Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Garden Cities" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Modernistyczne osiedle z parkiem im. Michała Kajki w Elblągu jako realizacja idei miasta ogrodu
Modernist housing estate with Michał Kajka park in Elbląg as implementation of the idea of a garden city
Autorzy:
Jakutowicz, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927102.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
miasta ogrody
Elbląg
modernizm
garden cities
modernism
Opis:
Artykuł dotyczy historii oraz genezy osiedla wraz z parkiem im. Michała Kajki w Elblągu. Osiedle powstało jako realizacja koncepcji miasta ogrodu wyrażonej po raz pierwszy przez Brytyjczyka Ebenezera Howarda w 1898 r. Idea zbudowania w Elblągu osiedla odwołującego się do tej koncepcji pojawiła się w 1914 r., pierwsze prace rozpoczęto w roku 1918, a ukończono w roku 1938. Projekt elbląski kilkakrotnie ulegał zmianom, przybierając ostatecznie kształt osiedla domów jedno- i kilkurodzinnych, z wewnętrznym dziedzińcem, założonego wokół rozległego parku. Koncepcja ta była odległym echem pierwowzoru, lecz wykorzystywała elementy, które pojawiły się zarówno we wczesnych brytyjskich realizacjach odnoszących się do idei miast ogrodów (szeroka, prosta aleja, założenie przedmieścia ogrodu, a nie miasta ogrodu), jak i te widoczne w realizacjach nieco późniejszych, szczególnie popularne w Niemczech (zamknięte, wewnętrzne osiedla). Realizacja elbląska była prawdopodobnie inspirowana wzorami niemieckimi – z Essen, Berlina i Bremy.
The article presents the history and genesis of the housing estate with Michał Kajka park in Elbląg The housing estate was an implementation of the concept first expressed by the Englishman Ebenezer Howard in 1898. The idea to build a housing estate in Elbląg according to this concept was developed in 1914, the work started in 1918 and the project was completed in 1938. The Elbląg project was modified a number of times, and it finally took the shape of housing estate consisting of single family and multiple family homes with an internal yard, planned around a vast park. The concept was but a distant echo of the prototype, but it used elements that were incorporated both in the early British projects based on the idea of garden cities (a wide and straight avenue, designing garden suburbs rather than a garden city) and in later developments, particularly popular in Germany (enclosed, private housing estates). The Elbląg project was most probably inspired by German estates – in Essen, Berlin and Bremen.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2019, 1; 149-170
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakłady psychiatryczne w Langenhorn, Wiesloch i Lubiążu – komplementarne zespoły urbanistyczne
Mental institutions in Langenhorn, Wiesloch and Lubiąż – complementary urban architecture complexes
Autorzy:
Wójtowicz, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293761.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
zakłady psychiatryczne
szpitale psychiatryczne
miasta ogrody
Langenhorn
Wiesloch
Lubiąż
mental institutions
psychiatric hospitals
Garden Cities
Opis:
Zanim chorzy psychicznie jako „niegodni życia” zginęli w czasie II wojny światowej w narodowosocjalistycznej „Akcji T4”, niemiecka psychiatria słynęła nie tylko ze światowej rangi uczonych, ale też ze wspaniałych zakładów psychiatrycznych. Były one profesjonalnie zorganizowane według najnowszych osiągnięć w tej dziedzinie medycyny i – w swojej szczytowej fazie – niezwykle malowniczo zaaranżowane pod względem urbanistycznym. Niektóre z nich nasuwają skojarzenia z Howardowskim ruchem „miast ogrodów”, w Niemczech realizowanym w praktyce po utworzeniu w 1902 r. „Deutsche Gartenstadtgesellschaft”. Bezpośrednio można je wywieść ze szpitali pawilonowych, ale nie ulega wątpliwości, że tworzyły samowystarczalne osady z przemyślanymi założeniami parkowymi. Właśnie w takich zakładach (które po wojnie wznowiły swoją działalność) niezamożnym pacjentom, zarówno tym rokującym powrót do zdrowia, jak i nieuleczalnie chorym, zapewniono opiekę medyczną wraz z odpowiednią terapią i godne warunki egzystencji. Niemieckie zakłady psychiatryczne budowane od ostatniego dziesięciolecia XIX w. do lat 20. XX stulecia były ukoronowaniem zarówno dążeń lekarzy, ściśle współpracujących z architektami, do zrealizowania najlepszej tego typu placówki, jak i konsekwentnej polityki władz w celu utworzenia sieci zakładów krajowych i prowincjalnych. W rezultacie powstały niespotykane gdzie indziej zespoły urbanistyczne. Zaprezentowane w tym artykule jako przykładowe zakłady w Langenhorn, Wiesloch i Lubiążu ukazują związek układu planu, architektury budynków i założenia parkowo-ogrodowego dostosowanego do ukształtowania terenu z nowymi postępowymi metodami terapii.
Before the mentally ill, who were considered “unworthy to live”, died during World War II within the Nazis’ “Action T4”, German psychiatry was famous not only for world-renowned scholars, but also for great mental institutions. They were organized professionally according to the most recent achievements in that medical field and – in its peak phase – they were uncommonly picturesquely arranged within an urban layout. Some of them bring to mind the associations with Howard’s movement of Garden Cities, realized in practice in Germany after creating “Deutsche Gartenstadtgesellschaft” in 1902. Directly, they can be traced to pavilion hospitals, but there is no doubt that they comprised self-sufficient settlements with well thought out park sites. It was in such institutions (which resumed their operations after the war) that poorer patients, both showing the signs of recovery and the terminally ill, were provided with healthcare, including proper therapy and living conditions. German mental institutions built from 1890s to 1920s were the crowning achievement of doctors’ efforts, who closely cooperated with architects, in order to build the best facility of the kind, as well as the result of the consistent policy of the authorities to create a network of domestic and provincial facilities. As a result, unique urban complexes were created which are not to be found anywhere else. The facilities in Langenhorn, Wiesloch and Lubiąż, presented as examples, show the connection between the layout, architecture of buildings, and park and garden arrangement adjusted to the landscape of the area with new progressive methods of therapy.
Źródło:
Architectus; 2015, 2(42); 41-54
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies