Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "universal priesthood" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Teologia sakramentu święceń ze szczególnym uwzględnieniem stopnia diakonatu na podstawie zmian w 2009 roku w kan. 1008 oraz 1009 KPK
The Theology of the Sacrament of Holy Orders, with Particular Emphasis on the Degree of Deaconate, based on the Changes Since 2009 in the can. 1008 and 1009 CIC.
Autorzy:
Trojanowski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28903515.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
sakrament święceń
kapłaństwo powszechne
kapłaństwo służebne
diakonat
sacrament of the orders
universal priesthood
ministerial priesthood
diaconate
Opis:
Problematyka diakonatu stanowi jedną z kwestii teologicznych, które nadal wymagają głębokiej refleksji. Dyskusja na ten temat powraca, chociaż zmierzając w różnych, często przeciwnych kierunkach. Zmiany w Kodeksie prawa kanonicznego wprowadzone przez dokument Benedykta XVI Omnium in mentem nie dotyczą tylko samej kwestii diakonatu. Interwencja papieska w prawo kanoniczne przyczyniła się nie tylko do ponownego odczytania ostatniego Soboru w kwestii diakonatu, ale także wszystkich trzech stopni sakramentu święceń (różnic między nimi i sakramentalnego charakteru). Innym aspektem jest kapłaństwo powszechne i kapłaństwo służebne, relacja i różnice pomiędzy nimi. Wyznaczenie przez papieża Benedykta XVI kierunku do pogłębionej refleksji doprowadziło nas do tezy, iż diakonat, mimo że stanowi pierwszy stopień sakramentu święceń, nie włącza jeszcze do kapłaństwa hierarchicznego, a przez to diakon nadal uczestniczy w kapłaństwie powszechnym.
The problem of the diaconate is one of the theological issues that still require a lot of reflection. The discussion on this topic returns, although often in different, often opposite directions. The changes to the Code of Canon Law introduced by the motu proprio of Benedict XVI Omnium in mentem do not only concern the issue of diaconate. The papal intervention into canon law contributed to the rereading of the last council regarding the diaconate, but also all three degrees of the sacrament of Orders (the differences between them and the sacramental character). Another aspect is the universal priesthood and the ministerial priesthood, the relationship and the differences between them. The direction for deeper reflection by Pope Benedict XVI led us to the thesis that the diaconate, although constituting the first degree of the sacrament of Holy Orders, does not yet include it in the hierarchical priesthood, and thus the deacon still participates in the common priesthood.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 3; 101-120
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wkład ks. prof. Adama Ludwika Szafrańskiego w rozwój teologii liturgii
The Contribution of Rev. Prof. Adam Ludwik Szafrański in the Development of the Theology of Liturgy
Autorzy:
Głowacki, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040556.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia liturgii
uczestnictwo
charakter sakramentalny
kapłaństwo wiernych
kapłaństwo hierarchiczne
Eucharystia
duchowość liturgiczna
theology of liturgy
participation
sacramental character
universal priesthood
ministerial priesthood
Eucharist
liturgical spirituality
Opis:
Profesor Adam Ludwik Szafrański jest teologiem którego teologia liturgii jest przykładem integralnego traktowania całej teologii. Pojęciem podstawowym w jego badaniach jest filozoficzny termin partycypacji, który stosuje on w opisie teologicznym. Termin ten służy mu do zdefiniowania pojęcia charakteru sakramentalnego związanego z sakramentami chrztu, bierzmowania i święceń. W teologii jest to jedna z niewielu prób wyjaśnienia tego zagadnienia. Szafrański uważa, że to charakter sakramentalny otrzymany we chrzcie pozwala wierzącemu uczestniczyć w kulcie chrześcijańskim i celebrować liturgię. Jest on także dla tego teologa podstawą do określenia kapłaństwa wiernych i kapłaństwa hierarchicznego. Szafrański pokazuje je jako uczestnictwo w jedynym kapłaństwie Chrystusa. Ma to bezpośrednie konsekwencje w sprawowaniu liturgii, która jest w jego teologii dziełem Chrystusa, w które człowiek zostaje włączony. Najważniejszym sakramentem jest dla tego teologa Eucharystia, w której najważniejszym aspektem jest aspekt ofiarniczy. Udział wierzących w tym sakramencie polega na składaniu Bogu ofiar duchowych, które prowadzą do zjednoczenia z Chrystusem w Komunii świętej. Teologia liturgii Szafrańskiego jest oparta na solidnych podstawach dogmatycznych oraz wiąże celebrację z życiem chrześcijańskim i Misterium Chrystusa. Te cechy jego teologii liturgii pozwalają widzieć ją jako przykład duchowości liturgicznej.
Professor Adam Ludwik Szfrański's theology of liturgy is an example of an integrated treatment of the whole theology. The basic term in his theological research is participation which is a philosophical idea used by him in theology to define the notion of sacramental character. This term is connected with three sacraments: baptism, confirmation and ordination. This is one of a few attempts of explaining this theological problem. For Szafrański this is the sacramental character, which comes from the baptism, that allows believers to participate in Christian worship and celebrate the liturgy. For him it is the basis for describing universal and ministerial priesthood, too. Szafrański presents both of them as the participation in the only priesthood of Christ. This has consequences in celebrating the liturgy which, first of all, is celebrated by Christ. The man is only included in Christ's activity. In Szafrański's opinion the most important among all sacraments is the Eucharist in which foremost aspect is Christ's Sacrifice. Believers' participation in the Eucharist consists in spiritual sacrificing which leads to the community with Christ in the Holy Communion. Szafrański's theology of liturgy has solid dogmatic foundations and connects the celebration with the Christian life and the Mystery of Christ. These attributes of his theology of liturgy allow it to be seen as an example of liturgical spirituality.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 6; 159-175
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies