Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "non fiction literature" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    УКРАЇНСЬКА РЕЦЕПЦІЯ ПОЛЬСЬКОГО ХУДОЖНЬОГО РЕПОРТАЖУ: ПОСТРАДЯНСЬКІ РЕЦИДИВИ І СИНДРОМ ПОСТКОЛОНІАЛЬНОЇ ПУСТКИ
    UKRAINIAN RECEPTION OF POLISH NEW JOURNALISM: POST-SOVIET RELAPSES AND POSTCOLONIAL ABYSS SYNDROME
    UKRAIŃSKA RECEPCJA POLSKIEGO REPORTAŻU LITERACKIEGO: POSTRADZIECKIE RECYDYWY I SYNDROM POSTKOLONIALNEJ OTCHŁANI
    Autorzy:
    Нахлік, Олеся
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1041171.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    reception
    New Journalism
    text-reaction
    hero
    author
    non-fiction literature
    recepcja
    reportaż literacki
    tekst-reakcja
    bohater
    autor
    literatura faktu
    Opis:
    For the first time in Ukrainian literary studies the specificity of the Ukrainian reception of reportages by J. Hugo-Bader describing post-Soviet reality on the territories of Russia, Ukraine, Moldova and Transnistria is analyzed. For Ukrainian readers, it is particularly important to read these texts through the prism of their own experience of life after the collapse of the Soviet colossus. The Ukrainian success of White Fever is evidenced by the fact that it has undoubtedly been a powerful stimulus to rethink the phenomenon of modern Russia and to overcome this deformed reality of delirium tremens, in which post-communist freedom is a curse. In the article, special attention is paid to text-reactions, discussing Hugo-Bader’s linguistic skill and his reporter’s method of “hugging” the interlocutor in order to create texts showing not only the unknown reality, but also evoking empathy.
    Po raz pierwszy w literaturoznawstwie ukraińskim została przeanalizowana specyfika ukraińskiej recepcji reportaży J. Hugo-Badera opisujących postradziecką rzeczywistość na terenach Rosji, Ukrainy, Mołdawii i Naddniestrza. Dla odbiorców ukraińskich szczególnie ważne jest odczytywanie tych tekstów przez pryzmat własnego doświadczenia egzystencji po upadku sowieckiego kolosa. O ukraińskim sukcesie Białej gorączki świadczy to, iż została ona niewątpliwie mocnym bodźcem do przemyślenia przez Ukraińców fenomenu współczesnej Rosji i aktualizacji dyskusji o niezbędności przezwyciężenia tej zdeformowanej rzeczywistości delirium tremens. Osobna uwaga w artykule jest skupiona na tekstach-reakcjach dotyczących warsztatu językowego polskiego reportera oraz jego reporterskiej metody „przytulania się” do rozmówcy.
    Źródło:
    Studia Ukrainica Posnaniensia; 2020, 8, 2; 163-175
    2300-4754
    Pojawia się w:
    Studia Ukrainica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyklęcie Papuszy według Angeliki Kuźniak, czyli biograficzny reportaż jako esej
    Papusza’s Condemnation According to Angelika Kuźniak or the Biographic Reportage as an Essay
    Autorzy:
    Terradas, Pau Freixa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/53860107.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Angelika Kuźniak
    Bronisława Wajs Papusza
    polska szkoła reportażu
    reportaż biograficzny
    literatura faktu
    Polish school of reportage
    biographic reportage
    non-fiction literature
    Opis:
    Poniższy artykuł poświęcony jest literackiemu reportażowi biograficznemu Papusza i obrazowi romskiej poetki, który tworzy jego autorka. Angelika Kuźniak bada losy Papuszy poza mitem utrwalonym w kulturze popularnej, a poszukując Papuszy z krwi i kości, trafia na postać absolutnie tragiczną. Co oczywiste, autorka prezentuje niezwykle krytyczne spojrzenie feministyczne, które wychwytuje grzechy, za które poetka będzie musiała zapłacić, a na ogół są one związane z faktem bycia kobietą. Ale tu nie ma publicystyki, autorka sprawia, że fakty mówią za siebie. Fabuła jest tak skonstruowana, że komentarz moralny jest zbędny. Jest to książka sucha, minimalistyczna, zbudowana na czystych dokumentach i skrawkach życia, pozornie bez obróbki literackiej: jej stylizacja wyraża się w językowej zgrzebności, jakby naśladującej twarde życie Papuszy (życie, w którym szuka się poezji), jej prymitywne pismo, a nawet jej ubogą i naiwną poezję. Jak zobaczymy, w losie Papuszy spotykają się trzy wielkie anatemy: kobiecość, cygańskość i inność. Ale Kuźniak wykracza poza konkretną relację biograficzną, która z kolei służy jako wektor mikrohistoryczny, dzięki któremu uzyskujemy dostęp do wizji historii polskich Romów w XX wieku. W ten sposób Papusza staje się esejem krytycznym dotyczącym dyskryminacji, płci i inności. 
    The following article deals with the literary biographical reportage Papusza and the author’s impression of the Gypsy poetess. Kuźniak explores Papusza’s life beyond the myth rooted in popular culture. And in her search for the real Papusza she finds an absolutely tragic figure. Naturally, the author applies a highly critical feminist gaze that detects the “sins” for which the poetess will have to “pay”, and in general these are related to the fact that she is a woman. But there is no discourse here: the author makes the facts speak for themselves. The plot is constructed in such a way that the moral commentary is redundant. Kuźniak’s work is a dry, minimalist book, built upon bare factsand scraps of life, with no apparent literary work: its stylisation is expressed through linguistic coarseness, imitating Papusza’s austere way of life (a life where the poetry is sought after), her primitive writing and even her naive poetry. As we shall see, three great condemnations loom over Papusza’s life: femininity, gypsyness and otherness. But Kuźniak goes beyond the specific biographical account, which in turn serves as a micro-historical vector through which we gain access to a vision of the history of Polish Gypsies in the twentieth century. Thanks to that Papusza thus becomes a critical essay dealing with the issues of discrimination, gender and otherness.
    Źródło:
    Konteksty Kultury; 2021, 18, 3; 448-458
    2083-7658
    2353-1991
    Pojawia się w:
    Konteksty Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    [Rev.] Milena Kindziuk, Matka Papieża. Poruszająca opowieść o Emilii Wojtyłowej, Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, Kraków 2013, ss. 351.
    [Rev.:] Milena Kindziuk, The Pope’s Mother. A Moving Story about Emilia Wojtyła, Social Publishing Institute “Znak” [“Sign”] Cracow 2013, pp. 351.
    Autorzy:
    Kwiek-Osiowska, Janina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/951920.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
    Tematy:
    Kindziuk Milena (1970-)
    Wojtyła Emilia (1884-1929)
    matka papieża
    Jan Paweł II papież
    Karol Wojtyła (1920-2005)
    literatura faktu
    reportaż
    Wadowice
    Kraków
    Polska
    XX wiek
    poezja papieska
    the Pope’s mother
    Pope
    John Paul II
    non fiction literature
    reportage
    Cracow
    Polska
    20th Century
    pope’s poetry
    Opis:
    Autorka analizuje treść książki Mileny Kindziuk (ur. 1970-), na temat Emilii Wojtyłowej (1884-1929), matki Karola Wojtyły – papieża Jana Pawła II. Książka przynależy do literatury faktu, jest to reportaż z miejsc jej pobytu oraz próba odtworzenia jej biografii, mimo niezachowania się wielu źródeł archiwalnych i skąpości przekazów pamiętnikarskich. Autorka analizuje osobowość Emilii Wojtyłowej na podstawie szczątków wypowiedzi i fotografii, opisując sylwetkę tej kobiety na tle jej najbliższego środowiska (Wadowice, Kraków).
    The author analyses the content of the book by Milena Kindziuk (b. 1970), about Emilia Wojtylowa (1884-1929), the mother of Karol Wojtyla – John Paul II. It is a non-fiction book, a kind of reportage on the places where Emilia Wojtylowa lived. It is an attempt at reproducing her biography, in spite of the scarcity of archival sources and memoir materials. The author presents Emilia Wojtyla’s personality on the basis of very few incomplete statements, opinions, and photographs describing the figure of that woman in her closest milieu. (Wadowice, Cracow).
    Źródło:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 3(7); 167-182
    2299-9922
    Pojawia się w:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies