Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "culture-nature" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Uniqueness of Man in Nature and Some Examples of Its Questioning
Wyjątkowość człowieka w świecie i próby jej podważenia
Autorzy:
Słomka, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488212.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
człowiek
przyroda
kultura
altruizm
man
nature
culture
altruism
Opis:
Podkreślając cechy charakterystyczne dla kultury i świadomości człowieka, zwykle wylicza się: refleksję metafizyczną, zdolność samoświadomości, etyczną wrażliwość sumienia, doświadczenie estetyczne i doświadczenie religijne. Za pomocą nierównoważnych sformułowań akcentuje się rolę nauk nowożytnych w rozwoju człowieka czy podkreśla wagę altruizmu w ludzkich zachowaniach, które przez „bycie dla innych” transcendują biologiczne prawo walki o byt i ukazują bogatą rzeczywistość kultury upoważniającą do wypowiedzi o wyróżnionej roli człowieka w przyrodzie. Z drugiej strony człowiek pozostaje nadal elementem przyrody, podporządkowanym przez swą cielesność jej prawom fizycznym i biologicznym. Uwzględnienie tego faktu nie pozwala mówić o absolutnej transcendencji człowieka wobec przyrody, lecz tylko o względnej. W tej ostatniej istotna jest zarówno biologiczna więź człowieka z resztą przyrody, jak i kulturowe otwarcie na wartości ponadprzyrodnicze. Stwierdzenie współistnienia ciągłości fizycznej z nieciągłością ontologiczną w ewolucyjnym tłumaczeniu przyrody nie budzi dziś większych oporów. Tezy ontologicznej nie sposób uzasadnić definitywnie, gdyż rozumowanie redukcyjne prowadzi jedynie do probabilistycznych tłumaczeń. Nowych zwolenników będzie mogła zyskiwać także i teza przeciwstawna. Jej sympatykami będą zarówno te środowiska, które nie uznają różnicy między ontologiczną a naukową wersją ewolucjonizmu, jak i te, które dopuszczają możliwość przyszłego wypracowania nowej wersji monizmu, w której bezprzedmiotowe okaże się dotychczasowe przeciwstawienie między materializmem a spirytualizmem. Niezależnie od wyżej wymienionych szczegółów toczącej się debaty podkreślanie wyróżnionej roli człowieka w przyrodzie ciągle znajduje krytyków w kręgach wielu nurtów zależnie od przyjmowanych przez nich założeń metodologicznych czy deklaracji ontologicznych. Podstawową trudność tych tłumaczeń stanowi jednak brak adekwatnego do współczesnych danych wyjaśnienia tych cech psychizmu ludzkiego, w których wyraża się względna autonomia treści psychiki ludzkiej w stosunku do determinant biologicznych.
There are often mentioned specific features of human consciousness and culture: metaphysical reflection, ability of self-consciousness, moral sensitivity, aesthetical and religious experience. One can express the role of the similar contents, stressing the role of modern sciences in the human development or the worth of altruism in the acts of man, who—existing for others—transcends the biological struggle for existence revealing in such a way the rich world of culture that gives right to assert his unique role in the nature. On the other hand, man still remains the element of nature, by the corporeality subordinated to its physical and biological rules. Taking this fact into account, we are not permitted to speak about the absolute transcendence of man over nature but only about relative one. The latter consists in the biological bond of man with the rest of nature and his cultural openness toward supernatural values. There is also methodologically accepted confirmation for the thesis concerning the coexistence of physical continuity with ontological discontinuity in the evolutionary interpretation of nature. The ontological thesis surely can’t be definitively justified. Therefore, the opposite thesis will be also able to enlist new sympathisers. On the one hand, they would come from the groups that don’t acknowledge the difference between ontological and scientific form of evolutionism; on the other, they would occur among the thinkers capable of the future formulation of a new version of monism making the contemporary opposition between materialism and spiritualism totally pointless. Apart from above mentioned aspects of the debate, the statement emphasizing that man transcends nature is still being criticized by some intellectual circles depending on methodological presuppositions or ontological declarations. Nevertheless, the basic problem of these explanations consists in the lack of an interpretation of features of the human psyche, adequate to the actual data, that express the relative autonomy of the contents of the human psyche in reference to biological determinants.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2016, 64, 3; 39-57
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Study of Ioan Pavlo II about environmental culture
Poglądy Jana Pawła II na temat ochrony środowiska kultury
Autorzy:
NEDOBIICHYK, Liliya
RIDEI, Nataliia
MAKARCHUK, Bohdan
NEMNOGKO, Andriy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/456770.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski
Tematy:
ecological culture
morality
man
nature
religion
kultura ekologiczna
moralność
człowiek
przyroda
religia
Opis:
The theme of this article is ecological doctrine of the church in the person of Ioan Pavlo II on environmental culture of modernity, and its connection with education, morality, politics
Tematem niniejszego artykułu jest ekologiczna doktryna Kościoła propagowana przez Jana Pawła II, a w szczególności jego poglądy na współczesną kulturę i nowoczesność, jej związek z wykształceniem, moralnością i polityką
Źródło:
Edukacja-Technika-Informatyka; 2011, 2, 1; 344-347
2080-9069
Pojawia się w:
Edukacja-Technika-Informatyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personalism in the Lublin School of Philosophy (Card. Karol Wojtyła, Fr. Mieczysław A. Krąpiec)
Autorzy:
Duma, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507334.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
Lublin School of Philosophy
Karol Wojtyła
Mieczysław Krąpiec
personalism
philosophy
metaphysics
person
man
experience
nature
culture
Opis:
The article presents the conception of personalism and the understanding of human person developed by two Polish philosophers: Karol Wojtyła and Mieczysław A. Krąpiec, the framers and the main representatives of the Lublin School of Philosophy. The author comes to the following conclusions: (1) Wojtyła’s and Krąpiec’s conception of personalism comes from experience and seeks verification in experience; it does not accept any a priori explanations or theses, though it does not shy away from drawing upon different branches of knowledge in its attempts to broaden experience, being aware that not everything is given to immediate experiential perception; (2) Wojtyła’s and Krąpiec’s personalism wants to draw on the whole philosophical tradition, taking into account, at the same time, the findings of different sciences of man or humanities which broaden the experience of man or contribute something to the interpretation of experience; (3) bringing together genetic empiricism and methodical rationalism, Wojtyła and Krąpiec are able to avoid radicalism in the explanation of man, making a successful attempt to join in a complementary way these aspects of personal human being which carry some opposition; (4) Wojtyła’s and Krąpiec’s conception of person does not bear any traces of antagonism since it is not directed against anyone; in the light of this conception every human person has a character of the honest good which is the unconditional good, that is the highest and the ultimate good not competing with the value of anything else; (5) Wojtyła and Krąpiec prove that the conception of human person lies at the basis of understanding society, culture, ethics, law, politics, economy, art, and even religion.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2016, 5, 2; 365-390
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozoficzne aspekty teorii duchowości ekologicznej papieża Franciszka w świetle filozofii tomistycznej
The philosophical dimension of Pope Francis’s theory of ecological spirituality in the light of Thomistic philosophy
Autorzy:
Mikucki, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1926958.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
duchowość ekologiczna
papież Franciszek
tomizm
przyroda
człowiek
kultura
religia
ecological spirituality
Pope Francis
Thomism
nature
man
culture
religion
Opis:
Artykuł jest próbą wyodrębnienia i ogólnego opisu aspektów filozoficznych, zawartych w teorii duchowości ekologicznej papieża Franciszka oraz porównania ich z myślą tomistyczną, rozwijaną przez jej polskich przedstawicieli w czasach współczesnych. Aspekty te dostrzeżono na gruncie wielu dyscyplin filozoficznych, ponieważ w tego typu duchowości chodzi o stosunek człowieka do najogólniej pojętej rzeczywistości realnej, czyli do samego siebie, przyrody, kultury i religii. W toku analizy obu stanowisk zauważono liczne analogie, a także pewne rozbieżności w sposobie widzenia przyrody, osoby ludzkiej, kultury (etyki) oraz religii, które przynajmniej częściowo można tłumaczyć niejednoznacznością niektórych sformułowań papieskich.
This article is an attempt to isolate and describe the philosophical aspects of Pope Francis’s theory of ecological spirituality and compare them with Thomistic thought, as developed by Polish philosophers in modern times. This is something philosophers have already noticed, because this type of spirituality is about man’s relationship with the most generally understood reality, i.e. himself, nature, culture and religion. Our examination of both positions will reveal numerous analogies as well as some differences in their understanding of nature, the human person, culture (ethics) and religion, which at least partly can be explained by the ambiguity of some papal formulations.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2020, 56, 4; 257-275
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozofowanie w kontekście języka. Refleksje w związku z dociekaniami Anny Wierzbickiej
Philosophising in the Context of Language. Reflections in Relation with Anna Wierzbicka’s Investigations
Autorzy:
Bronk, Andrzej
Majdański, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015653.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
językoznawstwo
filozofia
kultura
człowiek
natura ludzka
język
umysł
indefinibilia
uniwersalia językowe
linguistics
philosophy
culture
man
human nature
language
mind
linguistic universals
Opis:
The linguistic studies written by Anna Wierzbicka have been an occasion for the remarks on the relationship between linguistics and philosophy and for the question whether linguistic enquiries entitle us to put forward philosophical theses. In particular, whether and to what extent we indeed learn something philosophically significant about the world (of culture) and the nature man and his mind by examining language. Defining here position as interdisciplinary, Wierzbicka draws on the studies of the relationship between language and culture, language and mind (language is a mirror of the mind – Leibniz). She claims that philosophy can be made a reliable science, provided it is based on linguistics, and the results of linguistic analyses can be found at the grounds of philosophical theses. Such philosophical references are A. Wierzbicka's attempts to combine semantics with generativism (Chomsky). Her intention to bring about a holistic description of language through defining elementary expressions (concepts, meanings), the so-called indefinibilia (“primitives”) can also be called philosophical in character. They suffice to define all the remaining expressions, and basic universal syntactic constructs in the form of a grammar of elementary units, i.e. the ways of combining elementary units into greater wholes. We think that Wierzbicka's procedure, her quest after primary elements (of language) are reducing. A. Wierzbicka's main idea, with regard to the relationship between language and mind, may be understood as follows: this is a Janus-faced relationship – one face (empirically accessible) is language, the other one is the mind accessible through investigations on language. Both “faces” (spheres) are somehow functionally “glued together”. In fact, however, Wierzbicka speaks little about the philosophically comprehended nature of man, whereas she speaks much about linguistic varieties and similarities among people. Generally speaking, while she declares herself to be a linguist, she has a philosophical temper and ambitions to generalise, i.e. she conducts linguistic studies with an intention to arrive at philosophical theses (by examining language she wants to obtain knowledge about the world and man). She issues statements which go beyond a purely linguistic knowledge and strictly linguistic data, hence they are not made legitimate by the linguistic material itself. A. Wierzbicka does not explain in more detail her way of understanding philosophy, assuming its intuitive comprehension. From some contexts it can be deduced that she takes it to mean a worldview. Should we call some parts of her reasoning a philosophy, it is then not a realistic philosophy but subject-oriented (first-person philosophising), such that touches upon the problems of the borderline between linguistics and philosophy, more concerned with the axis language-user than language-the world. Simultaneously, it is a non-demarcated and non-autonomic philosophising, exactly within the context of science, for it takes advantage of the results of empirical sciences to pose philosophical theses. The belief that philosophy can be pursued within a linguistic context coincides with the approach of analytical philosophy with its linguistic turn. Despite her declarations to make philosophy more scientific, Wierzbicka's arguments on behalf of the generalised (philosophical) theses are more their illustration and explication than a decisive legitimacy. Her belief that one can find some common, primitive linguistic units (simplicia) in the form of a complete set of independent concepts for all languages of the world seems utopian. It is difficult to do it even in deductive systems, constructed by way of the axiomatic method and with a finite set of initial expressions.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2004, 52, 2; 57-73
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Byt ludzki w kontekście współczesnego sporu o rozumienie natury i kultury człowieka
Human Existence in the Context of Contemporary Dispute about the Understanding of Human Nature and Culture
Autorzy:
Sienkiewicz, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956511.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
nature
culture
truth
man
person
mystery
naturalism
idealism
personalism
anthropocentrism
biological reductionism
post-modernism
civilization
species
natura
kultura
prawda
człowiek
osoba
tajemnica
naturalizm
idealizm
personalizm
antropocentryzm
biologiczny redukcjonizm
postmodernizm
cywilizacja
gatunek
przyroda
tożsamość
Opis:
Modern dispute about the understanding of culture and nature is rich in tradition and dates back to ancient Greek sophists. However, in the modern era we observe a radicalization of positions. This is caused by superficial understanding of both the nature and culture, what matters is the narrow empiricism or extreme idealism. In addition, there is the absence of a human problem in this dispute, which is supported by anthropology practiced today within the framework of specialized and narrow detailed disciplines without the possibility of synthesis. An off er to solve this dispute, having sometimes the nature of the conflict, is a subjective nature of culture, allowing to reconcile man’s relationship with nature and everything that cannot be brought only to this dimension. The best evidence of this solution proves to be a Christian personalism, which does not overlook any of the essential dimensions of human existence. Besides the complex structure of the human being - what best describes the concept of a person – it applies both to the material and the spiritual world, providing thus a foundation in resolving the dispute over the understanding of culture and human nature. The ultimate criterion remains the event of the Incarnation, which is appropriate to claim an objective criterion of reality - “I am the truth” (Jn 14,6), shedding light on the human understanding; his secret and mystery. The value of culture is evaluated from the point of view of the objective truth, which also remains a key reference within the meaning of nature and its relationship to human activity.
Źródło:
Studia Teologii Dogmatycznej; 2015, 1; 236-256
2449-7452
Pojawia się w:
Studia Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies