Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "lying" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Lying by Omission: Experimental Studies
Autorzy:
Chernak, Ezri
Dietrich, Kurt
Raspopovic, Ashley
Turri, Sarah
Turri, John
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142983.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Tematy:
lying
assertion
communication
omission
signaling
Opis:
Leading theories of lying disagree on many points, but they agree on the following assumption: lying essentially involves asserting. The possibility of lying by omission poses a challenge to that shared assumption. To lie by omission is to lie by not asserting. This paper is the first experimental investigation of whether lying by omission is conceptually possible, according to our ordinary, shared lying concept. Overall, our results support, without proving, that it is not possible. Based on the present findings, we hypothesize that to the extent that people are tempted to call an omission a “lie,” it is for lack of a better word. When provided more flexibility to express themselves, almost no one in our studies counted an omission as a lie.
Źródło:
Filozofia Nauki; 2021, 29, 2; 189-208
1230-6894
2657-5868
Pojawia się w:
Filozofia Nauki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z badań nad zjawiskiem kłamstwa wśród uczniów
Conclusions of studies on lying among pupils
Autorzy:
Paśko, Jan Rajmund
Grabowska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498499.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Małopolska Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Tarnowie
Tematy:
kłamstwo
okłamywanie
wychowywanie
lie
lying
upbringing
Opis:
Kłamstwo jest jednym z powszechnych i od wielu lat aktualnych tematów. Szczególnie jest ono istotne, gdy występuje w procesie wychowywania młodego człowieka. Kłamstwo może być rozpatrywane w różnych aspektach, którymi mogą być: aspekt moralny, prawny, a nawet filozoficzny. Z tego powodu podjęto badania nad zjawiskiem kłamstwa wśród uczniów. Z przeprowadzonych badań wynika, że kłamstwo jest zjawiskiem powszechnym, a pobudki jego stosowania są w większości przypadków egoistyczne. Dorośli, głównie rodzice i nauczyciele, uświadamiają, że kłamstwo jest działaniem nagannym. Natomiast uczniowie, zdając sobie sprawę z negatywnej oceny kłamstwa, często się nim posługują ale sami nie chcą być okłamywani. Dlatego wydaje się, że należy eliminować w procesie wychowywania nie samo kłamstwo, gdyż jest to nieskuteczne, a przyczyny kłamstwa.
For many years, lying has been a timely topic. It is especially important if it is present in the process of a young person’s upbringing. A lie can be analysed in many different ways including: moral, legal and even philosophical. That is why studies on the lying among pupils have been carried out. Based on the conducted studies, it can be concluded that lying is a common phenomenon, and the reasons for it are mostly egoistic. Adults, mainly parents and teachers, raise awareness among children and inform them that lying is reprehensible. On the other hand, students, while being aware of the negative nature of the lie, use it often. That said, they themselves do not want to be lied to. That is why it seems that the sole act of lying should not be forbidden in the upbringing as it is not that common. What should receive more attention are the causes of lying.
Źródło:
Problemy Współczesnej Pedagogiki; 2016, 2, 1; 43-54
2450-8101
Pojawia się w:
Problemy Współczesnej Pedagogiki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lying and Misleading within the Philosophy of Language: A Relevance-Theoretic Perspective
Autorzy:
Kisielewska-Krysiuk, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/888707.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
lying
misleading
relevance theory
explicature
linguistics
Grice, Paul
Opis:
The aim of the paper is to examine the lying/misleading distinction from a relevance-theoretic perspective (cf. Sperber and Wilson [1986] 1995; 2004; Wilson and Sperber 2002; 2012). On standard accounts, the distinction is drawn parallel to the saying/implicating distinction. ‘What is said’, rooted in Grice (1975), has been subject to extensive discussion and numerous reanalyses under a variety of terms (see, for example, Recanati 1993; Bach 1994; Carston 2002), but no agreement has been reached as to the content of ‘what is said’ and the borderline between ‘what is said’ and ‘what is implicated’. Accordingly, within the philosophy of language the attempts to capture the lying/misleading distinction (Meibauer 2005; 2011; 2014ab; Saul 2012ab; Stokke 2013; 2016) rely on diff erent notions of ‘what is said’. The paper is an attempt to take a stance in the debate on the distinction under discussion from the perspective of Relevance Theory (Sperber and Wilson [1986] 1995; 2004; Wilson and Sperber 2012), which is a cognitive extension and modifi cation of Gricean model of communication and has been seriously concerned with the elaborated concept of what is said, known as ‘explicature’. One of our goals is to see how the relevance-theoretic understanding of “what is said” (Carston 2002; 2009; 2010; Carston and Hall 2012) aff ects the lying/misleading distinction, and the other way round. In an attempt to provide ground for the relevance-theoretic account, a critical overview and comparison of the existing approaches to lying and misleading is also presented.
Źródło:
Anglica. An International Journal of English Studies; 2017, 26/2; 79-100
0860-5734
Pojawia się w:
Anglica. An International Journal of English Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
When is a lie more of a lie? Moral judgment mediates the relationship between perceived benefits of others and lie-labeling
Autorzy:
Cantarero, Katarzyna
Szarota, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2128478.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
prototype
lying
egoistic
other-oriented
lay definition
deception
Opis:
Lay perceptions of lying are argued to consist of a lie prototype. The latter was found to entail the intention to deceive, belief in falsity and falsity (Coleman & Kay, 1981). We proposed and found that the perceptions of the benefits of others are also an important factor that influences the extent, to which an act of intentional misleading someone to foster a false belief is labeled as a lie. Drawing from the intuitionist model of moral judgments (Haidt, 2001) we assumed that moral judgment of the behaviour would mediate the relationship. In Study 1 we analyzed data coming from a cross-cultural project and found that perceived intention to benefit others was negatively related to lie labeling and that this relationship was mediated by the moral judgment of that act. In Study 2 we found that manipulating the benefits of others influenced the extent, to which an act of intentional misleading in order to foster a false belief is labeled as a lie and that, again, this relationship is mediated by the moral judgment of that act.
Źródło:
Polish Psychological Bulletin; 2017, 2; 315-325
0079-2993
Pojawia się w:
Polish Psychological Bulletin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwa „tryby” mówienia a kłamstwo
Lying and two modes of speaking
Autorzy:
Zaucha, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29431948.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
lying
theory of speaking
semantics of verbs
kłamstwo
teoria mówienia
znaczenie czasowników
Opis:
Artykuł jest komentarzem do wykładu Andrzej Bogusławskiego wygłoszonego 9 października 2021 r., a poświęconego kłamstwu i wypowiedziom kłamliwym. W pracy przypomniane zostały także podstawowe kontrowersje dotyczące pojęcia ‘kłamstwa’ dyskutowane w filozoficznej i lingwistycznej literaturze przedmiotu. Autorka twierdzi, że obserwacja możliwych w danym języku układów słownych pozwala rozstrzygnąć wątpliwe kwestie. Według niej podstawowym wykładnikiem kłamstwa jest jednostka [ktośi] okłamał [kogośj]. W treści tego predykatu zawarte są dwa pojęcia ‘mówienia’ scharakteryzowane i opisane wcześniej przez A. Bogusławskiego (2021). Predykat ten przesądza także o wiedzy metanadawcy i kłamcy co do faktycznej wartości logicznej treści propozycjonalnej, o którą chodzi. Ponadto wyraża negatywną ocenę działania kłamcy oraz chęć wprowadzenia go w błąd. W artykule pokazane są różnice między dwoma konkurującymi wykładnikami ‘kłamstwa’ - [ktośi] okłamał [kogośj]  oraz [ktośi] skłamał [komuśj].
The article is a commentary on Andrzej Bogusławski's lecture given on 9th October 2021. It was devoted to lies and false statements. The paper recalls also the basic philosophical and linguistic  controversies regarding the concept of 'lying'. The author claims that the observation of possible word arrangements in a natural language allows to resolve issues stated by philosophers and linguists. According to her, the basic exponent of a lie is the polish predicate [ktośi] okłamał [kogośj]. The content of this predicate includes two notions of 'speaking' characterized and described earlier by A. Bogusławski (2021). This predicate determines the knowledge of the actual speaker and the liar as to the logical value of the proposition in question. In addition, it expresses a negative assessment of the liar's actions and his desire to mislead his hearer. In its last part the article shows the differences between two competing exponents of 'lie' in Polish - [ktośi] okłamał [kogośj] i [ktośi] skłamał [komuśj].
Źródło:
Linguistica Copernicana; 2023, 20; 139-156
2080-1068
2391-7768
Pojawia się w:
Linguistica Copernicana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żyjemy w kulturze bezwstydu i kłamstwa!
We are living in a culture of shamelessness and lies!
Autorzy:
Drzewiecki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546297.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
kultura
społeczeństwo
podziały
walka
wykluczenie
kłamstwo
culture
society
divisions
struggle
exclusion
lying
Opis:
The year of 2018 sees the Centennial of independence, which should foster reflection on who we are and what we are like? I have already wondered if we are tolerant, and if not, why? I do not support the flowing stream of complacency about our uniqueness, which supposedly sets us in a position of a “spiritual” leader of the region with clear pan-European aspirations. Instead of a serious dialogue, social divisions are deepening with each passing day, and the view of “those who are not for us are against us” proves widespread. We have a difficult history behind us, but we are unable to talk about, and if we do, we draw “ammunition” from it for accusations and slanders. Why? What seemed a major, and finally the bloodless success of Poles following 1989, is today open to contempt and speculation, with a slander of treason implied in the background, a treason of who and what? These are just some of the questions that come under a wider problem of culture of our everyday life. Overwhelmed with the burden of duties, we tend to ignore it, even though its is worthwhile to notice it, because not everything can be “shouted out” in the Capital City.
Jesteśmy w roku jubileuszu stulecia odzyskania niepodległości. Rocznica ta powinna być dla nas okazją do refleksji nad tym, kim i jacy jesteśmy. Już wcześniej pytałem o to, czy jesteśmy tolerancyjni, a jeśli nie, to dlaczego. Nie podzielam płynącej szerokim strumieniem fali samozadowolenia wynikającej z przekonania o naszej wyjątkowości, która rzekomo stawia nas w roli „duchowego” przywódcy regionu, przywódcy z wyraźnymi aspiracjami ogólnoeuropejskimi. Zamiast poważnego dialogu mamy podziały społeczne pogłębiające się każdego dnia, bo przecież „kto nie z nami, ten wróg”. Mamy za sobą trudną historię, o której nie potrafimy rozmawiać, a jeśli już próbujemy, to czerpiemy z niej „amunicję” do oskarżeń i pomówień. Dlaczego? To, co wydawało się największym, bo wreszcie bezkrwawym sukcesem Polaków po 1989 roku, jest dziś przedmiotem pogardy i spekulacji, w których tle czai się pomówienie o zdradę – ale kogo i dlaczego?
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2018, 3/269
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Angielskie (white) lies i francuskie (pieux) mensonges. Etnolingwistyczne rozważania o niemówieniu prawdy
Autorzy:
Peeters, Bert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611446.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
lying
white lies
pieux mensonges
Natural Semantic Metalanguage
cross-cultural differences
Naturalny Metajęzyk Semantyczny
różnice międzykulturowe
Opis:
The fact that most European languages have a word similar to the verb lie has led many to believe that lying is a universal cognitive category, that all human beings have an intuitive understanding of what it means to lie, and that all forms of discourse involving a lack of truth can be analysed as forms of lying, wherever they occur. This is a myth. Within Europe itself, there are differences, and these become more outspoken once we move further away. Even a Melanesian creole such as Bislama, in spite of being English-based, has no strict equivalent to the verb lie; the closest it gets is by means of the verb giaman, which, unlike to lie, refers to a fairly common, sometimes even a necessary course of action. On the other hand, whereas, at least from an Anglo point of view, lying is mostly felt to be morally reprehensible, there are instances that are not as straightforward. In English, lies that are deemed less bad than others are often referred to as white lies. Other terms exist, but this one is by far the commonest and has a high degree of cultural salience. Does the concept exist in other languages, e.g. French? The phrase pieux mensonge comes to mind. I propose to show that white lies and pieux mensonges are overlapping categories, but that they carry different connotations, which I will spell out using a tool known as the Natural Semantic Metalanguage.
Fakt, iż w większości języków europejskich istnieją słowa podobne do angielskiego lie ‘kłamać’ sugeruje, że jest to uniwersalna kategoria poznawcza. Może się zatem wydawać, że wszyscy ludzie intuicyjnie rozumieją, czym jest lying ‘kłamstwo’ i że wszelkie formy dyskursu, w których ma miejsce mijanie się z prawdą, bez względu na ich pochodzenie, można uznać za formę lying. To jednak mit – różnice istnieją nawet w Europie, a w miarę, jak się od niej oddalamy, stają się coraz wyraźniejsze. Na przykład w opartym na angielszczyźnie melanezyjskim kreolskim języku bislama nie występuje ścisły odpowiednik angielskiego lie – najbliższym słowem jest czasownik giaman, który w przeciwieństwie do lie oznacza dosyć powszechnie akceptowany, czasami wręcz konieczny sposób postępowania. Z drugiej strony, przynajmniej z anglocentrycznego punktu widzenia, chociaż lying najczęściej odbierane jest jako moralnie naganne, istnieją przypadki, gdzie nie jest to oczywiste. Niektóre kłamstwa uznaje się za nie tak złe, jak inne – określa się je jako white lies ‘białe kłamstwa’ (istnieją także inne sformułowania, jednak to jest najczęstsze i najbardziej wyraziste kulturowo). Czy pojęcie to występuje w innych językach, np. we francuskim? W języku tym istnieje wyrażenie pieux mensonge, dosł. ‘pobożne kłamstwo’. W artykule staram się wykazać, iż semantyka wyrażeń white lies i pieux mensonges częściowo się pokrywa, lecz także, że mają one inne konotacje, które opisuję za pomocą Naturalnego Metajęzyka Semantycznego.
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2018, 30
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poprzek wpław. Ludzie nieznaczni w akcie niezgody
Across and Along. Insignificant People in an Act of Discord
Autorzy:
Dauksza, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32084401.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
ludzie nieznaczni
czołganie się
leżenie
bezsilność
niezgoda
opór
performans
insignificant people
crawling
lying
helplessness
discord
resistance
performance
Opis:
Autorka przedstawia kategorię ludzi nieznacznych, których rozumie jako tych, którzy pozostają w tle, nie wyróżniają się, w porządku publicznym nie mają znaczenia jako jednostki – są „większością”, na co dzień mało istotną z perspektywy instytucji władzy. Ludzie nieznaczni są zanurzeni i uwikłani w realia, na które nie mają większego wpływu. Nie czują się odpowiedzialni za bieg wydarzeń, nie mają też poczucia samosterowności. Autorka pisze o zmianie kulturowej, dystansowaniu się jednostek od opresyjnego modelu sukcesu, powodzenia i mobilności społecznej, sprawstwa pojętego jako planowe, zdeterminowane działanie nakierowane na cel. Scenariusze realizowane we współczesnych tekstach kultury skupiają się na odmowie produktywnej aktywności, formach nieprzystosowania się, nieradzenia sobie z „życiem w jego szczegółach”. Głównym tematem jest przeciętność, codzienność, z którą trzeba się mozolnie zmagać – nieheroicznie i bez większych szans na powodzenie. Zmienia się też „typowy” bohater – stają się nimi ci, którzy są „nieudani”, nie mają siły, nie dorastają, nie potrafią, którzy są ciągle czymś zaskakiwani. Autorka analizuje w tym kontekście kilka „dziwnych” performansów bezsilności: akty czołgania się, pełzania, pływania i leżenia bez ruchu w miejscach publicznych.
The author presents a category of insignificant people whom she conceives to be those who remain in the background, are undistinguished and meaningless as individuals in public order – they constitute “the majority”, and are of little significance in daily life. They remain immersed and entangled in reality upon which they have little impact. They do not feel responsible for the course of events and do not possess of feeling of self-manoeuvrability. The author writes about cultural transformation, the process of individuals distancing themselves from the oppressive model of success, social mobility, and perpetration conceived as planned, determined activity focused on a given target. Scenarios realised in contemporary culture texts focus on the refusal of proactive activity, forms of non-adaptation, and the inability to deal with “life and all its details.” The main theme is mediocrity, daily life that one has to tackle unheroically and without greater chances for success. The “typical” protagonist also undergoes changes and turns into those who “failed”, are weak, do not measure up, are incapable and constantly taken by surprise by something. Within this context the author analyses several “strange” performances of helplessness: acts of grovelling, crawling, swimming, and remaining motionless in public places.
Źródło:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 343, 4; 199-203
1230-6142
2956-9214
Pojawia się w:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
VIII przykazanie Dekalogu na tle koncepcji świadectwa i świadka w tekstach legislacyjnych Starego Testamentu
The Eighth Commandment of the Decalogue in Light of the Concept of Testimony and Eyewitness in the Law Codes of the Old Testament
Autorzy:
Stefański, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621803.pdf
Data publikacji:
2015-10-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
fałszywe świadectwo
przymierze
ósme przykazanie
Dekalog
kłamstwo
prawda
prawdomówność
Wj 20
16
Pwt 5
20
bearing false witness
covenant
Eighth Commandment
Decalogue
lying
truth
truth-telling
Exod 20
Deut 5
Opis:
The Eighth Commandment forbids bearing false witness, which falls under the general category of lying. Why, then, doesn’t the Decalogue forbid lying in general? A thorough analysis of the Eighth Commandment sheds light on the problem: deceitful speech is primarily an act against God who has revealed Himself as the God of truth, always faithful to His word. This way lying becomes similar not only to the Second Commandment regarding taking the Lord’s name in vain, but even to the profanation of the Sabbath. After all, keeping the Lord’s Day holy is a testimony to the Creator’s authority over creation. Since man was created in the image and likeness of God who is the source of all truth, any use of deceitful speech distorts the image of God which one bears in himself. Such distortion always constitutes a false testimony (bearing false witness) to the perfection and truthfulness that characterize all of God’s actions, including His work of creation. Moreover, when a member of the Covenant community bears false witness against his neighbor, his deceitful speech is all the more deplorable, because he both distorts the image of the Creator in himself and also shatters the sacred trust which flows from the bond upon which the people of God rely in their daily dealings with one another. The harsh consequences and penalties imposed against those who bear false witness stand as a testimony to the seriousness of destroying the sacred covenantal trust between God and man when lying takes place. In a way, every truth is a reflection of the Lord who is the Divine Truth. With St. Thomas Aquinas one can say that every truth-telling shows reverence for our Lord Jesus Christ who is the Way, the Truth and the Life.
Źródło:
Verbum Vitae; 2015, 27; 21-46
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies