Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "residual strength" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Wpływ sposobu modyfikacji uwodnionego krzemianu sodu na efektywność zmian wytrzymałości końcowej masy formierskiej
    Effect of the way of modification of hydrated sodium silicate on the effectiveness of the changes in the residual strength of a moulding sand
    Autorzy:
    Baliński, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/391787.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Odlewnictwa
    Tematy:
    uwodniony krzemian sodu
    geopolimer
    masa formierska
    wytrzymałość końcowa
    hydrated sodium silicate
    geopolymer
    moulding sand
    residual strength
    Opis:
    Opisano wykorzystane w badaniach metody modyfikacji uwodnionego krzemianu sodu jako spoiwa krzemianowego masy formierskiej. Określono zmianę wytrzymałości końcowej masy formierskiej z zastosowanymi spoiwami krzemianowymi oraz efektywność zmian wytrzymałości końcowej w funkcji temperatury wygrzewania badanych próbek masy formierskiej. Stwierdzono, że najkorzystniejszym spoiwem w aspekcie zmiany wytrzymałości końcowej masy formierskiej jest spoiwo krzemianowe modyfikowane chemicznie dodatkiem organofunkcyjnym oraz spoiwo geopolimerowe, natomiast najkorzystniejszą efektywność zmian wytrzymałości końcowej masy formierskiej zapewnia spoiwo krzemianowe modyfikowane chemicznie dodatkiem organofunkcyjnym.
    The article discusses the ways of modification of hydrated sodium silicate as a silicate binder of moulding sands which were applied in the studies. It determines the change in the residual strength of the moulding sand with used silicate binders as well as the effectiveness of the changes in the residual strength as a function of the annealing temperature of the examined moulding sand samples. It was established that the most advantageous binder with regards to changes in the residual strength of the moulding sand is a silicate binder chemically modified with an organofunctional addition as well as a geopolymer binder, whereas the most beneficial effect of the changes in the residual strength of the moulding sand is ensured by a silicate binder chemically modified with an organofunctional addition.
    Źródło:
    Prace Instytutu Odlewnictwa; 2017, 57, 3; 161-168
    1899-2439
    Pojawia się w:
    Prace Instytutu Odlewnictwa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ wskaźnika struktury WB uwodnionego krzemianu sodu na wytrzymałość końcową masy formierskiej
    Influence of the structure index WB of the soluble sodium silicate on the residual strength of molding sand
    Autorzy:
    Baliński, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/391640.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Odlewnictwa
    Tematy:
    masa formierska
    uwodniony krzemian sodu
    struktura koloidalna
    wytrzymałość końcowa
    moulding sand
    soluble sodium silicate
    colloidal structure
    residual strength
    Opis:
    Przedstawiono wyniki badań wytrzymałości końcowej Rctk próbek masy formierskiej wykonanej ze stałym udziałem składników wiążących uwodnionego krzemianu sodu o różnej wartości wskaźnika struktury WB, utwardzanego w procesie estrowym. Zakres temperatury badań wynosił od 300°C do 1000°C, co 100°C. Stwierdzono istotną zależność pomiędzy wartością wskaźnika struktury WB i wytrzymałością końcową Rctk próbek masy formierskiej. Masy formierskie wykonane z udziałem uwodnionego krzemianu sodu o małej wartości wskaźnika struktury WB < 1,4 posiadają korzystniejsze właściwości związane z usuwaniem rdzenia z odlewu i odlewu z formy, w zakresie temperatury nagrzewania formy od około 600°C do około 900°C, w porównaniu do analogicznych właściwości w przypadku zastosowania uwodnionego krzemianu sodu charakteryzującego się wskaźnikiem struktury WB ≥ 1,4.
    Results of Rctk residual strength tests are presented for samples of moulding sands prepared with a stable content of soluble sodium silicate binding agents of different WB structure indicator values, hardened in the ester process. The test temperature range was 300°C to 1000°C, with 100°C steps. A notable relation between the WB structure indicator values and Rctk residual strength of moulding sand samples was observed. Moulding sands prepared with soluble sodium silicate with low values of WB structure indicator < 1.4 have more advantageous properties related to removing cores from castings and castings from moulds, in the mould heating temperature range from approx. 600°C to approx. 900°C, compared to similar properties when using soluble sodium silicate with a WB structure indicator of ≥ 1.4.
    Źródło:
    Prace Instytutu Odlewnictwa; 2015, T. 55, nr 1, 1; 3-9
    1899-2439
    Pojawia się w:
    Prace Instytutu Odlewnictwa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of bentonite addition on residual strength of microwave-hardened waterglass-containing moulding sands
    Autorzy:
    Stachowicz, M.
    Granat, K.
    Nowak, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/381138.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    moulding sand
    sodium waterglass
    bentonite
    residual strength
    microwave hardening
    masa formierska
    szkło wodne sodowe
    bentonit
    wytrzymałość końcowa
    hartowanie mikrofalowe
    Opis:
    The paper presents results of a preliminary research of the effect of bentonite addition on residual strength of microwave-hardened moulding sands, containing sodium waterglass. Strength was determined at ambient temperature, on cylindrical specimens baked in an oven. Moulding sands for examinations were based on high-silica sand with addition of 2.5 % of non-modified, domestic-made waterglass grade 145. The prepared standard cylindrical specimens were hardened using the innovative microwave heating process and next baked for 30 minutes at temp eratures between 100 and 1200 °C. Strength parameters of the specimens were determined on the specimens cooled-down to ambient temperature. The obtained results were compared with literature data to evaluate the effect of the applied hardening method and of the special additive on residual strength as a function of baking temperature. A favourable effect was found of both the innovative heating process and the applied bentonite addition.
    Źródło:
    Archives of Foundry Engineering; 2011, 11, 3 spec.; 199-204
    1897-3310
    2299-2944
    Pojawia się w:
    Archives of Foundry Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ dodatku α - Al2O3 na wytrzymałość resztkową utwardzanych mikrofalami mas formierskich ze szkłem wodnym
    Autorzy:
    Stachowicz, M.
    Granat, K.
    Nowak, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/382723.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    masa formierska
    szkło wodne sodowe
    tlenek aluminium Al2O3
    wytrzymałość resztkowa
    nagrzewanie mikrofalowe
    mould sand
    sodium water glass
    aluminium oxide
    residual strength
    microwave heating
    Opis:
    W artykule zaprezentowano wyniki badań wstępnych wpływu bezwęglowego dodatku - tlenku aluminium α - Al2O3 na wytrzymałość resztkową mas ze szkłem wodnym sodowym utwardzanych mikrofalami. Wytrzymałość oznaczano w temperaturze otoczenia na wygrzewanych w piecu próbkach walcowych. Masy do badań sporządzono na osnowie kwarcowej z dodatkiem 2,5% niemodyfikowanego, krajowego szkła wodnego gatunku 145. Wykonane z nich standardowe próbki walcowe utwardzano, stosując innowacyjny proces nagrzewania mikrofalowego, po czym wygrzewano przez 30 minut w temperaturach od 100 do 1200 °C. Po ostudzeniu do temperatury otoczenia określono parametry wytrzymałościowe wygrzewanych próbek. Otrzymane wyniki porównano z danymi literaturowymi oceniając wpływ zastosowanej w badaniach metody utwardzania oraz specjalnego dodatku na przebieg zmian wytrzymałości resztkowej w funkcji temperatury wygrzewania. Analizując wyniki badań stwierdzono pozytywny wpływ na wytrzymałość resztkową mas zarówno innowacyjnego procesu nagrzewania, jak również zastosowanego dodatku α - Al2O3.
    Źródło:
    Archives of Foundry Engineering; 2011, 11, 2 spec.; 203-208
    1897-3310
    2299-2944
    Pojawia się w:
    Archives of Foundry Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies