arguing what is ethically right. In hard cases, a wise and noble judge can improve an imperfect law. This article aims to demonstrate that an ability to scrutinise opposing positions is an essential disposition of a judge. The author considers the concept of “moral virtue” as a legal basis for the education of judges towards an ability to find the golden mean, despite contradictory arguments.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2015, 5; 99-110
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hipokryzja jako narzędzie spajania społeczeństw – myśl Mandeville’a w myśli współczesnej
Hypocrisy as a Tool for Social Cohesion. Mandeville’s Thought in Contemporary Thought
Autorzy:
Droś, Agnieszka Lilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31226148.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Bernard Mandeville
Bienenfabel
Heuchelei
Moraltugend
Vergehen
Gesellschaft
The Fable of the Bees
hypocrisy
moral virtue
vice
society
Bajka o pszczołach
hipokryzja
cnota moralna
występek
społeczeństwo
Opis:
Pomimo niechlubnej reputacji hipokryzji, niektórzy badacze zwracają uwagę na to, że ma ona pozytywne strony. Służy jednoczeniu członków społeczeństwa o zróżnicowanych poglądach, wskazuje na aktualność i potrzebę wartości, a nawet uważa się ją za swego rodzaju cnotę w specyficznie pojętej etyce politycznej. Na udział hipokryzji w przetrwaniu społeczeństwa wskazywał również Barnard Mandeville, który poszedł śladami Françoisa de La Rochefoucaulda. W Mandeville’owskiej myśli obłuda obok innych przywar nie podlega jednoznacznej ocenie. Hipokryzja jest destruktywna jeśli szkodzi społeczeństwu, jeśli jednak jest odpowiednio wykorzystana, może okazać się doskonałym narzędziem w tworzeniu harmonijnej społeczności. W artykule przedstawiam poglądy Bernarda Mandeville’a na hipokryzję w powiązaniu z opiniami badaczy współczesnych. Wykazuję, że poglądy Mandeville’a na obłudę zawierają się w znanym pozornym paradoksie, zamieszczonym w podtytule Bajki o pszczołach – „prywatne przywary, korzyści publiczne”. Przedstawiam też ich ważność w kontekście współczesnych badań psychologii moralności.
Trotz des berüchtigten Rufs der Heuchelei weisen einige Forscher darauf hin, dass sie positive Seiten hat. Sie dient dazu, Mitglieder der Gesellschaft mit unterschiedlichen Ansichten zu vereinen, weist auf die Aktualität und das Bedürfnis nach Werten hin und betrachtet sie sogar als eine Art Tugend in einer spezifisch verstandenen politischen Ethik. Auf den Beitrag der Heuchelei zum Überleben der Gesellschaft wies auch Bernard Mandeville hin, der in die Fußstapfen von François de La Rochefoucauld trat. In Mandevilles Denken unterliegt Heuchelei neben anderen Lastern keiner eindeutigen Bewertung. Heuchelei ist destruktiv, wenn sie der Gesellschaft schadet, aber wenn sie richtig eingesetzt wird, kann sie ein hervorragendes Werkzeug sein, um eine harmonische Gemeinschaft zu schaffen. In dem Artikel stelle ich Bernard Mandevilles Ansichten über Heuchelei im Zusammenhang mit den Meinungen heutiger Forscher dar. Ich weise nach, dass Mandevilles Ansichten über Heuchelei in einem bekannten scheinbaren Paradox enthalten sind: im Untertitel der Bienenfabel über „private Laster, öffentliche Vorteile“. Ich stelle auch ihre Bedeutung im Kontext der gegenwärtigen Forschungen über die Moralpsychologie dar.
Despite its notoriety, some researchers point out that hypocrisy has positive sides. It serves to unite members of society with opposing views, highlights the topicality of and the need for values, and is even considered a kind of virtue in a specific political ethics. Bernard Mandeville, who followed in the footsteps of François de La Rochefoucauld, also pointed to the contribution of hypocrisy to the survival of society. In Mandeville’s thought, hypocrisy, along with other vices, is not unambiguously assessed. Hypocrisy is destructive if it harms society, but, used properly, it proves to be an excellent tool for creating a harmonious community. In my article, I will present Bernard Mandeville’s views on hypocrisy in relation to the views of contemporary researchers on the subject. I will show that Mandeville’s views on hypocrisy are encapsulated by the well-known apparent paradox in the subtitle of The Fable of the Bees  – “private vices, public benefits” – and I will present their significance for contemporary research in moral psychology.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2021, 32; 145-163
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies