Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wierzba, S." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Biosorption of Cu(II) by live and dead cells of Yarrowia lipolytica
Biosorpcja Cu(II) przez żywe i martwe komórki Yarrowia lipolytica
Autorzy:
Wierzba, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127390.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
biosorption
copper
Yarrowia lipolytica
live cells
dead cells
biosorpcja
miedź
żywe i martwe komórki
Opis:
The biosorption characteristic of Cu(II) using live and dead cells of Yarrowia lipolytica as biosorbents have been investigated in the present research. Biosorption of Cu(II) was enhanced with an increase in pH, temperature, agitation, contact time and initial concentration of the metal ion. It was observed that dead and live biomass efficiently removed copper at 30 min at an initial pH of 5.0. Temperature of 35ºC was optimum at agitation speed of 150 or 200 rpm. For initial copper concentrations of 1-200 mg · dm–3, the adsorption data provide an excellent fit to the Langmuir isotherm. Experimental maximum biosorption capacity turned out to be 12.56 mg · g–1 for living material and 14.31 mg · g–1 for dead sorbents, respectively.
Przedstawiono charakterystykę biosorpcji Cu(II) przy użyciu żywych i martwych komórek Yarrowia lipolytica jako biosorbentu. Biosorpcja Cu(II) zwiększała się wraz ze wzrostem pH, temperatury, szybkości mieszania, czasu kontaktu i początkowego stężenia jonu metalu. W pracy zaobserwowano, że żywa i martwa biomasa skutecznie usuwa miedź w ciągu 30 minut przy początkowym pH 5,0. Temperatura 35ºC była optymalna przy szybkości mieszania wynoszącej 150-200 rpm. Dla początkowego stężenia miedzi z zakresu 1-200 mg · dm–3 uzyskane dane biosorpcji były doskonale dopasowane do modelu Langmuira. Uzyskane w trakcie doświadczeń maksimum biosorpcji dla żywego i martwego sorbentu wynosiło odpowiednio 12,56 i 14,31 mg · g–1.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2014, 8, 1; 103-108
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Heavy metals biosorption from aqueous solution by Pseudomonas sp. G1
Biosorpcja metali ciężkich z roztworów wodnych przez Pseudomonas sp. G1
Autorzy:
Wierzba, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127402.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
biosorption
copper
zink
Pseudomonas sp.
biosorpcja
miedź
cynk
Opis:
The objectives of the study are to compare the living and non-living cells of Pseudomonas sp. G1 in their removal capacity of Cu(II) and Zn(II). For these purposes, the removal capacity, desorption efficiency of living and non-living cells and various factors affecting the adsorption, such as reaction time, initial pH of the solution and metal concentration were determined. It was found that the optimum pH value for Cu(II) removal by living and nonliving cells was 5.0, while it was 6.0 and 5.0, respectively, for Zn(II) removal. The binding capacity by living cells is significantly higher than that of dead cells at tested conditions. Most of the metal adsorption occurred during the first 10 min. Moreover, desorption efficiency of Cu(II) and Zn(II) by living cells was 76.3 and 68.4% under 0.1 M HCl and it was 93.1 and 86.5% by non-living cells, respectively.
Celem prowadzonych badań było porównanie zdolności biosorpcji Cu(II) i Zn(II) ze ścieków przez żywe i martwe komórki Pseudomonas sp. G1. Zakres pracy obejmował ocenę efektywności sorpcji i desorpcji metali przez żywe i martwe komórki oraz wpływ na nią takich parametrów, jak: czas reakcji, wartość pH i stężenie metali w roztworze. Stwierdzono, że optymalne pH dla procesu biosorpcji Cu(II) przez żywne i martwe komórki wynosi 5,0, natomiast w przypadku Zn(II) odpowiednio 6,0 i 5,0. W warunkach doświadczenia komórki żywe wykazywały znacznie większą zdolność do usuwania jonów metali ciężkich niż komórki martwe. Większość jonów metali została zaadsorbowana w ciągu pierwszych 10 minut trwania doświadczenia. Ponadto efektywność procesu desorpcji Cu(II) i Zn(II) za pomocą 0.1 M HCl wynosiła dla żywych komórek 76,3 i 68,4%, a dla martwych odpowiednio 93,1 i 86,5%.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2010, 4, 1; 85-89
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biosorption of copper(II) by live and dead cells of Yarrowia lipolytica
Biosorpcja miedzi(II) przez żywe i martwe komórki Yarrowia lipolytica
Autorzy:
Wierzba, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/389084.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
biosorption
copper
Yarrowia lipolytica
live cells
dead cells
biosorpcja
miedź
żywe komórki
martwe komórki
Opis:
The biosorption characteristic of Cu(II) using live and dead cells of Yarrowia lipolytica as biosorbents have been investigated in the present research. Biosorption of Cu(II) was enhanced with an increase in pH, temperature, agitation, contact time and initial concentration of the metal ion. It was observed that dead and live biomass efficiently removed copper at 30 min at an initial pH of 5.0. Temperature of 35 oC was optimum at agitation speed of 150 or 200 rpm. For initial copper concentrations of 1–200 mg/dm3, the adsorption data provide an excellent fit to the Langmuir isotherm. The maximum metal uptake values (qmax, mg/g) were found as 9.82 and 12.03 for live and dead biomass, respectively.
W pracy przedstawiono charakterystykę biosorpcji Cu(II) przy użyciu żywych i martwych komórek Yarrowia lipolytica jako biosorbentu. Biosorpcja Cu(II) zwiększała się wraz ze wzrostem pH, temperatury, szybkości mieszania, czasu kontaktu i początkowego stężenia jonu metalu. W pracy zaobserwowano, że żywa i martwa biomasa skutecznie usuwa miedź w ciągu 30 minut, przy początkowym pH 5,0. Temperatura 35 oC była optymalna przy szybkości mieszania wynoszącej 150–200 rpm. Dla początkowego stężenia miedzi z zakresu 1–200 mg/g uzyskane dane biosorpcji były doskonale dopasowane do modelu Langmuira. Maksymalne wartości sorpcji (qmax, mg/g) dla żywej i martwej biomasy wynosiły odpowiednio 9,82 i 12.03.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2013, 20, 7-8; 875-883
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies