Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "bóg" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 26
Tytuł:
Miłość Boga Ojca w sakramentach
The Love of God the Father in the Sacraments
Autorzy:
Kozłowska, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551380.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Bóg Ojciec
miłość
sakramenty Kościoła
łaska
Opis:
Artykuł omawia sakramenty Kościoła w pryzmacie miłości Boga Ojca, który z troskliwością pochyla się nad każdym swoim dzieckiem. On przez chrzest zradza je do nowego życia, w bierzmowaniu umacnia darem swego Ducha, a przez każdą Eucharystię upodabnia coraz bardziej do swego Syna. W sakramentach pokuty i namaszczenia podnosi z grzechu i umacnia w cierpieniu, zaś w sakramencie święceń i małżeństwa uposaża w potrzebne łaski na drodze konkretnego powołania.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2014, 47; 183-194
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bóg - człowiek - bycie w świecie. Refleksje ks. Janusza Stanisława Pasierba
God – Man – Existence in the World. Reflections of Janusz Stanislaw Pasierb
Autorzy:
Koprowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551392.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Bóg
człowiek
świat
miłość
mistycyzm
ziemia
Opis:
W artykule przedstawiono refleksje i przemyślenia współczesnego polskiego teologa, historyka sztuki i poety Janusza Stanisława Pasierba (1929-1993), poświęcone relacjom Bóg-człowiek. Rejestrowaną przez Pasierba na kartach swoich dzieł, zwłaszcza poetyckich, historię spotkań Boga z jednostką ludzką, odejść, powrotów, nawiedzeń, nagłych rewelacji i iście medytacyjnych skupień można postrzegać w kategoriach mistyki, eksponującej „przedzieranie się” człowieka ku światłu Bożej obecności. W myśli pelplińskiego kapłana-intelektualisty człowiek, a także – przynajmniej w pewnym stopniu – świat, rzeczywistość zdają się być zakorzenione w doświadczeniu mistycznym, odkryte jako uświęcona przestrzeń potencjalnego kontaktu z transcendentnym Stwórcą.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2014, 47; 167-182
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłość Boga w ujęciu J. Razingera/Benedykta XVI
The Notion of Gods Love in the Interpretation of Joseph Ratzinger/Benedict XVI
Autorzy:
Barth, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621981.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Bóg
Chrystus
miłość
przyczyna
eros
agape
caritas
God
Christ
love
reason
Opis:
The article presents the subject of God’s love in J. Ratzinger/Benedict XVI’s interpretation. The theme of God’s love, according to Ratzinger, is not to be reduced to one of the many theological issues to be discussed. Pope puts the love of God at the center of the Christian life as a principle and interpretative key. It is no coincidence that the first encyclical Deus caritas est, inaugurating his pontificate, begins with the words which are the profession of faith in the name of God who is Love. This agapetological feature of the Papal reflection sets the frame of his theology and points at the sphere where it reaches its essence and consummation. The subject of God’s love is discussed in two parts of the article: the first one consists of the analysis of the three terms: eros, agape and caritas, which are the three aspects of love. The philosophical and biblical analysis of these expressions made by Benedict XVI allows him to extract the essence of divine love. In the second part of the present article, the three moments reflecting the whole dynamics of love in the teaching of the Pope will be discussed: the source of love in the Triune God (1), the concretization and the fullest revelation of love in the person and work of Jesus Christ (2), and the relationship between the love of God and the love of man (3). The latter ultimately becomes a human response based on the primacy of God’s love, and turns into a divine-human love.
Źródło:
Verbum Vitae; 2013, 23; 245-265
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mistyka miłości Bożej w pismach św. Bernarda z Clairvaux
Mysticism of God’s Love in Bernard of Clairvaux’s writings
Autorzy:
Andrzejuk, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/430939.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
God
love
mysticism
levels of love
Bóg
miłość
mistycyzm
stopnie miłości
Opis:
Bernard of Clairvaux’s account of mystical love was already famous in the 12th century and it gained many followers, among whom Bernard’s first biographer, William of Saint-Thierry, should be given first mention. The doctrine had also its opponents, for example in Peter Abelard, who argued that it presented a concept of egoistic love; he himself tried to put forward his own view of charitable and selfless love. In Bernard’s writings, the influences of Greek Platonism from the works of Pseudo-Dionysius and Saint Augustine’s version of western Platonism are joined in a coherent unity. The distinct novum is Bernard’s stress on freedom. He clearly states that love arises from freedom; freedom is a condition of the beginning of love, and it relies on the rejection of enslaving fear and overpowering lust. What is more, this freedom of will (liberum arbitrum) constitutes the dignity of man. “Dignitatem in homine liberum arbitrium dico” – this statement from "De diligendo Deo" is reminiscent of the characteristics of dignity that can be found in Renaissance humanists like Coluccio Salutati, Marsilio Ficino, Nicholas of Cusa, Petro Pomponazzi, Carolus Bovillus, Erasmus of Rotterdam, and first of all Giovanni Pico della Mirandola. Bernard’s doctrine of love can be described as mystical, because it refers only to God, and it is completed only with God and through God. Bernard’s favourite subject for commentary, and that of his Cistercian followers, was the Song of Songs. He wrote many homilies on it, which were gathered, after his death, into an impressive commentary, where the final expression of Cistercian “nuptial mysticism” can be found. In its essence, it draws the ultimate conclusions of the biblical statement that God is Love (1 J 4,8). Bernard calls love the law (lex) that is the internal life of God, and which externalizes itself in the act of creation. It is total love, all-encompassing, available to everyone, almighty, salvific and beatifying. Man has a special place on this scale of love, as he is a rational and free being created in the image and likeness of God. This 'imago' and 'similitudo Dei' entails above all the possibility of love.
Koncepcja mistycznej miłości św. Bernarda stała się słynna jeszcze w XII wieku i zyskała licznych zwolenników, z których przede wszystkim należy wymienić pierwszego biografa Bernarda, Wilhelma z Saint-Thierry. Doktryna ta miała też swoich przeciwników, do których zaliczał się przede wszystkim Piotr Abelard, zarzucający jej egoizm i usiłujący przeciwstawić jej swoją koncepcję miłości bezinter esownej. W pismach św. Bernarda uzyskują pewną postać spójnej jedności wpływy greckiego platonizmu z pism Pseudo-Dionizego oraz wpływy platonizmu zachodniego w wersji św. Augustyna. Wyraźnym novum jest to akcent, który pada na wolność. Cysters wyraźnie stwierdza, że miłość rodzi się z wolności; warunkiem jej zapoczątkowania jest właśnie wolność, polegająca na odrzuceniu zniewalającego człowieka strachu lub równie obezwładniającej pożądliwości. Co więcej, ta wolność woli (liberum arbitrum) stanowi o godności człowieka. Dignitatem in homine liberum arbitrium dico – ta formuła z "De diligendo Deo" przypomina bardzo określenia godności, jakie znajdujemy u renesansowych humanistów, takich jak chociażby Coluccio Salutati, Marsilio Ficino, Mikołaj z Kuzy, Petro Pomponazzi, Carolus Bovillus, Erazm z Rotterdamu, a przede wszystkim Giovanni Pico della Mirandola. Doktrynę miłości opata z Jasnej Doliny możemy określić mianem mistycznej, gdyż odnosi się ona wyłącznie do Boga, dokonuje się dla Boga i dzięki Bogu. Można też powiedzieć, że była to „mistyka miłosna”. Z tego też względu ulubionym przedmiotem komentarzy Bernarda, a następnie jego cysterskich kontynuatorów, była Pieśń nad pieśniami. Sam Bernard przez całe życie pisał homilie na jej temat, skomponowane już po jego śmierci w imponujący komentarz. Tam też znajduje się ostateczny wyraz cysterskiej „mistyki oblubieńczej”. W swej istocie stanowi ona wyprowadzenie ostatecznych konsekwencji z biblijnego stwierdzenia, że Bóg jest miłością (1 J 4,8). Bernard nazywa miłość „prawem” (lex), które jest wewnętrznym życiem Boga i które uzewnętrznia się w akcie stwórczym. Jest to miłość totalna, wszystko ogarniająca, wszystkim dostępna, wszechmogąca, zbawcza i uszczęśliwiająca. Szczególne miejsce na tej skali miłości ma człowiek, byt rozumny i wolny, stworzony na obraz i podobieństwo Boga. W tym 'imago' i 'similitudo Dei' zawiera się przede wszystkim możność miłowania.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2011, 47, 2; 63-102
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumeniczny język XXI wieku
Ecumenical Language of the 21st Century
Autorzy:
Świderski, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2186105.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
Bóg
jedność
ekumenizm
Biblia
miłość
God
unity
ecumenism
the Bible
love
Opis:
Bóg jest jeden, tak jak Miłość jest jedna, a On sam jest Miłością. Ekumeniczny język XXI wieku jest próbą opisania postępów, jakie mają miejsce na ścieżce ku budowaniu kościoła Jednego Boga.
God is one, just as Love is one and He is Love. The Ecumenical Language of the 21st century is an attempt to describe the progress that is taking place on the path towards building the Church of One God.
Źródło:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny; 2022, 17; 109-119
1896-1819
2391-5145
Pojawia się w:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tajemnica miłości Bożej w myśli Franciszka Sawickiego
The Secret of Gods Love according to Franciszek Sawicki
Autorzy:
Mróz, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622010.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
miłość
Bóg
człowiek
chrześcijanin
miłosierdzie
caritas
love
God
man
Christian
mercy
Opis:
Rev. Franciszek Sawicki (1877-1952) was a philosopher, apologist and theologian who thoroughly studied the subject of “God’s eternal love”. Assuming that the most elevated expression for describing God are the words “God is love” (1 J 4:8), Sawicki searched for the most appropriate way to express this truth. He worked in the field of philosophy, theology, and direct life experience. His most significant publications on the subject of God’s love are Filozofia miłości (1924), Bóg jest miłością, Caritas w oświetleniu społecznym i moralno-religijnym (1949). According to Sawicki, man’s life consists not only of a natural dimension (what a man is) but also of his personal life (who a man is). The level of “personality” (the notion used by F. Sawicki) includes both the world of sensual nature, as well as the spiritual dimension of personality, where selfdetermination and responsibility play a special role. Here man’s social and relational assignment should be stressed. It is on the basis of “the ideal of personality” that Sawicki builds up his relational concept of love. It touches upon the intellectual, emotional, and experiential sphere. God, who is Love himself, gave a man power and enabled him to enter into a relationship of love with his Creator and Saviour. It is “the eternal love of God” that provides daily bread and grants his grace resulting from his wisdom and mercy. Sawicki spots the “gesture” of mercy in the commandment of love, which helps man to decide freely about the subject of his love: God, and, through Him and in Him, another man, his neighbour. God’s mercy is particularly emphasized towards those who betrayed the “plan of eternal love of God”. God’s love, in the act  of salvation brought by Jesus Christ (“the most personal personality”), is always ready to renew the gift of love in the man. On the other hand, man’s answer should be full of gratitude for “new life” and the renewal of love. It should abound with with acts of mercy towards those who need love, crushed by the burden of “their way”. This way Sawicki sketches the providential plan of the eternal love of God who uses its power to solve the problem of evil and suffering.
Źródło:
Verbum Vitae; 2013, 23; 197-223
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posłuszeństwo oczekiwaną odpowiedzią Izraela na wierność Boga
Obedience as expected Israel’s reply to the faithfulness of God
Autorzy:
Wajda, Anna Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571673.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
posłuszeństwo
wierność
miłość
wiara
Bóg
Izrael
obedience
faithfulness
love
faith
God
Israel
Opis:
Miłość Boga, która trwa na tysiąc pokoleń, jest wiernością (por. Wj 34, 6–7). Prawda ta stanowi klucz do zrozumienia całego działania Boga w ramach biblijnej historii zbawienia, zarówno w odniesieniu do społeczności (narodu wybranego), jak i jednostek (np. Abrahama). Bóg daje się poznać przez swoje dzieła, przez moc, potęgę, wierność swoim obietnicom (por. Pwt 7, 7–9). W zamian wzywa do posłuszeństwa, które należy rozumieć jako dobrowolne przyjęcie Jego planów i wejście z Nim w dialog miłości. Biblijne posłuszeństwo nie ma bowiem nic wspólnego z wymuszoną uległością i biernym poddawaniem się silniejszemu i dzierżącemu jakąś władzę. Jest ono powierzeniem się z miłością i w całości Bogu, z własnej wolnej decyzji.
The love of God that maintains for a thousand generations, is a faithfulness (cf. Ex 34:6–7). This truth constitutes the key to understanding each God’s action throughout the biblical History of Salvation, with reference to both the community (of the chosen people) and individuals (e.g. Abraham). God lets recognize him by his work, by his might, power and faithfulness to his promises (cf. Deut 7:7–9). In exchange for these He expects an obedience which should be understood as voluntary acceptance of His plans and entering the love dialogue with Him. Because the biblical obedience has nothing to do with the forced submissiveness and passive surrendering oneself stronger who wields some power. The obedience means your own free decision to entrust yourself to him as well as an intention of relying on his love.
Źródło:
Polonia Sacra; 2017, 21, 1(46); 33-44
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między sprawiedliwością a miłością. Ks. Wawrzyńca Kuśniaka COr (1788-1866) przepowiadanie o czyśćcu
Between justice and love. Rev. Wawrzyniec Kuśniak’s COr (the Congregation of the Oratory of St. Philip Neri) (1788-1866) preaching about purgatory
Autorzy:
Nawracała, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1492601.pdf
Data publikacji:
2021-03-06
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
God
judge
purgatory
love
satisfaction
holiness
Bóg
sędzia
czyściec
miłość
zadośćuczynienie
świętość
Opis:
Kaznodziejstwo było i jest w Kościele sztuką głoszenia prawd Ewangelii w taki sposób, aby słuchaczy zachęcić do głębszego życia orędziem Chrystusa. Kazania miały pobudzać do nawrócenia i do trwania przy Chrystusie. Przez wieki stało się specyficzną formą komunikacji, zmieniającą się w zależności od wielu czynników społeczno-polityczno-religijnych. Okres XIX wieku miał w Wielkopolsce  wspaniałe przykłady kaznodziejów, których spuścizna została ocalona z zawieruchy dziejów. Wielu jednak zostało zapomnianych. Tym ważniejsze są działania, które kończą się odkryciem i przypomnieniem spuścizny kaznodziejskiej kapłanów wielkopolskich z XIX wieku. Niniejszy artykuł zwraca uwagę na osobę ks. Wawrzyńca Kuśniaka, filipina z Kongregacji na Świętej Górze w Gostyniu. W sposób szczególny przedstawione zostaje jego przepowiadanie na temat czyśćca. Wpisuje się one w tradycyjną doktrynę Kościoła, a jednocześnie mocno powiązane z nakazem miłości Boga i bliźniego. W kluczu miłości, obowiązku i konieczności, ks. Kuśniak stara się wskazać jak ważne jest podejmowanie modlitwy za dusze w czyśćcu cierpiące i ofiarowanie za nich zadośćuczynienia w postaci codziennego umartwienia.
Preaching was and is in the Church the art of proclaiming the truths of the Gospel in such a way as to encourage the listeners to live more deeply the message of Christ. The sermons were meant to stimulate conversion and abide in Christ. Over the centuries, it has become a specific form of communication, changing depending on many social, political and religious factors. The period of the 19th century had great examples of preachers in Greater Poland whose legacy was saved from the turmoil of history. However, many of them have been forgotten. All the more important are the activities that end with the discovery and recall of the preaching heritage of Greater Poland priests from the 19th century. This article draws attention to the person of Rev. Wawrzyniec Kuśniak, the Oratarian from the Congregation on Święta Góra in Gostyń. His preaching about purgatory is presented in a special way. It is in line with the traditional doctrine of the Church, and at the same time closely related to the commandment of love for God and the neighbour. In the key of love, duty and necessity, Rev. Kuśniak tries to point out how important it is to pray for the souls in purgatory and to offer reparation for them in the form of daily mortification.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2020, 47; 39-54
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola miłości w przeżywaniu cierpienia i śmierci
Role of love in living suffering and death
Autorzy:
Bernaciak, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047463.pdf
Data publikacji:
2017-12-17
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
suffering
love
life
death
salvation
mystery
God
cierpienie
miłość
życie
śmierć
zbawienie
tajemnica
Bóg
Opis:
Przedmiotem analizy podjętej w niniejszym artykule jest rola miłości w przeżywaniu cierpienia i śmierci. Zagadnienie to rozpatrywano z kilku perspektyw.W pierwszej kolejności uwzględniono wynikającą z prawa naturalnego potrzebę miłości oraz zdolność do przeżywania cierpienia. Z kolei, bazując na nauczaniu ojców Kościoła, przedstawiono religijny aspekt podjętego zagadnienia. Koresponduje z tym punkt widzenia zaprezentowany w nauczaniu św. Pawła Apostoła, dla którego miłość jest źródłem mocy potrzebnej do przeżywania cierpienia i śmierci. Rozważając psychologiczny aspekt analizowanego zagadnienia, posłużono się badaniami prowadzonymi nad osobami odznaczającymi się silną osobowością, które pragną przezwyciężyć swoją graniczną sytuację. Uwzględniono też zagadnienie eutanazji oraz rolę sakramentu namaszczenia chorych i wiatyku. Kolejną płaszczyzną, na której rozważano wpływ miłości na przeżywanie cierpienia i śmierci, jest mistyka. Natomiast sytuację człowieka chorego traktowanego jako członka tworzącego wspólnotę miłości we wspólnocie kościelnej rozpatrywano, uwzględniając aspekt eschatyczny. Z kolei przyjęcie perspektywy filozoficzno-antropologicznej prowokuje do zadania pytania: „Czy śmierć jest sensem życia?” W końcu rolę miłości w przeżywaniu cierpienia i śmierci rozpatrywano, uwzględniając aspekty: psychiczny, etyczny, transcendentny oraz socjologiczny. W rozważaniach o wpływie miłości na przeżywanie cierpienia i śmierci nie zabrakło aspektu socjologicznego. Problem ten omówiono, analizując sytuację osób przeżywających samotność i cierpienie.W kontekście przeżywania cierpienia i śmierci wskazano na realizację pełni człowieczeństwa i zjednoczenia ze wspólnotą, co osiąga się poprzez miłość Boga i ludzi, zwłaszcza osób cierpiących.
The article analyzes the importance of love on living suffering and death. This problem was considered in few perspectives.First of all, based on the natural law, natural need of love as well as ability to withstand suffering was emphasized was considered. The religious point of view was noted making use of the teachings of the Church Fathers. Paul’s Apostle point of view is corresponding with this these. In his opinion the love is the source of power which is necessary to living suffering and death. Contemplating the psychological viewpoint examination of people characterized by strong personality has become instrumental.  These people long for overcoming their extreme situation of suffering and death.The problem of euthanasia and the role of the sacrament of the Anointing of the Sick was considerated too. Mistical aspect of the influence of love on living suffering and death is the further perspective that was important in this relfection. On the other hand the situation of a sick man, who forms community of love in the Church community which contemplates love, was anlized in eschatological aspect. Yet further aspects: philosophical and anthropological, in relation to the subject of influence of love on suffering and death, combine in the following question: Is death the meaning of life? Finally, theologians have considered the influence of love on living suffering and death in the psychological, ethical, transcendental and sociological sense.Lastly, sociological aspect was not missing in contemplating the influence of love on living suffering and death. This problem was examined  in the context of people who suffer and at the same time live in solitude.Apart from that, it is the feeling that someone is somewhere rooted and loved. In the context of living suffering and death, realization of fullness of humanity and unification with community was emphasized which is achievable through love to God and neighbour – particularly love to a suffering person.
Źródło:
Teologia i moralność; 2017, 12, 1(21); 205-233
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Czucie i uczucie człowieka”. Uwagi o Assuncie Norwida w świetle młodopolskiej recepcji
“Sense and feeling in man”. Comments on Assunta Norwid in the light of Young Poland’s reception
Autorzy:
Ratuszna, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18029960.pdf
Data publikacji:
2022-09-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Assunta
poemat dygresyjny
ironia
modernizm
miłość
kontemplacja
Bóg
digressive poem
irony
modernism
love
contemplation
God
Opis:
Assunta jest poematem dygresyjnym, ujawniającym poglądy Norwida na sztukę, filozofię i religię. Zgodnie z założeniami estetycznymi romantyzmu sztuka ma swoje źródła w doświadczeniu wewnętrznym, przeżyciu religijnym, ma charakter metafizyczny. Modernistyczne interpretacje twórczości Norwida, którym został poświęcony artykuł, odsłaniająjejmetafizyczne aspekty. Ustalenie kierunku i znaczenia wpływów staje się niezwykle ważnym zadaniem. Autor Assunty był postrzegany u schyłku wieku dziewiętnastego jako patron modernizmu, jego imię wymieniano wraz z imieniem Baudelaire’a, uwagi o nim pojawiały się w kontekście dyskusji na temat nowoczesnej literatury, teatru, sztuki aktorskiej. Twórczość Norwida wpisywała się w „paradygmat wzrokocentryzmu”, poeta nie stronił od optycznych metafor, stosował poetykę światłocienia, kadrowania przestrzeni, która w poemacie Assunta zyskała wertykalny charakter. Motywy doskonalenia, wzrastania pełniły w utworze istotną rolę. Refleksja nad ich znaczeniem pozwoliła ustalić rangę metapoetyckich uwag zawartych wAssuncie. Przypomniana w epoce modernizmu twórczość Norwida doczekała się wielu interpretacji, także krytycznych, opierających się na „kłopotliwych” przemilczeniach. Zenon Przesmycki sądził, że twórczość ta nie została w pełni zrozumiana, choć podjęto próby wpisania jej w estetykę modernizmu. Uznano jednak, że stanowi ona brakujące ogniwo w rozwoju polskiej poezji symbolistycznej (warto także podkreślić jej związki z „kolorystami” – jak nazywano impresjonistów). W Assuncie nawiązującej do Boskiej Komedii Dantego i Hamleta Szekspira zostaje ukazana kontemplacyjna ścieżka poznania. „Spojrzenie w niebo” jest więc aktem poznawczym, w którym rozum współistnieje z wiarą.
Assunta is a digressive poem showing Norwid’s views on art, philosophy and religion. According to the aesthetic assumptions of Romanticism, art has its source in internal experience, religious experience, and is of a metaphysical nature. Modernist interpretations of Norwid’s works, to which the article was devoted, reveal its metaphysical aspects. Determining the direction and significance of influences becomes an extremely important task. The author of Assunta was perceived at the end of the nineteenth century as a patron of modernism, his name was mentioned together with that of Baudelaire, comments about him appeared in the context of discussions on modern literature, theater and the art of acting. Norwid’s work was in line with the „paradigm of sight-centricism”, the poet did not avoid optical metaphors, he used the poetics of chiaroscuro and space framing, which in Assunt’s poem gained a vertical character. The motives of improvement and growth played an important role in the piece. Reflecting on their meaning allowed to establish the rank of the metapoetic remarks contained in Assunta. The works of Norwid, recalled in the era of modernism, have received many interpretations, including critical ones, based on „troublesome” concealments. Zenon Przesmycki believed that this work was not fully understood, although attempts were made to include it in the aesthetics of modernism. However, it was recognized that it was the missing link in the development of Polish symbolist poetry (it is also worth emphasizing its links with „colorists” – as the Impressionists were called). In Assunta, referring to the Divine Comedy by Dante and Shakespeare’s Hamlet, the contemplative path of knowledge is shown. „Looking to heaven” is therefore a cognitive act in which reason coexists with faith.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2022, 40; 73-97
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Małżeństwo drogą do komunii z Bogiem w świetle Familiaris consortio Jana Pawła II
Marriage as a Way to Communion with God in the Light of Familiaris consortio by John Paul II
Autorzy:
Hadryś, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047996.pdf
Data publikacji:
2011-01-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
God
John Paul II
family
marriage
communion
love
Bóg
Jan Paweł II
rodzina
małżeństwo
komunia
miłość
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie małżeństwa jako drogi prowadzącej do komunii z Bogiem. Dlatego treść adhortacji Jana Pawła II „Familiaris consortio” została poddana analizie. Cała refleksja został podzielony na kilka części wzorowanych na odpowiednich częściach adhortacji. Na początku zostało przedstawione powołanie do małżeństwa w Bożym planie, następnie zaprezentowano poszczególne zadania małżeństwa oraz realizację tych zadań. Wyniki przeprowadzonych badań zostały podane we wnioskach.
The objective of the article is to present marriage as a way leading toward communion with God. Therefore, the contents of the exhortation of John Paul II entitled Familiaris consortio has been submitted to analysis. The entire reflection has been divided into several parts modeled on the respective parts of the exhortation. Firstly, vocation to marriage in God's plan has been presented followed subsequently by particular tasks of marriage together with the realization of these tasks. The findings of the conducted research are given in the conclusions. It has been revealed, among others, that God's intention for marriage can be recognized as a basis to acknowledge marriage and the family as a sure way leading the spouses toward communion with God. Moreover, it has been stated that John Paul II, unfolding God's intention for marriage together with the tasks standing before marriage and the realization of these tasks, concurrently pointed out that without love the fulfillment of God's plans towards marriage and the family would be impossible. Thereby it can be considered that undertaking the vocation to marriage is synonymous with entering on a definite and, at the same time, specific way leading to full communion with God.
Źródło:
Teologia i moralność; 2011, 6, 1(9); 25-39
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Janusza Stanisława Pasierba mistyczne inspiracje wizji człowieka
A vision of man according to Janusz Stanislaw Pasierb and its mystical inspirations
Autorzy:
Koprowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/430956.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
God
man
mankind
world
mysticism
anthropology
love
eschatology
Bóg
człowiek
ludzkość
świat
mistycyzm
antropologia
miłość
eschatologia
Opis:
The article presents some reflections and thoughts of a contemporary Polish theologian, art historian and poet, Janusz Stanislaw Pasierb (1929−1993), concerning the Man-God relationship. In the pages of his masterpieces, especially those poetic, the author records the history of meetings between God and human beings; the history of departures, returns, visitations, sudden revelations, and indeed meditative concentration. It can all be perceived – and so it has been done – in the categories of mystique, which features mankind’s “breaking through” into the light of God’s presence. According to the intellectual and priest from Pelplin, a human being, as well as the world and reality – at least to some degree – seem to be rooted in a mystical experience, discovered to be the sanctified space of a potential contact with the transcendental Creator.
W artykule przedstawiono refleksje i spostrzeżenia współczesnego polskiego teologa, historyka sztuki i poety Janusza Stanisława Pasierba (1929−1993) na temat relacji Bóg – człowiek. Rejestrowaną przez niego na kartach swoich dzieł, zwłaszcza poetyckich, historię spotkań Boga z jednostką ludzką, odejść, powrotów, nawiedzeń, nagłych rewelacji i iście medytacyjnych skupień, można postrzegać w kategoriach mistyki, eksponującej „przedzieranie się” człowieka ku światłu Bożej obecności. W myśli pelplińskiego kapłana-intelektualisty człowiek, a także – przynajmniej w pewnym stopniu – świat, rzeczywistość zdają się być zakorzenione w doświadczeniu mistycznym, odkryte jako uświęcona przestrzeń potencjalnego kontaktu z transcendentnym Stwórcą.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2015, 51, 1; 17-54
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja Jedynego Boga w islamie
The Concept of One God in Islam
Autorzy:
Modras, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807417.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Bóg
islam
monoteizm
politeizm
transcendencja
immanencja
mistycyzm
miłość
God
Islam
monotheism
polytheism
transcendence
immanence
mysticism
love
Opis:
The Islamic dogma of the One and Unique God introduces the concept of a transcendent God, the true being, the absolute Lord of the worlds to whom everything will return at the Last Day. The denial of this truth and associating with Him partners is idolatry, and it is an unpardonable sin. Such a concept of God guarantees the unity of the material and spiritual world. Man, discovering the Law of Unity, acquires a knowledge of the one God and consciously submits to His will according the innate Religion of Islam. God who is Almighty, Hidden, and full of wisdom (transcendence) is close to His creation and reveals himself through His “remnant” (immanence), which are the “Excellent Names of God”. The man answers to His presence with the love that he feels in mystical experience. In this way, the mystic frees himself from the world of multiplicity in order to be annihilated in Unity. Everyday life of a Muslim is the praise of the One God for His transcendence, thanksgiving for His immanence and mercy, and worship for His greatness.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2012, 3; 83-107
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poszukiwanie prawdy drogą do odkrywania Boga.
Seeking of the truth way to discover God.
Autorzy:
Pryba, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041079.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Edith Stein
Wahrheit
Gott
Liebe
Kreuz
truth
god
love
cross
Edyta Stein
prawda
Bóg
miłość
krzyż
Opis:
Edyta Stein to osoba, która urodziła się w żydowskiej, tradycyjnie religijnej, rodzinie. W młodości zaprzestała modlitwy, zagubiła wiarę w Boga. Była ona jednak niezwykle uczciwą w poszukiwaniu prawdy, która stała się jej życiową pasją. Artykuł ukazuje najpierw różne definicje prawdy. Następnie podejmuje prezentację sposobów fenomenologicznego odkrywania prawdy na temat człowieka, który był charakterystycznym dla Edyty Stein. Wreszcie pokazuje jej dojście do odkrycia Boga Miłości, który pociągnął ją do mistycznego zjednoczenia w duchowości Karmelu. Edyta Stein zginęła w obozie koncentracyjnym w Auschwitz doświadczając tajemnicy Krzyża Chrystusowego i ofiarowując się za swój naród.
Edith Stein is a person who was born in the Jewish traditionally religious family. In her youth she lost her faith in God. However in her life she was seeking the truth. In this search she was very honest. The article first shows different definitions of truth. Then he takes the presentation of Edith Stein's, the ways of phenomenological discovery of the truth about a human person. Finally, it shows her coming to the discovery of the God of Love, who has drawn her to mystical union in the spirituality of Carmel. Edith Stein died in the concentration camp in Auschwitz, experiencing the mystery of the Cross of Christ and sacrificing herself for her people.
Edith Stein wurde in einer jüdisch-traditionell-religiösen Familie geboren. Schon in der Jugendzeit hat sie aufgehört zu beten und den Glauben an Gott verloren. Sie hat jedoch niemals aufgehört, außerordentlich ehrlich nach Gott zu suchen. Diese Suche nach Gott wurde zu Passion ihres Lebens. Im Artikel werden zuerst verschiedene Definitionen der Wahrheit dargestellt. Des Weiteren wurden verschiedene Arten des phänomenologischen Weges der Erkenntnis der Wahrheit über den Menschen, so charakteristisch für Edith Stein, besprochen. Letztendlich wurde ihre Entdeckung der Liebe Gottes analysiert, die sie zur mystischen Vereinigung mit Gott in der karmelitischen Spiritualität geführt hat. Edith Stein wurde im Konzentrationslager Auschwitz ermordet, wodurch sie das Geheimnis des Kreuzes Christi am eigenen Leibe erfahren und für ihr Volk aufgeopfert hatte.   
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2017, 12; 249-263
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczne korzenie współczesnego kryzysu ojcostwa, płci i rodziny. Na marginesie Promieniowania ojcostwa Karola Wojtyły
The Theological Roots of the Modern Crisis of Fatherhood, Sexual Differences, and The Family. On the Margins of The Radiance Of Fatherhood by Karol Wojtyła
Autorzy:
Kupczak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1753160.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Bóg Ojciec
rodzina
miłość
zróżnicowanie płciowe
Kościół
ateizm
God the Father
family
love
sexual difference
Church
atheism
Opis:
W żadnej epoce dotąd temat płci nie zajmował tak dużo miejsca w debacie akademickiej i publicznej. Zagadnieniom różnicy seksualnej, definicji męskości i kobiecości, oraz odpowiedzi na pytanie, w jakiej mierze płeć jest częścią natury, a w jakiej kultury, poświęcone są obecnie zawrotne ilości publikacji i sympozjów. Te kwestie, które dotąd zawsze były uważane za ważne tematy antropologiczne i etyczne, ale w debacie publicznej korzystały z pewnego konsensusu społecznego dotyczącego spraw oczywistych i niepodważalnych, oraz chroniły się w sferze tego, co prywatne i co dotyczy tajemnic życia domowego, dzisiaj straciły tę podwójną ochronę. Dramat Karola Wojtyły Promieniowanie ojcostwa, napisany w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku, w zaskakujący sposób antycypuje te współczesne dyskusje dotyczące płci oraz proponuje właściwą dla kultury Zachodu filozoficzną i teologiczną perspektywę, w której możliwe jest danie właściwych odpowiedzi na stawiane w tej dziedzinie pytania. W tej perspektywie te podstawowe dla każdego człowieka rzeczywistości egzystencjalne: bycie synem lub córką, matką lub ojcem, mężczyzną lub kobietą, mężem lub żoną, nie wskazują jedynie na sferę biologiczną człowieka, ani też nie mają charakteru umownego, który podlega dowolnym modyfikacjom. Raczej, we właściwym dla życia ludzkiego symboliczno-sakramentalnym ich odczytaniu, tworzą one duchowe DNA człowieka, z którego rozwija się to, co prawdziwie ludzkie.
In no historical era have the topics of sex and gender occupied such space in academic and public debates. Today, an immense number of publications and conferences is devoted to subjects such as sexual differences, the definition of masculinity and femininity, the question whether and to what extent is sex part of nature, and to what extent of culture? These topics, always considered important in the anthropological and ethical fields, benefitted in the public debate from a certain social consensus on obvious and indisputable matters, as did those which were hidden from debate and concerned with that which is private and concerns the secrets of home life. Today, they have lost this double protection. Karol Wojtyła’s drama The Radiance of Fatherhood, written in the 1960s, surprisingly anticipates these contemporary discussions and proposes a philosophical and theological perspective appropriate for Western culture in which it is possible to give the right answers to the questions posed. In this perspective, these basic existential realities for every human being – being a son or daughter, mother or father, man or woman, husband or wife – do not only point to the sphere of human biology, nor are they contractual and subject to modifications. Rather, in the symbolic and sacramental interpretation which is proper to human life, they form the spiritual DNA of any human being from which that which is truly human can develop.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 291-303
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 26

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies