Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "“oral history”" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 18
Tytuł:
Oral history in Belarus: Present state and development trends
Autorzy:
Smalianchuk, Aliaksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/676504.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Belarus
oral history
memory
Opis:
Oral history in Belarus: Present state and development trendsThe oral history in Belarus has become an important line of enquiry in the humanities and a significant field of interdisciplinary dialogue. It also functions as an important research practice. Nevertheless, under the conditions of the current Belarusian historical policy, imbued with Soviet ideological dogmas, there is no prospect of transforming it into an academic discipline. At present, prospects for the development of oral history in Belarus are connected with the activity of scholarly and community NGOs. The most important of them is an online project called The Belarusian Archives of Oral History, active since 2011. Historia mówiona na Białorusi: aktualny stan i tendencje rozwojoweObecnie historia mówiona na Białorusi stała się ważnym kierunkiem badań naukowych w dziedzinie nauk humanistycznych oraz obszarem dialogu interdyscyplinarnego. Funkcjonuje też jako ważna praktyka humanistyczna. Jednak w sytuacji obecnej polityki historycznej, wciąż przepełnionej dogmatami ideologii sowieckiej, nie ma szans na jej przekształcenie w dyscyplinę akademicką. Perspektywy rozwojowe historii mówionej na Białorusi związane są z działalnością naukowych i społecznych organizacji pozarządowych, wśród których najważniejszy jest projekt online „Białoruskie Archiwum Historii Mówionej”, realizowany od 2011 roku.
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2018, 42
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dole i niedole czeskiej oral history (1990–2012)
Czech oral history’s ups and downs (1990–2012)
Autorzy:
Mücke, Pavel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/634724.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Ośrodek Pamięć i Przyszłość
Tematy:
oral history
projekty badawcze
historiografia
wspomnienie
pamięć
czeska oral history
metodologia
research projects
historiography
remembrance
memory
czech oral history
methodology
Opis:
The article is a review of the most significant projects carried out using the oral history  method by the Institute of Contemporary History at the Academy of Sciences of the Czech Republic (ÚSD AV ČR) between 1996–2012. It is presented from the perspective of Czech historiography with regard to thematic and historical trends. The author also presents the methodological aspects of those projects along with the reactions provoked by such initiatives by both experts and society. The author states that contemporary oral history  is a well-known concept within Czech culture, drawing on the universal „expansion of remembrance” and a growing interest in the retention of peoples’ accounts, though the term was hardly known in the Czech Republic twenty years ago. Today, the Czech Republic has a broad spectrum of both completed and on-going oral history  projects, as well as better institutional, methodological and technical bases, which, together with internationally recognised spokespersons, makes them one of the world leaders in this research category. The author presents Czech oral history  in a basic (chronological, thematic and institutional) framework and compares it not only with its immediate neighbours but also with more distant countries. This not only helps distinguish common features within the oral history  world but also defines those characteristics unique to the Czech model.
Źródło:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2013, 3; 131-160
2719-7522
2084-0578
Pojawia się w:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Do czego się było przyznawać, jak nie istniał homoseksualizm?” Różowy język w narracjach pamięci o męskiej homoseksualności w PRL
“What was there to admit to, if homosexuality didn’t exist?” Pink language in the memory narratives about male homosexuality in the People’s Republic of Poland
Autorzy:
Burszta, Jędrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/458874.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Ośrodek Studiów Amerykańskich
Tematy:
homoseksualność
oral history
biografia
pamięć
język
homosexuality
biography
memory
language
Opis:
The article is based on research material consisting of ethnographic interviews conducted as part of the CRUSEV international research project. The author analyzes chosen narratives from the perspective of the language which the interview partners use to reconstruct their memories from the People’s Republic of Poland, a period when homosexuality was a taboo subject and was scarcely present in public discourse. The author focuses on several aspects of these memory narratives: the self-identification of the interviewees, the issue of coming out to closest family members, and the specific code or “pink language” used by the urban homosexual communities. The author argues that the way in which interviewees construct their life narratives (e.g. allusiveness, playfulness) reflects not only on the specificity of non-normative life in the People’s Republic, but also on the different strategies of constructing pre-emancipatory gay identities.
Źródło:
InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer; 2019, 14; 7-27
1689-6637
Pojawia się w:
InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trzcianne – studium przypadku. Wojna polsko-polska o Żydów w relacjach świadków [Trzcianne – a case study. The Polish-Polish war over Jews in witness accounts]
Autorzy:
Konopa, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643839.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
ethnographic interview
the Holocaust
the Righteous
memory
denial
silence
oral history
Opis:
Trzcianne – a case study. The Polish-Polish war over Jews in witness accountsŁukasz Konopa endeavors to reconstruct the process of the annihilation of Trzcianne, a town where the Jewish population was dominant before 1939. This case study is based on ethnographic interviews conducted presently with members of the Wasilewski family, the Righteous among the Nations, who both witnessed and participated in the events. The paper also refers to the accounts presented after the war by the surviving Jews and witness testimonies given during the trial conducted in 1950–51 against a few Poles accused of murdering Jews. In the course of his analysis, the author reveals the silence and secrecy surrounding the fact that some Poles were involved in the murder of Jews whereas those who risked their lives to help Jews were punished by their Polish neighbors after the war. The shameful episodes in the past of a small town in the Podlasie region were deleted from the local historical discourse. Trzcianne – studium przypadku. Wojna polsko-polska o Żydów w relacjach świadkówAutor podejmuje próbę rekonstrukcji obrazu zagłady Trzciannego, miejscowości, której ogromną większość populacji przed 1939 rokiem stanowili Żydzi. Studium przypadku oparte jest na wywiadach etnograficznych, przeprowadzonych współcześnie z członkami rodziny państwa Wasilewskich – świadkami oraz uczestnikami wydarzeń, Sprawiedliwymi wśród Narodów Świata. Przywołane zostają również relacje złożone po wojnie przez ocalałych Żydów oraz zeznania świadków z procesu sądowego kilku Polaków oskarżonych o mordowanie Żydów, prowadzonego w latach 1950–1951. W toku analiz autor odsłania przemilczaną i ukrywaną społecznie prawdę, iż niektórzy Polacy brali udział w mordowaniu osób wyznania mojżeszowego. Natomiast ci, którzy z narażeniem życia pomagali Żydom, ponieśli po wojnie karę ze strony swoich polskich sąsiadów. Wstydliwe epizody z przeszłości małego, podlaskiego miasteczka zostały wyparte z lokalnego dyskursu historycznego. 
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2016, 5
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak pamiętamy 4 czerwca 1989 roku – wizerunki przeszłości w wypowiedziach umieszczanych w Internecie
Autorzy:
Gałczyńska, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041242.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
oral history
memory
elektions 1989
memories
historia mówiona
pamięć
wybory 1989
wspomnienia
Opis:
The manner of speaking/writing about the past, interpreting facts, reflects the author's value system, his (established in the language) image of the world. In the article, I analyze the memories of an important date for Poles – June 4, 1989. The texts comprise the comments posted on Facebook (mainly on the anniversary of the June elections, a few days before or after 4 June2016 and 4 June 2017) and materials sent to the web portal tvn24.pl as a response to the campaign ‘Album on 4 June 1989’ conducted in the year 2009. I treat said texts as examples of Oral History, which is a collection of human emotions and experiences. The texts are an act of witnesses' memory, direct participants of events, the act that contains/may contain many exaggeration, over-interpretation, and frequent mistakes and inaccuracies.The discussed texts show that for many people the elections of 1989 were a really important event, the most important, ‘one of the happiest days in the life’, they were accompanied by strong positive emotions – joy, happiness, hope. They were like that or they are remembered like that.
Sposób mówienia/ pisania o przeszłości, interpretowania faktów, odzwierciedla system wartości autora, jego (utrwalony w języku) obraz świata. W artykule analizuję wspomnienia dotyczące ważnej dla Polaków daty – 4.06.1989. Wypowiedzi zamieszczane na Facebooku (głównie w rocznicę czerwcowych wyborów, kilka dni przed lub po 4.06.2016 i 4.06.2017r.) oraz materiały przysyłane do portalu tvn24.pl w odzewie na ogłoszoną w roku 2009 akcję Album o 4 czerwca 1989. Teksty te traktuję jako przykłady historii mówionej, będącej zbiorem ludzkich emocji i doświadczeń. Jest to akt pamięci świadków, bezpośrednich uczestników wydarzeń, akt, który zawiera/ może zawierać wiele przerysowań, nadinterpretacji, często też błędów i nieścisłości.Omawiane teksty pokazują, że dla wielu ludzi wybory z 1989 roku były wydarzeniem naprawdę ważnym, najważniejszym, „jednym z najszczęśliwszych dni w życiu”, wiązały się z nimi silne, pozytywne emocje – radość, szczęście, nadzieja.  Takie były, albo – tak są pamiętane.
Źródło:
Res Historica; 2020, 49; 545-564
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gender, emocje i praktyki życia codziennego Żydów na Dolnym Śląsku w latach 1945–1972. Narracja biograficzna Aliny M.
Gender, emotions, and everyday practices of Jewish life in Lower Silesia 1945–1972. Biographical narrative of Alina M.
Autorzy:
Ilwicka-Karuna, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1430769.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
history of everyday life
Lower Silesia
gender
Israel
mother
narrator
oral history
memory
narrative
interview
Jews
historia codzienności
Dolny Śląsk
Izrael
matka
oral history/historia mówiona
pamięć
relacja
wywiad
Żydzi
Opis:
W artykule analizie poddano jeden pogłębiony wywiad stanowiący część projektu opartego na historii mówionej (oral history) o żydowskim osadnictwie na Dolnym Śląsku, zatytułowany „Miłość na ruinach: historia żydowskiego osadnictwa na Dolnym Śląsku w latach 1945–1972”. Zarówno analizowany wywiad, jak i pozostałe rozmowy skupiają się na zagadnieniach życia codziennego, dorastania, uczuć i związków budowanych przez Żydów polskich na Dolnym Śląsku po II wojnie światowej. Kluczową rolę odgrywa tutaj perspektywa płci kulturowej (gender). Historia mówiona to medium, dzięki któremu możliwe jest poznanie doświadczeń społeczności żydowskiej nieopisanych w innych źródłach, jak na przykład dokumentach tworzonych przez komitety żydowskie, sprawozdaniach z żydowskich klubów czy nawet w pamiętnikach.
In this article we analyze one interview that is part of an oral history project about Jewish settlement in Lower Silesia entitled “Love in the ruins: the history of Jewish settlement in Lower Silesia 1945–1972.” All the interviews, including the one that is presented here, are focused on everyday life, growing up, emotions, and relationships of Polish Jews in Lower Silesia after World War II. The gender of the narrator plays a significant role in this project. Oral history is a medium in which we can acknowledge the experiences of the Jewish community that are not described in other sources, such as documents created by the Jewish Committee, reports from Jewish clubs, or even in written memoirs.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2020, 14, 1; 251-273
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieznośny ciężar przekazu czyli o przekładzie źródeł mówionych w badaniach oral history
The unbearable weight of message or on the translation of oral sources in oral history research
Autorzy:
Kudela-Świątek, Wiktoria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/634762.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Ośrodek Pamięć i Przyszłość
Tematy:
oral history
tłumaczenie
źródła mówione
Polacy w Kazachstanie
pamięć
translation
oral sources
Poles in Kazakhstan
memory
Opis:
This text has come to life from the belief that there is a need of reflection on the issue of translation of oral history accounts as a part of researcher’s technique. In spite of the importance of the quality of narrative sources translations, this subject is often disregarded by researchers dealing with oral history not only in Poland but also abroad. So far only the British oral history researchers have been interested in this subject. Therefore in my own observations I focused on the questions of genre classification of oral history narrations, existence of cultural community between the interviewee and the researcher, including the question of whether the researcher knows the language of the researched group or people, I also considered social and cultural background in translations of biographic narrations. I find these matters crucial for proper understanding and translation of biographic narrations content to the reader’s language. Issues raised by me are illustrated with examples of translations prepared for my recent research on national and religious repression in memory of the Poles in Kazakhstan. This choice was motivated by the intention to present my methodological remarks on the most challenging translation available. Most of the analyzed narrations were recorded in Russian, Ukrainian, Polish as well as their numerous dialect variations.  Drawing researchers’ attention to language perspective of recorded and analyzed narrations makes one conscious that each time a narration is presented in an academic text, it has already been altered in many ways by the researcher. Therefore I present various methodological proposals, share my observations and indicate that it is necessary to continuously improve one’s research technique when translating and analyzing foreign oral sources. 
This text has come to life from the belief that there is a need of reflection on the issue of translation of oral history accounts as a part of researcher’s technique. In spite of the importance of the quality of narrative sources translations, this subject is often disregarded by researchers dealing with oral history not only in Poland but also abroad. So far only the British oral history researchers have been interested in this subject. Therefore in my own observations I focused on the questions of genre classification of oral history narrations, existence of cultural community between the interviewee and the researcher, including the question of whether the researcher knows the language of the researched group or people, I also considered social and cultural background in translations of biographic narrations. I find these matters crucial for proper understanding and translation of biographic narrations content to the reader’s language. Issues raised by me are illustrated with examples of translations prepared for my recent research on national and religious repression in memory of the Poles in Kazakhstan. This choice was motivated by the intention to present my methodological remarks on the most challenging translation available. Most of the analyzed narrations were recorded in Russian, Ukrainian, Polish as well as their numerous dialect variations. Drawing researchers’ attention to language perspective of recorded and analyzed narrations makes one conscious that each time a narration is presented in an academic text, it has already been altered in many ways by the researcher. Therefore I present various methodological proposals, share my observations and indicate that it is necessary to continuously improve one’s research technique when translating and analyzing foreign oral sources. 
Źródło:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2012, 2; 5-35
2719-7522
2084-0578
Pojawia się w:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wietrzenie magazynu niepamięci
Airing out the non-memory storage
Autorzy:
Bierejszyk-Kubiak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1377824.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
collective identity
biography
memory
oral history
pamięć
pamięć społeczna
przesiedlenia
migracja
historia mówiona
Opis:
W swoistym studium przypadku dwóch pogranicznych miejscowości – Krzyża (Kreuz) i Żółkwi (Żowkwa, Nesterow) – Anna Wylegała prezentuje historię przesiedlenia i stosunków polsko-niemieckich oraz polsko-ukraińskich z perspektywy kilku pokoleń respondentów. Na podstawie zebranych wywiadów narracyjnych autorka konstruuje charakterystyczne dla badanych miejsc modele pamięci społecznej. Jak wykazuje na podstawie analizy obszernego materiału badawczego, na pamięć i niepamięć wpływ ma wiele czynników, związanych m.in. z polityką historyczną, ekonomią, przedwojennym składem etnicznym danych terenów, a nawet samymi okolicznościami wysiedlenia i podróży na „ziemie odzyskane”. Wylegała, opierając się na metodologii różnych subdyscyplin nauk humanistycznych i społecznych, analizuje różnice w procesie adaptacji, konstruowania narracji tożsamościowej, oswajania traumy oraz domykania doświadczenia przesiedleńczego. W monografii Przesiedlenia a pamięć teorie pamięci zostały w umiejętny sposób połączone z empirią metody biograficznej.
In her case study of two frontier towns – Krzyż (Kreuz) and Żółkiew (Żowkwa, Nesterow) – Anna Wylegała presents a story of resettlement and Polish-Ukrainian or Polisch-German relations in perspective of several generations of respondents. Based on collected narrative interviews, the authoress constructs the models of collective memory, characteristic for selected places. As Wylegała shows, based on the analysis of the research material, memory and non-memory depend on many factors such as politics of memory, economy, pre-war ethnic composition and circumstances of resettlement and journey to “regained territories”. Anna Wylegała, basing on methodology of many humanities subdisciplines and social sciences, analyzes the differences in the adaptation process, constructing narratives of identity, suppression of trauma and closing the experience of resettlement. In the monography Przesiedlenia a pamięć, theories of memory are competently connected with empiricism of biographical method.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2015, 5, 2; 167-176
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadek historii. Swobodne wspominanie a krytyka źródła historycznego – o ambiwalencji metody w zachodnioniemieckiej oral history około roku 1980
Contemporary witness. Free recall versus historical source criticism – on the ambiguity of the method of West German oral history around 1980
Autorzy:
Maubach, Franka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/634729.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Ośrodek Pamięć i Przyszłość
Tematy:
oral history
naoczny świadek
niemiecka historia mówiona
wywiad jako źródło historyczne
społeczeństwo post-dyktatorskie
pamięć
metodologia
contemporary witness
german oral history
interview as a historical source
post-dictatorial society
memory
methodology
Opis:
Only recently has the contemporary witness become the subject of academic study. The emerging scholarship views this figure as belonging to a specific historical period, namely the post-Holocaust era. Today, the narrations of the contemporary witness are commonly understood as constructs, as stories developed synchronously in the course of the interview. The article takes a closer look at the formative period of the German Oral History studies around 1980, a field deeply informed by post-dictatorial sensibilities. It locates the figure of the contemporary witness, the interviewer and the interview methods employed within the historical context in which they emerged. Moreover, if we consider other Oral History approaches developed elsewhere and compare the German approach to Fritz Schütze’s narrative interview method for the social sciences, it can be identified as a genuinely historical, diachronically operating approach.  By letting the interviewees talk about their memories uninterrupted, they were encouraged to reflect on their lives as a whole. A the same time, pioneers of the field such as Lutz Niethammer and Alexander von Plato developed ways to verify the narrations’ plausibility and thus to evaluate the reliability of the interview as istorical source. This combination of empathy and skepticism, of unconditional interest in a person’s full life-story and its critical verification became the hallmark of German Oral history Studies, not least because emerged in a post-dictatorial society. Rather than studying memories as mere constructions of the past, they developed a methodology aimed at enabling historians to get access to the actual past experiences which they believed are contained in the retrospective testimonies of individual human beings.
Only recently has the contemporary witness become the subject of academic study. The emerging scholarship views this figure as belonging to a specific historical period, namely the post-Holocaust era. Today, the narrations of the contemporary witness are commonly understood as constructs, as stories developed synchronously in the course of the interview. The article takes a closer look at the formative period of the German Oral History studies around 1980, a field deeply informed by post-dictatorial sensibilities. It locates the figure of the contemporary witness, the interviewer and the interview methods employed within the historical context in which they emerged. Moreover, if we consider other Oral History approaches developed elsewhere and compare the German approach to Fritz Schütze’s narrative interview method for the social sciences, it can be identified as a genuinely historical, diachronically operating approach. By letting the interviewees talk about their memories uninterrupted, they were encouraged to reflect on their lives as a whole. A the same time, pioneers of the field such as Lutz Niethammer and Alexander von Plato developed ways to verify the narrations’ plausibility and thus to evaluate the reliability of the interview as istorical source. This combination of empathy and skepticism, of unconditional interest in a person’s full life-story and its critical verification became the hallmark of German Oral history Studies, not least because emerged in a post-dictatorial society. Rather than studying memories as mere constructions of the past, they developed a methodology aimed at enabling historians to get access to the actual past experiences which they believed are contained in the retrospective testimonies of individual human beings.
Źródło:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2013, 3; 39-72
2719-7522
2084-0578
Pojawia się w:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane doświadczenia Ziem Zachodnich w świetle narracji biograficznych osób wysiedlonych w akcji „Wisła” w 1947 r.
Selected experiences from the Polands Recovered Territories in light of biographical narrations of persons forcibly resettled as part of the 1947 “Operation Vistula”
Autorzy:
Kosiek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546859.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Ukrainians
forced resettlement
Biały Bór
memory
oral history
Ukraińcy
wysiedlenie
pamięć
historia mówiona
Opis:
In the text drawn up using the ‘oral history’ method, the Author presents selected components of biographic experiences of persons forcibly resettled during the course of "Operation Vistula" in 1947. The interviewees, born in the areas of the mountains of Bieszczady and the foothills of Przemyśl, corresponding to today's south-eastern Poland, due to political decisions, were forcibly relocated to the area of present-day Pomerania. Forcibly removed from the local communities, they were moved to Biały Bór and the surrounding area. The author, frequently quoting his interviewees directly, shows selected fragments of experiences of those forcibly relocated. Among the discussed topics are memories of the trip to the unknown Recovered Territories, as well as the memory of new homes, where the Ukrainian and Lemko people were settled. In the work, the author broadly acquaints the reader with the memory of new neighbours, who, together with those resettled, began to create new local communities in the Recovered Territories.
Autor w tekście przygotowanym w oparciu o materiały uzyskane metodą tak zwanej historii mówionej przedstawia wybrane wątki doświadczeń biograficznych osób wysiedlonych w akcji „Wisła" w 1947 r. Jego rozmówcy, urodzeni na obszarach Bieszczadów i Pogórza Przemyskiego, czyli dzisiejszej Polski południowo-wschodniej, wskutek decyzji politycznych zostali wysiedleni na tereny dzisiejszego Pomorza. Przymusowo wyrwani z lokalnych społeczności, trafili do Białego Boru i okolicznych miejscowości. Autor, sięgając do bezpośrednich cytatów z wypowiedzi jego rozmówców, prezentuje ułamki wspomnień wysiedlonych. Wśród relacji pojawiają się motywy związane z podróżą w nieznane na Ziemie Zachodnie, jak również pamięć nowych domów, do których osiedlano ludność ukraińską i łemkowską. W tekście autor obszernie przybliża czytelnikowi także utrwalony w pamięci obraz nowych sąsiadów, którzy wraz z wysiedlonymi zaczęli tworzyć nowe wspólnoty lokalne na Ziemiach Zachodnich.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2017, 3, 2; 53-73
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narracje (relacje świadków) w warsztacie antropologa kultury. Pamięć i antropologia
Narratives (witnesses testimonies) in a cultural anthropologist’s workshop. Memory and anthropology
Autorzy:
Ratkowska-Widlarz, Lucyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/634879.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Ośrodek Pamięć i Przyszłość
Tematy:
oral history
antropologia kultury
narracje
pamięć
wspomnienie
anthropology of culture
narratives
memory
remembrance
Opis:
The article is divided into three parts. The first one (“The past is a foreign country [L.P. Hartley] History and Anthropology. Meeting points) is devoted to bringing history and anthropology of culture closer together, since in both of them a great deal of attention is paid to the issue of memory. In the second part (Problems with relations), by means of examples from ethnographical studies, we are presented with some of the difficulties that memory researchers can encounter when doing fieldwork. The last part of the text contains theoretical ponderings on the matter of memory as presented from the perspective of anthropology of culture. The problem of memory is discussed: the way it is understood by today’s anthropologists and what role it plays in the cognitive processes (memory as a source of anthropological knowledge, memory as a subject of knowledge, memory as a cognitive tool). 
Źródło:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2011, 1; 35-56
2719-7522
2084-0578
Pojawia się w:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formy dialogu pamięci i historii w humanistyce litewskiej po roku 1990 (wykorzystanie metody "oral history")
Autorzy:
Švedas, Aurimas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/676480.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
oral history
Lithuanian humanities
Lithuanian historiography
memory
turn of the 21st century
Opis:
Forms of dialogue between memory and history in the Lithuanian humanities after 1990: On the use of oral historyThis article is devoted to the tradition of research using the method of oral history which has developed in the Lithuanian humanities since the country’s independence. It attempts to explain how Lithuanian scholars have employed the method and what challenges they face using it; what research problems they have resolved as a result and what they still hope to achieve in the near future; what studies based on the method of oral history should be considered the most important and display the highest potential in the context of developments in the Lithuanian humanities. The first part of the article discusses various challenges faced by Lithuanian scholars who rely on oral history as their main research tool. In the second part the focus is on the presentation of particular cases of successful studies employing the interview method; it also shows how scholars working on these projects addressed different problems which they encountered. Formy dialogu pamięci i historii w humanistyce litewskiej po roku 1990 (wykorzystanie metody oral history)Przedmiotem artykułu jest ukształtowana w litewskiej humanistyce niepodległej Republiki Litewskiej tradycja badań z wykorzystaniem metody historii mówionej (ang. oral history). Podczas pisania tego artykułu poszukiwano odpowiedzi na następujące pytania: W jaki sposób na przełomie XX i XXI wieku litewscy przedstawiciele nauk humanistycznych korzystają z metody badawczej oral history oraz wobec jakich wyzwań stają? Jakie zagadnienia badawcze były, są i będą rozwiązane w najbliższej przyszłości dzięki wykorzystaniu tej metody? Jakie teksty wykorzystujące metodę oral history należy uznać za najważniejsze i o największym potencjale w kontekście procesów zachodzących w litewskiej humanistyce? Artykuł składa się z dwóch części. W pierwszej omówiono różnego rodzaju wyzwania, przed którymi stają badacze litewscy wykorzystujący oral history jako główne narzędzie badawcze. W drugiej części tekstu skupiono się na prezentacji i omówieniu konkretnych przykładów zakończonych sukcesem badań z wykorzystaniem metody wywiadu oraz sposobów rozwiązywania pojawiających się problemów.
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2018, 42
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Irena Mrówczyńska Z Kowla przez Syberię na Dolny Śląsk... Dorastanie na zsyłce
Irena Mrówczyńska, From Kowel, through Siberia to Lower Silesia… Growing up in exile
Autorzy:
Jakimowicz, Marcelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/634710.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Ośrodek Pamięć i Przyszłość
Tematy:
Źródła oral history
druga wojna światowa
zeznania ustne
Mrowczyńska Irena
dzieci
sieroty na zesłaniu
radziecki sierociniec
pamięć
sowietyzacja
oral history source
Second World War
oral testimony
children
orphans in exile
soviet orphanage
sovietization
memory
Opis:
In the latter half of 1941, over 100,000 Polish children lived in an area extending from Arkhangelsk to Nakhodka Bay; in the Altai Krai and the Soviet Socialist Republics of Central Asia. Among them there were a growing number of orphans in exile. There is no detailed information concerning the fate of these Polish orphans, who were placed into Soviet instructional and educational institutions, so-called “diet domy”. Most of the institutions taking in Polish children treated them as Soviet citizens but did not report this fact to any Polish institutions responsible for their care and wellbeing. Moreover, given their ‘Soviet’ status, the orphans had neither the right nor the occasion to contact the Polish embassy in Kujbiszew or any of its representatives. And for the younger children, their stay in these so-called “diet domy” usually resulted in instant Russification and Sovietisation. Irena Mrówczyńska’s account describes her childhood memories of pre-war Kowel, the children in exile in Siberia who were taken from summer camps in June 1941 and about post-war times in Jawor, a small town in Lower Silesia. Her story is exceptional because she grew up in exile. She was taken from school without her parents’ consent, put into the Soviet “diet dom” in Bojarka along with other children, before later being sent to the Polish Orphanage and Disabled People’s Home in Bolszoj Konstantinovce, where she spent 6 years. A twist of fate enabled her to contact the Polish embassy in Kujbiszew and report that there were other children in the Polish Orphanage and Disabled People’s Home that had also been “taken” from the summer camps in 1941. This account describes how traumatic the “kidnapping of children from the summer camps” was, resulting in the then 10-year-old girl being sent to the Soviet children’s home and the subsequent indoctrination of Sovietisation that thereafter influenced the rest of her life.
Źródło:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2013, 3; 225-265
2719-7522
2084-0578
Pojawia się w:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz Kresów Wschodnich w tekstach historii mówionej
The Image of Kresy Wschodnie in Texts of Oral History
Autorzy:
Gocół, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38436320.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Kresy Wschodnie
historia mówiona
pamięć
relacje ustne
tożsamość narracyjna
podmiotowość
oral history
memory
oral accounts
narrative identity
subjectivity
Opis:
The author assumes that KRESY (former Polish Eastern Borderlands) is a characteristic culturem of Polish culture. He considers culturems as concepts which are important for self-identification, and assumes that identity has a shape of a narrative. Consequently, he recognises that the culturem KRESY may have a significant impact on shaping the identity of people associated with the former lands of the Second Polish Republic, so-called Kresy Wschodnie. This article analyses three oral history texts from the author’s files. They reveal a strong connection between the image of KRESY and the Polish home (especially the manor house) and the roots of Kresowiak identity in national liberation traditions (especially the January Uprising). This image is characterised by a certain degree of idealisation: KRESY are viewed as a place of peaceful coexistence of numerous nations and cultures. The image of KRESY has changed over time. After the Polish-Bolshevik war, it was a place of lawlessness; after the creation of the Border Protection Corps (Korpus Ochrony Pogranicza, KOP) it was a place of peace. The Second World War was a turning point marking the end of Polish Kresy.
Autor wychodzi z założenia, że KRESY są kulturemem charakterystycznym dla kultury polskiej, przy czym kulturemy uznaje za pojęcia istotne dla samoidentyfikacji. Zakładając, że tożsamość ma postać narracyjną, uważa, że kulturem KRESY może mieć istotny wpływ na kształtowanie tożsamości ludzi związanych z ziemiami leżącymi na wschodzie II Rzeczpospolitej, czyli Kresami Wschodnimi. Analizie poddaje trzy teksty historii mówionej ze zbiorów własnych. Ujawnia się w nich silny związek obrazu KRESÓW z polskim domem (szczególnie dworem) i zakorzenienie tożsamości Kresowiaków w tradycjach narodowowyzwoleńczych (szczególnie powstania styczniowego). Obraz KRESÓW cechuje pewna idealizacja, przedstawiane są jako miejsce pokojowej koegzystencji licznych narodów i kultur. Obraz KRESÓW ulega zmianie w czasie. Po wojnie polsko-bolszewickiej to miejsce bezprawia, po powstaniu Korpusu Ochrony Pogranicza – pokoju. II wojna światowa stanowi cezurę, od której datuje się koniec polskich Kresów.
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2020, 44; 85-103
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Performowanie Pamięci w Polskim Teatrze Współczesnym
Performing Memory in Polish Modern Theatre
Autorzy:
Puzyna-Chojka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424499.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
pamięć
performatywność
dokument
Holokaust
teatr dokumentalny
historia mówiona
memory
performativity
document
Holocaust
documentary theatre
oral history
Opis:
Refleksja nad sposobami używania i przetwarzania dokumentów w trakcie prób rekonstrukcji zdarzeń z przeszłości wydaje się najbardziej fascynującą perspektywą współczesnego dokumentalizmu. Teatr zapewnia przestrzeń, która jest w tym przypadku szczególnie atrakcyjna, ponieważ jest to miejsce, w którym utrzymywanie równowagi między rzeczywistością a fikcją wydaje się być powszechną praktyką. Artykuł koncentruje się na kilku spektaklach, które komplikują związek z „archiwum” w szczególnie wyrafinowany sposób, wskazując na aspekt zmienności obrazu rzeczywistości tworzonej na scenie. Nowy teatr dokumentalny, jednocześnie osłabiając możliwość stworzenia „obiektywnego” historycznego rozrachunku, obrazuje przeszłość jako coś, co jest w ciągłym ruchu, a co za tym idzie podlega zmianom. Tworząc symulacje reprezentacji historycznych, nowy teatr przekształca je w celu podkreślenia przesunięcia swojego zainteresowania z historii na historię jako medium. W rzeczywistości to, co jest symulowane, nie jest konkretnym zjawiskiem, ale wspomnieniem o nim, które jest podatne na różne manipulacje. Ten nowy nurt w dokumentalizmie wywodzi się z ustaleń badań performatyki, w szczególności strategii re-enactment. Innymi słowy, procedura rekonstrukcji, postrzegana jako rodzaj powtarzania performatywnego, kwestionującego zdolność przeszłości do ujawnienia się w czasie teraźniejszym. W spektaklach opartych na strategii „performwania pamięci” kluczową rolę odgrywa scenografia zorientowana na udawanie rzeczywistości. Teatr, nierzadko zyskując funkcję „miejsca pamięci” (les lieux de memoire), ujawnia nową możliwość w dokumentalizmie - oferowanie odnowionego doświadczenia, sugestię odtworzenia partytury pewnego doświadczenia, zakorzenionego w relacjach osobistych (oral history) występującego często we współczesnej humanistyce. Te performatywne tendencje, które okreslają nowy teatr dokumentalny, skupiony na ciągłym procesie renegocjacji kształtu rzeczywistości teatralnej, mogą stanowić jej największy potencjał.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 18; 249-257
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 18

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies