Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "flowers" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Micromorphology of glandular structures in Echium vulgare L. flowers
Mikromorfologia struktur wydzielniczych w kwiatach Echium vulgare L.
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Chwil, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27024.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
micromorphology
glandular structure
Echium vulgare
flower
nectary
stigma
calyx
trichome
Boraginaceae
Opis:
The micromorphology of selected elements of Echium vulgare L. fl owers was investigated, with special attention to the structure of the nectaries and the stigma of the pistil as well as types of trichomes occurring on the surface of the calyx. The nectary had the shape of an uneven disc located around the lower region of the four-parted ovary of the pistil. The glandular cells formed a tier with a height of 330 μm and a radial width of 144 μm. Nectar was secreted onto the nectary surface through anomocytic stomata located at the level of other epidermal cells. Most of the stomata were open, with a different dimension of the pore. Their largest number was observed at the base of the nectary, and 462 stomata were noted on the whole surface of the nectary. The cuticle on the surface of the guard cells formed fi ne, circular striae. The subsidiary cells formed striated cuticular ornamentation, with the striae arranged radially in the direction of the stoma, whereas on the surface of other epidermal cells the striae formed an arrangement with different directions. The epidermis on the surface of the stigma formed regularly arranged papillae with a fan-shaped, expanded upper part which had corrugated outer walls, whereas the base of the cell formed a widened small column. The epidermis of the abaxial part of the calyx was covered by numerous non-glandular trichomes of different length which were made up of one or several cells. The glandular trichomes in the epidermis of the calyx grew with smaller density compared to the protective trichomes, and they were composed of a 1-2-celled stalk and a glandular head.
Badano mikromorfologię wybranych elementów kwiatów Echium vulgare L. ze szczególnym uwzględnieniem struktury nektarników i znamienia słupka oraz typów włosków występujących na powierzchni kielicha. Nektarnik miał kształt nierównego dysku położonego wokół dolnej części czterodzielnej zalążni słupka. Komórki gruczołowe tworzyły pokład o wysokości 330 μm i szerokości promieniowej równej 144 μm. Nektar wydostawał się na powierzchnię nektarnika przez anomocytyczne aparaty szparkowe, położone na poziomie innych komórek epidermy. Aparaty szparkowe w większości były otwarte ze zróżnicowaną rozwartością poru. Największą ich liczbę obserwowano przy podstawie nektarnika, zaś na całej powierzchni nektarnika odnotowano 460 szparek. Kutykula na powierzchni komórek szparkowych tworzyła delikatne, koliste prążki. Komórki przyszparkowe wykształcały prążkowaną ornamentację kutykularną z prążkami ułożonymi promieniście w kierunku szparki, zaś na powierzchni innych komórek epidermy prążki tworzyły różnokierunkowy układ. Epiderma na powierzchni znamienia wykształcała regularnie ułożone papille z wachlarzowato rozszerzoną górną częścią o karbowanych ścianach zewnętrznych, zaś nasada komórki tworzyła maczugowatą kolumienkę. Epiderma odosiowej części kielicha była pokryta licznymi włoskami mechanicznymi o zróżnicowanej długości, które zbudowane były z jednej lub kilku komórek. Włoski gruczołowe w epidermie kielicha wyrastały w mniejszym zagęszczeniu w porównaniu z trichomami ochronnymi i były utworzone z 1-2 komórkowego trzonka i wydzielniczej główki.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2008, 61, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The position and structure of the nectary in spring heath (Erica carnea L.) flowers
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Chwil, M.
Wrobel, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27074.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
position
nectary structure
nectary
Erica carnea
flower
micromorphology
Ericaceae
flower structure
nectar secretion
Opis:
Ecological traits of Erica carnea L. flowers and the morphology of floral nectaries were investigated using stereoscopic, light and scanning electron microscopy. The nectary in the flowers of Erica carnea is located in the basal part of the ovary. It represents the gynoecial nectary type. It has the form of a yellow, ribbed ring with eight outgrowths, pointed towards the base, which alternately adjoin the stamen filaments. The height of the nectary is 400 μm and its thickness 200 – 250 μm. The parenchyma of the nectary is composed of 6 – 8 layers. Nectar secretion occurs through anomocytic stomata with a diameter of 17 μm. Guard cells are only found on the outgrowths of the nectary and they are situated most frequently at the level of other epidermal cells. During nectar secretion, a small degree of pore opening was observed. In the flowers of Erica carnea, secondary nectar presentation was found, with the nectar accumulating at the base of the fused corolla.
Cechy ekologiczne kwiatów Erica carnea L. i morfologię nektarników kwiatowych badano przy użyciu mikroskopii: stereoskopowej, świetlnej i skaningowej elektronowej. Nektarnik w kwiatach Erica carnea położony jest w bazalnej części zalążni. Prezentuje typ genoecial nectary. Ma postać żółtego, żebrowanego pierścienia ze skierowanymi ku nasadzie ośmioma wyrostkami, które międzylegle przylegają do nitek pręcików. Wysokość nektarnika wynosi 400 μm, a miąższość 200 – 250 μm. Parenchyma nektarnika tworzy 6 – 8 warstw. Sekrecja nektaru odbywa się przez anomocytyczne aparaty szparkowe o średnicy 17 μm. Komórki szparkowe występują tylko na wyrostkach nektarnika i są usytuowane najczęściej na poziomie innych komórek epidermy. Podczas sekrecji nektaru obserwowano niewielki stopień rozchylenia szparek. W kwiatach Erica carnea stwierdzono wtórną prezentację nektaru, który gromadził się u nasady zrośniętej korony.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Structure of trichomatous nectaries in flowers of Lonicera kamtschatica [Sevast.] Pojark.
Struktura nektarnikow trichomowych w kwiatach Lonicera kamtschatica [Sevast.] Pojark.
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E
Bozek, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26991.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
ultrastructure
nectary
Lonicera kamtschatica
honeyberry
plant
flower
micromorphology
papilla
secretory trichome
Opis:
The structure of the fl oral nectaries of Lonicera kamtschatica was examined using light microscopy, scanning electron microscopy and transmission electron microscopy. Nectariferous tissues are located in the lower portion of the corolla tube. It was found that the secretory tissue of the nectary was composed of two layers of epidermal formations: short papillae and about 3x longer unicellular trichomes. They cover the adaxial surface of a small spur. Nectar secretion takes place through the apical portion of the trichomes and papillae. The cell wall of the upper part of the trichome has protuberances participating in nectar transfer to the subcuticular space which reaches large dimensions. The lateral walls of the trichomes are saturated with cutin. The papillae have much thicker walls than the trichomes. In the papillae, there are no wall protuberances. Less secretion accumulates in the subcuticular cavities of the papillae than in the trichomes.
Przy użyciu mikroskopii świetlnej, skaningowej elektronowej i transmisyjnej elektronowej badano strukturę nektarników kwiatowych Lonicera kamtschatica. Tkanki nektarnikowe położone są w dolnej części rurki korony. Stwierdzono, że tkankę sekrecyjną nektarnika stanowiły dwie warstwy wytworów epidermy: krótkie brodawki i około trzy razy dłuższe jednokomórkowe włoski. Pokrywają one doosiową powierzchnię niewielkiej ostrogi. Wydzielanie nektaru odbywa się przez szczytową część włosków i brodawek. Ściana komórkowa górnej części włoska posiada protuberancje uczestniczące w przenikaniu nektaru do przestrzeni subkutykularnej, która osiąga pokaźne rozmiary. Boczne ściany włosków są wysycone kutyną. Brodawki mają znacznie grubsze ściany niż włoski. W brodawkach nie występują protuberancje ścian. W przestrzeni subkutykularnej brodawek gromadzi się mniej wydzieliny niż w przypadku włosków.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2008, 61, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The location of nectaries and nectar secretion in the flowers of Allium giganteum Regel
Lokalizacja nektarników i wydzielanie naktaru w kwiatach Allium giganteum Regel
Autorzy:
Zuraw, B.
Weryszko-Chmielewska, E.
Laskowska, H.
Pogroszewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27954.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
onion
nectary
nectar secretion
flower
Allium giganteum
micromorphology
plant anatomy
sugar content
Opis:
In the flowers of Allium there are found septal nectaries; in particular species, their outlet can be located in different parts of the ovary. The inflorescences of these plants are a rich source of nectar for insects. The location and structure of septal nectaries in the flowers of Allium giganteum Regel were investigated. Light and scanning electron microscopy was used. The septal nectaries were found to be located in the lower part of the ovary and in the gynophore on which the ovary is borne. Nectar is secreted into the nectary slits from which it flows through the ducts to three openings located in the upper part of the gynophore, from whence it gets outside in the vicinity of the expanded parts of the filaments. Sugar concentration in the nectar of A. giganteum averaged 54.5%, while sugar weight per flower was determined to be 0.36 mg. When converted into sugar weight per inflorescence, numbering more than 2,000 flowers, it was 771.7 mg.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2010, 63, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The structure of septal nectaries and nectar presentation in the flowers of Allium aflatunense B. Fedtsch.
Budowa nektarników septalnych i prezentacja nektaru w kwiatach Allium aflatunense B. Fedtsch.
Autorzy:
Zuraw, B.
Weryszko-Chmielewska, E.
Laskowska, H.
Pogroszewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27015.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
nectary structure
septal nectary
nectar
flower
Allium aflatunense
ecological feature
micromorphology
plant anatomy
Opis:
The location and structure of the septal nectaries in the flowers of Allium aflatunense B. Fedtsch. were studied. Light and scanning electron microscopy were used for examination. It has been shown that the septal nectaries are located in the lower part of the ovary and in the gynophore on which the ovary is borne. Nectar is secreted through the single-layered epidermis surrounding three nectary slits and nectar release occurs through three openings located at the base of the gynophore, which are the outlets of the ducts connected to the nectary slits. The expanded and fused bases of the stamen filaments and the tepals participate in secondary nectar presentation. In the flowers of Allium aflatunense, numerous purple elements: tepals, filaments, style and pedicle, perform the role of a colour attractant. On the intensely green ovary, there occur glistening conical outgrowths of epidermal cells, which may also function as signal attractants.
Badano położenie i budowę nektarników septalnych w kwiatach Allium aflatunense B. Fedtsch. Do badań wykorzystano mikroskop świetlny i skaningowy elektronowy. Wykazano, że nektarniki septalne położone są w dolnej części zalążni oraz w gynoforze, na którym osadzona jest zalążnia. Sekrecja nektaru odbywa się za pośrednictwem jednowarstwowej epidermy otaczającej trzy szczeliny nektarnika, a emisja nektaru następuje za pośrednictwem trzech otworów położonych u nasady gynoforu, które stanowią ujścia kanalików połączonych ze szczelinami nektarnika. We wtórnej prezentacji nektaru uczestniczą rozszerzone i zrośnięte nasady nitek pręcikowych oraz listki okwiatu. W kwiatach Allium aflatunense rolę barwnej powabni pełnią liczne purpurowe elementy: listki okwiatu, nitki pręcików, szyjka słupka i szypułka. Na intensywnie zielonej zalążni występują połyskujące stożkowate wyrostki komórek epidermy, które mogą również funkcjonować jako atraktanty sygnalizacyjne.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies