Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "postmodernism," wg kryterium: Temat


Tytuł:
Cracovian modernists - the 60 ties, 90 ties of the XX century - the returns
Autorzy:
Wrana, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/391276.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
Cracow
modernism
postmodernism
Opis:
The European reaction of the leading architects towards the period of international style, "The idea of style has yet again become up-to-date. The modern style, covering the whole world, is uniform and coherent..." [4], promoted at the exhibition "Modernist architecture" organized in Museum of Art in New York by architects Henry Russell Hitchcock and Philips Johnson, was immediate. The leading European architects: a) Walter Gropius wrote: "The aim of Bauhaus was not to promote one particular style..." [4], b) Le Corbusier formulated "Fundamental principles of aesthetics" [4], c) Bruno Taut wrote: "Five assumptions of new architecture" [4]. The message that "The form follows the function" became the very principle of modernism. The year 1972, when the blocks of flats in St. Louis, US were blown up, and the year of the actual end of the ideology originating from CIAM, is the agreed time marked as the end of modernism. It was a few years after Le Corbusier's death (1965) - the death of the unchallenged spiritual ideologist of modernism.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2009, 4, 1; 125-132
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Specyfika postmodernizmu ukraińskiego
Specificity of the Ukrainian postmodernism
Autorzy:
Szydło, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/398762.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
postmodernizm
modernizm
modernizm ukraiński
postmodernizm ukraiński
postmodernism
modernism
Ukrainian modernism
Ukrainian postmodernism
Opis:
W artykule poruszono zagadnienie postmodernizmu ukraińskiego. Skoncentrowano się na analizie twórczości Jurija Andruchowycza. Pokazano, że ukraińska refleksja nad ponowoczesnością, jako zjawiskiem kulturowym, wiąże się ściśle z przełomem politycznym. Postmodernizm w dawnych państwach socjalistycznych przybrał inny kierunek niż na Zachodzie; nie jest tak bogaty, dobrze znany i wpływowy jak zachodni. Niemniej jednak okazuje się wysoce kreatywny, unikatowy i oferuje inny aspekt kulturowego pluralizmu. Zwraca się do rezerwuaru narodowego dziedzictwa, a szczególnie do tej jego części, która dawniej w modernizmie postrzegana była jako prowincjonalna, niekosmopolityczna, a na tyle międzynarodowa, aby potraktować ją poważnie i dostrzec walor narodowy. Regionalizm okazuje się jedną z charakterystycznych cech ponowoczesności. Nie wyklucza to jednak wartości międzynarodowych. Postmodernizm ukraiński jest próbą unowocześnienia ukraińskiej tożsamości kulturowej, umożliwiającej znalezienie w niej miejsca dla różnorodności.
The text raises the question of postmodernism. It aims to show that Ukrainian postmodernism is a specific phenomenon based on the relationship between East and West. It is something distinctive from what has been previously discussed in the literature of postmodernism. It is not as clear and unambiguous, as there is no clear foundation. It is based on complexes, insularity, twists of history, and specific political “games”. Writing this text was a journey of budding creativity in a neighbouring, but yet little discovered country. The more so with so many outstanding characters absorbing attention of their talents and an interesting world view.
Źródło:
Ekonomia i Zarządzanie; 2013, 5, 2; 81-93
2080-9646
Pojawia się w:
Ekonomia i Zarządzanie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czesław Miłosz i Walt Whitman: przekład jako prawdziwa obecność
Czesław Miłosz and Walt Whitman: translation as an authentic presence
Autorzy:
Van Nieukerken, Arent
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1533706.pdf
Data publikacji:
2012-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Czesław Miłosz
Walt Whitman
modernism
postmodernism
Opis:
Miłosz’s later poetry attempts to overcome the (post)modernist gap between the author as a textual effect and the subject of autobiography. An important stage on this road was his poetry book (in fact, a long poem in its own right) Nieobjęta ziemia [Unattainable Earth]. Its form is clearly dialogical. The collection mixes authorial poems with various examples of “heteroglossia”. Particularly striking is the prominent presence of Walt Whitman’s poetry. Whitmanian poetics assume that fully experiencing reality presupposes the existence of a community. The task of poetry consists in conceiving artistic structures that, when they are “concretized”, allow the reader to participate in such a community. Nieobjęta ziemia tries to come to terms with the Whitmanian challenge. The poetical subject in this somewhat modified example of the modern “sylva rerum” experiences its link with the “other” by an individual reception of artifacts that point to the communal essence of humanity. Nieobjęta ziemia , realizing community in the field of poetics “performatively”, incorporates these artifacts into the text. Particularly important seems to be the role played by poems translated by Miłosz himself (they are explicitly labeled as translations), and that represent the human condition called by Whitman “en masse”.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2012, 20; 217-231
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Counteracting Americas Value Orientation to Sport: A Perspective for the 21st Century
Autorzy:
Zeigler, Earle F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449174.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Opolska. Wydział Wychowania Fizycznego i Fizjoterapii
Tematy:
modernism
postmodernism
America
The Olympic Movement
Opis:
Polemics
Źródło:
Journal of Physical Education & Health - Social Perspective; 2012, 1, 1; 61-73
2084-7971
Pojawia się w:
Journal of Physical Education & Health - Social Perspective
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transmedialne „ja” – czyli podmiot performatywny w relacji z kulturą
Transmedial “self”: the performative subject in a relation with culture
Autorzy:
Pieniążek, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520798.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
identity
transmedial
narrative
modernism
postmodernism
theatre
performance
Opis:
The author discusses the performative production of identity by the reception of films, theatre and installation art space. The author emphasizes the transgressive way of participation in cyberspace. Modernist, “locating” aesthetics (Racławice Panorama, Wrocław) is shown in contrast to the aesthetics of the performative spectacle of W. Ziemilski’s Prolog (Ochota Theatre, Warsaw 2011). Reception of the Racławice Panorama and the Prolog is presented in the context of postmodern identity construction. Its ontic foundation appears to be the transmedial I arising in the course of daily interaction with culture, both in the reality and the virtual space.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2013, 5, 1; 238-250
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Refleksje nad estetyką wiary chrześcijańskiej w postmodernizmie
Reflections on the Esthetics of the Christian Faith in Postmodernism
Autorzy:
Duque, João
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233575.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
estetyka teologiczna
modernizm
postmodernizm
theological aesthetics
modernism
postmodernism
Opis:
The concept of aesthetics is a modern one despite its Greek etymology. For this reason it may be considered as one of the basic concepts of modern times. Indeed, the modern process of rationalization would be completely incomprehensible without reference to the so called aesthetic rationality, even in the negative meaning. First of all the term “aesthetic thinking” is used with respect to postmodernism exactly because such thinking is an attempt at overcoming postmodernism. Aesthetics of the faith stems from an actual story; it is based on an actual event: on the story of Jesus that the four Gospels tell us as a testimony. Moreover, the story of Jesus, as the fundamental figure, contains the whole history of the relations between man and God, in this way becoming the universal history of mankind. It is the true theo-anthropodramatics from which every act of faith stems. Theological aesthetics is based on faith as perception of the corporal and historical figure. Moreover, this perception takes place especially as perception of historical and corporal people, who suffer without their own fault. This is why redemption takes place always, without any doubt. The most important currents in theological aesthetics in the modern cultural context are corporality (via corporis) and memory of the Passion, Death and Resurrection (memoria passionis, mortis et ressurrectionis).
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2009, 1; 197-211
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DLACZEGO GILSON? DLACZEGO TERAZ?
WHY GILSON? WHY NOW?
Autorzy:
Hancock, Curtis L.
Tarasiewicz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507390.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
Western Creed
Christian philosophy
philosophical realism
modernism
postmodernism
Opis:
The author identifies and discusses the most important elements of Étienne Gilson’s thought which emanate out of his articulation and defense of the Western Creed. To the question: why Gilson, why now?, the author offers a following answer: because we need to champion the Western Creed, defend philosophical realism, rightly interpret the history of philosophy, correctly comprehend Christian philosophy, and show that modernist and postmodernist systems are arbitrary. The author maintains that Gilson delivers us with the realist philosophy of the human person, shows us the undeniable advantages of philosophical realism, and formulates an original notion of Christian philosophy which appreciates that genuine philosophy is non-systematic in its nature, and that it can expose the failure of modernist philosophies that strive to be systems.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2013, 2; 7-20
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Potyczki historyka z faktami
Historians’ skirmishes over the facts
Autorzy:
Dolański, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551214.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
fakt historyczny
modernizm
postmodernizm
historical fact
modernism
postmodernism
Opis:
Pojęcie faktu historycznego jest jedną z podstawowych kategorii metodologicznych w badaniach historycznych. Na pierwszy rzut oka wśród historyków wydaje się być pojęciem z rzędu oczywistych, zgodnym z tzw. zdrowym rozsądkiem. W praktyce badawczej jednak obserwuje się różne rozumienie faktu – od pozytywistycznego, podkreślającego jego obiektywne istnienie, do postmodernistycznego, które temu obiektywizmowi zaprzecza. Pomiędzy tymi skrajnymi postawami mieści się wiele odcieni pośrednich, czyniąc teorię faktu historycznego jednym z głównych problemów współczesnej teorii historii.
The concept of historical fact is a fundamental methodological category in historical research. Apparently it seems to be an obvious and common sense concept among historians. In research, however, we can observe a different understanding of fact ranging from a positivist approach, emphasizing its objective existence to a postmodernist orientation that denies this objectivity. Between these two extremes there are numerous indirect nuances making the theory of historical fact one of the main problems of contemporary theory of history.
Źródło:
Relacje. Studia z nauk społecznych; 2016, 1; 99-109
2543-5124
Pojawia się w:
Relacje. Studia z nauk społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rok 1989 – wokół pojęcia modernizmu
Autorzy:
Włodarczyk, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909503.pdf
Data publikacji:
2019-12-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
history of Polish art
vocabulary
modernism
postmodernism
avant-garde
Opis:
The author argues that the significance of the year 1989 for Polish art was not determined by political changes, but by the rise of postmodernism. Until that moment, the term “modernism” usually referred in academic art history to Polish art at the turn of the 20th century. The concept of postmodernism brought to the Polish language a new meaning of modernism as simply modern art, and more precisely, as modern art defined by Clement Greenberg. That change made it necessary to draw a new map of concepts referring to modern Polish art, most often defined before by the concept of the avant-garde. In Mieczysław Porębski’s essay “Two Programs” [Dwa programy] (1949), and then, since the late 1960s, in Andrzej Turowski’s publications, the concept of the avant-garde was acknowledged as basic for understanding twentieth-century Polish art. The significance of the concept of the avant-garde in reference to the art of the past century in Poland changed after the publication of Piotr Piotrowski’s book of 1999, Meanings of Modernism [Znaczenia modernizmu]. Piotrowski challenged in it the key role of that concept – e.g., Władysław Strzemiński and Henryk Stażewski, usually called avant-gardists before, were considered by him modernists – in favor of a new term, “critical art,” referring to the developments in the 1990. In fact, critical art continued the political heritage of the avant-garde as the radical art of resistance. The author believes that such a set of terms and their meanings imposes on the concept of the avant-garde some limits, as well as suggests that scholars and critics use them rather inconsistently. He argues that concepts should not be treated as just label terms, but they must refer to deeper significance of tendencies in art. He mentions Elżbieta Grabska’s term “realism,” also present in the tradition of studies on modern Polish art, and concludes with a postulate of urgent revision of the relevant vocabulary of Polish art history.
Źródło:
Artium Quaestiones; 2019, 30; 415-428
0239-202X
Pojawia się w:
Artium Quaestiones
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
1989. On the Concept of Modernism
Autorzy:
Włodarczyk, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909512.pdf
Data publikacji:
2019-12-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
history of Polish art
vocabulary
modernism
postmodernism
avant-garde
Opis:
The author argues that the significance of the year 1989 for Polish art was not determined by political changes, but by the rise of postmodernism. Until that moment, the term “modernism” usually referred in academic art history to Polish art at the turn of the 20th century. The concept of postmodernism brought to the Polish language a new meaning of modernism as simply modern art, and more precisely, as modern art defined by Clement Greenberg. That change made it necessary to draw a new map of concepts referring to modern Polish art, most often defined before by the concept of the avant-garde. In Mieczysław Porębski’s essay “Two Programs” [Dwa programy] (1949), and then, since the late 1960s, in Andrzej Turowski’s publications, the concept of the avant-garde was acknowledged as basic for understanding twentieth-century Polish art. The significance of the concept of the avant-garde in reference to the art of the past century in Poland changed after the publication of Piotr Piotrowski’s book of 1999, Meanings of Modernism [Znaczenia modernizmu]. Piotrowski challenged in it the key role of that concept – e.g., Władysław Strzemiński and Henryk Stażewski, usually called avant-gardists before, were considered by him modernists – in favor of a new term, “critical art,” referring to the developments in the 1990. In fact, critical art continued the political heritage of the avant-garde as the radical art of resistance. The author believes that such a set of terms and their meanings imposes on the concept of the avant-garde some limits, as well as suggests that scholars and critics use them rather inconsistently. He argues that concepts should not be treated as just label terms, but they must refer to deeper significance of tendencies in art. He mentions Elżbieta Grabska’s term “realism,” also present in the tradition of studies on modern Polish art, and concludes with a postulate of urgent revision of the relevant vocabulary of Polish art history.
Źródło:
Artium Quaestiones; 2019, 30; 257-270
0239-202X
Pojawia się w:
Artium Quaestiones
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Technophobia and Technophilia in American Postmodern Criticism
Autorzy:
Ładyga-Michalska, Zuzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/888851.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
technicity
technological sublime
modernism
postmodernism
action painting
collage
revolution
Opis:
The paper examines critical terminology used with reference to postmodernist aesthetics, e.g. terms such as technological sublime or self-referentiality, through the prism of its relation to the question of technicity. Following the theoretical approaches proposed by Jacques Rancière in The Politics of Aesthetics (2000) and by Bernard Stiegler in Technics and Time (1994) the paper argues that the postmodern visions of mobile textuality, active authorship, and democratic readership are related to particular modes of understanding technicity and its related notions of action and activity as established and consolidated by the transformative effect of the Technological Revolution of late 19th century and its 20th century aftermath.
Źródło:
Anglica. An International Journal of English Studies; 2015, 24/1; 161-175
0860-5734
Pojawia się w:
Anglica. An International Journal of English Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Философско-идеологические особенности современного реализма
Autorzy:
Вандышева-Ребро, Надежда В.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158573.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
appearance
realism
socialistic realism
modernism
postmodernism
universalism
world view
Opis:
Realism as one of methods of the philosophical mastering of the world has the protracted history. He is related to the philosophical inheritance not only ancient but also previous it east culture, as concepts «realism» are «realities» «reality» is demonstrated orientation of researcher on the searches of present in existing. Problematic of realism predominates and in the study of art, where the degree of accordance of the world is probed artistic the world to actual; accordances of the world of images to the world in which and the man of letters and artist search confirmation the appearances. Socialistic realism of epoch modern, especially period of unrestrained in the expression violent reorganization of the world, gravitated to the genre of heroic fresco. Works of writers A. Malyshkin, A. Seraphimovich, A. Veselyi is very models. In the conditions of revolution already it was not to individuality, unique and unique, because enormous the masses of «slivers» and «screws» did history. And their independent action was even encouraged. Realities and socialistic society changed attained the stage of the «developed socialism». On flight this new society which flew to nowhere, distinctly in a domestic literary process «cut» through and voice of writers-postmodernists, well-disposed to individualism and to principle of noninterference in what be going on.
Źródło:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2011, 2(2); 111-119
1730-0266
Pojawia się w:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MORAL COMMITMENT OF THE REALISTIC, MODERNIST AND POSTMODERN NOVEL
O MORALNYM ZAANGAŻOWANIU POWIEŚCI REALISTYCZNEJ, MODERNISTYCZNEJ I POSTMODERNISTYCZNEJ
Autorzy:
Teske, Joanna Klara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488421.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
powieść
moralność
modernizm
postmodernizm
forma
novel
morality
modernism
postmodernism
form
Opis:
Przedmiotem tekstu są treści etyczne, jakie pojawiają się we współczesnej powieści realistycznej, modernistycznej i postmodernistycznej, a dokładniej – analiza tego, jak poetyka danej konwencji literackiej determinuje sposób ujęcia, ale i treść etycznych poglądów wyrażonych w utworze. Tekst broni tezy o etycznym zaangażowaniu modernistycznej i postmodernistycznej powieści, wbrew obiegowym opiniom, które głoszą, że są one albo amoralne (zdominowane przez postawę „sztuka dla sztuki”), albo relatywistyczne, zgodnie z duchem postmodernizmu. Analiza poetyki tych konwencji pozwala tymczasem sądzić, że każda z nich na swój własny sposób (zgodny z filozoficzną dominantą konwencji: epistemologiczną w modernizmie i ontologiczną w postmodernizmie), umożliwia podejmowanie problematyki etycznej, choć w sposób odmienny, niż miało to miejsce w konwencji realistycznej, niewątpliwie poświęcającej problematyce moralnej (zwłaszcza z zakresu etyki szczegółowej) najwięcej uwagi. Ogólne rozważania zilustrowane są studium trzech powieści Virginii Woolf, z których każda reprezentuje inną konwencję. W całej pracy przedmiotem rozważań jest treść formy (forma jest tu istotna jako sposób ukazania obrazu świata; zasadniczo pomijane są natomiast treści wyrażone w utworach w sposób nieformalny – poprzez konstrukcję świata przedstawionego czy też wprost poprzez wypowiedzi narratora, postaci itp.).
The present paper discusses moral ideas expressed in the contemporary novel of the realistic, modernist and postmodern conventions. More precisely, it tries to define how the poetics of a given convention determines the novel’s ethical thought. It is argued that both the modernist and postmodern fiction, which are often perceived as amoral or relativist, are morally committed, though perhaps not as much as the realistic convention. The shape of this moral commitment is consistent with the dominant of each convention (epistemological in modernism and ontological in postmodernism). These theoretical considerations are subsequently illustrated with three case studies of Virginia Woolf’s novels (each of which represents a different convention). Throughout the whole essay the emphasis falls on the meaning of the novelistic form, i.e. on the way that the novel’s form conveys the novel’s interpretation of reality.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2013, 61, 1; 93-108
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Neo/modernism – philosophical awareness in art
Neo/modernizm - filozoficzna świadomość w sztuce
Autorzy:
Szyjkowska-Piotrowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593825.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
modernism
postmodernism
neomodernism
art
philosophy
modernizm
postmodernizm
neomodernizm
sztuka
filozofia
Opis:
We are confronting a major problem with naming the artistic and philosophical moment we have found ourselves in. It should be perceived as significant that the numerous names for the artistic and philosophical responses to modernity pose as their goal the end of post- modernism – as if they were to heal modernism of its disease. Therefore, there have appeared numerous names for “the now”: metamodernism, hypermodernism, remodernism, transmodernism or neomodernism – to enumerate just some of the proposed ones. They position themselves in-between challenge and extension, providing a critique – but also constructive scenarios that appropriate certain themes and methods. The interplay of resistance and perpetuation is ambiguous in all these instances. Nevertheless, the general stance is that their emergence is an attempt to transgress modernism and postmodernism. The problem with neomodernism is already based on the problem with modernism and the unanswered, open questions inherited from it. We are probably living in a trap that we invented ourselves – an interpretation ad infinitum. We may argue, however, that the most important feature of modernist art is that it is philosophical. It has the all-questioning, anaesthetic character. It could be called self-awareness of art or iconoclasm of art. The gaze (seeing) and thinking become one, thought is in the forms. Neomodernism may be a better name for what is happening than the crisis of art.
Doświadczamy obecnie poważnego problem związanego z nazwaniem artystycznego i filozoficznego momentu, w którym się znaleźliśmy. Znaczący wydaje się fakt, że liczne nazwy artystycznych i filozoficznych odpowiedzi na nowoczesność dają sobie za cel zakończenie postmodernizmu – tak jakby miały wyleczyć modernizm z jego choroby. Nazwy, które pojawiły się, aby opisać nasze “teraz” to: metamodernizm, hypermodernizm, remodernizm, transmodernizm czy neomodernizm. Propozycje te stanowią zarazem krytykę jak i kontynuację dotychczasowych trendów. Każdorazowo dialektyczna gra pomiędzy oporem i kontynuacją jest wieloznaczna i skomplikowana. Jednakże ich pojawienie się w sposób ogólny można wiązać z przekraczaniem modernizmu i postmodernizmu. Problem z neomodernizmem oparty jest na nierozwiązanym problemie z modernizmem; odziedziczone zostają te same pytania. Wygląda na to, że żyjemy w pułapce, którą sami wymyśliliśmy, jest nią interpretacja ad infinitum. Można argumentować, że najważniejszą cechą modernistycznej sztuki jest jej filozoficzność, podający wszystko w wątpliwość anestetyczny charakter. Można nazwać ową filozoficzność samoświadomością sztuki lub jej ikonoklastycznością. Wzrok (patrzenie) i myślenie stają się jednym, myśl zawiera się w formach. Być może neomodernizm to lepsza nazwa na to co obecnie się dzieje niż “kryzys”.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2016, 18; 23-36
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Neo)modernist architecture of Madrid: between form and theory
(Neo)modernistyczna architektura Madrytu: pomiędzy formą i teorią
Autorzy:
Kubiak, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593812.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
contemporary architecture
Madrid
modernism
neomodenism
postmodernism
architektura współczesna
Madryt
modernizm
neomodernizm
postmodernizm
Opis:
In the beginning of the 21st century, a number of buildings with neomodernist elements were erected in Madrid. Modernist theory of forms should be juxtaposed with such residential buildings as Mirador (2005) and Celosia (2009) in the district of Sanchinarro, which were designed by the renowned Dutch office MVRDV in collaboration with the Spanish architect Blanca Lleó. Equally notable are the achievements of the Madrid-based architectural office, A-Cero (Joaquín Torres and Rafael Llamazares). Its main activity focuses on designing residential buildings: both entire complexes and individual houses (Vivienda 10, Moka House). The paper will not only present some of such buildings, but also the context of their creation, both in the formal and ideological terms. It is also worth considering the theoretical reflection on architecture whose authors are the architects themselves. The most interesting of them not only design, but also seek to present their artistic philosophy, in which we can find many neomodernist threads.
Na początku XXI wieku w Madrycie powstało wiele obiektów architektonicznych, w których można odnaleźć elementy neomodernistyczne. Warto do teorii i form modernistycznych odnieść chociażby słynne budynki mieszkalne Mirador (2005) i Celosía (2009) w dzielnicy Sanchinarro, które zostały zaprojektowany przez znaną holenderska firmę MVRDV we współpracy z hiszpańską architektką Blanką Lleó. W Madrycie działa także biuro architektoniczne A-Cero (Joaquín Torres i Rafael Llamazares). Jego główna działalność koncentruje się na projektowaniu budynków mieszkalnych – zarówno całych zespołów, jak i indywidualnych domów jednorodzinnych (Vivienda 10, Moka House). Poza zaprezentowaniem opisywanych obiektów ważny jest także kontekst ich powstania, zarówno w aspekcie formalnym jak i ideowym. Istotna wydaje się również teoretyczna refleksja na temat architektury, której autorami są sami architekci. Najsłynniejsi nie tylko projektują, ale starają się także przedstawić swoją filozofię artystyczną, w której możemy doszukać się wielu neomodernistycznych wątków.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2016, 18; 99-113
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies