Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Justice minister" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Połączenie funkcji Ministra Sprawiedliwości i Prokuratora Generalnego jako zagrożenie dla praworządności
    Combining the competences of Minister of Justice and the Public Prosecutor General as a threat to the rule of law
    Autorzy:
    Augustyn, Paulina
    Bała, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2054742.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-25
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    prawo
    prokuratura
    prokurator
    prokurator generalny
    minister sprawiedliwości
    law
    prosecutor’s office
    prosecutor
    prosecutor general
    minister of justice
    Opis:
    Przedmiotem poniższego artykułu jest omówienie problematyki połączenia urzędu Prokuratora Generalnego i Ministra Sprawiedliwości. Była to jedna ze zmian na gruncie ustawy Prawo o prokuraturze z dnia 28 stycznia 2016 r., które miały na celu wzmocnienie niezależności prokuratury oraz dostosowanie rozwiązań do potrzeb nowoczesnego państwa. Zmiany te tak naprawdę doprowadziły do osłabienia niezależności prokuratury i prokuratorów. Celem artykułu jest ukazanie zagrożenia dla praworządności płynącego z połączenia funkcji Ministra Sprawiedliwości i Prokuratora Generalnego. Poświecenie większej części artykułu regulacjom ustawowym dotyczącym stanu prawnego przed i po uchwaleniu nowej ustawy z dnia 28 stycznia 2016 r. – Prawo o prokuraturze jest konieczne, w ocenie autorek, dla wykazania niebezpiecznych zmian w funkcjonowaniu prokuratury i uzależnienia od władzy wykonawczej.
    The subject of the following article is to discuss the issue of merging the office of the Prosecutor General and the Minister of Justice. This was one of the changes in the grounds of the Law on the Public Prosecutor’s Office of 28 January 2016, which were aimed at strengthening the independence of the public prosecutor’s office and adjusting the solutions to the needs of a modern state. These changes actually led to the weakening of the independence of the prosecution service and prosecutors. The purpose of the article is to show the threat to the rule of law posed by combining the functions of Minister of Justice and Prosecutor General. In opinion of the authors presenting the greater part of this article the statutory regulations concerning legal status before and after the adoption of the new Act of 28 January 2016 is necessary, to demonstrate dangerous changes in the functioning of the prosecutor’s office and dependence on the executive authority
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 2, XXI; 27-36
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Role of the Minister of Justice in the Proceedings Before the Governing Senate of the Russian Empire in Administrative Matters
    Autorzy:
    Smyk, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618269.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Russian Empire
    Governing Senate
    minister of justice
    proceedings in administrative matters
    Cesarstwo Rosyjskie
    Senat Rządzący
    minister sprawiedliwości
    postępowanie w sprawach administracyjnych
    Opis:
    The dominant role of the minister of justice in the proceedings before the Governing Senate in administrative disputes, was one of the characteristics of the Russian monarchy. Control and supervision of public administration, including the settlement of administrative disputes, remained the fields implemented in the procedure within the administration itself. No strict distinction between the control and supervisory functions of the appropriate bodies, in particular the Governing Senate, meant that the dominant role in the proceedings in administrative matters held the central government authority – the minister of justice. The conduct of the procedure as well as the contents of provided judgments were determined by the decision of the minister of justice. Entrusting the supervision of the administrative departments of the Governing Senate to the minister of justice, and enabling him to intervene in every stage of the proceedings in administrative disputes, provided the Russian bureaucracy with effective protection against unfavorable decisions. Consequently, the Governing Senate could not fulfill the role of an independent judicial authority whose task was to control – independently and impartially – the legalism of administrative operation of the authorities of the Russian State.
    Dominująca rola ministra sprawiedliwości w postępowaniu przed Senatem Rządzącym w sporach administracyjnych stanowiła jedną z charakterystycznych cech monarchii rosyjskiej. Kontrola i nadzór nad administracją publiczną, w tym także rozstrzyganie sporów administracyjnych, pozostały sferami realizowanymi w ramach postępowania wewnątrz samej administracji. Brak ścisłego rozróżnienia funkcji kontrolnych i nadzorczych powołanych do tego organów, a w szczególności Senatu Rządzącego, spowodował, że dominującą rolę w postępowaniu w sprawach administracyjnych sprawował centralny organ administracji rządowej – minister sprawiedliwości. Od jego decyzji zależał nie tylko przebieg postępowania w takich sprawach, ale także treść zapadających orzeczeń. Powierzenie nadzoru nad działalnością Departamentów Administracyjnych Senatu Rządzącego ministrowi sprawiedliwości oraz umożliwienie mu ingerencji w każde stadium postępowania w sporach administracyjnych zapewniało biurokracji rosyjskiej skuteczną ochronę przed niekorzystnymi dla niej rozstrzygnięciami. W konsekwencji Senat Rządzący nie mógł spełniać roli niezależnego od administracji organu sądowego, kontrolującego w sposób niezawisły i bezstronny legalizm działalności administracyjnej organów państwa rosyjskiego.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Granice dozwolonej prowokacji w świetle art. 24 k.k.
    The limits of permissible provocation in the light of Art. 24 k.k.
    Autorzy:
    Tumidalska, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035694.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-10
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    provocation
    the one who engages in provocation
    police
    minister of justice
    public prosecution service
    public prosecutor general
    operation- and situation assessment-related activities
    proceeding
    Opis:
    The institution of provocation in criminal law is an extremely interesting phenomenon, for it may refer both to people who do not perform any public functions as well as to people who hold such a position. In this perspective, it was necessary to indicate in the article the origin of the word provocation and its etymology. Therefore, one conducted an analysis of various definitions and their components. One also indicated the origin of the eponymous institution and the examples manifested in international body of rulings. In a description of such phenomena as provocation, it is necessary to indicate the responsibility of the person who commits the offence(s) mentioned in Art. 24 of the Penal Code. An interesting element has to do with the indication – in one of the subchapters – of the utilisation of provocation in operation- and situation assessment-related activities, which are a result of the act of law about the Police and about other services. Finally, one should ask oneself the question about the extent to which one may shift the application of regulations about responsibility, considering the catalogue of institutions which may employ such technique(s)? Therefore, should not one delimit the scope of the competence of organs such as the Public Prosecutor General/Minister of Justice, in order to enhance the efficiency of the system which was mentioned above? The conclusion of the article constitutes an attempt at answering the question about the aforementioned questions and to consider the plausibility of the combining these positions in the context of the subject which is discussed.
    Źródło:
    Problemy Prawa Karnego; 2018, 28, 2; 213-224
    0208-5577
    2353-9712
    Pojawia się w:
    Problemy Prawa Karnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies