Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "(cinema)" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 50
Tytuł:
Socjologiczne widzenie filmu i kina. Artykulacje i praktyki w polu socjologii filmu i kina
The sociological perception of film and cinema. Articulations and practices in the field of film and cinema sociology
Autorzy:
Wejbert-Wąsiewicz, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/413452.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
socjologia filmu
socjologia kina
film
kino
kinematografia
film sociology
sociology of cinema
cinema
cinematography
Opis:
W artykule podjęto próbę rekonstrukcji kształtowania się pola socjologii filmu i kina na podstawie analizy porównawczej ważnych, zagranicznych i polskich prac mieszczących się w ramach opisywanej subdyscypliny. Wśród nich znajdują się: pionierskie rozprawy oraz badania dotyczące kina i filmu, socjologiczne postulaty i programy badawcze, studia socjologiczne, opracowania poświęcone socjologii filmu i kina. Główny cel stanowiło uporządkowanie i podsumowanie dziedzictwa wąskiej dyscypliny socjologii filmu i kina, ujęcie pewnych praktyk, orientacji i nurtów badawczych. Autorka ukazała także obszar badań poświęcony instytucjom filmowym jako słabo reprezentowanym w praktyce badań socjologicznych w Polsce i za granicą. Inspirację teoretyczną dla nakreślonych poszukiwań stanowi teoria praktyki naukowej Pierre’a Bourdieu, a także pojęcia: habitus, pole oraz kapitał.
The article attempts to reconstruct the field of the sociology of film and cinema based on a comparative analysis of important foreign and Polish works falling within the described subdiscipline. Among them are pioneering dissertations and research on cinema and film, sociological research programs, sociological studies, and studies devoted to the sociology of film and cinema. The main goal was to organise and summarise the heritage of the narrow discipline of film and cinema sociology, and to include certain practices, orientations and research trends. The author also showed the area of research devoted to film institutions as being poorly represented in the practice of sociological research in Poland and abroad. The theoretical inspiration for the explorations is Pierre Bourdieu’s theory of scientific practice as well as the notion of habitus, field and capital.
Źródło:
Przegląd Socjologiczny; 2018, 67, 4; 141-169
0033-2356
Pojawia się w:
Przegląd Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Półka filmowa 2021
Movie Shelf 2021
Autorzy:
Tambor, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096040.pdf
Data publikacji:
2022-06-19
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
film
kino
2021
premiera
cinema
premiere
Opis:
Artykuł prezentuje wybór polskich premier kinowych roku 2021. W tekście omówione zostały następujące tytuły: Bo we mnie jest seks, Dziewczyny z Dubaju, Furioza, Mistrz, Teściowie, Wesele oraz Wszystkie nasze strachy. Wśród recenzowanych obrazów znalazła się także produkcja Wszyscy moi przyjaciele nie żyją, która miała swoją premierę 28 grudnia 2020 roku (na platformie Netflix) i w związku z tym można śmiało zaliczyć ją do premier 2021. Autorka omawia wymienione filmy z punktu widzenia, który może zainteresować zarówno cudzoziemców uczących się języka polskiego i poznających kulturę polską, jak i Polaków. Proponowane recenzje ukazują tło kulturowe i sytuują poszczególne realizacje w kontekście innych, nie tylko polskich, dzieł. Wspomniane produkcje są omawiane w odniesieniu do dotychczasowych dokonań poszczególnych twórców. Ze względu na roczne wstrzymanie premier z powodu pandemii koronawirusa rok 2021 był pod względem filmowym niezwykle bogaty. Na końcu artykułu można znaleźć dodatkowe zestawienie polecanych do obejrzenia przez autorkę tekstu tytułów.
Agnieszka Tambor’s article presents a selection of Polish cinema premieres of 2021. She discusses the following films: Bo we mnie jest seks, Dziewczyny z Dubaju, Furioza, Mistrz, Teściowie, Wesele and Wszystkie nasze strachy. Among the films reviewed here is also Wszyscy moi przyjaciele nie żyją, which premiered on the Netflix platform on December 28th 2020 and therefore can be justifiably counted among the premieres of 2021. Agnieszka Tambor discusses these films from a point of view that may be of interest both to Polish viewers and to foreigners learning Polish and studying Polish culture. Her reviews show the cultural background and situate individual film projects in the context of other productions, both Polish and foreign. She discusses the above-listed films in relation to the previous achievements of their creators. Due to the one-year suspension of premieres caused by the coronavirus pandemic, the year 2021 was remarkably rich in interesting new films. At the end of the article, the reader will find appended an additional list of film titles which are Agnieszka Tambor’s recommendations for viewing.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2022, 29, 1; 1-18
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Female Revolution behind the Camera
Kobieca rewolucja za kamerą
Autorzy:
Tambor, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1198011.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
film
kino
kobieta
mężczyzna
cinema
women
men
Opis:
The paper addresses the issue of discrimination against women in the world of cinema. The author examines the successive stages of the struggle pursued by women of cinema for equality and fair treatment in an industry dominated and ruled by men. The discussion covers the most important campaigns and movements challenging gender discrimination, such as #MeToo in the U.S. or the European #nobodysdoll, as well as watershed events from the author’s point of view, including the Oscar for Kathryn Bigelow – the first woman in history to receive the award for best director, Harvey Weinstein’s conviction for sexual assault, and the leak of Sony’s confidential financial documents. The public disclosure of these facts triggered a process that should be referred to as gender equalisation in the film industry. The author also takes a look at the latest events in the industry, such as Agnieszka Holland’s election as president of the European Film Academy. In addition, the paper also comments on the aspect of feminine nouns in Polish and the attitude towards them on the part of the women they are supposed to describe. Information is provided on the U.S. and European cinema markets, as well as some diagnoses of problems appearing so far and suggested solutions.
Artykuł porusza problem dyskryminacji kobiet w świecie filmu. Autorka przygląda się kolejnym etapom walki kobiet kina o równouprawnienie i sprawiedliwe traktowanie w zdominowanej i rządzonej przez mężczyzn branży. Omówione zostają najważniejsze z perspektywy problematyki dyskryminacji płciowej akcje i ruchy, jak: amerykańskie #MeToo czy europejskie #nobodysdoll, ale także przełomowe z punktu widzenia autorki wydarzenia m.in.: Oscar dla Kathryn Bigelow – pierwszej w historii kobiety reżyserki wyróżnionej tą nagrodą, skazanie Harveya Weinsteina za molestowanie aktorek czy wyciek tajnych dokumentów finansowych firmy Sony. Ujawnienie wielu faktów rozpoczęło proces, który należałoby nazwać wyrównywaniem szans między płciami w branży filmowej. Autorka przywołuje także ostatnie wydarzenia, do których doszło w świecie kina, np. wybór Agnieszki Holland na prezydentkę Europejskiej Akademii Filmowej. W artykule zamieszczono ponadto komentarz dotyczący feminatywów w języku polskim i stosunku kobiet do nazw żeńskich. W tekście można znaleźć informacje zarówno o amerykańskim, jak i europejskim rynku kinowym, a także diagnozy dotychczasowych problemów i propozycje ich rozwiązań.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2021, 27, 1; 193-214
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strach jako kategoria języka postkolonialności (wokół filmów Wojciecha Smarzowskiego: „Wesele", „Dom zły", „Róża", „Drogówka")
Fear as A Category of Language of Postcoloniality (on Films by Wojciech Smarzowski: Wesele, Dom Zły, Róża, Drogówka)
Autorzy:
Skórczewski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179568.pdf
Data publikacji:
2015-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Wojciech Smarzowski
cinema
postcolonial trauma
kino
postkolonialna trauma
Opis:
Jedną z uderzających cech obrazów filmowych Wojciecha Smarzowskiego jest groza i niesamowitość ukazywanych w nich zdarzeń oraz sytuacji. Nastrój budowany przez reżysera zdaje się wykraczać poza efekt przewidziany konwencją thrillera i mieć inne niż w klasycznym kinie grozy podłoże. Poszukując odpowiedzi na pytanie o przyczyny strachu, z jakim konfrontowany jest widz tak różnych od siebie filmów, jak Wesele, Dom zły, Róża i Drogówka, autor artykułu podejmuje próbę teoretyzacji zagadnienia postkolonialnego strachu. Stawia tezę, iż ewokowana w filmach Smarzowskiego emocja stanowi medium artykulacji postkolonialnej traumy pamięci społeczeństwa, które boryka się ze swoją kolonialną przeszłością i postkolonialną teraźniejszością. Artykułując tę traumę, reżyser przeprowadza swoistą pracę pamięci w „strefie przejścia” (słowami B. Budena).
A most striking characteris-tic of Wojciech Smarzowski’s feature films is their uncanny atmosphere resulting from horrify-ing events and situations represented. This atmosphere seems to transgress the effect assumed in the genre to which the director refers, i.e. the thriller, and be rooted elsewhere than simply in the convention of classical horror cinema. Seeking an answer to the question concerning the causes of fear with which the spectatorship of The Wedding (Wesele), The Dark House (Dom zły), Rose (Róża), and Traffic Department (Drogówka), each of them so different from another, is confronted, the author attempts at theorizing the category of postcolonial fear. He offers the thesis that the fear evoked in Smarzowski’s movies is a medium for articulating the postcolonial trauma of memory of society engaged in dealing with its colonial past and present postcolonial realities. By articulating this trauma, the director carries out a peculiar work of memory in the “zone of tran-sition” (term borrowed from B. Buden).
Źródło:
Porównania; 2015, 16; 125-145
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Długie cienie kolonializmu. Kino jako pole polityczne globalnej kultury
The long shadows of colonialism. Cinema as a political field of global culture
Autorzy:
Raczkowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14764727.pdf
Data publikacji:
2022-11-08
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
cinema
globalisation
modernism
discourse
kino
globalizacja
modernizm
dyskurs
Opis:
W artykule rozważane jest polityczne uwarunkowanie kina w kontekście globalizacji. Autor przedstawia ujęcie kina jako historycznego wytworu euroatlantyckiego kręgu kulturowego i wyrastającego z niego modernizmu, analizując konsekwencje, jakie niesie ta genealogia w zakresie roli odgrywanej przez kino we współczesnym, zglobalizowanym świecie postindustrializmu. Na podstawie etnograficznych badań terenowych, autor wskazuje na zjawisko wytwarzania przez kino określonych obrazów rzeczywistości, interpretując je jako przejaw głębokiego zakorzenienia kina w procesach społecznych i politycznych. W konsekwencji kino zostaje scharakteryzowane jako dyskursywna przestrzeń polityczna, której znaczenie kulturowe wykracza poza sferę artystyczną, ale wiąże się z politycznymi procesami i przepływami napięć.
The article reflects on the political conditioning of cinema in the context of globalization. The author presents an approach to cinema as a historical product of the Euro-Atlantic cultural circle and the modernism that springs from it, analyzing the consequences of such genealogy in terms of the role played by cinema in the contemporary, global world of post-industrialism. On the basis of ethnographic research, the author points to the phenomenon of cinema producing specific images of reality, interpreting them as a manifestation of cinema's deep roots in social and political processes. As a consequence, cinema is characterized as a discursive political space, the cultural meaning of which goes beyond the artistic sphere, but is associated with political processes and flows of tensions.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2022, 66, 3; 3-20
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La rilettura del romanzo "Il fu Mattia Pascal" di Luigi Pirandello nell’ottica del racconto cinematografico di Mario Monicelli
Autorzy:
Bronowski, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083397.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
cinema
journey
identity
Pirandello
Monicelli
kino
podróż
tożsamość
Opis:
The article La Rilettura del romanzo Il fu Mattia Pascal di Luigi Pirandello nell’otica del racconto cinematografico di Mario Monicelli, presents an individual story of Mattia Pascal and his reincarnations in Adriano Meis and the late Mattia Pascal. It concentrates on the journey of the main character, in the original dimension of time and space, in search of a new, happy life and of his identity. In reference to the subject matter included here, various different theories are applied to the cinematic analysis of the ‘new’ work of Pirandello.
Artykuł podejmuje próbę interpretacji/odczytywania powieści L. Pirandella Św. Pamięci Mattia Pascal przez znanego włoskiego reżysera filmowego M. Monicellego. Tematyka artykułu związana jest z jednej strony z rolą, jaką odgrywa perspektywa podróżowania, czyli nieustanna zmiana miejsc w czasoprzestrzeni Włoch i Francji, z drugiej zaś dotyczy złożonej problematyki tożsamości, czyli konfliktu osobowości głównego bohatera Mattia Pascal i jego reinkarnacji w Adriana Meis i św. pamięci Mattia Pascala. Analizie towarzyszą liczne teorie o charakterze literackim, filmoznawczym i kulturoznawczym, związane z omawianą tematyką zekranizowanej powieści.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2019, 1; 17-27
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje mitu w mediach. Analiza fenomenu wampira w kinie na przykładzie Zagadki nieśmiertelności Tony’ego Scotta i Tylko kochankowie przeżyją Jima Jarmuscha
The history of the myth in the media. Analysis of the vampire phenomenon in the cinema on an example The hunger by Tony Scott and Only lovers left alive by Jim Jarmusch
Autorzy:
Wąsowski, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676824.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
kino
media
mit
wampir
cinema
mass media
myth
vampire
Opis:
The article is an attempt to prove that cinema, becoming a kind of home of a mythical being – a vampire, clearly influences the change in the perception of its importance in culture. It was decided to explore the form and narrative of The Hunger, directed by Tony Scott and Only Lovers Left Alive, written by Jim Jarmusch, because both of these works are masterpieces of the romance of the vampire myth with the film medium, which are not particularly popular among researchers of the phenomenon. The research works of Roland Barthes, Vladimir Propp, Erich Fromm and Rollo May were used, as well as the concepts of successive processing of a mythical story were demonstrated.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2023, 32, 3; 113-139
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Film and cinema as a subject of sociological study. Between tradition and the present
Film i kino jako przedmiot badań socjologicznych. Między tradycją a teraźniejszością
Autorzy:
Wejbert-Wąsiewicz, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041301.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
socjologia filmu
socjologia kina
film
kino
socjologiczna analiza filmu
sociology of film
sociology of cinema
cinema
sociological analysis of film
Opis:
Relations between sociology and cinema span over a hundred years. The author’s task is to reflect on this fact and, as a result, to present her own theoretical and methodological concept. Constructive framing is done in a historical perspective supplemented with methodological reflections using a variety of existing materials, scientific publications (library query) and the author’s own analyses. The basic research question concerns the state of the subdiscipline: what methodological, empirical and theoretical proposals have been developed; to what extent are they currently up to date or cultivated by scholars? A look at the broad heritage of the sociology of film and cinema allows us to see the gaps to be filled in in the area of empiricism and theory. This article does not address the reasons for this state of affairs in great detail, but merely indicates that an in-depth study of relationships and embedding data in the light of Bruno Latour’s actor-network theory or Pierre Bourdieu’s field concept could shed light on the issue from a different angle, in this case – the scope of the sociology of knowledge. One of the conclusions is that the sociology of film has a faint presence in the field of the sociology of art. The author tries to revive the old postulates of the Polish sociologists of culture and film (including A. Kłoskowska, C. Prasek, K. Żygulski), drawing theoretical inspiration from the philosophy of Ernst Cassirer and also using experience from her own research. What emerges as a result is a research model proposal (along with a research tool) in the field of the sociology of film/cinema, aimed at the cognition and comparison of images of reality.
Związki socjologii i kina trwają ponad sto lat. Zadaniem autorki tekstu jest refleksja nad tym faktem, a w efekcie prezentacja własnej koncepcji teoretyczno-metodologicznej. Konstruktywne ramowanie dokonuje się w perspektywie historycznej uzupełnianej o refleksje metodologiczne z wykorzystaniem różnorodnych materiałów zastanych, publikacji naukowych (kwerenda biblioteczna) oraz własnych analiz. Podstawowe pytanie badawcze dotyczy stanu subdyscypliny: jakie propozycje metodologiczne, empiryczne i teoretyczne zostały wypracowane; na ile są one współcześnie aktualne, czyli uprawiane przez uczonych? Spojrzenie na szerokie dziedzictwo socjologii filmu i kina pozwala dostrzec „białe plamy” w obszarze empirii i teorii. W niniejszym artykule nie podejmowano szerzej powodów tego stanu rzeczy, jedynie zasygnalizowano, iż dogłębne zbadanie relacji i osadzenie danych w świetle teorii aktora-sieci Bruna Latoura czy koncepcji pola Pierre’a Bourdieu mogłoby rzucić światło na zagadnienie z innej strony, w tym przypadku – z zakresu socjologii wiedzy. Jednym z wniosków jest nikła obecność socjologii filmu w polu socjologii sztuki. Autorka próbuje ożywić stare postulaty rodzimych socjologów kultury i filmu (m.in. A. Kłoskowskiej, C. Praska, K. Żygulskiego), czerpiąc inspirację teoretyczną z filozofii Ernsta Cassirera, a także wykorzystując doświadczenia z własnych badań. W efekcie wyłania się propozycja modelu badań (wraz z narzędziem badawczym) z zakresu socjologii filmu/kina zorientowanych na poznanie i porównanie obrazów rzeczywistości.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2020, 73; 89-110
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co przyniesie jutro? Potencjalne zastosowanie technologii w działaniach terapeutycznych na przykładzie filmów science fiction
What will tomorrow bring? Potential application of technology in therapeutic activities, as exemplified by science fiction films
Autorzy:
Olszak, Nikola
Dunin, Tobiasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22625711.pdf
Data publikacji:
2020-11-27
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
kino
technologia
terapia
przyszłość
science fiction
cinema
technology
therapy
future
Opis:
W pracy omawiamy różne wizje technologii jako środka pomocowego w przypadkach kryzysu na przykładzie wybranych filmów fantastycznonaukowych. Kryzys w życiu człowieka występuje, gdy zasoby psychiczne, jakimi dysponuje, nie wystarczają mu na poradzenie sobie z daną sytuacją i musi on sięgnąć po inne dostępne rozwiązania. Jednym z takich środków zaradczych coraz częściej staje się technologia – od roku 1966, w którym powstała ELIZA, pierwszy program mający spełniać funkcję terapeuty, aż do czasów dzisiejszych, w których aplikacje na smartfony pomagają w pracy z dziećmi z autyzmem, a technologia VR pozwala żołnierzom na przepracowanie swoich traum w bezpiecznych warunkach. Z wielką ciekawością obserwujemy rozwój technologii i w przyszłości oczekujemy większych możliwości jej zastosowania w terapii. Niestety na razie musimy się zadowolić filmami science fiction.
In our work we analyse various options of technology as an aid measure in cases of crisis, as exemplified by selected science fiction films. A crisis in human life appears when mental resources he possesses are insufficient to deal with a certain situation and he must reach for other available solutions. One of such means is more and more frequently technology – since 1966, when ELIZA was released – the first therapeutic programme – until now, when smartphone applications facilitate work with autistic children, or VR technology allows soldiers to overcome their trauma in safe conditions. We are observing the development of technology with great curiosity and we anticipate even greater possibilities of its application in therapy. Unfortunately, as for now we have to settle for science fiction films.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2020, 12, 4; 151-159
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Artist and the Poetic Provocations in the 1980 Bulgarian Live-Action Film Illusion
Artysta i poetyckie prowokacje w bułgarskim filmie akcji Iluzja z lat 80.
Autorzy:
Panova, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828342.pdf
Data publikacji:
2021-03-10
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
artist
Konstantin Pavlov
poetry
cinema
provocation
twórca
poezja
kino
prowokacja
Opis:
This text highlights the aesthetic explorations of Bulgarian cinematographers from the 1980s, specifically those aimed at people of art. The article offers, first, a brief overview of films that examine the symbolic potential of the artist, which defines the consideration of an established and meaningful tendency in the development of Bulgarian cinema. The article focuses then on the live-action film Illusion (1980, directed by Lyudmil Staykov and written by Konstantin Pavlov) and examines the figure of the artist in the piece. The presented interpretation supports the view of the film as a morally valuable expression of modern art.
Tekst skupia się na estetycznych poszukiwaniach bułgarskich operatorów filmowych z lat 80. Artykuł zawiera krótki przegląd filmów, które badają symboliczny potencjał artysty, wskazując na istotną tendencję tego typu w rozwoju kina bułgarskiego. Badania koncentrują się na filmie aktorskim Illusion (1980, reż. Ludmiła Staykowa, na podstawie scenariusza Konstantina Pawłowa). Zaproponowano tezę, że film zajmuje centralne miejsce w twórczości Konstantina Pawłowa, ponieważ daje szczególnie wyraźny obraz złożonych zależności między poezją autora a scenariuszopisarstwem. Badaniu poddane zostałe postać artysty oraz pojęcia sztuki pojawiające się w tym filmie. Analizie poddane są również poetyckie prowokacje prezentowane w tym filmie. Przedstawiona interpretacja ukazuje wspomniany film jako wartościowy moralnie wyraz sztuki współczesnej.
Źródło:
Świat i Słowo; 2021, 36, 1; 229-248
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Holocaust między komizmem, groteską a absurdem. Literackie i kinematograficzne próby przezwyciężania tabu
Der Holocaust zwischen der Komik, der Groteske und der Absurdität. Die literarischen und kinematographischen Versuche das Tabu zu überwinden
Autorzy:
Rutka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945080.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Holocaust
komizm
groteska
absurd
literatura
kino
humour
grotesque
absurdity
literature
cinema
Opis:
Die Weltpremiere Roberto Benignis Spielfilms La vita e bella (1997) rief eine weltweite öffentliche Debatte hervor, bei der die Frage nach der Darstellbarkeit des Holocaust und Nazismus mit den Stil- und Ausdrucksmitteln des Komischen und Grotesken ins Zentrum gerückt wurde. Die von Benignis Tragikomödie ausgelöste Kontroverse stellte mit Vehemenz und in einem bisher ungewohnt großen öffentlichen Ausmaß die Fragen nach der Rolle der traditionellen Formen und Genres sowie nach unseren eigenen Bildern, Erwartungen und der medialen Repräsentation der Shoah in einer „Post-Memory“, einer sekundären Erinnerung durch Kunst und Medien in zweiter, dritter und vierten Nachkriegsgeneration. Dabei ist der Streit um die Verwendung vermeintlich ‚unernster’ Narrative keineswegs neu, sondern reicht bis in die Tradition der Filmklassiker der Komödie wie z.B. Charlie Chaplins The great dictator (1940) oder Ernst Lubitschs To be or not to be (1942). Dem starken Trend des betroffenen und erschütternden Ernstes in der unmittelbaren Nachkriegsliteratur widersetzten sich seit Ende der 1950er Jahre viele Prosa- und Theaterautoren, die dem Gebot von Ernst Bloch (Der Nazi und das Unsägliche, 1938) folgend, sich bemüht zeigten, dem „Unsäglichen“ der Naziverbrechen mit den entlarvenden Mitteln des bitteren Witzes und grotesk-komischer Satire sprachlich nachzukommen. Gegen einen ohnmächtigen Betroffenheitsdiskurs wendet sich bereits 1959 Günter Grass mit seinem Roman Die Blechtrommel. Ein signifikantes Beispiel der Verbindung der Holocaust-Thematik mit Humor, Komik und Groteske stellt der Ghetto-Roman von Jurek Becker Jakob der Lügner (1969) dar, der sich der grauenvollen Shoah-Geschichte widersetzt, ohne diese jedoch zu verharmlosen bzw. zu sentimentalisieren. Ebenso rüttelt Edgar Hilsenrath mit seinem 1977 veröffentlichten ‚Schelmenroman’ Der Nazi & der Friseur an der im Erinnerungsdiskurs tradierten Verklärung der Holocaust-Opfer. Zu den wohl bedeutendsten literarischen Verfechtern des Diskurses des Lächerlichen in der Holocaustliteratur gehört zweifelsohne George Tabori, der sich in seinen schauerlich-lächerlichen, obszön-grotesken Theaterstücken der einseitigen, pathetisch-sentimentalisierenden Mythologisierung der Opfer widersetzte. George Tabori ging davon aus, dass „jeder Komödie etwas Todernstes zu Grunde liegt“. Dieser Ausspruch erlangt sicherlich auch in Bezug auf Benignis La vita e bella seine Legitimation. Der Film baut eine komische Dialektik zwischen der Furchtbarkeit der KZ-Welt und der befreiendes Lachen provozierenden Stilisierung dieser Gräuelrealität zu einem kindisch amüsanten „Überlebensspiel“ auf, mit dem der Vater seinen Sohn zu schützen vermag. Benignis Komödie endet mit dem tragischen Tod des clownesken Vaters und entzieht sich damit einer harmonisierenden, versöhnlichen Sinnstiftung. Durch die Dialektik der komisierenden Inszenierung vermeidet der Film eine mittlerweile ritualisierte Darstellung des Leidens und Todes im Konzentrationslager und akzentuiert statt dessen das Widerstandsmoment und somit das zutiefst Humane angesichts des unsagbar Unmenschlichen.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 5; 19-30
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moscow Doesn’t Believe in Tears: A Matter of Gender and Fate
Moskwa nie wierzy łzom: kwestia płci i losu
Autorzy:
Perales Galán, Laia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057689.pdf
Data publikacji:
2021-11-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
gender
kobiecość
moralność
kino
Związek Radziecki
femininity
morality
cinema
Soviet Union
Opis:
This paper offers an in-depth review of the Soviet hit film Moscow Doesn’t Believe in Tears (1979). Focusing on its female characters, it analyses the gender dynamics that prevailed in the Soviet Union at that time and the narrative impact it had on the plot. The article is divided into three subsections: a brief historical and political context, a depiction of the state of gender equality in the Soviet Union, as well as the power dynamics that existed both in the professional and domestic sphere, and a summary of the different femininities portrayed by the characters, along with the role morality and fate played in the film.
Niniejszy artykuł stanowi dogłębną analizę radzieckiego przeboju filmowego Moskwa nie wierzy łzom (1979). Skupiając się na postaciach kobiecych, analizuje dynamikę płci, jaka panowała w Związku Radzieckim w tamtym czasie, oraz jej wpływ na fabułę. Artykuł podzielony jest na trzy części: krótki kontekst historyczno-polityczny, przedstawienie stanu równouprawnienia płci w Związku Radzieckim, a także dynamiki władzy istniejącej zarówno w sferze zawodowej, jak i domowej, oraz podsumowanie różnych typów kobiecości portretowanych przez bohaterki i roli, jaką w filmie odgrywa moralność i los.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2021, 34, 3; 97-110
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powrót do tradycji w architekturze wnętrz około 1910 roku na przykładzie twórczości Henryka Uziembły
Return to tradition in interior design around 1910 on the example of the works of Henryk Uziembła
Autorzy:
Wójcik, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519256.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Henryk Uziembło
meble
architektura wnętrz
kino
teatr
furniture
interior design
cinema
theater
Opis:
Niniejszy tekst jest prezentacją wnętrz świeckich zaprojektowanych przez Henryka Uziembłę w dwóch pierwszych dekadach XX wieku. Takie projekty, jak salon muzyczny w sanatorium Dłuskich w Kościelisku, wnętrza kinoteatru Uciecha w Krakowie, teatru Bagatela w Krakowie, hotelu Krakowskiego we Lwowie i inne, zostały wpisane w nurt w projektowaniu wnętrz, który możemy nazwać „spojrzeniem wstecz”. Trend ten widoczny był zwłaszcza w projektowaniu wnętrz we Francji i Austrii. Cechował się łączeniem różnych inspiracji, m.in. stylu Ludwika XVI, klasycyzmu, empiru, orientu, sztuki ludowej. Pozwalał na swobodę twórczą, eksperymentowanie z kolorami, formami, stylami. Charakteryzowały go intensywne i kontrastowo użyte kolory zastosowane zarówno w dekoracji ścian, mebli, jak i ich tapicerki. Nurt ten umożliwiał nadawanie miejscu atmosfery podkreślającej jego funkcję lub odwołującej się do przeszłości tego miejsca.
This text is a presentation of secular interiors designed by Henryk Uziembła in the first two decades of the 20th century. Projects such as a music salon at the Dłuski sanatorium in Kościelisko, the interior of the Uciecha cinema in Kraków, the Bagatela Theater in Kraków, the Krakowski Hotel in Lviv and others have been included in the trend in interior design, which we can call “looking back”. This trend was especially visible in interior design in France and Austria. It was characterized by a combination of various inspirations, incl. Louis XVI style, classicism, empire, orient, folk art. It allowed for creative freedom, experimenting with colors, forms and styles. The style was characterized by intense and contrasting colors used in the decoration of walls, furniture and upholstery. The trend made it possible to give a place an atmosphere emphasizing its function or referring to the past of this place.
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2021, 8; 105-120
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Silence as a Cinematic Expression in the Work of Paweł Pawlikowski
Autorzy:
Sosnowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1831354.pdf
Data publikacji:
2021-03-19
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kino
cisza
narracja
obraz
dźwięk
film
cinema
silence
narration
image
sound
movie
Opis:
Silence seems to be one of the most important expressions of a film work, although it is often overlooked in scientific research. The article is an attempt to analyze the achievements of Oscar winner Paweł Pawlikowski in terms of the use of silence in films. Two awarded films by the director were analyzed: Ida and Cold War. In the audiovisual / film message, we can consider it on many coexisting levels of the structure of a film work, both sound and image, as discussed in this article. The results of the research show that silence is not a direct synonym of absence or emptiness, it is rather a specific form of the appearance of meanings and emotions impossible to exist by other means of expression.
Cisza jako filmowy środek wyrazu w twórczości Pawła Pawlikowskiego Cisza wydaje się jednym z najważniejszych środków wyrazu dzieła filmowego, chociaż często jest pomijana w badaniach naukowych. Artykuł jest próbą analizy dokonań zdobywcy Oscara Pawła Pawlikowskiego pod kątem wykorzystania ciszy w filmach. Przeanalizowane zostały dwa nagrodzone filmy reżysera: Ida oraz Zimna wojna. W przekazie audiowizualnym/filmowym możemy to rozpatrywać na wielu współistniejących poziomach struktury dzieła filmowego, zarówno dźwiękowego, jak i obrazu, co podjęto w niniejszym artykule. Wyniki badań wskazują, iż cisza nie jest bezpośrednim synonimem nieobecności czy pustki, jest raczej specyficzną formą pojawiania się znaczeń i emocji niemożliwych do zaistnienia innymi środkami wyrazu.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2020, 48, 2; 45-65
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The current state of language in contemporary art and cinema: from William Wordsworth and Hugo von Hofmannsthal to Jean Luc-Godard and Milosz Odobrovic
Aktualny stan języka w sztuce i kinie współczesnym: od Williama Wordswortha i Hugo von Hofmannsthala do Jeana Luc-Godarda i Miłosza Odobrovicia
Autorzy:
Vaso, Jora
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361185.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
język
nowoczesność
sztuka współczesna
kino
digitalizacja
Language
Modernity
Contemporary Art
Cinema
Digitalization
Opis:
The ability of language to fully capture the human experience or encompass nature’s limitlessness has been questioned since before the 1900’s. “O nature, and O soul of man! how far beyond all utterance are your linked analogies” writes Herman Melville in 1851’s Moby Dick. In Hugo von Hofmannsthal’s The Letter of Lord Chandos, the former writer Lord Chandos agonizes over language’s lack of profundity, seeking to think “in a medium more immediate, more liquid, more glowing than words.” Lord Chandos indeed describes a future “with a language that is no language and that, until this language is found, the only possibility is silence” (Richard Sheppard, Modernism: A Guide to European Literature), echoing Ludwig Wittgenstein’s words: “what can be said at all can be said clearly, and what we cannot talk about we must pass over in silence”. Since then, the digital age has brought on such a simplification of language – with acronyms, emoticons, chatting, and an increased reliance on images – that without entirely relinquishing language, is unintentionally moving humanity towards a kind of silent existence. Is this a sign of the apocalypse of language, an acceptance of its inadequacy or merely a transformational phase? In Invisible Cities, Italo Calvino attributes the undoing of language to the cyclical nature of communication, as Marco Polo and Kublai Khan shift from simplistic gestures to descriptive language and vice versa, failures of one leading to the reintroduction of the other. As contemporary art and cinema illustrate (specifically Jean Luc-Godard’s recent film Goodbye to Language as well as the works of modern artists like Milosz Odobrovic, among others) we find ourselves confronting the failures of language but not yet equipped to fathom a world without it.
Zdolność języka do pełnego uchwycenia ludzkiego doświadczenia lub objęcia nieograniczonej natury została zakwestionowana przed 1900 rokiem. W „Liście lorda Chandosa” Hugo von Hofmannsthala pisarz Lord Chandos dręczy się brakiem głębi języka, starając się myśleć „w bardziej bezpośredni sposób, bardziej płynny, jaśniejszy niż słowa”. Od tego czasu era cyfrowa przyniosła takie uproszczenie języka – z akronimami, emotikonami, rozmowami online i zwiększoną zależnością od obrazów – które bez całkowitego zrzeczenia się języka, nieumyślnie przenosi ludzkość w kierunku pewnego rodzaju cichego istnienia. Czy jest to znak apokalipsy języka, akceptacja jego nieadekwatności, czy tylko faza transformacyjna?
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2019, 17; 21-30
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 50

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies