Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Żukowski, Tomasz" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Wytwarzanie „winy obojętności” oraz kategorii „obojętnego świadka” na przykładzie artykułu Jana Błońskiego „Biedni Polacy patrzą na getto”
Autorzy:
Żukowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643715.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Holocaust
memory
public discourse in Poland
Opis:
Producing the 'guilt of indifference' and the category of "indifferent witness". A case study of Jan Błoński’s 'Biedni Polacy patrzą na getto'Błoński’s article Biedni Polacy patrzą na getto (1987) is regarded as a milestone for the Polish awareness of the Holocaust. Błoński tried to tackle the issue of the Polish complicity, and his narration updated an important model in the Polish culture. It contained some facts about the wartime reality, but at the same time it overturned much of the knowledge about those times and rendered it mostly transparent. The analysis of Błoński’s article allowed me to elucidate the relation between the catharsis effect and the denial, which appeared as the effect of the article. The paper attempts at answering some important questions: What is the Polish complicity according to Błoński? What are the different perceptions of the relations between Poles and Jews? What is the perception of the majority? How the different opinions on the Polish complicity in the Holocaust are legitimised by the majority? How are they removed and delegitimised at the same time?[The article was prepared with financial support of the NPRH.] Wytwarzanie „winy obojętności” oraz kategorii „obojętnego świadka” na przykładzie artykułu Jana Błońskiego „Biedni Polacy patrzą na getto”Tekst Jana Błońskiego Biedni Polacy patrzą na getto (1987) uznaje się za przełomowy dla polskiej świadomości zbiorowej dotyczącej Zagłady. Błoński stawia w nim problem polskiej współwiny. Jego narracja aktualizuje ważny wzór polskiej kultury. Zawiera elementy wiedzy o wojennych realiach, a jednocześnie ją unieważnia i czyni w dużym stopniu niewidoczną. Analiza tekstu Błońskiego pozwala uchwycić związek między efektem przełomu i jednoczesnym wyparciem. Autor pyta, w jaki sposób Błoński stawia kwestię polskiej winy, jakie wyobrażenia relacji polsko-żydowskich jej towarzyszą, jaki jest obraz polskiej większości, wreszcie – jak głosy na temat polskiej roli w eksterminacji Żydów zyskują prawo istnienia w zbiorowej świadomości, stając się prawomocnymi narracjami o historii i jak są z niej – niemal jednocześnie – usuwane i delegitymizowane.[Artykuł powstał w ramach projektu Wobec Zagłady – w stronę demitologizacji kategorii opisu. Kategoria „obojętni świadkowie” finansowanego przez NPRH.]
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2013, 2
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fetysz „obiektywności”. „Nasza klasa” Tadeusza Słobodzianka
Autorzy:
Żukowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643731.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Holocaust
memory
Polish public discourse
Jedwabne discussion
Opis:
"Objectivity fetish." Our Class by Tadeusz SłobodzianekOur Class was received in Poland with enthusiasm. The author was praised for his courage and his voice was considered a balanced part of the Jedwabne pogrom discussion, taking place in Poland since 2000. Why this enthusiasm now, when the publication of the Neighbours was received without it? What changes to narration about Jedwabne provided by Słobodzianek were so successful? The article described the drama’s reception which turns out to be selective. It also refers to the play’s text, bringing out two orders of presenting and explaining the events. Firstly, Our Class creates a picture of interpersonal relations where social mechanisms of discrimination are erased. This thread is picked up and developed by the Polish reviewers. The Slaughter on Jews becomes an outcome of a conflict between two equal groups with similar possibilities of action and agency and therefore not linked to domination of the majority over the minority. Hence, the symmetry of harm and as a consequence, the question of guilt and the alleged tragedy of the characters becomes unsolvable. That is supported by psychological explanations of motives and behaviours, modelled on family relations. The viewpoint of the event’s participants, that is a discrimination symptom itself, is being treated as an objectifying description. Seen up close and psychologized fates of the characters veil the background of the dominating group’s violence. This violence can be explained only in sociological terms.However Słobodzianek refers also to descriptions on a social level. In that manner he constructs the scene of Rachelka’s wedding and the handling of her salvation after the war relating it to extraordinarily described phenomena of the Righteous Among the Nations’ social functioning. He notices and describes subordination rituals organised for the Survivors and the Survivor’s mimicry. Those threads were completely ignored by the reviewers, however. They were also unable to break through the narration structures of the first type, which are more recognisable.Fetysz „obiektywności”. Nasza klasa Tadeusza SłobodziankaNasza klasa przyjęta została w Polsce z entuzjazmem. Autora chwalono za odwagę, a jego głos uznano za wyważony i rozsądny w toczącej się od 2000 roku debacie nad zbrodnią w Jedwabnem. Skąd ten entuzjazm, którego brakowało przecież po publikacji Sąsiadów? Jakie zmiany wprowadzone przez Słobodzianka do narracji o Jedwabnem zapewniły mu sukces?Artykuł opisuje recepcję dramatu, która okazuje się wybiórcza. Sięga także do tekstu sztuki, wydobywając dwa porządki prezentowania i objaśniania zdarzeń. W pierwszej warstwie Nasza klasa tworzy obraz stosunków międzyludzkich, w którym znikają społeczne mechanizmy dyskryminacji. Wątek ten podchwytują i rozwijają polscy recenzenci. Wymordowanie Żydów okazuje się następstwem konfliktu równorzędnych grup z podobnymi możliwościami działania i sprawstwa, a więc nieuwikłanych w stosunki dominacji większości nad mniejszością. Stąd wynika symetria krzywd, a w konsekwencji nierozstrzygalność pytania o winę i domniemany tragizm aktorów zdarzeń. Do tego dochodzi psychologiczne wyjaśnianie zachowań i motywacji wzorowane na relacjach rodzinnych. Punkt widzenia uczestników wydarzeń (będący symptomem dyskryminacji) zostaje potraktowany jako obiektywizujący opis. Widziane z bliska i psychologizowane perypetie bohaterów zasłaniają tło, jakim jest przemoc grupy dominującej. A tę można wyjaśnić jedynie w kategoriach socjologicznych.Słobodzianek sięga jednak także po opis na poziomie społecznym. Tak konstruuje scenę ślubu Rachelki, rozgrywanie sprawy jej ocalenia po wojnie – niezwykle opisany fenomen społecznego funkcjonowania motywu Sprawiedliwych – dostrzega i opisuje rytuały podporządkowania organizowane dla ocalałych oraz to, jak grają narzucone im role. Wątki te zostają jednak całkowicie pominięte przez krytykę. Nie są także w stanie przebić się przez lepiej rozpoznawalne społecznie struktury narracyjne pierwszego typu.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2015, 3–4
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przemoc filosemicka
Autorzy:
Janicka, Elżbieta
Żukowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643685.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
„Po-lin. Okruchy pamięci”
Jolanta Dylewska
symbolic violence
philo-Semitism
anti-Semitism
witness
memory
aestheticization
„a good Jew”
documentation
Opis:
Philo-Semitic abuseThe article analyses Jolanta Dylewska’s documentary film Po-lin (2008). The authors offer new conceptual categories facilitating the description of the manner in which the objectification of Jews takes place in Po-lin – and in the broader context of Polish narrative of Jews and the Holocaust – under the guise of their subjectification; exclusion under the guise of inclusion. The described symbolic practices include:1. Organising a narrative of the Holocaust by means of exteriorisation; universalisation; locating outside the history; considering the Shoah as a natural disaster, and finally as part of the divine plan.2. Constructing the image of “a Jew” by: homogenisation of the group, folklorisation, aesthetisation and separation. Examining the case out of the context allows for omitting the wider sphere of interaction, in which the exclusion as well as symbolic and physical abuse carried out by the majority group came to light.3. Creating a figure of “the good Jew”, which shows gratefulness to the domineering group and full understanding of anti-Semitic discriminatory practices. The function of “the good Jew” is to legitimise the majority story and to discipline or repress anyone who undertakes actions to change the status quo.The above-describe devices produce the effects of eliminating real experiences of real people who suffered the anti-Semitic abuse, blocking afterthoughts while preserving the heartening image of Poland and Poles.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2012, 1
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies