Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "mysticism," wg kryterium: Temat


Tytuł:
Kabała a mistycyzm
Kabbalah and mysticism
Autorzy:
Moreno-Szypowska, Jadwiga Clea
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27832617.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Kabbalah
mysticism
mysticism of creation
mysticism of the chariot
literature of the palace
mysticism of the body
mysticism of the word
mysticism of letters
kabała
mistycyzm
mistyka stworzenia
mistyka rydwanu
literatura pałacu
mistyka ciała
mistyka słowa
mistyka liter
Opis:
The article "Kabbalah and mysticism" is divided into three parts, in which the general understanding of Kabbalah based on mysticism is presented. The first is devoted to the general definition of mysticism, wanting to reflect on this: Is Kabbalah one? In order to be able to answer this question, the author gives voice to the more important scholars of Judaism who have dealt with this issue or are still dealing with it. They are clearly characterizing what mysticism is, they try to create an equivalent explanation of Kabbalah, thus showing its specificity. Once confirmed that Kabbalah can be considered a kind of mysticism, the author moves on to the second part, in which she presents the basic sources of mysticism of Kabbalah. It discusses the most important items of rabbinic and non-rabbinic literature, showing how the non-rabbinic is continuator of the rabbinic. The third part of the article focuses on a deeper description of the initial types of mysticism: creation, chariot and body, which form the foundation for the later mysticism of word and letter. The mysticism of words and letters is kabbalah, that is, the hermeneutical art of biblical exegesis, based on the properties of the Hebrew alphabet and language, as God's tool for knowing Him. The article is based on the considerations of such authors as: Gershom Scholem, Roland Goetschel, Joseph Dan, Charles Mopsik, Marc-Alain Ouaknin, or the controversial Moshe Idel.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2022, 19; 87-119
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola mistycyzmu i myślenia mistycznego u Bertranda Russella
The role of mysticism and mystical thinking in Bertrand Russell
Autorzy:
Barkovskiy, Tatiana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15007844.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
logic
logic of mysticism
logical mysticism
mystical thinking
mysticism
mysticism and logic
B. Russell
logika
logika mistyczna
mistycyzm
mistycyzm i logika
mistycyzm logiczny
myślenie mistyczne
Opis:
Celem artykułu jest pokazanie, w jaki sposób Bertrand Russell przedstawia stosunek mistycyzmu do trzech innych obszarów aktywności człowieka: filozofii, nauki oraz religii. W eseju Mysticism and Logic (1914) Russell definiuje myślenie mistyczne jako zespół przekonań o: (1) istnieniu specjalnego wglądu, (2) jedności wszystkich rzeczy, (3) nierzeczywistości czasu, (4) zatarciu granic pomiędzy dobrem a złem. Choć Russell uważa, że pełen mistycyzm – jako wiara dotycząca ontycznej struktury świata – jest błędny, to jednak przypisuje mu jako postawie życiowej element mądrości, którego na próżno szukać w innych obszarach ludzkiej działalności intelektualnej. Mistycyzm okazuje się błędny również na poziomie epistemologicznym, tj. w roli testu prawdy, jednak zawiera w duchu swoich dociekań coś, z czego korzysta także nauka, a zatem coś, z czego powinna brać przykład filozofia naukowa. Tym, co nadaje mistycyzmowi dodatkową wartość, jest postulat bezstronnej kontemplacji, rodzący postawę odczuwania miłości wobec całego świata. Co istotne, to właśnie połączenie najlepszych cech myślenia mistycznego z myśleniem naukowym i metodą naukową doprowadziło Russella do postulatu uprawiania naukowej filozofii. Można więc twierdzić, że w koncepcji Russella mistycyzm nie jest fenomenem tylko i wyłącznie religijnym, czego wyrazem jest m.in. fakt, że Russell przypisuje dwa spośród wymienionych przez siebie aspektów mistycyzmu matematyce.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2022, 2; 5-26
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Permanence du naturalisme dans la quête artistique de Joris-Karl Huysmans : À vau-l’eau, À Rebours, Là-Bas
Obsesyjna wierność naturalizmowi w twórczości Jorisa-Karla Huysmansa na przykładzie À vau-l’eau, À Rebours, Là-Bas
Autorzy:
Kociubińska, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954320.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Huysmans
naturalizm
satanizm
mistycyzm
naturalism
satanism
mysticism
Opis:
[Krytyka podkreśla niejednokrotnie fakt wyraźnej ewolucji twórczości Jorisa-Karla Huysmansa, wyodrębniając w niej trzy etapy: naturalistyczny, dekadencki, katolicki. Ewolucji artystycznej towarzyszy nieustające poszukiwanie sensu życia. Z życiowego nieudacznika, ateisty i rozpustnika, artysty bacznie obserwującego najdrobniejsze szczegóły codziennego życia, a jednocześnie pałającego nienawiścią do otaczającej go rzeczywistości i ludzi, Huysmans przeistacza się w człowieka wierzącego. Czy jednak ta przemiana przynosi mu ukojenie? Jak sam twierdzi, jedynie literatura jest w stanie ocalić go od niesmaku egzystencji. Celem niniejszego artykułu jest prześledzenie obsesyjnej wierności pisarza metodzie naturalistycznej. Jako uczeń Emila Zoli, Huysmans początkowo akceptuje reguły gry narzucone przez swego mistrza. Pierwsze utwory (Marthe, Les Sœurs Vatard, À vau-l’eau) można usytuować w obrębie naturalizmu wywodzącego się z teorii Zoli, który przechodzi w naturalizm estetyczny (À Rebours), nawet sataniczny (Là-Bas), by w końcu stać się naturalizmem mistycznym (En route, La Cathédrale, L’Oblat). Skąd ta wierność metodzie naturalistycznej pisarza indywidualisty, który na każdym kroku stara się podkreślać swoją niechęć do wszelkich etykietek? Być może wynika ona z faktu, że tak naprawdę Huysmans wykorzystuje tę metodę, by stworzyć iście diabelską układankę: po dopasowaniu wszystkich elementów otrzymamy artysty portret własny. W ten sposób pisarz próbuje zemścić się na otaczającej rzeczywistości: teoretycznie, pod przykrywką wierności naturalizmowi, odtwarza świat pełen brzydoty i rozpaczy, obnażając bezsens i nijakość ludzkiej egzystencji. Świat ten jest zniekształcony – pełen lęków, manii i straconych złudzeń pisarza. Jest on wręcz naznaczony pesymizmem, jednak błędem byłoby sprowadzanie tej twórczości jedynie do przedsięwzięcia egotystycznego, gdyż tego rodzaju zabieg prowadziłby nieuchronnie do zatracenia oryginalności utworów nie mieszczących się w sztywnych schematach. Huysmans, niczym buntownik z wyboru wciąż szuka stylu, który nie tylko zaskoczy czytelnika, ale i zmusi go do patrzenia w inny sposób na otaczający świat. Zważywszy na liczbę poświęconych mu badań i nieustające zainteresowanie, wydaje się, że z tych poszukiwań pisarz wyszedł obronną ręką.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 5; 25-47
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mistycyzm ewangelikalny – źródła, podstawy, przejawy
The evangelical mysticism – sources, fundamentals, manifestations
Autorzy:
Sawa, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956520.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
a mysticism
a pentecostal spirituality
an evangelical spirituality
manifestations of mysticism
mistycyzm
duchowość zielonoświątkowa
duchowość ewangelikalna
przejawy mistycyzmu
Opis:
Mysticism is Christian experience, catholic, orthodox but also pentecostal and evangelical too. The Reformation emphasized the role of the deep knowledge of God. It showed the initiative of God’s love to people and taking this gift through faith, which is necessary to the salvation and the experience of God. Martin Luther talked about the real presence of Christ, it is strongly expressed in the declaration of St. Paul: yet I am alive; yet it is no longer I, but Christ living in me. It calls for a personal experience (a coherence of a objective true and personal experience of a prayer and a mysticism). On the way to the evangelical experience you need to indicate the german pietism or the movement of the puritans who were in the Church of England (Anglican Church) and the service of protestant preachers and theologians, even as Jonathan Edwards, George Whitefi eld, Friedrich Daniel Schleiermacher. However, The direct source of evangelical mysticism you need to look for in the teaching of John Wesley who emphasized the need of personal experience of God and the assurance of salvation obtained by the grace of God. The special signifi cance had the doctrine about so-called second blessing. After the justifi cation, on the way of spiritual development, comes by giving the gift of the Holy Spirit as the experience of love of God, which is the basis of new life. For evangelical and pentecostal spirituality the starting point is the new birth (the deep inner experience of the spousal relationship with Jesus Christ, what often is associated with his feelings and the intimacy. It is often manifested in visions, dreams or prophetic words. In the pentecostal spirituality you can indicate specific manifestations of mysticism: ecstatic conditions; various emotional conditions; the consciousness of the approach to the Revelation; psychosomatic symptoms; the total transformation – the experience of God leads to a new way of life in all dimensions. The practice of spiritual gifts (glossolalia, the word of wisdom, the word of knowledge, prophesying, resting in the Spirit). It is also important that the evangelical mysticism has most of all the community character and it is expressed in the following practices: prayer of praise, a new christian music (Praise&Worship), an inspired singing, a prophetic worship (International House of Prayer in Kansas City).
Źródło:
Studia Teologii Dogmatycznej; 2017, 3; 156-176
2449-7452
Pojawia się w:
Studia Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Visionen und ihre Kontexte. Kodifizierung, Autorisierung und Authentisierung von Offenbarung (12.–17. Jahrhundert), hrsg. Andreas Bichrer, Julia Weitbrecht, Beiträge zur Hagiographie 25, Franz Steiner Verlag: Stuttgart 2023, ss. 460
Visions and their contexts. Codification, Authorisation and Authentication of Revelation (12th-17th Century), ed. Andreas Bihrer, Julia Weitbrecht, Contributions to Hagiography 25, Franz Steiner Verlag: Stuttgart 2023, pp. 460
Autorzy:
Karczewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23051002.pdf
Data publikacji:
2023-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
mistycyzm
wizje
średniowiecze
chrześcijaństwo
mysticism
visions
medieval
Christianity
Źródło:
Studia Elbląskie; 2023, 24; 469-470
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu genezy i specyfiki zjawiska ekstazy w religiach Bengalu
Searching for the Origin and Nature of the Phenomenon of Ecstasy in the Religions of Bengal
Autorzy:
Czyżykowski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640898.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
ecstasy
Bengal
Vaishnavism
mysticism
Tantra
ekstaza
wisznuizm
mistycyzm
tantra
Opis:
In the religions of Bengal ecstasy is the culmination and test of religious maturity and the state of adulthood, the external expression of unio mystica and the effect of possession by a deity. Ecstasy confirms and provides meaning to religious practices, and the exceptional bodily states that accompany it provide religion with the marks of authenticity – one might say that ecstasy is the actualisation of the myth and model of the perfect person that can be found in Bengali culture. The ecstatic usually fulfils the function of guru – the verification of the authenticity of his bhava (ecstatic state) works as a legitimisation of his status as a religious teacher. Ecstasy can be induced by ritual means, asceticism and discipline – such ecstasy can be called ritual. In the other case it has the nature of spontaneous experience, and in this case it is perceived as a sign of the particular blessing of the deity. This understanding of the phenomenon of ecstasy is convergent with the concept of religion as a mystical state providing meaning as well as offering a person exceptional visionary experiences that are not present in ordinary life. In this way ecstasy would be the realisation of the innate human potential to enter altered states of consciousness (ASC), which constitute an integral component of traditional cultures. Such states are experienced by the participants of a given community in accordance with the model operating in that culture, and are the legitimisation of the knowledge passed on according to tradition. On the other hand, these states continually verify that model, and sometimes go beyond it, introducing new elements into the culture and specific religious tradition.
Źródło:
Studia Religiologica; 2011, 44; 59-69
0137-2432
2084-4077
Pojawia się w:
Studia Religiologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Hasidic context of nature and music in Denise Levertov’s Relearning the Alphabet
Hasydzki kontekst natury i muzyki w Relearning the Alphabet Denise Levertov
Autorzy:
Gancarz-Jurek, Estera
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886359.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Levertov
Buber
chasydyzm
mistycyzm
muzyka
natura
Hasidism
mysticism
music
nature
Opis:
W artykule dokonano interpretacji tomu poezji Denise Levertov, Relearning the Alphabet (1970), posiadającego liczne odniesienia do tradycji chasydzkiej, z której wywodzi się poetka. Najistotniejszymi elementami, do których nawiązuje Levertov, są natura i muzyka, odnoszące się do tradycji jej przodków. Istotną rolę odgrywa również eklektyzm, dzięki któremu Levertov rozwija swoją duchowość. W artykule skoncentrowano się na symbolach, opowieściach oraz na mistyce chasydzkiej, w której zakorzeniony jest szacunek dla środowiska oraz uwielbienie muzyki. Główną tezą artykułu jest twierdzenie, że źródłami wrażliwości na piękno natury oraz muzykalności wierszy Levertov są chasydzkie korzenie poetki.
This article  presents an interpretation of the book of poetry Relearning the Alphabet, written by Denise Levertov in 1970, with references to the Hasidic tradition of perceiving nature and music. My interpretation focuses on the poet’s use of stories and symbols taken from the tradition of her ancestors and the way in which she employs them in her poems in order to emphasize the uniqueness of the world. Eclecticism is mentioned as it also contributes to Levertov’s spiritual development. The main thesis of my article is that the source of the poet’s sensitivity to the environment and music is derived from her Hasidic heritage.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 11; 219-233
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
De ‘reizen’ van Ruusbroec naar Polen: Over de vertalingen van het werk van Jan van Ruusbroec (1293–1381) naar het Pools
The ‘travels’ of Ruusbroec to Poland: On translations of the work of John of Ruusbroec (1293–1381) into Polish
‘Podróże’ Ruusbroeca do Polski — o polskich przekładach dzieł Jana van Ruusbroeca (1293–1381)
Autorzy:
Dowlaszewicz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1882523.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
mediator
Ruusbroec
przekład
tłumaczenia
wydawnictwo
mistycyzm
translation
publishing house
mysticism
Opis:
De tractaten van Jan van Ruusbroec zijn meerdere keren in het Pools vertaald. De eerste bekende vertaling werd gepubliceerd in 1874 en de laatste in 2006. Dit artikel analyseert de bemiddelaars die verantwoordelijk zijn voor de Poolse edities — vertalers en uitgeverijen. Het artikel wil een antwoord geven op waarom zij de gedachten van deze middeleeuwse Vlaamse mystiek naar Polen hebben gebracht, welke algemene keuzes ze hebben gemaakt (de brontekst, de presentatie) en wat de ontvangst ervan was. Het lijkt erop dat de meeste vertalingen werden voorbereid en gepubliceerd in een conservatieve katholieke omgeving. Dit was de waarschijnlijke reden voor gebrek aan interesse in de werken van Ruusbroec buiten deze kring. Tussen 2000 en 2006 werden de volledige werken vertaald met een moderne Nederlandse editie van de tractaten als brontekst. Deze Poolse publicatie die bestaat uit vier delen biedt niet alleen de vertaling van de werken van Ruusbroec maar geeft ook een uitgebreide analyse van zijn leven en aanwezigheid in de wereldse mystieke literatuur. Het zou een golf van nieuwe interesse in deze grote middeleeuwse geschriften kunnen veroorzaken
The treaties of Jan van Ruusbroec have been translated several times into Polish. The first known translation was published in 1874 and the last one in 2006. This article analyses the mediators responsible for the Polish editions — translators and publishing houses. The article seeks to answer the questions of why they chose to bring the thoughts of this medieval Flemish mystic to Poland, what general choices they made (the source text, the presentation) and what the reception of it was. It appears that most of the translations were prepared and published in a conservative catholic environment. This was the probable reason for little interest in the works of Ruusbroec outside this circle. Between 2000 and 2006, the complete works were translated using the modern Dutch edition of the treaties as the source text. This Polish publication consisting of four parts does not only provide the translation of the works of Ruusbroec but it also gives a comprehensive analysis of his life and presence in the world mystic literature. It could be a start to a wave of new interest in those great medieval writings
Traktaty Jana van Ruusbroeca zostały przetłumaczone na język polski kilkakrotnie. Pierwsze znane tłumaczenie zostało opublikowane w 1874 r., ostatnie zaś w 2006 r. Niniejszy artykuł przedstawia mediatorów odpowiedzialnych za powstanie polskich wydań — tłumaczy i wydawnictwa. Próbuje także odpowiedzieć na pytania, dlaczego zdecydowali się na przedstawienie myśli tego średniowiecznego mistyka flamandzkiego w Polsce, jakich wyborów musieli dokonać (tekst źródłowy, prezentacja) oraz jaki był odbiór tych tekstów. Większość przekładów była przygotowana i opublikowana w konserwatywnym katolickim środowisku. Prawdopodobnie to było przyczyną małego zainteresowania pracami Ruusbroeca poza tym kręgiem. W latach 2000-2006 dzieła Ruusbroeca zostały przetłumaczone na podstawie współczesnej edycji niderlandzkiej traktatów. Polska publikacja składa się z czterech części, które nie tylko zawierają tłumaczenie dzieł Ruusbroeca, ale przedstawiają również analizę życia i obecności tego twórcy w świecie literatury mistycznej. To może być początek nowej fali zainteresowania pismami tego wielkiego średniowiecznego mistyka.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 64 Special Issue, 5; 165-177
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mistyka miłości Bożej w pismach św. Bernarda z Clairvaux
Mysticism of God’s Love in Bernard of Clairvaux’s writings
Autorzy:
Andrzejuk, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/430939.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
God
love
mysticism
levels of love
Bóg
miłość
mistycyzm
stopnie miłości
Opis:
Bernard of Clairvaux’s account of mystical love was already famous in the 12th century and it gained many followers, among whom Bernard’s first biographer, William of Saint-Thierry, should be given first mention. The doctrine had also its opponents, for example in Peter Abelard, who argued that it presented a concept of egoistic love; he himself tried to put forward his own view of charitable and selfless love. In Bernard’s writings, the influences of Greek Platonism from the works of Pseudo-Dionysius and Saint Augustine’s version of western Platonism are joined in a coherent unity. The distinct novum is Bernard’s stress on freedom. He clearly states that love arises from freedom; freedom is a condition of the beginning of love, and it relies on the rejection of enslaving fear and overpowering lust. What is more, this freedom of will (liberum arbitrum) constitutes the dignity of man. “Dignitatem in homine liberum arbitrium dico” – this statement from "De diligendo Deo" is reminiscent of the characteristics of dignity that can be found in Renaissance humanists like Coluccio Salutati, Marsilio Ficino, Nicholas of Cusa, Petro Pomponazzi, Carolus Bovillus, Erasmus of Rotterdam, and first of all Giovanni Pico della Mirandola. Bernard’s doctrine of love can be described as mystical, because it refers only to God, and it is completed only with God and through God. Bernard’s favourite subject for commentary, and that of his Cistercian followers, was the Song of Songs. He wrote many homilies on it, which were gathered, after his death, into an impressive commentary, where the final expression of Cistercian “nuptial mysticism” can be found. In its essence, it draws the ultimate conclusions of the biblical statement that God is Love (1 J 4,8). Bernard calls love the law (lex) that is the internal life of God, and which externalizes itself in the act of creation. It is total love, all-encompassing, available to everyone, almighty, salvific and beatifying. Man has a special place on this scale of love, as he is a rational and free being created in the image and likeness of God. This 'imago' and 'similitudo Dei' entails above all the possibility of love.
Koncepcja mistycznej miłości św. Bernarda stała się słynna jeszcze w XII wieku i zyskała licznych zwolenników, z których przede wszystkim należy wymienić pierwszego biografa Bernarda, Wilhelma z Saint-Thierry. Doktryna ta miała też swoich przeciwników, do których zaliczał się przede wszystkim Piotr Abelard, zarzucający jej egoizm i usiłujący przeciwstawić jej swoją koncepcję miłości bezinter esownej. W pismach św. Bernarda uzyskują pewną postać spójnej jedności wpływy greckiego platonizmu z pism Pseudo-Dionizego oraz wpływy platonizmu zachodniego w wersji św. Augustyna. Wyraźnym novum jest to akcent, który pada na wolność. Cysters wyraźnie stwierdza, że miłość rodzi się z wolności; warunkiem jej zapoczątkowania jest właśnie wolność, polegająca na odrzuceniu zniewalającego człowieka strachu lub równie obezwładniającej pożądliwości. Co więcej, ta wolność woli (liberum arbitrum) stanowi o godności człowieka. Dignitatem in homine liberum arbitrium dico – ta formuła z "De diligendo Deo" przypomina bardzo określenia godności, jakie znajdujemy u renesansowych humanistów, takich jak chociażby Coluccio Salutati, Marsilio Ficino, Mikołaj z Kuzy, Petro Pomponazzi, Carolus Bovillus, Erazm z Rotterdamu, a przede wszystkim Giovanni Pico della Mirandola. Doktrynę miłości opata z Jasnej Doliny możemy określić mianem mistycznej, gdyż odnosi się ona wyłącznie do Boga, dokonuje się dla Boga i dzięki Bogu. Można też powiedzieć, że była to „mistyka miłosna”. Z tego też względu ulubionym przedmiotem komentarzy Bernarda, a następnie jego cysterskich kontynuatorów, była Pieśń nad pieśniami. Sam Bernard przez całe życie pisał homilie na jej temat, skomponowane już po jego śmierci w imponujący komentarz. Tam też znajduje się ostateczny wyraz cysterskiej „mistyki oblubieńczej”. W swej istocie stanowi ona wyprowadzenie ostatecznych konsekwencji z biblijnego stwierdzenia, że Bóg jest miłością (1 J 4,8). Bernard nazywa miłość „prawem” (lex), które jest wewnętrznym życiem Boga i które uzewnętrznia się w akcie stwórczym. Jest to miłość totalna, wszystko ogarniająca, wszystkim dostępna, wszechmogąca, zbawcza i uszczęśliwiająca. Szczególne miejsce na tej skali miłości ma człowiek, byt rozumny i wolny, stworzony na obraz i podobieństwo Boga. W tym 'imago' i 'similitudo Dei' zawiera się przede wszystkim możność miłowania.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2011, 47, 2; 63-102
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe perspektywy dla spekulatywnego mistycyzmu. O koncepcji fenomenu przesyconego J. L. Mariona
New Prospects for Speculative Mysticism. On J. L. Marion’s Concept of Conceivable Phenomenon
Autorzy:
Krawczyk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460342.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
fenomenologia
mistycyzm
teologia a filozofia
olśnienie
phenomenology
mysticism
theology
philosophy
revelation
Opis:
This paper discusses a concept of French philosopher and theologian, J. L. Marion, who has enriched phenomenological inquiry. First, it explains why it deals with mysticism rather than the mystic. The author gives a short overview of the philosophical circumstances in which the concept of conceivable phenomenon, first formulated in ‘Being given’, has been conceived. There are also some important comments on the history of I. Kant’s and E. Husserl’s concept of conceivable. This conception does not go beyond the phenomenological method. It implies the existence of an unthinkable phenomenon in which the conceivable goes beyond intuition and the term embracing it. A formal study of that phenomenon assumes the presence of four properties which allow for the replacement of certain theological values. As a working example, Marion creates here a kind of Christology.
Artykuł referuje koncepcję francuskiego fi lozofa i teologa J. L. Mariona, rozwij ająca tradycję fenomenologiczną. Na początku wytłumaczone jest, dlaczego mowa tu jest o mistycyzmie, nie o mistyce (po uprzednim wytłumaczeniu tej dystynkcji). Autor podaje krótki zarys momentu w historii fi lozofi i, w której zrodziła się ta koncepcja wyłożona w dziele Będąc danym. Istotne tu są także uwagi na temat dziejów pojęcia „naoczność” u I. Kanta i E. Husserla. Koncepcja ta nie wychodzi poza metodę fenomenologiczną. Zakłada możliwość pomyślenia takiego fenomenu, w którym naoczność przekracza ramy przewidującej ją intuicji i ujmującego ją pojęcia. Badanie formalne tegoż fenomenu polega na przedstawieniu czterech jego właściwo-ści, które po skompilowaniu dają fenomen objawienia, który umożliwia zastąpienie go pewnymi wartościami teologicznymi. Jako roboczy przykład, J. L. Marion tworzy tu pewną chrystologię.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2012, 2
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Saint Vincent de Paul. Entre la conversion de lambition et le mysticisme de son action charismatique
St. Vincent de Paul. Between the Conversion of the Ambition and the Mysticism of his Charismatic Action
Święty Wincenty a Paulo. Pomiędzy nawróceniem z ambicji a mistycyzmem działania charyzmatycznego
Autorzy:
Zakhary, Milad Sidky
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036762.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ubodzy/ubóstwo
caritas
nawrócenie
charyzmat
mistycyzm
poors/poverty
charity
conversion
charism
mysticism
Opis:
To studium, podjęte cztery wieki po pojawieniu się charyzmatu św. Wincentego a Paulo (1617-2017), jest zależne od „Wielkiego Świętego Wielkiego Stulecia” i od jego własnych relacji opisujących wewnętrzną i zewnętrzną stronę jego nawrócenia, jego charyzmat. Zarówno jego relacja, jak i nawrócenie odsłaniają w pewnym stopniu jego mistycyzm, który jest często niezauważany. Najwyższy przejaw młodości charyzmatu jest bezpośrednio proporcjonalny do głębi nawrócenia. Czy nie możemy już więcej pytać: czy to „czyny miłości tworzą czasy, w których są dokonywane”? Nasz Pan Jezus Chrystus dał na to odpowiedź: „Albowiem ubogich zawsze macie u siebie” (Mt 26,11). Ze swej strony papież Franciszek zachęca członków Międzynarodowego Stowarzyszenia Miłosierdzia słowami: „Zakorzenieni w doświadczeniu osobistym Chrystusa, będziecie mogli przyczynić się do propagowania «kultury miłosierdzia», która odnawia głęboko serca i otwiera je na nową rzeczywistość.
Located in the 4th centenary of the charisma of St. Vincent de Paul (1617-2017), this study deepens, in the life of the “Grand Saint of the Grand Century”, and by his own words, the ins and outs of his conversion, and charisma. Both reveal, in filigree, his mysticism, which often goes unnoticed. The height of the youth of the charism is directly proportional to the depth of the conversion. We can't ask, no more, “the actions of charity made their time?”. Our Lord Jesus Christ has given the answer: “the poor, indeed, you have always with you” (Mt 26:11). For his part, the Pope Francis invites members of the International Association of Charities with this exhortation: “In being rooted in the personal experience of Christ, you will be able to contribute to a “culture of mercy” that renews deeply the hearts and opens up to a new reality”.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 5; 121-136
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doświadczenie mistyczne w ujęciu konstruktywistycznego kontekstualizmu Stevena T. Katza
Mystical Experience in Steven T. Katz’s Constructivist Contextualism Approach
Autorzy:
Kiwka, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013347.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
mistycyzm
doświadczenie mistyczne
kontekstualizm
konstruktywizm
pluralizm
mysticism
mystical experience
contextualism
constructivism
pluralism
Opis:
The aim of this article is to present an interpretative model of mystical experience, which emerges from the publications of S. Katz, professor of philosophy of religion and comparative mysticism at Boston University (USA). His view originated as a negative reaction to the conception known in the contemporary philosophical reflection on mysticism as “universal core” that promotes a conviction about the possibility of reduction of variety of mystical experiences basically to one common model. S. Katz’s point of view is pluralistic; it means he realizes impassable differences among different kinds of mysticisms. His theory is based on a notion of experience conceived as mediated. As a consequence of this assumption he presents mystical experience as a shaping process, in which decisive factors are the constructive abilities of human mind, the cultural milieu and religious traditions, where the experience takes place, and finally the experienced reality thought as conditioned contextually and subjective. The paper besides the presentational goals brings also an attempt of critical evaluation of the presented views.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2007, 55, 1; 159-188
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aurora Jakuba Böhme w świetle czterech zasad reformacji
Aurora’s Jakub Böhme in light of the four principles of the Reformation
Autorzy:
Ferdek, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607251.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
mysticism
priciples of the Reformation
christology
theosophist
mistycyzm
zasady reformacji
chrystologia
teozofia
Opis:
Böhm’s mysticism aroused the opposition of orthodox Lutheranism. Evangelical parish priest of the Peter and Paul church in Görlitz Gregorius Richter suspect a heresy in Aurora and threate- ned Böhm with banishment. Numerous Aurora texts indicate that Böhme took into account the four principles of the Reformation. Böhm’s Aurora contains the reformational principle the grace itself and the anthropology implied by it, about the non-free will of human being. While in Luther thoughts were dominated by the functional Christology, in the Böhme’s – essential Christology. The essence of this Christology is to call Christ Aurora. From the essential Christology, Böhme, however, derived a functional conclusion, which is the postulate of the following Christ. In contrast to Luther, who focused on the des qua, Böhme focuses primarily on des quae. Although Auroracontains numerous references to the Bible, the very title of Böhme’s most famous work is the result of an experience with a tin vessel. Luther would blame Böhme of illumination, that is, the possibili- ty of an internal, omitting the biblical Word, communicating the Spirit of God with human. Böhme was a theosophist, means either theologian and philosopher, in one person. As a theologian, he drew the knowledge from God’s revelation, and as a philosopher he perceived the traces of God in the world. He had a premonition that reason and faith can not contradict themselves, because ultimately they have a common source in God.
Böhm’s mysticism aroused the opposition of orthodox Lutheranism. Evangelical parish priest of the Peter and Paul church in Görlitz Gregorius Richter suspect a heresy in Aurora and threate- ned Böhm with banishment. Numerous Aurora texts indicate that Böhme took into account the four principles of the Reformation. Böhm’s Aurora contains the reformational principle the grace itself and the anthropology implied by it, about the non-free will of human being. While in Luther thoughts were dominated by the functional Christology, in the Böhme’s – essential Christology. The essence of this Christology is to call Christ Aurora. From the essential Christology, Böhme, however, derived a functional conclusion, which is the postulate of the following Christ. In contrast to Luther, who focused on the des qua, Böhme focuses primarily on des quae. Although Auroracontains numerous references to the Bible, the very title of Böhme’s most famous work is the result of an experience with a tin vessel. Luther would blame Böhme of illumination, that is, the possibili- ty of an internal, omitting the biblical Word, communicating the Spirit of God with human. Böhme was a theosophist, means either theologian and philosopher, in one person. As a theologian, he drew the knowledge from God’s revelation, and as a philosopher he perceived the traces of God in the world. He had a premonition that reason and faith can not contradict themselves, because ultimately they have a common source in God.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2018, 32; 141-150
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antropologiczne uwarunkowania mistycyzmu i filozofii Karola Wojtyły
Autorzy:
Rynkiewicz, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644410.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Mystik
Philosophie
Erfahrung
Integration
mysticism
philosophy
experience
integration
mistycyzm
filozofia
doświadczenie
integracja
Opis:
Als einzelne Forschungsgebiete durchdringen Philosophie und Mystik tief einander und wirken sich aufeinander aus. Ganz besonders ist dies zu sehen beim Denken von Karol Wojtyla, dem späteren Papst Johannes Paul II. Darum stellt sich die Frage: Haben wir es bei Wojtyla mit einer mystischen Philosophie oder eher einer philosophischen Mystik zu tun? Ziel des vorliegenden Aufsatzes ist es nicht, eine erschöpfende Analyse der Relation zwischen der Mystik und Philosophie Wojtylas zu liefern, sondern einige prinzipielle Elemente zu benennen, welche sowohl einen mystischen als auch einen philosophischen Charakter aufweisen und für das richtige Verständnis der Anthropologie Wojtylas erforderlich sind. Es handelt sich also um die Erfahrung, Metaphysik und den Menschen. In diesem Kontext erscheint die Frage nach der Effizienz von dem Integraftionsfaktor, der die Gebiete der Mystik und Philosophie durchdringt.
As individual fields of research, philosophy and mysticism penetrate deep each other and affect each other throughout. This is especially seen in the thought of Karol Wojtyła, the future Pope John Paul II. Therefore, the question arises: are we dealing here with mystical philosophy or philosophical mysticism? The aim of this paper is not to provide an extensive analysis of the relation between mysticism and philosophy, but to name a few basic elements which have a mystical and a philosophical character and are required for the proper understanding of philosophy of Wojtyła. What the present paper is concerned with is the following: the experience, metaphysics and a person. In this context, there arises a question about the efficiency of the integration factor that permeates the areas of mysticism and philosophy.
Filozofia i mistyka, jako odrębne obszary badań, głęboko się przenikają i wzajemnie na siebie oddziałują. Widać to szczególnie w twórczości Karola Wojtyły, późniejszego papieża Jana Pawła II. Dlatego pojawia się pytanie: czy mamy do czynienia u Wojtyły z filozofią mistyczną, czy też raczej z mistyką filozoficzną. Celem artykułu nie jest wyczerpująca analiza relacji zachodzącej między mistyką a filozofią Wojtyły, lecz ukazanie niektórych kluczowych elementów, które mają charakter zarówno mistyczny, jak też filozoficzny, a przy tym są istotne dla właściwego zrozumienia antropologii Wojtyły. Chodzi więc o doświadczenie, metafizykę i człowieka. W tym kontekście pojawia się pytanie o skuteczność czynnika integracyjnego, który przenika obszar mistyki i filozofii.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2014, 11
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies