Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "czasoprzestrzeń" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Czasoprzestrzenna. Architektura Teatralna Grupy Praesens.
Spatio-temporal. Theatrical Architecture by the Preasens Group
Autorzy:
Uchowicz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1015448.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
andrzej pronaszko
szymon syrkus
modernism
praesens
theatrical architecture
theatre simultaneous
space-time
modernizm
architektura teatralna
teatr symultaniczny
czasoprzestrzeń
Opis:
Punktem wyjścia dla omówienia architektury teatralnej grupy Praesens jest koncepcja teatru symultanicznego opracowana przez Szymona Syrkusa, Andrzeja Pronaszkę przy współpracy Zygmunta Leskiego z 1928 roku. W rekonstrukcji procesu kształtowania nowej wizji sceny teatralnej uwypuklono pierwszy chronologicznie teatr ruchomy Pronaszki (pierwsza wersja, 1927) oraz zaprezentowano dwugłos modernistów – architekta i scenografa – w ramach działalności awangardowej formacji. W tym celu przeanalizowano artystyczne biografie i skonfrontowano z materiałem źródłowym dotyczącym architektury teatralnej, co wzbogaciło dotychczasowy stan wiedzy o kanonicznym projekcie awangardy. Oś czasu powiązano z problemowym ujęciem zagadnienia architektury teatralnej Praesensu w oparciu o kluczowe kategorie modernizmu takie jak ruch, czas, czasoprzestrzeń, symultanizm, makieta, sceno-technika, twórczy dialog. Na marginesie przybliżono kilka praktyk i strategii modernistów takich jak promocja własnych dokonań za pośrednictwem dostępnych mediów czy walka o prymat pierwszeństwa w interdyscyplinarnej artystycznej sieci, które determinowały działania polskiej awangardy.
The idea of simultaneous theatre developed in 1928 by Szymon Syrkus and Andrzej Pronaszko, in cooperation with Zygmunt Leski, serves here as a starting point for discussing the projects of theatrical architecture by the group of artists called Praesens. My investigation reveals the new idea of the theatrical stage developed with particular attention paid to the first project of this type, namely Andrzej Pronaszko’s moveable theatre (the first version dated to 1927), and to the dialogue between modernist stage design and architecture within the practices of this avant-garde collective. To reconstruct the process of how the new stage was created, an analysis of the biographies of artists was made and subsequently collated with source material related to the projects of theatrical architecture. It considerably enriches the present state of knowledge of this canonical project of the avant-garde. The chronological order was also interlaced with the discussion of the theatrical architecture of Praesens, in relation to crucial ideas of modernism, such as movement, time, space-time, simultaneity, mock-up, stage design, and creative dialogue. Moreover, several other strategies were discussed, such as advertising practices employed by modernists to promote their achievements and the importance of precedence and novelty in the interdisciplinary artistic network. These strategies and practices determined the way that Polish avant-garde artists operated.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2020, 23; 21-34
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Specificity of artistic chronotope in Czech Cubists architecture
Specyfika czasoprzestrzeni artystycznej w architekturze czeskiego kubizmu
Autorzy:
Okhrim, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/369849.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
architectural chronotope
artistic time
Czech Cubism
Janak P.
Modernism
time pattern
czas artystyczny
czasoprzestrzeń architektoniczna
czasowe modele
czeski kubizm
modernizm
Opis:
Starting from 1910 during two decades phenomena of Cubism was observed in Czech architecture. Irrespective of being so succinct, it was of great importance for the whole process of modernists architecture incipience. Questions from the architectural theory realm are considered in this article, devoted to phenomena of Cubism in Czech architecture in the context of artistic chronotope disquisition.
Zjawisko kubizmu w czeskiej architekturze obserwowano w ciągu dwóch dekad, począwszy od 1910 roku. Będąc tak nietrwałym, jednak miało wielkie znaczenie dla ogólnego procesu rozwoju architektury modernistycznej. W artykule są poddane dyskusji pytania z dziedziny teorii architektury, poświęcone eksploracji fenomenu architektury kubizmu czeskiego w kontekście badań artystycznej czasoprzestrzeni.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2016, 27; 245-254
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Projektanci czasoprzestrzeni. Modernistyczna architektura w kadrze filmowym
The Designers of Spacetime. Modernist Architecture in Film
Autorzy:
Uchowicz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341127.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
modernizm
architektura XX wieku
Praesens
czasoprzestrzeń
synteza sztuk
reżyseria ruchu
modernism
architecture of 20th century
spacetime
synthesis of the arts
design of movement
Opis:
Autorka omawia wybrane przykłady przenikania się architektury i filmu w dwudziestoleciu międzywojennym. Punkt wyjścia artykułu stanowi działalność grupy modernistów Praesens, zaś jego celem jest ukazanie modernizmu jako syntezy sztuk oraz interdyscyplinarnych dialogów artystycznych. Filmowo-architektoniczne związki zostały zaprezentowane z różnych perspektyw, począwszy od zaangażowania architektów w projekty scenograficzne (Szymon Syrkus, Andrzej Pronaszko), przez współpracę projektantów z reżyserami (Robert Mallet-Stevens, Marcel L’Herbier), komponowanie fotomontaży, po kształtowanie dekoracji na wzór nowoczesnych miast – i odwrotnie – projektowanie architektury na podstawie wizji scenicznych (Barbara i Stanisław Brukalscy). Relacje architektury i filmu objęły także nowy język architektoniczny, czego przykładem są stosowane przez architektów terminy zaczerpnięte z nomenklatury filmowej, takie jak „reżyseria ruchu” czy „czasoprzestrzeń”, komentowane równocześnie przez włoskiego teoretyka kina Ricciotta Canudo. Ponadto w tekście przypomniano biografie architektów, którzy po uzyskaniu dyplomu poświęcili się wyłącznie scenografii, otwierając tym samym nowe pole działalności zawodowej (Jacek Rotmil).
The article discusses selected inter-war artistic projects in which architecture and film intersect. The activity of the group of modernist artists called Praesens serves as a starting point for a presentation of modernism as both a synthesis of the arts and as a space of interdisciplinary artistic dialogues. Several issues are addressed here to capture the relations between film and architecture, namely: the involvement of architects in stage design (as exemplified by Szymon Syrkus and Andrzej Pronaszko), collaboration between architects and film directors (Robert Mallet-Stevens, Marcel L’Herbier), the production of photomontages, the practice of modelling stage designs on architecture as well as designing architectural structures inspired by stage designs. Another question discussed is the new language of architecture exemplified by such terms as the design of movement or ‘spacetime’. These terms drawn from the language of the film were both commonly used by architects and widely commented on by Ricciotto Canudo, an Italian theoretician of cinema. Moreover, this paper recalls the biographies of architects who, after having graduated in architecture, devoted their lives and careers to stage design, entering a new field of artistic activity.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 109; 138-158
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przekład modernistyczny i czas
Modernist Translation and Time
Модернистский перевод и время
Autorzy:
Brzostowska-Tereszkiewicz, Tamara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38590916.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
модернизм
художественный перевод
время
вертикальный хронотоп
стилизация
Велимир Хлебников
Юзеф Бака
modernizm
przekład literacki
czas
pionowa czasoprzestrzeń
stylizacja
Wielimir Chlebnikow
Józef Baka
modernism
literary translation
time
vertical chronotope
stylization
Velimir Khlebnikov
Jozef Baka
Opis:
Artykuł dotyczy kategorii czasu jako jednej z cech definiujących modernistycznego przekładu literackiego. czasowość spotkania międzykulturowego i międzyjęzykowego rozpatrywana jest przede wszystkim w kategoriach poetyki historycznej i interstylistyki. Kontrastowe tło rozważań stanowią zachodnioeuropejskie wysokomodernistyczne teorie przekładu. Opierając się na środkowo-i wschodnioeuropejskich koncepcjach przekładu literackiego jako przemieszczenia w uprzestrzennionym czasie, artykuł prezentuje intertekstualne operacje tłumaczy jako wędrówkę przez historyczne tradycje literackie.
В статье рассматривается категория времени как одна из определяющих черт модернистского художественного перевода. Автор рассуждает темпоральность межкультурной и межъязыковой встречи преимущественно с точки зрения исторической поэтики и интерстилистики на фоне западноевропейских высоких модернистских теорий перевода. Опираясь на центрально- и восточноевропейской концепции художественного перевода как сдвига в пространственном времени, статья рассматривает интертекстуальные операции переводчиков как важное средство путешествия по историческим литературным традициям.
This article addresses the category of time as one of defining features of modernist literary translation. Against the background of Western European high modernist theories of translation, the temporality of an intercultural and interlingual encounter is viewed predominantly in terms of historical poetics and interstylistics. Drawing from Central and Eastern European conceptualisations of literary translation as a shift in spatialized time, the article considers the translators’ intertextual operations as important means to travel through historical literary traditions.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2023, 13; 1-28
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies