Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "locus amoenus" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Arcadia, The Golden Age, and The locus amoenus idyllic poetic landscapes of early Rome and their later repercusion, „Acta Antiqua” 53:2013
    Autorzy:
    Piwowarczyk, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/436037.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    antyk
    Arkadia
    Złoty Wiek
    locus amoenus.
    Źródło:
    Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2016, 3; 305-313
    2450-4475
    Pojawia się w:
    Res Gestae. Czasopismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Szczęśliwe niegdy ruskie [...] kraje” − Józefa Bartłomieja Zimorowica wizja Arkadii spopielonej
    “Formerly happy [...] Ruthenian countries” − Józef Bartłomiej Zimorowic’s vision of incinerated Arcady
    Autorzy:
    Rot-Buga, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2013671.pdf
    Data publikacji:
    2014-06-02
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    J. B. Zimorowic
    sielanka
    Arkadia
    locus amoenus
    locus horridus
    pastoral
    Opis:
    The author of the article describes the ways the Arcadicvision of the world as well as its contradiction i.e. the dystopia were constructed in J.B. Zimorowic’s New Rutheniam bucolics. Both of these are described within literature tradition and in their historical context as well. It is shown how Zimorowic, in his dialogue with Vergil, Ovid and Polish writers, creates the vision of Ruthenia as an Arcadic and also pleasant place (locus amoenus).He further creates a vision of locus horridus – the burnt Arcady. The Ruthenian Arcady contains the vision of happiness sand the golden age in Ruthenia, the Arcadic landscape and the interfusion of the realistic world with the world of myths. Ruthenian Arcady of Zimorowic is destroyed by the war (1648), epidemic and the loss of the loved ones (his wife and brother) − the themes of war, death and vanishing. New Ruthenian Bucolics contain contradictory visions, namely, the poetic Arcady of family and Lviv and the Arcady of loss. This dystopia becomes a poetic comment to bloody events of the century and the personal grief of the author. The text shows how the author exploits the locus amoenus theme and how he changes it into the theme of locus horridus.
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2014, 4(7); 307-332
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Est locus… The Grotteschi of Giovanni Battista Piranesi and the Ancient Topos of Locus Horridus
    Autorzy:
    Pypłacz, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571013.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
    Tematy:
    Piranesi
    locus horridus
    locus amoenus
    Grotteschi
    pareidolia
    iluzja optyczna
    kontrast
    optical illusion
    contrast
    Opis:
    The present article discusses Piranesi’s use of the ancient topos of locus horridus on the example of his four Grotteschi. The analysis of particular ingredients of Piranesi’s loci horridi has shown that, in order to understand them, the onlooker must be not only familiar with the Greek and Roman mythology and literature, but also, must have the patience to detect even those details which, despite being too tiny or obscure to be noticed at the first glance, are crucial to the meaning of the whole picture. In his sophisticated game with the onlooker, Piranesi employs optical illusion and pareidolia. The article also reveals that the aesthetics of the Grotteschi consists, to a large extent, in bringing together motifs that originally belong to the opposite realms: that of a locus horridus and that of a locus amoenus. As a result of such a fusion, the locus horridus becomes even more frightening and hostile, whereas the traditionally ‘idyllic’ elements acquire a sinister hue.
    Źródło:
    Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2015, 65; 181-197
    0006-3940
    2450-0410
    Pojawia się w:
    Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Topos "locus amoenus" w łacińskiej poezji chrześcijańskiego antyku
    Topos "locus amoenus" in Latin Poetry of Christian Antiquity
    Autorzy:
    Gacia, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613616.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    locus amoenus
    topos
    poezja łacińska
    antyk chrześcijański
    poezja chrześcijańska
    Prudencjusz
    Seduliusz
    Awit z Vienne
    Drakoncjusz
    Wenancjusz Fortunat
    Latin poetry
    Christian Antiquity
    Christian poetry
    Prudentius
    Sedulius
    Avitus of Vienne
    Dracontius
    Venantius Fortunatus
    Opis:
    This paper deals with the topos of locus amoenus in Latin poetry of Christian antiquity. Descriptions of idealized landscape can be found in whole literary tradition from Homer on. In Latin epic poetry Virgil used this device to describe Elysium, which Aeneas enters in the Aeneid. In Virgil’s eclogues locus amoenus is a place of refuge for shepherds from calamities of fate and an alien world. For the farmer in his Georgics it is a reward for honest agricultural work. For Horace it was an escape from the noise of the city. For Christian poets, Prudentius in Cathemerinon, Sedulius in Carmen paschale, Avitus of Vienne, Dracontius, Venantius Fortunatus and other, locus amoenus becomes the biblical paradise in the eschatological sense, or morę generally, salvation. Use of the topos of locus amoenus shows the cultural continuity of antiquity. In Christian poetry this theme is filled with a new content, but the process of thinking and artistic creation remains they share with classical authors.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2008, 52, 1; 187-198
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies