Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Narrative criticism" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Finn Damgaard, Rewriting Peter as an Intertextual character in the Canonical Gospels (Copenhagen International Seminar; New York – London: Routledge 2016)
Autorzy:
Sadowski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178887.pdf
Data publikacji:
2020-06-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Piotr w Ewangelii
Damgaard
intertekstualność
krytyka narracyjna
Peter in the Gospel
intertextuality
narrative criticism
Opis:
Book review: Finn Damgaard, Rewriting Peter as an Intertextual character in the Canonical Gospels (Copenhagen International Seminar; New York – London: Routledge 2016)
Recenzja książki: Finn Damgaard, Rewriting Peter as an Intertextual character in the Canonical Gospels (Copenhagen International Seminar; New York – London: Routledge 2016)
Źródło:
The Biblical Annals; 2020, 10, 3; 479-484
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Usage of ἀνήρ [anēr] and ἄνθρωπος [anthrōpos] in the Healing of the Gerasene Demoniac (Luke 8:26–39)
Autorzy:
Blajer, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2134433.pdf
Data publikacji:
2022-05-28
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
słownictwo Łukasza
opętany z Gerazy
Ewangelia Łukasza
krytyka narracyjna
Luke’s vocabulary
Gerasene Demoniac
Gospel of Luke
narrative criticism
Opis:
The study takes into consideration the alternating usage of two nouns ἀνήρ and ἄνθρωπος in the healing of the Gerasene Demoniac (Luke 8:26–39). The author briefly analyzes the use of those two nouns in the Gospel of Luke in order to find a logic behind the choices made by the evangelist. Both nouns are frequently used by Luke, and there are cases where he employs them as synonyms, although he displays a preference for the first at the expenses of the second. What at first may seem to be a haphazard usage of words and expressions, with no logic behind it, reveals itself to be a methodical and well-thought strategy to underline the impact of the encounter with Jesus on man’s live from now on. The use of rhetorical techniques such as inclusio in Luke 8:27 and 8:38 and repetition in Luke 8:29.33.35 awakes the audience’s alertness, serves to underscore the restored humanity of the once-demonized man and pinpoints the most important character of the narrative. The distinction between the two nouns ἀνήρ and ἄνθρωπος, as intended by the “beloved physician” Luke should, therefore, be preserved in modern translation of the Bible, which is not always the case.
Niniejsze studium uwzględnia użycie rzeczowników ἀνήρ i ἄνθρωπος w uzdrowieniu opętanego z Gerazy (Łk 8,26–39). Na wstępie autor analizuje ich występowanie w ewangelii Łukasza. W ten sposób pragnie zrozumieć logikę wyborów dokonanych przez ewangelistę. Oba rzeczowniki są często używane przez Łukasza i zdarzają się przypadki, gdy stosuje je jako synonimy. To, co na pierwszy rzut oka może wydawać się przypadkowym użyciem słów i wyrażeń, bez żadnej logiki, okazuje się metodyczną i przemyślaną strategią. Wykorzystanie dwóch różnych rzeczowników ἀνήρ i ἄνθρωπος podkreśla bowiem jaki wpływ na życie opętanego z Gerazy miało spotkanie z Jezusem. Techniki retoryczne, takie jak inclusio w Łk 8,27 i 8,38 oraz repetitio w Łk 8,29.33.35 zwracają uwagę czytelnika i uwrażliwiają go na przywrócone człowieczeństwo niegdyś opętanego mężczyzny z Gerazy. Tym samym wskazują najważniejszą postać Łukaszowego opisu uzdrowienia. Rozróżnienie pomiędzy dwoma rzeczownikami ἀνήρ i ἄνθρωπος, zgodnie z intencją „umiłowanego lekarza” Łukasza, powinno zatem zostać zachowane we współczesnych tłumaczeniach Biblii, co nie zawsze ma miejsce.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2022, 92, 2; 35-64
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Infancy Canticles in Luke
Kantyki w ewangelii dzieciństwa według świętego Łukasza
Autorzy:
Crimella, Matteo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20434356.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
Magnificat (Lk 1:46-55)
Benedictus (Lk 1:68-79)
Gloria (Lk 2:14)
Nunc dimittis (Lk 2:29-32)
narrative criticism
intertextuality
Magnificat (Łk 1,46–55)
Benedictus (Łk 1,68–79)
Gloria (Łk 2,14)
Nunc dimittis (Łk 2,29–32)
krytyka narracyjna
intertekstualność
Opis:
The article focuses on the four canticles in Luke’s Infancy Narrative (Magnificat, Benedictus, Gloria and Nunc dimittis) and puts a question about why there is a passage from prose to poetry. The studies of the so-called inset psalms and the research on the Psalter as a book led to a backward and a forward approach. The former is that of intertextuality, showing how Luke’s canticles evoke texts of the Old Testament. Alluding to Scripture, whose status as inspired and canonical text is a truth that concerns the protagonists, the evangelist and also the recipients of the work, the narrator invites the reader to accept that hymn as the Word of God for today. The latter highlights “melodic lines” introduced by the canticles in the works of Luke (Gospel and Acts). The four canticles are closely concatenated so as to become privileged hermeneutical places for understanding the sense of the whole narrative. Why, then, does Luke introduce his canticles? They underline their strongly anthropological value and represent a response to the salvific event. This response participates in the event itself because only through it is communicated the fullness of what the Lord has performed, is performing and will perform in the future.
Przedmiotem analizy w niniejszym artykule są cztery kantyki z Łukaszowej Ewangelii Dzieciństwa (Magnificat, Benedictus, Gloria oraz Nunc dimittis). Autor stawia pytanie o przyczynę przejścia od prozy do poezji. W badaniach nad kantykami (określanymi jako psalmy wstawione w tekst Ewangelii (ang. inset psalms) oraz Psałterzem zastosowano dwa podejścia: historyczne oraz prospektywne. W ramach pierwszego – intertekstualnego – przedstawiono, w jaki sposób kantyki Łukasza nawiązują do natchnionych i kanonicznych tekstów Starego Testamentu, wywierających istotny wpływ na bohaterów, ewangelistę, a także odbiorców dzieła. Narrator zaprasza czytelnika do przyjęcia ich jako Słowa Bożego na dziś. W podejściu drugim podkreśla się „linie melodyczne” wprowadzone przez kantyki w dziele Łukaszowym (Ewangelia i Dzieje Apostolskie). Cztery kantyki są ściśle ze sobą powiązane, stając się uprzywilejowanymi miejscami hermeneutycznymi dla zrozumienia sensu całej narracji. Dlaczego zatem Łukasz wprowadza kantyki do testu Ewangelii? Podkreślają one ich antropologiczną wartość i stanowią odpowiedź na wydarzenie zbawcze. Odpowiedź ta staje się częścią samego wydarzenia, ponieważ tylko przez nią przekazywana jest pełnia tego, czego Pan dokonał, dokonuje i będzie dokonywał w przyszłości.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 2; 7-29
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies