Temat: The General - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: „Wyścig” po agenta. Kontakty służb specjalnych PRL w sprawie werbunku Zdzisława Rurarza (1953–1962)
The “race” for an agent. Contacts of the special services of the Polish People’s Republic in the case of the recruitment of Zdzisław Rurarz (1953–1962)
Autorzy:: Pleskot, Patryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/34111951.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:: Zdzisław Rurarz
Ministry of the Interior
the Second Directorate of the General Staff of the Polish Army
military intelligence
civilian intelligence
recruitment
MSW
Zarząd II SG WP
wywiad wojskowy
wywiad cywilny
werbunek
Opis:: Zdzisław Rurarz przeszedł do historii przede wszystkim jako dyplomata, który 23 grudnia 1981 r., w reakcji na wprowadzenie stanu wojennego, poprosił Amerykanów o azyl polityczny. Stał wówczas na czele ambasady PRL w Tokio. Proponowana w artykule analiza skupia się na innym wątku – na pewnej rywalizacji służb specjalnych PRL o pozyskanie potencjalnie cennego agenta, za jakiego uznano Rurarza już na wczesnym etapie jego kariery handlowca i dyplomaty. Ów potencjał dostrzeżono jeszcze w MBP, a później w MSW, zarówno w wywiadzie, jak i kontrwywiadzie. Najwięcej determinacji wykazywał jednak Zarząd II Sztabu Generalnego (ludowego) Wojska Polskiego, a więc wywiad wojskowy. Oczywiście określenia „rywalizacja” czy tytułowy „wyścig” są pewnym uproszczeniem i świadomie przesadnym zabiegiem narracyjnym – chociaż bowiem Rurarz interesował różne służby, to ostatecznie potrafiły one porozumieć się w tej sprawie.
Zdzislaw Rurarz went down in history, first and foremost, as the diplomat who, on 23 December 1981, in response to the imposition of martial law, requested political asylum in the United States. At the time, he was head of the Polish People’s Republic’s embassy in Tokyo. The analysis proposed in this article focuses on a different thread – that of a certain competition between the secret services of the Polish People’s Republic to recruit Rurarz, considered a potentially valuable agent early in his career as a trader and diplomat. His potential was recognised by the Ministry of Public Security and later by the Ministry of the Interior, both in intelligence and counterintelligence. The most determined, however, was the Second Directorate of the General Staff of the (People’s) Polish Army, i.e. military intelligence. Of course, the terms “rivalry” or “race” are a certain simplification and deliberate exaggeration of the narrative – for although Rurarz was of interest to the various services, they were ultimately able to agree on the matter.
Źródło:: Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989; 2023, 21; 587-606
1733-6996
Pojawia się w:: Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Wywiad wojskowy czy polityczny? Zainteresowanie Zarządu II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego „kierunkiem watykańskim”
Military or political intelligence? The interest of the Second Directorate of the General Staff of the Polish Army in the „Vatican direction”
Военная или политическая разведка? Заинтересованность Управления II Генерального штаба Войска Польского „ватиканским направлением”
Autorzy:: Kapuściak, Bartosz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1918387.pdf
Data publikacji:: 2019-10-09
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: Zarząd II Sztabu Generalnego WP
wywiad wojskowy
rezydentura „Góra”
attachat w Rzymie
Kościół katolicki
Second Directorate of the General Staff of the Polish Army
military intelligence
the „Góra” intelligence agency
attachés in Rome
the Catholic church
Управление II Генштаба Войска Польского
военная разведка
резиденция „Гура”
атташе в Риме
католический костел
Opis:: Wywiad wojskowy PRL miał przede wszystkim za zadanie zdobywać materiały dot. uzbrojenia i stacjonowania wojsk NATO. Jednak ze względu na zapotrzebowanie władz komunistycznych prowadził także działania polityczne, wymierzone m.in. w Kościół katolicki. Zainteresowanie władz państwowych nasiliło się szczególnie w czasie pontyfikatu Jana Pawła II. Według oceny wywiadu wojskowego wybór Karola Wojtyły na biskupa Rzymu zaktywizował Kościół katolicki zarówno w kraju, jak i w Watykanie. Tym sposobem działania Zarządu II Sztabu Generalnego WP wchodziły w zakres zainteresowań wywiadu cywilnego. Artykuł ma na celu pokazanie, jaką rolę odegrali oficerowie i współpracownicy wywiadu działający w Rzymie pod przykryciem attachatu wojskowego bądź placówek cywilnych. Ich działania doprowadziły do nawiązania kontaktów ze środowiskiem kościelnym oraz zdobycia świadomych i nieświadomych osobowych źródeł informacji. W ten sposób Zarząd II SG WP przekazywał aparatowi partyjno-politycznemu ciekawe wiadomości i materiały. Wprowadzenie stanu wojennego w Polsce spowodowało, że Kościół z terenu Rzymu zaczął wysyłać do Polski paczki z żywnością, ubraniami i lekarstwami. Ta pomoc dla kraju została wykorzystana do nawiązania kontaktu z duchownymi polskimi dzięki inicjatywie płk. Franciszka Mazurka.
The primary task of the military intelligence in the People’s Republic of Poland was to acquire materials on the armament and stationing of NATO troops. However, due to the demand of the communist authorities, it also conducted political activities aimed at, among others, the Catholic Church. The interest of the state authorities increased especially during the pontificate of John Paul II. According to the assessment of military intelligence, the election of Karol Wojtyła as Bishop of Rome stimulated the Catholic Church both in Poland and in the Vatican. In this way, the activities of the Second Directorate of the General Staff of the Polish Army were within the scope of civil intelligence interests. The article aims to show the role played by intelligence officers and informers operating in Rome undercover as military attachés or in civilian institutions. Their actions resulted in the establishment of contacts with the church environment and acquisition of voluntary and involuntary informants. In this way, the Second Directorate of the General Staff of the Polish Army provided the party and political apparatus with interesting news and materials. Following the introduction of martial law in Poland, the church from the Rome area started sending parcels of food, clothes and medicines to Poland. This aid for the country was used to establish contact with the Polish clergy thanks to the initiative of Colonel Franciszek Mazurek.
Задачей военной разведки Польской Народной Республики было в первую очередь получение материалов о вооружении и размещении войск НАТО. Однако по требованию коммунистических властей он также вела политическую деятельность, связанную, в частности, с работой католической церкви. Интерес к ней государственных органов особенно усилился во время понтификата Иоанна Павла II. По данным военной разведки, избрание Кароля Войтылы епископом Рима активизировало католическую церковь как в стране, так и в Ватикане. Таким образом, деятельность Управления II Генерального штаба Войска Польского находилась в сфере интересов гражданской разведки. Цель этой статьи – показать роль офицеров и сотрудников разведки, действующих в Риме под прикрытием военного атташе или гражданской заставы. Их действия привели к установлению контактов с церковной средой и приобретению сознательных и несознательных личных источников информации. Таким образом, Управление II Генштаба Войска Польского снабжало партийный и политический аппарат интересными новостями и материалами. Введение военного положения в Польше привело к тому, что костел из Рима начал отправлять в Польшу посылки с едой, одеждой и лекарствами. Эта помощь для страны была использована для установления контакта с польским духовенством благодаря инициативе полковника Франчишка Мазурка.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2019, XX (LXXI), 2 (268); 86-119
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: „Trudno jest teraz pracować regularnie, gdyż bez przerwy są naloty” Obraz kryzysu sueskiego z 1956 r. z perspektywy Attachatu Wojskowego przy Ambasadzie Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej w Kairze
„It’s difficult to Work regularly now because there are Constant Air Raids”. A View of the 1956 Suez Crisis from the Perspective of the Military Attaché at the Embassy of the Polish People’s Republic in Cairo
„Es ist schwierig, jetzt regelmäßig zu arbeiten, weil es ständig Luftangriffe gibt”. Ein Bild der Suez-Krise von 1956 aus der Sicht des Militärattachés der Botschaft der Volksrepublik Polen in Kairo
Autorzy:: Benken, Przemysław
Centek, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/48531440.pdf
Data publikacji:: 2024-09-24
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: kryzys sueski
konflikt arabsko-izraelski
Bliski Wschód
Zarząd II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego
attachat wojskowy
wywiad wojskowy
Suez Crisis
Arab-Israeli conflict
Middle East
2nd Directorate of the General Staff of the Polish Army
military attaché
military intelligence
Suez-Krise
arabisch-israelischer Konflikt
Naher Osten
Verwaltung II des Generalstabs der Polnischen Armee
Militärattaché
militärischer Nachrichtendienst
Opis:: W artykule dokonano analizy informacji przesyłanych przez Attachat Wojskowy przy Ambasadzie Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej w Kairze na temat kryzysu sueskiego w 1956 r., przesyłano do właściwych komórek pionu operacyjnego Zarządu II Sztabu Generalnego Wojska. W pierwszej części artykułu dokonano charakterystyki pracy Attachatu Wojskowego przy Ambasadzie PRL w Kairze, ze szczególnym uwzględnieniem źródeł informacji, których używano przy tworzeniu szyfrogramów. Część drugą poświęcono na krótką analizę aktywności attaché wojskowego bezpośrednio przed wybuchem kryzysu sueskiego. Analizę opisu walk wytworzonego przez attachat zaprezentowano w części trzeciej. W analizowanych źródłach dominowały informacje o działaniach prowadzonych przeciwko Egiptowi przez Francję i Wielką Brytanię, a także o aktywności lotnictwa. W części czwartej zawarto ogólne oceny przebiegu walk i ich konsekwencji oraz informacje o stratach, jakie udało się pozyskać attaché, wraz z jego ocenami ich wiarygodności. W części piątej dokonano podsumowania wywodu.
Der Artikel analysiert die vom Militärattaché der Botschaft der Volksrepublik Polen in Kairo übermittelten Informationen zur Suezkrise 1956, die an die entsprechenden operativen Zellen der Verwaltung II. Generalstabs der Armee weitergeleitet wurden. Im ersten Teil des Artikels wird die Arbeit des Militärattachés an der Botschaft der Volksrepublik Polen in Kairo charakterisiert, wobei insbesondere auf die Informationsquellen eingegangen wird, die für die Erstellung der Chiffretexte verwendet wurden. Der zweite Teil ist einer kurzen Analyse der Tätigkeit des Militärattachés unmittelbar vor Ausbruch der Suezkrise gewidmet. Im dritten Teil wird eine Analyse der vom Attaché erstellten Beschreibung der Kampfhandlungen vorgelegt. In den analysierten Quellen dominieren Informationen über die von Frankreich und Großbritannien gegen Ägypten durchgeführten Aktionen sowie über die Luftaktivitäten. Der vierte Teil enthält allgemeine Einschätzungen des Verlaufs der Kämpfe und ihrer Folgen sowie Angaben zu den Verlusten, die der Attaché ermitteln konnte, und seine Einschätzungen zu deren Zuverlässigkeit. Der fünfte Teil schließt die Argumentation ab.
This article analyzes the information sent by the military attaché at the Cairo Embassy of the Polish People’s Republic during the 1956 Suez Crisis, which was sent to the appropriate units of the operational department of the 2nd Directorate of the General Staff of the Polish Army. The first part of the article characterizes the work of the military attaché at the Cairo embassy, with particular focus being placed on the sources of information that were used to create the cyphertexts. The second part is devoted to a short analysis of the attaché’s activity immediately before the outbreak of the crisis. An analysis of the description of the fighting prepared by the attaché is presented in the third part. The analyzed sources were dominated by information regarding the actions carried out against Egypt by France and Great Britain, which included aviation activity. The fourth part contains general assessments concerning the course and consquences of the fighting, as well as information regarding the losses incurred, the credibility of which is also evaluated by the attaché. The fifth part summarizes the argument.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2024, XXV(LXXVI), 2(288); 169-194
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Przypadek płk. Jarosława Gintrowskiego jako przykład „ochrony” wojska przez Wojskową Służbę Wewnętrzną
The Case of Colonel Jarosław Gintrowski as an Example of "Security Assistance" Provided to the Army by the Internal Military Service
Autorzy:: Kapuściak, Bartosz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27177611.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:: Col. Jarosław Gintrowski
Przemysław Gintrowski
Col. Ryszard Kukliński
Col. Włodzimierz Ostaszewicz
Internal Military Service
military counterintelligence
Directorate II of the Polish General Staff
military intelligence
Directorate I of Polish General Staff (Operations)
Directorate XI of the Polish General Staff (Regulations)
płk Jarosław Gintrowski
płk Ryszard Kukliński
płk Włodzimierz Ostaszewicz
Wojskowa Służba Wewnętrzna
kontrwywiad wojskowy
Zarząd II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego
wywiad wojskowy
Zarząd I Operacyjny Sztabu Generalnego Wojska Polskiego
Zarząd XI Normatywny Sztabu Generalnego Wojska Polskiego
Opis:: Pułkownik Jarosław Stefan Gintrowski – ojciec muzyka, kompozytora i barda „Solidarności”, Przemysława Gintrowskiego – był ideowym i wiernym oficerem Sił Zbrojnych PRL oraz członkiem PZPR. Ponadto przełożeni uznawali go za zdolnego i inteligentnego oficera, znającego języki obce i posiadającego dużą wiedzę fachową z zakresu wojskowości. Płk Gintrowski ze względu na kontakty z płk. Włodzimierzem Ostaszewiczem oraz płk. Ryszardem Kuklińskim wszedł w zainteresowanie organów Wojskowej Służby Wewnętrznej. Jednak najwięcej uwag kontrwywiad wojskowy miał do działalności artystycznej jego syna, Przemysława, który miał wspierać w czasie stanu wojennego działalność antysystemową podziemnej „Solidarności”. To spowodowało, że organa WSW zwolniły Gintrowskiego z wojska i w ten sposób pokazały, że w rzeczywistości odgrywają tylko, albo aż, rolę żandarmerii politycznej, która decyduje w „ludowym” Wojsku Polskim o wszystkim.
Colonel Jarosław Stefan Gintrowski – father to Przemysław Gintrowski, a musician and songwriter later known as ‘the Bard of the Solidarity’ – was a loyal and committed officer of the Polish People’s Army and a member of the Polish United Workers’ Party. His superiors valued him as an intelligent and gifted officer with foreign language skills and considerable military expertise. Col. Gintrowski came to the attention of the Internal Military Service owing to his contacts with Col. Włodzimierz Ostaszewicz and Col. Ryszard Kukliński. However, what the military counterintelligence found the most objectionable was the artistic activity of his son Przemysław, who provided support to the dissident activities of the underground Solidarity movement. As a result, the Internal Military Service had Col. Gintrowski released from the army. This demonstrates that the military counterintelligence served as a sort of political gendarmerie for the Polish army with the final say in all things.
Źródło:: Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989; 2020, 18; 481-515
1733-6996
Pojawia się w:: Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki