Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kwestionariusz," wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Przegląd w pełni strukturalizowanych narzędzi do oceny zaburzeń psychicznych w populacji dzieci i młodzieży
A review of fully structured diagnostic tools for psychiatric disorders in children and adolescents
Autorzy:
Kowol-Trela, Katarzyna
Gorczyca, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941334.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
dzieci
kwestionariusz
młodzież
Opis:
Fully structured interviews allow diagnosis of the majority of psychiatric disorders found in the paediatric and adolescent population. Administration requires relatively short time, and the presence of a psychiatrist specialising in children and adolescents is not essential. Since the interviews can be conducted by specially trained interviewers, the tools are primarily utilized in studies involving large groups. Nonetheless, the use of structured interviews is now increasingly common also in clinical practice. This paper reviews the currently available fully structured diagnostic interviews designed for the evaluation of paediatric patients and adolescents that cover the majority of psychiatric disorders present in this age group. Three interviews, namely the Mini-International Neuropsychiatric Interview for Children and Adolescents (MINI-KID), the Diagnostic Interview Schedule for Children, and the Children’s Interview for Psychiatric Syndromes, have been discussed at length, including the range of psychiatric disorders covered by each format, age group, time required for administration and interviewer training, versions, and availability in various languages. This presentation is aimed at familiarising the reader with the available instruments, as at the moment only MINI-KID has a Polish version (Mały Międzynarodowy Kwestionariusz dla Dzieci i Młodzieży). The other two have not yet been translated or adapted to Polish conditions, so cannot be applied for either research or daily clinical practice in Poland.
W pełni strukturalizowane kwestionariusze pozwalają na badanie większości zaburzeń psychicznych występujących w populacji pacjentów małoletnich. Badanie jest możliwe do wykonania w stosunkowo krótkim czasie oraz nie wymaga obecności specjalisty w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży. Ze względu na możliwość przeprowadzania wywiadów przez odpowiednio przeszkolonych ankieterów narzędzia te stosuje się głównie w badaniach obejmujących duże grupy. Niemniej jednak wywiady strukturalizowane są także coraz częściej używane w praktyce klinicznej. Artykuł stanowi przegląd aktualnie dostępnych kwestionariuszy w pełni strukturalizowanych przeznaczonych do badania dzieci i młodzieży; uwzględniają one większość zaburzeń psychicznych występujących w tej grupie wiekowej. Przedstawiono trzy kwestionariusze: Mały Międzynarodowy Kwestionariusz Neuropsychiatryczny dla Dzieci i Młodzieży, Diagnostic Interview Schedule for Children oraz Children’s Interview for Psychiatric Syndromes. Przegląd uwzględnia wykaz zaburzeń psychicznych wziętych pod uwagę w każdym kwestionariuszu, grupę wiekową, czas przeprowadzania badania i szkolenia ankieterów, pokrewne wersje kwestionariuszy i dostępność wersji językowych. Zestawienie kwestionariuszy ułatwia wstępne zapoznanie się z istniejącymi narzędziami. Do tej pory powstała polska wersja tylko jednego z nich – Małego Międzynarodowego Kwestionariusza dla Dzieci i Młodzieży. Pozostałych narzędzi nie przetłumaczono i nie przystosowano do warunków polskich, nie ma więc niestety możliwości ich użycia w codziennej praktyce naukowej i klinicznej w naszym kraju.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2017, 17, 2; 137-141
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie poziomu agresywności ogólnej i poszczególnych jej podskal u młodzieży z zachowaniami autoagresywnymi
The level of general hostility and its subscales in adolescents exhibiting autoaggressive behaviour
Autorzy:
Fałek, Olga
Pawełczyk, Tomasz
Pawełczyk, Agnieszka
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944925.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Buss-Durkee Inventory
adolescents
autoaggressive behaviour
hostility
self-injuring
agresywność
kwestionariusz bussa-durkee
młodzież
samookaleczanie
zachowania autoagresywne
Opis:
Assumptions and aims: In recent years we have been observing an increasing number of adolescent patients exhibiting autoaggressive behaviour. These are often direct self-mutilations, defined as deliberate body injuries. The intention of such behaviours is physical self-injuring to reduce mental pain, relieve emotional tension and anxiety. This is accompanied by the sense of being “rewarded”. The study is aimed at analysing the correlation between the severity of general hostility and its respective subscales assessed by the Buss-Durkee Inventory on Moods and humours and the occurrence of selfmutilations in a group of adolescents with superficial self-mutilations. Material and methods: The examined population consisted of 67 persons aged 14-18 years, of both genders. Qualified to the examined group were 42 adolescent patients exhibiting autoaggressive behaviour. The control group consisted of 25 persons selected according to age and gender who did not exhibit such behaviours. Excluded from the study were subjects with depressive, psychotic disorders as wellas significant somatic disorders, and those who used psychotropic drugs and psychoactive substances. The respondents completed the Buss-Durkee Inventory assessing the level of general hostility and its seven subscales: direct aggressiveness consisting of physical and verbal aggressiveness, indirect aggressiveness, resentment, negativism, suspiciousness and irritability. A separate scale assessed the sense of guilt. Conclusions: 1) Self-mutilations in the examined group were associated with severity of aggressiveness directed outwards (measured both by its general level and in respective subscales). 2) Self-mutilating patients require therapeutic measures (psychotherapeutic and pharmacological) aimed at reduction not only of autoaggression but also aggression directed outwards.
Założenia i cele pracy: W ostatnich latach obserwujemy wzrastającą liczbę młodocianych pacjentów zachowujących się autoagresywne, często mamy do czynienia np. z poważnymi samouszkodzeniami bezpośrednimi – definiowanymi jako zamierzone okaleczenia ciała. Intencją takich zachowań jest zranienie się fizyczne w celu zmniejszenia bólu psychicznego, złagodzenia napięcia emocjonalnego, niepokoju. Towarzyszy temu poczucie doznania „nagrody”. Celem niniejszej pracy było zbadanie korelacji pomiędzy nasileniem agresywności ogólnej i poszczególnych jej podskal ocenianych za pomocą westionariusza Nastroje i humory Bussa-Durkee a występowaniem samouszkodzeń w grupie adolescentów dokonujących powierzchownych samouszkodzeń. Materiały i metody: Populację badaną stanowiło 67 osób w wieku 14-18 lat obojga płci. Do grupy badanej zakwalifikowano 42 młodocianych pacjentów wykazujących zachowania autoagresywne. Grupę kontrolną stanowiło odpowiednio dobranych pod względem wieku i płci 25 osób bez takich zachowań. Z udziału w badaniu wykluczono osoby z zaburzeniami depresyjnymi, psychotycznymi oraz istotnymi zaburzeniami somatycznymi, osoby przyjmujące leki psychotropowe oraz zażywające substancje psychoaktywne. Respondenci badania wypełnili kwestionariusz Bussa-Durkee, oceniający poziom agresywności ogólnej i siedmiu jej podskal: agresywności bezpośredniej, w której skład wchodzi agresywność fizyczna i słowna, agresywności pośredniej, urazy, negatywizmu, podejrzliwości, drażliwości. Osobna skala oceniała poziom poczucia winy. Wnioski: 1) Dokonywanie samouszkodzeń w badanej grupie wiązało się z nasileniem agresywności kierowanej na otoczenie (mierzonej zarówno jej poziomem ogólnym, jak i w poszczególnych podskalach). 2) Osoby dokonujące samouszkodzeń wymagają działań terapeutycznych (psychoterapeutycznych i farmakologicznych) nakierowanych na zmniejszenie nie tylko autoagresji, ale także agresji skierowanej na otoczenie.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 1; 6-14
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ZRÓŻNICOWANIE AKTYWNOŚCI FIZYCZNEJ WŚRÓD DZIEWCZĄT I CHŁOPCÓW SZKÓŁ POLSKICH NA ŁOTWIE
DIFFERENTIATION OF PHYSICAL ACTIVITY ACCORDING AMONG GIRLS AND BOYS OF POLISH SCHOOLS IN LATVIA
Autorzy:
Bergier, Józef
Ignatjeva, Angelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/450664.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższa Szkoła Wychowania Fizycznego i Turystyki w Białymstoku
Tematy:
aktywność fizyczna
kwestionariusz IPAQ - wersja krótka
sedenteryjny tryb życia
młodzież
physical activity
IPAQ questionnaire - short version
sedentary lifestyle
youth
Opis:
Wprowadzenie: Aktywność fizyczna jest jednym z głównych czynników stylu życia, która może zapobiegać wielu chorobom. Grupą wieku szczególnie ważną jest młodzież wkraczająca w dorosłość. Wśród różnorodnych czynników warunkujących aktywność fizyczną jest płeć. Znajomość różnic w aktywności fizycznej dziewcząt i chłopców pozwala trafniej dobierać zajęcia ruchowe do ich specyfiki. Materiał: Badaniami przeprowadzonymi w 2013 r objęto 156 uczniów w wieku 16,17,18 lat w tym 62 dziewcząt (41%) i 88 chłopców (59%) ze szkół polskich w Rydze na Łotwie. Metoda: Zastosowano Międzynarodowy Kwestionariusz Aktywności Fizycznej (IPAQ) w wersji krótkiej powszechnie zalecany w badaniach międzynarodowych. Wyniki: Poziom wysoki aktywności fizycznej wykazano wśród 47,6% u chłopców, a 27,8% wśród dziewcząt. Nie wykazano wśród dziewcząt i chłopców osób z niskim poziomem aktywności fizycznej. Poziom całkowitej aktywności fizycznej chłopców zwiększa się wraz z wiekiem, w przypadku dziewcząt obniża się tj. 16-18 lat. U chłopców największy udział badanych o wysokiej aktywności fizycznej wykazano w wieku 17 lat-59,5% i 18 lat-43,2%. W przypadku dziewcząt najwyższą wartość wykazano w wieku 16 lat-32,4%. Wykazano natomiast istotne różnice w ramach grup wieku obu płci. W przypadku dziewcząt między grupą 17-latek (297 min.), a 18-latek (257,6) min. Natomiast w przypadku chłopców między grupą 16-latków (329 min.), a 17-latków (270 min.). Wnioski: Poziom całkowitej aktywności fizycznej zawiera się głównie w przedziale wartości umiarkowanych, a dominującym obszarem aktywności jest chodzenie. Wyniki badań potwierdziły powszechnie wykazywaną wyższą aktywności fizyczną u chłopców co należy brać pod uwagę przy zajęciach ruchowych młodzieży szkolnej w analizowanym wieku.
Introduction: Physical activity is one of the main lifestyle factors that can prevent many diseases. The age group that is especially important with respect to that aspect are young people entering adulthood. Among various factors that determine young people’s physical activity is sex. That is why, knowledge of differences in physical activity of girls and boys enables selecting proper activities due to gender specificity more accurately. Material: The research was conducted in 2013 and involved 156 pupils, aged 16,17,18 years, including 62 girls (41%) and 88 boys (59%) from Polish schools in Riga, Latvia. Method: An International Physical Activity Questionnaire (IPAQ), commonly recommended in international research, was used in its short version. Results: High level of physical activity was found in 47.6% of the boys and in 27.8% of the girls. No differences were shown in those girls and boys who exhibited low levels of physical activity. However, the level of total physical activity of boys increased with age, whereas in the case of girls, it decreased at around 16-18 years. In boys, the highest proportion of involvement in high physical activity was observed at the age of 17, i.e. 59.5%, and 18 - 43.2%. In the case of girls, the highest value was shown at the age of 16, i.e. 32.4%. However, important differences in total activity were found in different age groups of both sexes. For girls, the value for 17-year-olds was 297 min., whereas for 18-year-olds - 257.6 min. In the case of boys, those who were 16-year-olds showed 329 min. of total activity, whereas in 17-year-olds, it amounted to 270 min. Conclusions: It was found that the level of total physical activity of youth falls within a moderate range and that the dominant activity is walking. The results of the study confirmed the general higher physical activity values in boys, which should be taken into account while preparing physical activity tasks for schoolchildren in the analyzed age.
Źródło:
Roczniki Naukowe Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego i Turystyki w Białymstoku; 2017, 2(20); 20-31 s.
2081-1063
Pojawia się w:
Roczniki Naukowe Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego i Turystyki w Białymstoku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Value priorities in hearing-impaired adolescents
Autorzy:
Kossewska, Joanna
Peters, Brenda
Potměŝilová, Petra
Potměšil, Miloň
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/637307.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
młodzież
uszkodzenie słuchu
Portretowy Kwestionariusz Wartości
Schwartza (PVQ-21)
uszeregowanie wartości
adolescents
hearing impairment
Schwartz Portrait Value Questionnaire (PVQ-21)
values priority
Opis:
Hearing impairment is regarded to be a barrier to the psychological development and language skills of deaf students. In understanding and establishing what comprises the value priorities amongst adolescents, certain deviations can be expected amongst teenagers who are deaf or who have hearing impairment. The article describes and compares the value priorities of 246 adolescents who are deaf or with hearing impairment from Poland and the Czech Republic with hearing peers. The Schwartz Portrait Values Questionnaire is used to measure the value priorities of the respective groups of participants. In comparison to peers responses the results indicate that hearing status impacts upon an individuals’ values of conformity, tradition as well as achievement, however, other value priorities are shown to be infl uenced by gender and country of domicile
Źródło:
Psychologia Rozwojowa; 2013, 18, 3; 23-36
1895-6297
2084-3879
Pojawia się w:
Psychologia Rozwojowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Identyfikacja podłoża odmowy uczęszczania do szkoły w opinii dzieci i ich rodziców
Basic reasons for school refusal behaviour by school children and their parents
Autorzy:
Dąbkowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945561.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
School Refusal Assessment Scale
adolescents
anxiety
fobia szkolna
functional assessment
funkcjonalna ocena
kwestionariusz School Refusal Assessment Scale
lęk
młodzież
school phobia
school refusal behaviour
unikanie szkoły
Opis:
School refusal behaviour is a serious problem, compromising lives of many children and their families and leading to several immediate and long-term sequels. According to the functional model, school refusal behaviour is usually a result of one or more factors: 1. Avoidance of school-associated places which evoke anxiety or depressive mood; 2. Escape from unpleasant and/or evaluating social situations; 3. Desire to focus parental attention on self or separation anxiety; 4. Rewarding extrascholar experiences. These four causative factors of school refusal behaviour were evaluated using a revised version of the School Refusal Assessment Scale (SRAS-R), including distinct subscales for children and their parents. This questionnaire serves to assess four functional conditions for school refusal as seen by children and parents. The study revealed significant difference between children and parents in identifying causes underlying school refusal behaviour.
Odmowa chodzenia do szkoły jest poważnym problemem rzutującym na życie wielu dzieci oraz ich rodzin. Prowadzi do następstw zarówno natychmiastowych, jak i dalekosiężnych. Zgodnie z modelem funkcjonalnym zachowania unikające szkoły są uwarunkowane przez jeden lub więcej czynników: 1. Unikanie specyficznych miejsc w szkole budzących strach lub przygnębienie; 2. Ucieczka od nieprzyjemnych i/lub oceniających sytuacji społecznych; 3. Skupienie uwagi na sobie lub lęk przed rozstaniem (lęk separacyjny); 4. Nagradzające doświadczenia pozaszkolne. Czynniki te oceniano za pomocą wersji rewidowanej kwestionariusza School Refusal Assessment Scale-Revised (SRAS-R), osobnymi formularzami dla dzieci i rodziców. Kwestionariusz ten ocenia nasilenie czterech funkcjonalnych uwarunkowań unikania szkoły w opinii dziecka i rodziców. Zanotowano istotną różnicę w identyfikacji kategorii, które leżą u podłoża zachowań unikających szkoły, przez dziecko i rodzica.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2007, 7, 2; 76-83
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies