Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Zabochnicka-Świątek, M." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Utilization of Chlorella vulgaris and sediments after N-NH4 removal containing clinoptilolite for sorption of heavy metals from wastewater
Wykorzystanie C. vulgaris oraz osadów zawierających klinoptylolit po usuwaniu N-NH4 do wychwytu metali ciężkich ze ścieków
Autorzy:
Zabochnicka-Świątek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1818941.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
wykorzystanie C vulgaris
metale ciężkie
Opis:
Ścieki przemysłowe zawierają wysokie stężenia zanieczyszczeń nieorganicznych. Skład ścieków przemysłowych jest uzależniony od rodzaju przemysłu. Dużą uciążliwość stanowią zanieczyszczenia azotem amonowym oraz metalami ciężkimi. Przemysł koksowniczy wytwarza ścieki o znacznych zawartościach azotu amonowego, a ścieki pochodzące z ocynkowni, hut cynku i ołowiu i przemysłu przeróbki metali zawierają duże stężenia metali ciężkich, jak np. chrom, nikiel, cynk czy ołów. Metale te zostały wyszczególnione w Rozporządzeniu Ministra Środowiska dot. substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego (Dz.U. Nr 229, poz. 1538). Obecnie stosowane technologie do usuwania azotu amonowego ze ścieków wymagają znacznego zużycia energii i dużych nakładów finansowych. Najpowszechniej stosowanymi metodami usuwania jonów metali ciężkich są metody strąceniowe. Stosowanie ich, wiąże się jednak z wieloma trudnościami technologicznymi, takimi jak zagospodarowanie powstających osadów. Ekologicznym sposobem oczyszczania ścieków z tych substancji może być wykorzystanie glonów. Zastosowanie glonów do usuwania azotu amonowego nie wymaga stosowania dodatkowych substancji chemicznych, ponieważ związki te glony asymilują na potrzeby wytwarzania biomasy. Wyhodowana biomasa może następnie zostać wykorzystana do usuwania metali ciężkich w procesie bioakumulacji. Zawartość substancji powodujący zabarwienie ścieków zmniejsza przenikalność światła koniecznego do prawidłowego wzrostu glonów. Niektóre gatunki glonów charakteryzuje zdolność przestawiania sposobu odżywiania z autotroficznego na heterotroficzny. Glony, takie jak Chlorella vulgaris mają zdolność do wykorzystywania węgla organicznego w fazie ciemnej, co jest korzystne ze względu na możliwość prowadzenie hodowli w ściekach o znacznym zabarwieniu. Zatrzymywanie jonów metali ciężkich na zeolitach jest przedmiotem wielu badań. Klinoptylolit jest najpowszechniej występującym zeolitem, wykazującym zdolność do usuwania azotu amonowego oraz wychwytu kationów wielu metali ciężkich. W pracy po raz pierwszy zaproponowano wykorzystanie, po wzbogaceniu kilnoptylolitem, osadu biomasy glonów z gatunku C. vulgaris hodowanej w ściekach zawierających azot amonowy do usuwania metali ciężkich w procesie bioakumulacji. Badania prowadzono w dwóch etapach. Celem pierwszego etapu badań była ocena możliwości wykorzystania glonów z gatunku C. vulgaris do usuwania N-NH4 ze ścieków syntetycznych w procesie asymilacji azotu amonowego. Klinoptylolit był dodawany do próbek, w których nie osiągnięto założonego poziomu oczyszczenia ścieków. W drugim etapie wykorzystano glony oraz osady z pierwszego etapu badań do usuwania ze ścieków metali ciężkich w procesie bioakumulacji przez glony i sorpcji przez klinoptylolit. Proces ten pozwolił na recykling osadu pozostałego po usuwaniu azotu amonowego. Zarówno w pierwszym jak i w drugim etapie badań do połowy próbek dodawano melasę w celu stymulowania wzrostu heterotroficznego C. vulgaris. Na podstawie uzyskanych wyników badań stwierdzono, iż C. vulgaris efektywnie asymilowała N-NH4 już w pierwszym dniu badań w ściekach zanieczyszczonych N-NH4 w zakresie stężeń od 100 do 1000 mg/l. Przy stężeniu 5000 mg/l asymilacja przebiegała wolniej, lecz po dodaniu klinoptylolitu w ciągu 24h nastąpiło usunięcie N-NH4 do poziomu dopuszczalnego dla ścieków wprowadzanych do wód lub do ziemi (Dz.U. 2009 nr 27 poz. 169). W drugim etapie badań stwierdzono, iż usuwanie jonów cynku, ołowiu, niklu oraz chromu przy wykorzystaniu glonów oraz osadów z pierwszego etapu było uzależnione od rodzaju metalu, rodzaju sorbentu i czasu ekspozycji. Uzyskano następujące najwyższe usunięcia jonów metali, wyrażone w procentach: Cr(VI) – 61% dla mieszanki: osad + melasa w 4 dniu badań, Ni(II) – 77% dla osadu w 4 dniu badań, Zn(II) – 99% dla mieszanki: osad + melasa w 1 dniu badań i Pb(II) – 96% dla mieszanki: osad + melasa w 2 dniu badań.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2013, Tom 15, cz. 1; 324-347
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekstrakcja sekwencyjna w osadach ściekowych
Sequential extraction in sewage sludge
Autorzy:
Bień, J.
Chlebowska-Ojrzyńska, M.
Zabochnicka-Świątek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/125940.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
ekstrakcja sekwencyjna
osady ściekowe
metale ciężkie
mobilność metali ciężkich
sequential extraction
sewage sludge
heavy metals
heavy metals mobility
Opis:
Wykorzystanie osadów ściekowych do gruntów na cele rolne i nierolne ma pewne ograniczenia ze względu na zawartość metali ciężkich i skażeń sanitarnych. Metale ciężkie w glebie ulegają procesom mogącym powodować zmiany stężeń i form chemicznych, dlatego też ich ogólna zawartość nie zawsze jest odpowiednim wskaźnikiem ich bioprzyswajalności. Znajomość mechanizmów immobilizacji chemicznych form pierwiastków pozwala zredukować zagrożenie dla środowiska. W tej pracy przedstawiono metody ekstrakcji sekwencyjnej, które pozwalają określić względny udział poszczególnych frakcji danego pierwiastka i ocenić ich ekoszkodliwość. Posługując się analizą sekwencyjną, można określić ilość danego pierwiastka, który może zostać włączony do łańcucha: osad - gleba - roślina - człowiek. Omówiono istniejące metody ekstrakcji sekwencyjnej, przedstawiono rodzaje użytych ekstrahentów, dokonano opisu warunków prowadzonych procesów i oceny zastosowanych metod ekstrakcyjnych. Przeanalizowano wpływ sposobów ekstrakcji sekwencyjnej na rozdział i mobilność metali w osadach ściekowych. Zaprezentowano metodę chemicznej ekstrakcji sekwencyjnej do oceny jakościowej i ilościowej zawartości metali w poszczególnych frakcjach. Ponadto, przedstawiono porównania i wyniki, mające zobrazować skuteczność ekstrakcji sekwencyjnej we wskazaniu realnych zagrożeń chemicznych. Zaobserwowano, iż do form najbardziej mobilnych, a więc łatwo przechodzących do roztworu, należą metale występujące w połączeniach rozpuszczalnych w wodzie, wymienialne oraz metale związane z węglanami (frakcje 1 i 2). Metale związane z tlenkami żelaza i manganu oraz materią organiczną są również łatwo dostępne, jednak ich uwalnianie zachodzi znacznie wolniej (frakcje 3 i 4). Za unieruchomione metale uznano ich formy, które gromadzą się w pozostałości nierozpuszczalnej w stężonych kwasach. Metale tej frakcji są chemicznie stabilne i biologicznie nieaktywne. Wskazano, iż analiza form chemicznych metali powstałych podczas ekstrakcji zależała od: ilości uzyskanych frakcji, rodzaju i stężenia reagentów, warunków prowadzenia ekstrakcji. Na podstawie uzyskanych przez różnych autorów wyników stwierdzono, że udział określonych form chemicznych pierwiastków uzależniony jest od zastosowanej procedury. Dobór odpowiedniej metody ekstrakcji metali z osadów ściekowych powinien być uzależniony od celu prowadzonej analizy specjacyjnej i analizowanych form chemicznych. Ponadto stwierdzono, iż metody, zarówno zaproponowane przez Tessiera, jak również BCR (Commission of European Communities Bureau of Reference), są wystarczająco powtarzalne i odtwarzalne, aby mogły być stosowane do frakcjonowania metali z osadów ściekowych.
Usage of sewage sludge for agricultural and non-agricultural purposes is limited because of contents of heavy metal particles and sanitary contamination. Heavy metals in soil undergo processes that could cause changes of concentrations and chemical forms, and therefore their overall contents is not always the right indicator of their bioassimilation. Knowledge of immobilization mechanisms related to chemical forms of elements helps to reduce environmental risk. In present paper, sequential extraction methods were presented. These methods allow to determine relative share of each fraction of a certain element, and assess their harmfulness to environment. Sequential analysis can be used to determine concentration of a certain element, which could join to the chain: “sludge - soil - plant - human”. Known methods of sequential extraction have been discussed, types of extractors and description of process parameters have been presented, extraction methods have been valuated. Influence of used extraction method on separation and mobility of metals in sewage sludge has been analyzed. Chemical sequential extraction has been presented as the method for quantitative and qualitative estimation of heavy metals contents in each fraction. In addition, several comparisons and test results have been presented, in order to confirm effectiveness of sequential extraction as the right method to indicate real chemical hazards. It was observed, that metals in easily water-soluble forms, exchangeable metals or bound with carbonates (fraction 1 and 2) are most mobile forms, means easily migrating into the solution. Metals bound with iron oxides, manganese oxides and also bound with organic matter are also easily available, but they are released much slower (fraction 3 and 4). Metals in remaining part, soluble in concentrated acids, are considered as immobile form. Metals in this fraction are chemically stable and biologically inactive. It was indicated, that analysis of chemical forms of metals created during extraction depended on number of fractions, type and concentration of reagents and extraction process parameters. On the basis of results given by various authors, it was concluded that share of certain chemical forms of elements depends on the procedure used for the analysis. Choosing the method of extraction of metals from sewage sludge should depend on the purpose of spacing analysis and types of chemical forms that have to be analyzed. Additionally it was stated, that methods proposed by Tessier and BCR (Commission of European Communities Bureau of Reference) are repeatable and reproducible enough, to be used for fractionation of metals from sewage sludge.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2011, 5, 1; 173-178
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies