Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "lectio divina" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    "Fate attenzione come ascoltate" (Mc 4,24). Insegnamento sulla preghiera della Lectio divina
    Pay attention to what you hear (Marc 4,24). Teaching concerning the prayer of Lectio divina.
    Autorzy:
    Pisarek, Gabriel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/554361.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-31
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    lectio divina
    Opis:
    The prayer with the use of the word of God, Lectio divina, is one of the best methods to enter into the dialog with God. It has it roots in the deep Christian tradition and it keeps to be relevant even today. Over the years it assumed its classical division to: lectio, meditatio, oratio and contemplatio. From time immemorial the Church encourages people to practice this form of prayer. It was also fostered by the teaching of the Second Vatican Council, by the teaching after the Council, as well as by the popes John Paul II and Benedict XVI. These encouragements bear the fruits in the life of numerous Christian communities and in the life of many people, because it seems be a form of prayer suitable for both: individual people and communities. This form of prayer finds also its place in many theological publications especially those concerning Christian spirituality. The best example for everyone wanting to practice Lectio divina was given by Mary, because it cannot be treated only as a method of prayer. It is something more; it is a style of life that forms the relationship with God and with other people as well. The life of Mary is distinguished exactly by this style.
    Źródło:
    Sympozjum; 2013, 2(25); 91-104
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lectio divina jako metoda formacji chrześcijańskiej w ujęciu kardynała Carlo M. Martiniego i koptyjskiego mnicha ojca Matta al-Miskina
    Autorzy:
    Wtorek, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041848.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    Pismo Święte
    wiara
    lectio divina
    modlitwa
    formacja duchowa
    Ojcowie Kościoła
    Ojcowie Pustyni
    apoftegmaty
    mnich
    eremita
    Opis:
    Celem artykułu jest ukazanie, jak w ramach chrześcijańskiej formacji duchowej doprowadzić wierzącego na drodze modlitwy metodą lectio divina do spotkaniai egzystencjalnego poznania Jezusa Chrystusa. Dokonuje się to przez aktywowanie w wierzącym procesu trójetapowej duchowej przemiany stymulowanej ćwiczeniem się metodą lectio divina w modlitewnym czytaniu (lectio) i rozważaniu tekstów Pisma Świętego jako Słowa Bożego (meditatio) doprowadzających do kontemplatywnego zjednoczenia z Bogiem (contemplatio), uwidaczniającym się w działaniu zgodnym z rozeznaną Bożą wolą (actio divina). Artykuł, przedstawiając ujęcia lectio divina jezuity kard. Carlo Marii Martiniego i ortodoksyjnego Kopta, eremity i opata, ojca Matta al-Miskina, na tle trwającej wieki historycznej ewolucji tej metody, wskazuje na formacyjną performatywność praktykowania lectio divina jako metody formacji chrześcijańskiej. Obydwaj jej praktycy i promotorzy są reprezentantami dwóch tradycji modlitewnych Kościołów Wschodu i Zachodu. Ich ujęcia lectio divina, jedno egzegetyczne, inspirowane Ćwiczeniami duchowymi św. Ignacego Loyoli, drugie eremityczne, bazujące na życiu i apoftegmatach eremity św. Antoniego Wielkiego, choć różnią się co formuł praktykowania, to jednak, co do rozumienia jej istoty i dynamiki, są w wielu istotnych aspektach tożsame. Wynika to z tego, że obydwa ujęcia lectio divina jako metody chrześcijańskiej formacji duchowej są mocno zakorzenione w znajomości Pisma Świętego, nauczaniu Ojców Kościoła orazmądrości Ojców Pustyni.
    Źródło:
    Studia Bobolanum; 2021, 32, 2; 203-230
    1642-5650
    2720-1686
    Pojawia się w:
    Studia Bobolanum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pasja biblijnych poszukiwań
    Passion of Biblical Search
    Autorzy:
    Kochel, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1375700.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Pismo Święte
    Silvano Fausti
    lectio divina
    katecheza narracyjna
    Holy Scriptures
    narrative catechesis
    Opis:
    Artykuł prezentuje życie i twórczość Silavano Faustiego – włoskiego biblisty, filozofa i teologa; współzałożyciela wspólnoty braci zakonnych i świeckich rodzin w Villapizzone (Mediolan) oraz duchowego kierownika i spowiednika kard. C.M. Martiniego. Jego pasja biblijnych poszukiwań zaowocowała imponującym dorobkiem publikacji, które propagują starożytną praktykę lectio divina, katechetyczną lekturę Pisma Świętego – katechezę narracyjną oraz rozeznawanie powołania według duchowości ignacjańskiej. Z tego dorobku korzysta wspólnota braci zakonnych i świeckich w Villapizzone oraz wiele innych wspólnot, które praktykują osobistą i wspólnotową lekturę Biblii. Metoda lectio divina, pierwotnie praktykowana w środowisku zakonnym, dzisiaj stała się dostępna dla wszystkich wierzących w Chrystusa – Słowo Życia. Medytacyjna lektura Pisma Świętego jest żywym doświadczeniem wielu osób duchownych i świeckich, autentycznym darem Boga, bez którego chrześcijanie nie potrafiliby czytać, rozważać, modlić się i żyć Słowem. Ćwiczenie się w słuchaniu słowa Bożego ułatwia poznanie „sprawy Jezusa z Nazaretu” (Dz 10,38), wzmaga pasję badawczą («łowienie/tropienie» w Biblii), czyli właściwą interpretację i aktualizację orędzia zbawienia.
    The article presents the life and work of Silavano Fausti - an Italian biblical scholar, philosopher and theologian; co-founder of the community of brothers and lay families in Villapizzone (Milan) and spiritual director and confessor Cardinal C.M. Martini. His passion for biblical search has resulted in an impressive output of publications that promote the ancient lectio divina practice, catechetical reading of the Holy Scriptures - narrative catechesis and discernment of vocations according to Ignatian spirituality. The community of brothers and lay people in Villapizzone and many other communities that practice the personal and communal reading of the Bible benefit from this achievement. The lectio divina method, originally practiced in the monastic environment, has now become available to all believers in Christ - the Word of Life. The meditative reading of the Holy Scriptures is the living experience of many clergymen and lay people, an authentic gift of God, without which Christians would not be able to read, meditate, pray and live the Word. Exercising in listening to the word of God makes it easier to get to know the "case of Jesus of Nazareth" (Acts 10:38), enhances the research passion ("catching/tracking" in the Bible), that is, proper interpretation and updating of the message of salvation.
    Źródło:
    Scriptura Sacra; 2020, 24; 179-192
    1428-7218
    Pojawia się w:
    Scriptura Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Istanze e prospettive teologiche dell’Esortazione Apostolica Verbum Domini
    Autorzy:
    De Virgilio, Giuseppe
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950744.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Vangelo
    evangelizzare
    animazione biblica
    ermeneutica
    lectio divina
    magistero
    tradizione
    Gospel
    evangelise
    biblical animation
    hermeneutics
    magisterium
    tradition
    Opis:
    The study summarizes the main points of the Post-Synodal Apostolic Exhortation Verbum Domini of Benedict XVI on “The Word of God in the Life and Mission of the Church” (2010). Reflection addresses the role of the Word of God in the Church, expanding and updating the cap. VI of the dogmatic constitution Dei Verbum. The exhortation is an important verification of the “biblical itinerary” of the post-conciliar Church. The basic lines are from the extensive work of synthesis, summarized in 55 propositions drawn up during the XII Ordinary General Assembly of the Synod of Bishops (Vatican City, 5 to 26 October 2008). As a “symphony music”, the article proposes a path hermeneutical recovering the three parts of the Exhortation: 1) The “Word of God” (Nos. 6–49); 2) “the Word in the Church” (Nos. 50–89); 3) the “Word to the world” (Nos. 90–120). In conclusion, we propose some interpretations of theological and pastoral role of the Word of God for today’s man.
    Lo studio riassume i punti principali dell’Esortazione Apostolica Postsinodale Verbum Domini di Benedetto XVI riguardante «La Parola di Dio nella vita e nella missione della Chiesa» (2010). La riflessione affronta il ruolo della Parola di Dio nella Chiesa, ampliando e attualizzando il cap. VI della costituzione dogmatica Dei Verbum. L’Esortazione costituisce un importante verifica del «cammino biblico» della Chiesa post-conciliare. Le indicazioni basilari provengono dal vasto lavoro di sintesi, riassunto nelle 55 Propositiones redatte nel corso della XII Assemblea Generale Ordinaria del Sinodo dei Vescovi (Città del Vaticano, 5–26 ottobre 2008). Come una «sinfonia musicale», l’articolo propone un percorso ermeneutico riprendendo le tre parti dell’Esortazione: 1) La «Parola di Dio» (nn. 6–49); 2) la «Parola nella Chiesa» (nn. 50–89); 3) la «Parola al mondo» (nn. 90–120). In conclusione si propongono alcune chiavi di lettura teologica e pastorale del ruolo della Parola di Dio per l’uomo di oggi.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2015, 68, 4
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il Direttorio Omiletico. Presentazione e riflessioni
    The Homiletic Directory. A Presentation and Critical Evaluation
    Dyrektorium homiletyczne. Prezentacja i ocena
    Autorzy:
    Biscontin, Chino
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037963.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Dyrektorium homiletyczne
    interpretacja Pisma Świętego
    słowo Boże
    homilia
    liturgia
    lectio divina
    Homiletic Directory
    interpreting Sacred Scripture
    the Word of God
    homily
    liturgy
    Opis:
    Artykuł składa sie z trzech części. W pierwszej autor przedstawia zawartość rzeczową Dyrektorium homiletycznego uwypuklając zasadnicze tematy teologiczne tego dokumentu, a w szczególności problem natury homilii oraz kryteriów poprawnej interpretacji Pisma Świętego. Kryteria te zostały zaczerpnięte z adhortacji Verbum Domini: interpretacja perykopy w jej kontekście biblijnym, uwzględnienie zasady hierarchii prawd wiary oraz wierność Tradycji. W drugiej części autor wydobywa pozytywne aspekty Dyrektorium: stwierdzenia na temat wagi i godności homilii, przypomnienie nauki Soboru na temat homilii jako aktu celebracji liturgicznej, wezwanie do wierności nauce Kościoła poprzez odniesienie do Katechizmu Kościoła katolickiego. Część trzecia artykułu podkreśla niektóre braki i ograniczenia Dyrektorium. Zdaniem autora chodzi tu o zbyt enigmatyczne uwzględnienie adresata homilii, o brak informacji na temat aspektów komunikacyjnych przepowiadania. W dokumencie nie znalazły się także nowatorskie inspiracje papieża Franciszka zawarte w adhortacji Evangelii gaudium. Zabrakło także głębszej recepcji wskazań natury historiozbawczej obecnych w soborowej Konstytucji Dei Verbum. Il Direttorio Omiletico. Presentazione e riflessioni L'articolo comprende tre parti. La prima descrive il contenuto del Direttorio Omiletico e ne delinea i temi teologici che fanno da trama al documento e in particolare la natura dell'omelia, i criteri per una corretta interpretazione delle Scritture. Dell'omelia viene sottolineata la sua natura di mediazione sacramentale dell'evento della Parola di Dio. I criteri di interpretazione delle Scritture vengono desunti da Verbum Domini: e la comprensione di ogni pericope nel contesto dell'intera Scrittura, l'applicazione del principio della gerarchia delle verità di fede e la fedeltà alla comprensione nella Tradizione. La seconda parte mette in risalto l'apporto positivo di questo Documento: una vigorosa affermazione dell'importanza e della dignità dell'omelia, la fedeltà al dettato conciliare della sua appartenenza alla celebrazione di cui è parte integrante, l'affermazione della fedeltà alla dottrina della Chiesa, mediante il rimando al Catechismo della Chiesa Cattolica. La terza parte intende segnalare alcuni limiti del Direttorio, e cioè una inadeguata attenzione ai destinatari dell'omelia e alle esigenze di una comunicazione efficace, la non incorporazione degli impulsi di novità contenuti nella Evangelii Gaudium, l'insufficiente recezione delle indicazioni storico-salvifiche della Dei Verbum.
    The article is composed of three parts. In the first part, the author presents the subject contents of the Homiletic Directory while pointing out the essential theological topics contained in this document, and particularly the nature of the issues of a homily and the criteria for correctly interpreting Sacred Scripture. These criteria were taken from the exhortation Verbum Domini: interpreting a pericope in its biblical context, taking into account the principle of hierarchy of truths of the faith and faithfulness to Tradition. In the second part, the author derives the positive aspects of the Directory. This includes its statements on the topic of the homily's importance and dignity, reference to the Council's teachings on the topic of the homily as an action in the liturgical celebration and a call to being faithful to the Church's teachings by referring to the Catechism of the Catholic Church. The third part of the article stresses some breeches and limitations in the Directory. According to the author, here we are referring to a rather enigmatic account of the homily's audience and a lack of information on the topic of aspects of communication in delivering. The document does not contain the unique inspirations of Pope Francis included in his exhortation Evangelii Gaudium. There is also a lack of a deeper reception of the nature of the historical and salvific recommendations present in the Council's Constitution Dei Verbum.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 12; 5-21
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Perspektywy dla dziewic konsekrowanych żyjących w świecie wynikające z duchowości monastycznej
    Autorzy:
    Stypułkowska, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/669786.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    consecrated virgins living in the world
    monastic spirituality
    liturgical prayer
    private prayer
    lectio divina
    dziewice konsekrowane żyjące w świecie
    duchowość monastyczna
    modlitwa liturgiczna
    modlitwa prywatna
    Opis:
    This article has been taken to reflect on the present consecrated virgins. After presenting the specifics of consecrated virgins living in the world, there were shown the characteristics of monastic spirituality, with particular attention to the lack of a secondary objective, the privileged place of prayer in the life of monks realized in two forms: liturgical prayer and private prayer, stability of life in the community and living from their own work. The question of monastic theology was signaled as well. All these aspects were considered in the context of consecrated virgins.In the section on the prayer of consecrated virgins there were discussed liturgical prayer (Mass, confession and spiritual direction, Liturgy of the Hours) and private prayer (Adoration of the Blessed Sacrament, reading of Scripture and meditation, a special devotion to Mary).The whole article ends with the suggestions for consecrated virgins inspired by monastic spirituality.
    W niniejszym artykule została podjęta refleksja nad teraźniejszością dziewic konsekrowanych. Po przedstawieniu specyfiki dziewic konsekrowanych żyjących w świecie została ukazana charakterystyka duchowości monastycznej, ze szczególnym zwróceniem uwagi na brak drugorzędnego celu, uprzywilejowane miejsce modlitwy w życiu mniszym, realizowanej w dwóch formach: modlitwy liturgicznej oraz modlitwy prywatnej, stałość życia we wspólnocie i utrzymywanie się z własnej pracy. Zostało jeszcze zasygnalizowane zagadnienie teologii monastycznej. Wszystkie te aspekty były rozpatrywane w kontekście dziewic konsekrowanych.W części poświęconej modlitwie dziewic konsekrowanych została omówiona modlitwa liturgiczna (msza święta, spowiedź i kierownictwo duchowe, liturgia godzin) i modlitwa prywatna (adoracja Najświętszego Sakramentu, czytanie Pisma Świętego i rozmyślanie, specjalne nabożeństwo do Maryi).Całość artykułu kończą sugestie dla dziewic konsekrowanych inspirowane duchowością monastyczną.
    Źródło:
    Analecta Cracoviensia; 2016, 48
    2391-6842
    0209-0864
    Pojawia się w:
    Analecta Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Osobowe spotkanie z Jezusem w słowie Bożym. Aktualność adhortacji „Verbum Domini”
    Personal Meeting with Jesus in the God’s Word. Topicality of Exhortation Verbum Domini
    Autorzy:
    Bieliński, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571318.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Verbum Domini
    słowo Boże
    sprawczy i sakramentalny charakter słowa Bożego
    osobowa obecność słowa
    lectio divina
    causative and sacramental nature of the word of God
    personal presence of the Word
    inspiration as a relation
    Opis:
    Punkt wyjścia artykułu stanowi przedstawione w adhortacji Verbum Domini współczesne rozeznanie i przeświadczenie Kościoła o potrzebie głoszenia chrześcijanom na nowo i z przekonaniem słowa Bożego, „by mogli konkretnie doświadczyć mocy Ewangelii” (VD 96). Przypomniana w dokumencie nieprzedawniona możliwość „ponawiania spotkania” z osobą Jezusa Chrystusa w słowie Bożym ukazana została na podstawie dwóch aspektów misterium słowa Bożego: jego skutecznego isakramentalnego charakteru. Autor przestrzega przed zawężonym rozumieniem misterium słowa, które opowiada się za jego skutecznością zarezerwowaną jedynie do sprawowania liturgii i wskazuje na przeżywającą dziś renesans praktykę modlitwy słowem Bożym na drodze lectio divina.
    This article stresses the necessity, expressed in the Exhortation Verbum Domini, of a new and persuasive proclamation of God’s Word, by which the believers “can concretely experience the power of the Gospel” (VD 96). There is a persistent reminder in the document of the need “to reiterate the meeting” with the person of Jesus Christ through the Word of God. The role of the word in that meeting with Christ, who appears himself in His word (VD 73), is shown in the article with two newly revisited aspects relating to mystery of the word of God: its effectiveness and sacramental nature. With regard to the conditions required to experience the effectiveness of the word of God, the author warns of the danger of reduction in comprehension of the mystery of the word, which should not be reduced only to the liturgy, but enlarged towards a recently revitalized praying practice of lectio divina. This ancient practice offers a true opportunity to experience a personal meeting with Jesus, to feel the supernatural effectiveness of the word, to find out with self‑confidence that “God speaks and responds to our questions” (VD 4). The word of God is much more than the speech of God; it is also a deed of God in the history of humankind, inviting to undertake an effort and making it possible to come into personal relation with Jesus present in God’s Word.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2017, 21, 2(47); 5-26
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Homily Building Based on Euchological Texts in the Light of Exhortations of the Homiletic Directory
    Budowanie homilii na bazie tekstów euchologijnych w świetle wskazań Dyrektorium homiletycznego
    Autorzy:
    Żądło, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1913236.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-29
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    biblical readings
    euchological texts
    historical-critical and contextual method
    homily preaching
    lectio divina
    linguistic (semiotic) method
    homily
    preparation
    czytania biblijne
    głoszenie homilii
    metoda lingwistyczna (semiotyczna)
    przygotowanie homilii
    teksty euchologijne
    metoda historyczno-krytyczna i kontekstualna
    Opis:
    The author devoted the article to the preparation of homilies based on euchological texts. His inspiration was Homiletic Directory by the Congregation for Divine Worship and Discipline of the Sacraments. His attention was due to the impression that the Directory gave too little consideration to them, especially the methods that can be used to preparing the homily. The Directory mentions that the spectrum that inspires homiletic work includes, apart from Bible, typically liturgical texts. Nonetheless, a more thorough reading provokes the impression that focus on biblical readings by far dominates. The method proposed by the Directory is lectio divina, which is growing out of the patristic exegesis of the spiritual sense of the Scripture. This method considers the biblical texts belonging to the canon recognised to be inspired. Euchological formulas, on the other hand, belong to an open catalogue, so they differ from the biblical texts. Hence the thesis in the article appears that the lectio divina method can be used as a model for prayer formulas and treated in an inspiring way, however, the methodology typical for liturgical hermeneutics should be employed. The paper proposes to use the historical-critical method, which allows for reading their diachronicity, and the linguistic (semiotic), which enables their synchronous richness to be explored. The juxtaposition of these methods makes it possible to see how they correspond to each other and thus confirm the rationality of the conducted argument and the validity of the thesis indicating the need to use adequate methods when preparing homilies based on euchological formulas.
    Autor poświęcił artykuł zagadnieniu przygotowania homilii na bazie tekstów euchologijnych. Inspirację odnalazł w opublikowanym przez Kongregację ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów w 2015 roku Dyrektorium homiletycznym. Poświęcenie uwagi tekstom euchologijnym sprowokowane zostało wrażeniem, jakoby we wspomnianym dyrektorium poświęcono im zbyt mało miejsca, szczególnie zaś możliwym do zastosowania metodom w pracy nad nimi w perspektywie przygotowania homilii. W dyrektorium jest mowa o tym, że do spektrum inspirującego twórczość homiletyczną należą – oprócz czytań czerpanych z Biblii – teksty typowo liturgiczne, a więc nade wszystko formuły euchologijne, niemniej dokładniejsza lektura dokumentu prowokuje wrażenie, jakoby uwaga skupiona na czytaniach biblijnych była w nim zdecydowanie dominująca. Metodą proponowaną przez dyrektorium jest wyrastająca z patrystycznej egzegezy duchowych sensów Pisma Świętego lectio divina. W metodzie tej chodzi o teksty biblijne przynależne do kanonu ksiąg uznanych za natchnione. Euchologijne formuły natomiast przynależą do otwartego katalogu, który jest wciąż uzupełniany, więc odróżniają się od tekstów biblijnych. Stąd powstaje w artykule teza, iż metodą lectio divina można się w pracy nad formułami modlitewnymi posługiwać modelowo, traktować ją inspirująco, niemniej sięgać należy po metody typowe dla hermeneutyki liturgicznej. W treści opracowania proponuje się korzystanie przy pracy nad homilią na bazie tekstów euchologijnych z metody historyczno-krytycznej, która pozwala odczytać ich diachroniczność, oraz z metody lingwistycznej (semiotycznej), dzięki której można zgłębić ich bogactwo synchroniczne. Zestawienie tych metod pozwala dostrzec, jak korespondują ze sobą, a przez to potwierdzają racjonalność przeprowadzonego wywodu oraz słuszność tezy wskazującej na potrzebę posługiwania się przy pracy nad homilią na bazie formuł euchologijnych metodami adekwatnymi.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 1; 237-260
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    In search of the perfect wilderness. Anchoritism in Cistercian art and spirituality
    W poszukiwaniu doskonalej puszczy. Anachoretyzm w duchowości i sztuce cystersów
    Autorzy:
    Tabor, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560381.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Cistercians
    Cistercian spirituality
    Cistercian architecture
    the Bernardine plan
    hermitage
    anchoritism
    lectio divina
    spiritual warfare
    light in architecture
    the mystique of light
    contemplation
    cystersi
    duchowość cysterska
    architektura cysterska
    plan bernardyński
    pustelnia
    anachoretyzm
    walka duchowa
    światło w architekturze
    mistyka światła
    kontemplacja
    Opis:
    The anchoretic trend in Cistercian spirituality has always been the subject of many studies. Cistercian anchoritism has been analysed by researchers such as George Duby, Terryl Kinder, Janet Burton and Julie Krery, Mette Bruun and Emilia Jamroziak. Exordium parvum and Vita Sancti Bernardi are basic sources containing key information on the origins of the Cistercian order. They describe the departure of Robert of Molesme and his group as a journey to the wilderness (ad eremum) in order to find better conditions for practising the rule of St. Benedict and following forefathers – Egyptian monks. Clairvaux II, Pontigny and Fontenay – first Burgundian churches of the Cistercians took form of a three-nave basilica with a transept (1130–1160). The temples were supposed to provide the best setting for contemplation. The so-called “Bernardine plan” was applied in the second generation of Cistercian churches, e.g. Fossanova, San Galgano, Casamari, Arabona, Haina (1148–1180). However, the plan was not the only architectural solution concerning Cistercian churches. There were also transept churches containing a presbytery culminated with a straight wall, surrounded with an ambulatory: Morimond, Ebrach, Ridaghshausen, Lubiąż; churches with an apsidal enclosure: Altzella, Sittich/Stiĉna,Valbuena, Huerta, Floran, Faleri or churches with multi-sided cathedral presbytery with an ambulatory and a circle of chapels: Ourscamp, Veruela, Poblet in the period from 1140 to 1180, Alcobaça, Vaucelle, Longpont, Royaumont, Varhem or Altenberg in the period from 1180 to 1240. Terryl Kinder and Megan Cassidy noticed the key factor shaping the significance of the Cistercian church space – the light. An important aspect of anchoritism is lectio divina, in which a monk finds himself in a kind of spiritual desert, facing the Word on his own. A consequence of such attitude in spiritual warfare as expressed in a number of miniatures depicting human struggle with a threatening beast in Cistercian codexes – Commantarii in Danielem by St. Hieronymus (Dijon, Bibliothèque Municipale 132), Moralia In Iob by St. Gregory the Great (Dijon, Bibliothèque Municipale, 168), (Dijon, Bibliothèque Municipale, 173). An exceptional message is found in the initial A(d te levavi) on a Cistercian gradual from Kamieniec (Wrocław University Library, IF 411), presenting the biblical figure David playing music and a kneeling monk with his arms raised.
    Nurt anachorecki w duchowości cysterskiej był przedmiotem rozważań wielu badaczy. Cysterskiemu pustelnictwu uwagę poświecili George Duby, Terryl Kinder, Janet Burton i Julie Krery, Mette Bruun i Emilia Jamroziak. Podstawowymi źródłami do odczytania początków zakony cysterskiego są Exordium parvum oraz Vita Sancti Bernardi. Opisują one odejście Roberta z Molesme i jego grupy jako udanie się na pustynię (ad eremum) w celu znalezienia lepszych warunków wiernego praktykowania reguły św. Benedykta i naśladowania ojców – mnichów egipskich. Pierwsze, burgundzkie świątynie cystersów – Clairvaux II, Pontigny, Fontenay, przybierały formę trójnawowej bazyliki z transeptem (1130–1160). One miały ustanawiać kształt świątyni najlepiej sprzyjający kontemplacji. Plan, zwany roboczo bernardyńskim, stosowany był w drugiej generacji świątyń cysterskich – Fossanova, San Galgano, Casamari, Arabona, Haina (1148–1180). Jednakże plan ten nie był jedynym architektonicznym rozwiązaniem cysterskim. Pojawiły się również kościoły transeptowe z prostym zamknięciem prezbiterium okalającym obejście – Morimond, Ebrach, Ridaghshausen, Lubiąż, kościoły z zamknięciem absydialnym – Altzella, Sittich/Stiĉna,Valbuena, Huerta, Floran, Faleri, czy kościoły o wielobocznym prezbiterium katedralnym z obejściem i wieńcem kaplic – Ourscamp, Veruela, Poblet w okresie 1140–1180, Alcobaça, Vaucelle, Longpont, Royaumont, Varhem czy Altenbergu w okresie 1180–1240. Terryl Kinder i Megan Cassidy dostrzegły zasadniczy czynnik kształtujący znaczenie cysterskiej przestrzeni kościelnej – światło. Ważnym aspektem anachoretyzmu jest lectio divina, w którym mnich znajduje się na swego rodzaju pustyni duchowej, stając sam na sam wobec Słowa. Konsekwencją tej postawy jest walka duchowa wyrażana w szeregu miniatur ukazujących zmaganie człowieka z zagrażającą bestią w kodeksach cysterskich – Commantarii in Danielem św. Hieronima (Dijon, Bibliothèque Municipale 132), Moralia In Iob św. Grzegorza Wielkiego (Dijon, Bibliothèque Municipale, 168), (Dijon, Bibliothèque Municipale, 173). Wyjątkową treść niesie inicjał A(d te levavi) cysterskiego graduału z Kamieńca (Wrocław, Biblioteka Uniwersytecka IF 411), który przedstawia scenę walki, muzykującego Dawida oraz klęczącego i wznoszącego ręce mnicha.
    Źródło:
    Folia Historica Cracoviensia; 2016, 22; 513-533
    0867-8294
    Pojawia się w:
    Folia Historica Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pismo Święte narzędziem dialogu z Bogiem
    Autorzy:
    Wronka, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950379.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Sacred Scripture
    God
    dialogue
    means
    lectio divina
    integral reading of the Bible
    St. Jerome
    St. Therese of Lisieux
    Second Vatican Council
    St. John Paul II
    Benedict XVI
    Pismo Święte
    Bóg
    dialog
    narzędzie
    integralna lektura Biblii
    św. Hieronim
    św. Teresa z Lisieux
    Sobór Watykański II
    św. Jan Paweł II
    Benedykt XVI
    Opis:
    Sacred Scripture is the basis of Christianity and the code of the whole culture; therefore this knowledge is essential for every Christian and human. However, continuous returning to the same texts seems pointless. The author of the article shows that such a belief is wrong because the word, and therefore also the Bible, has not only informative function but also expressive and directive one. Truths contained in Sacred Scripture can be mastered, even though the large volume of books of the Bible and the gap of time and culture that divides us from them makes this a difficult task. By contrast, self-expression and appeal led by God to man require a constant response from the man. Sacred Scripture is the means of dialogue between God and man and therefore it must be constantly read if this dialogue has to continue and lead to communion with God and to share in His nature. This reading cannot keep only the informative dimension but must include all the functions of the word, must be integral. An example of such a reading is lectio divina taken for centuries.
    Pismo Święte jest podstawą chrześcijaństwa i kodem całej kultury, dlatego jego znajomość jest nieodzowna dla każdego chrześcijanina i człowieka. Jednak ciągłe powracanie do tych samych tekstów wydaje się pozbawione sensu. Autor artykułu pokazuje, że takie przekonanie jest niesłuszne, gdyż słowo, a więc i Biblia, Pismo Święte jest podstawą chrześcijaństwa i kodem całej kultury, dlatego jego znajomość jest nieodzowna dla każdego chrześcijanina i człowieka. Ma nie tylko funkcję informacyjną, ale także ekspresyjną i apelacyjną. Prawdy zawarte w Piśmie Świętym można opanować, chociaż przy sporej objętości ksiąg biblijnych i przepaści czasowo-kulturowej, która nas od nich dzieli, nie jest to zadanie łatwe. Natomiast wyrażanie siebie i apel kierowany przez Boga do człowieka wymagają ciągłej odpowiedzi ze strony człowieka. Pismo Święte jest narzędziem dialogu Boga z człowiekiem i dlatego musi być ciągle czytane, jeśli ten dialog ma trwać i prowadzić do komunii z Bogiem, do uczestnictwa w Jego naturze. Ta lektura nie może zatrzymywać się na wymiarze informacji, ale musi objąć wszystkie funkcje słowa, musi być integralna. Przykładem takiej lektury jest lectio divina podejmowana przez wieki.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2016, 69, 4
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies