Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Lactococcus" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Effect of thawing rate on survival and activity of lactic acid bacteria
Wplyw szybkosci rozmrazania na przezywalnosc i aktywnosc bakterii fermentacji mlekowej
Autorzy:
Piatkiewicz, A.
Mokrosinska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373042.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
przezywalnosc bakterii
rozmrazanie
Lactobacillus
fermentacja mlekowa
Lactococcus
mikrobiologia
preparaty bakteryjne
bakterie kwasu mlekowego
Opis:
The rate of thawing has been shown to affect viability and activity of microorganisms in various ways. The thawing rates ensuring the highest survival from 86 to 94% were 0.14-3.00 deg/s for Lactococcus and 0.65-3.00 deg/s for Lactobacillus. Freeze damage of cellular structures of thawed biomass was expressed as a change of ß- galactosidase activity. In the preparations of L. acidophilus this enzyme activity increased by 64-96%, especially at a lower thawing rate. These changes were smaller for the Lactococcus and ranged from 7 to 17%. The acidifying and proteolytic activities of bacteria growing in milk depended only slightly on the rate of thawing of the preparations. On the other hand the ability for diacetyl, acetoin and acetaldehyde production depended on this factor and only at the highest thawing rate, exceeding 3.00 deg/s these activities were maintained.
Kriouszkodzenia struktur komórkowych wyrażały się zmianą aktywności ß-galaktozydazy. W biopreparatach L. acidophilus aktywność tego enzymu wzrasta o 64—96%, szczególnie przy niskiej szybkości rozmrażania (rys. 2). Dla Lactococcus zmiany tej aktywności były mniejsze i wynosiły od 7 do 17%. Aktywność kwasząca i proteolityczna bakterii w mleku tylko w niewielkim stopniu zależała od szybkości rozmrażania biopreparatów (rys. З i 4). Natomiast zdolność produkcji diacetylu, acetoiny i aldehydu octowego najlepiej zachowywały biopreparaty rozmrażane z najwyższą szybkością, tj. 3.00 deg/s (rys. 5, 6 i 7).
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1995, 04, 2; 33-46
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bakterie fermentacji mlekowej w tym szczepy probiotyczne jako rezerwuar genów oporności na antybiotyki
Lactic acid bacteria including probiotic strains as a reservoir of antibiotic resistance genes
Autorzy:
Chajecka-Wierzchowska, W.
Zadernowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129997.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
mikrobiologia
opornosc na antybiotyki
bakterie kwasu mlekowego
Lactobacillus
Lactococcus
szczepy bakteryjne
probiotyki
geny opornosci
geny kodujace antybiotykoopornosc
horyzontalny transfer genow
opornosc nabyta
Opis:
Antybiotykooporność stała się jednym z głównych problemów dotyczących bezpieczeństwa zdrowia publicznego. Przez długi czas zjawisko oporności bakterii na antybiotyki wiązano jedynie z presją selek- cyjną w środowisku szpitalnym. Dopiero wzrastająca wiedza na temat genetycznych podstaw oporności oraz mechanizmów, jakie towarzyszą jej przekazywaniu, ukierunkowała badaczy na kompleksowe spoj- rzenie w jej epidemiologię. Bakterie fermentacji mlekowej (LAB) zostały uznane za bezpieczne ze statu- sem GRAS (Generally Recognized as Safe) i QPS (Qualified Presumption of Safety), nadanym przez władze FDA i EFSA. Jednakże badania ostatnich lat wskazują, że zarówno wśród szczepów wchodzących w skład kultur starterowych, jak i probiotycznych, występują także oporne na antybiotyki, które mogą przekazać tę oporność innym drobnoustrojom. Jeśli oporność ta jest cechą wrodzoną, związaną z informa- cją zakodowaną w chromosomie, nie ma powodu do niepokoju. Niestety coraz częściej obserwowane są szczepy z opornością tzw. nabytą na skutek mutacji punktowych lub transferu genów. Oba te zjawiska prowadzą w konsekwencji do trwałego dziedziczenia oporności, a także do jej rozprzestrzeniania drogą transferu horyzontalnego (HGT). Wskutek transferu w komórkach pojawiają się nowe geny oporności, przenoszone na ruchomych elementach genetycznych, takich jak plazmidy, transpozony, sekwencje inser- cyjne. Coraz częściej pojawiają się niepokojące doniesienia wskazujące, że LAB, w tym szczepy probio- tyczne, wykazują oporność nabytą na coraz więcej grup antybiotyków, zwłaszcza na tetracykliny, makro- lidy, glikopeptydy czy amfenikole. U wielu z tych szczepów stwierdza się obecność determinant oporności na ruchomych elementach genetycznych, a także potwierdza się ich zdolność do przekazywania genów na drodze HGT do innych bakterii, w tym patogennych.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2019, 26, 3; 22 - 35
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies