Temat: lekooporność - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Prątki niegruźlicze - dlaczego tak trudno leczyć mykobakteriozy?
Nontuberculous mycobacteria - why treatment is so difficult?
Autorzy:: Antczak, Magdalena
Dadura, Karolina
Lewandowska, Karolina
Dziadek, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1034225.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:: lekooporność
mechanizmy oporności
Mycobacterium
NTM
Opis:: Zakażenia prątkami niegruźliczymi stanowią w dzisiejszych czasach znaczący problem. Infekcje te dotyczą najczęściej osób z obniżoną odpornością. Atypowe prątki są często przyczyną mykobakteriozy płucnej, ale także pozapłucnej, w przypadkach kiedy infekcja rozwija się w obrębie skóry, tkanek miękkich czy kości. Nowoczesna diagnostyka wykorzystująca narzędzia biologii molekularnej pozwala na szybką identyfikację gatunku MOTT, jednakże wykrycie atypowych prątków nie zawsze świadczy o mykobakteriozie i konieczności terapii, która ze względu na liczne mechanizmy oporności MOTT może okazać się nieskuteczna. Interesującym zjawiskiem jest także zdolność prątków atypowych do tworzenia biofilmów, trójwymiarowych struktur wielokrotnie zmniejszających wrażliwość tych drobnoustrojów na antybiotyki.
Nontuberculous mycobacteria (NTM) is a group of opportunistic species of mycobacteria other than Mycobacterium tuberculosis complex and Mycobacterium leprae, which are widespread in the environment occurring in soil, water and dust. Therefore, it is common to localize them in the respiratory, gastrointestinal tract and skin. In the past two decades, increasing number of infections caused by atypical mycobacteria was reported worldwide. Development of molecular biology and new diagnostic tests enables faster distinction of atypical mycobacteria from Mycobacterium tuberculosis complex and more accurate identification of the species. Most atypical mycobacteria are naturally resistant to antibiotics commonly used for treatment of both mycobacteriosis and tuberculosis. The drug resistance of NTM involves nonspecific mechanisms, which also occur in other bacteria, and specific mechanisms characteristic for mycobacteria only. Resistance can be innate, determined by the bacterial genome, or acquired, as the result of mutational changes.
Źródło:: Kosmos; 2017, 66, 1; 31-40
0023-4249
Pojawia się w:: Kosmos
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Assessment of Sulfonamides Occurrence in the Biosphere
Ocena występowania leków sulfonamidowych w biosferze
Autorzy:: Baran, W.
Adamek, E.
Makowski, A.
Sobczak, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/388303.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:: sulfonamides
ecotoxicity
drug resistance
sulfonamidy
ekotoksyczność
lekooporność
Opis:: Sulfonamides, derivatives of p-aminobenzenesulfonic acid, have been used in the treatment of patients with bacterial diseases since 1940s. According to the Anatomical Therapeutic Chemical Classification (ATC) they are included in a group of antibacterial agents, intended mainly for internal use, commonly known as antibiotics. Sulfonamides are also used as herbicides and feed additives in agriculture. It is estimated that their annual world consumption in veterinary medicine only can be up to 15 thousand Mg (tons). At present, sulfonamides are detected in almost 100 % of environmental samples which are checked from the point of view of antibiotics contents. Typically, the determined concentrations of sulfonamides are lower than g dm^–3 but in liquid manure they were even detected at the 100 mg kg^–1 level. An environmental risk caused by sulfonamides, estimated based on their ecotoxicity, is not great. However, there are evidences that they take part in generating drug resistance of microorganisms. Newly arisen drugresistance genes can be transferred between different strains of bacteria, eg by conjugation. As a result, these genes may occur in pathogenic bacteria present in the ecosystems that have not previously been exposed to antibiotics. The aim of this paper was to present the problems connected with the occurrence of sulfonamides in different ecosystems. Based on the available literature from 2004 to 2010 the characterization of the potential resistance of sulfonamides in the environment and their ecotoxicity was carried out. Moreover, the problems of drugresistance to sulfonamides and the risk assessment with allowing their antimicrobial activity were presented.
Sulfonamidy, pochodne kwasu p-aminobenzenosulfonowego są znanymi od lat 30. XX w. lekami przeciwbakteryjnymi. Według klasyfikacji anatomiczno-terapeutyczno-chemicznej (ATC) zaliczane są do grupy leków przeciwbakteryjnych do stosowania wewnętrznego powszechnie nazywanych antybiotykami. Mają one również właściwości roślinobójcze oraz są wykorzystywane jako dodatki do pasz w rolnictwie. Szacuje się, że jedynie w weterynarii ich roczne światowe zużycie może wynosić nawet 15 tys. Mg (ton). Obecnie w niemal 100 % próbek środowiskowych badanych pod kontem zawartości antybiotyków wykrywane są sulfonamidy. Zazwyczaj ich oznaczane stężenia są niższe niż 1 g dm^–3, niemniej w gnojowicy wykrywano sulfonamidy w ilościach przekraczających nawet 100 mg kg^–1. Ryzyko środowiskowe powodowane przez sulfonamidy oceniane na podstawie ich ekotoksyczności nie jest wielkie. Jednak istnieją dowody na to, że biorą one udział w generowaniu lekooporności mikroorganizmów. Takie geny lekooporności mogą być przenoszone pomiędzy różnymi szczepami bakterii, np. na drodze koniugacji. W rezultacie geny te mogą się pojawić u bakterii chorobotwórczych obecnych w ekosystemach uprzednio nie narażonych na kontakt z antybiotykami. Celem pracy jest omówienie problematyki występowania sulfonamidów w poszczególnych ekosystemach. Na podstawie dostępnej literatury obejmującej ostatnią dekadę dokonano charakterystyki potencjalnej trwałości w środowisku i ekotoksyczności sulfonamidów. Omówiono również problematykę lekooporności na sulfonamidy i dokonano oceny ryzyka z uwzględnieniem ich działania przeciwbakteryjnego.
Źródło:: Ecological Chemistry and Engineering. A; 2012, 19, 10; 1153-1171
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:: Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Lekooporność w gruźlicy - aspekty mikrobiologiczne i kliniczne.
Drug resistance in tuberculosis - microbiological and clinical aspects.
Autorzy:: Jagielski, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1034227.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:: gruźlica
leki przeciwprątkowe
lekooporność
mutacje
Mycobacterium tuberculosis
Opis:: Gruźlica pozostaje nadal jednym z największych zagrożeń zdrowotnych dla populacji ludzkiej. Każdego roku notuje się około 9 mln nowych zachorowań na gruźlicę i blisko 2 mln zgonów z powodu tej choroby. Wśród najważniejszych czynników, które negatywnie wpływają na sytuację epidemiologiczną gruźlicy w świecie jest lekooporność wywołujących ją prątków Mycobacterium tuberculosis. Szczególne znaczenie ma oporność typu MDR (ang. multidrug resistance), definiowana jako oporność prątków na co najmniej izoniazyd (INH) irifampicynę (RMP), dwa kluczowe leki stosowane w terapii gruźlicy.
Główną rolę w kształtowaniu oporności na leki przeciwprątkowe odgrywają spontaniczne mutacje w genach kodujących białka lub RNA będące często, choć nie zawsze, celami molekularnymi tych leków. W szczepach M. tuberculosis mutacje występują z różną częstością i w różny sposób kształtują ich fenotyp lekooporności, co wyraża się odmiennym mianem oporności szczepu na dany lek przeciwprątkowy.
Niniejsza praca omawia najważniejsze zagadnienia związane z lekoopornością w gruźlicy, w tym epidemiologię, diagnostykę i leczenie gruźlicy lekoopornej. Najwięcej miejsca w pracy zajmuje charakterystyka leków stosowanych obecnie w leczeniu gruźlicy, ze szczególnym uwzględnieniem mechanizmów ich działania i oporności na nie prątków.
Tuberculosis (TB) still persists as a significant health problem for the entire human population. Every year, about 9 million people develop TB, and nearly 2 million die from the disease. Among major factors that influence current TB epidemiology is drug resistance of its causative agent - Mycobacterium tuberculosis. Of particular importance is multidrug resistance, defined as resistance of tubercle bacilli to at least isoniazid (INH) and rifampicin (RMP), the two most potent anti-TB drugs.
The pivotal role in the development of drug resistance in tubercle bacilli is attributed to spontaneous mutations in genes coding for proteins or RNAs that often, yet not always, serve as molecular targets for anti-TB therapeutics. These mutations occur at different frequencies in M. tuberculosis strains and differently impact the level of resistance to a specific drug.
This review addresses the most important issues related to drug-resistance in TB, including epidemiology, diagnostics, and treatment strategies for drug-resistant TB. A substantial part of the article is devoted to anti-TB drug’s profiles, with particular emphasis on their modes of action and mechanisms of resistance.
Źródło:: Kosmos; 2017, 66, 1; 41-58
0023-4249
Pojawia się w:: Kosmos
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Antibiotics in the Environment as one of the Barriers to Sustainable Development
Antybiotyki w środowisku jako jedna z barier dla zrównoważonego rozwoju
Autorzy:: Lach, Joanna
Stępniak, Longina
Ociepa-Kubicka, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/371193.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:: antibiotics
water pollution
drug resistance
antybiotyki
zanieczyszczenie wody
lekooporność
Opis:: The paper has analyzed the presence of antibiotics in crude (hospital, medicine production and municipal) waste water, treated waste water, surface water and drinking water across the world. The concentrations of antibiotics in medicine production waste water reached a level of up to 900 µ/dm3; in hospital waste water, up to 124 µ/dm3; and in municipal waste water, up to 64 µ/dm3. Antibiotic concentrations in treated waste water approached 260 ng/dm3. The presence of antibiotics in surface water has also been covered. The most often identified medicines were: Ciprofloxacin, Erythromycin, Norfloxacin, Sulfamethoxazole and Trimethoprim. The maximum antibiotic concentrations in surface water are as high as up to 2 µg/dm3. In the majority of cases, identified antibiotics occurred in concentrations from several to several dozen ng/dm3, and less often in several hundred ng/dm3. The presence of antibiotics in drinking water, similarly as for waste water, was identified worldwide, e.g. in China, USA, Germany, Canada, France. Very high antibiotic concentrations were noted in Guangzhou, China, which reached a level of up to 679.7 ng/dm3 (Ciprofloxacin), but also in the USA (Triclosan) – 734 ng/dm3). In the majority of instances, antibiotics are present in water in much lower concentrations. The consequence of environmental contamination with antibiotics is the drug resistance of many bacterial strains with the resultant deaths of 25 000 people in the European Union and 700 000 people across the globe. The other effects of the presence of antibiotics in the natural environment are not fully understood yet. For example, carcinogenic, teratogenic or mutagenic effects are attributed to these contaminants.
W pracy przeanalizowano obecność antybiotyków w ściekach surowych (szpitalnych, z produkcji leków, komunalnych), oczyszczonych, wodach powierzchniowych i wodzie pitnej na świecie. Stężenia antybiotyków analizowane w ściekach z produkcji leków dochodziły do 900 µ/dm3, w ściekach szpitalnych do 124 µ/dm3 i komunalnych do 64 µ/dm3. Stężenia antybiotyków w ściekach oczyszczonych dochodziły do 260 ng/dm3. Przedstawiono również obecność antybiotyków w wodach powierzchniowych. Najczęściej identyfikowanymi lekami były: ciprofloxacin, erytromycyna, norfloxacin, sulfamethoxazole i trimethoprim. Maksymalne stężenia antybiotyków w wodach powierzchniowych dochodzą nawet do 2 µg/dm3. W większości przypadkach identyfikowane antybiotyki występowały w ilości od kilku do kilkudziesięciu ng/dm3, rzadziej w ilości kilkuset ng/dm3. Obecność antybiotyków w wodzie pitnej jest identyfikowana, podobnie jak w przypadku ścieków na całym świecie np. w Chinach, USA, Niemczech, Kanadzie, Francji. Odnotowano bardzo wysokie stężenia antybiotyków Chinach w Guangzhou dochodzące do 679,7 ng/dm3 (ciprofloxacin ), ale również w USA (triclosan – 734 ng/dm3). W większości przypadków antybiotyki w wodach są w znacznie niższych stężeniach. Konsekwencją zanieczyszczenia środowiska antybiotykami jest lekooporność wielu szczepów bakterii i w konsekwencji coroczna śmierć 25 000 osób w Unii Europejskiej i około 700000 na całej kuli ziemskiej. Nie do końca poznane są inne skutki obecności antybiotyków w środowisku. Przypisuje się temu zanieczyszczeniu właściwości rakotwórcze, teratogenne lub mutagenne.
Źródło:: Problemy Ekorozwoju; 2018, 13, 1; 197-207
1895-6912
Pojawia się w:: Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Biofilm jako zagrożenie w zakładach produkcji i przetwarzania żywności
Biofilm as a threat in food production and processing facilities
Autorzy:: Ławniczek-Wałczyk, Anna
Górny, Rafał L.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31342473.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:: biofilm
produkcja żywności
patogeny
lekooporność
food production
pathogens
drug resistance
Opis:: Rozwój mikroorganizmów tworzących biofilm na powierzchniach użytkowych w zakładach produkcji i przetwarzania żywności często prowadzi do jej psucia się oraz stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego. Szczególnie niebezpieczne dla zdrowia człowieka są biofilmy wytwarzane przez chorobotwórcze bakterie, takie jak Campylobacter jejuni, patogenne szczepy Escherichia coli, Listeria monocytogenes, Pseudomonas aeruginosa, Salmonella enterica, Staphylococcus aureus czy drożdże z rodzaju Candida. Celem artykułu jest przybliżenie czytelnikom wiedzy na temat mechanizmów powstawania biofilmów, zagrożeń wynikających z rozprzestrzeniania się biofilmotwórczych patogenów, a także metod zapobiegania i usuwania biofilmu w zakładach produkcji i przetwórstwa żywności.
The development of biofilm-forming microorganisms on usable surfaces in food production and processing facilities often results in food spoilage and poses a serious threat to public health. Particularly dangerous to human health are biofilms formed by pathogenic bacteria such as Campylobacter jejuni, pathogenic strains of Escherichia coli, Listeria monocytogenes, Pseudomonas aeruginosa, Salmonella enterica, Staphylococcus aureus and yeasts of the genus Candida. The purpose of this article is to provide readers with an overview of the mechanisms of biofilm formation, the risks associated with the spread of biofilm-forming pathogens, and methods of biofilm prevention and removal in food production and processing plants.
Źródło:: Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka; 2022, 3; 10-15
0137-7043
Pojawia się w:: Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Ocena toksyczności nanocząstek srebra w stosunku do lekoopornych szczepów Escherichia coli izolowanych z odpadów komunalnych
Evaluation of silver nanoparticles toxicity to drug-resistant Escherichia coli strains isolated from municipal waste
Autorzy:: Wolny-Koładka, K.
Sikora, A.
Malina, D.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/101027.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Stowarzyszenie Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich PAN
Tematy:: Escherichia coli
lekooporność
nanocząstki srebra
toksyczność
drug resistance
silver nanoparticles
toxicity
Opis:: Celem pracy była ocena bakteriobójczych właściwości nanocząstek srebra w stosunku do bakterii Escherichia coli. Ponadto, wykonano analizę wrażliwości bakterii E. coli na powszechnie stosowane antybiotyki. W przeprowadzonych badaniach wykorzystano 51 szczepów izolowanych z odpadów komunalnych. Zastosowano wzrastające stężenia nanosrebra: 5, 10, 15, 30, 60 oraz 125 ppm. Kontrolą pozytywną był antybiotyk - ampicylina, negatywną - woda destylowana. Analizę lekooporności wykonano przy pomocy metody dyfuzyjno-krążkowej. Wraz ze wzrostem stężenia nanocząstek srebra, wzrastały ich właściwości antybakteryjne. Najmniejszym stężeniem hamującym wzrost niektórych izolatów było 5 ppm, natomiast najskuteczniejsze było stężenie 125 ppm. Analiza lekooporności wykazała, że antybiotykiem hamującym wzrost największej liczby szczepów E. coli była amikacyna. Ponadto, wykryto szczepy wielolekooporne stanowiące 22%. Nanosrebro posiada duży potencjał bakteriobójczy i może okazać się pomocne w rozwiązaniu problemu lekooporności. Jednak, zasadne jest prowadzenie dalszych badań oceniających wpływ toksyczności nanocząstek na środowisko i organizmy wyższe.
The aim of the study was to evaluate the bactericidal properties of silver nanoparticles against bacteria Escherichia coli. In addition, a sensitivity analysis was made of E. coli to commonly used antibiotics. In the study were used 51 strains isolated from municipal waste. Applied growing concentrations of nanosilver were used: 5, 10, 15, 30, 60 and 125 ppm. The positive control was an antibiotic - ampicillin, negative control - a distilled water. Drug-resistance analysis was performed by disc-diffusion method. Along with the increase in the concentration of silver nanoparticles their antibacterial properties is also growing. The smallest concentration that inhibited growth of some isolates was 5 ppm, while the most effective concentration was 125 ppm. Analysis of drug resistance showed that the antibiotic inhibits growth of a large number of E. coli strains was amikacin. In addition, 22% of all isolates analyzed were drug-resistant. Nanosilver has a high bactericidal potential and may be helpful in solving the problem of drug resistance. However, it is reasonable to conduct further studies on the effects of toxicity of nanoparticles on the environment and higher organisms.
Źródło:: Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich; 2018, I/1; 7-23
1732-5587
Pojawia się w:: Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Antybiotykooporność drobnoustrojów w kontekście aktualnego raportu Światowej Organizacji Zdrowia (WHO)
Autorzy:: Ograczyk, E.
Wawrocki, S.
Gajewski, A.
Kawka, M.
Gonciarz, W.
Rudnicka, K.
Sadowska, B.
Chmiela, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/273719.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Roble
Tematy:: lekooporność
antybiotykooporność
grypa
HIV
gruźlica
malaria
drug resistance
antibiotic resistance
influenza
tuberculosis
Źródło:: LAB Laboratoria, Aparatura, Badania; 2017, 22, 4; 6-13
1427-5619
Pojawia się w:: LAB Laboratoria, Aparatura, Badania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Wybrane aspekty zwalczania bakterii lekoopornych
Selected aspects of combat drug-resistance bacteria
Autorzy:: Lewańska, M.
Olszewska, D.
Godela, A.
Myga-Nowak, M.
Kuberska, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/410353.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:: lekooporność
bakteriofagi
BCWH
AMP
LPS
quorum sensing
PACT
fitoncydy
drug resistance
bacteriophages
phytoncides
Opis:: W pracy przedstawiono problem związany z obecnością bakterii lekoopornych oraz zestawienie danych literaturowych na temat sposobów ich zwalczania. Oporność na antybiotyki wynika z wykształcenia mechanizmów obronnych przez mikroorganizmy. Rozwiązań lekooporności poszukuje się zarówno w tradycyjnych sposobach, jak i innowacyjnych metodach, wynikających z rozwoju współczesnej nauki. Związki antybakteryjne pochodzenia naturalnego to między innymi powszechnie występujące bakteriofagi, peptydy przeciwdrobnoustrojowe, hydrolazy ściany komórkowej bakterii, inhibitory systemu Quorum sensing, inhibitory lipopolisacharydów czy fitoncydy. Do metod innych niż te zaczerpnięte z natury zaliczamy przede wszystkim terapię fotodynamiczną. Dogłębna analiza wszystkich dostępnych alternatyw dla obecnych antybiotyków z pewnością przyczyni się do rozwoju współczesnej medycyny i pozwoli ograniczyć zjawisko szerzącej się oporności na leki przeciwdrobnoustrojowe.
This work presents the problem of drug-resistant bacteria and a review of the literature on how to fight them. Antibiotic immunity is related to various mechanisms of resistance developed by these dangerous pathogenic microorganisms. Solutions are being sought in the traditional methods and recent innovative methods resulting from the development of modern science. Antimicrobial compounds from natural product are inter alia antimicrobial peptides, bacterial cell wall hydrolases, Quorum sensing inhibitors, LPS inhibitors and phytoncides. Other methods than those taken from nature are mainly photodynamic therapy. Analysis of all alternatives to existing antibiotics will help to contemporary medicine to restrain spreading tolerance against antimicrobial drugs.
Źródło:: Chemistry, Environment, Biotechnology; 2016, 19; 79-85
2083-7097
Pojawia się w:: Chemistry, Environment, Biotechnology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Antybiotykoterapia ostrych zakażeń górnych dróg oddechowych i ucha środkowego u dorosłych
Autorzy:: Paź, Aleksandra
Arcimowicz, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1399777.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: antybiotyki
lekooporność
ostre zapalenie jam nosowych zatok
ostre zapalenie gardła
ostre zapalenie krtani
ostre zapalenie ucha środkowego
Opis:: Szacuje się, że co najmniej 50% antybiotyków zlecanych w lecznictwie otwartym jest nieuzasadnione. Za większość ostrych zakażeń górnych dróg oddechowych odpowiedzialne są wirusy. Zakażenia te mają często charakter samoograniczający się i skutecznym pozostaje wyłącznie leczenie objawowe. Tylko w niewielkim odsetku zakażeń w tym obszarze w etiologii uczestniczą bakterie. W przypadku uzasadnionego lub udokumentowanego podejrzenia zakażenia bakteryjnego, wskazane może być zastosowanie antybiotykoterapii. W oparciu o polskie „Rekomendacje postępowania w pozaszpitalnych zakażeniach układu oddechowego 2016”, przedstawiamy wskazania, zasady wyboru, właściwy sposób dawkowania i czas trwania terapii w najczęściej występujących zakażeniach górnych dróg oddechowych u dorosłych. Wdrożenie zaprezentowanych zaleceń dotyczących polskiej sytuacji epidemiologicznej, pozwoli na zmniejszenie tendencji do nadużywania antybiotyków, a co za tym idzie wpłynie na ograniczenie rozprzestrzeniania się drobnoustrojów lekoopornych.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 1; 1-7
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Epidemiological Trends of Antibiotic-Resistant Neisseria Gonorrhea in The EU/EEA/European Region: a Systematic Review
Trendy epidemiologiczne dotyczące antybiotykoopornej Neisseria Gonorrhea w regionie UE/EOG/Europy: przegląd systematyczny
Autorzy:: Gill, Gurkeerat
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2188100.pdf
Data publikacji:: 2023-03-31
Wydawca:: Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:: Neisseria gonorrhea
drug resistance
bacterial infections
epidemiology
sexually transmitted diseases
lekooporność
infekcje bakteryjne
epidemiologia
choroby przenoszone droga płciową
Opis:: Neisseria gonorrhea is becoming more resistant to available antibiotic treatments. The growing antibiotic resistance of Neisseria gonorrhea in clinical isolates has been observed by different national surveillance systems around the globe and is posing a serious public health risk. The EU/EEA/European region is equally impacted by this developed antibiotic resistance in Neisseria gonorrhea isolates. Hence, this systematic review is focused to uncover the antibiotic resistance patterns of Neisseria gonorrhea across different countries in the EU/EEA/European region. The database PubMed and journal “Eurosurveillance” were used to search for the articles published between 2000-2020. Eight analytical studies that filled the selection criteria were included in the review. In the EU/EEA/European region, susceptibility and resistance of Neisseria gonorrhea toward different antibiotics varied from country to country. Neisseria gonorrhea displayed higher susceptibility toward spectinomycin and azithromycin and also displayed a high level of resistance to ciproflaxin and penicillin. With the antibiotics that are currently effective, there is a higher chance that Neisseria gonorrhea will develop gradual resistance toward those antibiotics in future too. Therefore, continuous surveillance of antibiotic-resistant Neisseria gonorrhea and health promotion awareness programs, and also investments in new effective antibiotic inventions can be helpful to tackle this issue.
Neisseria gonorrhea staje się w coraz większym stopniu oporna na dostępne antybiotyki. Rosnącą oporność Neisseria gonorrhea na antybiotyki w izolatach klinicznych zaobserwowano za pośrednictwem różnych krajowych systemów nadzoru na całym świecie i stanowi ona poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego. Region UE/EOG/ Europy jest w równym stopniu dotknięty rozwiniętą opornością na antybiotyki u izolatów Neisseria gonorrhea. Z tego względu niniejszy systematyczny przegląd koncentruje się na opisie wzorców oporności Neisseria gonorrhea na antybiotyki w różnych krajach UE/EOG/ Europy. Do wyszukania artykułów opublikowanych w latach 2000-2020 wykorzystano bazę danych PubMed oraz czasopismo „Eurosurveillance”. Do przeglądu włączono osiem badań analitycznych, które spełniły kryteria wyboru. W regionie UE/EOG/Europy wrażliwość i oporność Neisseria gonorrhea na różne antybiotyki różniła się w zależności od kraju. Neisseria gonorrhea wykazywała większą wrażliwość na spektynomycynę i azytromycynę, a także wykazywała wysoki poziom oporności na cyproflaksynę i penicylinę. Przy uwzględnieniu obecnie skutecznych antybiotyków istnieje większe prawdopodobieństwo, że Neisseria gonorrhea rozwinie stopniową oporność również na te antybiotyki w przyszłości. Dlatego też ciągłe monitorowanie opornych na antybiotyki bakterii Neisseria gonorrhea i zapewnienie programów uświadamiających w zakresie promocji zdrowia, a także inwestycji w nowe skuteczne rozwiązania z zakresu antybiotyków mogą być pomocne w rozwiązaniu tego problemu.
Źródło:: Health Problems of Civilization; 2023, 17, 1; 62-75
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:: Health Problems of Civilization
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Dermatofitozy powodowane przez Microsporum canis u kotów – charakterystyka i sposoby leczenia
Dermatophytosis caused by Microsporum canis in cats - characteristics and treatment
Autorzy:: Gnat, Sebastian
Łagowski, Dominik
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22397632.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:: koty
dermatofitoza
Microsporum canis
zoonozy
leczenie
choroby zwierząt
wrażliwość na leki
lekooporność
rozprzestrzenianie się chorób
cat
dermatophytosis
zoonoses
transmission
Opis:: Dermatomycoses are the most common form of mycoses, which include superficial infections of the skin, particularly the epidermis, human hair and nails, and animal hair, horns, claws and hooves. Once the etiological agent is identified as keratinolytic filamentous fungus classified as a dermatophyte, the infection is diagnosed as dermatophytosis, also known as ringworm or tinea. These fungi are cosmopolitan pathogens found in many ecological niches such as soil human and animal keratin tissues. This article describes the synthetic clinical picture of infections and the results of research related to the treatment of dermatophytoses caused by Microsporum canis in cats. The frequency of isolation of this pathogen from skin lesions is usually higher in cats than in dogs, and more than 90% of dermatophytic lesions in cats and 75% in dogs are etiologically related to this species. A critical factor in the spread of M. canis is the asymptomatic carriage, which is an increasingly common phenomenon in the cat population. Research conducted in recent years shows that up to 50% of people who come into contact with carriers are symptomatically infected. In addition, about 40% of patients with zoonotic infections with the M. canis experience treatment failures and relapses due to drug resistance, premature discontinuation of therapy by the patient, lack of penetration of the drug into the tissues, or its variable bioavailability.
Źródło:: Życie Weterynaryjne; 2022, 97, 06; 392-398
0137-6810
Pojawia się w:: Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Analysis of resistance to antimycobacterial drugs among MTBC strains isolated from cattle in Poland as a threat to human health
Analiza oporności na leki przeciwprątkowe wśród szczepów MTBC izolowanych od bydła w Polsce jako zagrożenie dla zdrowia ludzi
Autorzy:: Weiner, M.
Krajewska, M.
Zabost, A.
Augustynowicz-Kopeć, E.
Szulowski, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2048912.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:: drug resistance
Mycobacterium tuberculosis
bovine tuberculosis
public health
antimicrobial
lekooporność
Mycobacterium tuberculosis complex
gruźlica bydlęca
zdrowie publiczne
leki przeciwprątkowe
Opis:: Background. Tuberculosis is a highly contagious disease affecting humans and animals. It is caused by mycobacteria that are part of the Mycobacterium tuberculosis complex (MTBC). The etiological agent causing bovine tuberculosis is mycobacteria bovis: Mycobacterium bovis and Mycobacterium caprae. According to the World Health Organization bovine tuberculosis is classified as direct zoonosis. Material and methods. The study material consisted of 129 MTBC strains isolated from Polish cattle, which were microbiologically analyzed. The resistance phenotype was tested for first-line anti-tuberculosis drugs used in the treatment of tuberculosis in humans. The drugs included streptomycin, isoniazid, rifampicin, ethambutol, and pyrazinamide. The MTBC strains tested in this study were isolated from cattle tissue post mortem so that the determination of drug resistance could meet only the epidemiological criterion. Results. Polish strains of mycobacteria bovis have not acquired environmental resistance despite the huge dynamics of changes in the phenotype of mycobacterial tuberculosis resistance. Strains classified as M. bovis are characterized by natural resistance to PZA, which is typical of this species. Conclusions. Drug resistance imposes the use of additional drugs. Drugs that are less effective than the basic drugs, drugs causing side effects more frequently and drugs that are much more expensive.
Wprowadzenie. Gruźlica jest wysoce zakaźną chorobą ludzi i zwierząt, którą powodują prątki wchodzące w skład kompleksu Mycobacterium tuberculosis (MTBC). Czynnikiem etiologicznym gruźlicy bydlęcej są prątki bydlęce: Mycobacterium bovis i Mycobacterium caprae. Zgodnie z klasyfikacją Światowej Organizacji Zdrowia, gruźlica typu bydlęcego zaliczana jest do zoonoz bezpośrednich. Materiał i metody. W pracy poddano analizie mikrobiologicznej 129 szczepów MTBC wyizolowanych od bydła w Polsce. Fenotyp oporności zbadano pod kątem leków przeciwprątkowych pierwszej linii stosowanych w leczeniu gruźlicy u ludzi: streptomycyny, izoniazydu, rifampicyny, etambutolu i pyrazynamidu. Szczepy MTBC badane w niniejszej pracy wyizolowano z tkanek bydła pobranych post mortem, tak że oznaczenie lekooporności w tym zadaniu spełniło jedynie kryterium epidemiologiczne. Wyniki. Polskie szczepy prątka bydlęcego nie nabyły oporności środowiskowej. Szczepy sklasyfikowane jako M. bovis cechują się charakterystyczną dla tego gatunku naturalną opornością na PZA. Wnioski. Wystąpienie lekooporności zmusza do stosowania leków dodatkowych, mniej skutecznych niż leki podstawowe i powodujących częściej objawy uboczne, a jednocześnie znacznie droższych.
Źródło:: Health Problems of Civilization; 2020, 14, 1; 24-28
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:: Health Problems of Civilization
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Nowe regulacje prawne ukierunkowane na kontrolowanie narastania problemu lekooporności bakterii w środowisku zwierząt użytkowych
New legal regulations aimed at controlling the growing problem of antimicrobials resistance in the environment of farm animals
Autorzy:: Pejsak, Zygmunt
Zalewski, Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22406645.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:: zanieczyszczenia bakteryjne
bakterie
kontrola
regulacja prawna
zwierzęta gospodarskie
środowisko hodowlane
lekooporność
antimicrobial drugs resistance
EU legal regulations
farm animals
Opis:: The era of using antibiotics as panaceum for nearly all bacterial diseases is slowly fading to the past. The accelerated increase of antibiotic drug resistance (AMR), in many cases, the loss of an antibiotics effectiveness in both animals and humans, is the main reason. Stringent drug registration procedures, more accurate pre-registration clinical trials are associated with an the increase of registration and manufacturing costs, meaning that less drugs containing new active substances appear on the market. Additionally, medicines for humans have priority over veterinary medicines in access to innovative molecules. European Union legislation responds well to these trends. Since the end of the 1990s, legal acts have appeared to support direction of sustainable development, including sustainable animal production. They apply to all member countries. Initially issued in the form of directives, i.e. recommendations, they have recently been replaced by regulations, i.e. acts with the force of law directly applicable in all Member States. In this article, legal issues related to the aspects of protecting antimicrobials against unreasonable use for livestock are presented and discussed.
Źródło:: Życie Weterynaryjne; 2022, 97, 07; 438-444
0137-6810
Pojawia się w:: Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Czy Candida auris jest nowym groźnym patogenem?
Is Candida auris a new threatening fungal pathogen?
Autorzy:: Gliński, Zdzisław
Żmuda, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22181023.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:: grzyby
Candida auris
epidemiologia
grzybice
objawy kliniczne
rozpoznanie
leczenie
drogi zakażenia
czynniki chorobotwórcze
lekooporność
źródła zakażenia
antifungal therapy
diagnostic techniques
drugs resistance
Opis:: This article aims at presenting an emerging, yeast-related, health threat. Candida auris (Metschnikowiaceae, Candida/Clavispora clade), is an emerging fungus, that presents a serious global health threat. It causes wounds, ears, respiratory and urinary tracts infections. In some patients, these yeasts can enter the bloodstream and spread throughout the body, causing serious systemic infections. C.auris is often resistant to commonly used antifungal drugs, such as amphotericin B, polyenes or echinocandins, making infections difficult to treat. C. auris persists in the environment for months, and persistent environmental contamination, contaminated medical equipment and other fomites, are believed to play a role in nosocomial C. auris transmission. Specialized laboratory methods (RT-PCR, MALDI-TOF MS), are needed to accurately identify C. auris yeast. Echinocandins are currently recommended as first-line therapy in adults and in infants (children above 2 months of age). For neonates amphotericin B deoxycholate is recommended. It is suspected, that C. auris may also be pathogenic to animals.
Źródło:: Życie Weterynaryjne; 2021, 96, 10; 709-712
0137-6810
Pojawia się w:: Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Stan sanitarny wód użytku ekologicznego Staw przy Kaczeńcowej oraz lekooporność bakterii Escherichia coli izolowanych ze zbiornika
Sanitary condition of water of the “Staw przy Kaczeńcowej” ecological area and antimicrobial resistance of escherichia coli isolated from the reservoir
Autorzy:: Wolny-Koładka, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/339309.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:: Escherichia coli
lekooporność
metoda dyfuzyjno-krążkowa
mikrobiologiczne zanieczyszczenie
wody
użytek ekologiczny
ecological area
disc diffusion method
drug resistance
microbiological
contamination of water
Opis:: Badania miały na celu ocenę stanu mikrobiologicznego wód pobranych z użytku ekologicznego „Staw przy Kaczeńcowej” w Nowej Hucie (Kraków), a także określenie, czy w zbiorniku występują drobnoustroje potencjalnie niebezpieczne z epidemiologicznego punktu widzenia. Dodatkowo z wód „Stawu przy Kaczeńcowej” izolowano bakterie z gatunku E. coli, w celu określenia ich profilu lekooporności. Analizy mikrobiologiczne obejmowały określenie liczebności bakterii mezofilnych, psychrofilnych, bakterii z grupy coli, form kałowych E. coli, a także E. faecalis, C. perfringens, Staphylococcus spp. i Salmonella spp. Próbki wód pobierane były 4 razy w roku (wiosna, lato, jesień, zima) w 5 punktach na terenie zbiornika. Ponadto, w każdym punkcie pomiarowym mierzono temperaturę wody oraz powietrza. Za pomocą metody dyfuzyjno-krążkowej określono wrażliwość szczepów E. coli na powszechnie stosowane antybiotyki. W pobranych próbkach zidentyfikowano wszystkie badane wskaźniki czystości mikrobiologicznej wód, które stanowią potencjalne zagrożenie epidemiologiczne. Wyizolowano 60 szczepów zidentyfikowanych jako E. coli, które najczęściej miały oporność na tikarcylinę i ampicylinę. Mimo że stwierdzono obecność szczepów wielolekoopornych, mechanizmu ESBL (β-laktamazy o rozszerzonym spektrum substratowym) nie wykryto.
This study was aimed to assess the microbiological quality of water in the ecological area „Staw przy Kaczeńcowej” in Nowa Huta (Cracow) as well as to determine whether its waters contain microorganisms potentially dangerous from an epidemiological point of view. In addition, E. coli bacteria were isolated from the water of “Staw przy Kaczeńcowej” to determine their drug resistance profile. Microbiological analyses included the determination of the number of mesophilic and psychrophilic bacteria, coliforms, fecal E. coli, as well as E. faecalis, C. perfringens, Staphylococcus spp. and Salmonella spp. Water samples were collected 4 times per year (spring, summer, autumn, winter) at 5 points within the area of the reservoir. Water and air temperature was measured onsite. Using the disc diffusion method, the sensitivity of E. coli strains to commonly used antibiotics was determined. All analyzed microbiological indicators of poor water quality were found in the analyzed water samples, which may pose a potential epidemiological risk. In addition were isolated 60 strains identified as E. coli, that most commonly had resistance to ticarcillin and ampicillin. Although, multidrug resistant strains have been identified, ESBL (β-lactamases with an extended substrate spectrum) mechanism has not been detected.
Źródło:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2018, 18, 1; 99-112
1642-8145
Pojawia się w:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "lekooporność" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język