Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "methotrexate" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
The role of ultrasonography in methotrexate therapy for ectopic pregnancy
Znaczenie ultrasonografii w leczeniu ciąży pozamacicznej metotreksatem
Autorzy:
Czuczwar, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033143.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ectopic pregnancy
methotrexate
ultrasonography
Opis:
Medical management of ectopic pregnancy with methotrexate, an antimetabolite of folic acid, is an important alternative to surgical treatment, as it ensures a similar outcome whilst being far less invasive. Ultrasound evaluation does not only facilitate an accurate diagnosis, but also helps to select patients most likely to benefit from methotrexate treatment, as opposed to those with a high likelihood of failure of medical management, who are thus eligible for primary surgical treatment. Ultrasound also allows to monitor the outcome of methotrexate therapy. This study is a review of literature regarding the management of ectopic pregnancy with methotrexate. Such ultrasound findings as the size of the ectopic mass, presence of fetal heart rate and free fluid have been confirmed as effective eligibility criteria for therapy with methotrexate. In the future, possibly also endometrial stripe thickness and the vascularity of the ectopic mass may be considered predictive of successful methotrexate therapy. The initial increase in size of the ectopic mass following methotrexate therapy confirms its effectiveness, and should not prompt concern.
Leczenie ciąży pozamacicznej metotreksatem, antymetabolitem kwasu foliowego, stanowi istotną alternatywę dla postępowania chirurgicznego. Daje ono podobne efekty końcowe jak leczenie chirurgiczne, cechując się równocześnie znacznie mniejszym stopniem inwazyjności. Ultrasonografia pozwala nie tylko na potwierdzenie rozpoznania, lecz także na selekcję pacjentek, które mają największą szansę odnieść korzyść z leczenia metotreksatem, jak również tych, u których leczenie to ma niewielkie szanse powodzenia i które korzystniej jest pierwotnie kwalifikować do leczenia chirurgicznego. Ponadto ultrasonografia umożliwia monitorowanie efektu leczenia metotreksatem. W pracy dokonano przeglądu piśmiennictwa dotyczącego znaczenia ultrasonografii w leczeniu ciąży pozamacicznej metotreksatem. Takie ultrasonograficzne markery jak wielkość ciąży pozamacicznej, czynność serca płodu i obecność płynu w jamie brzusznej mają udowodnione znaczenie w kwalifikacji do leczenia metotreksatem. W przyszłości być może zostaną uwzględnione również grubość endometrium oraz unaczynienie ciąży pozamacicznej. Obserwowane w trakcie leczenia metotreksatem powiększenie ciąży pozamacicznej świadczy o skuteczności postępowania i nie powinno stanowić powodu do niepokoju.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2018, 18, 73; 158-161
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MANGO GINGER SUPPLEMENTATION MAY PROTECT BONE DAMAGE INDUCED BY METHOTREXATE IN RATS
Autorzy:
Sahin, Kazim
Erten, Fusun
Tuzcu, Mehmet
Orhan, Cemal
Ozercan, Ibrahim H.
Balci, Tansel A.
Tuzcu, Zeynep
Juturu, Vijaya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/895555.pdf
Data publikacji:
2019-04-30
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne
Tematy:
methotrexate
bone mineral density
mango ginger
Opis:
Mango ginger (MG) has antiinflammatory and antioxidant properties. The objective of this study was to investigate the potential protective role of MG and the mechanisms against methotrexate (MTX) induced bone damage in rats. A total of 28 Sprague-Dawley rats were divided into four groups: i) control; ii) MG, rats were treated orally with 50 mg/kg/day of MG, iii) MTX, rats were injected with 0.75 mg/kg of MTX from 8th to 12th day for 5 days and iv) MTX+MG group, rats were treated with 50 mg/kg/day of MG and injected with MTX from 8th to 12th day for 5 days. MTX pretreatment increased blood urea nitrogen and creatinine levels and aminotransferase enzyme activities, while tibia osteocalcin levels and bone mineral density (BMD) decreased (p < 0.001). MG pretreatment markedly attenuated aminotransferases activities and creatinine levels and increased tibia osteocalcin levels and femur BMD in the MTX + MG groups. MTX treatment increased levels of bone nuclear factor kappa beta ligand receptor-activator (RANKL), interleukin-6 (IL-6) and tumor necrosis factor-alpha (TNF-α) and decreased the bone osteoprotegerin (OPG) and type1 collagen levels (p < 0.001). The effect of MG treatment on RANKL, IL-6, TNF-α, OPG and type1 collagen levels induced by MTX was observed actual effects (p < 0.05). Similarly, the protective effect of MG against MTX was confirmed by histological examination. In conclusion, MG pretreatment reduced the negative effects of MTX on bone damage by improving BMD and modulation of RANKL, IL-6, TNF-α, OPG and type1 collagen expressions in the rats.
Źródło:
Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research; 2019, 76, 2; 305-312
0001-6837
2353-5288
Pojawia się w:
Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Methotrexate binding causes structural and functional changes in lung cystatin
Autorzy:
Khan, Mohd
Priyadarshini, Medha
Sumbul, Sadia
Bano, Bilqees
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040310.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
FTIR
goat lung cystatin
methotrexate
emphysema
Opis:
Regulation of cysteine proteinases and their inhibitors is of utmost importance in diseases like lung cancer, chronic inflammatory conditions such as asthma, emphysema, and idiopathic pulmonary fibrosis. Protease-antiprotease imbalance accelerates disease progression. In the present study, the effect of antineoplastic and antirheumatic drug methotrexate (MTX) on lung cystatin (a cysteine protease inhibitor) was studied to explore drug induced changes in functional and structural integrity of the protein. The basic binding interaction was studied by UV-absorption, FT-IR and fluorescence spectroscopy. The quenching of protein fluorescence confirmed the binding of MTX with goat lung cystatin (GLC-I). Stern-Volmer analysis of MTX-GLC-I system at different temperatures indicates the presence of static component in the quenching mechanism. The thermodynamic parameters ΔH0 and ΔS0 were -3.8 kJ/mol and 94.97 J•mol-1•K-1, respectively, indicating that both hydrogen bonds and hydrophobic interactions played a major role in the binding of MTX to GLC-I. Methotrexate (7 µM) caused complete inactivation of lung cystatin after 6 hours. The results of FT-IR spectroscopy reflect perturbation of the goat lung cystatin on interaction with MTX. Methotrexate induced loss of function change in the inhibitor could provide a rationale for the off target tissue injury caused by the drug and for the design of agents against such an injury.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2010, 57, 4; 499-503
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of methotrexate on actin and invasiveness of hepatoma Morris 5123 cells in culture.
Autorzy:
Otrocka, Magdalena
Verschueren, Hendrik
Malicka-Błaszkiewicz, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044048.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
hepatoma Morris 5123
invasiveness
methotrexate
actin
Opis:
Monomeric (G), total (T) and filamentous (F) actin and the state of actin polymerisation (F:G) were determined and actin filaments were visualized in hepatoma Morris 5123 cells cultured in the presence of methotrexate (MTX) at various concentration. The exposure of the cells to this drug resulted in a decrease of total and polymerised actin in cytoplasm and in some changes in actin filament organization. This coincided with a decrease of the cells' ability to migrate through Matrigel coated filters and with inhibition of tumour formation after reimplantation of the methotrexate treated cells to experimental rats.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2001, 48, 4; 1051-1060
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Combined methotrexate and coenzyme Q10 therapy in adjuvant-induced arthritis evaluated using parameters of inflammation and oxidative stress
Autorzy:
Bauerova, Katarina
Paulovicova, Ema
Mihalova, Danica
Drafi, Frantisek
Strosova, Miriam
Mascia, Cinzia
Biasi, Fiorella
Rovensky, Jozef
Kucharska, Jarmila
Gvozdjakova, Anna
Ponist, Silvester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040383.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
inflammation
coenzyme Q
combined therapy
methotrexate
arthritis
oxidative stress
Opis:
Rheumatoid arthritis is a common severe joint disease that affects all age groups, it is thus of great importance to develop new strategies for its treatment. The aim of the present study was to examine the combined effect of coenzyme Q10 (CoQ10) and methotrexate (MTX) on the progression of adjuvant-induced arthritis in rats. Adjuvant arthritis (AA) was induced by a single intradermal injection of heat-inactivated Mycobacterium butyricum in incomplete Freund's adjuvant. The experiments included healthy animals, arthritic animals not treated, arthritic animals treated with CoQ10, with methotrexate, and with a combination of CoQ10 and methotrexate. The two latter groups received a daily oral dose of 20 mg/kg b.w. of CoQ10, either alone or with methotrexate in an oral dose of 0.3 mg/kg b.w. twice a week. We found that CoQ10 potentiated both the antiarthritic (decrease of hind paw volume) and the antioxidant effect of methotrexate on the level of oxidation of proteins (suppression of protein carbonyl level in plasma) as well as lipoperoxidation (suppression of levels of HNE-adducts and MDA-adducts to plasma proteins). The same effect was observed for plasmatic levels of CoQ9 and IL-1α, and partially also for γ-glutamyltransferase activity assessed in joints and spleen. Moreover, the combination therapy improved the functionality of peripheral blood neutrophils in AA, with a balancing effect on the immunosuppression caused by MTX monotherapy. In summary, combined administration of CoQ10 and methotrexate suppressed arthritic progression in rats more effectively than did MTX alone. This finding may help improve treatment of rheumatoid arthritis.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2010, 57, 3; 347-354
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metotreksat – frakcja wdychalna : dokumentacja proponowanych dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego
Methotrexate – inhalable fraction : documentation of proposed values of occupational exposure limits (OELs)
Autorzy:
Kupczewska-Dobecka, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138430.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
metotreksat
cytostatyki
narażenie zawodowe
methotrexate
antineoplastics drugs
occupational exposure
Opis:
Metotreksat (MTX) jest strukturalnym analogiem kwasu foliowego. Związek jest w temperaturze pokojowej ciałem stałym występującym w formie jasnożółtopomarańczowego krystalicznego proszku o lekkim zapachu, charakterystycznym dla związków aromatycznych. Metotreksat jest stosowany jako lek cytostatyczny podawany w infuzjach lub doustnie, należący do antagonistów kwasu foliowego. O zawodowym narażeniu na cytostatyki można mówić na dwóch etapach ich zastosowania, tj. podczas procesów wytwarzania chemioterapetyków oraz podczas ich stosowania w codziennej praktyce leczniczej oddziałów szpitalnych, przede wszystkim tych, na których leczeni są pacjenci chorujący na choroby nowotworowe. W Polsce metotreksat nie jest produkowany i obecnie brak jest danych o liczbie osób narażonych na jego działanie w placówkach służby zdrowia, ponieważ nie zostały ustalone wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń tej substancji w środowisku pracy. W NIOSH w 2004 r. oszacowano, że liczba osób narażonych zawodowo w USA na cytostatyki i inne leki niebezpieczne przekracza 5 mln. Główne skutki działania metotreksatu po podaniu: dożołądkowym, domięśniowym lub dożylnym, obejmują: zahamowanie czynności szpiku kostnego, działanie hepatotoksyczne oraz zaburzenia płodności. W warunkach narażenia inhalacyjnego metotreksat może podrażniać oczy i błony śluzowe nosa. Substancja została zaklasyfikowana jako drażniąca na skórę i oczy kategorii 2. Kontakt ze skórą uznano za najważniejszy czynnik ryzyka dla personelu medycznego narażonego na cytostatyki. Najczęściej zgłaszane objawy skórne dotyczyły kontaktu z rozlanym roztworem zawierającym metotreksat lub wysypanym z opakowania produktem, w czasie jego usuwania oraz kontaktu z ekskrementami pacjentów poddawanych chemioterapii. U pracowników, zatrudnionych w zakładzie produkującym metotreksat, związek powodował uszkodzenia genetyczne kwasu dezoksyrybonukleinowego (DNA) w testach: mikrojądrowym, kometowym i mutacji genowych hprt. Uszkodzenia chromosomów stwierdzono w szpiku kostnym pacjentów leczonych metotreksatem. Genotoksyczność wywoływaną przez metotreksat potwierdzono na podstawie wyników badań na zwierzętach. Na podstawie dostępnych danych w Międzynarodowej Agencji ds. Badań nad Rakiem (IARC) stwierdzono, że brak jest dowodów na działanie rakotwórcze metotreksatu u ludzi i zwierząt (grupa 3.). W grupie chorych leczonych metotreksatem nie uzyskano jednoznacznych dowodów potwierdzających zwiększone ryzyko nowotworów. Metotreksat nie wykazywał działania rakotwórczego w przewlekłych badaniach na zwierzętach po podaniu: dożołądkowym, dootrzewnowym oraz dożylnym. Metotreksat wpływa na rozrodczość u ludzi zarówno w okresie leczenia, jak i przez krótki czas po jego zakończeniu. Obecnie rekomenduje się zharmonizowaną klasyfikację metotreksatu pod kątem szkodliwego działania na rozrodczość i ze względu na funkcje rozrodcze oraz płodność do kategorii 2., tj. substancji, co do których podejrzewa się, że działają szkodliwie na rozrodczość ludzi i ze względu na rozwój potomstwa do kategorii 1.A, tj. substancji działających szkodliwie na rozrodczość ludzi. Podstawą ustalenia wartości NDS dla metotreksatu były następujące dane: 1. Metotreksat wykazuje bezprogowe działanie genotoksyczne, które może wystąpić na każdym poziomie narażenia. Na podstawie danych u ludzi ustalenie zależności dawka-odpowiedź nie jest możliwe, jak również nie jest to możliwe przez ekstrapolację wyników z badań na zwierzętach. 2. Producenci metotreksatu ustalili dopuszczalne poziomy narażenia zawodowego na poziomie 0,0003 ÷ 0,0025 mg/m3. 3. Na podstawie przedstawionych klasyfikacji (IPCS, NIOSH, ASHP, IACP) metotreksat powinien mieć wartość dopuszczalnego narażenia zawodowego na poziomie < 0,01 mg/m3. Wartość tę przyjęto za podstawę do ustalenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) i zastosowano arbitralnie współczynnik niepewności równy 10, uwzględniając skutki odległe, wynikające z działania metotreksatu, tj. działanie genotoksyczne i szkodliwe działanie na rozrodczość u ludzi, zarówno na płodność, jak i rozwój potomstwa. Zaproponowano przyjęcie wartości NDS dla frakcji wdychalnej metotreksatu na poziomie 0,001 mg/m3. Ustalenie wartości dopuszczalnej w środowisku pracy dla metotreksatu nałoży na pracodawców obowiązek monitorowania stężenia tego cytostatyku w środowisku pracy i pozwoli na ocenę rzeczywistego narażenia personelu medycznego na tę substancję. Nie ma podstaw merytorycznych do ustalenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) i wartości dopuszczalnego stężenia w materiale biologicznym (DSB) metotreksatu. Należy zastosować także oznakowanie „skóra”, ponieważ wchłanianie substancji przez skórę może być podobnie istotne, jak przy narażeniu drogą oddechową, a także oznakowanie literami „Ft” – substancja działająca szkodliwie na płód.
Methotrexate (MTX) is a structural analogue of folic acid. This compound is solid at room temperature; it is a yellowish-orange, crystalline powder with a slight odor characteristic of aromatic compounds. Methotrexate is a cytostatic drug administered in infusion or orally; it is a folic acid antagonist. Occupational exposure to cytotoxic drugs takes place at two stages of their application, i.e., during manufacturing processes and during their use in daily practice of medical wards, especially those which treat cancer patients. In Poland, methotrexate is not produced, and there are currently no data on the number of people exposed to its action in health care, because the value of the maximum concentration of the substance in the workplace has not been set. NIOSH in 2004 estimated that the number of persons occupationally exposed to cytotoxic drugs and other dangerous drugs in the USA exceeded 5 million. The main effects of methotrexate after intragastric, intramuscular or intravenous administration include myelosuppression, hepatotoxicity and impaired fertility. In terms of exposure by inhalation, methotrexate can irritate the eyes and mucous membranes of the nose. This substance is classified as irritating to the skin and eyes, category 2. Contact with the skin was found to be the most important risk factor for medical personnel exposed to cytotoxic drugs. The most frequently reported skin symptoms were associated with removal of methotrexate powder or solutions and in contact with the excrement of patients undergoing chemotherapy. Methotrexate induced genetic damage of deoxyribonucleic acid (DNA) in micronucleus, comet and hprt gene mutation tests among workers employed in a plant manufacturing methotrexate. Chromosomal damage was found in the bone marrow of patients treated with methotrexate. Animal studies confirmed methotrexate-induced genotoxicity. On the basis of available data, the International Agency Research on Cancer (IARC) concluded that there was no evidence of a carcinogenic effect of methotrexate in humans and animals (group 3). In a group of patients treated with methotrexate, there was no conclusive evidence of an increased risk of cancer. Methotrexate was not carcinogenic in chronic animal studies after intragastric, intraperitoneal or intravenous administration. Methotrexate affects fertility in humans, both during treatment and for a short time afterwards. With respect to the sexual function and fertility, category 2 is the present recommended methotrexate harmonized classification for reproductive toxicity; however, with respect to the development of the offspring, it is category 1A. The MAC-TWA value for methotrexate was set on the basis of the following: 1. Methotrexate is genotoxic without a threshold, which may occur at any level of exposure. Based on the data in humans, it is not possible to determine the dose-response; this is not possible by extrapolation of results from animal studies, either. It is not possible to propose the MAC value on the basis of the smallest oral therapy dose because in 10% to 37% of patients methotrexate results in adverse effects after low therapeutic doses. Myelosuppression and toxic effects on mucous membranes depend on the dose of methotrexate and the time of exposure; the critical dose is > 2 - 10- 8 mol/L plasma. 2. Manufacturers of methotrexate established occupational exposure levels at 0.0003 – 0.0025 mg/m3. In 1988, OSHA arbitrarily established a target concentration level of 0.04 mg/m3 (40 μg/m3) for the purposes of air monitoring. 3. On the basis of the classification (IPCS, NIOSH, ASHP, IACP), methotrexate should have a permissible occupational exposure value of < 0.01 mg/m3. This value was taken as a basis for determining the maximum admissible concentration (MAC ); the arbitrary uncertainty factor of 10 was used, taking into account long-term consequences, resulting from the action of methotrexate, i.e., genotoxicity and reproductive toxicity in humans: the effect on both the fertility and development of the offspring in humans. It is proposed to determine the MAC values for the inhalable fraction of methotrexate at the level of 0.001 mg/m3. Determination of the limit value in the working environment for methotrexate imposes on employers an obligation to monitor the concentration of this chemotherapeutic agent in the working environment. It will also make it possible to assess actual exposure of medical personnel to this substance. The authors found basis for determining short-term ( STEL ) and permissible concentrations in biological material (DSB) of methotrexate. It is also proposed to use the "skin" label in the list of occupational exposure limit because absorption through the skin may be as important as inhalation. Using the letters " Ft " – toxic to the fetus – is also proposed.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2015, 1 (83); 73-118
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skojarzone leczenie ciąży szyjkowej z zastosowaniem metotrexatu oraz prostaglandyn – opis przypadku
Combined treatment of cervical pregnancy with methotrexate and prostaglandins. A case report
Autorzy:
Raba, Grzegorz
Szczupak, Kamil
Baran, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437804.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
ciąża szyjkowa
metotrexate
prostaglandyny
płodność
cervical pregnancy
methotrexate
prostaglandin
fertility
Opis:
Ciąża szyjkowa jest najrzadszą formą ciąży pozamacicznej. Wskutek oddziaływania wydzielanych przez trofoblast enzymów proteolitycznych na ścianę dużych naczyń krwionośnych, ciąża szyjkowa prowadzi do masywnych krwotoków zagrażających życiu. Metody leczenia zachowującego płodność obejmują ogólnoustrojowe lub lokalne podawanie leków cytotoksycznych. Według piśmiennictwa leczenie z ogólnoustrojowym zastosowaniem leków cytotoksycznych jest nieskuteczne, gdy stężenie HCG w surowicy krwi jest wyższe niż 10000IU/ml. W prezentowanym opisie przedstawiono przypadek skutecznego leczenia zachowawczego z zachowaniem płodności u kobiety z ciążą szyjkową, u której stężenie HCG w surowicy krwi wynosiło 74000IU/ml. Efekt kliniczny uzyskano stosując dożylnie metotrexat oraz prostaglandyny.
Cervical pregnancy is the rarest form of ectopic pregnancy. Resulting from the interaction of the trophoblast-released proteolytic enzymes on the wall of large blood vessels cervical pregnancy may lead to massive, life-threatening haemorrhages. Methods of treatment preserving fertility encompass systemic or local administration of cytotoxic drugs. According to the literature, treatment with systemic application of cytotoxic drugs is ineffective when level of serum hCG is higher than 10000IU/ml. This report presents a case of effective conservative treatment preserving fertility in a woman with cervical pregnancy who had level of serum hCG 74000IU/ml. Clinical effectiveness was achieved by intravenous methotrexate and prostaglandin injections.
Źródło:
Medical Review; 2014, 3; 309-312
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Detection of cross-resistance between methotrexate and azoles in Candida albicans and Meyerozyma guilliermondii: an in vitro study
Autorzy:
Karuga, Filip Franciszek
Góralska, Katarzyna
Brzeziańska-Lasota, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543398.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
cross resistance
detection
methotrexate
azole
Candida albicans
Meyerozyma guilliermondii
drug resistance
fluconazole
Opis:
In recent years, there has been a rapid increase in the incidence of Candida infections. The different species of the genus Candida vary in their virulence abilities and susceptibility to antifungal agents, depending on several external factors. The result of such modifications may be cross-resistance, which is understood as an acquired resistance to a certain antimicrobial agent after exposure to another drug. The aim of this study was to determine the possibility of cross-resistance between fluconazole, voriconazole, itraconazole, and methotrexate in Candida albicans and Meyerozyma guilliermondii (syn. Candida guilliermondii). Fifteen strains of M. guilliermondii and eight strains of C. albicans, including the standard strains, were tested. For all strains, the minimum inhibitory concentrations (MICs) for fluconazole, voriconazole, and itraconazole were determined before and after stimulation with methotrexate. The median MICs in M. guilliermondii before and after stimulation were 9.333 and 64 mg/L (p = 0.005) for fluconazole; 0.917 and 1.667 mg/L (p = 0.001) for itraconazole, respectively. No significant change in MIC was observed for voriconazole. For C. albicans strains, the median MICs before and after stimulation were 0.917 and 64 mg/L (p = 0.012) for fluconazole; 0.344 and 1.135 mg/L (p = 0.018) for voriconazole, respectively. There was no significant change in MIC values for itraconazole. Thus, this study demonstrates the presence of cross-resistance between voriconazole, itraconazole, fluconazole, and methotrexate for the selected strains. Methotrexate exposure induces different responses when certain drugs are used for various species. Therefore, if a patient was previously exposed to methotrexate, there may be a higher risk of treatment failure with fluconazole than with other azoles such as voriconazole for fungemia caused by M. guilliermondii or itraconazole for C. albicans infection.
Źródło:
Acta Mycologica; 2021, 56, 1; 566
0001-625X
2353-074X
Pojawia się w:
Acta Mycologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz cytoimmunologiczny płynu stawowego w reumatoidalnym zapaleniu stawów. Wstępna ocena wpływu leczenia metotreksatem i metyloprednizolonem
Cytoimmune image of synovial fluid in rheumatoid arthritis. Evaluation of the impact of selected treatment methods
Autorzy:
Wędrowska, Ewelina
Libura, Marek
Chmielarski, Maciej
Grad, Bartłomiej
Golińska, Joanna
Senderek, Tomasz
Wojciechowski, Rafał
Siudut, Jakub
Kopiński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/970181.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
reumatoidalne zapalenie stawów
płyn stawowy
metotreksat
metyloprednizolon
rheumatoid arthritis
synovial fluid
methotrexate
prednisone
Opis:
Wprowadzenie: Pobranie płynu stawowego w reumatoidalnym zapaleniu stawów (RZS) umożliwia wgląd w miejscową aktywność zapalenia. W patogenezie zmian stawowych główną rolę pełnią komórki T, w tym dodatnie z ligandami receptorów śmierci: Ligand Fas (FasL) i TRAIL (TNF-related apoptosis-inducing ligand). W terapii RZS lekiem pierwszego rzutu jest metotreksat (MTX), w leczeniu uwzględnia się m.in. glikokortykosteroidy (metyloprednizolon) i niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ). Mało wiadomo o wpływie leczenia na profil immunologiczny płynu stawowego w RZS. Cel pracy: Scharakteryzowanie wpływu leczenia metyloprednizolonem i MTX na obraz cytoimmunologiczny płynu stawowego w RZS. Materiał i metody: Płyn stawowy pobrano od chorych z RZS leczonych metyloprednizolonem (n=11) i MTX (n=6). Grupę kontrolną stanowili chorzy przyjmujący tylko NLPZ (n=19). Zbadano całkowitą liczbę komórek (CLK), odsetek krwinek białych i fenotyp subpopulacji limfocytów płynu stawowego, w tym ekspresję FasL i TRAIL na komórkach Th i Tc. Wyniki: Stwierdzono spadek CLK płynu u chorych leczonych metyloprednizolonem lub MTX. W grupie MTX wzrosła wartość indeksu CD4/CD8 (mediany: 1,2 vs 0,7, p<0,05) w porównaniu z grupą NLPZ. Metyloprednizolon zmniejsza odsetek limfocytów T FasL+ i TRAIL+ (np. mediana CD8+TRAIL+ 12,0% u leczonych metyloprednizolonem, w porównaniu z 19,2% w grupie NLPZ, p<0,05; test U-Manna-Whitneya). Wnioski: W płynie stawowym chorych leczonych metyloprednizolonem wystąpiło obniżenie markerów cytotoksyczności limfocytów w porównaniu z grupą leczoną wyłącznie NLPZ. Równoległe zmiany grupy MTX nie były znamienne. Wysoka wartość indeksu CD4/CD8 w grupie leczonej MTX wynika prawdopodobnie z preferencyjnej eliminacji komórek cytotoksycznych. Badanie cytoimmunologiczne płynu stawowego może mieć znaczenie w ocenie skuteczności leczenia RZS.
Introduction: Synovial fluid aspiration of patients with rheumatoid arthritis (RA) provides important information on the activity of the local inflammation. Synovial T lymphocytes, including cells positive with ligands of death receptors, i.e. Fas ligand (FasL) and TRAIL (TNF-related apoptosis-inducing ligand), both of which play an important role in RA pathogenesis. The first-line treatment of RA is methotrexate (MTX), but glucocorticoids (as prednisone) and non-steroid anti-inflammatory drugs (NSAIDs) are also used. The impact of treatment on the immune profile of synovial fluid in RA has not yet been cleared. Objective: Characteristics of the influence of prednisone and MTX treatment on the cytoimmunological pattern of synovial fl uid in RA patients. Material and methods: Synovial fluid was harvested from RA patients treated with prednisone (n=11) and MTX (n=6). The control group consisted of patients receiving NSAIDs only (n = 19). The total cell number (TCN), the percentage of leukocyte populations and the phenotype of lymphocytes, including FasL and TRAIL expression on Th and Tc cells, was analyzed. Results: In the prednisone and MTX-treated groups, a decline in TCN was found. The increased value of the CD4/CD8 index in the MTX group was statistically significant, as compared to the NSAIDs-treated group (median: 1.2 vs 0.7, p<0.05). In prednisone-treated patients, a statistically significant decrease in the percentage of lymphocytes T FasL+ and TRAIL+ was observed (i.e. median of CD8+TRAIL+ cells was 12.0% vs 19.2% in the NSAIDs-treated group, p<0.05, U-Mann-Whitney test). Conclusions: In the synovial fluid of patients treated with prednisone, there was a decrease in the lymphocyte cytotoxicity markers compared to the group treated only with NSAIDs. Parallel changes in the MTX group were non-signiflcant. MTX seems to increase the value of the CD4/CD8 index, which can be interpreted as a result of CD8+ cytotoxic cell elimination. Cytological and immunological analysis of synovial fluid may be useful to assess the efficacy of local treatment.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2018, 3; 29-47
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mechanizmy działania cytostatyków stosowanych w neurologii
Mechanism of action of cytostatic drugs used in neurology
Autorzy:
Jałosiński, Marcin
Karolczak, Kamil
Głąbiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1061441.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cladribine
cyclophosphamide
cytostatics
methotrexate
mitoxantrone
multiple sclerosis
stwardnienie rozsiane
cytostatyki
metotreksat
mitoksantron
cyklofosfamid
kladrybina
Opis:
The aim of this review is the presentation of molecular mechanisms of action of cytostatic drugs used in the therapy of neurological disorders, mostly of multiple sclerosis (MS). From many years cytostatics like mitoxantrone, cyclophosphamide, cladribine and methotrexate were used in the MS clinical trials. So far only mitoxantrone has been approved by FDA for the treatment of progressive MS. The other cytostatics are still studied in clinical trials, the main problem with their approval for human therapy are their numerous side effects. So far those drugs are mostly used in oncology and haematology where the usage of this type of drugs is better justified. Now there are many studies leading to better understanding of mechanisms of action of cytostatics at the cellular and subcellular level. Mitoxantrone induces apoptosis and reduce the population of inflammatory egzocells capable to initiate demyelination in the central nervous system (CNS). At the molecular level mitoxantrone damages genome of inflammatory cells by inhibition of activity of topoisomerase II (TOP II) or direct interaction with DNA structure. Cyclophosphamide is a cytostatic acting mainly on dividing cells, in which it alkylates DNA and interferes with replication and cell apoptosis. Methotrexate inhibits activity of dehydrofolate reductase what leads to disturbance of replication and blocks phase S of the cell cycle in leukocytes. Cladribine is an antagonist of transcription. The detailed analysis of these mechanisms may lead to diminishing of the level of their side effects and to increase of their therapeutic potential, also in neurological therapy.
Celem niniejszej pracy jest przedstawienie molekularnych mechanizmów działania cytostatyków stosowanych w próbach terapii niektórych chorób neurologicznych, głównie stwardnienia rozsianego (SM). Od wielu lat w terapii tego schorzenia próbuje się wykorzystywać takie cytostatyki, jak mitoksantron, cyklofosfamid, metotreksat i kladrybina. W chwili obecnej jedynym lekiem z tej grupy zatwierdzonym przez FDA do leczenia postępującego SM jest mitoksantron. Pozostałe cytostatyki wciąż poddawane są badaniom, a główny problem we wprowadzeniu ich do terapii neurologicznej stanowią liczne efekty uboczne. Leki te wykorzystywane są głównie w onkologii i hematologii, gdzie stosowanie tego typu leków jest bardziej uzasadnione. W chwili obecnej prowadzone są liczne badania zmierzające do lepszego poznania mechanizmów działania cytostatyków na poziomach komórkowym i subkomórkowym. Przyjmuje się, że mitoksantron indukuje apoptozę, co zmniejsza pulę komórek zapalnych zdolnych do wywoływania demielinizacji w obrębie ośrodkowego układu nerwowego (OUN). Na poziomie molekularnym mechanizm jego działania polega na uszkodzeniu genomu tych komórek poprzez hamowanie aktywności topoizomerazy II (TOPII) lub bezpośrednie wbudowywanie się w strukturę ich DNA. Cyklofosfamid jest cytostatykiem działającym w głównej mierze na komórki dzielące się, w których alkiluje on DNA, co indukuje zaburzenia replikacji oraz apoptozę tych komórek. Działanie lecznicze metotreksatu wynika ze zdolności do hamowania aktywności reduktazy dehydrofolianowej. W ten sposób zaburzony zostaje metabolizm zasad azotowych prowadzący do zaburzeń replikacji i bloku fazy S cyklu komórkowego leukocytów. Kladrybina działa jako antagonista procesu transkrypcji. Dokładne poznanie mechanizmów działania prezentowanych leków może doprowadzić do zmniejszenia nasilenia ich efektów ubocznych oraz do zwiększenia ich potencjału leczniczego, również w terapii neurologicznej.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2007, 7, 4; 246-253
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metotreksat : oznaczanie w powietrzu na stanowiskach pracy
Methotrexate : determination method in workplace air
Autorzy:
Brzeźnicki, S.
Bonczarowska, M.
Mikołajewska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138190.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
metotreksat
cytostatyki
metoda analityczna
chromatografia cieczowa
powietrze na stanowiskach pracy
methotrexate
cytostatics
analytical method
liquid chromatography
workplace air
Opis:
Metotreksat (MTX) w temperaturze pokojowej występuje w postaci krystalicznego proszku o intensywnej żółtej barwie i delikatnym zapachu, charakterystycznym dla związków aromatycznych. Związek ten stosuje się jako lek cytostatyczny w terapii chorób nowotworowych. Zawodowe narażenie na metotreksat występuje podczas produkcji leku oraz w trakcie jego przygotowania i podawania w oddziałach chemioterapii. Inhalacyjne narażenie na metotreksat może powodować podrażnienie oczu i błon śluzowych nosa. Innymi szkodliwymi objawami działania metotreksatu są: dreszcze i gorączka, pocenie się, bóle stawów i mięśni, zmniejszenie odporności na zakażenia, posocznica, zakażenia górnych dróg oddechowych, osteoporoza, hipogammaglobulinemia, zapalenie pęcherza moczowego, trudności w oddawaniu moczu, upławy, cukrzyca, a nawet nagła śmierć. Narażenie na metotreksat może również powodować: zahamowanie czynności szpiku, uszkodzenie wątroby oraz upośledzenie płodności. Z uwagi na rosnące stosowanie metotreksatu liczba osób narażonych na ten lek może sięgać w Polsce kilku tysięcy osób. Celem pracy było opracowanie i walidacja metody oznaczania stężeń metotreksatu w powietrzu na stanowiskach pracy w zakresie od 1/10 do 2 zaproponowanej wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS), zgodnie z wymaganiami zawartymi w normie europejskiej PN-EN 482. Do badań wykorzystano zestaw do wysokosprawnej chromatografii cieczowej z tandemową detekcją mas. Rozdziałów chromatograficznych dokonywano przy zastosowaniu kolumny analitycznej Supelcosil LC-18 150 x 3 mm o uziarnieniu 5 µm, którą wymywano mieszaniną metanolu i wody z dodatkiem kwasu mrówkowego. Metoda polega na: zatrzymaniu obecnego w powietrzu metotreksatu na filtrze z włókna szklanego, ekstrakcji filtra za pomocą mieszaniny metanol: woda z dodatkiem (0,1%-procentowego kwasu mrówkowego) i chromatograficznej analizie otrzymanego roztworu z użyciem zestawu HPLC-MS/MS. Zaproponowany sposób ekstrakcji metotreksatu z filtrów umożliwia pełny odzysk analitu. Średnia (dla trzech stężeń) wartość współczynnika odzysku wynosi 90%. Zależność wskazań detektora mas w funkcji stężeń metotreksatu ma charakter liniowy (r = 0,999) w zakresie stężeń 0,00007 ÷ 0,0028 mg/m3 (dla próbki powietrza 720 l). Obliczone granice wykrywalności i oznaczania ilościowego wynoszą odpowiednio 0,0013 i 0,0044 µg/ml. Opisana w niniejszym artykule metoda zapewnia, dzięki zastosowaniu techniki HPLC-MS/MS, możliwość specyficznego i selektywnego oznaczenia metotreksatu w obecności innych związków na poziomie 0,00007 mg/m3, tj. na poziomie na poziomie mniej niż 1/10 zaproponowanej wartości NDS. Zapisaną w formie przepisu analitycznego metodę oznaczania metotreksatu – charakteryzującą się dużą precyzją i dokładnością, a także spełniającą wymagania zawarte w normie PN EN 482 stawiane procedurom oznaczania czynników chemicznych w celach oceny narażenia zawodowego – zamieszczono w załączniku.
Methotrexate (MTX) is solid at room temperature. It is a yellowish-orange, crystalline powder with a slight odor characteristic of aromatic compounds. Methotrexate is an antineoplastic drug commonly used in the treatment of malignant diseases. Occupational exposure to methotrexate may occur during its production, preparation and application of methotrexate on oncology wards. In terms of exposure by inhalation, methotrexate can irritate the eyes and mucous membranes of the nose. Other adverse effects of methotrexate include chill and fever, sweating, arthralgia, myalgia, decreased resistance to infection, septicemia, upper respiratory infection, osteoporosis, hypogammaglobulinemia, cystitis, dysuria, vaginal discharge, diabetes and death. Exposure to methotrexate may also cause myelosuppression, hepatotoxicity and impaired fertility. Due to the growing use of methotrexate, number of persons occupationally exposed to its harmful effect may reach in Poland several thousand.The aim of this study was to develop and validate a sensitive method for determining methotrexate concentrations in workplace air in the range from 1/10 to 2 MAC values, in accordance with the requirements of Standard No. PN-EN 482.The study was performed using a liquid chromatograph with tandem mass detection (HPLC-MS/MS). All chromatographic analyses were performed with Supelcosil LC 18 150 × 3 mm analytical column, which was eluted with amixture of methanol and water with 0.1% of formic acid.This method is based on the collection of methotrexate on a glass fiber filter, extraction with mixture of methanol and water with formic acid (0.1%), and chromatographic analysis of the resulting solution with HPLC-MS/MS technique. The average extraction efficiency ofmethotrexate from filters was 90%. This method is linear (r= 0.999) within the investigated working range of 0.00007–0.0028 mg/m3for a 720-L air sample. Limit of detection (LOD) and limit of quantification (LOQ) were 0.0013 and 0.0044 μg/ml, respectively.The analytical method described in this paper, thanks to the use of HPLC MS/MS technique, makes it possible to selectively determine methotrexate in workplace air in the presence of other compounds at concentrations from 0.00007 mg/m3(<1/10 proposed MAC value). This method is precise, accurate and it meets the criteria for procedures for measuring chemical agents listed in Standard No. EN 482: 2006. This method can be used for assessing occupational exposure to methotrexate and associated risk to workers’ health. The developed method of determining methotrexate has been recorded as an analytical procedure (see appendix).
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2016, 1 (87); 93-108
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pediatric lymphomatoid papulosis – a case report and management considerations
Lymphomatoid papulosis w populacji pediatrycznej – opis przypadku i rozważania terapeutyczne
Autorzy:
Dec, Michał
Arasiewicz, Hubert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26437917.pdf
Data publikacji:
2024-01-30
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
lymphomatoid papulosis
CD30-positive lymphoproliferative disorder
phototherapy
immunohistochemistry
methotrexate
choroby limfoproliferacyjne z komórek CD30+
fototerapia
immunohistochemia
metotreksat
Opis:
Lymphomatoid papulosis (LyP) is a rare cutaneous disorder, most commonly observed in adults, and its occurrence in the pediatric population is exceedingly rare. We present the case of an 6-year-old male patient who exhibited clinical and histopathological features consistent with LyP. The patient presented with multiple erythematous papules on the trunk and extremities, which were accompanied by mild pruritus. The lesions intermittently appeared, disappeared, and changed in morphology. No lymphadenopathy or systemic symptoms were noted. The histopathological examination revealed a dense infiltrate of atypical lymphocytes with cerebriform nuclei in the dermis. Immunohistochemical analysis confirmed CD30 expression in the infiltrating cells, supporting the diagnosis of LyP. Topical corticosteroids were administered to alleviate pruritus and inflammation, although only minimal symptomatic relief was achieved. The beneficial effects of narrowband ultraviolet B (UVB) 311 phototherapy were observed for a duration of four months. Nevertheless, following the cessation of treatment, the reappearance of both the nodular lesions and smaller papular lesions was observed. Consequently, a therapeutic regimen consisting of the administration of methotrexate at a dosage of 10 mg once per week was initiated. The treatment of LyP varies depending on the severity of the lesions and the patient’s symptoms, treatment decisions need to be carefully weighed due to the relatively benign nature of the disease. The diagnosis of LyP in pediatric patients is challenging because of its rarity and potential confusion with malignant lymphomas. Histopathology and immunohistochemistry play a pivotal role in distinguishing LyP from more aggressive entities.
Lymphomatoid papulosis (LyP) jest rzadką chorobą skóry, najczęściej obserwowaną u dorosłych, a jej występowanie w populacji pediatrycznej jest niezwykle rzadkie. W pracy przedstawiono przypadek 6-letniego dziecka płci męskiej, u którego stwierdzono cechy kliniczne i histopatologiczne zgodne z rozpoznaniem LyP. Na skórze pacjenta obserwowano liczne rumieniowe grudki zlokalizowane na tułowiu i kończynach, a towarzyszył im łagodny świąd. Zmiany chorobowe pojawiały się nawrotowo, następnie ustępowały i zmieniały morfologię. W badaniu przedmiotowym nie stwierdzono limfadenopatii ani objawów ogólnoustrojowych. W badaniu histopatologicznym w skórze właściwej stwierdzono gęsty naciek limfocytów atypowych z hiperchromatycznymi i nieregularnymi jądrami komórkowymi. Analiza immunohistochemiczna potwierdziła ekspresję CD30 w naciekających komórkach, co potwierdza rozpoznanie LyP. W celu złagodzenia świądu i stanu zapalnego podawano miejscowo glikokortykosteroidy, chociaż uzyskano jedynie minimalne złagodzenie objawów. Korzystne efekty fototerapii wąskopasmowej UVB 311 obserwowano przez cztery miesiące. Niemniej jednak po zaprzestaniu leczenia zaobserwowano ponowne pojawienie się zarówno zmian guzkowych, jak i mniejszych zmian grudkowych. W związku z tym rozpoczęto schemat terapeutyczny polegający na podawaniu metotreksatu w dawce 10 mg raz na tydzień. Leczenie LyP różni się zależnie od ciężkości zmian i objawów u pacjenta. Decyzje dotyczące leczenia należy dokładnie rozważyć ze względu na stosunkowo łagodny charakter choroby. Rozpoznanie LyP u dzieci i młodzieży stanowi wyzwanie ze względu na rzadkość występowania choroby i możliwość błędnego rozpoznania tej jednostki chorobowej z chłoniakami złośliwymi. Histopatologia i immunohistochemia odgrywają kluczową rolę w odróżnianiu LyP od bardziej agresywnych jednostek chorobowych.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2024, 78; 24-30
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transperitoneal transport dynamics of methotrexate in vitro: tissue and diffusion barriers
Autorzy:
Czyzewska, K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/69773.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Fizjologiczne
Tematy:
transport dynamics
diffusion barrier
anticancer drug
transport asymmetry
in vitro
methotrexate
intraperitoneal pharmacotherapy
mesothelial barrier
peritoneal membrane
intraperitoneal chemotherapy
ovarian cancer
rabbit
tissue
Źródło:
Journal of Physiology and Pharmacology; 1995, 46, 2
0867-5910
Pojawia się w:
Journal of Physiology and Pharmacology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moralny dylemat dotyczący terminacji ciąż jajowodowych za pomocą salpingostomii lub metotreksatu. Zestawienie ważniejszych racji i argumentów początkowego etapu współczesnej debaty teologicznej.
The Moral Dilemma Concerning the Termination of Tubal Pregnancies by Means of Salpingostomy and Methotrexate. An Account of the Major Reasons and Arguments of the Initial Stage of the Current Theological Debate.
Autorzy:
Plich, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047902.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
ectopic/extrauterine pregnancy
salpingostomy
methotrexate
moral act
direct/indirect killing
principle of double effect
ciąża ektopiczna/pozamaciczna
salpingostomia
metotreksat
akt moralny
bezpośrednie/pośrednie zabicie
zasada podwójnego skutku
Opis:
Wśród uznanych katolickich teoretyków moralności trwa debata na temat dwóch metod roz-wiązywania ciąży pozamacicznych: jedną z nich jest operacja zwana “salpingostomią” a drugą zastosowanie środka farmaceutycznego o nazwie “metotreksat”. Debata ta została podjęta z dwóch powodów: po pierwsze, wynalezienie i popularyzacja tych metod wymaga ich moralnej oceny, i po drugie, na razie nie istnieje specyficzne nauczanie moralne Magisterium dotyczące explicite każdej z tych metod. Wielu katolickich teologów moralnych i etyków ocenia te dwie metody, zgodnie z tradycyjnymi pryncypiami moralnymi, jako bezpośrednie zabicie embrionu (niewinnej osoby ludzkiej) i dlatego postrzega je jako akty moralnie niedopuszczalne. Jednak istnieją inni, którzy także chcą pozostać wierni nauczaniu Magisterium, ale stosują inną interpretację i zastosowanie tych samych tradycyjnych pryncypiów i dlatego uważają te dwie metody za pośrednie zabicie embrionu, czyli akty moralnie dopuszczalne. Niniejszy artykuł stanowi pierwszą część prezentacji argumentów wysuniętych prze obydwie strony tej moralnej debaty. w jest wyrazem poszanowania godności każdego człowieka; jak też przeciwstawienia się łamaniu podstawowych praw; jakimi są: prawo do życia oraz prawo do działania zgodnie z wewnętrznym przekonaniem. Na koniec zwrócono uwagę na obowiązujący także farmaceutę wymóg dawania świadectwa o prawdzie moralnej w odniesieniu do ostatecznego celu życia człowieka; jakim jest zjednoczenie z Bogiem.; Dopiero takie kompleksowe spojrzenie daje rzeczywisty obraz konfliktu moralnego farmaceuty wynikającego z; zobowiązywania go do sprzedaży środków; których stosowanie jest sprzeczne z jego sumieniem.
Respected Catholic moral thinkers have continued to debate over two methods for managing ectopic pregnancies, namely, the operation called “salpingostomy” and the use of the pharma-ceutical preparation called “methotrexate”. This debate has arisen for two reasons: first, be-cause the invention and popularization of these methods requires their moral evaluation, and second, because for the time being there is no specific moral teaching of the Magisterium dealing explicitly with either of these. Many catholic moral theologians and ethicists have evaluated these two methods, according to traditional moral principles, as direct killing of the embryo (an innocent human being) and therefore as morally impermissible acts. However, there are others who also would like to remain faithful to Magisterial teaching but use a dif-ferent interpretation and application of the same traditional principles and consider these two methods to be indirect killing of the embryo and therefore as morally permissible acts. This article constitutes the first part of the presentation of the arguments endorsed by both sides of this moral debate.
Źródło:
Teologia i moralność; 2013, 8, 2(14); 51-76
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stanowisko Martina Rhonheimera dotyczące moralnej oceny postępowania w przypadku ciąż jajowodowych oraz w innych sytuacjach konfliktów życiowych.
Martin Rhonheimers Opinion on the Moral Evaluation of Human Conduct in Cases of Tubal Pregnancies and in Other Situations of Vital Conflict.
Autorzy:
Plich, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047715.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
extrauterine pregnancy
salpingectomy
salpingostomy
methotrexate
craniotomy
hysterectomy
therapeutic abortion
moral act
direct/indirect killing
praeter intentionem
principle of double effect
moral justification
ethical context of justice
ciąża pozamaciczna
salpingektomia
salpingostomia
metotreksat
kraniotomia
histerektomia
"aborcja terapeutyczna”
akt moralny
bezpośrednie/pośrednie zabicie
zasada podwójnego skutku
moralne uzasadnienie
Opis:
Martin Rhonheimer uważa, że zabijanie człowieka jest absolutnie moralnie zakazane tylko wtedy, kiedy jest niesprawiedliwe, co wyraża nauczanie moralne Kościoła katolickiego jako absolutny zakaz bezpośredniego zabijania niewinnych istot ludzkich. Istnieją jednak pewne przypadki konfliktów życiowych, takich jak ciąże pozamaciczne czy tragiczny poród spowodowany zaklinowaniem się dziecka w kanale rodnym, gdzie nie da się uratować dziecka. Wówczas spowodowanie śmierci dziecka w wyniku podjęcia medycznej interwencji nie pozbawia dziecka czegoś, czego nie utraciłoby, gdyby nie podjęto letalnego działania. A zatem w ten sposób nie powoduje się niesprawiedliwości wobec człowieka, którego śmierć jest tak czy inaczej nieunikniona w przypadku konfliktu życiowego. Pozostając poza porządkiem sprawiedliwości, śmiercionośna interwencja w takich przypadkach nie może być jednak uzasadniona jako norma moralna, lecz jest usprawiedliwiona przez uniewinnienie sprawcy, wskazując na brak jego odpowiedzialności moralnej za zabicie, a nie na pierwotną, wewnętrzną godziwość samego aktu. Aby usprawiedliwić moralnie letalne rozwiązania w konfliktach życiowych Rhonheimer nie stosuje zasady podwójnego skutku, lecz dowodzi najpierw niezależnie od tej zasady, że takie rozwiązanie nie jest czynem wewnętrznie złym, dlatego spełnia ono pierwszy warunek zasady podwójnego skutku i umożliwia jej ewentualne dalsze zastosowanie. Interwencje ratujące życie w przypadku konfliktu życiowego nie są skutkiem wyboru preferencyjnego, który intencjonalnie przyznawałby większą wartość życiu jednej osoby (np. matki) i byłby wymierzony intencjonalnie przeciwko życiu drugiej osoby (np. dziecka). Takie niesprawiedliwe ważenie różnych ludzkich istnień jest typowe dla proporcjonalistycznej metody moralnej oceny czynów ludzkich, odrzuconej przez Magisterium. Ma ono miejsce w przypadku tzw. „aborcji terapeutycznej”, kiedy ratuje się życie matki kosztem życia dziecka, chociaż gdyby nie wykonać aborcji, to wówczas dziecko mogłoby przeżyć, natomiast matka zmarłaby w wyniku śmiertelnej patologii. Rhonheimer twierdzi, że wielkim wyzwaniem dla współczesnej teologii moralnej ciągle pozostaje przezwyciężenie szkodliwego dziedzictwa fizykalizmu i związanego z nim nieuzasadnionego rygoryzmu. Fizykalizm jest błędem polegającym na myleniu porządku moralnego z ontologicznym oraz przedmiotu aktu moralnego i sprawczości moralnie istotnej z fizyczną charakterystyką i przyczynowością zdarzeń naturalnych.
Martin Rhonheimer claims that killing of a man is absolutely morally prohibited only when it is unfair, which is expressed by the moral teaching of the Catholic Church as the absolute prohibition of the direct killing of an innocent human being. However, there are certain cases of vital conflicts, such as ectopic pregnancy or tragic delivery when, because the baby is stuck in the birth canal, it is impossible to save the child. In these cases the death of the child, which is caused as a result of medical intervention, does not deprive the child of something, which otherwise it would not lose if the lethal act had not been performed. Therefore, an unjust act is not committed against the person, whose death one way or another, is inevitable in the case of vital conflict. However, remaining outside the order of justice, deadly intervention, in such cases, cannot be justified as a moral norm, but is justified through the exculpation of the agent, pointing to the lack of his moral responsibility for the killing, but not to the primary, intrinsic fairness of the act itself. In order to justify lethal solutions in vital conflicts M. Rhonheimer does not apply the principle of double effect, but he argues independently from this principle that such a solution is not an intrinsically evil act, therefore it satisfies the first condition of the principle of double effect, and enables its potential further application. Interventions that save life in the case of vital conflicts do not involve a preferential choice, which intentionally would ascribe greater value to the life of one person (e.g. mother) and would be directed against the life of another (e.g. child). Such an unjust weighing of different human existences is typical of the proportionalist method of moral evaluation of human acts rejected by the Magisterium. This kind of weighing is applied in cases of so-called "therapeutic abortion", when the mother"s life is saved at the expense of her child"s life, where if the abortion were not performed the child would survive and the mother would die as a result of deadly pathology. Rhonheimer claims that great challenge for contemporary moral theology is to overcome the harmful heritage of physicalism and, related to it, unjustified rigorism. Physicalism is an error which lies in the confusion of the moral order with the ontological order, as well as the confusion of the object of a moral act and the morally relevant causality with the physical characteristics and causality of natural  events.
Źródło:
Teologia i moralność; 2014, 9, 1(15); 167-211
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies