Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "lęki" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Leczenie grzybic górnych dróg oddechowych i ucha
Autorzy:
Kurnatowski, Piotr
K. Kurnatowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398875.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
grzybice
leki
leczenie
Opis:
Fungi, in comparison with other pathogenic factors, have high pathogenecity. The number of fungal species which are able to infect people is over 500. The upper respiratory tract and ear have permanent contact with external environment which makes their ontocenoses open to continuous exchange of microorganisms of which they consist. In etiology of inflammatory processes 21 species which belonging to 3 genera (Zygomycota, Asomycota, Basidiomycota) of fungi play important role. Administration of antifungal drugs can be: prophylactic, empiric preemptive and therapeutic. Physicians may prescribe antibiotics (mainly poliens: amphotericin B, natamycin and nystatin) and chemiotherapeutics (mainly azoles and fluorpirymidins, pigments, chlorhexidine and chlorquinaldol). In ENT practice topical and systemic drugs can be administrated. Topical lozenges include amphotericin B, clotrimazole, chlorhexidine or chlorquinaldol and oral gels: nystatin and miconazole. Some of drugs are in the form of suspension/solution, which can be used for inhalation, into the sinus, for swabbing or for lavage: amphotericin B, natamycin, nystatin, clotrimazol, flucytosine, miconazole, fluconazole, vorykonazole, caspofungin. It should be underlined that only a few of dugs can be absorbed from the digestive tract: flucytosine, fluconazole, itraconazole, ketoconazole, miconazole, vorykonazole.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2007, 61, 3; 280-285
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy można zapobiec rozwojowi padaczki nabytej?
Autorzy:
Lukasiuk, K.
Bednarczyk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/847272.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
choroby ukladu nerwowego
choroby mozgu
padaczka
rozwoj choroby
leczenie
terapia przeciwleptogenna
leki przeciwpadaczkowe
leki przeciwzapalne
Źródło:
Wszechświat; 2014, 115, 01-03
0043-9592
Pojawia się w:
Wszechświat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia psychiczne w przebiegu zespołów otępiennych – znaczenie kliniczne i zasady postępowania
Psychiatric disorders coexisting with dementia – clinical relevance and principles of management
Autorzy:
Sobów, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1057760.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
otępienie
choroba alzheimera
zaburzenia psychiczne
zaburzenia zachowania
leczenie
leki przeciwpsychotyczne
leki przeciwdepresyjne
leki przeciwpadaczkowe
dementia
alzheimer’s disease
psychiatric disorders
behavioural disorders
treatment
antipsychotics
antidepressants
anticonvulsants
Opis:
Psychiatric disorders (including psychosis, depression and anxiety disorders) as well as other behavioural and psychological symptoms of dementia (collectively referred to as BPSD) are common in the demented, regardless of presumed aetiology of dementia. They may appear even at the prodromal phase of dementia, while severity and incidence of many of them increases with progression of cognitive dysfunction. Development of BPSD is associated with several negative consequences, both for the patient and his/her caregivers. Presence of psychotic symptoms affects unfavourably further course of dementia, accelerating cognitive decline, increased number of hospitalizations, risk of institutionalization and mortality as well as greater degree of functional disability. A well-documented phenomenon correlated therewith isincreased caregivers’ burden and increased risk of caregivers’ psychiatric problems, including depression. Treatment of BPSD is difficult and no uniformly accepted and universally effective management standard or guidelines have been proposed to date. Non-pharmacological approach is considered obligatory for most patients, while education of caregivers or institution personnel is paramount. The key issue is optimal dosage of anti-dementia drugs, including cholinesterase inhibitors and memantine. Efficacy of psychotropic drugs is largely limited and their clinical usefulness compromised by poor side effects profile of many of them. Particular care must be paid when using antipsychotics due to presumed risk of premature death secondary to cerebrovascular complications. Antidepressants, though relatively ineffective in treating depression and anxiety, might be an option in patients with agitation, aggression and psychosis as documented to date in the case of citalopram and trazodone.
Zaburzenia psychiczne (psychozy, depresje, zaburzenia lękowe) oraz inne objawy behawioralne i psychologiczne (behavioural and psychological symptoms of dementia, BPSD) są powszechne u chorych z otępieniami, niezależnie od ich domniemanej etiologii. Spotyka się je nawet w fazach prodromalnych otępień, a nasilenie i rozpowszechnienie wielu z nich narasta wraz z progresją dysfunkcji poznawczych. Występowanie BPSD wiąże się z szeregiem negatywnych konsekwencji zarówno dla pacjenta, jak i jego opiekunów. Obecność objawów psychotycznych pogarsza naturalny przebieg demencji, powodując szybsze narastanie deficytów poznawczych, wzrost liczby hospitalizacji oraz ryzyka umieszczenia w placówce opiekuńczej i śmiertelności, większe nasilenie funkcjonalnej niesprawności, jak również jednoznacznie udokumentowane pogorszenie funkcjonowania opiekunów i wzrost ryzyka wystąpienia u nich zaburzeń psychicznych, zwłaszcza depresyjnych. Leczenie BPSD jest trudne, nie opracowano dotąd powszechnie akceptowanego standardu, skutecznego u większości pacjentów. Zaleca się wdrożenie metod niefarmakologicznych praktycznie u wszystkich pacjentów, istotną rolę odgrywa także edukacja opiekunów. Kluczowe dla powodzenia terapii jest optymalne dawkowanie leków prokognitywnych, inhibitorów cholinesterazy i memantyny. Leki psychotropowe mają ograniczoną skuteczność i mogą powodować poważne objawy niepożądane. Szczególnej ostrożności wymaga stosowanie leków przeciwpsychotycznych, które, choć czasami niezbędne, zwiększają ryzyko przedwczesnego zgonu – mogą wywoływać incydenty sercowo-mózgowe. Leki przeciwdepresyjne są relatywnie mało skuteczne w leczeniu depresji i zaburzeń lękowych, natomiast mogą być pomocne w leczeniu pobudzenia, agresji i psychozy, co udokumentowano zwłaszcza w przypadku citalopramu i trazodonu.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2012, 12, 4; 236-244
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktualne problemy leczenia i chemioprofilaktyki malarii
Current problems of treatment and chemio-prophylaxis of malaria
Autorzy:
Kotlowski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/841514.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
parazytologia lekarska
choroby pasozytnicze
malaria
leczenie
leki przeciwmalaryczne
chemioprofilaktyka
Źródło:
Annals of Parasitology; 1988, 34, 4-6
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ śródoperacyjnego leczenia antyseptycznego w trakcie endoskopowej operacji zatok na wczesne wyniki pooperacyjne
Autorzy:
Rot, Piotr
Szczygielski, Kornel
Skrzypiec, Łukasz
Jurkiewicz, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397282.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
ndoskopowa operacja zatok
leczenie
leki przeciwbakteryjne
przewlekłe zapalenie zatok
Opis:
Głównym celem niniejszej pracy było określenie zasadności śródoperacyjnego leczenia antyseptycznego w trakcie endoskopowej operacji zatok przynosowych oraz ocena wpływu takiego leczenia na wyniki pooperacyjne. Do badania włączono 55 chorych na przewlekłe zapalenie zatok, zakwalifikowanych do leczenia operacyjnego. Jest to prospektywne badanie randomizowane, zaślepione. Zabiegi chirurgiczne wykonywano obustronnie, w tym samym zakresie. W kolejnym etapie, po otwarciu zatoki przynosowej, jedną stronę płukano roztworem soli, a drugą roztworem oktenidyny. Analiza wykazała istotną statystycznie redukcję strupienia pooperacyjnego mierzonego w skali Lund-Kennedy między grupą badaną a kontrolną. Zarówno w grupie kontrolnej, jak i badanej, wykazano większy wpływ śródoperacyjnego płukania zatok przynosowych na zmniejszenie ogólnej liczby dodatnich wyników posiewów pooperacyjnych w stosunku do płukania przedoperacyjnego. Badanie wykazało korzystny wpływ zabiegu polegającego na płukaniu Octeniseptem na redukcję strupienia w ocenie pooperacyjnej.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 4; 27-32
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kiedy włączać leczenie II linii w stwardnieniu rozsianym?
When should second-line treatment of multiple sclerosis be started?
Autorzy:
Losy, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030324.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
immunomodulators
leczenie
leki immunomodulacyjne
multiple sclerosis
stwardnienie rozsiane
therapy
Opis:
The aim of relapsing-remitting multiple sclerosis therapy is to achieve the maximum clinical effect of reducing the number of or eliminating relapses of the disease and achieving the lack of progression of physical disability with a minimum or nonexistent disease activity observed in magnetic resonance imaging. Treatment should be started as soon as possible in order to limit the inflammatory and autoimmune process which leads to neurodegenerative lesions. There are a number of first-line medicines which are used at the beginning of the disease such as interferon beta and glatiramer acetate. Oral drugs have recently been introduced into this group such as dimethyl fumarate and teriflunomide, among others. They are characterised by a good safety profile and moderate efficacy. If first-line therapies turn out to be ineffective, second-line medicines are used such as, for example, natalizumab or fingolimod. The views on when second-line therapy should be started and what substances to use have been constantly evolving and the recommendations sometimes differ depending on the country. For instance, fingolimod was approved by the European Medicines Agency as a second-line therapy for relapsing-remitting multiple sclerosis, while Food and Drug Administration approved it as a first-line therapy for this disease. When selecting a medicine one should take into account disease activity, the efficacy of the treatment used so far, comorbidities as well as potential side effects.
Celem leczenia stwardnienia rozsianego w postaci rzutowo-remisyjnej jest uzyskanie maksymalnego efektu klinicznego w postaci zmniejszenia liczby lub ustąpienia rzutów choroby i braku progresji niewydolności ruchowej przy minimalnej bądź zerowej aktywności obserwowanej w tomografii rezonansu magnetycznego. Leczenie należy rozpocząć jak najwcześniej, tak aby udało się ograniczyć proces zapalno-autoimmunologiczny, prowadzący do zmian neurodegeneracyjnych. Istnieje szereg leków I linii, które stosuje się na początku choroby, takich jak interferon beta i octan glatirameru. Do tej grupy w ostatnim czasie zostały wprowadzone leki doustne, m.in. fumaran dimetylu i teriflunomid. Cechują się one dobrym profilem bezpieczeństwa i umiarkowaną skutecznością. W przypadku braku skuteczności leków I linii stosuje się leki II linii, np. natalizumab czy fingolimod. Poglądy na to, kiedy należy włączać kurację lekami II linii i jakie substancje stosować, nieustannie ewoluują, a zalecenia niekiedy różnią się w zależności od kraju. Przykładem może być fingolimod – zaaprobowany przez European Medicines Agency jako lek II linii, podczas gdy Food and Drug Administration zaaprobowała go jako lek I linii w rzutowo-remisyjnej postaci stwardnienia rozsianego. Wybór konkretnego leku powinien uwzględniać aktywność choroby, skuteczność dotychczasowej terapii, współistniejące schorzenia oraz potencjalne objawy uboczne.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2015, 15, 3; 124-129
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktualne problemy leczenia i chemioprofilaktyki malarii
Current problems of treatment and chemio-prophylaxis of malaria
Autorzy:
Kotłowski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2152637.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
parazytologia lekarska
choroby pasozytnicze
malaria
leczenie
leki przeciwmalaryczne
chemioprofilaktyka
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 1988, 34, 4-6; 503-507
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie tasiemczyc
Control of taeniaphynchosis
Autorzy:
Kuzmicki, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/840478.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
parazytologia
pasozyty
tasiemce
choroby pasozytnicze
tasiemczyce
leczenie
leczenie przeciwpasozytnicze
leki przeciwpasozytnicze
Opis:
Control of taeniarhynchosis with various preparations is discussed, a high effectivity of Yomesan (ca. 85%) and prasiquantel (100%) being indicated. The prasiquantel is also very effective in the treatment of hymenolepidosis (ca. 85%), and useful in treatment of some cases of cysticercosis and echinococcosis.
Źródło:
Annals of Parasitology; 1988, 34, 4-6
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie tasiemczyc
Control of taeniaphynchosis
Autorzy:
Kuźmicki, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2152646.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
parazytologia
pasozyty
tasiemce
choroby pasozytnicze
tasiemczyce
leczenie
leczenie przeciwpasozytnicze
leki przeciwpasozytnicze
Opis:
Control of taeniarhynchosis with various preparations is discussed, a high effectivity of Yomesan (ca. 85%) and prasiquantel (100%) being indicated. The prasiquantel is also very effective in the treatment of hymenolepidosis (ca. 85%), and useful in treatment of some cases of cysticercosis and echinococcosis.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 1988, 34, 4-6; 515-518
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie idiopatycznego porażenia nerwu twarzowego (porażenia Bella) w świetle aktualnych doniesień
Autorzy:
Paprocki, Arkadiusz
Bartoszewicz, Robert
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400384.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
porażenie nerwu twarzowego
porażenie Bella
leczenie
sterydy
leki antywirusowe
dekompresja chirurgiczna
Opis:
Wstęp: Porażenie idiopatyczne nerwu twarzowego, zwane porażeniem Bella, jest częstą chorobą spotykaną w codziennej praktyce otolaryngologicznej. Jakkolwiek niesie ze sobą pomyślne rokowanie, to w przypadku niecałkowitego powrotu czynności nerwu pozostaje dla pacjenta znacznym okaleczeniem fizycznym. Pomimo rozwoju technik diagnostycznych, w większości przypadków nadal nie udaje się wskazać czynnika etiologicznego, tak więc jej leczenie musi opierać się na leczeniu empirycznym. Materiał i metody: W pracy dokonano przeglądu literatury poświęconej patogenezie i leczeniu porażenia idiopatycznego opublikowanej w latach 2006–2016, prezentując prace mające bezpośrednie implikacje dla codziennej praktyki klinicznej. Wyniki: W świetle przytoczonych publikacji podkreślono znaczenie stosowania leczenia skojarzonego lekami sterydowymi i antywirusowymi, poszerzonej diagnostyki w kierunku zaburzeń metabolicznych (IGT) oraz leczenia chirurgicznego drogą wczesnej dekompresji nerwu twarzowego w przypadkach porażenia z nasiloną degeneracją włókien lub porażenia nawrotowego.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 2; 25-30
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Terbinafina - skuteczny lek w terapii dermatofitoz u psów i kotów
Terbinafine - a drug effective for treatment of dermatophytosis in dogs and cats
Autorzy:
Łagowski, Dominik
Gnat, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22165132.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
psy
koty
dermatofitoza
leczenie
leki przeciwgrzybicze
terbinafina
charakterystyka
zastosowanie
farmakokinetyka
działania niepożądane
Opis:
This article aims at the presentation an effective drug for treating dermatophytosis in small animal practice. Paradoxically, despite the progress in medicine, the prevalence of fungal infections is increasing from year to year. At the beginning of the third millennium, the practical therapeutic options are still very limited. Terbinafine is an allylamine drug introduced to the pharmaceutical market at the beginning of the 21st century. It works by inhibiting the squalene epoxidase enzyme in a non-competitive manner, i.e. by blocking the synthesis of 2,3-oxydosqualene, resulting in squalene accumulation and ergosterol depletion. Terbinafine reaches the stratum corneum and hair relatively quickly, mainly through secretion into sebum, and maintains high concentrations quite long after treatment discontinuation due to its strong adherence to keratin. Scientific reports indicate the high effectiveness of the drug in the treatment of dermatophytosis in dogs and cats. The recommended dosage of terbinafine is 30–40 mg/kg given with food every 24 hours, for 2–3 weeks. The drug is well tolerated and the reported adverse effects are rare and mild. Furthermore, no drug interactions with terbinafine have been described. These properties place terbinafine in the leading position for the preferred treatment of dermatophytosis in dogs and cats.
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2020, 95, 10; 646-651
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wegorczyca [strongyloidosis]. Cz.9. Leczenie
Autorzy:
Soroczan, W
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/837498.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
Strongyloides stercoralis
choroby pasozytnicze
leki przeciwpasozytnicze
parazytologia
wegorek jelitowy
wegorczyca
leczenie
pasozyty
Opis:
Strongyloidosis. Part IX. Treatment. The treatment of chronic and massive (uncomplicated) and severe (complicated) disseminated srrongyloidosis, was presented from the historical point of view. The sequence of achievements in regard of treatment of the gentian violet, dithiazine iodide, benzimidazoles (thiabendazole, mebendazole, albendazole, cambendazole), ivermectin and cyclosporin A, was described. The recommendations for treatmenl of strongyloidosis are also given.
Źródło:
Annals of Parasitology; 2002, 48, 2; 173-196
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Węgorczyca [strongyloidosis]. Cz.9. Leczenie
Autorzy:
Soroczan, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147689.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
Strongyloides stercoralis
choroby pasozytnicze
leki przeciwpasozytnicze
parazytologia
wegorek jelitowy
wegorczyca
leczenie
pasozyty
Opis:
Strongyloidosis. Part IX. Treatment. The treatment of chronic and massive (uncomplicated) and severe (complicated) disseminated srrongyloidosis, was presented from the historical point of view. The sequence of achievements in regard of treatment of the gentian violet, dithiazine iodide, benzimidazoles (thiabendazole, mebendazole, albendazole, cambendazole), ivermectin and cyclosporin A, was described. The recommendations for treatmenl of strongyloidosis are also given.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 2002, 48, 2; 173-196
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie grzybic powodowanych przez pleśnie i drożdżaki - przegląd piśmiennictwa
Treatment of mycoses caused by moulds and yeasts - a literature review
Autorzy:
Gnat, Sebastian
Łagowski, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22404501.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
mykologia weterynaryjna
grzybice
etiologia
grzyby
grzybice rozsiane
eumycetoma
keratomykoza
kryptokokoza
Malassezia pachydermatis
leczenie
leki przeciwgrzybicze
drożdżaki
pleśnie
grzybice górnych dróg oddechowych
grzybice worków powietrznych
wrażliwość na leki
fungi
yeast
mould
treatment
Opis:
Veterinary medical mycology often differs from the human counterpart by the clinical aspects, the variety of fungi involved, and the antimycotic drugs available. Since the 1980s, there has been a significant increase in the number of humans affected by mycoses, and the spectrum of fungal species defined as pathogenic has broadened due to the increasing immunosuppression in the population. In veterinary mycology, this phenomenon has not been observed or is still insufficiently investigated. Only in the last few years the interest and awareness of the importance of animal mycoses and their treatment have increased. Convincing data present identification of previously human pathogens e.g. Cryptococcus gattii or Sporothrix brasiliensis, in animals. There are also revisions in taxonomy of some groups of fungi. The development of new antifungal drugs with better pharmacological properties, a broader spectrum of activity and fewer adverse effects was largely stimulated by the aforementioned increase of cases of fungal infections and the variety of causative agents. Some of these newly developed antifungal drugs are very expensive and, as is well known, economic considerations have a much greater influence on the decision to treat animals than it is in humans. Unfortunately, it is still often believed that the value of an animal is calculated in relation to the cost of therapy. This article reviews the literature on the treatment of fungal and yeast infections from the veterinary perspective of antifungal therapy. Particular attention was paid to the characteristics of disseminated mould mycoses in dogs, as there are numerous reports in the scientific literature in this field.
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2022, 97, 07; 453-459
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies