Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "about language" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Czy potrzebujemy nowej definicji języka dla potrzeb glottodydaktycznych?
    Do we need a new definition of the language in glottodidactics?
    Autorzy:
    Garncarek, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/47216148.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    glottodydaktyka
    język
    lingwistyka
    filozofia
    antropologia
    etnografia
    wiedza o kulturze
    glottodidactics
    language
    linguistics
    philosophy
    anthropology
    etnography
    knowledge about culture
    Opis:
    W artykule zakładam, że glottodydaktyka nie jest domeną językoznawczą. To powód, dla którego potrzebujemy poszukać nowej, niezależnej od językoznawstwa definicji nauczanego języka, określanego filozoficznie, kulturowo, antropologicznie i etnograficznie. Podany w wątpliwość jest tutaj pogląd, że nauczanie języka ojczystego jako obcego może być traktowane jako zwyczajna praktyka glottodydaktyczna. Przestrzeń kulturowa takiego nauczania jest bowiem czymś więcej, niż tylko aktywnym tłem. Wynika ona z naszej świadomości, lokuje się w naszej podświadomości i egzemplifikuje na różne sposoby fakt naszej narodowej, kulturowej i językowej przynależności.
    In the article, I assume that glottodidactics in not a linguistic domain. This is the reason why we need to search for a new definition of the language being taught, which would be independent from linguistics. The language should be defined through philoso phy, anthropology and ethnography. I question the belief that teaching one‟s native language as foreign can be treated as standard glottodidactic practice, since the cultural space of such teaching is something more than active background. It arises from o ur consciousness, it locates in our subconsciousness and it exemplifies in multiple ways where we belong nationally, culturally and linguistically.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców; 2013, 20; 33-39
    0860-6587
    2449-6839
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Z badań nad słownictwem muzyków ludowych środkowej Polski
    Autorzy:
    Sławińska-Dahlig, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687323.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
    Tematy:
    folk music
    folk musicians about music
    language
    vocabulary
    central Poland
    muzyka ludowa
    muzykanci o muzyce
    język
    słownictwo
    środkowa Polska
    Opis:
    This article focuses mainly on the language of folk musicians and the vocabulary they use in relation to their own music (performance practice, musical instruments, folk musicians,repertoire, musical education, etc.). This text represents a survey of the principal thematic areas and the vocabulary most often appearing in interviews with folk musicians, including terms for the criteria of correctness in musical practice, as well as properties regarded as positive or negative. There is also a wide range of terms that are crucial to reflection on traditional folk music (incl. ‘weeping’, ‘taste’ and ‘accent’). I will also look at the life of a folk violinist, illustrated by an autograph manuscript of the life story of the Rawa violinist Stanisław Skiba (1932–2015). This articlewas based on the author’s interviews with twenty three folk violinists from central Poland, mostly from Łódź voivodeship, born in the years 1921–1954. Taking account of musicians’ comments, opinions and vocabulary provides insight into their way of thinking and their worldviews, and it also enhances our knowledge of the musical culture of central Poland.
    Głównym tematem artykułu jest język muzyków ludowych i używane przez nich słownictwo w odniesieniu do muzyki tradycyjnej (praktyki muzycznej, instrumentów, wykonawcówmuzyki ludowej, repertuaru, edukacji muzycznej itp.). Uwzględnianie komentarzy, opinii i określeń muzyków pozwala poznać ich sposób myślenia i światopogląd, a także wzbogaca wiedzę o kulturze muzycznej środkowej Polski. Tekst jest przeglądem głównych zakresów tematycznych i wyrażeń pojawiających się najczęściej w wypowiedziach muzykantów. Są to np. określenia definiujące kryteria poprawności w praktyce muzycznej, właściwości uznawane za walory bądź defekty, ponadto różnego rodzaju pojęcia istotne w refleksji o muzyce ludowej (m.in. płacz, smak, akcent). W artykule został też przedstawiony życiorys skrzypka ludowego Stanisława Skiby (1932–2015). Artykuł powstał na podstawie wywiadów autorki z 23 skrzypkami ludowymi środkowej Polski, głównie z województwa łódzkiego, urodzonymi w latach 1921–1954.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Etnograficzne; 2018, 57
    2450-5544
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Etnograficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mam jakiegoś ciebie, masz jakiegoś mnie”. Autotematyzm a podmiot wierszy Stanisława Barańczaka
    „I Have Some You, You Have Some Me”. Self-reference and the Subject of Poems by Stanisław Barańczak
    Autorzy:
    Dźwinel, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/690221.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    autotematyzm
    język
    metapoezja
    nadawca liryczny
    pisanie o pisaniu
    podmiot
    tekst
    tożsamość
    self-reference
    language
    metapoetry
    the lyric sender
    writing about writing
    subject
    text
    identity
    Opis:
    The author of the article is focused on those of the places in Stanisław Barańczak’s poetry, in which the subject is revealed and the fact that the sender is the poet, who creates in statu nascendi and at the same time reflects on the essence of this process, is emphasize. These are obviously the self-reference procedures, directly related to perfecting his own poetic workshop. In the case of Barańczak those threads are also transferred on the self epistemology area, which means that they are involved with the identification of the subjects own identity, which is worth of interpreting precisely as an self-reference procedure. Self-reference at this point is being expanded only in a manner of pretense: it is absolutely important to remember that the “self-recognition” making subject is exactly the poet. The key figure to the topic taken in this way will be the doppelganger (and bond to this issue mirror theme). The exemplification material will be given by both early Korekta twarzy, and the subsequent volumes of Barańczak’s poetry.
    Źródło:
    Prace Polonistyczne; 2014, 69; 83-101
    0079-4791
    Pojawia się w:
    Prace Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies