Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Osoba prawna"" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Kościelna osoba prawna jako licencjobiorca autorskich praw majątkowych
Ecclesial Legal Entity as a Licensee of Royalties
Autorzy:
Skwierczyński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028994.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kościelna osoba prawna
majątkowe prawa autorskie
licencjobiorca
utwór
wynagrodzenie twórcy
ecclesial legal entity
royalties
licensee
(copyright) work
remuneration of authors
Opis:
Kościelne osoby prawne, nabywając na podstawie umowy licencyjnej autorskie prawa majątkowe, powinny, zgodnie z kan. 1290 w zw. z kan. 22 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. przestrzegać ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Ochrona praw twórcy do otrzymania wynagrodzenia autorskiego z tytułu korzystania z utworu naukowego, literackiego, architektonicznego, czy też z zakresu współczesnych sztuk wizualnych, traktowana jest priorytetowo przez polskiego ustawodawcę. Licencjobiorca utworu, mający status podmiotu kościelnego, jest traktowany na tych samych zasadach, jak każdy inny uczestnik obrotu autorskimi prawami majątkowymi. Brak umowy licencyjnej lub jej nieprawidłowa konstrukcja (np. nieprecyzyjne określenie pól eksploatacji utworu) są nie tylko sprzeczne z prawem majątkowym Kościoła, ale – jako niezgodne z wyżej wymienioną ustawą – narażają kościelną osobę prawną na sankcję zapłaty sumy pieniężnej w wysokości odpowiadającej dwukrotności należnego twórcy honorarium autorskiego.
Ecclesial legal entities purchasing royalties basing on a license agreement according to can. 1290 as well as can. 22 of the 1983 Canon Law Code shall comply with copyright regulations of the Act on Copyright and Related Rights applicable in Poland. Protection of authors’ remuneration rights for the use scientific, literary, architectonical or contemporary visual arts work is treated by the Polish legislator as a priority. The licensee of a copyright work having the status of an ecclesial entity is treated on the same basis as any other participant in authors’ rights trade. Lack of a licence agreement or its improper structure (for instance, inaccurate determination of the fields of use) does not only conflict with the Church property rights, but also an ecclesial legal entity can be subject to fines in the amount up to twofold author’s remuneration, being unlawful according to the above-mentioned regulations.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2017, 6, 1; 43-54
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem urzędowego nazewnictwa jednostek organizacyjnych Kościoła Katolickiego
The problem of official names of organizational entities of the Catholic Church
Autorzy:
Malesa, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154931.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
parafia
dom zakonny
kościelna osoba prawna
Kościół Katolicki
wyznaniowa osoba prawna
parish
ecclesiastical legal person
Catholic Church
religious house
legal person of a religious organization
Opis:
Ustalenie i zmiana nazwy kościelnej jednostki organizacyjnej należy do wyłącznej kompetencji władzy kościelnej (np. biskupa diecezjalnego lub wyższego przełożonego zakonnego), od której właściwy organ administracji państwowej (wojewoda lub minister) przyjmuje pisemne powiadomienie o utworzeniu podmiotu lub zmianach w jego strukturze oraz wskazuje dane osoby pełniącej funkcję organu jednostki. Na podstawie tego dokumentu organ państwowy może potwierdzić w drodze zaświadczenia nazwę kościelnej jednostki organizacyjnej. W artykule zostały ukazane okoliczności i przyczyny powstawania rozbieżności w nazewnictwie parafii, klasztorów i domów zakonnych między danymi potwierdzanymi przez wojewodę, figurującymi w bazie REGON oraz ujawnionymi w księgach wieczystych. Przeprowadzone analizy potwierdziły zasadność postulatu wprowadzenia jednolitej formy rejestrowania lub ewidencjonowania kościelnych osób prawnych. Efektem badawczym jest także twierdzenie, że ujednolicenie nazewnictwa kościelnych jednostek organizacyjnych stosowanego w różnych bazach jest możliwe bez rozwiązań systemowych. W artykule wskazano działania, które w tym celu mogą być podjęte zarówno przez przełożonych kościelnych, jak i zarządców konkretnych jednostek organizacyjnych oraz organy administracji państwowej.
Determining and changing the name of an ecclesiastical organizational entity is the exclusive competence of an ecclesiastical authority (e.g., a diocesan bishop or a higher religious superior), from which a competent authority of the state administration (a voivode or a minister) accepts a written notification of the establishment of the entity or changes in its structure and of the person acting as its legal representative. Based on this document, the state authority may confirm the name of the ecclesiastical organizational entity by means of a certificate. The paper presents the circumstances and causes of discrepancies in the official names of parishes, monasteries and religious houses between the data confirmed by the voivode, those appearing in the REGON database and those recorded in the land registers. The analysis reaffirms the need to introduce a uniform form of registering or recording ecclesiastical legal persons. It is also claimed that unifying the names of ecclesiastical organizational entities used in various databases is possible without systemic solutions. The paper concludes by identifying the measures that can be taken by church superiors, administrators of specific organizational entities and administrative authorities in this regard
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2022, 25; 217-236
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ulgi podatkowe z tytułu darowizn na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą
Tax reliefs for donations to church charity and welfare activities
Autorzy:
Abramowicz, Aneta Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044022.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
tax relief
donation
church charity and welfare activities
Supreme Administrative Court
church legal entity
case law of the Supreme Administrative Court
ulga podatkowa
darowizna
działalność charytatywno-opiekuńcza
Naczelny Sąd Administracyjny
orzecznictwo NSA
kościelna osoba prawna
sprawozdanie
Opis:
Związki wyznaniowe w Polsce mogą być finansowane m.in. poprzez przekazywanie na ich rzecz darowizn. Darczyńca z tytułu dokonania darowizny może skorzystać z ulgi podatkowej. W sposób szczególny darczyńca może skorzystać z ulgi podatkowej z tytułu dokonania darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą prowadzoną przez kościelne osoby prawne. Podstawę normatywną tej ulgi podatkowej stanowią właściwe przepisy ustaw, które regulują sytuację prawną poszczególnych związków wyznaniowych, a nie ustawy podatkowe. Jednak przepisy wskazanych ustaw możliwość skorzystania z tej ulgi podatkowej uzależniają od spełnienia kilku warunków. Kościelna osoba prawna, na rzecz której dokonano darowizny, powinna wystawić darczyńcy pokwitowanie odbioru darowanej kwoty oraz w ciągu dwóch lat od jej uzyskania jest zobowiązana złożyć sprawozdanie z przeznaczenia wskazanej kwoty na działalność charytatywno-opiekuńczą. Ponadto, zgodnie z przepisami podatkowymi, potwierdzeniem wysokości darowanej kwoty powinien być dowód wpłaty darowizny na rachunek bankowy osoby obdarowanej. W praktyce spełnienie wskazanych warunków wywołuje wiele trudności. Świadczy o tym bogate orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego, zwłaszcza dotyczące zagadnienia sprawozdania z przeznaczenia darowizny na działalność charytatywno-opiekuńczą kościelnej osoby prawnej. Naczelny Sąd Administracyjny w swoim orzecznictwie doprecyzowuje pojęcie sprawozdania z przeznaczenia darowizny na działalność charytatywno-opiekuńczą kościelnej osoby prawnej. Jednak, jak pokazuje praktyka, wyjaśnienia te są nadal niewystarczające.
Religious organizations in Poland can be financed through donations. The donor may benefit from a tax relief for making a donation. In a special way, the donor may benefit from a tax relief for making a donation for church charity and welfare activities conducted by church legal entities. The normative basis for this kind of tax reliefs are the laws on the relation between the state and individual religious organizations, and not tax laws. However, according to the provisions, several conditions have to be fulfilled for the tax relief in question to be claimed. A church legal entity to which a donation has been made shall issue a receipt to the donor and shall submit a report on the use of the donation for charitable and protective purposes within two years of receiving a donation. In addition, according to the tax regulations, the amount of a donation should be confirmed by a relevant bank statement. In practice, the fulfilment of these conditions gives rise to many difficulties. This is evidenced by the rich case law of the Supreme Administrative Court, especially regarding the question of a report on spending a given donation on church charity and welfare activities. The case law of Supreme Administrative Court clarifies the concept of the report under discussion. However, as the practice has shown, it seems that these explanations are still insufficient.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2019, 22; 201-232
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osoby prawne Kościoła greckokatolickiego w Polsce jako strona powodowa postępowania sądowo-regulacyjnego
Legal Entities of the Greek-Catholic Church in Poland as a Plaintiff of Judicial and Regulatory Proceedings
Autorzy:
Leszczyński, Adam
Walencik, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792684.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
kościelna osoba prawna
zniesienie kościelnej osoby prawnej
Kodeks Kanonów Kościołów Wschodnich
Church legal entity
suppressing of the Church legal entity
Code of Canons of the Eastern Churches
Opis:
W Kościele osobami prawnymi są zespoły osób (universitates personarum) albo zespoły rzeczy (universitates rerum). Osoba prawna – ustanowiona zgodnie z prawem kościelnym – ze swej trwa nieprzerwanie. Kościelna osoba prawna wygasa, jeśli zostanie zniesiona przez kompetentną władzę, albo – ipso iure – nie działa przez okres stu lat. Po wygaśnięciu publicznej osoby prawnej przeznaczenie jej dóbr i praw dziedzicznych, jak też zobowiązań jest regulowane prawem i statutami. Należy jednak zawsze zachować wolę fundatorów lub ofiarodawców oraz prawa nabyte. Jeżeli przepisy prawa i statuty nie zawierają unormowań w tym zakresie przechodzą one na osobę prawną bezpośrednio wyższą.
Juridic persons in the Church are either aggregates of persons (universitates personarum) or aggregates of things (universitates rerum). A juridic person – established in accordance with the Church law – is perpetual by its nature. A juridic person in the Church is extinguished if it is legitimately suppressed by competent authority or ipso iure has ceased to act for a hundred years. Upon the extinction of a public juridic person, the allocation of its goods, patrimonial rights, and obligations is governed by law and its statutes. However, the will of the founders and donors and acquired right must always be preserved. If the law and statutes give no indication, they go to the juridic person immediately superior.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2018, 13, 15 (1); 109-125
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Realizacja zadań publicznych polegających na prowadzeniu punktów nieodpłatnej pomocy prawnej lub/i nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego przez kościelne osoby prawne
Performing Public Tasks Consisting in Running Points of Free Legal Assistance and/or Free Civic Counselling by Church Legal Entities
Autorzy:
Daniluk, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129925.pdf
Data publikacji:
2022-10-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
free legal assitance
free civic counseling
church legal entity
local government unit
non-governmental organisation
nieodpłatna pomoc prawna
nieodpłatne poradnictwo obywatelskie
kościelna osoba prawna
jednostka samorządu terytorialnego
organizacja pozarządowa
Opis:
Running points of free legal assistance and/or free civic counseling can be entrusted to non-governmental organizations conducting public benefit activities. Non-governmental organizations are selected in annual open competitions for offers organized in each voivodeship by district and cities with district rights. The text discussees the issue of admissibility of performing above mentioned tasks by church legal entities. The analysis shows that, in principle, church legal entities are not entitled to do so, although in practice these tasks are carried out by them.
Prowadzenie punktów nieodpłatnej pomocy prawnej lub/i nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego może zostać powierzone organizacjom pozarządowym prowadzącym działalność pożytku publicznego. Organizacje pozarządowe są wybierane co roku w otwartych konkursach ofert przeprowadzanych w każdym województwie przez powiaty i miasta na prawach powiatu. W artykule została poruszona problematyka dopuszczalności realizowania ww. zadań publicznych przez kościelne osoby prawne. Analiza wskazuje, że co do zasady kościelne osoby prawne nie są do tego uprawnione, chociaż w praktyce te zadania są przez nie realizowane.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 5(69); 381-396
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakres podmiotowy i przedmiotowy kościelnych regulacji dotyczących ochrony danych osobowych. Glosa do postanowienia Wyższego Sądu Krajowego w Hamm z dnia 23 września 2022 roku, 26 W 6/22
Subjective and objective scope of church data protection regulations: Gloss on the order of the Higher Regional Court of Hamm of 23 September 2022, 26 W 6/22
Autorzy:
Łukańko, Bernard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050745.pdf
Data publikacji:
2023-12-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
GDPR
personal data protection
church legal entity
hospital
General Data Protection Regulation
RODO
ochrona danych osobowych
szpital
kościelna osoba prawna
przetwarzanie danych osobowych
Opis:
Przedmiotem opracowania jest analiza postanowienia Wyższego Sądu Krajowego w Hamm z dnia 23 września 2022 r. (26 W 6/22) i poprzedzającego go w I instancji postanowienia Sądu Krajowego w Siegen z dnia 26 listopada 2021 r. (2 O 236/21), dotyczących dopuszczalnego zakresu podmiotowego i przedmiotowego kościelnych aktów prawnych z zakresu ochrony danych osobowych. Analizie poddano stanowisko sądów państwowych odnoszące się do dopuszczalności stosowania kościelnych regulaminów ochrony danych osobowych w podmiotach medycznych prowadzonych przez kościół, a także w odniesieniu do poboru podatku kościelnego. Wykazano, że judykatura aprobuje szeroki zakres podmiotowy i przedmiotowy regulaminów kościelnych, co ma bezpośredni wpływ nie tylko na ukształtowanie konkretnych praw przysługujących osobom, których dane są przetwarzane, ale także na właściwość organów nadzorczych. Porównywalny do RODO poziom ochrony danych osobowych przewidziany w kościelnych aktach prawnych realizujących uprawnienie kościoła lub innego związku wyznaniowego, określone w art. 91 ust. 1 RODO, skutkuje akceptacją dla szerokiego zakresu podmiotowego i przedmiotowego tych aktów oddziałujących także na prawa osób niebędących członkami danego kościoła lub innego związku wyznaniowego. Aprobata dla takiego rozwiązania wynika nie tylko z istniejących unormowań prawa konstytucyjnego i samego art. 91 RODO, ale także z istotnego podobieństwa kluczowych unormowań kościelnych regulaminów ochrony danych do rozwiązań RODO.
This paper presents an analysis of the order of the Higher Regional Court of Hamm, dated 23 September 2022 (26 W 6/22), and the preceding order in the first instance issued by the Siegen District Court, dated 26 November 2021 (2 O 236/21), relating to the permissible subjective and objective scope of data protection legal acts enacted by churches. The author analysed the view of state courts regarding the admissibility of the application of church data protection regulations in church-run medical facilities, as well as in relation to the collection of church taxes. He has demonstrated that jurisprudence supports a broad subjective and objective scope of church regulations, which has a direct impact not only on the formation of specific rights of data subjects but also on the competence of supervisory authorities. The level of protection of personal data, comparable to that of the General Data Protection Regulation (GDPR), provided for in-church legal acts implementing the power of a church or another religious association, as set out in Article 91(1) GDPR, leads to the acceptance of a broad subjective and objective scope of these acts, which also affects the rights of non-members of the church or other religious organization concerned. The support for such a solution stems not only from the existing norms of constitutional law and Article 91 GDPR itself but also from the essential similarity of the key norms of the church data protection regulations to the solutions provided in the GDPR.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2023, 26; 337-352
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dokumenty potwierdzające reprezentację kościelnej osoby prawnej w postępowaniu sądowym. Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 20 lipca 2021 roku (II CSK 383/20)
Documents confirming the representation of a church legal entity in legal proceedings: A gloss to the Supreme Court decision of 20 July 2021 (II CSK 383/20)
Autorzy:
Mielnik-Kurek, Monika
Walencik, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050764.pdf
Data publikacji:
2023-12-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ecclesiastical legal persons
church legal entity
representation of church legal entities
register of church legal entities
certificates of public administrative bodies
reprezentacja kościelnych osób prawnych
rejestr kościelnych osób prawnych
zaświadczenie organu administracji publicznej
kościelna osoba prawna
Opis:
Glosa ma charakter aprobujący, a jej przedmiotem jest postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 lipca 2021 r., wydane w sprawie o sygn. akt II CSK 383/20. Dotyczy ono zaświadczenia organu administracji publicznej jako zastępującego właściwe dokumenty wykazujące prawidłowość reprezentacji strony (kościelnej osoby prawnej) w postępowaniu sądowym. W omawianym postanowieniu Sąd Najwyższy orzekł o zwróceniu skargi kasacyjnej wraz z aktami sprawy sądowi II instancji w celu usunięcia braku odpowiedzi na skargę kasacyjną w postaci niewykazania umocowania przełożonej domu zakonnego do reprezentacji pozwanego domu zakonnego. Przyczyną takiego rozstrzygnięcia była wątpliwość co do aktualności zaświadczenia wydanego przez wojewodę oraz faktycznej reprezentacji kościelnej osoby prawnej przez wskazany organ. Zakwestionowano tym samym fakt udokumentowania, że pełnomocnictwo dla profesjonalnego pełnomocnika zostało udzielone przez osobę uprawnioną do reprezentacji strony pozwanej.
This commentary provides an approving analysis of the Polish Supreme Court decision of 20 July 2021 issued in case II CSK 383/20. This decision pertained to a certificate issued by a public administrative body as a substitute for the proper documents demonstrating the correctness of representation of a party (a church legal entity) in court proceedings. The Supreme Court decided to return the cassation complaint, along with the case file, to the court of second instance with an instruction to regard the lack of a response to the cassation complaint consisting in the failure to demonstrate the power of the superior of the religious house to represent the defendant religious house. The Supreme Court expressed doubt about both the validity of the certificate issued by the provincial governor and the actual representation of the church legal entity by the indicated authority. Therefore, the Court questioned whether it had been adequately documented that power of attorney as a professional representative had been granted by the person authorised to represent the defendant.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2023, 26; 443-459
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies