Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "música" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    La lengua del silencio: A música dos seres vivos de María Reimóndez
    Autorzy:
    Boguszewicz, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2079268.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
    Tematy:
    María Reimóndez
    Galicia
    literatura
    música
    feminismo
    poscolonialismo
    Opis:
    María Reimóndez es escritora, traductora e intérprete, investigadora y activista social. En sus novelas debate los problemas que se reflejan también en otras esferas de su actividad profesional y pública. La novela A música dos seres vivos (2015) se centra en temas derivados de la discriminación étnica, sexual y de género. El eje central de la historia contada en el libro lo constituye la cuestión de la voz y de cómo un sujeto subalterno puede tenerla en el mundo occidental. En la novela estudiada en este artículo se proponen varias vías de comunicación posibles, entre otras la música. La autora del artículo recurre a las teorías feministas y poscoloniales, así como a las ciencias musicales para analizar el problema del silencio y la voz en A música dos seres vivos de María Reimóndez, situando el libro en el proyecto sociopolítico global de la escritora.
    Źródło:
    Itinerarios; 2020, 31; 209-228
    1507-7241
    Pojawia się w:
    Itinerarios
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Música, mujeres y simulacros: la imagen de la feminidad en Zuloak de Fermin Muguruza
    Autorzy:
    Gajewska, Magdalena Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2079680.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
    Tematy:
    cine vasco
    feminidad
    Fermin Muguruza
    música
    simulacro
    Opis:
    A pesar de que el rock radical vasco fue un movimiento musical de gran alcance que marcó a toda una generación, contó con escasos grupos femeninos. Fermin Muguruza, uno de los personajes más relevantes de aquel movimiento, en su falso documental Zuloak (2012) toma como punto de partida la ausencia femenina en la tradición del punk vasco. La película trata sobre un grupo femenino de rock formado para la filmación que después del estreno del filme tuvo una gira real. Muguruza logra entonces crear un tipo de realidad paralela emparentada con lo que Jean Baudrillard (1978) entiende como un simulacro. En el presente artículo llevaré a efecto un análisis antropológico-morfológico; se trata de un método para investigar la obra fílmica que pone atención en las relaciones entre los recursos formales, el contenido y las referencias al mundo fuera de la ficción. Se analizará cuáles son los modelos de feminidad que se recrean en Zuloak, cómo funcionan y qué valor tienen. Además, con apoyo en la noción de hiperralidad del mismo Baudrillard, se intentará echar luces sobre cómo se puede interpretar la visión del director en lo tocante a la situación de la escena vasca actual.
    Źródło:
    Itinerarios; 2019, 30; 71-87
    1507-7241
    Pojawia się w:
    Itinerarios
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aportes mutuos entre la cultura de las islas canarias y américa latina en los campos del folklore, religión e idioma
    Cultural Relations between the Canary Islands and Latin American Countries in the Field of Folklore, Religion and Language
    Wzajemne oddziaływania między kulturą Wysp Kanaryjskich i A meryki Łacińskiej w dziedzinie folkloru, religii i języka
    Autorzy:
    Koszla-Szymańska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/509538.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Finansów i Biznesu Vistula
    Tematy:
    música
    caribeño
    idiosincrasia
    guanches
    salsa
    merengue
    bachatta
    reguetón
    religión
    idioma
    The Canary Islands
    folklore
    customs
    popular
    traditions
    migration
    the Caribbean
    rhythms
    muzyka
    karaibski
    zachowania
    Guanczowie
    regueton
    religia
    język
    Opis:
    Las Canarias, al igual que las demás comunidades autónomas de España, tienen su propia identidad sociocultural que abarca no sólo los aspectos relacionados con la cultura sensu stricto (historia, arte, literatura, etc.), sino también los que se refieren a la original y única idiosincrasia del pueblo canario, su rico folklore, sus costumbres, tradiciones populares y religiosas así como a la modalidad lingüística de la lengua española hablada en las siete Islas del Archipiélago Canario. Los aportes e influencias mutuas entre las Canarias y determinados países de América Latina son incuestionables y justamente se tratan como un evidente resultado de la emigración de los canarios y de los latinoamericanos desarrollada en ambas direcciones. La música folklórica de las Canarias que se canta, se oye y se baila en la actualidad es el fruto de la mezcla de la música de los guanches o sea aborígenes canarios, sonidos peninsulares (españoles y lusitanos) y, evidentemente ritmos caribeños. Entre los bailes de más fama figuran: la salsa, el merengue, la bachata, el reguetón ( reggaetón) y muchos más. En lo referente a las tradiciones religiosas cabe señalar la devoción a la Virgen de la Candelaria, patrona de las Canarias cuyo culto se extendió también por diferentes ciudades y países del Nuevo Mundo, entre los cuales se hallan: Bolivia, Colombia, México, Perú, Cuba, Puerto Rico, Venezuela y otros. Y por fin, la distinta versión canaria del español se nota tanto en el campo del léxico (guagua, cotufas, papas, gaveta1, etc.), como en él de la gramática y la pronunciación. Muchos de los vocablos llamados “guanchismos” o “berberismos”, reciben influencias no sólo de los aborígenes de las islas, sino también aportes portugueses, ingleses, franceses, árabes y latinoamericanos.
    Like the other autonomous regions of Spain, the Canary Islands have developed their own cultural and social identity which covers not only cultural aspects in a strict sense (history, art, literature), but also local folklore, customs, religious traditions as well as the specifics of the Spanish language and its special varieties used by the inhabitants of the Canary archipelago. The complex interaction between the Canary Islands and certain Latin American countries is indisputable: it is rightly regarded as a result of the migration of Canarians and Hispanics, which is a two-way process. The music of the Canary Islands that is performed, listened to, and danced to, is a result of the synthesis of the Guanche music, i.e. the music of Canary Aboriginals, the sounds coming from the Iberian Peninsula (Spanish and Portuguese), and the Caribbean rhythms. The most famous dances include: salsa, merengue, bachata, and a variety of others. As regards religious traditions, there is, in the first place, the worship of Our Lady of Candelaria, the patron saint of the Canary Islands. Her adoration spreads throughout the towns and countries of the New World. When it comes to the canariensis version of the Spanish Language, there exist marked differences in the vocabulary (guagua, cotufas, millo, papas, gaveta, etc.) as well as in the grammar and pronunciation. The canariensis version of Spanish is full of borrowings from the languages of indigenous people, the so-called “guanchismos” or “berberismos”, and also from Portuguese, English, French, Arab, and Latin American.
    Wyspy Kanaryjskie, tak jak pozostałe regiony autonomiczne Hiszpanii, posiadają własną tożsamość społeczno-kulturową, która obejmuje nie tylko aspekty związane z kulturą sensu stricto (historia, sztuka, literatura itp.), lecz również te, które odnoszą się do oryginalnych cech charakteru społeczeństwa kanaryjskiego, jego bogatego folkloru, zwyczajów, tradycji ludowych i religijnych oraz specyfiki języka hiszpańskiego i jego swoistych odmian używanych na siedmiu wyspach Archipelagu Kanaryjskiego. Wzajemne wpływy i odziaływania istniejące między Wyspami Kanaryjskimi i określonymi krajami Ameryki Łacińskiej są niepodważalne i słusznie traktowane jako rezultat migracji Kanaryjczyków i Latynosów. Muzyka kanaryjska, której się obecnie słucha, śpiewa i tańczy jest wyspu Iberyjskiego (hiszpańskich i luzytańskich) oraz rytmów karaibskich. Wśród najbardziej znanych tańców występują: la salsa, el merengue, la bachatta, el reguetón i wiele innych. Nawiązując do tradycji religijnych, należy tu wymienić zwłaszcza kult Matki Boskiej z Candelarii, patronki Wysp Kanaryjskich, rozpowszechnionej także w różnych miastach i krajach Nowego Świata, takich jak: Boliwia, Kolumbia, Meksyk, Peru, Kuba, Puerto Rico czy Wenezuela. Różnice występujące w wersji kanaryjskiej języka hiszpańskiego, dotyczą nie tylko leksyki (guagua, cotufas, millo, papas, gaveta itd.), lecz również gramatyki i wymowy. W zakresie leksyki widoczne są zarówno wpływy języków używanych przez kanaryjskich Aborygenów, tzw. „guanchismos” czy „berberismos” jak też wpływy portugalskie, angielskie, francuskie oraz arabskie i latynoamerykańskie.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2018, 58(1) Filologia; 65-79
    2353-2688
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies