Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "tworzenie prawa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Czy europejska inicjatywa obywatelska może służyć zmniejszeniu deficytu demokratycznego w Unii Europejskiej? Uwagi na podstawie wniosku Minority SafePack
    Can the European Citizens Initiative reduce the democratic deficit in the European Union? Comments based on the Minority SafePack proposal
    Autorzy:
    Kielin-Maziarz, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28785142.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    democratic deficit
    citizens’ initiative
    efficiency
    law-making
    deficyt demokratyczny
    inicjatywa obywatelska
    efektywność
    tworzenie prawa
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie o rolę, jaką w zmniejszeniu deficytu demokratycznego Unii odgrywa europejska inicjatywa obywatelska (EIO). Efektywność tej instytucji została poddana analizie na przykładzie wniosku dotyczącego przyjęcia zmian, które miałby służyć zapewnieniu szerszej ochrony praw mniejszości narodowych i językowych oraz wzmocnieniu różnorodności kulturowej i językowej w UE – Minority SafePack. W tekście dokonana została analiza przyczyn, które skłoniły Komisję do zajęcia negatywnego stanowiska. Z jednej strony należy do nich sama tematyka wniosku. Unia Europejska w uzasadnieniu odmowy jego przyjęcia podaje, że w stosunku do wielu z zawartych w nim propozycji nie ma kompetencji. Ponadto zauważalna jest także ogólna niechęć UE do zajmowania się problemami mniejszości, wynikająca przede wszystkim z faktu, że dotykają one kwestii o newralgicznym charakterze dla państw członkowskich, jak np. tożsamość narodowa, różnorodność językowa. Z drugiej zaś – odrzucenie wniosku stanowi wyraz ogólnej tendencji. Komisja jest bardzo sceptyczna wobec wniosków składanych w ramach EIO, odmawiając im w przewarzającej mierze rejestracji. Taki stan rzeczy z pewnością nie pozwala na mówienie o efektywności EIO jako narzędzia przyczyniającego się do zmniejszenia deficytu demokratycznego w UE.
    The article attempts to answer the question about the role that the European Citizens’ Initiative (ECI) plays in reducing the democratic deficit of the Union. The effectiveness of this institution has been analysed using the example of the Minority SafePack – a proposal to adopt amendments that would serve to ensure greater protection of the rights of national and linguistic minorities and to strengthen cultural and linguistic diversity in the EU. The text analyses the reasons why the Commission took a negative stance. On the one hand, the subject matter of the proposal itself is one of them. The European Union, in its justification, states that it has no competence in relation to many of the proposals contained the initiative. In addition, there is also a general reluctance of the EU to deal with minority problems, mainly due to the fact that they involve issues that are sensitive to the Member States, such as national identity and linguistic diversity. On the other hand, the rejection of the proposal is an expression of a general tendency. The Commission is very sceptical about applications submitted under the ECI, refusing to register them to a prohibitive extent. This state of affairs certainly does not allow the ECI to be described as an effective tool that contributes to the reduction of the democratic deficit in the EU.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2022, 84, 4; 37-53
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy sąd powinien być wyrozumiały dla prawodawcy? O błędzie legislacyjnym z perspektywy teorii wykładni
    Should a Court Be Understanding for the Legislator? On Legislative Error from the Perspective of the Theory of Legal Interpretation
    Autorzy:
    Suska, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/531754.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-01
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
    Tematy:
    błąd legislacyjny
    błąd pisarski
    wykładnia prawa
    tworzenie prawa
    legislative error
    scrivener’s error
    legal interpretation
    law-making
    Opis:
    W rzeczywistych postępowaniach prawodawczych niejednokrotnie dochodzi do błędów, to jest do nieodpowiedniego, niejasnego wyrażenia intencji prawodawcy w tekście przepisu. Rozbieżność między tym, co prawodawca powiedział a tym, co chciał powiedzieć, stanowi poważne wyzwanie dla teorii i praktyki interpretacji prawniczej. W niniejszym artykule autor analizuje dwa możliwe zachowania sądu po stwierdzeniu błędu legislacyjnego, to znaczy bądź to dokonanie jego „naprawy”, bądź też zastosowanie przepisu w jego literalnym znaczeniu. Rozważania oparte są na dwóch orzeczeniach wydanych w Izbie Karnej Sądu Najwyższego, ponieważ to właśnie w prawie karnym ochrona rozumienia prima facie stanowi bardzo poważną wartość. W końcowej części autor stara się wskazać, jakie czynniki mogą przesądzać o stosunku sądu do błędu legislacyjnego w konkretnych przypadkach.
    In the actual legislative processes, errors are often made: the legislator’s intentions are not always properly expressed in the legal provisions or there is insufficient clarity. The discrepancy between what the legislator said and what they meant to say poses a serious challenge to the theory and practice of legal interpretation. In this paper, the author analyses two possible reactions to a legislative error: correcting it or applying the provision in its literal meaning. The considerations are based on two decisions of the Criminal Chamber of the Polish Supreme Court, because in criminal law the protection of the prima facie understanding of the text is a very important value. In the final part of the paper, the author indicates factors which can affect the court’s attitude towards a legislative error in a specific case.
    Źródło:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2020, 1(22); 99-110
    2082-3304
    Pojawia się w:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jak powstają symboliczne ustawy? Studium dwóch przypadków
    How Are Symbolic Statutes Created? Two Case Studies
    Autorzy:
    Bielska-Brodziak, Agnieszka
    Suska, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/531720.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-01
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
    Tematy:
    prawo symboliczne
    tworzenie prawa
    skuteczność prawa
    prawo a polityka
    symbolic law
    law-making
    effectiveness of law
    law and politics
    Opis:
    Symbolicznym przepisom prawa brak klasycznie rozumianej skuteczności; co więcej jednak, prawodawca posługujący się tym instrumentem z tym brakiem efektywności bądź to godzi się lub wręcz obejmuje go swoją intencją. Tego rodzaju przepisy przyjmowane są bądź to dla realizacji niejawnych celów politycznych, bądź też do realizacji jawnych celów, tyle że nie za pomocą wymuszania określonych zachowań, lecz raczej kształtowania w społeczeństwie odpowiednich postaw. Celem opracowania jest przeanalizowanie okoliczności, które mogą prowadzić do przyjmowania symbolicznych aktów prawnych. Dla realizacji tego zadania wybrano dwa przykłady z polskiego prawodawstwa, a następnie dokonano analizy okoliczności ich uchwalenia. W ten sposób wyodrębniono kilka czynników, które mogą uprawdopodobniać fakt, że prawodawca zmierzał do ustanowienia 1) przepisów symbolicznych oraz 2) przepisów symbolicznych mających realizować przede wszystkim niejawne cele polityczne.
    Symbolic provisions of law lack effectiveness in the classic sense; moreover, the legislature using this instrument either accepts this lack of effectiveness or even intends it. Such provisions are adopted for the realization of either secret political goals or explicit goals – not by enforcing certain behaviours, but rather by shaping appropriate attitudes in the society. The aim of the study is to analyse the circumstances that may lead to the adoption of symbolic legal instruments. To implement this task, two examples from Polish legislation were selected, and then the circumstances of their adoption were analysed. In this way, several factors have been identified that may justify the fact that the legislature sought to establish: (1) symbolic provisions and (2) symbolic provisions intended primarily to attain secret political goals.
    Źródło:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2020, 2(23); 121-134
    2082-3304
    Pojawia się w:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Narracyjność języka prawniczego w procesie tworzenia prawa
    Narrativity of Legal Language in Law-Making Processes
    Autorzy:
    Skuczyński, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/531639.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-01
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
    Tematy:
    narracje prawne
    argumentacja prawna
    język prawniczy
    tworzenie prawa
    samorządy zawodowe
    legal narrative
    legal argumentation
    legal language
    law-making
    professional self-governments
    Opis:
    Artykuł dotyczy relacji między argumentacyjnym i narracyjnym charakterem teksów prawniczych oraz pytania, czy te ostatnie mogą być pojmowane jako teksty narracyjne. Tekst narracyjny rozumiany jest jako przekazujący odbiorcy opowieść za pomocą określonego medium. Opowieść jest zatem treścią tekstu narracyjnego i stanowi konkretny sposób zamanifestowania fabuły. Fabuła jest więc swego rodzaju wewnętrzną logiką opowieści. Tę samą fabułę można opowiedzieć na wiele sposobów. Tekst narracyjny nie przedstawia wydarzeń bezpośrednio, lecz poprzez opowieść, która wymaga opowiadającego ją podmiotu – narratora. Oczywiście może być on w tekście mniej lub bardziej ujawniony i występują różne jego rodzaje. W konsekwencji można wyodrębnić c co najmniej pięć stanowisk dotyczących relacji argumentacji i narracji w prawie: 1) Sceptyczne – narracja jest zaprzeczeniem rozumności prawa, 2) Narracja jest strukturą prezentacji faktów, 3) Narracja jest środkiem perswazji retorycznej, 4) Narracja jest strukturą meta-argumentacyjną, 5) Narracja jako przedmiot analizy krytycznej – ujawnia tożsamość autora. Teoria narracji zostanie zastosowana do szczegółowego zagadnienia uczestniczenia samorządów zawodowych w tworzeniu prawa.
    The paper concerns the relation between argumentative and narrative features of legal texts and the question whether legal texts can be perceived as narrative texts. A narrative text is understood as transferring a story to the recipient through a given medium. The story, being the content of a narrative text, constitutes a specific way of manifesting the plot. The latter is a sort of internal logic of the story. The very same plot might be told in many different ways. Hence, the narrative text does not depict events directly, but through a story that requires a storytelling agent – the narrator. Certainly, there are different kinds of narrators, who can be more or less exposed within the text. In consequence, there are at least five positions concerning the relation between argumentation and narration in law: 1) sceptic – narration is a negation of the reasonableness of law; 2) narration is a structure of presentation of facts; 3) narration is a means of rhetoric persuasion; 4) narration is a meta-argumentative structure; 5) narration is a subject of critical analysis as it reveals the identity of an author. The theory of narration is applied to a particular problem of participation of professional self-governments in law-making.
    Źródło:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2020, 1(22); 66-83
    2082-3304
    Pojawia się w:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spójność terminologiczna w systemie prawa – spojrzenie na problem interpretacyjny z perspektywy praktyki legislacyjnej
    Terminological Consistency in the Legal System. A View at the Problem of Interpretation from the Perspective of Law-making Practice
    Autorzy:
    Suska, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/10607009.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
    Tematy:
    spójność terminologiczna
    przepisy odsyłające
    język prawny
    tworzenie prawa
    wykładnia prawa
    system prawa
    terminological consistency
    provisions referring to other provisions
    legal language
    law-making
    legal interpretation
    system of law
    Opis:
    Celem artykułu jest określenie, czy wykładni prawa należy dokonywać z założeniem dziedzinowej czy globalnej spójności terminologicznej. Chodzi tu zatem o ustalenie, czy interpretator powinien domniemywać, że prawodawca „domyślnie” odsyła stosujących prawo jedynie do definicji legalnych zawartych w pewnej najogólniejszej ustawie w granicach jednej dziedziny prawa, czy też iż zawsze, niezależnie od dziedziny, prawodawca posługuje się jednolitą siatką terminologiczną. Źródłem wskazówek przydatnych do udzielenia odpowiedzi na to pytanie może być analiza praktyki legislacyjnej. W artykule dokonano, po pierwsze, rekonstrukcji wymagań, które legislatorom narzucają Zasady techniki prawodawczej. Po drugie zaś – przebadano kilkadziesiąt ustaw uchwalonych w Sejmie VII oraz VIII kadencji pod kątem występowania w nich „definicyjnych” odesłań do ustaw z tej samej dziedziny prawa oraz ustaw z innej dziedziny prawa. W ten sposób ustalono, że uprawnione wydaje się jedynie domniemanie zachowania w akcie prawnym spójności terminologicznej z definicjami legalnymi określonymi w ustawie podstawowej dla danej dziedziny prawa, którą należy rozumieć na sposób quasi-gałęziowy, a nie instytucjonalny. Określono także co najmniej niektóre przypadki, w których uzasadnione lub nieuzasadnione jest stosowanie „wyraźnych” odesłań w celu zasygnalizowania zachowania dziedzinowej lub globalnej spójności terminologicznej. Wyniki analiz mogą znaleźć zastosowanie w dyskusji nad znaczeniem dyrektywy języka prawnego w teorii i praktyce wykładni, a także w teorii i praktyce legislacji przy określaniu, kiedy potrzebne jest użycie przepisu odsyłającego do definicji legalnej.
    The goal of the article is to determine whether the legal interpretation should be made with the assumption of consistency of terminology at the level of a branch of law or at the global level. The question is therefore whether the interpreter should presume that the legislator ‘by default’ refers those who apply the law only to the legal definitions contained in a certain, most general act within one branch of law, or whether, regardless of the branch, the legislator always uses a uniform terminology. An analysis of the law-making practice may be a source of useful cues to answer this question. First, the article reconstructs the requirements imposed on the drafters by the Principles of Legislative Technique. Secondly, several dozen acts passed by the Sejm of the 7th and 8th term of office are examined in terms of the presence of ‘definitional’ references to acts from the same branch of law and acts from another branch of law. In this way, it is established that only the presumption of a legal act maintain terminological consistency with legal definitions set out in the basic act for a given branch of law seems to be legitimate. The basic act should not be understood in an institutional way, but as one relating to a quasi-branch. The article also identifies at least some cases where it is justified or unjustified to use ‘explicit’ references to point out branch-level or global terminological consistency. The results of the analyses may find application in the discussion on the meaning of the directive of legal language in the theory and practice of interpretation, as well as in the theory and practice of legislation – in determining when it is necessary to use a provision referring to a legal definition.
    Źródło:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2023, 34, 1; 58-71
    2082-3304
    Pojawia się w:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies