Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "lata 60." wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Dla jakich dzieci Alicja? Alicja dla dzieci kwiatów! Muzyczne przetworzenia Alicji w Krainie Czarów przez kontrkulturę lat sześćdziesiątych
Is Alice Needed by Any Flowers? Alice Is Needed by Flower Power! Musical Transformations of Alice in Wonderland by the Counterculture of the 60s
Autorzy:
Koćma, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182980.pdf
Data publikacji:
2016-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Alice in Wonderland
flower power
counterculture
the 60s
music
Alicja w Krainie Czarów
dzieci kwiaty
kontrkultura
lata 60.
muzyka
Opis:
Niniejszy artykuł przedstawia muzyczne przetworzenia Alicji w Krainie Czarów Lewisa Carrolla przez kontrkulturę lat 60. Autorka pokazuje, jak psychodelia w sztuce i kulturze tamtego okresu sprawiła, że utwór zaczął być postrzegany jako zapis doświadczenia narkotycznego. Analizując, co w tekstach piosenek dzieje się z takimi bohaterami, jak – na przykład Alicja, Szalony Kapelusznik, Pan Gąsienica czy Biały Królik, autorka wskazuje na transformacje, jakiej uległy postaci w piosenkach The Beatles, Jefferson Airplane, The Incredible String Band, The Monkees czy Toma Northcotta. Piosenki podzielono na trzy części: Alicja – Ta, Która Wie, Alicja – Ta, Której Nie Ma i Mieszkańcy Krainy Czarów.
The paper presents musical development of Alice in Wonderland by Lewis Carroll from a perspective of the counterculture of the 60s. The authoress shows how the existence of psychodelia in arts and culture of that decade made Carroll’s work a kind of record of the so called “trip”. Trying to analyze what happens to the lyrics’ protagonists, for example Alice, Mad Hatter, Caterpillar or White Rabbit, the authoress indicates the transformations of them in songs of The Beatles, Jefferson Airplane, The Incredible String Band, The Monkees or Tom Northcott. The lyrics were divided into three parts: The Alice Who Knows, The Alice Who Is Gone and The Wonderland’s Inhabitants.
Źródło:
Porównania; 2016, 19; 183-199
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między strachem a fascynacją: narracja wokół designu ery atomu
Between Fear and Fascination: the Narrative of Atomic Age Design
Autorzy:
Wiśnicka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057305.pdf
Data publikacji:
2022-06-29
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
era atomu
design
percepcja designu
psychologia designu
lata 60.
Atomic Age
design perception
design psychology
1960s
Opis:
Niniejszy tekst ma na celu ukazanie przez pryzmat designu dwóch diametralnie różnych od siebie narracji dotyczących potencjału nuklearnego, które współistniały w Stanach Zjednoczonych od końca lat 40. do schyłku lat 60. XX w. Pierwszą z nich była fascynacja energią atomową, będąca genezą futurystycznych wizji przyszłości, której upatrywano w estetyce ówczesnego wzornictwa. Druga podszyta była lękiem związanym ze skutkami potencjalnego ataku nuklearnego, kiedy głównym polem designu były projekty schronów. Na podstawie selekcji przykładów tekst podejmie próbę odpowiedzi na pytania, czy design ery atomowej może zostać podzielony według prostego schematu fascynacja-strach, czy może ukaże on bardziej wielowymiarowy obraz społeczeństwa amerykańskiego i jego spojrzenia na wzornictwo.
This text aims to show, through the prism of design, two diametrically opposed narratives about nuclear potential, which coexisted in the United States from the late 1940s to the late 1960s. The first one was the fascination with atomic energy, which was the genesis of futuristic visions of the future, seen in the aesthetics of the design of the time. The second one was the fear of the consequences of a potential nuclear attack, when the main field of design was the design of shelters. Based on a selection of examples, the text will attempt to answer the question of whether the design of the atomic era can be divided according to the simple scheme of fascination and fear, or whether a more multidimensional picture of American society and its view of design will emerge from it.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 37, 2; 223-236
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umberto Eco’s New Paradigm and Experimentalism in the 1960s
Nowy paradygmat Umberta Eco i eksperymentalizm w latach 60. XX wieku
Autorzy:
Pujol Duran, Jèssica
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579033.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Experimentalism
new paradigm
Umberto Eco
open work
model reader
1960s
eksperymentalizm
nowy paradygmat
dzieło otwarte
czytelnik modelowy
lata 60.
Opis:
In this paper I analyse the results of a paradigmatic shift in the history of experimental writing. Drawing from the historiographical structure of natural sciences proposed by Thomas S. Kuhn in The Structure of Scientific Revolutions (1962), I read Umberto Eco’s theory of the ‘open work’ as a narrativisation of that shift or ‘change of paradigm’. In The Open Work (1962) Eco reads James Joyce’s Ulysses (1922) as a watershed for Western history. Joyce’s writing, according to Eco, offered a successful response to the European context of the 1920s that would change the experience of reading and writing forever, as well as the understanding of literary experimentation. This Joycean shift becomes apparent in the 1960s, when experimental publications by authors such as Italo Calvino, Julio Cortázar, B. S. Johnson and Georges Perec indicate that something characteristic was shared under this new paradigm; something that I call an experimentalism.
W niniejszym artykule analizuję wyniki paradygmatycznej zmiany w historii piśmiennictwa eksperymentalnego. Czerpiąc z historiograficznej struktury nauk przyrodniczych proponowanych przez Thomasa S. Kuhna w Strukturze rewolucji naukowych (1962), czytam teorię Umberta Eco o dziele otwartym jako narratywizację tej zmiany lub właśnie "zmianę paradygmatu". W Dziele otwartym (1962) Eco uznaje Ulissesa Jamesa Joyce'a z 1922 za datę przełomową w historii Zachodu. Pisarstwo Joyce'a, zgodnie z Eco, dało udaną odpowiedź na europejski kontekst lat 20., który na zawsze zmienił doświadczenie czytania i pisania, a także rozumienie doświadczenia literackiego. To przejście staje się widoczne w 1960 roku, kiedy wydawnictwa eksperymentalne publikowane przez autorów takich jak Italo Calvino, Julio Cortázar, B.S. Johnson i Georges Perec wskazują, że coś charakterystycznego było współdzielone w ramach nowego paradygmatu; coś, co nazywam tu eksperymentalizmem.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2015, 58/116 z. 2; 51-61
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies