- Tytuł:
-
Effect of synergic controlled pulsed and manual gas metal ARC welding processes on mechanical and metallurgical properties of AISI 430 ferritic stainless steel
Wpływ automatycznego i ręcznego spawania elektrodą topliwą na właściwości mechaniczne i metalurgiczne ferrytycznej stali nierdzewnej AISI 430 - Autorzy:
- Teker, T
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/351007.pdf
- Data publikacji:
- 2013
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
- Tematy:
-
welding
mechanical
microstructure
spawanie
własności mechaniczne
mikrostruktura - Opis:
-
The gas metal arc is widely used in manufacturing industries because of the high metal deposition rate and ease of automation with better weld quality at permissible cost than other welding processes in joining similar and dissimilar metals. AISI 430 steel is normally difficult to weld by melting methods, due to the associated problems such as grain growth. For this purpose, AISI 430 ferritic stainless steel couples of 10 mm thick were welded by the synergic controlled pulsed (GMAW-P) and manual gas metal arc (GMAW) welding techniques. The interface appearances of the welded specimens were examined by scanning electron microscopy (SEM). Structural changes in the weld zone were analysed by energy dispersive spectrometry (EDS) and X-ray diffraction (X-RD). Microhardness, notch charpy and tensile tests were conducted to determine the mechanical properties of specimens. Accordingly, the best result was obtained from the GMAW-P technique.
Spawanie elektrodą topliwą w osłonie gazów aktywnych jest szeroko stosowane w przemyśle wytwórczym, ze względu na wysokie tempo osadzania metalu i łatwość automatyzacji oraz lepszą jakości spoiny przy dopuszczalnych kosztach niż w wypadku innych procesów spawania podobnych i różnych metali. Stal AISI 430 jest trudna do spawania metodami nadtapiania (z elektrodą nietopliwą), ze względu na związane z nimi problemy takie jak wzrost ziarna. Elementy ze stali ferrytycznej AISI 430 o grubości 10 mm zostały zespawane techniką GMAW-P i GMAW. Do badania morfologii spawanych próbek wykorzystano metodę skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM). Zmiany strukturalne w strefie spoiny analizowano metodą spektrometrii z dyspersją energii (EDS) i dyfrakcji rentgenowskiej (X-RD). Pomiary mikrotwardości, udamości i próby rozciągania przeprowadzono w celu określenia właściwości mechanicznych próbek. Stwierdzono, że najlepszy wynik uzyskano dla spoin wytworzonych techniką GMAW-P. - Źródło:
-
Archives of Metallurgy and Materials; 2013, 58, 4; 1029-1035
1733-3490 - Pojawia się w:
- Archives of Metallurgy and Materials
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki