Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Fendler, Wojciech" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Analiza wpływu astmy oskrzelowej i nadwrażliwości na aspirynę na przebieg kliniczny przewlekłego zapalenia zatok z polipami nosa
    Autorzy:
    Podwysocka, Marta
    Dąbrowska, Katarzyna
    Fendler, Wojciech
    Pagacz, Konrad
    Pietruszewska, Wioletta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1397823.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    astma oskrzelowa
    leczenie
    nadwrażliwość na aspirynę
    przebieg kliniczny
    przewlekłe zapalenie zatok z polipami nosa
    Opis:
    Wprowadzenie: Przewlekłe zapalenie zatok przynosowych z polipami nosa (PZZPzPN), pomimo rozwoju immunologii, mikrobiologii i genetyki, nadal nie ma dostatecznie poznanej etiopatogenezy. W ostatnich latach liczba zachorowań na PZZP bez i z polipami nosa systematycznie wzrasta. Współwystępowanie PZZPzPN, astmy oskrzelowej i nietolerancji aspiryny (triada aspirynowa) stanowi niekorzystny czynnik rokowniczy, zwiększając predyspozycję indywidualnego chorego do nawrotów choroby. Cel: Celem pracy było porównanie ciężkości przebiegu PZZPzPN u pacjentów poddanych leczeniu operacyjnemu w zależności od współistnienia AO i/lub NA. Badania przeprowadzono w grupie 204 pacjentów operowanych z powodu PZZPzPN w latach 2009–2013 z 5-letnim okresem obserwacji. Wyniki: Wykazano większe nasilenie zmian polipowatych w badaniu endoskopowym wśród osób z triadą aspirynową (p = 0,0005), z PZZPzPN i astmą oskrzelową (p = 0,0030) oraz w TK zatok przynosowych według punktowej skali Lund-Mackay (odpowiednio p < 0,0001 i p = 0,0009). Jednocześnie zauważono bardziej dokuczliwe nasilenie dolegliwości związanych z PZZPzPN w skali VAS przed zabiegiem operacyjnym wśród pacjentów z towarzyszącą astmą oskrzelową (p = 0,0126) oraz u pacjentów z triadą aspirynową (p = 0,0390) w porównaniu do pozostałych badanych z PZZPzPN. Podobnie, wykazano większe nasilenie dolegliwości w okresie 6 miesięcy po zabiegu operacyjnym w tych grupach chorych (triada aspirynowa: p < 0,0001, PZZPzPN oraz AO: p = 0,0174). Dodatkowo osoby z triadą aspirynową były statystycznie częściej poddawane zabiegom operacyjnym w przeszłości (p = 0,001), co wskazuje na dużą nawrotowość procesu zapalnego i częste nieustępowanie zmian polipowatych pomimo właściwego leczenia zachowawczego. Nie wykazano podobnych różnic dla pacjentów z PZZPzPN i izolowaną nadwrażliwością na aspirynę (bez towarzyszącej astmy oskrzelowej). Wnioski: Alergia na alergeny wziewne i nadwrażliwość na aspirynę to czynniki istotnie pogarszające przebieg PZZPzPN. Wskazane byłoby rozważanie, mimo braku wywiadu w kierunku nietolerancji aspiryny, wykonania prowokacji aspirynowej u chorych ze szczególnie ciężkim przebiegiem PZZPzPN, zwłaszcza z towarzyszącą astmą oskrzelową. Zasadne wydaje się także przeprowadzenie takiego testu u każdego pacjenta z nowo rozpoznanym PZZPzPN i astmą oskrzelową, aby móc odpowiednio zaplanować dalsze leczenie w tej grupie osób z włączeniem terapii biologicznej.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2019, 73, 5; 37-43
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Leczenie czynnikami pobudzającymi erytropoezę u dzieci z przewlekłą chorobą nerek w 3.-5. stadium – wyniki ogólnopolskiego badania wieloośrodkowego Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej
    Treatment with erythropoiesis stimulating agents in children with chronic kidney disease (3‑5) – Polish Society of Paediatric Nephrology multicentre analysis
    Autorzy:
    Jander, Anna
    Wierciński, Ryszard
    Bałasz-Chmielewska, Irena
    Miklaszewska, Monika
    Zachwieja, Katarzyna
    Borzęcka, Halina
    Zachwieja, Jacek
    Olszak-Szot, Irena
    Kubicki, Dariusz
    Ziółkowska, Helena
    Rubik, Jacek
    Szczepańska, Maria
    Runowski, Dariusz
    Fendler, Wojciech
    Tkaczyk, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031791.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    anaemia
    children
    dialysis
    erythropoiesis-stimulating agents
    treatment
    niedokrwistość
    przewlekła choroba nerek
    dzieci
    czynniki stymulujące erytropoezę
    leczenie
    Opis:
    Introduction: Erythropoiesis-stimulating agents (ESA) are applied as a standard therapy in patients with anaemia in chronic kidney disease in children. There is scarce data on factors influencing ESA treatment efficacy in this population. The aim of our study was to describe the efficacy and details of ESA treatment in population CKD children (3.5) in Poland. Material and methods: The study has a prospective observational design and was performed in 12 dialysis centres for children in Poland. The analysis started on 1 Nov 2008 and lasted for the following 6 months. We analysed basic clinical and anthropometric data, details of renal replacement therapy with its modality, efficacy (KT/V) and duration, ESA (dose, administration), iron (concentration, storage, supplementation). Detailed analysis of anaemia was performed (haemoglobin, transferrin, ferritin concentration) at 1 month interval according to the local requirements. Results: The study group comprised 117 dialysed children and 35 children in predialysis period. The study showed that most of the dialysed children were treated with epoietin beta, despite the treatment modality. The mean dose of EPO was 99 (68.147) IU/kg/week for dialysed and 77 (43.98) for non-dialysed subjects. Mean haemoglobin concentration was 10.9}1.6 g/dl on dialysis and 11.2}1.1 g/dl in predialysis. The efficacy of anaemia treatment was unsatisfactory with 52% of undertreated dialysis subjects, whereas in predialysis 71% children achieved the target level. In multivariate analysis initial haemoglobin level >10 g/l (above median level), any infection, age at first dialysis and erythropoietin dose remained significant (predictors) of anaemia in dialysed children. Conclusion: We revealed that the anaemia treatment in Polish children is unsatisfactory. Late commencing the treatment, dosing based on adult formula (IU/kg/week) and infections could constitute risk factors for therapy failure.
    Wstęp: Choć czynniki stymulujące erytropoezę (ESA) są stosowane od wielu lat w leczeniu niedokrwistości nerkopochodnej u chorych ze schyłkową niewydolnością nerek, niewiele jest badań oceniających skuteczność takiego leczenia u dzieci. Celem pracy była ocena skuteczności leczenia ESA u dzieci z przewlekłą chorobą nerek w Polsce, zarówno w okresie przeddializacyjnym, jak i dializacyjnym. Materiał i metoda: Badanie prospektywne, prowadzone od 1.11.2008 do 30.04.2009 r., ankietowe. Ankiety rozesłano do 12 ośrodków prowadzących leczenie dzieci z PChN zarówno dializami, jak i w okresie przeddializacyjnym. Pytania dotyczyły między innymi podstawowych danych chorego, przyczyny choroby nerek, wieku rozpoczęcia leczenia dializacyjnego, rodzaju stosowanej erytropoetyny, suplementacji żelaza, stężenia hemoglobiny. Wyniki: Analizą objęto 117 dzieci leczonych dializami i 35 w okresie przeddializacyjnym. W obu grupach stosowano głównie erytropoetynę beta (odpowiednio 74% i 77%) – mediana odpowiednio 99 (62‑142) i 77 (43‑98) IU/kg/tydzień. Średnie stężenie hemoglobiny wynosiło 10,9±1,6 g/dl u dzieci dializowanych i 11,2±1,1 g/dl w predializie. W grupie dializowanych 48% osiągnęło zalecane wartości hemoglobiny, w grupie leczonych zachowawczo – 71%. Wnioski: Badanie wykazało niedostateczną skuteczność leczenia niedokrwistości nerkopochodnej prou dializowanych dzieci w Polsce. Obecność zakażenia, zaawansowanie niedokrwistości na początku leczenia oraz niedostatecznie wysoka dawka erytropoetyny były czynnikami ryzyka niepowodzenia leczenia.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 2; 156-163
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies