Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "laparoscopy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Stereotaktyczny manipulator wieloczynnościowy do usprawnienia operacji laparoskopowych.
    Multifunction stereotactic manipulator for supporting laparoscopy surgery
    Autorzy:
    Kurella, B.
    Wróblewski, T.
    Pałko, T.
    Michałowicz, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/157009.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
    Tematy:
    chirurgia
    laparoskopia
    chirurgia laparoskopowa
    surgery
    laparoscopy
    laparoscopy surgery
    Opis:
    Impulsem do opracowania niniejszego artykułu był ponad czteroletni okres czasu, który upłynął od wdrożenia stereotaktycznego manipulatora wieloczynnościowego do usprawnienia operacji laparoskopowych. Urządzenie to zdało egzamin w praktyce chirurgicznej, zarówno w technice laparoskopowej, do której w założeniach było przewidywane, jak również, znalazło szerokie zastosowanie podczas operacji z otwartymi powłokami jamy brzusznej. W ramach pracy przedstawiono budowę własnej konstrukcji manipulatora usprawniającego pewne operacje laparoskopowe. Składa się ono z dwu głównych części, z których jedna służy do unoszenia powłok brzusznych a druga do mechanicznego mocowania narzędzia chirurgicznego oraz przytrzymywania struktur tkankowych. Wykonane urządzenie przeszło próby kliniczne w czasie operacji laparoskopowych u pacjentów z obciążeniami internistycznymi, u których tradycyjna odma gazowa jest przeciwskazana. Urządzenie to stosowano zarówno do unoszenia powłok w warunkach laparoskopii bezgazowej (laparolift) jak i do mechanicznego umocowania narzędzia chirurgicznego w czasie operacji z odmą z użyciem CO2 a także do operacji bez odmy na otwartych powłokach brzusznych zastępując jednego asystenta ("trzecia ręka chirurga"). Wykonane operacje w pełni potwierdziły przydatność kliniczną wykonanego manipulatora.
    The new construction for supporting laparoscopy surgery, called "multifunction stereotactic manipulator" was presented. It consists of two parts. The first one laparolift is useful for laparoscopic surgery without pneumo-peritoneum. This part has changeable tools which in various anatomical cases enable its use. The second part of the unit, called "the third hand of surgeon", is used in laparoscopy operations and classic surgery to help fix the internal tissue structures during operation. Both parts of device can work together or separately. Preliminary clinical applications confirmed its usefulness.
    Źródło:
    Pomiary Automatyka Kontrola; 2007, R. 53, nr 6, 6; 71-73
    0032-4140
    Pojawia się w:
    Pomiary Automatyka Kontrola
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena jakości leczenia bólu pooperacyjnego u pacjentów oddziału chirurgicznego leczonych metodą laparoskopową
    Evaluation of the quality of postoperative pain treatment in surgical ward patients treated with the laparoscopic method
    Autorzy:
    Krajewska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19322586.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-30
    Wydawca:
    Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
    Tematy:
    ból
    laparoskopia
    chirurgia ogólna
    pain
    laparoscopy
    general surgery
    Opis:
    Wstęp. Laparoskopia jest jedną z najbardziej skutecznych metod leczenia operacyjnego. Głównymi korzyściami płynącymi z leczenia metodą laparoskopową jest szybszy powrót do zdrowia, mniejsza ilość powikłań, blizny niewielkich rozmiarów oraz zminimalizowanie odczuwanych dolegliwości bólowych. Cel. Celem pracy jest analiza oceny jakości leczenia bólu pooperacyjnego po zabiegach operacyjnych przeprowadzonych metodą laparoskopową. Materiał i metody. W pracy wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego przy użyciu techniki ankietowania. Narzędziem badawczym służącym do przeprowadzenia badań była ankieta własna wraz z narzędziem standaryzowanym - Polska Wersja Skali Klinicznych Wskaźników Jakości Postępowania z Bólem Pooperacyjnym. Analizie badawczej poddano 100 pacjentów oddziału chirurgicznego Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego we Włocławku leczonych metodą laparoskopową. Wyniki. Uzyskane wyniki są zbliżone do badań przeprowadzonych przez innych badaczy. Ogólna ocena jakości świadczonej opieki pielęgniarskiej w minimalizowaniu odczuwanych dolegliwości bólowych świadczy o konieczności poprawy opieki w sferze środowisko oraz komunikowanie. Wnioski. Personel pielęgniarski posiada wiedzę w zakresie uśmierzania bólu pooperacyjnego oraz szybko reaguje na zmieniający się stan chorego. Wyniki badań jednoznacznie wskazują, iż przekaz informacji na poziomie pielęgniarka – pacjent powinien ulec poprawie. Zapewnienie odpowiedniego otoczenia choremu do odpoczynku po operacji nie zawsze jest możliwe z przyczyn niezależnych od personelu pielęgniarskiego.
    Introduction. Laparoscopy is one of the most effective methods of surgical treatment. The main benefits of laparoscopic treatment include faster recovery, fewer complications, small scars, and less pain. The aim. The aim of the study is to analyse the assessment of the quality of postoperative pain treatment after laparoscopic surgery and the possibilities of its improvement in everyday nursing practice. Material and methods. The study used the method of diagnostic survey using the survey technique. The research tool used to conduct the research was an own questionnaire with a standardized tool - the Polish Version of the Scale of Clinical Quality Indicators of Postoperative Pain Management. The research analysis involved 100 patients of the surgical ward of the Specialist Provincial Hospital in Włocławek, treated with the laparoscopic method. Results. The obtained results are similar to studies conducted by other researchers. The general assessment of the quality of the nursing care provided in minimizing the experienced pain proves the need to improve care in the sphere of the environment and communication. Conclusions. The nursing staff has knowledge in the field of postoperative pain relief and reacts quickly to the changing condition of the patient. The research results clearly indicate that the transfer of information at the nurse-patient level should be improved. Ensuring an appropriate environment for the patient to rest after surgery is not always possible for reasons beyond the control of the nursing staff.
    Źródło:
    Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2022, 7, 2; 7-27
    2451-1846
    Pojawia się w:
    Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Adnexal torsion – can laparoscopy wait?
    Skręt przydatków – czy laparoskopia może poczekać?
    Autorzy:
    Cichoń, Bartosz
    Słowik, Łukasz
    Baran, Katarzyna
    Gadomska, Aleksandra
    Gilewska, Justyna
    Cichoń, Tomasz
    Lemm, Magdalena A.
    Bakon, Igor
    Witek, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1426938.pdf
    Data publikacji:
    2021-02-28
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    adnexal torsion
    ovaries
    laparoscopy
    skręt przydatków
    jajnik
    laparoskopia
    Opis:
    Adnexal torsion is a rare emergency condition and its diagnosis is challenging as the clinical presentation is nonspecific. About half of the cases of adnexal torsion are not identified in a timely manner. It is important to undergo prompt surgery to preserve ovarian function. Our article describes the clinical presentation of adnexal torsion and early surgical intervention to preserve the adnexa in a young woman.
    Skręt przydatków jest rzadkim stanem nagłym, a jego diagnoza jest wyzwaniem, ponieważ objawy kliniczne są niecharakterystyczne. Około połowy przypadków skrętu przydatków pozostaje nierozpoznana w odpowiednim czasie. Podjęcie szybkiego leczenia operacyjnego jest istotne, aby zachować funkcję jajnika. W artykule opisano objawy kliniczne skrętu przydatków i wczesną interwencję chirurgiczną pozwalającą na zachowanie przydatków u młodej pacjentki.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2021, 75; 8-10
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Początki laparoskopii w Krakowie. Nowości w chirurgii – wybrane zagadnienia
    The origins of laparoscopy in Cracow. News in surgery - selected issues
    Autorzy:
    Cienciała, Antoni
    Zelek, Michał
    Puka, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/527886.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    laparoskopia
    historia medycyny
    Kraków
    robot chirurgiczny
    Laparoscopy
    history of medicine
    Cracow
    robot surgery
    Opis:
    Wziernikowanie jamy otrzewnowej chorego – czyli laparoskopia jest jedną z technik chirurgicznych, która w ostatnich dwóch dekadach XX wieku odmieniła codzienną praktykę chirurgiczną na świecie. Historia laparoskopii sięga początków XIX wieku, jednak najbardziej dynamiczny jej rozwój przypada na drugą połowę XX wieku. Zawdzięczamy to zarówno pracy pionierów technik małoinwazyjnych jak i rozwojowi techniki. Początki laparoskopii w Krakowie przypadają na początek lat 90. XX wieku. Pierwsze dwa tego typu zabiegi wykonano przez polskich chirurgów przy okazji pobytu w Krakowie jednego z polskich pionierów tego typu zabiegów – E. Stanowskiego, 11.06.1992 przez A. Bobrzyńskiego w II Klinice Chirurgii Akademii Medycznej w Krakowie oraz dzień później - 12.06.1992 przez A. Cienciałę w Klinicznym Oddziale Chirurgii Ogólnej Wojskowego Szpitala Klinicznego w Krakowie. Technika ta stopniowo zyskiwała na popularności i dzisiaj jest standardowo wykorzystywana w małopolskich oddziałach chirurgicznych. Chirurdzy jednak nie przestali poszukiwać coraz to nowych technik operacyjnych, które mają zminimalizować jeszcze bardziej uraz operacyjny oraz zapewnić pacjentowi maksymalnie skuteczną i efektywną operację. Techniki te wywodzą się w dużym stopniu bądź stanowią swego rodzaju rozwinięcie klasycznej laparoskopii. Wśród nich należy wymienić SILS (Single Incision Laparoscopic Surgery), NOTES (Natural Orifi ce Translumenal Endoscopic Surgery), operacje hybrydowe oraz roboty chirurgiczne.
    One surgical technique that has changed every-day surgical practice in the last two decades of the 20th century is laparoscopy. This technique dates from the beginning of the 19th century, but the most dynamic development was in the second half of the 20th century. We are indebted to the work of pioneers of minimally invasive surgical techniques and the development of technology. Laparoscopy has developed especially since the early 1990s. The fi rst laparoscopic procedure was performed in Cracow by A. Bobrzyński at the Second Surgery Department of Cracow Medical University (11.06.1992), while the second was performed the next day by A. Cienciała at the Surgery Department of the Fifth Military Clinical Hospital (12.06.1992) with the assistance of E. Stanowski, a Polish pioneer of this technique. This technique became more popular and now is very common in Cracow surgery wards. Surgeons have not stopped searching for new operational techniques which could minimize surgical trauma and maximize the efficacy of operations. These techniques are derived from classic laparoscopy and the following should be mentioned: SILS (Single Incision Laparoscopic Surgery), NOTES (Natural Orifice Translumenal Endoscopic Surgery), hybrid operations and robotic surgery.
    Źródło:
    Państwo i Społeczeństwo; 2016, 4; 127-132
    1643-8299
    2451-0858
    Pojawia się w:
    Państwo i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy profilaktyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej jest konieczna przy zabiegach laparoskopowych? Komentarz do wytycznych SAGES – Guidelines for Deep Venous Thrombosis Prophylaxis During Laparoscopic Surgery
    Is venous thromboembolism prophylaxis necessary during laparoscopic procedures? A commentary to SAGES guidelines – Guidelines for Deep Venous Thrombosis Prophylaxis During Laparoscopic Surgery
    Autorzy:
    Solecki, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030270.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    guidelines
    laparoscopy
    prophylaxis
    pulmonary embolism
    venous thromboembolism
    laparoskopia
    profilaktyka
    wytyczne
    zatorowość płucna
    żylna choroba zakrzepowo-zatorowa
    Opis:
    Venous thromboembolism is a disease that includes both deep vein thrombosis and pulmonary embolism, which are associated with the formation of a blood clot (thrombus) within a deep vein, mainly in the lower limbs. So far, the scale of the problem of deep vein thrombosis and pulmonary embolism has not been thoroughly estimated in Poland. About 200,000 new cases per year are reported in the United States, and between 50,000 and 60,000 in Poland. Mortality due to pulmonary embolism, usually as a consequence of deep vein thrombosis, is estimated at 15–25%. Increasingly used minimally invasive surgical techniques are currently of interest to both, the young generation of surgeons and their patients. Laparoscopic cholecystectomy or bariatric surgery have become a standard. There is much controversy regarding the need for thromboprophylaxis in patients undergoing laparoscopic procedures. Efforts have been made by the Society of American Gastrointestinal and Endoscopic Surgeons to help medical practitioners decide in this regard. All laparoscopic procedures cause serum hypercoagualability. Polish societies have not specified their decisions regarding prophylaxis in laparoscopic surgery. Following general rules was only recommended. It seems fully justified to develop such indications or adopt the already existing standards based on literature data and experience.
    Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa obejmuje zarówno zakrzepicę żył głębokich, jak i zatorowość płucną – związane z powstaniem zakrzepu w obrębie żył głębokich, głównie w kończynach dolnych. W Polsce skala problemu zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej nie została dotąd zbyt dokładnie oszacowana. W Stanach Zjednoczonych odnotowuje się około 200 tys. nowych zachorowań rocznie, w Polsce jest ich 50–60 tys. rocznie. Śmiertelność z powodu zatorowości płucnej, najczęściej będącej następstwem zakrzepicy żył głębokich, ocenia się na 15–25%. Coraz szerzej stosowane metody małoinwazyjne leżą obecnie w kręgu zainteresowań młodego pokolenia chirurgów i cieszą się dużym zainteresowaniem pacjentów. Standardem stały się laparoskopowa cholecystektomia czy chirurgia bariatryczna. Istnieje wiele kontrowersji dotyczących konieczności stosowania profilaktyki przeciwzakrzepowej u chorych poddawanych zabiegom laparoskopowym. Amerykańskie Towarzystwo Chirurgów Gastroenterologicznych i Endoskopowych podjęło starania, aby ułatwić praktykującym lekarzom decydowanie w tym zakresie. Każda procedura laparoskopowa powoduje nadkrzepliwość surowicy krwi. Polskie towarzystwa nie sprecyzowały swoich ustaleń co do profilaktyki w przypadku chirurgii laparoskopowej, zalecono jedynie stosowanie się do zasad ogólnych. Opracowanie takich wskazań lub zaadaptowanie już istniejących standardów na podstawie danych literaturowych i doświadczenia wydaje się w pełni uzasadnione.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2015, 13, 4; 269-276
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy profilaktyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej jest konieczna przy zabiegach laparoskopowych? Komentarz do wytycznych SAGES – Guidelines for Deep Venous Thrombosis Prophylaxis During Laparoscopic Surgery
    Is venous thromboembolism prophylaxis necessary during laparoscopic procedures? A commentary to SAGES guidelines – Guidelines for Deep Venous Thrombosis Prophylaxis During Laparoscopic Surgery
    Autorzy:
    Solecki, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030314.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    guidelines
    laparoscopy
    prophylaxis
    pulmonary embolism
    venous thromboembolism
    laparoskopia
    profilaktyka
    wytyczne
    zatorowość płucna
    żylna choroba zakrzepowo-zatorowa
    Opis:
    Venous thromboembolism is a disease that includes both deep vein thrombosis and pulmonary embolism, which are associated with the formation of a blood clot (thrombus) within a deep vein, mainly in the lower limbs. So far, the scale of the problem of deep vein thrombosis and pulmonary embolism has not been thoroughly estimated in Poland. About 200,000 new cases per year are reported in the United States, and between 50,000 and 60,000 in Poland. Mortality due to pulmonary embolism, usually as a consequence of deep vein thrombosis, is estimated at 15–25%. Increasingly used minimally invasive surgical techniques are currently of interest to both, the young generation of surgeons and their patients. Laparoscopic cholecystectomy or bariatric surgery have become a standard. There is much controversy regarding the need for thromboprophylaxis in patients undergoing laparoscopic procedures. Efforts have been made by the Society of American Gastrointestinal and Endoscopic Surgeons to help medical practitioners decide in this regard. All laparoscopic procedures cause serum hypercoagualability. Polish societies have not specified their decisions regarding prophylaxis in laparoscopic surgery. Following general rules was only recommended. It seems fully justified to develop such indications or adopt the already existing standards based on literature data and experience.
    Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa obejmuje zarówno zakrzepicę żył głębokich, jak i zatorowość płucną – związane z powstaniem zakrzepu w obrębie żył głębokich, głównie w kończynach dolnych. W Polsce skala problemu zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej nie została dotąd zbyt dokładnie oszacowana. W Stanach Zjednoczonych odnotowuje się około 200 tys. nowych zachorowań rocznie, w Polsce jest ich 50–60 tys. rocznie. Śmiertelność z powodu zatorowości płucnej, najczęściej będącej następstwem zakrzepicy żył głębokich, ocenia się na 15–25%. Coraz szerzej stosowane metody małoinwazyjne leżą obecnie w kręgu zainteresowań młodego pokolenia chirurgów i cieszą się dużym zainteresowaniem pacjentów. Standardem stały się laparoskopowa cholecystektomia czy chirurgia bariatryczna. Istnieje wiele kontrowersji dotyczących konieczności stosowania profilaktyki przeciwzakrzepowej u chorych poddawanych zabiegom laparoskopowym. Amerykańskie Towarzystwo Chirurgów Gastroenterologicznych i Endoskopowych podjęło starania, aby ułatwić praktykującym lekarzom decydowanie w tym zakresie. Każda procedura laparoskopowa powoduje nadkrzepliwość surowicy krwi. Polskie towarzystwa nie sprecyzowały swoich ustaleń co do profilaktyki w przypadku chirurgii laparoskopowej, zalecono jedynie stosowanie się do zasad ogólnych. Opracowanie takich wskazań lub zaadaptowanie już istniejących standardów na podstawie danych literaturowych i doświadczenia wydaje się w pełni uzasadnione.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2015, 13, 4; 269-276
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przydatność laparoskopii w leczeniu guzów przydatków
    Laparoscopy in the treatment of adnexal tumors
    Autorzy:
    Szamatowicz, Jacek
    Kuźmicki, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030996.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    laparoscopy
    ovarian cancer
    ovarian cysts
    ovarian tumors
    sonography
    guzy jajników
    laparoskopia
    rak jajnika
    torbiele jajników
    ultrasonografia
    Opis:
    Adnexal tumors are among the most frequent disorders of the female genital system. According to current estimates, they affect up to 10% of all women. Recently, the role of laparotomy in surgical techniques in gynecology increased considerably, while laparoscopy performed for an adnexal tumor is one of the commonest gynecologic procedures. The aim of this study was a retrospective analysis of 307 laparoscopic procedures performed due to adnexal tumors. In this population of patients, in 2 instances the procedure was converted from laparoscopy to laparotomy because of a suspected malignancy, subsequently confirmed by histological study, while in 2 other cases malignancy was diagnosed post-hoc and a repeat surgery was necessary. The incidence of various types of ovarian lesions was analyzed, whereby the most frequently encountered conditions included simple, endometrioid and dermoid cysts, in decreasing order. No serious laparoscopy- associated complications were noticed and all patients were discharged from hospital on the first postoperative day. The authors highlight the importance of precise diagnosis of adnexal tumors prior to surgery and role of sonographic study, as the basic diagnostic tool used to determine the nature of lesion. Sensitivity and specificity of this study in the diagnosis of adnexal tumors is discussed, as well as predictive value of the non-specific marker CA-125, which proved useless when suspecting endometrial tumors. At present, laparoscopy is the technique of choice in the diagnosis and treatment of benign genital lesions in the females. Nevertheless, adequate qualification of patients to surgical treatment is still the key issue.
    Guzy przydatków należą do najczęstszych chorób żeńskiego układu rozrodczego. Szacuje się, że występują one nawet u 10% populacji kobiet. W ostatnich latach wykorzystanie laparoskopii w technikach operacyjnych w ginekologii znacznie się zwiększyło, a wykonywanie laparoskopii z powodu guzów przydatków należy do najczęściej wykonywanych operacji ginekologicznych. Celem niniejszej pracy była retrospektywna analiza 307 operacji wykonywanych z powodu guzów w obrębie przydatków. Spośród analizowanych chorych w dwóch przypadkach dokonano konwersji do laparotomii z powodu podejrzenia o proces nowotworowy złośliwy, w dwóch kolejnych przypadkach zmianę złośliwą rozpoznano pooperacyjnie i konieczna była kolejna interwencja. W pracy przeanalizowano częstość występowania poszczególnych rodzajów zmian w jajnikach. Najczęściej stwierdzano torbiele proste, w kolejności endometrialne i dermoidalne. Nie zanotowano poważnych powikłań związanych z wykonywanymi zabiegami, a wszystkie pacjentki opuściły szpital w pierwszej dobie po operacji. W pracy zwrócono szczególną uwagę na dokładną diagnostykę guzów przydatków przed kwalifikacją do zabiegu. Omówiono przydatność badania ultrasonograficznego jako podstawowego badania przy opracowywaniu charakteru zmian. Krytycznie przedyskutowano czułość i specyficzność tego badania w diagnostyce. Ustosun kowano się do wartości predykcyjnej niespecyficznego markera CA-125, który jest nieprzydatny w podejrzeniu guzów endometrialnych. W chwili obecnej laparoskopia jest metodą z wyboru w diagnostyce i leczeniu niezłośliwych zmian narządu rodnego. Jednak na szczególną uwagę zasługuje właściwa kwalifikacja do zabiegu operacyjnego.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 3; 174-179
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The way of planning and organizing research in range of ergonomics on the example of observation of laparoscopic surgeries
    Sposób planowania i organizacji badań w zakresie ergonomii na przykładzie obserwacji zabiegów laparoskopowych
    Autorzy:
    Bartnicka, J.
    Ziętkiewicz, A.
    Kowalski, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/113401.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    STE GROUP
    Tematy:
    ergonomics
    laparoscopy
    planning of studies
    capturing the body position
    ergonomia
    laparoskopia
    planowanie badań
    przechwytywanie pozycji ciała
    Opis:
    The article presents the results of studies on the identification and analysis of problem areas concerning aspects of ergonomics in laparoscopic surgeries. The studies were based on the research carried out in both real conditions and simulation conditions. The described metho-dology and research material refers to the photographic documentation of the operating room and laparoscopic instruments, in addition to performed staged procedure as well as the way of planning the deployment of members of the surgical team and patient positioning. The next step in the research was acquisition of the data concerning the way of performance of bariatric procedures in real conditions with the use of wireless goniometer and torsiometer, made with video recording. The method of carrying out the research as well as the identification of barriers in the process of ergonomic assessment of laparoscopic procedures have allowed the authors to obtain the research material which was the starting point for the development of a research model for ergonomics in laparoscopic procedures.
    W artykule przedstawiono wyniki studiów w zakresie identyfikacji oraz analizy obszarów problemowych dotyczących aspektów ergonomii w zabiegach laparoskopowych w oparciu o przeprowadzone badania naukowe w warunkach rzeczywistych jak i warunkach symulowanych. Opisana metodyka i materiał badawczy odnoszą się do wykonanej przez Autorów dokumentacji fotograficznej sali operacyjnej oraz narzędzi laparoskopowych, przeprowadzenia inscenizacji zabiegu jak również zaplanowania rozmieszczenia członków zespołu chirurgicznego oraz ułożenia pacjenta. Kolejnym opisanym etapem badań jest akwizycja danych dotyczących sposobu wykonywania zabiegów bariatrycznych w warunkach rzeczywistych z zastosowaniem bezprzewodowych goniometrów dokonana za pomocą rejestracji wideo. Sposób przeprowadzania badań jak również rozpoznanie barier w procesie oceny ergonomicznej zabiegów laparoskopowych pozwoliły Autorom na uzyskanie materiału badawczego stanowiącego punkt wyjścia do opracowania modelu badawczego w zakresie ergonomii zabiegów laparoskopowych.
    Źródło:
    Systemy Wspomagania w Inżynierii Produkcji; 2014, 1 (7); 7-22
    2391-9361
    Pojawia się w:
    Systemy Wspomagania w Inżynierii Produkcji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Projekt trenażera do operacji laparoskopowych
    Construction of a laparoscopic surgery trainer
    Autorzy:
    Niewęgłowska, Joanna
    Anchimowicz, Anna
    Lasocka, Wiktoria
    Rodziewicz, Magdalena
    Borkowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2201509.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
    Tematy:
    laparoskopia
    edukacja w chirurgii
    symulator
    druk 3D
    FDM
    laparoscopy
    education in surgery
    simulator
    3D printing
    Opis:
    Artykuł przedstawia koncepcję trenażera do operacji laparoskopowych oraz zestaw proponowanych ćwiczeń. Trenażer laparoskopowy nazywany również laparoskopowym symulatorem chirurgicznym umożliwia doskonalenie technik operacji laparoskopowych przez lekarzy oraz studentów medycyny. Do wykonania elementów zestawów prototypu wykorzystano technikę druku 3D metodą FDM.
    The article presents the concept of a laparoscopic surgery trainer and a set of proposed exercises. The laparoscopic trainer, also known as a laparoscopic surgical simulator, enables doctors and medical students to improve their laparoscopic surgery techniques. 3D printing technique using the FDM method was used to produce the elements of the prototype set.
    Źródło:
    Aktualne Problemy Biomechaniki; 2021, 21; 45--51
    1898-763X
    Pojawia się w:
    Aktualne Problemy Biomechaniki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Open and laparoscopic approaches are associated with comparable 90-day morbidity and mortality following ERAS protocol.
    Chirurgia klasyczna i laparoskopowa z zastosowaniem schematów ERAS wiąże się z podobnym ryzykiem powikłań i zgonów
    Autorzy:
    Vasavada, Bhavin B.
    Patel, Hardik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/527389.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    enhanced recovery after surgery (ERAS)
    laparoscopy
    gastrointestinal surger
    protokół kompleksowej opieki okołooperacyjnej dla poprawy wyników leczenia chirurgicznego (ERAS)
    laparoskopia
    chirurgia jamy brzusznej
    Opis:
    Introduction: The aim of this study is to compare 90-day mortality and morbidity between open and laparoscopic surgeries performed in one centre since the introduction of ERAS protocols. Material and Methods: All gastrointestinal surgeries performed between April 2016 and March 2019 at our institution after the introduction of ERAS protocols have been analysed for morbidity and mortality. The analysis was performed in a retrospective manner using data from our prospectively maintained database. Results: We performed 245 gastrointestinal and hepatobiliary surgeries between April 2016 and March 2019. The mean age of patients was 50.96 years. 135 were open surgeries and 110 were laparoscopic surgeries. The mean ASA score was 2.4, the mean operative time was 111 minutes and the mean CDC grade of surgery was 2.56. 40 were emergency surgeries and 205 were elective surgeries. Overall the 90-day mortality rate was 8.5% and the morbidity rate was around 9.79%. On univariate analysis morbidity was associated with a higher CDC grade of surgeries, a higher ASA grade, longer operating time, the use of more blood products, a longer hospital stay and open surgeries. HPB surgeries and luminal surgeries (non hpb gastrointestinal surgeries) were associated with 90-day post-operative morbidity. On multivariate analysis no factors independently predicted morbidity. On univariate analysis 90-day mortality was predicted by the grade of surgeries, a higher ASA grade, longer operative time, the use of more blood products, open surgeries and emergency surgeries. However on multivariate analysis only the use of more blood products was independently associated with mortality. Conclusion: The 90-day mortality and morbidity rates between open and laparoscopic surgeries after the introduction of ERAS protocol were similar.
    Wprowadzenie: Celem pracy była ocena ryzyka powikłań i zgonów w ciągu 90 dni po zabiegach operacyjnych wykonywanych w jednym z ośrodków sposobem klasycznym i laparoskopowym z zastosowaniem schematu zdrowienia pooperacyjnego ERAS. Materiał i metody: Przeanalizowano wyniki leczenia wszystkich chorych operowanych w ośrodku w okresie od kwietnia 2016 r. do marca 2019 r., u których stosowano schemat ERAS. Analizę retrospektywną przeprowadzono na danych zbieranych w sposób prospektywny. Wyniki: Między kwietniem 2016 r. a marcem 2019 r. wykonano 245 zabiegów operacyjnych na przewodzie pokarmowym, wątrobie i drogach żółciowych. Średni wiek chorych wynosił 50,96 lat. Przeprowadzono 135 operacji sposobem klasycznym oraz 110 metodą laparoskopową. Średni wynik w skali ASA wynosił 2,4; średni czas trwania operacji to 111 minut, a średnia ciężkość operacji w skali CDC – 2,56. 40 zabiegów było wykonanych ze wskazań pilnych, a 205 planowych. Całkowity odsetek zgonów pooperacyjnych w okresie 90 dni wyniósł 8,5%, a powikłań 9,79%. W analizie jednoczynnikowej czynnikami wpływającymi na ryzyko powikłań były: wyższy wynik w skali CDC, wyższy wynik w skali ASA, dłuższy czas trwania operacji, większe zużycie produktów krwiopochodnych, dłuższy czas pobytu w szpitalu, klasyczny dostęp operacyjny, zabiegi w zakresie wątroby i dróg żółciowych. W analizie wieloczynnikowej nie stwierdzono czynników wpływających na zwiększenie ryzyka powikłań. W analizie jednoczynnikowej czynnikami wpływającymi na ryzyko zgonów w ciągu 90 dni były: wyższy wynik w skali CDC, wyższy wynik w skali ASA, dłuższy czas trwania operacji, większe zużycie produktów krwiopochodnych, klasyczny dostęp operacyjny i zabiegi ze wskazań pilnych. W analizie wieloczynnikowej jedynie zużycie preparatów krwiopochodnych wpływało na zwiększenie ryzyka zgonu. Wniosek: Ryzyko powikłań i zgonów w okresie 90 dni po zabiegach operacyjnych z dostępu klasycznego oraz laparoskopowego z zastosowaniem schematu ERAS było zbliżone.
    Źródło:
    Państwo i Społeczeństwo; 2020, 2; 39-50
    1643-8299
    2451-0858
    Pojawia się w:
    Państwo i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies