Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "evidentiality" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Formy wyrażające modalność imperceptywną w bułgarskich i polskich tekstach prasowych oraz na portalach informacyjnych
    Forms Expressing Imperceptive Modality in Bulgarian and Polish Press Texts and on Internet News Portals
    Autorzy:
    Mazurkiewicz-Sułkowska, Julia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/44914925.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    imperceptywność
    formy narratywne
    ewidencjalność
    modalność epistemiczna
    zastrzeżenia co do prawdziwości
    imperceptivity
    narrative forms
    evidentiality
    epistemic modality
    inferential mood
    Opis:
    Forms expressing imperceptive modality, whose semantic structure contains renarration and reservation about the truth of the utterance, are found both in Polish and in Bulgarian. In both languages, their lexical exponents include, for example, Pol. podobno, rzekomo, jakoby, Bul. вероятно, може би, сигурно ‘apparently’, ‘allegedly’, ‘supposedly’. Apart from these lexical markers, Bulgarian has a separate morphological form: the inferential mood (несвидетелско наклонение, преизказно наклонение). Considering Polish, in turn, we should note the quasi-morphological construction mieć ‘to have’ + infinitive, which is also used to express imperceptive modality. This article presents an analysis of the use of these forms in Polish and Bulgarian press texts and on Internet news portals. It also attempts to explain the high frequency of their use in the opinion-making media.
    Formy wyrażające modalność imperceptywną, czyli zawierające w swej strukturze semantycznej jednocześnie renarrację i rezerwę prawdziwościową, występują zarówno w języku polskim, jak i bułgarskim. W obydwu językach temu celowi służą wykładniki leksykalne typu pl. podobno, rzekomo, jakoby, bg. вероятно, може би, сигурно. Poza wykładnikami leksykalnymi język bułgarski posiada dodatkową kategorię morfologiczną wyrażającą jednocześnie renarrację i rezerwę prawdziwościową, czyli formy narratywne (tzw. tryb nieświadka, bg. несвидетелско наклонение, преизказно наклонение). W języku polskim możemy natomiast zauważyć zwiększającą się częstotliwość użycia quasi-morfologicznej konstrukcji mieć + bezokolicznik. W artykule zaprezentowano analizę wykorzystania powyższych wykładników modalności imperceptywnej w polskich i bułgarskich tekstach prasowych oraz w internetowych portalach informacyjnych. Podjęto również próbę wyjaśnienia zwiększonej częstotliwości ich użycia w mediach opiniotwórczych.
    Źródło:
    Adeptus; 2020, 16
    2300-0783
    Pojawia się w:
    Adeptus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O leksykalnych wykładnikach użycia interpretatywnego
    Autorzy:
    Holvoet, Axel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2049929.pdf
    Data publikacji:
    2011-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
    Tematy:
    Slavonic and Baltic languages
    interpretive use
    evidentiality and epistemic modality
    użycie interpretatywne
    partykuły
    ewidencjalność
    modalność epistemiczna
    modalność deontyczna
    Opis:
    The article deals with the marking of interpretive use (a notion introduced by Sperber & Wilson 1986 within the framework of their Relevance Theory) in grammar and the lexicon. The emphasis is on discourse particles marking interpretive use. Unlike what has often been assumed, the marking of interpretive use is distinct from evidentiality, although the lexical markers of interpretive use, evidentiality and epistemic modality are relatively weakly differentiated and cases of polyfunctionality are frequent. Interpretive use markers and their relationship to evidential and epistemic markers is here illustrated by examples mainly from Slavonic and Baltic languages.
    Źródło:
    Linguistica Copernicana; 2011, 5, 1; 77-91
    2080-1068
    2391-7768
    Pojawia się w:
    Linguistica Copernicana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Typy łacińskich przysłówków oceniających
    Types of Latin Evaluative Adverbs
    Autorzy:
    Górska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887540.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    przysłówki zdaniowe
    przysłówki oceniające
    aksjologia
    wartościowanie
    modalność epistemiczna
    ewidencjalność
    miratywność
    sentential adverbs
    evaluative adverbs
    axiology
    valuation
    epistemic modality
    evidentiality
    mirativity
    Opis:
    Artykuł ten jest propozycją uporządkowania nie dość konsekwentnego podziału podgrupy przysłówków zdaniowych określanych jako przysłówki oceniające. Propozycja ta polega przede wszystkim na oddzieleniu przysłówków oceniających w ścisłym sensie, czyli takich, które odwołują się do kategorii aksjologicznych od innych typów przysłówków oceniających. Wśród tych ostatnich można wyróżnić 1. przysłówki epistemiczne, za pomocą których mówiący dokonuje oceny prawdziwości propozycji (certe, certo, plane, profecto, sane, vero, vere, fortasse, forsitan), 2. przysłówki ewidencjalne, które wskazują, na jakiej podstawie mówiący wypowiada jakieś informacje (scilicet, videlicet) oraz 3. przysłówki miratywne, poprzez które mówiący daje wyraz zaskoczeniu, że dany stan rzeczy ma miejsce (inopinanter, inopinate, inopinato, necopinato). Wśród 4. przysłówków oceniających w ścisłym sensie można natomiast wyróżnić cztery podgrupy: a. ogólnie wartościujące (bene, male), b. odwołujące się do wartości poznawczych (sapienter, stulte, imprudenter, inepte, recte, falso), c. odwołujące się do wartości utylitarnych (opportune, feliciter, (per)commode incommode, perincommode) i d. odwołujące się do wartości moralnych (recte, falso, merito, iure, iniuria). W propozycji tej najbardziej dyskusyjne jest uznanie przysłówków wyrażających zaskoczenie za wykładniki miratywności, jako że jest to kategoria językowa dostrzeżona stosunkowo niedawno i nie dość dobrze rozpoznana.
    The article suggests ordering the division of the sub-group of sentential adverbs, defined as evaluative adverbs, that is not consistent enough. The suggestion consists first of all in separating evaluative adverbs in the strict sense, that is ones referring to axiological categories, from other types of evaluative adverbs. Among the latter the following ones may be distinguished: 1. Epistemic adverbs, with the help of which the speaker evaluates the truth of the proposition (certe, certo, plane, profecto, sane, vero, vere, fortasse, forsitan), 2. evidential adverbs that point the basis on which the speaker gives some information (scilicet, videlicet), and 3. mirative adverbs, with which the speaker expresses his surprise that the given state of affairs does occur (inopinanter, inopinate, inopinato, necopinato). Among 4.the evaluative adverbs in the strict sense, in turn, four sub-groups may be distinguished: a. generally evaluating (bene, male), b. referring to cognitive values (sapientier, stulte, imprudenter, inepte, recte, falso), c. referring to utilitarian values (opportune, feliciter, (per)commode incommode, perincommode), and d. referring to moral values (recte, falso, merito, iure, iniuria). In the suggestion, recognizing the adverbs expressing surprise as the marker of mirativity is the most arguable point, as it is a language category that has been noticed relatively recently and has not been yet well recognized.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 3; 97-109
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Expressing Veracity Reserve in the Secret Service Records of the Polish People’s Republic and the People’s Republic of Bulgaria (on the Example of the CHS Bolek and CHS Sabina Files)
    Wyrażanie rezerwy prawdziwościowej w aktach tajnych służb Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Ludowej Republiki Bułgarii (na przykładzie akt TW Bolka i TW Sabiny)
    Autorzy:
    Mazurkiewicz-Sułkowska, Julia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33317066.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    language of security services
    security service
    language of denunciations
    imperceptivity
    evidentiality
    epistemic modality
    veracity reserve
    Bulgarian language
    Polish language
    język służb bezpieczeństwa
    wywiad
    język donosów
    imperceptywność
    ewidencjalność
    modalność epistemiczna
    rezerwa prawdziwościowa
    język bułgarski
    język polski
    Opis:
    The analysis of the language of the security service employees in the Polish People’s Republic and the People’s Republic of Bulgaria, made on the basis of the CHS “Bolek” and the CHS “Sabina” files, showed that there is a certain feature that appears extremely often in the examined files, even though its occurrence in administrative and legal texts should be pretty sporadic. It is a very high frequency of using forms that express the veracity reserve. This shows how much the authors of the notes wanted to emphasise their own reserve to the truthfulness of the content provided by the confidential human sources (CHS).
    Analiza języka służb bezpieczeństwa Polskiej Republiki Ludowej i Ludowej Republiki Bułgarii przeprowadzona na podstawie tzw. teczek TW Bolek i TW Sabina wykazała, że istnieje pewna cecha, która pojawia się w obydwu dokumentach niezwykle często, mimo że w tekstach administracyjnych i prawnych jej występowanie powinno być sporadyczne. Tą cechą jest duża częstotliwość występowania form wyrażających rezerwę prawdziwościową. Pokazuje to, jak bardzo autorzy notatek chcieli podkreślić swoją rezerwę co do prawdziwości treści przekazywanych przez poufne źródła osobowe.
    Źródło:
    Slavia Meridionalis; 2023, 23
    1233-6173
    2392-2400
    Pojawia się w:
    Slavia Meridionalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies