Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Law of Nature" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Prakseologia prawa w pracach Lona L. Fullera i Johna Finnisa
Praxeology of law in the works of Lon L. Fuller and John Finnis
Autorzy:
Kantor-Kozdrowicki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693235.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Lon Fuller
John Finnis
rationality
praxeology
law of nature
racjonalność
prakseologia
jusnaturalism
Opis:
The article describes works of Lon L. Fuller and John Finnis as a general attempt to modernise the doctrine of natural law based on universal principles of rationalism. The achievements of the authors allowed to bridge the divide between positivism and iusnaturalism as well as to set a new goal-oriented perspective in the establishment and application of law. A comparison of primary views on internal values of the law in theories of both authors shows a basic similarity of their looking at reason as a substructure and a versatile directive for the statutory law. An especially significant issue is the question of the purposefulness of the law and the paradigm of rational legislation. Their application makes it possible to study law through the perspective of classic praxeology. Pragmatic understanding of the principles of rational law and the admission of the diversity of ethical sources are views shared by both authors who at the same time allow non-metaphysical postulates of the natural law to be treated as the main guarantors of the effectiveness of the legal system in modern society.
W artykule opisano prace Lona L. Fullera i Johna Finnisa jako próbę zmodernizowania doktryny prawa natury w oparciu o uniwersalne zasady racjonalizmu. Dorobek autorów nie tylko pozwolił na zasypanie podziału między pozytywizmem a jusnaturalizmem, lecz także wyznaczył nową celowościową perspektywę w stanowieniu i stosowaniu prawa. Porównanie podstawowych poglądów obu teoretyków na wewnętrzne wartości prawa pozwala doszukiwać się podobieństw w sposobie traktowania rozumu jako fundamentu prawa natury i uniwersalnej wytycznej dla zasad prawa stanowionego. Istotną wartością staje się zagadnienie celowości prawa oraz paradygmat racjonalnego prawodawcy. Ich użycie pozwala na analizę teorii prawa przez pryzmat zasad klasycznej prakseologii. Pragmatyczne rozumienie zasad racjonalnego prawa oraz dopuszczenie różnorodności źródeł etycznych leżących u podstaw prawa łączą obu autorów, pozwalając jednocześnie traktować niemetafizyczne postulaty prawa natury jako główne gwaranty efektywności systemu prawa we współczesnym społeczeństwie.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 4; 119-132
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Judykatywa na straży zasady sprawiedliwości Zakres władzy sądów w kształtowaniu prawa na przykładzie orzeczenia Najwyższego Sądu Rzeszy z dnia 28 listopada 1923 roku i teorii Ericha Kaufmanna
Judiciary as the guardian of the principle of justice The extent of courts power in shaping law on the example of a decision of the Reich Supreme Court of 28th November 1923 and the theory of Erich Kaufmann
Autorzy:
Ochmański, Jerzy W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394185.pdf
Data publikacji:
2021-07-10
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
judge
right to review statutes
law of nature
sędzia
prawo kontroli ustaw
prawo natury
Opis:
Współcześnie jako oczywisty wydaje się fakt istnienia silnych związków politycznych pomiędzy legislatywą a egzekutywą; w sytuacji natomiast pojawiania się tyranii większości parlamentarnej rząd pozbawiony jest de facto  przymiotu względnej choćby niezależności od partyjnej „góry”. Wola polityczna, której źródłem jest naród ulega zniekształceniu: parlament i rząd realizują cele własne w oderwaniu od nie tylko jakiegoś abstrakcyjnie wyobrażalnego interesu publicznego ale i  od zasad porządku określonego w konstytucji. Funkcję korygującą egzekutywę i legislatywę zatem z natury rzeczy musi pełnić władza judykatywy. Sędziowskie prawo do kontroli ustaw ujawniło się w orzeczeniu Najwyższego Sądu Rzeszy z 28 XI 1923 r. Teoretyczne uzasadnienie władzy sędziów i sądów pochodziło od Ericha Kaufmanna.
Nowadays, it seems obvious that there are strong political ties between the legislature and the executive, whereas in a situation of a tyrannical parliamentary majority the government is de facto deprived of the attribute of at least relative independence from the party's "top". The political will, the source of which are the people, is being distorted: the parliament and the government pursue their own goals, in dissociation not only from some abstractly conceivable public interest but also from the principles of order set out in the constitution. It is therefore the role of the judiciary to correct the executive and the legislature. The judicial power to review statutes became apparent in the decision of the Reich Supreme Court of 28th November 1923. The theoretical justification for the power of judges and courts came from Erich Kaufmann.
Źródło:
Z Dziejów Prawa; 2020, 13; 225-240
1898-6986
2353-9879
Pojawia się w:
Z Dziejów Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Józefa Życińskiego koncepcja transcendencji Boga jako głębi bytu
Joseph Życiński’s Idea of Transcendence of God as Depth of Being
Autorzy:
Jasiński, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956051.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
God
transcendence
immanence
meaning of life
law of nature
Bóg
transcendencja
immanencja
sens życia
prawo natury
Opis:
The paper presents the idea of transcendence of God as depth of being in the philosophy of Józef Życiński (1948–2011). This idea has two main interpretations: moral (searching for the meaning of life by man and discovering it in the world of values) and ontological (the presence of some formal structures in the being of the world as the expression of the divine Logos). The paper consists of three parts: 1) a presentation of those aspects of human existence whose main feature is the question of the meaning of life, and the role of ethics, aesthetics and religion in answering it; 2) a presentation of the idea of God as the depth of the world and structure of laws, ideas and values; 3) a presentation of the aspiration of man to the harmony of life through the openness to the depth of existence in the moral and ontological aspects.
Źródło:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2014, 26; 205-220
0860-4487
Pojawia się w:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grocjuszowska systematyka prawa
Grotius Law Systematics
Autorzy:
Makiłła, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1770896.pdf
Data publikacji:
2021-05-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Hugo Grocjusz
koncepcja prawa
system prawa
prawo natury
prawo pozytywne
conception of law
system of law
law of nature
positive law
Opis:
Przedmiotem artykułu jest odtworzenie koncepcji prawa przedstawionej w nauce Hugo Grocjusza (1583-1545), zawartej w jego głównym dziele Ius belli ac pacis libri tres (1625). Koncepcja prawa Grocjusza mająca swoją systematykę, nie była jednak oparta na ujęciach normatywnych bądź zestawieniach przepisów prawa, służących praktyce jurydycznej czy też dydaktyce; była natomiast konstrukcją wynikającą z przesłanek ideowych, zawierającą zasady i reguły prawne stanowiące wyraz filozoficznego i teleologicznego podejścia Grocjusza do prawa. Systematyka prawa Grocjusza, zbudowana na hierarchicznym porządku praw, występujących w poziomach od najwyżej ustanowionego i najszerszego zasięgiem prawa natury do rozbudowanego prawa pozytywnego, miała jednak w rozumieniu Grocjusza także znaczenie praktyczne. Była ona bowiem konstrukcją istniejącego i funkcjonującego w stosunkach społecznych ładu prawnego, stanowiącego istotny element świadomości ludzi stosujących się do niego. W takim też podejściu do prawa i porządku prawnego Grocjusz upatrywał zasadnicze przeznaczenie swojego przedsięwzięcia.
The subject of this article is rendering of law conception presented in Hugo Grotius (1583-1545) learning enclosed in his main work Ius belli ac pacis libri tres (1625). The Grotius law conception that have been had its own systematics was based however not on normative settlements or statements of law regulations serving in juridical practice and also didactics whereas it was construction of law resulting of ideological premises containing law principles and rules being the express of philosophical and theological approach of Grotius to law. Grotius law systematics built on hierarchic order of laws existed on the levels of law from the highest placed and having widest extent law of nature to expanded and differentiated positive law had still also in Grotius understanding a practical meaning. It was a construction of law order existing and functioning in social relations reflecting a certain natural order being an essential element consciousness of men adhering to it. In this approach to law and law order Grotius has been seen the fundamental purpose of his intention.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 2; 35-49
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawa logiki i prawa przyrody w ujęciu Johna Bigelowa i Roberta Pargettera
The Laws of Logic and the Laws of Nature in John Bigelow and Robert Pargetter’s Approach
Autorzy:
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013920.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawo logiki
prawo przyrody
konieczność logiczna
konieczność przyrodnicza
law of logic
law of nature
logical necessity
natural (nomic) necessity
Opis:
J. Bigelow and R. Pargetter in their work Science and Necessity put forward a theory of the laws of nature as statements objectively different with respect to their modal qualification both from the laws of logic and from contingent truths. Contrary to the latter ones all laws are characterized by necessity. However, there are various kinds of necessity. The laws of logic are characterized by logical necessity, and the laws of nature – by natural necessity. The objective basis for differentiating modal qualification of statements belonging to the particular classes is that laws are truths about possibilities, also the ones that have not been actualized. The source of difference between logical and natural necessity is the differentiation between the range of possibilities described by respective laws. Hence, laws of nature prove to be – which is not mentioned by the authors – a posteriori necessary statements. The modal character has been the basis of the explanation of other considered properties of scientific laws: certain generality and the so-called range void.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2005, 53, 1; 245-261
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo w życiu jednostki w Gorgiaszu Platona
Law in life of an individual in Plato’s Gorgias
Autorzy:
Lewicki, Przemysław A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499732.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Gorgiasz
Platon
Kallikles
Sokrates
prawo natury
prawo stanowione
Gorgias
Plato
Callicles
Socrates
law of nature
positive law
Opis:
„Gorgiasz” Platona jest jednym z wcześniejszych dzieł filozoficznych jednego z najbardziej wpływowych filozofów starożytności. Podejmowane są w nim tematy różnic między sztuką a umiejętnością retoryki, prawdy, sprawiedliwości czy prawa, przede wszystkim jednak natury ludzkiej. To właśnie wokół tego ostatniego problemu koncentrują się rozważania dwóch rozmówców zabierających głos jako ostatni w dialogu. Podczas sławnego starcia idei stają przeciwko sobie Kallikles, zwolennik bezwzględnej supremacji prawa natury, zgodnie z którego nakazami silni dominować muszą nad słabymi, oraz Sokrates, mistrz Platona, poprzez którego ten ostatni kreśli wizje ponadludzkiej sprawiedliwości, prawodawstwa zgodnego z ideałem zdrowej duszy i piękna. Te przekonywające stanowiska wykładane są ze swadą godną najlepszych dzieł ateńskiego myśliciela. W istocie rozważania na temat roli prawa w życiu jednostki ukazane w „Gorgiaszu” na przykładzie rozmowy Sokratesa i Kalliklesa należą do najbardziej znaczących ustępów z twórczości Platona poświęconej tematyce prawnej. Osadzenie tego starcia w szerszym kontekście historyczno-filozoficznym, a także przedstawienie struktury narracyjnej dialogu, umożliwia ponadto wniknięcie w istotę „Gorgiasza”, dialogu poświęconego najbardziej podstawowym zagadnieniom antropologicznym, poprzez który ponadto Platon rozwiązuje problem własnego stanowiska wobec śmierci swojego mistrza, Sokratesa.
Plato’s „Gorgias” is considered to be an early work of one of the most influential philosophers of antiquity. It raises subjects such as differences between the arts and ability of rhetoric, truth, justice and law, most of all however – human nature. Contemplations of the last two dialogi personae orbit around exactly this problem. Famous clash of ideas takes place between Callicles – staunch proponent of callous supremacy of law of pure nature according to which the strong must dominate the weak – and Socrates, Plato’s mentor, through whom the latter drafts a vision of supernatural justice, law-making in accordance with ideals of healthy soul and beauty. Both of these convincing visions are laid out as amply as can be expected from the best works of Athenian philosopher. In fact deliberations upon the importance of law in one’s life as presented in „Gorgias” in conversation between Socrates and Callicles are to be considered as one of the most profound pieces of legal thought ever produced by Plato. Putting this confrontation in broad historical and philosophical context, as well as presenting narrative structure of the dialogue make it possible to pierce the heart of „Gorgias” and uncover all meanings of the dialogue devoted to the most fundamental anthropological subjects, through which Plato also resolves very personal dilemma of his own stance towards death of his master - Socrates.
Źródło:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2017, Numer Specjalny; 49-67
2299-2774
Pojawia się w:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Homo sum, humani nihil a me alienum puto – the imperative of the principle of humanitas in views on slavery derived from natural law. M.T. Cicero’s views on the subject of slavery and slaves
Autorzy:
Nowak, Olgierd Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1199199.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Marcus Tullius Cicero
philosophical works
speeches
Cicero’s letters
philosophy
law of nature
natural law
Roman Republic slavery
slave status
humanism
humanity
justice
humankind
social bond
stoic doctrine
ethics
aesthetics
sources of law
Opis:
The phenomenon of slavery existed throughout the entire period of the ancient world and met with interest from both Greek and Roman philosophers. Despite the emerging views of various philosophers criticizing slavery as a social phenomenon, no theory of slavery was formulated then. The philosopher who-, in both his works and correspondence, included numerous references to the situation of slaves and the institution of slavery was M.T. Cicero. Searching for humanism in Cicero’s views on the above-mentioned issue, attention was drawn to the principles of the Stoic doctrine, within which the concept of human freedom was formulated, and to the essence of natural law. These concepts made it possible to analyse the discussed problem in the context of the words of Terence Homo sum, humani nihil a me alienum puto. And as regards humanism in Cicero’s views, it is evident when he recognizes a human being in a slave; when he says that the principles of justice must be observed towards people from the lowest rank, which is the rank of slaves; when he firmly states that slavery is among the worst things that can happen to the human being. On the other hand, we see Cicero’s completely different views on slaves when he talks about punishing slaves, „keeping a tight rein on them,” or „destiny by nature for the best to rule others, and with great benefit for weaker beings”; also when he emphasizes his negative attitude towards the liberation of slaves. To conclude it should be emphasised that this characteristic feature of Cicero, namely his lack of uniformity of views on various philosophical doctrines, which we can also find in his views on slavery and the rank of slaves, does not prevent us from seeing a humanist in Cicero who, with his sense of justice, advocating the stoic doctrine and the principles of natural law, moved very slowly towards the stoic moral philosophy and all the ethical principles that Christianity would bring.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2020, 11, 2; 155-186
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezpieczeństwo jako potrzeba i prawo człowieka
Security as a need and a human right
Autorzy:
Tyczkowska-Kowerczyk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2081532.pdf
Data publikacji:
2021-10-25
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
bezpieczeństwo
potrzeba
prawo
potrzeby człowieka
potrzeba bezpieczeństwa
prawa człowieka
system potrzeb
prawo międzynarodowe
prawo natury
security
need
right
human needs
security need
human rights
needs system
international law
law of nature
Opis:
Bezpieczeństwo jest pojęciem, które definiowane jest w różnych ujęciach, w zależności od tego, która z nauk to pojęcie definiuje. Inaczej jest ono definiowane w naukach związanych z psychologią, filozofią czy też socjologią. Jeszcze inaczej bezpieczeństwo definiowane jest w ramach nauki o bezpieczeństwie. Definiowane jest ono między innymi jako stan, proces, świadomość, dobro, potrzeba lub wartość 1. Natomiast celem niniejszej pracy jest zdefiniowanie bezpieczeństwa jako potrzeby i prawa człowieka. Dlatego też poniżej podjęto próbę udzielenia odpowiedzi na pytania: czy bezpieczeństwo można definiować jako potrzebę i prawo człowieka? Jeżeli tak, kto jest ich gwarantem?
Security is a concept defined by various aspects. It depends on the terminology applied in a particular science field. It is differently specified in terms of science branches related with psychology, philosophy or sociology. Security is also defined in another way in the security science. It is specified, inter alia, as a state, a process, a good, a need or a value. However, the aim of this paper is to define security as a need and a human right. That is why below we make an attempt to answer the following questions: Can security be defined as a need and a human right? If so, who is their guarantor?
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2021, 3, 40; 71-79
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Princeps educatus" w myśli Jana z Salisbury
Autorzy:
Dubel, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609361.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
princeps
tyrant
law of nature
education of prince
counselling of priests
common good
independence of prince’s judgement
loyalty of officials
tyran
prawo natury
wykształcenie
doradztwo kapłanów
dobro wspólne
niezawisłość sądu księcia
lojalność urzędników
Opis:
The Middle Ages was the era of the duality of power. The concept and understanding of power was dynamic at that time. The issue looked different in the early Middle Ages and different in the medieval period of “the enlightenment”. In this situation, the rational or rationalizing arguments were supported by both proponents of the papalistic vision of the state, as well as the supporters of the concept of autonomous secular authority. It must be borne in mind that at the time of John of Salisbury (c. 1115–1180), the State was confessional, the difference between the sacred and the profane was only just intuitively perceived and was part of a long and complex process, which in a sense, ended upon the arrival of Niccolo Machiavelli’s definition of the State. John of Salisbury formulates the following opinions on the essence of power: Firstly, it is a vision of a sinless monarch. According to him, it is basically the only condition of the recognition of the ruler as a real prince (princeps). The opposite of this legitimate authority is a tyrant. The requiremen there is appropriate education. It has to be princeps educatus (litteratus). Secondly, it is the organic vision of the state in which the political body is governed by the head, which is the habitat of reason, which is only subject to the conscience or the clergy. The construction of the State reflects the wisdom of God, who created man “in his own image and likeness”. Therefore, the State is the reflection (expression) of humanity and its reasonable part. Thirdly, the particular parts of the State (its members) imitate the man and interact with one another. The two values which were earlier raised by St. Augustine: ordinis and pax can be ensured by reasonable and thus fair authority of a prince, which was already named as public authority by John of Salisbury. Fourthly, the authority of prince is exercised in protecting the law of God both by him and by his subjects, and its objective is the realisation of the common good. The implementation of the above objectives in practice is to be the result of certain rational guarantees which are formulated by John of Salisbury towards the authority of prince. 
Średniowiecze było epoką dualizmu władzy. Ujęcie i rozumienie władzy było wówczas dynamiczne. Inaczej problem ten kształtował się we wczesnym średniowieczu, a inaczej w średniowiecznym okresie „oświecenia”. W takiej sytuacji po argumenty racjonalne, czy racjonalizujące, sięgali zarówno zwolennicy papalistycznej wizji państwa, jak i koncepcji autonomicznej władzy świeckiej. Pamiętać należy o tym, że w czasach Jana z Salisbury (ok. 1115–1180) państwo miało charakter wyznaniowy, różnica pomiędzy sacrum i profanum była dopiero intuicyjnie postrzegana, będąc fragmentem długiego i złożonego procesu, który w pewnym sensie zakończy dopiero definicja państwa Niccolo Machiavellego. Jan z Salisbury formułuje następujące opinie dotyczące istoty władzy. Po pierwsze, jest to wizja bezgrzesznego monarchy. To jest w zasadzie jedyny jego zdaniem warunek uznania panującego za prawdziwego księcia (princepsa). Przeciwieństwem takiej prawowitej władzy jest tyran. Służyć temu ma wymóg odpowiedniego wykształcenia. Ma to być princeps educatus (litteratus). Po drugie, organiczna wizja państwa, w którym ciałem politycznym zarządza głowa, czyli siedlisko rozumu, poddana jedynie zwierzchności sumienia, czyli klerowi. Budowa państwa odzwierciedla mądrość Boga, który stworzył człowieka „na swój obraz i podobieństwo”. Stąd państwo jest odbiciem (wyrazem) człowieczeństwa i jego rozumnej części. Po trzecie, poszczególne części państwa (jego członki) imitują człowieka i współdziałają ze sobą. Dwie wartości podnoszone wcześniej przez świętego Augustyna: ordinis i pax są możliwe do zapewnienia dzięki racjonalnie działającej i w efekcie sprawiedliwej władzy księcia nazwanej przez Jana z Salisbury władzą publiczną. Po czwarte, władza księcia realizuje się w strzeżeniu prawa Bożego zarówno przez niego, jak i przez poddanych, a jej celem jest realizacja dobra wspólnego. Realizacja powyższych założeń w praktyce ma być efektem pewnych rozumowych gwarancji, które wobec władzy księcia formułuje Jan z Salisbury. 
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2018, 65, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies