Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "jony ołowiu" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Sorption of Pb2+ ions from aqueous solutions on organic wastes (Part I)
    Sorpcja jonów Pb2+ z roztworów wodnych na odpadach organicznych (Część I)
    Autorzy:
    Bożęcka, A.
    Sanak-Rydlewska, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/219954.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    sorpcja
    jony ołowiu
    odpady organiczne
    sorption
    lead ions
    organic wastes
    Opis:
    This article presents the results of the research on the Pb2+ ions sorption from model aqueous solutions on walnut shells, plum stones and sunflower hulls. The effect of various factors, such as the concentration of natural sorbent, the pH, and the temperature was studied. The process of Pb2+ ions sorption on studied sorbents was described by the Langmuir model. The best sorption capacity has been revealed for sunflower hulls. The maximum sorption capacity for this material was 36.9 mg/g.
    W artykule przedstawiono wyniki badań, które dotyczyły usuwania jonów Pb2+ z modelowych roztworów wodnych za pomocą odpadów organicznych, takich jak: łuski słonecznika, łupiny orzecha włoskiego i pestki śliwek. Dla badanego zakresu stężeń od 6,0-110 mg/dm3 i warunków procesu największą wydajność sorpcji, będącą w zakresie (89,4-96,3)% uzyskano dla łusek słonecznika. W przypadku łupin orzecha włoskiego i pestek śliwek sorpcja jonów Pb2+ jest znacznie niższa a jej wydajność wynosi odpowiednio (60,8-78,7)% i (62,3-81,3)%. Zbadano także wpływ stężenia sorbentu, pH roztworu i temperatury na badany proces sorpcji. Dla wszystkich materiałów optymalne stężenie sorbentu wyniosło 5 g/dm3. Powyżej tej wartości nie obserwowano istotnych zmian w stopniu redukcji jonów Pb2+ (rys.2). We wszystkich przypadkach maksima sorpcji osiągnięto przy pH równym 4,0±0,1 co obrazuje rysunek 3. Obniżenie sorpcji, występujące przy pH poniżej i powyżej wartości 4,0 prawdopodobnie związane jest to z ładunkiem gromadzącym się na powierzchni sorbentu (elektrostatyczne odpychanie i przyciąganie badanych jonów). Wartość pH roztworu determinuje także formę oraz stężenie badanego jonu w roztworze. W roztworach silnie kwaśnych ołów występuje głównie w postaci kationów. Stopniowy wzrost pH prowadzi do tworzenia jonów kompleksowych i strącania go w postaci wodorotlenku. Wykazano również, że ze wzrostem temperatury w zakresie (293-313)K następuje stopniowy spadek sorpcji, co prawdopodobnie może być związane z niszczeniem miejsc aktywnych obecnych na powierzchni sorbentu lub przesunięciem równowagi procesu na korzyść desorpcji (rys. 4). Wyniki uzyskane potwierdzają również egzotermiczną naturę badanego procesu sorpcji. Adsorpcję jonów Pb2+ na użytych sorbentach opisano za pomocą modelu Langmuira. Założenia tego modelu podano w rozdziale 4.1. Najlepsze właściwości sorpcyjne w stosunku do jonów Pb2+ wykazałyłuski słonecznika. Maksymalna pojemność sorpcyjna dla tego sorbentu wyniosła 36,9 mg/g (tabela 1, rysunek 5). W przypadku łupin orzecha i pestek śliwek stała qmax izotermy Langmuira przyjmuje wartości równe 23,1 mg/g i 21,2 mg/g.
    Źródło:
    Archives of Mining Sciences; 2013, 58, 4; 1241-1250
    0860-7001
    Pojawia się w:
    Archives of Mining Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Morphometric Changes in Heterorhabditis megidis (Poinar, Jackson and Klein ) After Different Contact with Lead(II) Ions
    Zmiany morfometryczne Heterorhabditis megidis (Poinar, Jackson i Klein ) po różnym czasie kontaktu z jonami ołowiu(II)
    Autorzy:
    Matuska-Łyżwa, J.
    Kamionek, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/388841.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    nicienie entomopatogenne
    Heterorhabditis megidis
    Galleria mellonella
    jony ołowiu
    entomopathogenic nematodes
    lead ions
    Opis:
    Nematodes of the families Steinernematidae and Heterorhabditidae are a natural factor controlling population density of insects and for many years have been used in biological plant protection. When using entomopathogenic nematodes as biological pest control it was found that heavy metal ions might negatively affect their pathogenic properties. In laboratory experiments invasive larvae of H. megidis were kept for 24 and 120 hours in Petri dishes containing water solutions of lead nitrate(V) at a concentration of 500 ppm Pb(II). Nematodes that survived the contact with lead ions were transferred to pots with soil and test insects (Galleria mellonella L.). Nematodes kept in distilled water served as a control. Half of dead insects was dissected two days after their death. Individuals of the first nematode generation were isolated from dead insects and selected body dimensions (body length, body width, length of the pharynx and tail) were measured. Second half of dead insects was intended for reproduction. Larvae obtained from this reproduction were used for further tests aimed at analysing the effect of long term passaging of nematodes through the host. Five passages were made in total. The time of the contact of nematodes with lead ions was found to affect their body dimensions.
    Nicienie z rodziny Steinernematidae i Heterorhabditidae stanowią naturalny czynnik redukujący liczebność populacji owadów i od wielu lat są wykorzystywane w biologicznej ochronie roślin. W momencie wykorzystania nicieni entomopatogennych jako biologicznego środka w zwalczaniu szkodników upraw, stwierdzono, że jony metali ciężkich mogą w znacznym stopniu niekorzystnie wpłynąć na patogenność nicieni owadobójczych. W doświadczeniach larwy inwazyjne H. megidis przetrzymywano przez 24 godziny i 120 godzin w roztworach wodnych azotanu(V) ołowiu o stężeniu 500 ppm Pb(II) w szalkach Petriego. Nicienie, które przeżyły kontakt z jonami ołowiu, wprowadzano do pojemników z glebą, w których znajdowały się owady testowe (Galleria mellonella L.). Kontrolę stanowiły nicienie przetrzymywane w wodzie destylowanej. Połowę martwych owadów poddawano sekcji po dwóch dniach od ich śmierci. Izolowano z nich osobniki pierwszego pokolenia nicieni i oznaczano ich wybrane wymiary ciała (długość ciała, szerokość ciała, długość gardzieli i długość ogona). Drugą połowę martwych owadów przeznaczano na reprodukcję. Otrzymane z reprodukcji larwy wykorzystano do dalszych testów mających na celu analizę wpływu długotrwałego pasażowania nicieni przez jednego żywiciela. Wykonano 5 pasaży. Zaobserwowano, że czas kontaktu nicieni z jonami ołowiu(II) wpływa na wymiary ciała.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2011, 18, 11; 1575-1582
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Inwazyjność i reprodukcja nicieni entomopatogennych Heterorhabditis megidis (Poinar, Jackson i Klein 1987) po kontakcie z jonami ołowiu(II)
    Invasiveness and reproduction of the entomopathogenic nematode Heterorhabditis megidis (Poinar, Jackson and Klein 1987) after its contact with lead(II) ions
    Autorzy:
    Matuska, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/127280.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    nicienie entomopatogenne
    Heterorhabditis megidis
    Galleria mellonella
    jony ołowiu
    entomopathogenic nematodes
    lead ions
    Opis:
    Wykorzystanie nicieni owadobójczych jako biologicznego środka w zwalczaniu szkodników roślin spowodowało zwrócenie uwagi na związek między skażeniem gleb metalami ciężkimi a przeżywalnością nicieni w glebach. Toksyczne właściwości metali ciężkich, w tym ołowiu, zaburzają funkcje życiowe nicieni entomopatogennych. W przeprowadzonych testach zbadano wpływ krótkotrwałego i długotrwałego oddziaływania jonów ołowiu na inwazyjność i reprodukcję H. megidis. Larwy, które przeżyły kontakt z jonami ołowiu w stężeniu 500 ppm, wprowadzano do pojemników z glebą, w których znajdowały się owady testowe (Galleria mellonella). Kontrolę stanowiły nicienie przetrzymywane w wodzie destylowanej. Połowę martwych owadów poddawano sekcji w dwa dni od ich śmierci w celu zbadania intensywności inwazji. Drugą połowę przeznaczano na reprodukcję. Otrzymane z reprodukcji larwy nicieni wykorzystywano do kolejnych doświadczeń. Wykonano 5 pasaży. Zaobserwowano, że w miarę wydłużania czasu kontaktu nicieni z jonami ołowiu(II) obniża się inwazyjność nicieni oraz liczba migrujących z owada larw H. megidis.
    The use of entomopathogenic nematodes as biological means of plant pests control focussed the attention on the relationship between soil pollution by heavy metal and nematode survival. Toxic properties of heavy metals like lead disturb life functions of entomopathogenic nematodes. Short and long term effect of lead ions on the invasiveness and reproduction of H. megidis was studied in laboratory tests. Larvae that survived the contact with lead ions at a concentration of 500 ppm were placed in containers filled with soil with test insects. Nematodes kept in distilled water served as a control. Half of dead insects were dissected two days after their death to check the intensity of invasion. Second half of dead insects were intended for nematode reproduction. Nematode larvae obtained in that way were used for subsequent experiments. Five passages were made in total. Prolonged contact of nematodes with lead(II) ions was observed to decrease nematode invasiveness and the number of H. megidis larvae migrating from the host insect.
    Źródło:
    Proceedings of ECOpole; 2009, 3, 1; 95-99
    1898-617X
    2084-4557
    Pojawia się w:
    Proceedings of ECOpole
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Usuwanie jonów ołowiu(II) z modelowych roztworów wodnych metodą wymiany jonowej
    Removal of Pb2+ ions from model aqueous solutions using the exchange method
    Autorzy:
    Bożęcka, A.
    Bożęcki, P.
    Kasprzyk, P.
    Sanak-Rydlewska, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2072508.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
    Tematy:
    jonity
    wymiana jonowa
    jony ołowiu
    ion-exchange resins
    ion exchange
    lead ions
    Opis:
    W pracy podano wyniki badań usuwania jonów Pb2+ z modelowych roztworów wodnych z wykorzystaniem procesu wymiany jonowej na jonicie C 160 firmy Purolite. Porównano trzy sposoby wykonywania procesu wymiany jonowej: metodę przepływową w biurecie, metodę dynamiczną z wykorzystaniem mieszadła mechanicznego oraz metodę dynamiczną z zastosowaniem wytrząsarki. Zakres badanych stężeń wyjściowych jonów ołowiu wynosił od 6 do 110 mg/dm3.
    Results of Pb2+ ions removal from model aqueous solutions are presented in the paper. Ion exchange resins C 160 made by Purolite were used in research. Three different methods of ion exchange process, i.e. flow method in the burette, dynamic method using a mechanical stirrer and dynamic method using a shaker are compared. Scope of initial concentrations of lead ions was 6-M10 mg/L.
    Źródło:
    Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2013, 3; 152--154
    0368-0827
    Pojawia się w:
    Inżynieria i Aparatura Chemiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metody usuwania jonów kadmu i ołowiu z roztworów wodnych
    Methods of cadmium and lead ions removal from aqueous solutions
    Autorzy:
    Kasprzyk, P.
    Sanak-Rydlewska, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/394659.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
    Tematy:
    wymiana jonowa
    jony kadmu
    jony ołowiu
    Purolite C160
    ion exchange process
    cadmium ions
    lead ions
    Opis:
    W pracy zostaną przedstawione metody eliminacji jonów kadmu i ołowiu z roztworów wodnych. Wśród nich wymiana jonowa staje się coraz popularniejszą metodą usuwania zanieczyszczeń ze ścieków przemysłowych. Za tą metodą przemawiają: prostota procesu, niska energochłonność oraz możliwość selektywnego rozdziału zanieczyszczeń. Wymieniacz jonowy używany w procesie można wielokrotnie stosować, bowiem można go poddawać regeneracji. Stosowanie kolumn jonowymiennych umożliwia także budowę modułową linii technologicznej oczyszczania ścieków oraz szybką wymianę modułów według potrzeb technologicznych i składu ścieków. Wymianę jonową można rozpatrywać jako proces membranowy, gdzie membraną jest powierzchnia ziarna – będąca selektywnie przepuszczalną dla wymienianych jonów. W artykule przedstawiono badania laboratoryjne dotyczące wpływu wybranych parametrów procesu na wydajność wymiany jonowej dla jonów kadmu i ołowiu. Pierwiastki te według polskiego prawodawstwa uznane są za substancje szczególnie szkodliwe i mają działanie kancero- i mutagenne. Najwyższa koncentracja tych pierwiastków występuje na terenach uprzemysłowionych oraz na terenach miejskich. Mogą one pochodzić z przemysłu metalurgicznego, produkcji baterii i akumulatorów, ze spalania paliw kopalnych lub produkcji tworzyw sztucznych. Emisja kadmu i ołowiu do środowiska wodnego odbywa się poprzez odprowadzanie wód kopalnianych czy ścieków z przemysłu hydrometalurgicznego lub z galwanizerni. Badania własne wskazują, że eliminacja jonów Pb i Cd najkorzystniej zachodzi w roztworach o pH około 4 i utrzymuje się na wysokim poziomie w zakresie kwaśnego środowiska. Jonit Purolite C-160 umożliwia osiągnięcie współczynnika wydzielania (X) około 99% dla kadmu – tabela 1, natomiast współczynnik ten dla jonów ołowiu nie przekracza 97% – tabela 2.
    This article presents the methods of cadmium and lead ions removal from aqueous solutions. The ion exchange method is becoming a more and more popular method of removing impurities from wastewater. The main advantages of this method are: process simplicity, low energy consumption and the possibility of the selective separation of pollutants. The ion exchanger used in the process could be regenerated, therefore, it could be used repeatedly. The use of ion-exchange columns also allows for the modular construction of the process line and the rapid replacement of modules according to the technological needs and composition of the wastewater. Ion exchange can be seen as a membrane process in which the grain surface acts as a membrane – which is selectively permeable to the exchanged ions. The article presents laboratory studies on the influence of the ion exchange process parameters on the efficiency of cadmium and lead ion exchange. These elements are suspected of carcinogenicity and teratogenicity, and according to Polish Legislation, are considered to be harmful substances. The highest concentration of these elements occurs in industrialized areas and in urban areas. They may come from the hydrometallurgical industry, the production of batteries and accumulators from the burning of fossil fuels and the production of plastics. The emission of cadmium and lead into the aquatic environment is done through the discharge the mine water and wastewater from the hydrometallurgical industry and from electroplating. Experiments show that the elimination of Pb and Cd ions preferably occurs in aqueous solutions with a pH around 4. Ion exchange resin Purolite C-160 allows a removal coefficient (X) in the range of about 99% for cadmium to be achieved – Table 5.1, while the same coefficient for lead ions does not exceed 97% – Table 5.2.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN; 2016, 94; 205-215
    2080-0819
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Invasiveness and the morphometry of Steinernema feltiae from different agrocoenoses of Poland
    Inwazyjność i morfometria Steinernema feltiae z różnych agrocenoz Polski
    Autorzy:
    Matuska-Łyżwa, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/388570.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    entomopathogenic nematodes
    Steinernema feltiae
    Galleria mellonella
    heavy metals
    lead ions
    nicienie entomopatogeniczne
    metale ciężkie
    jony ołowiu
    Opis:
    The paper presents the results of a study on the effect of environmental lead pollution on the invasiveness of nematodes obtained from the field. Study area included the vicinity of Czluchow, Mragowo, Rataje and Slupsk. The nematode Steinernema feltiae and larvae of the last growth stage of the greater wax moth Galleria mellonella L. were the study material. Nematodes were isolated from soil under laboratory conditions using Bedding and Akhurst’s (1975) method. Physical and chemical analyses of soil samples were made in the Analytical Centre of the Warsaw University of Life Sciences. The total lead content was analysed with the flame atomic absorption spectrophotometry and soil pH with the potentiometric method acc. to the pB procedure (2 ed. of 21. June 2005). Steinernema feltiae were determined based on keys for entomopathogenic nematodes. The invasiveness of nematodes originating from studied agrocśnoses of Poland was evaluated.
    W pracy przedstawiono wyniki badań nad wpływem zanieczyszczenia środowiska ołowiem na inwazyjność nicieni pozyskanych z terenu. Tereny badawcze obejmowały okolice miejscowości: Człuchów, Mrągowo, Rataje, Słupsk. Materiał do badań stanowiły nicienie Steinernema feltiae oraz larwy ostatniego stadium barciaka większego (Galleria mellonella L.). Nicienie wyizolowano z próbek glebowych w warunkach laboratoryjnych, metodą Beddinga i Akhursta (1975). Próbki glebowe zostały zbadane pod względem fizykochemicznym w Centrum Analitycznym SGGW. Oznaczono całkowitą zawartość ołowiu w glebie metodą płomieniowej absorpcyjnej spektrometrii atomowej FAAS oraz odczyn gleby metodą potencjometryczną, (wg procedury pB 14, wyd. 2 z 21.06.2005 r.). Steinernema feltiae oznaczono na podstawie kluczy do oznaczania gatunku nicieni entomopatogenicznych. Oceniono inwazyjność nicieni pochodzących z badanych agrocenoz Polski.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2013, 20, 4-5; 565-572
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Assessment of the invasiveness of entomopathogenic nematodes Heterorhabditis megidis from selected grasslands
    Ocena inwazyjności nicieni entomopatogennych Heterorhabditis megidis pochodzących z wybranych użytków zielonych
    Autorzy:
    Matuska-Łyżwa, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/126884.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    entomopathogenic nematodes
    Heterorhabditis megidis
    Galleria mellonella
    heavy metals
    lead ions
    nicienie entomopatogenne
    metale ciężkie
    jony ołowiu
    Opis:
    The use of entomopathogenic nematodes as biological means of plant pest control focussed the attention on relationships between soil contamination with heavy metals and survival of nematodes in the soil habitat. Negative properties of heavy metals (including lead) disturb life functions of entomopathogenic nematodes. The effect of low habitat contamination with lead on the development of subsequent generations of entomopathogenic nematodes Heterorhabditis megidis was studied in performed experiments. Study area was situated near Torun, Opole, and Skarzysko-Kamienna. Grain size structure, total lead content and pH were analysed in soil samples. Nematodes from own laboratory culture were used as a control. Nematodes isolated from soil samples with the method of Bedding and Akhurst were determined to species as H. megidis. Larvae that left the host’s (Galleria mellonella L.) body were used to infect the next test insects in the laboratory. Six passages were performed in total. Extensity and intensity of infection by H. megidis were determined in subsequent passages.
    Wykorzystanie nicieni entomopatogennych jako biologicznego środka zwalczającego szkodniki roślin spowodowało zwrócenie uwagi na zależności między skażeniem gleb metalami ciężkimi a przeżywalnością larw nicieni w środowisku glebowym. Szkodliwe właściwości metali ciężkich, w tym ołowiu, zaburzają funkcje życiowe nicieni owadobójczych. W przeprowadzonych doświadczeniach zbadano wpływ niskiego skażenia środowiska ołowiem na rozwój kolejnych pokoleń nicieni entomopatogennych Heterorhabditis megidis. Tereny badawcze znajdowały się w okolicach miejscowości: Toruń, Opole, Skarżysko-Kamienna. W próbkach glebowych oznaczono skład granulometryczny, całkowitą zawartość ołowiu w glebie oraz odczyn gleby. Kontrolę stanowiły nicienie pochodzące z laboratoryjnej hodowli własnej. Wyizolowane z próbek glebowych metodą Beddinga i Akhursta (1975) nicienie oznaczono na podstawie kluczy do oznaczania gatunku jako H. megidis. Larwami, które opuściły ciało żywiciela (Galleria mellonella L.), zarażono laboratoryjnie kolejne owady testowe. Wykonano 6 pasaży. Oznaczono ekstensywność i intensywność inwazji H. megidis w kolejnych pasażach.
    Źródło:
    Proceedings of ECOpole; 2011, 5, 1; 71-75
    1898-617X
    2084-4557
    Pojawia się w:
    Proceedings of ECOpole
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Invasiveness of the Entomopathogenic Nematodes Steinernema feltiae (Filipjev ) Isolated from Various Habitats in Poland
    Inwazyjność nicieni entomopatogennych Steinernema feltiae (Filipjev ) wyizolowanych z różnych środowisk w Polsce
    Autorzy:
    Matuska, J.
    Kamionek, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/389226.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    nicienie entomopatogeniczne
    Steinernema feltiae
    Galleria mellonella
    metale ciężkie
    jony ołowiu
    entomopathogenic nematodes
    heavy metals
    lead ions
    Opis:
    The paper presents results of a study on the effect of environmental lead pollution on the invasiveness of nematodes obtained from the field. The nematode Steinernema feltiae and larvae of the last growth stage of the greater wax moth Galleria mellonella L. were the study material. Nematodes were isolated from soil under laboratory conditions using Bedding and Akhurst’s (1975) method. Physical and chemical analyses of soil samples were made in the Analytical Centre of the Warsaw Agricultural University. Total lead content was analysed with the flame atomic absorption spectrophotometry and soil pH with the potentiometric method acc. to the pB procedure (2 ed. of 21. June 2005). Steinernema feltiae were determined based on keys for entomopathogenic nematodes. The invasiveness of nematodes originating from various regions of Poland was evaluated.
    W pracy przedstawiono wyniki badań nad wpływem zanieczyszczenia środowiska ołowiem na inwazyjność nicieni pozyskanych z terenu. Materiał do badań stanowiły nicienie Steinernema feltiae oraz larwy ostatniego stadium barciaka większego (Galleria mellonella L.). Nicienie wyizolowano z próbek glebowych warunkach laboratoryjnych, metodą Beddinga i Akhursta (1975). Próbki glebowe zostały zbadane pod względem fizykochemicznym w Centrum Analitycznym SGGW. Oznaczono całkowitą zawartość ołowiu w glebie metodą płomieniowej absorpcyjnej spektrometrii atomowej FAAS oraz odczyn gleby metodą potencjometryczną (wg procedury pB 14, wyd. 2 z 21.06.2005 r.). Steinernema feltiae oznaczono na podstawie kluczy do oznaczania gatunku nicieni entomopatogennych. Oceniono inwazyjność nicieni pochodzących z różnych rejonów Polski.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2011, 18, 8; 1101-1104
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Study of chemical surface structure of natural sorbents used for removing of Pb2+ ions from model aqueous solutions (part II)
    Badanie chemicznej struktury powierzchni sorbentów naturalnych wykorzystanych do usuwania jonów Pb2+ z modelowych roztworów wodnych (część II)
    Autorzy:
    Bożęcka, A.
    Bożęcki, P.
    Sanak-Rydlewska, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/219281.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    sorpcja
    wymiana jonowa
    jony ołowiu
    łuski słonecznika
    łupiny orzecha
    pestki śliwek
    metoda FTIR
    sorption
    ion exchange
    lead ions
    walnut shells
    plums stones
    sunflower hulls
    FTIR method
    Opis:
    This article presents the results of the chemical structure research of organic sorbent surface such as walnut shells, plums stones and sunflower hulls with using such methods as infrared spectrometry (FTIR) and elemental analysis. Based on the IR spectra identification of functional groups present on the surface of studied materials has been done as well as determination of their effect on the sorption mechanism of Pb2+ ions from aqueous model solutions.
    W artykule przedstawiono wyniki badań chemicznej struktury powierzchni sorbentów organicznych takich jak: łupiny orzecha włoskiego, pestki śliwek oraz łuski słonecznika z wykorzystaniem metody spektrometrii w podczerwieni (FTIR) oraz analizy elementarnej. W oparciu o uzyskane widma IR dokonano identyfikacji grup funkcyjnych obecnych na powierzchni tych materiałów i określono ich wpływ na mechanizm sorpcji jonów Pb2+ z modelowych roztworów wodnych. Analiza elementarna wykazała, że spośród badanych sorbentów, największą zawartość węgla (49,91%) i wodoru (5,93%) mają pestki śliwek. Najwięcej azotu (1,59%) zawierają łuszczyny słonecznika (tabela 1). Zawartość siarki we wszystkich badanych materiałach jest znikoma, dlatego nie udało się jej oznaczyć tą metodą. Obecność pozostałych pierwiastków może świadczyć o istnieniu zarówno alifatycznych jak i aromatycznych połączeń organicznych. Potwierdzeniem tego są również zarejestrowane widma IR (rysunki 1-3). W oparciu o uzyskane wyniki można przypuszczać także, iż udział procesu wymiany jonowej w sorpcji ołowiu z roztworów wodnych jest znaczący. Świadczą o tym m.in. intensywności pasm na widmach IR dla próbek badanych materiałów po ich kontakcie z roztworami jonów Pb2+ (rysunki 4-6).
    Źródło:
    Archives of Mining Sciences; 2014, 59, 1; 217-223
    0860-7001
    Pojawia się w:
    Archives of Mining Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies