Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "medycyny" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Czynniki temperamentalne mogą być związane z preferencją specjalizacji lekarskiej – badanie pilotażowe
    Temperamental traits may be associated with medical students’ specialty preferences – pilot study
    Autorzy:
    Pawełczyk, Agnieszka
    Kotlicka-Antczak, Magdalena
    Pawełczyk, Tomasz
    Rabe-Jabłońska, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945264.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    medical specialty
    medical students
    medicine
    medycyna
    osobowość
    personality
    specjalizacja lekarska
    studenci medycyny
    temperament
    Opis:
    Objective: This study was aimed at checking a hypothesis about a possible correlation between medical students’ temperamental traits and specialty preferences. Material and methods: The study was carried out among 202 students of the 6th year at the Medical University of Łódź in academic year 2008/2009. The examined group consisted of 140 women (69%) and 62 men (31%). The average age of the students included into the study was 24.7 years (range: 23-29). The subjects were asked to fill in a questionnaire on demographic variables and the Formal Characteristics of Behaviour- Temperament Inventory (FCB-TI) by Zawadzki and Strelau. Results: The students taking part in the study preferred specialties in internal diseases (22%), surgery (18%) and paediatrics (11%). Two point five percent of the students were indecisive in the specialty choice, 26% preferred surgical specialty and 71% – non-surgical specialty. Differences in temperamental traits were indicated between the students preferring different specialties. Students preferring surgery scored higher than those preferring internal medicine in Endurance (p=0.0036, d=0.63) and Activity (p=0.0292, d=0.63). Significantly higher average values were observed within two temperamental traits: Briskness (p=0.0083, d=0.5) and Endurance (p=0.0070, d=0.49) in students preferring surgical specialties, as compared to those choosing non-surgical specialties. Conclusions: Students’ preferring different medical specialties differ in temperamental traits. They obtained different results on the scales of Briskness, Endurance and Activity. The obtained results may be useful in vocational guidance within the choice of medical specialty.
    Cel badania: Zweryfikowanie hipotezy o istnieniu związku pomiędzy cechami temperamentu studentów wydziału lekarskiego a preferowaną przez nich specjalizacją medyczną. Materiał i metoda: Badanie przeprowadzono wśród 202 studentów VI roku Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w roku akademickim 2008/2009. Wśród osób badanych było 140 kobiet (69%) i 62 mężczyzn (31%). Średni wiek studentów włączonych do badania wynosił 24,7 roku (zakres: 23-29). Badanych poproszono o wypełnienie ankiety dotyczącej zmiennych demograficznych oraz kwestionariusza temperamentu FCZ-KT Zawadzkiego i Strelaua. Wyniki: Badani najczęściej wybierali specjalizację z zakresu chorób wewnętrznych (22%), chirurgii (18%) oraz pediatrii (11%). Wśród badanych studentów 2,5% nie podjęło ostatecznej decyzji co do wyboru specjalizacji. Specjalizację zabiegową preferowało 26% badanych, zaś niezabiegową 71%. Wykazano istnienie różnic cech temperamentu pomiędzy studentami preferującymi różne specjalizacje medyczne. Stwierdzono istotnie wyższe nasilenie cech temperamentu w skalach: Wytrzymałość (p=0,0036, d=0,63) oraz Aktywność (p=0,0292, d=0,63) w grupie studentów preferujących specjalizację z zakresu chirurgii w porównaniu z wybierającymi choroby wewnętrzne. Zaobserwowano istotne wyższe wartości przeciętne w zakresie dwóch skal: Żwawości (p=0,0083, d=0,5) oraz Wytrzymałości (p=0,0070, d=0,49) u studentów preferujących zabiegowe specjalizacje lekarskie w porównaniu z wybierającymi niezabiegowe. Wnioski: Studenci preferujący różne specjalizacje medyczne różnią się cechami temperamentu. Uzyskali różne wyniki w skalach Żwawość, Wytrzymałość i Aktywność. Uzyskane rezultaty mogą być wykorzystane w doradztwie zawodowym w zakresie wyboru specjalizacji lekarskiej.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 2; 73-85
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Styl życia studentów Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach w latach 2005 i 2020
    Lifestyle of students of Medical University of Silesia, Katowice, Poland, in years 2005 and 2020
    Autorzy:
    Klocek, Tomasz S.
    Witek, Przemysław
    Wawrzonkowski, Patryk
    Binek, Aleksandra
    Woźniak, Nadia
    Krzych, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2130430.pdf
    Data publikacji:
    2022-10-18
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    styl życia
    kwestionariusz
    studenci medycyny
    badanie przekrojowe
    lifestyle
    questionnaire
    medical students
    cross-sectional study
    Opis:
    WSTĘP: Styl życia jest szerokim pojęciem i ma duży wpływ na zdrowie. Zmienia się na przestrzeni czasu pod wpływem doniesień naukowych, trendów społecznych i indywidualnych uwarunkowań. Celem pracy było międzypokoleniowe porównanie stylu życia studentów Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach (SUM). MATERIAŁ I METODY: Badanie przekrojowe przeprowadzono z wykorzystaniem autorskiego kwestionariusza. W badaniu uczestniczyły dwie grupy liczące po 221 osób, studenci kierunków medycznych w latach 2003–2005 i w roku 2020. Do oceny stylu życia użyto rekomendacji Światowej Organizacji Zdrowia, a zmienne zaklasyfikowano jako ,,zdrowy nawyk” lub ,,niezdrowy nawyk”. WYNIKI: Studenci w roku 2020 wykazywali ,,zdrowsze” zachowania w porównaniu ze studentami z lat 2003–2005, jeśli chodzi o regularność spożywania posiłków (p = 0,02), rzadsze spożycie posiłków z dużą zawartością soli kuchennej (p = 0,03), częstsze spożycie warzyw i owoców (p < 0,01) oraz dłuższy sen (p < 0,01); zwiększyły się natomiast używanie kofeiny (p = 0,02), częstość spożywania napojów alkoholowych (p = 0,04) oraz liczba osób odczuwających stres (p < 0,01), który dla większości był destabilizujący (p < 0,01). WNIOSKI: Styl życia studentów kierunków medycznych na przestrzeni 15 lat poprawił się w zakresie nawyków żywieniowych. Zmiany niekorzystne dotyczą spożycia alkoholu i odczuwania stresu.
    INTRODUCTION: Lifestyle is a broad concept with a large impact on health. It changes over time under the influence of scientific reports, social trends and individual conditions. The aim of this study was to make an intergenerational comparison of the lifestyle of students of the Medical University of Silesia, Katowice, Poland. MATERIAL AND METHODS: A cross-sectional study was conducted using the author’s own questionnaire. Two groups of 221 subjects each, medical students in 2003–2005 and 2020, participated in the study. Recommendations of the World Health Organization were used to assess lifestyle and the variables were classified as “healthy” or “unhealthy”. RESULTS: The students in 2020 exhibited “healthier” behaviors compared to the students in 2003–2005 in terms of the regularity of meals (p = 0.02), less frequent consumption of meals with a high salt content (p = 0.03), more frequent consumption of fruits and vegetables (p < 0.01) and longer sleep periods (p < 0.01). In contrast, caffeine use (p = 0.02), the frequency of alcoholic beverage consumption (p = 0.04) and the number of people experiencing stress (p < 0.01), which was destabilizing for most (p < 0.01), increased. CONCLUSIONS: The lifestyle of medical students improved over 15 years in terms of eating habits. Unfavorable changes are related to alcohol consumption and perceived stress.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2022, 76; 112-117
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The teaching of medical informatics to medical students including a retrospective evaluation
    Autorzy:
    Lane, V.
    Whitehead, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/332904.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Uniwersytet Śląski. Wydział Informatyki i Nauki o Materiałach. Instytut Informatyki. Zakład Systemów Komputerowych
    Tematy:
    studenci medycyny
    informatyka medyczna
    edukacja
    lekarze
    retrospektywna ocena
    medical students
    medical informatics
    education
    doctors
    retrospective evaluation
    Opis:
    It is commonly suggested that (i) Information and Communication Technology (ICT) is essential for the delivery of quality healthcare [17], and (ii) the role of doctors is crucial in the implementation of ICT-based systems in hospitals and in general practice. Based on these two premises, this paper argues for a medical informatics course for medical students. The paper outlines the content of a one-semester elective in medical informatics that was presented over eight academic years. The course pre-dates the recommendations of the International Medical Informatics Association, IMIA [7]. Nevertheless, it is compatible with the recommendations of IMIA and also with the earlier findings of the EDUCTRA study [5]. The principles formulated in this paper are presented in order to help other educationalists (i) to obtain insights and (ii) thence to assist them to engineer medical informatics changes into their medical school environments. Each time that the course was presented, participants were asked for their evaluation of the course [9]. These views were favourable. It was thought that a follow-up survey of these same respondents - now practising doctors, some of whom took the course 10 years ago - might give further insights into the relevance and value of this course. The views of these practising doctors are presented within the paper.
    Źródło:
    Journal of Medical Informatics & Technologies; 2002, 3; MI109-117
    1642-6037
    Pojawia się w:
    Journal of Medical Informatics & Technologies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Attitude towards physical activity in future physicians from Germany and Italy. A preliminary report
    Podejście do aktywności fizycznej wśród przyszłych niemieckich i włoskich lekarzy. Doniesienie wstępne
    Autorzy:
    Zeńczak-Praga, K.
    Pluto-Prondzinska, J.
    Zgorzalewicz-Stachowiak, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2052695.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
    Tematy:
    physical activity
    medical students
    medical education
    Germany
    Italy
    aktywność fizyczna
    studenci medycyny
    edukacja medyczna
    Niemcy
    Włochy
    Opis:
    Background. By leading a healthy lifestyle, medical students exert a positive influence on themselves and their future patients. The aim of the study was to compare the attitudes towards physical activity in future German and Italian physicians. Material and methods. The study involved 100 Italian and 100 German students aged from 19 to 24 years old. The research findings were drawn from Eurobarometer 72.3, which surveyed the participants on a set of questions regarding their physical activity. The chisquared test (ᵪ2) and the Mann–Whitney U test were used for the statistical analysis. Results. Only 4% students demonstrated high physical activity index. The Italian students usually practised sports outdoors (30% men and 26% women) or at a fitness centre (52% men and 30% women), whereas the German students exercised at a fitness centre (40% males and 64% females) or at university facilities (30% males and 24% females). There were some statistically significant values (p=0.000398). The most common factors that caused physical inactivity in medical students from both nations included: lack of time, no friends to do sports with, no sense of purposefulness of exercise and aversion to competition (p=0.000009). The German participants were more interested in sports than their Italian peers (p=0.000018). Conclusions. Medicinal students should be more physically active because they will promote a healthy lifestyle when counselling their patients. Free access to sports grounds at the university might also encourage them to spend more their leisure time actively.
    Wprowadzenie. Studenci medycyny prowadząc zdrowy styl życia korzystnie wpływają na zdrowie swoje jak i na swoich przyszłych pacjentów. Celem badań było porównanie postaw wobec aktywności fizycznej wśród przyszłych niemieckich i włoskich lekarzy. Materiał i metody. Do badań włączono 100 włoskich i 100 niemieckich studentów w wieku 19-24 lat. Posłużono się kwestionariuszem Eurobarometer 72.3, gdzie respondenci odpowiedzieli na kilka pytań związanych ze swoją aktywnością fizyczną. Do analizy statystycznej użyto testy chi-kwadrat oraz Manna-Whitneya. Wyniki. Wysoką aktywność fizyczną prezentowało jedynie 4% wszystkich ankietowanych. Przyszli włoscy lekarze zazwyczaj uprawiali sport na świeżym powietrzu (30% mężczyzn i 26% kobiet) lub w fitness klubach (52% mężczyzn i 30% kobiet), podczas gdy niemieccy także w ostatnim miejscu (40% mężczyzn i 64% kobiet) lub na uczelni (30% mężczyzn i 24% kobiet). Te zależności były także istotne statystycznie (p=0,000398). Najczęstsze przyczyny powodujące ograniczoną aktywność fizyczną wśród studentów medycyny obu nacji to : brak czasu lub kolegów z którymi można uprawiać sport a nawet poczucia celowości wykonywania ćwiczeń oraz niechęć do współzawodnictwa (p=0,000009). Niemieccy ankietowani byli również bardziej zainteresowani sportem niż ich włoscy rówieśnicy (p=0,000018). Wnioski. Studenci medycyny powinni być bardziej aktywni fizyczni ponieważ są zobowiązani do promowania zdrowego stylu życia podczas udzielania porad pacjentom. Darmowy dostęp do obiektów sportowych na uczelni może ich zachęcić do częstszego aktywnego spędzania czasu wolnego.
    Źródło:
    Health Problems of Civilization; 2017, 11, 3; 142-149
    2353-6942
    2354-0265
    Pojawia się w:
    Health Problems of Civilization
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Japanese Experience of Communication Training in Ukrainian Higher Medical Education during the COVID-19 Quarantine Period
    Japońskie doświadczenie w szkoleniu komunikacyjnym w ukraińskim wyższym szkolnictwie medycznym w okresie kwarantanny COVID-19
    Autorzy:
    Hutor, Liubov
    Sodomora, Pavlo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33931466.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    communication training
    digital storytelling
    medical students
    Japan
    Ukraine
    szkolenie z komunikacji
    cyfrowe opowieści
    studenci medycyny
    Japonia
    Ukraina
    Opis:
    The article aims at implementing Japanese experience of communication training by means of digital storytelling (DST) at Danylo Halytsky Lviv National Medical University under conditions of COVID-19 quarantine and distance learning. The paper studies and discusses the effectiveness of DST-based training and evaluation technique in the development of communication skills. The research involved 76 first- (N = 38) and second-year medical students (N = 38). The evaluation of DST skills was performed by ten criteria (8 structural, 2 stylistic) and occurred in three stages: introductory, developmental and final. Obtained data were statistically processed and analyzed. The research results were analyzed by (I) differences between groups, and (II) differences between stages. They indicate significant improvement of DST skills in both experimental groups at three research stages (p < 0.01). Rapid developmental dynamics of DST skills is primarily associated with better improvement of DST skills by structural criteria compared to stylistic in all participants (p < 0.01). This phenomenon indicates the requirement for further analysis and paying more attention to the development of lexical and grammar skills of medical students. Thus, the study confirmed the effectiveness of DST method in communication training and feasibility of its implementation in higher medical education as a tool of communication skills development.
    Celem przeprowadzonych badań było wdrożenie japońskich doświadczeń w szkoleniu komunikacyjnym za pomocą cyfrowych opowieści (digital storytelling, DST) we Lwowskim Narodowym Uniwersytecie Medycznym im. Danyła Halickiego w warunkach kwarantanny COVID-19 i uczenia się na odległość. W artykule omówiono skuteczność treningu i techniki ewaluacji opartej na DST w rozwoju umiejętności komunikacyjnych. W badaniu wzięło udział 76 studentów pierwszego (N = 38) i drugiego roku medycyny (N = 38). Ocena umiejętności DST dokonywana była według 10 kryteriów (8 strukturalnych, 2 stylistycznych) i przebiegała w trzech etapach: wstępnym, rozwojowym i końcowym. Uzyskane dane zostały przetworzone i przeanalizowane statystycznie. Wyniki badań analizowano za pomocą (I) różnic między grupami i (II) różnic między etapami. Wskazują one na istotną poprawę umiejętności DST w obu grupach eksperymentalnych na trzech etapach badawczych (p < 0,01). Szybka dynamika rozwoju umiejętności DST wiąże się przede wszystkim z lepszą poprawą umiejętności DST według kryteriów strukturalnych w porównaniu z kryteriami stylistycznymi u wszystkich uczestników (p < 0,01). Zjawisko to wskazuje na konieczność dalszej analizy i zwrócenia większej uwagi na rozwój umiejętności leksykalnych i gramatycznych studentów medycyny. Badani potwierdzili skuteczność metody DST w treningu komunikacyjnym i możliwość jej zastosowania w wyższej edukacji medycznej jako narzędzia rozwoju umiejętności komunikacyjnych.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2022, 35, 1; 149-163
    0867-2040
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The impact of interpersonal relationships on mental health of Polish medical students
    Wpływ relacji międzyludzkich na zdrowie psychiczne studentów medycyny w Polsce
    Autorzy:
    Limanówka, Piotr
    Kuca, Julia
    Laska, Julia
    Łacwik, Julia
    Szczuraszyk, Aleksandra
    Kasperczyk, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40707654.pdf
    Data publikacji:
    2024-06-28
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    depression
    anxiety
    mental health
    sleepiness
    medical students
    interpersonal relations
    depresja
    lęk
    zdrowie psychiczne
    senność
    studenci medycyny
    relacje międzyludzkie
    Opis:
    INTRODUCTION: Interpersonal relations significantly impact our well-being and mental health. They are also crucial among students, especially when they start living independently in a new social environment. The study aimed to determine the impact of relations on the occurrence of depression, anxiety, and drowsiness among medical students in Poland. MATERIAL AND METHODS: An online questionnaire was created, consisting of four parts: the authors’ questionnaire on interpersonal relations, the Beck Depression Inventory (BDI), the Generalized Anxiety Disorder 7-item Scale (GAD-7), and the Epworth Sleepiness Scale (ESS). The results were analyzed using STATISTICA software. RESULTS: 2339 completed questionnaires were obtained. 69.75% of the subjects had good/rather good relations with their co-tenants, and 5.04% – had bad/definitely bad. 85% of the participants had good relations with their parents. 65.63% of the respondents were satisfied with their social relationships; in addition, 71.91% of respondents were satisfied with their relationships with their friends. Poor relations with family and co-tenants, and poor social and friend relationships were linked to higher levels of depression, anxiety, and sleepiness. This phenomenon was particularly evident among introverts. CONCLUSIONS: Identifying the risk factors could significantly improve the prevention, diagnosis, and treatment of mental disorders in this group. Supporting students and paying greater attention to social competencies equally with medical knowledge acquired by them would be highly recommended.
    WSTĘP: Relacje międzyludzkie znacząco wpływają na nasze samopoczucie i zdrowie psychiczne. Są one również kluczowe wśród studentów, zwłaszcza gdy zaczynają żyć niezależnie w nowym środowisku społecznym. Badanie miało na celu określenie wpływu relacji na występowanie depresji, lęku i senności wśród studentów medycyny w Polsce. MATERIAŁ I METODY: Utworzono kwestionariusz online, składający się z czterech części: autorskiego kwestionariusza na temat relacji międzyludzkich, Skali depresji Becka (Beck Depression Inventory – BDI), Kwestionariusza lęku uogólnionego (Generalized Anxiety Disorder 7-item Scale – GAD-7) oraz Skali senności Epwortha (Epworth Sleepiness Scale – ESS). Wyniki zostały przeanalizowane z użyciem oprogramowania STATISTICA. WYNIKI: Uzyskano 2339 wypełnionych kwestionariuszy. 69,75% badanych miało dobre/raczej dobre relacje ze współlokatorami, a 5,04% – złe/zdecydowanie złe. 85% uczestników miało dobre relacje z rodzicami. 65,63% respondentów było zadowolonych ze swoich relacji społecznych, dodatkowo 71,91% badanych było usatysfakcjonowanych z relacji ze swoimi przyjaciółmi. Złe relacje z rodziną i współlokatorami oraz słabe relacje społeczne i przyjacielskie były powiązane z wyższym poziomem depresji, lęku i senności. Zjawisko to było szczególnie widoczne wśród osób introwertycznych. WNIOSKI: Identyfikacja czynników ryzyka może znacznie poprawić zapobieganie, diagnozowanie i leczenie zaburzeń psychicznych w tej grupie. Zaleca się wspieranie studentów i zwracanie większej uwagi na zdobywanie przez nich kompetencji społecznych na równi z wiedzą medyczną.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2024, 78; 155-166
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Empatia studentów wydziału lekarskiego i jej związek z preferowaną specjalizacją medyczną
    Medical students empathy and their career preference
    Autorzy:
    Pawełczyk, Agnieszka
    Pawełczyk, Tomasz
    Bielecki, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945555.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    career planning
    empathy
    empatia
    kształcenie podyplomowe
    medical specialty
    medical students
    planowanie kariery
    post-graduate training
    specjalizacja lekarska
    studenci medycyny
    Opis:
    Aim of paper: The aim of our study was to determine, if there is any correlation between medical students’ level of empathy and their preferred medical specialty. Material and methods: One hundred and ninety-nine students of Medical Faculty of £ódŸ Medical University were included in the study. There were 124 females and 75 males; 45.23% were 5th year students, 54.77% were 6th year students; their mean age was 24.07 years (SD=0.92). Subjects included in the study were asked to fill in a psychological test and a questionnaire with demographic data. Empathy was tested using the Empathy Understanding Questionnaire by A. Wêgliñski. Statistical analyinnysis included the two-factor variance analysis using post hoc Tukey tests. Results: The study revealed significant gender-dependent differences in empathy level (F=4.755; df=1; p=0.0305) and interaction of gender and preferred medical specialty in the field of influence on empathy level (F=2.138; df=7; p=0.0417). No significant association was noticed between empathy level and preferred specialty, although statistical analysis of test results almost reached statistical significance (F=2.001; df=7; p=0.0571). Male medical students declaring a preference for surgery show a significantly lower empathy than female medical students who prefer specialization in psychiatry, internal medicine, both in basic medical care and in hospital setting. Conclusions: Our results confirm a correlation of medical students’ empathy level and their gender, as well as between gender and preferred medical specialty. Male students who preferred surgery had significantly lower empathy level than female students who wanted to pursue a career in psychiatry and internal medicine.
    Cel pracy: Celem naszych badań była odpowiedź na pytanie, czy istnieje związek pomiędzy poziomem empatii studentów wydziału lekarskiego a preferowaną przez nich specjalizacją medyczną. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 199 studentów Wydziału Lekarskiego UM w Łodzi, w tym 124 kobiety i 75 mężczyzn. W grupie badanych 45,23% było na roku V a 54,77% na roku VI. Średni wiek osób badanych wynosił 24,07 roku (SD=0,92). Poproszono ich o wypełnienie testu psychologicznego oraz ankiety z danymi demograficznymi. Empatię badano za pomocą Kwestionariusza Rozumienia Empatycznego A. Węglińskiego. W analizie statystycznej wykorzystano dwuczynnikową analizę wariancji z testami post hoc zaproponowanymi przez Tukeya. Wyniki: Przeprowadzone badania wykazały istnienie statystycznie istotnych różnic poziomu empatii w zależności od płci badanych (F=4,755; df=1; p=0,0305) oraz interakcję płci i wybieranej specjalizacji w zakresie wpływu na poziom empatii (F=2,138; df=7; p=0,0417). Nie stwierdzono istotnych związków pomiędzy poziomem empatii a preferowaną przez studentów specjalizacją medyczną, choć wartości statystyk testowych osiągały poziomy bliskie istotności (F=2,001; df=7; p=0,0571). Udowodniono, iż studenci - mężczyźni, deklarujący chęć wyboru chirurgii wykazują istotnie mniejszą empatię od studentek - kobiet preferujących specjalizację z psychiatrii, chorób wewnętrznych w podstawowej opiece zdrowotnej lub szpitalu. Wnioski: Wyniki badania potwierdzają istnienie związku pomiędzy poziomem empatii studentów wydziału lekarskiego a płcią badanych i wskazują na istnienie interakcji pomiędzy płcią a wybieraną specjalizacją. Studenci preferujący chirurgię charakteryzują się istotnie niższym poziomem empatii niż studentki pragnące specjalizować się w zakresie psychiatrii i chorób wewnętrznych.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2007, 7, 3; 138-143
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Inteligencja emocjonalna a preferowana specjalizacja medyczna – wyniki badania empirycznego
    Emotional intelligence and medical specialty preference – findings from the empirical study
    Autorzy:
    Pawełczyk, Agnieszka
    Kotlicka‑Antczak, Magdalena
    Śmigielski, Janusz
    Pawełczyk, Tomasz
    Rabe‑Jabłońska, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943419.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    emotional intelligence
    medical specialty
    medical specialty preference
    medical students
    postgraduate education
    inteligencja emocjonalna
    kształcenie podyplomowe
    specjalizacja lekarska
    studenci medycyny
    wybór specjalizacji
    Opis:
    Aim of the study: Literature emphasizes a positive impact of emotional intelligence on interpersonal and communication skills, the doctor‑patient relationship, and the level of empathy. On the other hand, few research studies dealing with the correlation between emotional intelligence and medical specialty choice or preference are available. Our research was aimed at checking if there are differences in the ability to perceive and identify emotions according to facial expression (one of the dimensions of emotional intelligence) between students preferring different medical specialties. Method: The research involved 251 six‑year students of the Medical Faculty, Medical University of Łódź. The examined group consisted of 174 women (69.33%) and 77 men (30.67%). The subjects’ average age was 24.7 years. The surgical specialty was preferred by 44 women (28.21%) and 43 men (58.11%), non‑surgical by 112 women (71.79%) and 31 men (41.89%). The subjects were asked to fill in a questionnaire with demographic data (gender, age, preferred specialty) and the Emotional Intelligence Scale – Faces (SIE‑T) by Matczak, Piekarska and Studniarek. Results: Men significantly more frequently chose surgical specialty (58.11%), as compared to women (28.21%); chi2=19.08, p<0.001. No significant differences were found in SIE‑T results between women and men who study at the 6th year of the Medical Faculty; Mann‑Whitney U= 0.81, p>0.05. Similarly, no differences were found betweenthe students preferring surgical and non‑surgical procedures; Mann‑WhitneyU= ‑0.93, p>0.05. Results: Male and female students of the Medical Faculty do not differ in the level of emotional intelligence. Emotional intelligence does not differentiate the students preferring surgical and non‑surgical specialties.
    Cel pracy: W literaturze podkreśla się pozytywny wpływ inteligencji emocjonalnej na zdolności interpersonalne i komunikacyjne, na relację lekarza z pacjentem oraz poziom empatii. Jednocześnie dostępnych jest niewiele prac badawczych poświęconych zależności pomiędzy inteligencją emocjonalną a wybieraną lub preferowaną specjalizacją lekarską. Celem naszej pracy było sprawdzenie, czy istnieją różnice w zdolności spostrzegania i identyfikowania emocji na podstawie wyrazu twarzy (jeden z wymiarów inteligencji emocjonalnej) pomiędzy studentami preferującymi różne specjalizacje medyczne. Metoda: Badanie przeprowadzono z udziałem 251 studentów VI roku Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Badana grupa składała się ze 174 kobiet (69,33%) i 77 mężczyzn (30,67%). Średni wiek osób badanych wynosił 24,7 roku. Specjalizację zabiegową preferowały 44 kobiety (28,21%) i 43 mężczyzn (58,11%), niezabiegową – 112 kobiet (71,79%) i 31 mężczyzn (41,89%). Badanych poproszono o wypełnienie kwestionariusza z danymi demograficznymi (płeć, wiek, preferowana specjalizacja) oraz Skali Inteligencji Emocjonalnej – Twarze (SIE‑T) Matczak, Piekarskiej i Studniarek. Wyniki: Mężczyźni istotnie częściej wybierali specjalizację zabiegową (58,11%) niż kobiety (28,21%); chi2=19,08, p<0,001. Nie stwierdzono istotnych różnic w wynikach SIE‑T pomiędzy kobietami i mężczyznami studiującymi na VI roku Wydziału Lekarskiego; UManna‑Whitneya= 0,81, p>0,05. Nie odnotowano także różnic pomiędzy studentami preferującymi specjalizacje zabiegowe i niezabiegowe; UManna‑Whitneya= ‑0,93, p>0,05. Wnioski: Studenci i studentki Wydziału Lekarskiego nie różnią się poziomem inteligencji emocjonalnej. Inteligencja emocjonalna nie różnicuje studentów preferujących specjalizacje zabiegowe i niezabiegowe.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 2; 96-101
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Style radzenia sobie ze stresem i poziom poczucia własnej skuteczności u studentów VI roku medycyny Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
    Styles of coping with stress and level of sense of self-efficacy among VI year medical students of Medical University of Silesia in Katowice
    Autorzy:
    Borek, Irena
    Drzastwa, Witold J.
    Matuszewska-Zbrońska, Hanna
    Oleksiak, Aleksandra
    Bujak-Rosenbeiger, Ewa
    Mizgała, Elżbieta
    Lewandowski, Dominik
    Karpe, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/765512.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    choice of specialization
    coping styles with stress
    medical students
    poczucie własnej skuteczności
    sense of self-efficacy
    studenci medycyny
    style radzenia sobie ze stresem
    wybór specjalizacji
    Opis:
    INTRODUCTION: The medical profession belongs to those professions having one of the highest levels of stress. The aim of the work was to define the styles of coping with stress and the level of sense of self-efficacy and to establish the dependencies of the factors mentioned by students of medicine. MATERIAL AND METHODS: The survey study included a group of 184 VI year students of medicine. The following were used: Questionnaire for coping in stressful situations CISS, Generalized self-efficacy scale – GSES, authors’ own multiple-choice research questionnaire for the specialization of medicine. Analysis was conducted using the statistical package for IBM, SPSS Statistics 22. RESULTS: Among the 184 surveyed students, there were 122 women and 62 men. 57 people considered the choice of family medicine as their target specialization and 127 subjects chose other specializations. More than half of the students had a task-oriented style of coping, among 32% the the evasion style dominated and 14.6% of the emotional style, equally in men and women. There were no inter-group differences in the styles of coping with stress. CONCLUSIONS: 1. Medical students, regardless of their choice of specialization, have a task style of coping with stress and a high level of self-efficacy. 2. Students with higher levels of self-efficacy often display the task style of coping with stress and engage in seeking social contacts. 3. Students choosing a specialization other than family medicine had a significantly higher sense of self-efficacy. 4. A high level of self-efficacy and task style of coping with stress as part of the personality profile of a future doctor may indicate the possibility of better functioning in the profession.
    WSTĘP: Zawód lekarza należy do profesji cechujących się jednym z najwyższych wskaźników poziomu stresu. Celem pracy było określenie stylów radzenia sobie ze stresem i poziomu poczucia własnej skuteczności oraz ustalenie zależności wymienionych czynników u studentów VI roku medycyny. MATERIAŁ I METODY: Badaniem ankietowym objęto grupę 184 studentów VI roku medycyny SUM w Katowicach. Zastosowano Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych – CISS, Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności – GSES, autorską ankietę badania wyboru specjalizacji medycznej. Analizę przeprowadzono za pomocą pakietu statystycznego IBM SPSS Statistics 22. WYNIKI: Spośród 184 badanych studentów (122 kobiety i 62 mężczyzn) 57 osób rozważało wybór medycyny rodzinnej jako specjalizacji docelowej, a 127 wybrało inne specjalizacje. Ponad połowa studentów charakteryzowała się stylem zadaniowym radzenia sobie ze stresem, u 32% dominował styl unikowy, a u 14,6% styl emocjonalny, w równym stopniu u kobiet i mężczyzn. Nie stwierdzono różnic międzygrupowych w stylach radzenia sobie ze stresem. WNIOSKI: 1. Studenci medycyny, niezależnie od wyboru specjalizacji, w większości charakteryzują się zadaniowym stylem radzenia sobie ze stresem i wysokim poziomem poczucia własnej skuteczności. 2. Badani studenci o wyższym poziomie poczucia własnej skuteczności częściej radzą sobie ze stresem w sposób zadaniowy i angażują się w poszukiwanie kontaktów towarzyskich. 3. Studenci wybierający specjalizację inną niż medycyna rodzinna charakteryzują się istotnie wyższym poczuciem własnej skuteczności. 4. Wysoki poziom poczucia własnej skuteczności i zadaniowy styl radzenia sobie ze stresem, jako elementy profilu osobowościowego przyszłego lekarza, mogą wskazywać na możliwości lepszego funkcjonowania w zawodzie.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2016, 70; 229-235
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestrzeganie procedur higienicznych przez studentów wydziału lekarskiego
    Compliance with hygiene procedures among medical faculty students
    Autorzy:
    Kawalec, Anna
    Kawalec, Agata
    Pawlas, Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2166211.pdf
    Data publikacji:
    2015-01-09
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    higiena rąk
    Dezynfekcja
    zalecenia dla personelu medycznego
    zakażenia szpitalne
    studenci medycyny
    stetoskop
    hand hygiene
    disinfection
    recommendations for healthcare workers
    healthcare-associated infections
    medical students
    stethoscope
    Opis:
    Wstęp: Wiele zakażeń szpitalnych przenoszonych jest przez ręce personelu medycznego, które są aktywną drogą transmisji patogenów z pacjenta na pacjenta oraz w obrębie środowiska szpitalnego. Prawidłowa higiena rąk jest najprostszą i najtańszą metodą walki z tymi zakażeniami. Celem pracy było sprawdzenie stopnia przestrzegania procedur higienicznych w środowisku szpitalnym przez studentów Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu. Materiał i metody: Przeprowadzono anonimową ankietę wśród 112-osobowej grupy studentów. Ankieta zawierała pytania dotyczące częstości dezynfekcji rąk i stetoskopu oraz zmiany odzieży ochronnej na czystą, przestrzegania zaleceń dla personelu medycznego, a także subiektywnej oceny dostępności środków dezynfekujących w szpitalu. Wyniki: W wyniku przeprowadzonej ankiety stwierdzono, że 35,7% studentów nie dezynfekuje rąk przed każdym badaniem pacjenta, a jako główną przyczynę 90% z nich podaje ograniczony dostęp do środków dezynfekujących. W czasie studiów 93,8% zostało przeszkolonych w zakresie higieny rąk. Dostępność środków dezynfekujących w szpitalach przez 34,82% jest oceniana jako dobra lub raczej dobra, chociaż 62,5% zwraca uwagę, że dozowniki na salach często są puste. Zalecenia dla personelu medycznego w zakresie fartuchów z krótkim rękawem przestrzega 66,9% studentów, a nienoszenia na rękach zegarka lub biżuterii – 52,68%. Połowa ankietowanych studentów (50%) pierze fartuch rzadziej niż raz w tygodniu, a stetoskop każdorazowo przed badaniem pacjenta dezynfekuje 15,18% badanych (nie robi tego wcale 9,82%). Wnioski: Mimo odbytego przeszkolenia wciąż duży odsetek studentów nie przestrzega procedur higieny rąk. Podstawowe znaczenie ma kształtowanie nawyków higienicznych przyszłych lekarzy podczas zajęć klinicznych i zapewnienie w środowisku szpitalnym łatwego dostępu do środków dezynfekujących. Med. Pr. 2014;65(5):593–599
    Background: Many of the healthcare-associated infections (HCAIs) are transmitted by healthcare workers’ hands, which actively contributes to transferring pathogens from patient to patient and within the healthcare environment. Hand hygiene is the easiest and cheapest method for preventing HCAIs. The article presents the compliance with hygiene procedures in a group of medical students of the Wroclaw Medical University. Material and Methods: The anonymous survey was conducted among 112 students. The survey included questions about the frequency of disinfection of hands and stethoscopes, changing clothes into clean ones, compliance with recommendations for healthcare workers, as well as subjective assessment of the availability of disinfectants in the hospital. Results: The results of the survey revealed that 35.7% of students did not disinfect their hands before each patient’s examination, 90% of them indicated limited access to disinfectants as the most important reason. The majority (93.8%) of respondents were trained in hand hygiene. In 34.82% the availability of disinfectants in hospitals was assesed as good, 62.5% of respondents drew attention to the fact that the dispensers were often empty. Compliance with recommendations for healthcare workers: 66.9% posessed white coat with short sleeves, 52.68% wore wristwatch or jewelery on their hands, 50% of students laundered white coat less frequently than once a week, 9.82% did not disinfect their stethoscope at all, 15.18% did that before each patient’s examination. Conclusions: Students compliance with hand hygiene now and in their future work as doctors is the easiest method for preventing HCAIs. Providing easy access to disinfectants in the hospital environment and shaping hygiene habits during clinical activities play an essential role. Med Pr 2014;65(5):593–599
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2014, 65, 5; 593-599
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przegląd badań prospektywnych na temat stanu zdrowia psychicznego oraz jakości życia lekarzy i studentów medycyny
    The review of prospective studies on mental health and the quality of life of physicians and medical students
    Autorzy:
    Szemik, Szymon
    Gajda, Maksymilian
    Kowalska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2085586.pdf
    Data publikacji:
    2020-07-24
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    stan zdrowia
    jakość życia
    lekarze
    studenci medycyny
    problemy zdrowia psychicznego
    prospektywne badania kohortowe
    health status
    quality of life
    physicians
    medical students
    mental health problems
    prospective cohort studies
    Opis:
    Determinanty psychospołeczne odgrywają istotną rolę w kształtowaniu zdrowia psychicznego oraz jakości życia pracowników, w tym lekarzy. W niniejszym przeglądzie piśmiennictwa wykazano, że problemy zdrowia psychicznego lekarzy przejawiają się w postaci zespołu przewlekłego zmęczenia oraz wypalenia zawodowego i mają związek z przewlekłym narażeniem na stres w pracy. Ponadto opublikowane dane wskazują, że do najistotniejszych problemów zdrowia psychicznego studentów medycyny oraz młodych lekarzy należą: uzależnienie od alkoholu oraz ryzykowny sposób jego konsumpcji, depresja, a także potencjalne zachowania samobójcze. Omówione w pracy badania mające na celu identyfikację stanu zdrowia psychicznego i jakości życia lekarzy oraz ich uwarunkowań były prowadzone głównie na podstawie obserwacji prospektywnych, dających możliwość śledzenia zmian w czasie.
    Psychosocial determinants play a significant role in shaping mental health and the quality of life of workers, including physicians. The results of the presented review indicate that mental health problems of physicians are particularly manifested by chronic fatigue syndrome and burnout syndrome, and are related to chronic stress exposure at the workplace. Moreover, published data suggest that the most important mental health problems of medical students and young doctors include alcohol addiction and risky alcohol consumption, depression, and potential suicidal ideation. The studies on mental health and the quality of life of physicians, including their determinants, as presented in this paper, were mostly conducted on the basis of prospective observations that enable the tracking of changes over time.
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2020, 71, 4; 483-491
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem tajemnicy psychiatrycznej w kontekście dostępu pracowników niemedycznych do informacji o pacjencie
    The problem of psychiatric confidentiality in the context of non-medical staff access to patient information
    Autorzy:
    Kmieciak, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944251.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    medical confidentiality
    medical documentation
    medical students
    mystery of the profession of psychologist
    patient rights
    psychiatric confidentiality
    dokumentacja medyczna
    prawa pacjenta
    studenci medycyny
    tajemnica lekarska
    tajemnica psychiatryczna
    tajemnica w zawodzie psychologa
    Opis:
    Medical confidentiality is a phenomenon that has special meaning. Since the time of Hippocrates, it has been emphasized that the physician is responsible for the protection of patient information. As a result, a therapeutic relationship may be built. In the Polish law, psychiatric confidentiality has been presented in an even more distinctive way: it is emphasized that the psychiatrist may not post information regarding the patient’s admission of her/his fault. According to the Law on Mental Health Protection, all persons involved in the therapeutic process are obliged to keep the information secret. However, do these provisions apply also to employees cooperating with the hospital? More and more such people: security guards, catering staff, hairdressers, perform their duties in the hospital ward. They have direct access to some information about the patient, such as her/his name, appearance and behaviour. The hospital administrative staff’s situation is similar. Furthermore, it is worth considering whether or not the medical confidentiality applies to medical students. The Polish law mentions only the presence of students during the medical examination conducted by a doctor. On what basis do students receive precise information about a given patient and a consent for an access to her/his medical records? These issues are particularly important in psychiatric practice. This article shows the importance of psychiatric confidentiality and the present challenges related to the reported problems (especially an access of students and non-medical employees to information about the patient) and contains proposed solutions.
    Tajemnica lekarska ma szczególne znaczenie. Już od czasów Hipokratesa podkreśla się, że lekarz odpowiada za ochronę informacji na temat pacjenta – dzięki temu może dojść do zbudowania relacji terapeutycznej. W polskim prawie tajemnica psychiatryczna została ukazana w sposób jeszcze bardziej doniosły: zaznacza się, iż psychiatra nie może zamieszczać informacji dotyczących przyznania się pacjenta do winy. Jak precyzuje Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego, do zachowania tajemnicy są zobowiązane wszystkie osoby biorące udział w postępowaniu terapeutycznym. Czy przepisy te obejmują również pracowników współpracujących ze szpitalem? Coraz więcej takich ludzi (ochroniarzy, pracowników firm cateringowych, fryzjerów) wykonuje swoje obowiązki na terenie oddziału szpitalnego. Mają oni bezpośredni dostęp do części informacji na temat pacjenta – jego imienia, wyglądu, zachowania. W podobnej sytuacji są pracownicy administracyjni szpitala. Ponadto warto rozważyć, czy tajemnica lekarska obowiązuje studentów medycyny. W polskim prawie jest mowa jedynie o obecności studentów w trakcie badania prowadzonego przez lekarza. Na jakiej podstawie studenci otrzymują dokładne informacje o chorym i zgodę na wgląd w jego dokumentację medyczną? W praktyce psychiatrycznej zagadnienia te odgrywają szczególnie ważną rolę. Artykuł ukazuje znaczenie tajemnicy psychiatrycznej i współczesne wyzwania dotyczące sygnalizowanych problemów (przede wszystkim dostępu pracowników niemedycznych i studentów do informacji o pacjencie) oraz zawiera propozycje rozwiązań.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 1; 50-54
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Praktyka zawodowa i staż pracy w ochronie zdrowia a wiedza studentów kierunków medycznych o wybranych procedurach higieny rąk
    Work experience and seniority in health care vs. medical students’ knowledge of selected hand hygiene procedures
    Autorzy:
    Różańska, Anna
    Wójkowska-Mach, Jadwiga
    Bulanda, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2164258.pdf
    Data publikacji:
    2016-10-04
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    higiena rąk
    bezpieczeństwo i higiena pracy
    postępowanie poekspozycyjne
    studenci medycyny
    rekomendacje dla pracowników ochrony zdrowia
    ekspozycja zawodowa
    hand hygiene
    occupational safety and health
    post-exposure procedure
    medical students
    recommendations for healthcare workers
    occupational exposure
    Opis:
    Wstęp Higiena rąk jest podstawowym i najważniejszym elementem profilaktyki zakażeń. Celem prezentowanego badania była analiza wiedzy o higienie rąk wśród studentów wybranych kierunków medycznych Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w powiązaniu z ich doświadczeniem klinicznym i szkoleniami dotyczącymi zasad profilaktyki zakażeń oraz analiza oceny przez studentów zachowań personelu medycznego w zakresie przestrzegania higieny rąk. Materiał i metody Badanie przeprowadzono między październikiem a grudniem 2014 r. wśród 414 studentów, za pomocą anonimowego kwestionariusza złożonego z 14 pytań. Wyniki W pełni poprawnych odpowiedzi na pytanie o sytuacje wymagające higieny rąk udzieliło tylko 52,9% ankietowanych, a na pytanie o dobór środka do higieny rąk – 6,5%. Stopień poprawności odpowiedzi na pytania dotyczące higieny rąk nie korelował z płcią ankietowanych, uczestnictwem w szkoleniach przed praktykami klinicznymi ani zakresem tych szkoleń. Statystycznie istotną korelację stwierdzono w odniesieniu do roku, kierunku i trybu studiów. Stwierdzono, że wraz ze wzrostem doświadczenia klinicznego mniej ankietowanych deklarowało zgodność obserwowanej praktyki personelu medycznego z zaleceniami. Około 1/5 (22,9%) studentów stwierdziła, że praktyki kliniczne nie były poprzedzone żadnym szkoleniem dotyczącym higieny szpitalnej, a prawie 1/3 (28%) tych, które się odbywały, nie obejmowała zagadnień dotyczących higieny rąk. Według prawie połowy studentów na szkoleniach nie omawiano zagadnień ekspozycji zawodowej na czynniki biologiczne, tj. procedur zapobiegania zakażeniom przenoszonym drogą krwi. Wnioski W badaniu wykazano, że wiedza ankietowanych studentów dotycząca higieny rąk jest niezadowalająca oraz że niezbędna jest poprawa procesu kształcenia w tym zakresie na różnych etapach, zarówno w ramach przedmiotów podstawowych i klinicznych, jak i praktyk zawodowych. Med. Pr. 2016;67(5):623–633
    Background Hand hygiene (HH) is the most important element of infection prevention. The aim of the study was to analyze the level of HH knowledge among medical students of Jagiellonian University Medical College in correlation with their clinical experience and the presence and extent of trainings in hospital hygiene prior to internships, as well as with HH practice among medical staff perceived by students. Material and Methods The study was carried out in a group of 414 students from October to December, 2014. The questionnaire built of 14 questions was used as a study tool. Results Absolutely correct answers to questions about HH were given by 52.9%, and about HH technique by 6.5% of respondents. The degree of accuracy of answers to questions concerning HH did not correlate with the gender of the respondents or with the fact that work placement had been preceded by training in the field of HH or with its scope. A statistically significant correlation was found between the year, the field, and the type of the study. Students with greater professional practice, significantly less often claimed that medical workers comply with HH. Professional practice of 22.9% of students was not preceded by any training in the field of hospital hygiene and in 28% of cases training did not cover HH. Nearly half of the respondents declared that pre-internship training had not addressed the problem of occupational exposure to biological agents. Conclusions The results of the study shows that knowledge gained by students participating in the study was not satisfactory. Moreover, there is a need for improving the educational scheme in the discussed subject at all levels of basic and clinical subjects as well as during internships. Med Pr 2016;67(5):623–633
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2016, 67, 5; 623-633
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies