Temat: przewlekłe - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Przewlekłe zapalenie zatok przynosowych u dzieci
Autorzy:: Zielnik-Jurkiewicz, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1400079.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: zapalenie błony śluzowej nosa i zatok
przewlekłe
dzieci
leczenie
Opis:: PZNZP u dzieci może przebiegać łagodnie i mało charakterystycznie. Etiologia tego schorzenia jest wieloczynnikowa, co wymaga wszechstronnego i wielospecjalistycznego podejścia. Leczenie PZNZP u dzieci jest trudne, zakażenia często nawracają, a stosowane metody lecznicze są często nieskuteczne. U dzieci rzadko wykonuje się zabiegi operacyjne, tj. tylko w przypadku, gdy metody zachowawcze zawiodą. Pierwszą linię leczenia chirurgicznego stanowi adenoidektomia. Czynnościowa endoskopowa chirurgia zatok przynosowych (FESS) może być rozważona, gdy nie zaobserwowano poprawy stanu pacjenta po wykorzystaniu wszystkich możliwości leczenia zachowawczego.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 1; 26-34
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Wpływ śródoperacyjnego leczenia antyseptycznego w trakcie endoskopowej operacji zatok na wczesne wyniki pooperacyjne
Autorzy:: Rot, Piotr
Szczygielski, Kornel
Skrzypiec, Łukasz
Jurkiewicz, Dariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1397282.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: ndoskopowa operacja zatok
leczenie
leki przeciwbakteryjne
przewlekłe zapalenie zatok
Opis:: Głównym celem niniejszej pracy było określenie zasadności śródoperacyjnego leczenia antyseptycznego w trakcie endoskopowej operacji zatok przynosowych oraz ocena wpływu takiego leczenia na wyniki pooperacyjne. Do badania włączono 55 chorych na przewlekłe zapalenie zatok, zakwalifikowanych do leczenia operacyjnego. Jest to prospektywne badanie randomizowane, zaślepione. Zabiegi chirurgiczne wykonywano obustronnie, w tym samym zakresie. W kolejnym etapie, po otwarciu zatoki przynosowej, jedną stronę płukano roztworem soli, a drugą roztworem oktenidyny. Analiza wykazała istotną statystycznie redukcję strupienia pooperacyjnego mierzonego w skali Lund-Kennedy między grupą badaną a kontrolną. Zarówno w grupie kontrolnej, jak i badanej, wykazano większy wpływ śródoperacyjnego płukania zatok przynosowych na zmniejszenie ogólnej liczby dodatnich wyników posiewów pooperacyjnych w stosunku do płukania przedoperacyjnego. Badanie wykazało korzystny wpływ zabiegu polegającego na płukaniu Octeniseptem na redukcję strupienia w ocenie pooperacyjnej.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 4; 27-32
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Przewlekłe zapalenie ucha środkowego maskujące rozwój nowotworu – opis przypadku
Autorzy:: Wierzbicka, Małgorzata
Gawęcki, Wojciech
Leszczyńska, Małgorzata
Kopeć, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1398709.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: przewlekłe zapalenie ucha środkowego
rak ucha środkowego
epidemiologia
objawy
leczenie
Opis:: The authors would like to present a rare case of the middle ear cancer which has been developed in postoperative cave in 67 years old patient operated for cholesteatoma 50 years earlier. The patient was admitted to the ENT Department of Poznań University of Medical Sciences because of the ear suppuration and headache occurring for 3 months. CT and MR images suggested granulation tissue filling the postoperative spaces with bone destruction, infiltration of the dura and temporal lobe abscess formation. Intraoperative findings allowed excluding the preliminary diagnosis of intracranial complication in the course of chronic otitis media, revealing the tissue masses resembling neoplastic infiltration. The histopathology examination confirmed the final diagnosis of squamous cell cancer. The patient was directed to radiotherapy. The authors report a case of middle ear squamous cell carcinoma and discuss its diagnostic aspect.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2008, 62, 6; 797-799
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Analiza wpływu astmy oskrzelowej i nadwrażliwości na aspirynę na przebieg kliniczny przewlekłego zapalenia zatok z polipami nosa
Autorzy:: Podwysocka, Marta
Dąbrowska, Katarzyna
Fendler, Wojciech
Pagacz, Konrad
Pietruszewska, Wioletta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1397823.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: astma oskrzelowa
leczenie
nadwrażliwość na aspirynę
przebieg kliniczny
przewlekłe zapalenie zatok z polipami nosa
Opis:: Wprowadzenie: Przewlekłe zapalenie zatok przynosowych z polipami nosa (PZZPzPN), pomimo rozwoju immunologii, mikrobiologii i genetyki, nadal nie ma dostatecznie poznanej etiopatogenezy. W ostatnich latach liczba zachorowań na PZZP bez i z polipami nosa systematycznie wzrasta. Współwystępowanie PZZPzPN, astmy oskrzelowej i nietolerancji aspiryny (triada aspirynowa) stanowi niekorzystny czynnik rokowniczy, zwiększając predyspozycję indywidualnego chorego do nawrotów choroby. Cel: Celem pracy było porównanie ciężkości przebiegu PZZPzPN u pacjentów poddanych leczeniu operacyjnemu w zależności od współistnienia AO i/lub NA. Badania przeprowadzono w grupie 204 pacjentów operowanych z powodu PZZPzPN w latach 2009–2013 z 5-letnim okresem obserwacji. Wyniki: Wykazano większe nasilenie zmian polipowatych w badaniu endoskopowym wśród osób z triadą aspirynową (p = 0,0005), z PZZPzPN i astmą oskrzelową (p = 0,0030) oraz w TK zatok przynosowych według punktowej skali Lund-Mackay (odpowiednio p < 0,0001 i p = 0,0009). Jednocześnie zauważono bardziej dokuczliwe nasilenie dolegliwości związanych z PZZPzPN w skali VAS przed zabiegiem operacyjnym wśród pacjentów z towarzyszącą astmą oskrzelową (p = 0,0126) oraz u pacjentów z triadą aspirynową (p = 0,0390) w porównaniu do pozostałych badanych z PZZPzPN. Podobnie, wykazano większe nasilenie dolegliwości w okresie 6 miesięcy po zabiegu operacyjnym w tych grupach chorych (triada aspirynowa: p < 0,0001, PZZPzPN oraz AO: p = 0,0174). Dodatkowo osoby z triadą aspirynową były statystycznie częściej poddawane zabiegom operacyjnym w przeszłości (p = 0,001), co wskazuje na dużą nawrotowość procesu zapalnego i częste nieustępowanie zmian polipowatych pomimo właściwego leczenia zachowawczego. Nie wykazano podobnych różnic dla pacjentów z PZZPzPN i izolowaną nadwrażliwością na aspirynę (bez towarzyszącej astmy oskrzelowej). Wnioski: Alergia na alergeny wziewne i nadwrażliwość na aspirynę to czynniki istotnie pogarszające przebieg PZZPzPN. Wskazane byłoby rozważanie, mimo braku wywiadu w kierunku nietolerancji aspiryny, wykonania prowokacji aspirynowej u chorych ze szczególnie ciężkim przebiegiem PZZPzPN, zwłaszcza z towarzyszącą astmą oskrzelową. Zasadne wydaje się także przeprowadzenie takiego testu u każdego pacjenta z nowo rozpoznanym PZZPzPN i astmą oskrzelową, aby móc odpowiednio zaplanować dalsze leczenie w tej grupie osób z włączeniem terapii biologicznej.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2019, 73, 5; 37-43
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Bóle brzucha
Abdominal pain
Autorzy:: Kaczka, Aleksandra
Małecka-Panas, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030667.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: abdominal pain
chronic abdominal pain
treatment
“acute abdomen”
bóle brzucha
„ostry brzuch”
przewlekłe bóle brzucha
leczenie
Opis:: Abdominal pain is one of the most frequent patients complaints. Acute pain serves as a warning of impending tissue injury and often requires diagnostic tests to establish the accurate diagnosis and start appropriate treatment. It is important to exclude surgical causes of abdominal pain, which require urgent surgery like appendicitis, acute cholecystitis, gastrointestinal perforation or obstruction or gynecological causes of acute abdomen like ruptured ovarian cyst or ruptured ectopic pregnancy. Chronic abdominal pain, usually with a duration of weeks or even years, is often connected with functional disorders of gastrointestinal tract. In the approach to the patient with abdominal pain a carefully taken history and an accurate physical examination are crucial to determine a preliminary diagnosis. It is important to evaluate essential features of pain: site, temporal characteristics, character and intensity, relieving and aggravating factors. To confirm the diagnosis additional tests are often needed, especially in case of acute pain or in presence of alarming symptoms like bleeding, anaemia, weight loss. Whenever possible, eliminating the cause of pain is the most satisfactory approach to control it. In treatment of abdominal pain different kind of medicines are used: analgesic (from paracetamol and non-steroidal anti-inflammatory drugs even to potent opiate drugs), antispasmodic or sometimes antidepressant. In some cases like chronic pancreatitis the special endoscopic or surgery procedures must be performed to obtain pain relief.
Bóle brzucha są jednym z najpowszechniej zgłaszanych przez pacjentów objawów. Ostre bóle brzucha są objawem ostrzegawczym i często wymagają pilnych badań diagnostycznych dla ustalenia właściwego rozpoznania i włączenia leczenia. Istotne jest zidentyfikowanie chirurgicznych przyczyn ostrych dolegliwości, które niejednokrotnie wymagają leczenia operacyjnego, takich jak zapalenie wyrostka robaczkowego, ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego, perforacji czy niedrożności przewodu pokarmowego, jak również ginekologicznych przyczyn ostrego brzucha, takich jak pęknięcie torbieli jajnika czy ciąży pozamacicznej. Przewlekłe bóle brzucha, trwające nieraz tygodniami, a nawet latami, są często spowodowane zaburzeniami czynnościowymi przewodu pokarmowego. W przypadku pacjenta z bólami brzucha kluczowe znaczenie dla ustalenia wstępnej diagnozy ma wnikliwe badanie podmiotowe i przedmiotowe. W szczególności należy zwrócić uwagę na cechy charakterystyczne zgłaszanych dolegliwości: lokalizację bólu i jego promieniowanie, charakter bólu, jego natężenie, objawy towarzyszące oraz czynniki nasilające lub łagodzące ból. Dla potwierdzenia rozpoznania zwykle niezbędne jest wykonanie dodatkowych badań diagnostycznych, w szczególności w przypadku ostrych bólów brzucha lub obecności objawów alarmujących, takich jak krwawienie, niedokrwistość czy utrata masy ciała towarzyszące dolegliwościom bólowym. Jeżeli to tylko możliwe, najwłaściwszym postępowaniem jest wyeliminowanie przyczyny bólu. W leczeniu bólu wykorzystywane są różne rodzaje leków: typowe leki przeciwbólowe (od paracetamolu i niesteroidowych leków przeciwzapalnych do leków opioidowych), leki rozkurczowe czy czasem przeciwdepresyjne. W niektórych sytuacjach, jak w przypadku przewlekłego zapalenia trzustki, dla uzyskania zmniejszenia bólu konieczne jest przeprowadzenie procedur endoskopowych lub zabiegu chirurgicznego.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 1; 9-16
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Przewlekłe powierzchowne zapalenie rogówki u psów - diagnostyka i terapia
Chronic superficial keratitis in dogs current methods of diagnosis and therapy
Autorzy:: Balicki, I.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/9960.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Okulistyka Weterynaryjna
Tematy:: okulistyka weterynaryjna
psy
choroby oczu
przewlekle powierzchowne zapalenie rogowki
etiologia
wystepowanie
przebieg choroby
objawy chorobowe
diagnostyka
leczenie
Opis:: Przewlekłe powierzchowne zapalenie rogówki (PPZR) - keratitis superficialis chronica jest jedną z najgroźniejszych chorób narządu wzroku psów. Choroba przebiega z objawami nacieku włóknisto-naczyniowej tkanki, wrastania naczyń krwionośnych i pigmentacji, które pojawiają się w dolnych kwadrantach rogówki. Jest to choroba o podłożu immunologicznym ale dokładny czynnik etiologiczny pozostaje nieustalony. Głównym czynnikiem środowiskowym o dużym znaczeniu w etiologii jest promieniowanie ultrafioletowe. Podstawowymi lekami w terapii początkowej są kortykosteroidy stosowane w postaci kropli lub maści okulistycznych. Duże znaczenie w terapii przewlekłego powierzchownego zapalenia rogówki odgrywa cyklosporyna. W ostatnim okresie podjęto próby zastosowania do leczenia dwumetylosulfotlenku (DMSO) i pimakrolimusu. W przypadkach zawansowanych objawów chorobowych niezbędne jest leczenie operacyjne z zastosowaniem keratektomii powierzchownej, naświetlanie promieniami ß lub krichirurgi rogówki. Na przewlekłe powierzchowne zapalenie rogówki pacjenci chorują do końca życia i pomimo zaniku objawów klinicznych w wyniku leczenia, u wielu z nich następuje progresja choroby.
Chronic superficial keratitis (keratitis superficialis chronica) is common potentially blinding, ocular diseases of dogs. The illness proceeds with the symptoms of blood vessels ingrowing, infiltration of the fibro-vascular tissue and the corneal pigmentation which appear in bottom quadrants of cornea. It is thought to be an immunological based illness but the exact reason for chronic superficial keratitis is still unknown. The main environmental factor, which is of great importance in aetiology of the illness is known to be the UV radiation. are corticosteroids. The corticosteroids applied in form of eye drops or ointment are basic drugs used for the initial therapy. Cyclosporuine is of great importance in the chronic superficial keratitis therapy. The therapeutic ability of pimecrolimus and 50% dimethyl sulfoxide (DMSO) were tested in the last time. In the severe cases, indispensable treatment consists of performing superficial keratectomy, cryosurgery or ß irradiation. The patients suffering from the disease are ill for all their lives. In spite of clinical symptom disappearance many of them show the illness progression.
Źródło:: Okulistyka Weterynaryjna. e-kwartalnik dla lekarzy i studentów weterynarii; 2011, 2
2082-9256
Pojawia się w:: Okulistyka Weterynaryjna. e-kwartalnik dla lekarzy i studentów weterynarii
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych – jedno z najczęstszych zakażeń gornych drog oddechowych
Rhinosinusitis – one of the most common infections of the upper respiratory tract
Autorzy:: Wachnicka-Bąk, Anna
Lipińska-Opałka, Agnieszka
Będzichowska, Agata
Kalicki, Bolesław
Jung, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033289.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: acute
chronic
diagnostic criteria
rhinosinusitis
treatment
zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych
ostre
przewlekłe
kryteria diagnostyczne
leczenie
Opis:: Rhinosinusitis is a one of the most common upper respiratory tracts diseases, which affects from 6% to 15% of human population. Presence of pathogens, ostial obstruction and impaired drainage from sinuses have vital importance in illness development. Moreover, the risk of rhinosinusitis is increased with the associated risk factor such as: allergic rhinitis, anatomic defects of nasal septum and nasal cavity, primary ciliary dyskinesia, gastrooesophageal reflux, laryngopharyngeal reflux, congenital and acquired immunodeficiencies, cigarette smoke exposure. Because of the time of the clinical symptoms duration we divided the disease into acute and chronic. Symptoms of less than 12 weeks duration are considered acute and it is definitely more likely associated with viral infection. Persistence of signs and symptoms for more than 12 weeks is diagnosed as chronic rhinosinusitis and is often complicated by bacterial infection (mainly Streptococcus pneumoniae and Haemophilus influenzae). No single symptom or sign is an accurate predictor as they are varied and depends on age and inflammation localization. The diagnosis of rhinosinusitis is initially a clinical one. Radiologic confirmation is required only if the patient does not improve with empiric therapy or if she/he appears extremely ill, not as a primary diagnostic tool. The vast majority of patients should be effectively treated by decongestants, analgesics, antipyretics, mucolytics and oral rehydration. The use of antibiotics should be considered if there is no improvement only after 7–10 days of symptomatic treatment. In presented article we also describe two cases of children hospitalized in 2013 in Paediatric, Nephrology and Allergology Clinic, Military Institute of Medicine, which quite good illustrate diagnostic problems caused by symptoms diversification and the recurrence of the disease.
Zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych (rhinosinusitis) to jedna z najczęstszych chorób górnych dróg oddechowych, dotykająca szacunkowo 6–15% ogółu populacji. Dla rozwoju schorzenia konieczna jest obecność zjadliwych szczepów patogennych oraz wewnątrzzatokowe gromadzenie wydzieliny śluzowej, spowodowane zaburzeniami drożności jednostki ujściowo-przewodowej zatok. Ponadto do czynników ryzyka wystąpienia zapalenia należą: alergiczny nieżyt nosa, wady anatomiczne przegrody i ściany bocznej nosa, wrodzone zaburzenia transportu rzęskowego, refluks żołądkowo-przełykowy, refluks krtaniowo-gardłowy, wrodzone i nabyte niedobory odporności, ekspozycja na dym tytoniowy. Ze względu na czas trwania objawów wyróżnia się postać ostrą i przewlekłą schorzenia. Najczęstszą pierwotną przyczyną ostrego zapalenia błony śluzowej nosa i zatok przynosowych (objawy choroby trwają krócej niż 12 tygodni) są wirusy. U chorych skarżących się na dolegliwości trwające powyżej 12 tygodni istnieje podstawa do rozpoznania zapalenia przewlekłego, w którym przeważa etiologia bakteryjna (głównie Streptococcus pneumoniae i Haemophilus influenzae). Objawy są różnorodne, zależne od wieku i lokalizacji zmian zapalnych. Diagnozę stawia się na podstawie wywiadu i badania przedmiotowego; badania obrazowe nie powinny być traktowane jako wstępne, rutynowe badania diagnostyczne. Postępowanie terapeutyczne polega na zmniejszaniu obrzęku i przekrwienia błony śluzowej, łagodzeniu bólu i gorączki, nawadnianiu organizmu oraz ewakuacji zalegającej wydzieliny. W przypadku gdy po 7–10 dniach leczenia objawowego nie następuje poprawa, należy zastosować antybiotykoterapię ogólną. W prezentowanej pracy przedstawiamy dwa opisy dzieci hospitalizowanych w 2013 roku w Klinice Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej WIM, dość dobrze obrazujące trudności diagnostyczne spowodowane różnorodnością objawów klinicznych, a także problem nawrotowości choroby.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 1; 25-31
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: EPOS2020: co nowego dla lekarza praktyka?
Autorzy:: Arcimowicz, Magdalena
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1399143.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: diagnostyka
epidemiologia
leczenie
ostre zapalenie zatok
polipy nosa
przewlekłe zapalenie zatok
zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych
zintegrowane ścieżki opieki
Opis:: Europejskie wytyczne na temat zapalenia zatok przynosowych i polipów nosa 2020 (ang. European Position Paper on Rhinosinusitis and Nasal Polyps 2020; EPOS2020), zwane w skrócie EPOS2020, to kolejna edycja europejskiego dokumentu poświęconego szeroko pojętej tematyce stanów zapalnych błony śluzowej nosa i zatok przynosowych. Pierwsze wydanie ukazało się w 2005 r., kolejne w latach: 2007 i 2012. W lutym 2020 r. otrzymaliśmy wersję najnowszą, rozbudowaną, w pewnej mierze zmienioną, poszerzoną o najnowsze badania i metaanalizy w dziedzinach: rynologii, rynochirurgii, epidemiologii oraz doniesienia z zakresu chorób współistniejących. Przedstawiono całkowicie nowy podział przewlekłych zapaleń zatok. Rekomendacje oparte o najwyższej jakości dowody, wynikające z publikacji ostatnich ośmiu lat, wprowadzają również system oparty na zintegrowanych ścieżkach opieki (ang. integrated care pathways; ICP) w zapaleniach zatok. Rozszerzono rozdziały poświęcone aspektom pediatrycznym oraz chirurgii zatok przynosowych. EPOS2020 adresowany jest nie tylko do lekarzy, ale również do: pielęgniarek, farmaceutów, innych pracowników opieki medycznej, a także samych pacjentów, którzy często podejmują pierwsze próby leczenia za pomocą preparatów OTC, nierzadko na podstawie rekomendacji farmaceutów. Najnowszy EPOS wskazuje także kierunki dalszych badań w szeroko pojętej tematyce rhinosinusitis.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 2; 7-17
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Leczenie owrzodzeń za pomocą jonów srebra – aspekty praktyczne
Treatment of ulcers with silver ions – practical aspects
Autorzy:: Liczner, Grzegorz
Ligocki, Piotr
Karbowiak, Piotr
Jóźwiak, Marcin
Wiciński, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2200591.pdf
Data publikacji:: 2023-04-01
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:: jony i sole srebra
srebro TIAB
stopa cukrzycowa
owrzodzenia ostre i przewlekłe
leczenie
zakażeń miejscowych
silver ions and salts
silver TIAB
diabetic foot
acute and chronic ulcers
treatment of local foot infections
Opis:: Właściwości lecznicze srebra znane były już w starożytności, czego dowodem są naczynia na wodę i wino używane przez Greków do jedzenia, picia oraz przechowywania żywności. Okazuje się, że rola tego pierwiastka w medycynie jest szersza niż myślano. Sole srebra przez wiele lat wykorzystywano w pielęgnacji ran, owrzodzeń i oparzeń, jak również w zapobieganiu infekcji miejscowych i ogólnych (zabieg Credégo). Wprowadzenie antybiotyków do leczenia przeciwdrobnoustrojowego znacznie ograniczyło zastosowanie preparatów zwierających srebro, szczególnie w farmakoterapii zakażeń miejscowych. Jednakże w dobie narastającej lekooporności i nieskuteczności konwencjonalnej antybiotykoterapii stały się niezastąpione. Biorąc pod uwagę ich wielokierunkowy mechanizm działania, który znacząco różni się od znanych nam leków syntetycznych, mogą być z powodzeniem wykorzystywane w leczeniu oparzeń, odleżyn, ran pooperacyjnych oraz owrzodzeń towarzyszących chorobom układowym i metabolicznym. Obecnie większość owrzodzeń pochodzenia cukrzycowego jest skutecznie leczona za pomocą jonów srebra z szansą na uratowanie kończyny lub długoczasowe odroczenie amputacji. Doskonałym przykładem jest wyrób medyczny srebro TIAB [(titanum – argentum – benzoicum], będący kompleksem aktywnych jonów srebra, które w połączeniu z dwutlenkiem tytanu i chlorkiem benzalkoniowym wykazują silne właściwości przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze i regeneracyjne.
The therapeutic properties of silver were already known in antiquity, as evidenced by the vessels for water and wine used by the Greeks to eat, drink and store food. As it transpires, the role of this element in medicine is greater than previously thought. Silver salts have been used for many years in the care of wounds, ulcers and burns, as well as in the prevention of local and general infections (Credé procedure). The introduction of antibiotics for antimicrobial treatment has significantly limited the use of preparations containing silver, especially in the pharmacotherapy of local infections. However, in times of increasing drug resistance and the ineffectiveness of conventional antibiotic therapy, they are particularly relevant. Taking into account their multidirectional mechanism of action, which is significantly different from the synthetic drugs known to us, they can be successfully used in the treatment of burns, pressure ulcers, postoperative wounds and ulcerations accompanying systemic and metabolic diseases. Currently, most diabetic ulcers are effectively treated with silver ions with a chance to save the limb or postpone amputation for a long time. A perfect example is the medical product silver TIAB [titanum-argentum-benzoicum], which is a complex of active silver ions, which in combination with titanium dioxide and benzalkonium chloride show strong antibacterial, antifungal and regenerative properties.
Źródło:: Lek w Polsce; 2023, 383, 4; 15-20
2353-8597
Pojawia się w:: Lek w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki