Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Chmielewska, M." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Structure of trichomatous nectaries in flowers of Lonicera kamtschatica [Sevast.] Pojark.
    Struktura nektarnikow trichomowych w kwiatach Lonicera kamtschatica [Sevast.] Pojark.
    Autorzy:
    Weryszko-Chmielewska, E
    Bozek, M
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26991.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    ultrastructure
    nectary
    Lonicera kamtschatica
    honeyberry
    plant
    flower
    micromorphology
    papilla
    secretory trichome
    Opis:
    The structure of the fl oral nectaries of Lonicera kamtschatica was examined using light microscopy, scanning electron microscopy and transmission electron microscopy. Nectariferous tissues are located in the lower portion of the corolla tube. It was found that the secretory tissue of the nectary was composed of two layers of epidermal formations: short papillae and about 3x longer unicellular trichomes. They cover the adaxial surface of a small spur. Nectar secretion takes place through the apical portion of the trichomes and papillae. The cell wall of the upper part of the trichome has protuberances participating in nectar transfer to the subcuticular space which reaches large dimensions. The lateral walls of the trichomes are saturated with cutin. The papillae have much thicker walls than the trichomes. In the papillae, there are no wall protuberances. Less secretion accumulates in the subcuticular cavities of the papillae than in the trichomes.
    Przy użyciu mikroskopii świetlnej, skaningowej elektronowej i transmisyjnej elektronowej badano strukturę nektarników kwiatowych Lonicera kamtschatica. Tkanki nektarnikowe położone są w dolnej części rurki korony. Stwierdzono, że tkankę sekrecyjną nektarnika stanowiły dwie warstwy wytworów epidermy: krótkie brodawki i około trzy razy dłuższe jednokomórkowe włoski. Pokrywają one doosiową powierzchnię niewielkiej ostrogi. Wydzielanie nektaru odbywa się przez szczytową część włosków i brodawek. Ściana komórkowa górnej części włoska posiada protuberancje uczestniczące w przenikaniu nektaru do przestrzeni subkutykularnej, która osiąga pokaźne rozmiary. Boczne ściany włosków są wysycone kutyną. Brodawki mają znacznie grubsze ściany niż włoski. W brodawkach nie występują protuberancje ścian. W przestrzeni subkutykularnej brodawek gromadzi się mniej wydzieliny niż w przypadku włosków.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2008, 61, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Micromorphology of the epidermis of the floral nectary of Rhododendron japonicum [A.Gray] J.V.Suringar ex E.H.Wilson
    Mikromorfologia epidermy nektarnika kwiatowego Rhododendron japonicum [A.Gray] J.V.Suringar ex E.H.Wilson
    Autorzy:
    Weryszko-Chmielewska, E
    Chwil, M
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26668.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    Rhododendron japonicum
    floral nectary
    epidermis
    stoma
    nectary
    botany
    flower
    micromorphology
    cuticle
    Opis:
    The conducted study related to the structure of the floral nectaries of Rhododendron japonicum (A. Gray) J. V. Suringar ex E. H. Wilson. The structure of the secretory epidermis of the nectaries was analysed by using scanning electron microscopy (SEM). Rhododendron japonicum develops the superior pistil with a 5-loculed ovary equipped in five ribs. The nectary gland is located in the lower part of the ovary. In the nectary regions located on the extension of the ribs of the ovary, stomata were very numerous. In the upper part of the nectary, stomata were arranged individually or in small clusters, whereas at its half-height they formed stomatal areas. The stomata were at different growth stages. They were arranged in different directions. The stomata developed on the nectary surface according to the mosaic pattern. The stomata from the lower situated part of the nectary had a different structure than those occurring in the upper half of the nectary. The stomata in the nectaries of Rh. japonicum belong to the actinocytic type. The cuticle layer in the upper part of the nectary was better developed and had a characteristic sculpture, whereas in the lower part it was smooth.
    Przeprowadzone badania dotyczyły struktury nektarników kwiatowych Rhododendron japonicum (A. Gray) J. V. Suringar ex E. H. Wilson. Budowę epidermy sekrecyjnej nektarników analizowano w skaningowym mikroskopie elektronowym (SEM). Rhododendron japonicum wykształca górny słupek z 5-krotną zalążnią wyposażoną w pięć żeber. Gruczoł nektarnikowy położony jest w dolnej części zalążni. W regionach nektarnika położonych na przedłużeniu żeber zalążni szparki były bardzo liczne. W górnej części nektarnika szparki rozmieszczone były pojedynczo lub w małych skupieniach, zaś w połowie jego wysokości tworzyły pola szparkowe. Aparaty szparkowe znajdowały się w różnych fazach rozwoju. Były położone różnokierunkowo. Rozwój aparatów szparkowych na powierzchni nektarnika odbywał się według wzoru mozaikowatego. Aparaty z niżej położonej części nektarnika miały inną budowę, niż występujące w górnej połowie nektarnika. Szparki w nektarnikach Rh. japonicum należą do typu aktynocytycznego. Warstwa kutykuli w górnej części nektarnika była lepiej rozwinięta i miała charakterystyczną skulpturę, natomiast w dolnej części była gładka.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2007, 60, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Characteristics of blooming, floral nectaries and nectar of Malus sargentii Rehd.
    Charakterystyka kwitnienia, nektarników kwiatowych i nektaru Malus sargentii Rehd.
    Autorzy:
    Weryszko-Chmielewska, E.
    Dmitruk, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26860.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    blooming
    flora
    nectary
    nectar
    Malus sargentii
    insect visitation
    micromorphology
    ornamental tree
    apple tree
    Opis:
    In the years 2007-2008, the flowering biology of Malus sargentii, an ornamental apple tree native to Japan, was studied in the conditions of Lublin (Poland). The daily rate of flower opening, flowering duration and flower visitation by insects were determined. The amount of nectar produced per flower and sugar content in the nectar were investigated. The size of nectaries and the micromorphology of their surface were examined using light and scanning electron microscopy. It was found that the greatest amount of flowers opened between 11.00 and 13.00. During this time, the largest number of insects was observed in the flowers. Bees (90%) were predominant among the insects, with a much smaller number of bumblebees (6%) and butterflies (4%). The flower life span was 5 days. Over this period, the flower produced, on the average, 0.71 mg of nectar with an average sugar content of 32%. The nectaries of Malus sargentii are orange-yellow coloured and they represent the hypanthial type. Due to the protrusion of the nectariferous tissue, they are classified as automorphic nectaries. The surface of the epidermal cells of the nectary was distinguished by distinct cuticle folds. A small number of stomata were located only in the basal part of the nectary. At the beginning of flowering, all stomata were closed, but secretion traces were observed near well-developed outer cuticular ledges.
    W warunkach Lublina (Poland) w latach 2007- 2008 badano biologię kwitnienia Malus sargentii, jabłoni ozdobnej pochodzącej z Japonii. Określono dobową dynamikę rozkwitania kwiatów, długość kwitnienia oraz oblot kwiatów przez owady. Zbadano ilość nektaru wytwarzanego przez kwiat oraz zawartość cukrów w nektarze. W mikroskopie świetlnym i skaningowym elektronowym analizowano wielkość nektarników oraz mikromorfologię ich powierzchni. Stwierdzono, że najwięcej kwiatów rozwija się w godzinach 11.00 – 13.00. W tym samym czasie obserwowano największą liczbę owadów w kwiatach. Wśród owadów dominowały pszczoły (90%), przy znacznie mniejszej liczbie trzmieli (6%) i motyli (4%). Długość życia kwiatu wynosiła 5 dni. W tym czasie kwiat wytwarzał średnio 0,71 mg nektaru o średniej zawartości cukrów wynoszącej 32%. Nektarniki Malus sargentii mają barwę pomarańczowożółtą i reprezentują typ hypancjalny. Ze względu na uwypuklenie tkanki nektaronośnej zaliczono je do nektarników automorficznych. Powierzchnia komórek epidermy nektarnika odznaczała się wyraźnymi pofałdowaniami kutykuli. Nieliczne aparaty szparkowe zlokalizowane były tylko w bazalnej części nektarnika. Na początku kwitnienia wszystkie aparaty szparkowe były zamknięte, ale przy dobrze rozwiniętych zewnętrznych listwach kutykularnych obserwowano ślady wydzieliny.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2009, 62, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Micromorphology of glandular structures in Echium vulgare L. flowers
    Mikromorfologia struktur wydzielniczych w kwiatach Echium vulgare L.
    Autorzy:
    Weryszko-Chmielewska, E.
    Chwil, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27024.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    micromorphology
    glandular structure
    Echium vulgare
    flower
    nectary
    stigma
    calyx
    trichome
    Boraginaceae
    Opis:
    The micromorphology of selected elements of Echium vulgare L. fl owers was investigated, with special attention to the structure of the nectaries and the stigma of the pistil as well as types of trichomes occurring on the surface of the calyx. The nectary had the shape of an uneven disc located around the lower region of the four-parted ovary of the pistil. The glandular cells formed a tier with a height of 330 μm and a radial width of 144 μm. Nectar was secreted onto the nectary surface through anomocytic stomata located at the level of other epidermal cells. Most of the stomata were open, with a different dimension of the pore. Their largest number was observed at the base of the nectary, and 462 stomata were noted on the whole surface of the nectary. The cuticle on the surface of the guard cells formed fi ne, circular striae. The subsidiary cells formed striated cuticular ornamentation, with the striae arranged radially in the direction of the stoma, whereas on the surface of other epidermal cells the striae formed an arrangement with different directions. The epidermis on the surface of the stigma formed regularly arranged papillae with a fan-shaped, expanded upper part which had corrugated outer walls, whereas the base of the cell formed a widened small column. The epidermis of the abaxial part of the calyx was covered by numerous non-glandular trichomes of different length which were made up of one or several cells. The glandular trichomes in the epidermis of the calyx grew with smaller density compared to the protective trichomes, and they were composed of a 1-2-celled stalk and a glandular head.
    Badano mikromorfologię wybranych elementów kwiatów Echium vulgare L. ze szczególnym uwzględnieniem struktury nektarników i znamienia słupka oraz typów włosków występujących na powierzchni kielicha. Nektarnik miał kształt nierównego dysku położonego wokół dolnej części czterodzielnej zalążni słupka. Komórki gruczołowe tworzyły pokład o wysokości 330 μm i szerokości promieniowej równej 144 μm. Nektar wydostawał się na powierzchnię nektarnika przez anomocytyczne aparaty szparkowe, położone na poziomie innych komórek epidermy. Aparaty szparkowe w większości były otwarte ze zróżnicowaną rozwartością poru. Największą ich liczbę obserwowano przy podstawie nektarnika, zaś na całej powierzchni nektarnika odnotowano 460 szparek. Kutykula na powierzchni komórek szparkowych tworzyła delikatne, koliste prążki. Komórki przyszparkowe wykształcały prążkowaną ornamentację kutykularną z prążkami ułożonymi promieniście w kierunku szparki, zaś na powierzchni innych komórek epidermy prążki tworzyły różnokierunkowy układ. Epiderma na powierzchni znamienia wykształcała regularnie ułożone papille z wachlarzowato rozszerzoną górną częścią o karbowanych ścianach zewnętrznych, zaś nasada komórki tworzyła maczugowatą kolumienkę. Epiderma odosiowej części kielicha była pokryta licznymi włoskami mechanicznymi o zróżnicowanej długości, które zbudowane były z jednej lub kilku komórek. Włoski gruczołowe w epidermie kielicha wyrastały w mniejszym zagęszczeniu w porównaniu z trichomami ochronnymi i były utworzone z 1-2 komórkowego trzonka i wydzielniczej główki.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2008, 61, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Micromorphology of the floral elements, the structure of the nectary, and the apicultural value of Elaeagnus commutata Bernh. ex Rydb.
    Mikromorfologia elementów kwiatowych, struktura nektarnika i wartość pożytkowa Elaeagnus commutata Bernh. ex Rydb.
    Autorzy:
    Chwil, M.
    Weryszko-Chmielewska, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28190.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    micromorphology
    plant element
    structure
    nectary
    apicultural value
    Elaeagnus commutata
    flower
    nectar secretion
    pollen yield
    Opis:
    The investigations were carried out using light and scanning electron microscopy. The flowers of Elaeagnus commutata grow in clusters of 1-4 in the leaf axils. They are actinomorphic, four-lobed, with a single perianth that is yellow from the adaxial side, while the abaxial side is silvery-white. Peltate hairs of different structure are found on both surfaces of the sepals. The conical epidermal cells of the lobes are covered with a thick striated cuticle. Cylindrical hairs were observed on the edges of the lobes. Peltate hairs also grew on the style. The dish-shaped nectary gland is located at the base of the style. Nectar is secreted through numerous, evenly distributed stomata located above or at the level of other epidermal cells. Different stages of stomatal development are evidence of the asynchronous functioning of the stomata. The nectary consists of small epidermal cells and 5-6 layers of secretory parenchyma. The deeper layers of the gland are composed of larger cells of subglandular parenchyma in which vascular bundles supplying the nectary run. Honey bees were the main pollinators of silverberry. Ten silverberry flowers produced an average of 12 g of nectar with a sugar concentration in the 29.5-34.5% range. The weight of pollen produced by 10 flowers was 3.33 mg.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2011, 64, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ecological adaptations of the floral structures of Galanthus nivalis L.
    Przystosowania ekologiczne struktur kwiatowych Galanthus nivalis L.
    Autorzy:
    Weryszko-Chmielewska, E.
    Chwil, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28462.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    ecological adaptation
    plant morphology
    micromorphology
    Galanthus nivalis
    flower
    plant anatomy
    osmophore
    tepal
    Opis:
    The structure of the flowers of Galanthus nivalis shows adaptations to early spring flowering conditions as well as adaptations to entomogamy. The tepals produce colour marks and odorous substances. The aim of the present study was to determine the micromorphology and anatomy of tepals, in particular in the regions comprising colour marks which, in accordance with the literature data, emit essential oils. Examination was performed using light, fluorescence, and scanning electron microscopy. Large protrusions, corresponding to the location of the green stripes, were found to occur on the adaxial surface of the inner tepals. The epidermal cells in this part of the tepals produce a cuticle with characteristic ornamentation as well as numerous stomata with well-developed outer cuticular ledges. The wide opening of many stomata is evidence of high activity in this area. The fluorescence microscopy images confirm the high activity of the epidermis (scent emission), on both sides of the tepals, as well as of the chloroplast- containing mesophyll. In the abaxial epidermis, there were observed different-sized papillae that also participated in essential oil secretion. The polarization of the epidermal cell protoplasts, large cell nuclei, and the presence of large vacuoles with heterogeneous contents in the peripheral part of the cells correspond to the structural features of the tissues emitting odorous compounds in flowers – osmophores. In freshly opened flowers, the mesophyll of the central part of the perianth segments was composed of several cell layers, whereas in older flowers large air ducts formed, which are adaptations to environmental thermal conditions.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2010, 63, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The structure of floral elements of Anchusa officinalis L. creating attractants for insects
    Struktura elementów kwiatowych Anchusa officinalis L. tworzących atraktanty dla owadów
    Autorzy:
    Chwil, M.
    Weryszko-Chmielewska, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28569.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    plant structure
    flora
    Anchusa officinalis
    creating attractant
    attractant
    insect
    plant element
    micromorphology
    sepal
    petal
    stamen
    stigma
    pollen grain
    Opis:
    The present study involved the measurement of size and the micromorphology of the floral elements of Anchusa officinalis L. which are attractants for insects. The structure of the epidermis on the surface of the calyx, petals, throat scales, pistil and nectary were analysed using light and scanning electron microscopy (SEM). For light microscopy observations, semi-permanent slides were prepared, which were treated with Lugol’s iodine solution, Sudan III and fluoroglucine. The dark violet lobes of the corolla of Anchusa officinalis, with a velvety surface, and the throat scales, contrasting with them, belong to the most important optical attractants which lure insects from large distances. The dark pink colouring of the sepals additionally increases the attractiveness of the flowers. The epidermis covering the calyx formed different-sized non-glandular trichomes as well as glandular trichomes. The glandular trichomes were composed of a uni – or bicellular leg and a unicellular head. The colour of the corolla petals was determined by anthocyanins accumulated in the epidermal cells and in the more deeply situated parenchyma. The velvety surface was formed by the conical papillae, densely growing from the adaxial epidermis. The pink-violet throat scales with white hairs, covering the inlet to the tube of the corolla, were found at the inlet to the corolla throat. The longest trichomes on the surface of the scales were located in their lower and middle parts, whereas the shortest ones at their tips. The epidermis of the central part of the throat scales formed small papillae. The trichomes had thin cell walls, large vacuoles, numerous plastids and lipid droplets. The two-parted stigma of the pistil was covered by characteristic expanded outgrowths with wavy edges which performed the functions of structures facilitating the capture of pollen grains. As a result of the present study it was found that the structures affecting the attractiveness of the flowers, through various light effects within the corolla of Anchusa officinalis, include the papillae on the corolla surface, trichomes of the throat scales and the epidermal cells of the style. The trichomes of the scales can also be responsible for protecting pollen and nectar against rainfall.
    Przeprowadzone badania obejmowały pomiary wielkości oraz mikromorfologię elementów kwiatowych Anchusa officinalis L. stanowiących atraktanty dla owadów. W mikroskopie świetlnym i skaningowym elektronowym (SEM) analizowano strukturę epidermy na powierzchni kielicha, płatków korony, osklepek, słupka i nektarnika. Do obserwacji w mikroskopie świetlnym przygotowano półtrwałe preparaty, które traktowano: płynem Lugola, Sudanem III i fluoroglucyną. Ciemnofioletowe łatki korony Anchusa officinalis o aksamitnej powierzchni i kontrastujące z nimi jasne osklepki należą do najważniejszych atraktantów optycznych przywabiających owady z dużych odległości. Ciemnoróżowe zabarwienie działek kielicha zwiększa dodatkowo atrakcyjność kwiatów. Epiderma okrywająca kielich tworzyła włoski mechaniczne różnej wielkości oraz włoski gruczołowe. Włoski gruczołowe składały się z jedno- lub dwukomórkowej nóżki i jednokomórkowej główki. Barwę płatków korony warunkowały antocyjany zgromadzone w wakuolach komórek epidermy i głębiej leżącej parenchymy. Aksamitną powierzchnię tworzyły zwarcie wyrastające z doosiowej epidermy stożkowate papille. Przy wlocie do gardzieli korony występowały różowo-fioletowe osklepki z białymi włoskami osłaniającymi wlot do rurki korony. Najdłuższe włoski na powierzchni osklepek występowały w dolnej i środkowej ich części, a najkrótsze na szczycie. Epiderma centralnej części osklepek wytwarzała niewielkie papille. Włoski miały cienkie ściany komórkowe, duże wakuole, liczne plastydy i lipidowe krople. Dwudzielne znamię słupka było pokryte charakterystycznymi rozszerzonymi wyrostkami o pofałdowanych brzegach, które pełniły funkcje struktur ułatwiających zatrzymywanie ziaren pyłku. W wyniku badań stwierdzono, że do struktur wpływających na atrakcyjność kwiatów poprzez zróżnicowane efekty świetlne w obrębie korony Anchusa officinalis należą papille na powierzchni płatków, włoski osklepek oraz komórki epidermy szyjki słupka. Włoski osklepek mogą być również odpowiedzialne za osłonę pyłku i nektaru przed deszczem.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2009, 62, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Micromorphology of nectaries of Rhododendron catawbiense Michx. at different flower development stages
    Mikromorfologia nektarnikow Rhododendron catawbiense Michx. w roznych fazach rozwoju kwiatu
    Autorzy:
    Weryszko-Chmielewska, E
    Chwil, M.
    Michonska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28637.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    nectary size
    different stage
    epidermis
    stoma
    nectary
    botany
    development stage
    Rhododendron catawbiense
    micromorphology
    flower development
    cuticle
    Opis:
    The analysis of the structure of floral nectaries of Rhododendron catawbiense Michx. was performed using stereoscopic, light and scanning electron microscopy. Nectaries were sampled at different development stages: closed bud, budburst and full bloom. The nectary gland exhibits clear ribbings corresponding to five small ribs of the ovary. In the top part of the gland, unicellular and multicellular non-glandular trichomes occur in great density. The upper surface of the nectary differs from its lateral surface by a stronger degree of cuticle development. Stomata are evenly distributed on the upper surface and in the higher regions of the lateral wall. The cuticle forms clear striae on the surface of stomatal cells. Stomata at different development stages were observed, as well as the beginning of nectar secretion which takes places already in the closed bud.
    Analizy budowy nektarników kwiatowych Rhododendron catawbiense Michx. wykonano przy zastosowaniu mikroskopu: stereoskopowego, świetlnego i skaningowego elektronowego. Nektarniki pobierano w różnych fazach rozwoju: zamkniętego pąka, pękającego pąka i w pełni kwitnienia. Gruczoł nektarnikowy wykazuje wyraźne żebrowania odpowiadające pięciu niewielkim żebrom zalążni słupka. W szczytowej części gruczołu wyrastają jedno- i wielokomórkowe włoski mechaniczne występujące w dużym zagęszczeniu. Górna powierzchnia nektarnika różni się silniejszym stopniem rozwoju kutykuli od powierzchni bocznej. Aparaty szparkowe rozmieszczone są równomiernie na górnej powierzchni i w wyższych strefach bocznej ściany. Na powierzchni komórek szparkowych kutykula tworzy wyraźne prążki. Obserwowano aparaty szparkowe w różnych stadiach rozwoju oraz początek sekrecji nektaru, który odbywa się już w zamkniętym pąku.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2007, 60, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The position and structure of the nectary in spring heath (Erica carnea L.) flowers
    Autorzy:
    Weryszko-Chmielewska, E.
    Chwil, M.
    Wrobel, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27074.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    position
    nectary structure
    nectary
    Erica carnea
    flower
    micromorphology
    Ericaceae
    flower structure
    nectar secretion
    Opis:
    Ecological traits of Erica carnea L. flowers and the morphology of floral nectaries were investigated using stereoscopic, light and scanning electron microscopy. The nectary in the flowers of Erica carnea is located in the basal part of the ovary. It represents the gynoecial nectary type. It has the form of a yellow, ribbed ring with eight outgrowths, pointed towards the base, which alternately adjoin the stamen filaments. The height of the nectary is 400 μm and its thickness 200 – 250 μm. The parenchyma of the nectary is composed of 6 – 8 layers. Nectar secretion occurs through anomocytic stomata with a diameter of 17 μm. Guard cells are only found on the outgrowths of the nectary and they are situated most frequently at the level of other epidermal cells. During nectar secretion, a small degree of pore opening was observed. In the flowers of Erica carnea, secondary nectar presentation was found, with the nectar accumulating at the base of the fused corolla.
    Cechy ekologiczne kwiatów Erica carnea L. i morfologię nektarników kwiatowych badano przy użyciu mikroskopii: stereoskopowej, świetlnej i skaningowej elektronowej. Nektarnik w kwiatach Erica carnea położony jest w bazalnej części zalążni. Prezentuje typ genoecial nectary. Ma postać żółtego, żebrowanego pierścienia ze skierowanymi ku nasadzie ośmioma wyrostkami, które międzylegle przylegają do nitek pręcików. Wysokość nektarnika wynosi 400 μm, a miąższość 200 – 250 μm. Parenchyma nektarnika tworzy 6 – 8 warstw. Sekrecja nektaru odbywa się przez anomocytyczne aparaty szparkowe o średnicy 17 μm. Komórki szparkowe występują tylko na wyrostkach nektarnika i są usytuowane najczęściej na poziomie innych komórek epidermy. Podczas sekrecji nektaru obserwowano niewielki stopień rozchylenia szparek. W kwiatach Erica carnea stwierdzono wtórną prezentację nektaru, który gromadził się u nasady zrośniętej korony.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Micromorphology and histochemical traits of staminal osmophores in Asphodelus aestivus Brot. flower
    Mikromorfologia i cechy histochemiczne osmoforow precikowych w kwiatach Asphodelus aestivus Brot.
    Autorzy:
    Weryszko-Chmielewska, E
    Chwil, M
    Sawidis, T
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28083.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    scent emission
    Asphodelaceae
    ornamental plant
    structure
    Asphodelus aestivus
    micromorphology
    hair
    osmophore
    epidermis
    botany
    histochemical trait
    filament
    flower
    papilla
    Opis:
    The conducted studies pertained to micromorphology of the surface of epidermis cells and histological traits of staminal filaments of Asphodelus aestivus Brot, flowers. The structure of the filaments was analyzed in a light microscope (LM) using various histochemical techniques. The morphology of the surface of the epidermis of filaments was observed in scanning electron microscope (SEM). Filaments Asphodelus aestivus accrete together with the basal part of the abaxial surface with the leaves of perianth. Their lower, wider, and flattened part surrounds the ovary. The epidermis of the staminal osmophores creates papilliose cells and unicellular hairs of various sizes. In the uppermost part of these structures, round marks in the cuticle layer after the emission of discharge were observed with the SEM. The outside, convex wall of the isodiametric cells of the epidermis, papillae and hairs was significantly thicker from the remaining walls. It was covered with cuticle of different ornamentation. The cells that created papillae and hairs had a large, centrally located vacuole and a thin layer of cytoplasm with numerous small vacuoles as well as large, often lobed nuclei. In the protoplasts of these cells the presence of plastids and lipid droplets was noted. During the time of secretion of elicitor between the wall and cuticle of the epidermis cells, convex bubbles were formed, in which the secreted substance was accumulated. At the end of secretion, on the surface of papillae, hairs and other cells of the epidermis, irregularly protrading cuticle was observed. It was noted that the composition of staminal osmophores in the flowers of Asphodelus aestivus includes papillae, hairs and cells of the epidermis that do not form papillae.
    Przeprowadzone badania dotyczyły mikromorfologii powierzchni komórek epidermy i cech histologicznych nitek pręcikowia Asphodelus aestivus Brot. Strukturę nitek pręcikowych analizowano w mikroskopie świetlnym (LM) przy użyciu różnych technik histochemicznych. Morfologię powierzchni epidermy nitek pręcikowia obserwowano w skaningowym mikroskopie elektronowym (SEM). Nitki pręcików Asphodelus aestivus zrastają się bazalną częścią odosiowej powierzchni z listkami okwiatu. Ich dolna, rozszerzona i spłaszczona część otacza zalążnię. Epiderma nitek pręcikowia wytwarza komórki brodawkowate i jednokomórkowe włoski różnej wielkości. W szczytowej części tych struktur obserwowano w SEM koliste ślady w obrębie kutykuli po emisji wydzieliny. Zewnętrzna, wypukła ściana izodiametrycznych komórek epidermy, papilli i włosków była znacznie grubsza od pozostałych ścian. Była pokryta kutykulą o różnej ornamentacji. Komórki wytwarzające papille i włoski miały dużą, centralnie położoną wakuolę i cienką warstwę cytoplazmy z licznymi małymi wakuolami oraz duże często płatowate jądra komórkowe. W protoplastach tych komórek stwierdzono obecność plastydów i kropel lipidowych. W czasie sekrecji wydzieliny między ścianą a kutykulą komórek epidermy tworzyły się pęcherzykowate uwypuklenia, w których była akumulowana wydzielona substancja. Pod koniec sekrecji na powierzchni papilli, włosków i innych komórek epidermy obserwowano odstającą nieregularnie kutykulę. Stwierdzono, że w skład osmoforów położonych na pręcikach w kwiatach Asphodelus aestivus wchodzą papille, włoski i komórki epidermy nie wytwarzające papilli.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2007, 60, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies