Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "metodyka badania" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Diagnostyka ultrasonograficzna chorób jelit u dorosłych
Ultrasound diagnostics of bowel diseases in adults
Autorzy:
Smereczyński, Andrzej
Kołaczyk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033887.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
disease lesions
examination methodology
large intestine
small intestine
ultrasonography
jelito cienkie
jelito grube
ultrasonografia
metodyka badania
zmiany chorobowe
Opis:
Ultrasonography is the first step in the diagnosis of acute and chronic diseases of the abdominal cavity by imaging methods. In an increasing number of cases ultrasound examination is used to diagnose lesions located in the intestines, which beside the mesenteries and the omentum are an important part of the abdomen. The aim of this overview paper is to present the current possibilities of ultrasonography in the assessment of pathologies of the gastrointestinal tract. Currently it is possible to present the anatomy of the intestinal wall, vascular network and the surrounding tissue with a great precision, even through transabdominal access. It is facilitated by digital sonograms, especially using harmonic imaging, spatial and XRES imaging as well as variable transducer pressure. Even better results can be obtained using endoscopic ultrasound, which can be equipped with a Doppler blood flow imaging facility and elastography. In addition, endoscopic ultrasound can be used to guide the collection of material for cytology or pathomorphology examination and the performance of various medical procedures. Over the recent years the diagnostic value of ultrasound increased following the introduction of intestinal hydrosonography and ultrasound contrast media, which also work very well in fistulography. Therefore, it is not surprising that ultrasonography used by an experienced practitioner makes it possible to diagnose the vast majority of intestinal pathologies and their complications as well as the results of the treatment applied. This is especially applicable to infectious, inflammatory, ischaemic and various neoplastic diseases. In the case of neoplastic lesions the stage of local advancement of the process can be determined, especially using endosonography. In a transabdominal examination this method achieves high efficacy in the diagnosis of acute appendicitis and in diverticulitis of the large intestine, which is decisive for the selection of the method of treatment. Its value was also demonstrated in bowel obstruction and in less frequently occurring lesions such as epiploic appendagitis or greater omental infarction. Ultrasonography has little importance in the diagnosis of gastrointestinal tract bleeding in patients with a substantial amount of gas in the digestive tract, obese patients and uncooperative ones.
Ultrasonografia stanowi pierwszy krok w diagnostyce obrazowej ostrych i przewlekłych chorób jamy brzusznej. Coraz częściej dotyczy to zmian położonych w jelitach, które wspólnie z krezkami i siecią są istotną składową brzucha. Celem tego opracowania przeglądowego jest zaprezentowanie aktualnych możliwości ultrasonografii w ocenie patologii przewodu pokarmowego. Obecnie można z dużą dokładnością przedstawić budowę ściany jelit, ich unaczynienie oraz otaczającą tkankę nawet z dostępu przezbrzusznego. Ułatwiają to ucyfrowione sonogramy, szczególnie z użyciem obrazowania harmonicznego, złożonego przestrzennie i techniką XRES oraz dozowanego ucisku głowicą. Jeszcze lepsze wyniki uzyskuje się dzięki ultrasonografii endoskopowej, która może być wyposażona w dopplerowskie wersje odwzorowania przepływu krwi oraz w elastografię. Ponadto pod jej kontrolą można pobrać materiał do badania cytologicznego lub patomorfologicznego oraz wykonać różne procedury zabiegowe. W ostatnich latach wartość diagnostyczna ultrasonografii wzrosła po wprowadzeniu hydrosonografii jelit oraz ultrasonograficznych środków kontrastujących, które doskonale przydają się też przy fistulografii. Nie może więc dziwić fakt, że ultrasonografia w doświadczonych rękach pozwala rozpoznać zdecydowaną większość patologii jelit, ich powikłań oraz skutków zastosowanej terapii. Dotyczy to przede wszystkim: chorób infekcyjnych, zapalnych, niedokrwiennych oraz różnego rodzaju nowotworów jelit. W przypadku zmian nowotworowych można z dużą dokładnością określić stopień miejscowego zaawansowania procesu, zwłaszcza dzięki endosonografii. W badaniu przezbrzusznym metoda ta uzyskuje wysokie wskaźniki diagnostyczne w ostrym zapaleniu wyrostka robaczkowego oraz w zapaleniu uchyłków jelita grubego, co decyduje o wyborze metody leczniczej. Ponadto wykazano jej wartość w niedrożności jelit i w rzadziej występujących zmianach, takich jak zapalenie przyczepków sieciowych oraz zawał sieci większej. Ultrasonografia ma niewielkie znaczenie w diagnostyce krwawienia z przewodu pokarmowego u pacjentów zagazowanych, otyłych i niewspółpracujących.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 2; 157-165
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diagnostyka ultrasonograficzna chorób jelit u dorosłych
Ultrasound diagnostics of bowel diseases in adults
Autorzy:
Smereczyński, Andrzej
Kołaczyk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033580.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
disease lesions
examination methodology
large intestine
small intestine
ultrasonography
jelito cienkie
jelito grube
ultrasonografia
metodyka badania
zmiany chorobowe
Opis:
Ultrasonography is the first step in the diagnosis of acute and chronic diseases of the abdominal cavity by imaging methods. In an increasing number of cases ultrasound examination is used to diagnose lesions located in the intestines, which beside the mesenteries and the omentum are an important part of the abdomen. The aim of this overview paper is to present the current possibilities of ultrasonography in the assessment of pathologies of the gastrointestinal tract. Currently it is possible to present the anatomy of the intestinal wall, vascular network and the surrounding tissue with a great precision, even through transabdominal access. It is facilitated by digital sonograms, especially using harmonic imaging, spatial and XRES imaging as well as variable transducer pressure. Even better results can be obtained using endoscopic ultrasound, which can be equipped with a Doppler blood flow imaging facility and elastography. In addition, endoscopic ultrasound can be used to guide the collection of material for cytology or pathomorphology examination and the performance of various medical procedures. Over the recent years the diagnostic value of ultrasound increased following the introduction of intestinal hydrosonography and ultrasound contrast media, which also work very well in fistulography. Therefore, it is not surprising that ultrasonography used by an experienced practitioner makes it possible to diagnose the vast majority of intestinal pathologies and their complications as well as the results of the treatment applied. This is especially applicable to infectious, inflammatory, ischaemic and various neoplastic diseases. In the case of neoplastic lesions the stage of local advancement of the process can be determined, especially using endosonography. In a transabdominal examination this method achieves high efficacy in the diagnosis of acute appendicitis and in diverticulitis of the large intestine, which is decisive for the selection of the method of treatment. Its value was also demonstrated in bowel obstruction and in less frequently occurring lesions such as epiploic appendagitis or greater omental infarction. Ultrasonography has little importance in the diagnosis of gastrointestinal tract bleeding in patients with a substantial amount of gas in the digestive tract, obese patients and uncooperative ones.
Ultrasonografia stanowi pierwszy krok w diagnostyce obrazowej ostrych i przewlekłych chorób jamy brzusznej. Coraz częściej dotyczy to zmian położonych w jelitach, które wspólnie z krezkami i siecią są istotną składową brzucha. Celem tego opracowania przeglądowego jest zaprezentowanie aktualnych możliwości ultrasonografii w ocenie patologii przewodu pokarmowego. Obecnie można z dużą dokładnością przedstawić budowę ściany jelit, ich unaczynienie oraz otaczającą tkankę nawet z dostępu przezbrzusznego. Ułatwiają to ucyfrowione sonogramy, szczególnie z użyciem obrazowania harmonicznego, złożonego przestrzennie i techniką XRES oraz dozowanego ucisku głowicą. Jeszcze lepsze wyniki uzyskuje się dzięki ultrasonografii endoskopowej, która może być wyposażona w dopplerowskie wersje odwzorowania przepływu krwi oraz w elastografię. Ponadto pod jej kontrolą można pobrać materiał do badania cytologicznego lub patomorfologicznego oraz wykonać różne procedury zabiegowe. W ostatnich latach wartość diagnostyczna ultrasonografii wzrosła po wprowadzeniu hydrosonografii jelit oraz ultrasonograficznych środków kontrastujących, które doskonale przydają się też przy fistulografii. Nie może więc dziwić fakt, że ultrasonografia w doświadczonych rękach pozwala rozpoznać zdecydowaną większość patologii jelit, ich powikłań oraz skutków zastosowanej terapii. Dotyczy to przede wszystkim: chorób infekcyjnych, zapalnych, niedokrwiennych oraz różnego rodzaju nowotworów jelit. W przypadku zmian nowotworowych można z dużą dokładnością określić stopień miejscowego zaawansowania procesu, zwłaszcza dzięki endosonografii. W badaniu przezbrzusznym metoda ta uzyskuje wysokie wskaźniki diagnostyczne w ostrym zapaleniu wyrostka robaczkowego oraz w zapaleniu uchyłków jelita grubego, co decyduje o wyborze metody leczniczej. Ponadto wykazano jej wartość w niedrożności jelit i w rzadziej występujących zmianach, takich jak zapalenie przyczepków sieciowych oraz zawał sieci większej. Ultrasonografia ma niewielkie znaczenie w diagnostyce krwawienia z przewodu pokarmowego u pacjentów zagazowanych, otyłych i niewspółpracujących.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 1; 78-86
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powłoki ograniczające utlenianie powierzchni wlewków stalowych w trakcie studzenia i nagrzewania
Coatings limiting the oxidation of the surface of steel ingots during cooling and heating
Autorzy:
Majchrowicz, Izabela
Barański, Józef
Witek, Jerzy
Kania, Harald
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/392197.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
wlewki stalowe
zgorzelina
metodyka badania
powłoka ochronna
powłoka ceramiczna
zwilżalność
zawiesina
kwas krzemowy
steel ingot
mill scale
research methodology
protective coating
ceramic coating
wettability
suspension
silicic acid
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki badań nad możliwością zmniejszenia ilości zgorzeliny powstającej na powierzchni wlewków ciągłych podczas dwóch cykli produkcyjnych stali, a mianowicie ciągłego odlewania i ogrzewania wsadu (wlewków COS) do procesu walcowania. Cel ten starano się osiągnąć poprzez zastosowanie powłoki ceramicznej. Cztery powłoki wykonane z dwóch zawiesin i dwóch zoli kwasu krzemowego nałożono na powierzchnię wlewka stalowego. Powłoki nakładano w temperaturze otoczenia lub na płytki ogrzane do 850°C, następnie powlekane płytki ogrzewano do 1250°C. Pierwsza metoda symulowała warunki procesu obróbki plastycznej, podczas gdy druga – warunki procesu ciągłego odlewania. Określono zwilżalność stali przez zawiesiny i zole kwasu krzemowego w temperaturze pokojowej oraz w 850 i 1250°C za pomocą mikroskopu wysokotemperaturowego. Badania wykazały, że najlepsze wyniki (najmniejszą grubość zgorzeliny) uzyskano w przypadku zastosowania zawiesiny otrzymanej na bazie sproszkowanego szkła kwarcowego oraz zoli kwasu krzemowego napylonych na zimny wlewek. W przypadku zawiesiny, napylenie jej w temperaturze pokojowej spowodowało, że była ona trwała i nie uległa odspojeniu, jak w przypadku zawiesiny napylonej w 850°C. Z kolei napylenie zoli na zimno, dało w wyniku zdecydowanie cieńszą warstwę zgorzeliny i powłoki.
The paper presents results of investigations into the possibilities to reduce the amount of scale formed on the surface of continuous castings during two steel production cycles, namely continuous casting and heating of the batch (CC ingots) for the rolling process, using ceramic coatings. Four coatings made from two suspensions and two silicic acid sols were applied on the continuous castings surface. The coatings were applied onto the steel plates at ambient temperature, next the coated plates were heated to 1250°C or the coatings were applied onto the plates heated to 850°C. The first method simulated the conditions of the plastic processing process, while the second one – the conditions of the continuous casting process. The wettability of steel by precursors at room temperature as well as at 850°C and 1250°C was measured with a high-temperature microscope produced by Leitz. The investigations have shown that the best results are obtained for cold-spray coatings, in which case cold-spraying of sols resulted in a significantly thinner layer of scale and coating.
Źródło:
Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych; 2018, R. 11, nr 34, 34; 49-61
1899-3230
Pojawia się w:
Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies