Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ORTHODOXY" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Avgustin Golitsyn on catholicization of Russia
    Augustyn Golicyn i katolicyzacja Rosji
    Autorzy:
    Drozdek, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/490010.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    orthodoxy
    catholicism
    prawosławie
    katolicyzm
    Opis:
    Książę Augustyn Golicyn spędził większość swego życia we Francji, gdzie zajmował się intensywnie publikacją źródeł historycznych dotyczących głównie historii Rosji. Publikował również prace na temat katolicyzmu i jego roli w historii Rosji oraz możliwości, jakie katolicyzm otwierał dla jej przyszłości – czym kontynuował dyskusję otwartą przez Iwana Gagarina. W tej dyskusji Golicyn skoncentrował się na trzech problemach dzielących katolicyzm i prawosławie, a mianowicie: pochodzeniu Ducha Świętego, istnieniu czyśćca oraz prymatu papieskiego. Golicyn podkreślał, że wolność Kościoła w Rosji, będącego wówczas w pełni zależnym od władzy cesarskiej, możliwa jest jedynie po połączeniu się z Kościołem katolickim.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2014, 21; 157-166
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kozlovskii’s secretive Catholicism
    Ukryty katolicyzm Kozłowskiego
    Autorzy:
    Drozdek, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/558990.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    Kozlowski
    Catholicism
    Russian Orthodoxy
    Kozłowski
    katolicyzm
    prawosławie rosyjskie
    Opis:
    Kozlovski was one of the most widely known Russian diplomats of the nineteenth century. He converted to Catholicism at some unspecified time. He kept his religious convictions private and very little expression of his theological views can be found in his writings. He made in them some terse theological remarks and he was apparently interested in the political and social, rather than spiritual, aspects of Catholicism. Like Chaadaev and Gagarin, he spoke about conversion of Russia to Catholicism as a way from its spiritual, social, and economic backwardness, but he saw such a prospect as hopeless.
    Piotr Kozłowski był jednym z najbardziej znanych rosyjskich dyplomatów XIX w. Przyjął on katolicyzm, aczkolwiek nie wiadomo dokładnie kiedy, nie ujawniał się bowiem zbytnio ze swymi religijnymi przekonaniami. W pozostawionych przez niego pismach niewiele można znaleźć wypowiedzi natury teologicznej. Wypowiedzi te są bardzo zwięzłe i wydaje się, że był głównie zainteresowany politycznym i społecznym raczej niż teologicznym aspektem katolicyzmu. Podobnie jak Czaadajew i Gagarin, wypowiadał się w kwestii nawrócenia Rosji na katolicyzm – jako o sposobie wyprowadzenia kraju z duchowego, społecznego i ekonomicznego zacofania. Nie sądził jednak, by oczekiwanie to było realistyczne.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2011, 29; 229-238
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Madame Swetchine and her faith
    Zofia Swieczina i jej wiara
    Autorzy:
    Drozdek, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339876.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    katolicyzm
    prawosławie
    Rosja
    Paryż
    Catholicism
    Orthodoxy
    Russia
    Paris
    Opis:
    Zofia Swieczina (1782-1857) od dzieciństwa związana była z dworem carskim. W 1815 przyjęła katolicyzm i wkrótce potem wyemigrowała wraz z mężem do Francji. W Paryżu otworzyła salon uczęszczany przez wielu znanych intelektualistów, gdzie dyskutowano przede wszystkim kwestie religijne i sprawy związane z polityką kościelną. Swieczina nic nie opublikowała za swego życia, lecz pozostawiła po sobie ogromną ilość notatek i listów. Była świetnie oczytana i interesowała się wszelkimi aspektami teologii, lecz nie pozostawiła po sobie systematycznego wykładu teologii. W niniejszym artykule zaprezentowane zostały niektóre tematy dyskutowane przez Swieczinę: kwestia stosunku człowieka do Boga, sprawa relacji między Kościołem Katolickim a Kościołem Prawosławnym oraz kwestia uniwersalizmu Kościoła. Artykuł prezentuje również gwałtowną i wrogą reakcję w Rosji na wydanie przez de Falloux pism i listów Swiecziny.
    Źródło:
    Roczniki Historii Kościoła; 2011, 3; 39-57
    2080-8526
    Pojawia się w:
    Roczniki Historii Kościoła
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza stereotypu katolika i katolicyzmu w prawosławnej Rosji
    The Origin of the Stereotype of the Catholic and Catholicism in the Orthodox Russia
    Autorzy:
    Kukharenko, Bohdan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1945165.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    katolicyzm
    Rosja
    prawosławie
    nieprzyjaźń
    uprzedzenie
    konflikt
    stereotyp
    Catholicism
    Russia
    Orthodoxy
    hostility
    prejudice
    conflict
    stereotype
    Opis:
    The problem of relations between Russia and the West, including the relation between Orthodoxy and Catholicism, is traditionally numbered as one of the most significant ones in Polish historical literature. The article presents the process of forming the stereotype of the image of the Catholic and Catholicism in Russia in the span of ten centuries. Continuous meeting strangers in the times of Kiev Ruthenia did not give any grounds for a negative attitude towards foreigners due to their Latin rite. A poor level of Christianization of Eastern Slavs does not allow perceiving other reasons for the arising hostilities than political and economic ones. The Tartar invasion broke the continuous history of the Ruthenian duchies and isolated the north-eastern ones from the others. It was in that period of isolation that the theory of the exceptional quality of the Moscow State originated, and of its particular role in the life of the surrounding nations. The religious factor served as a tool for policy of Russification and for making the other nations dependent. The author of the article tries to point to theological backwardness of the Orthodox clergy, to the fact that they uncritically adopted the Greeks’ attitudes, and then the attitudes of West European philosophers, towards Rome. It is exactly the lack of good knowledge of the subject and a close bond between religion and politics that does not allow the Orthodox Russians to enter a dialog with Catholics.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 2; 193-208
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Synodalność w prawosławnej, protestanckiej i katolickiej refleksji teologicznej
    Synodality in Orthodox, Protestant and Catholic theological reflection
    Autorzy:
    Bujak, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30098241.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Synode
    Konzil
    Synodalität
    Katholizität
    Orthodoxie
    Luthertum
    synod
    council
    synodality
    Catholicism
    Orthodoxy
    Lutheranism
    sobór
    synodalność
    katolicyzm
    prawosławie
    luteranizm
    Opis:
    Celem artykułu jest ukazanie wybranych kwestii z zakresu teologicznej refleksji nad znaczeniem synodów w teologii prawosławnej, luterańskiej i katolickiej. Teologowie prawosławni uzasadniają synodalny wymiar Kościoła nauczaniem Chrystusa, praktyką okresu apostolskiego i rozwojem synodalności w pierwszym tysiącleciu Kościoła. W Kościołach prawosławnych synodalność ma charakter episkopocentryczny i wyraża się na poziomie Kościoła lokalnego, z biskupem na czele oraz na poziomie regionalnym. Po zerwaniu jedności z Kościołem rzymskim w roku 1054 Kościoły prawosławne nie odbyły żadnego soboru o wymiarze ekumenicznym. To, co jest charakterystyczne dla wschodniej teologii synodów i soborów, to przekonanie, że ich decyzje nie są obowiązujące ex sese, ale uzyskują swoją ważność po recepcji przez wiernych. We Wspólnotach kościelnych wywodzących się z reformacji mamy różne formy organizacji synodalnej. W luteranizmie niemieckim do XX wieku obowiązywał model Kościoła państwowego, w którym sprawami Kościoła zarządzali władcy świeccy biskupów. Akceptacja takiej formy zarządzania Kościołem wynikała z wielu czynników, m.in. z teologii Marcina Lutra o powszechnym kapłaństwie i braku biskupów, których zastąpili właśnie książęta. W XIX, a zwłaszcza w XX wieku Kościoły luterańskie w Niemczech wypracowały struktury synodalne, w których główną rolę odgrywają świeccy. Decyzje podejmowane na synodach nie są uznawane za nieomylne, dlatego mogą podlegać zmianom. Również Wspólnoty luterańskie nie znają ekumenicznego wymiaru synodów. W Kościele rzymskokatolickim, podobnie jak w Kościołach prawosławnych, za źródło synodalności uznaje się praktykę Kościoła apostolskiego, zwłaszcza Sobór Apostolski opisany w Dziejach Apostolskich w rozdziale piętnastym, i okres pierwszego tysiąclecia Kościoła, w którym rozwinęły się struktury synodalne i soborowe. W Kościele rzymskokatolickim mamy dwa poziomy synodalności: pierwszy dotyczy prymatu papieża i kolegium biskupów będących z nim w jedności, drugi natomiast opiera się na udziale wszystkich ochrzczonych w życiu Kościoła, który polega na ich funkcji doradczej. Charakterystyczne dla Kościoła rzymskokatolickiego jest zachowanie wszystkich trzech poziomów synodalności: lokalnego, regionalnego i powszechnego, dzięki papieżowi, który zwołuje sobory. W Kościele rzymskokatolickim decyzje soborowe nie wymagają zatwierdzenia przez wiernych świeckich, ale uznawane są obowiązujące po przyjęciu ich przez zgromadzenie soborowe i papieża. Obecnie trwa dyskusja nad większym włączeniem w wiernych świeckich w podejmowanie decyzji dotyczących życia Kościoła.
    The aim of this article is to show some issues of a theological reflection on the meaning of synods in Orthodox, Lutheran, and Catholic theology. Orthodox theologians justify the synodal dimension of the Church by the teaching of Christ, the practice of the apostolic period, and the development of synodality in the first millennium of the Church. In the Orthodox Churches, synodality is episcopocentric and is expressed both at the local church level with the bishop in the lead and at the regional one. After breaking up of the unity with the Roman Church in 1054 the Orthodox Churches did not hold any council of an ecumenical dimension. What is characteristic of the Eastern theology of synods and councils is the conviction that their decisions are not obligatory ex sese but acquire their validity after acceptance by the faithful. In the ecclesiastical communities dating back to the Reformation, we have various forms of synodal organization. German Lutheranism had a state church model until the 20th century in which the affairs of the Church were managed by the lay rulers of the bishops. This form of Church governance was due to a number of factors including Martin Luther’s theology of the universal priesthood and the lack of bishops who were replaced by princes. In the 19th and especially in the 20th century the Lutheran churches in Germany developed synodal structures in which lay people play a central role. Decisions made at synods are not considered infallible so they can be changed. The Lutheran communities are also unaware of the ecumenical dimension of synods. In the Roman Catholic Church, as in the Orthodox Churches, the source of synodality is considered to be the practice of the Apostolic Church especially the Apostolic Council described in Acts, chapter 15, and the period of the first millennium of the Church in which synodal and conciliar structures developed. In the Roman Catholic Church, we have two levels of synodality: the first concerns the primacy of the pope and the college of bishops who are in communion with him, while the second is based on the participation of all the baptized in the life of the Church, which consists of their advisory function. Thanks to the pope who convenes councils it is characteristic of the Roman Catholic Church to maintain all three levels of synodality: local, regional and universal. In the Roman Catholic Church conciliar decisions do not to be approved by the lay faithful, but they are considered binding once adopted by the conciliar assembly and the Pope. Currently, there is a discussion on the bigger inclusion of the lay faithful in making decisions regarding the life of the Church.
    Ziel dieses Artikels ist es, ausgewählte Themen der theologischen Reflexion über die Bedeutung von Synoden in der orthodoxen, lutherischen und katholischen Theologie zu beleuchten. Orthodoxe Theologen begründen die synodale Dimension der Kirche mit der Lehre Christi, der Praxis der apostolischen Zeit und der Entwicklung der Synodalität im ersten Jahrtausend der Kirche. In den orthodoxen Kirchen ist die Synodalität bischöflich geprägt und kommt auf der Ebene der Ortskirche mit dem Bischof an der Spitze und auf regionaler Ebene zum Ausdruck. Nach dem Bruch der Einheit mit der römischen Kirche im Jahr 1054 haben die orthodoxen Kirchen kein Konzil mit ökumenischer Dimension abgehalten. Kennzeichnend für die östliche Theologie der Synoden und Konzilien ist die Überzeugung, dass ihre Beschlüsse nicht von vornherein verbindlich sind, sondern ihre Gültigkeit erst nach der Annahme durch die Gläubigen erlangen. In den kirchlichen Gemeinschaften, die aus der Reformation hervorgegangen sind, gibt es verschiedene Formen synodaler Organisation. Im deutschen Luthertum gab es bis zum zwanzigsten Jahrhundert ein staatskirchliches Modell, bei dem die Angelegenheiten der Kirche von den Laienvorständen der Bischöfe verwaltet wurden. Die Akzeptanz dieser Form der Kirchenleitung war auf eine Reihe von Faktoren zurückzuführen, unter anderem auf Martin Luthers Theologie des allgemeinen Priestertums und das Fehlen von Bischöfen, die lediglich durch Fürsten ersetzt wurden. Im neunzehnten und vor allem im zwanzigsten Jahrhundert entwickelten die lutherischen Kirchen in Deutschland synodale Strukturen, in denen die Laien eine zentrale Rolle spielen. Die auf den Synoden gefassten Beschlüsse gelten nicht als unfehlbar und können daher geändert werden. Auch die lutherischen Gemeinschaften sind sich der ökumenischen Dimension der Synoden nicht bewusst. In der römisch-katholischen Kirche wie auch in den orthodoxen Kirchen werden die Praxis der apostolischen Kirche, insbesondere das in der Apostelgeschichte, Kapitel 15, beschriebene Apostolische Konzil, und die Zeit des ersten Jahrtausends der Kirche, in der sich synodale und konziliare Strukturen entwickelten, als Quelle der Synodalität betrachtet. In der römisch-katholischen Kirche gibt es zwei Ebenen der Synodalität: Die erste betrifft den Primat des Papstes und des Bischofskollegiums, das mit ihm in Gemeinschaft steht, während die zweite auf der Beteiligung aller Getauften am Leben der Kirche beruht, die in ihrer beratenden Funktion besteht. Ein Merkmal der römisch-katholischen Kirche ist die Beibehaltung aller drei Ebenen der Synodalität: lokal, regional und universal, dank des Papstes, der Konzilien einberuft. In der römisch-katholischen Kirche bedürfen konziliare Beschlüsse nicht der Zustimmung der Laien, sondern werden als verbindlich anerkannt, sobald sie von der konziliaren Versammlung und dem Papst angenommen worden sind. Gegenwärtig gibt es eine Debatte über die stärkere Einbeziehung der Laien in die Entscheidungsfindung über das Leben der Kirche.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2023, 30; 45-67
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tereny Rusi południowo-zachodniej miejscem spotkania chrześcijaństwa Wschodu i Zachodu: przyczynek do tradycji tolerancji religijnej w Europie Środkowo-Wschodniej
    Autorzy:
    Osadczy, Olga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/462592.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
    Tematy:
    Ruś południowo-zachodnia
    prawosławie
    katolicyzm
    tolerancja
    unia Daniela
    South-West Rus
    orthodoxy
    catholicism
    tolerance
    Daniel’s union
    Opis:
    Ziemie zachodnie Rusi z racji swojego położenia geograficznego były najbardziej poddane wpływom katolickiego Zachodu. Z jednej strony na Zachód była w znacznej mierze zorientowana aktywność polityczna miejscowych władców, czego dowodem mogą być m.in. liczne małżeństwa prawosławno-katolickie wśród panujących domów tego zakątka Europy. Z drugiej strony tereny Rusi południowo-zachodniej były poddane działalności misyjnej łacińskich zakonników, przede wszystkim dominikanów i franciszkanów. Przygotowywali oni grunt do powstania organizacji Kościoła łacińskiego na tych ziemiach. Do niewątpliwych osiągnięć katolickiej działalności należy na płaszczyźnie politycznej koronacja przez papieża w 1253 roku księcia halicko-włodzimierskiego Daniela, a na płaszczyźnie religijnej – zawarcie unii z Rzymem.
    Due to their geographic location, the Western lands of Rus experiences the strong influence of the Catholic West. It was, on the one hand, exemplified by the political activity of the local land lords, proved by numerous orthodox-catholic marriages among the dominating families in that corner of Europe. On the other hand, the territories of the South-West Rus were the place for the missionary activity of the monks, mostly the Dominicans and the Franciscans. They had been preparing the ground for the foundation of the Latin Church on those lands. Among the biggest accomplishments of the Catholic activity was the coronation of Daniel, the Prince of Galicia and Volodymyr by the Pope of Rome – in the sphere of politics, and coming to union with Rome – in the sphere of religion.
    Źródło:
    Language. Culture. Politics. International Journal; 2017, 1; 163-179
    2450-3576
    2719-3217
    Pojawia się w:
    Language. Culture. Politics. International Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Idea powszechności Kościoła według Włodzimierza Sołowjowa
    The Idea of the Universality of the Church according to Vladimir Solovyov
    Autorzy:
    Moskałyk, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343322.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Włodzimierz Sołowjow
    powszechność Kościoła
    prawosławie
    katolicyzm
    zwierzchnictwo w Kościele
    Vladimir Solovyov
    universality of the Church
    Orthodoxy
    Catholicism
    authority in the Church
    Opis:
    This brief outline of Solovyov’s idea of the universality of the Church is an attempt to validate his individual view on one of the crucial dimensions of the existence of the ecclesial community in the world. The significance of the presented doctrinal vision follows from its focus on the ontological-historical element of the Church, i.e. on its permanent and unchanging component that finds temporal expression as a divine-human event. It is on account of the principle of the universality of the Church that the question of its original and future shape on a strictly human plane remains open. Vladimir Solovyov was not afraid to engage this question, deeming it to be of basic importance for a Christian’s identification with his/her Church. With time, the special point of reference in Solovyov’s theological reflections shifts to the problem of universality in Orthodoxy and Catholicism, seen in the perspective of unifying Christians of the East and the West. Solovyov was the first Orthodox theologian to put forward a far reaching suggestion concerning unity of the two Churches.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2011, 3; 89-102
    2081-6731
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obiekty sakralne w krajobrazie kulturowym pogranicza katolicko-prawosławnego w północnowschodniej Polsce wyrazem poszanowania i przenikania tradycji
    Sacred structures in the cultural landscape of the catholic and orthodox borderland in north-eastern Poland as an expression of respect between traditions and their permeation
    Autorzy:
    Awramiuk-Godun, Alina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1537972.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geograficzne
    Tematy:
    obiekty sakralne
    symbole religijne
    katolicyzm
    prawosławie
    pogranicze wyznaniowe
    północno-wschodnia Polska
    sacred structures
    religious symbols
    Catholicism
    Orthodoxy
    religious borderland
    north-eastern Poland
    Opis:
    Pogranicza są postrzegane, jako obszary sprzyjające kontaktom i przenikaniu kultur (tradycji, zwyczajów, idei). Przyjmując, że religia jest kluczowym elementem kultury różne formy religijności będą znajdowały istotne odzwierciedlenie w krajobrazie kulturowym, głownie w postaci materialnych, sakralnych elementów krajobrazu. W opracowaniu podjęto dyskusję na temat znaczenia religii w kształtowaniu krajobrazu pogranicza wyznaniowego w północno-wschodniej Polsce. Na wybranych przykładach obiektów sakralnych (głownie symboli religijnych) obecnych w krajobrazie pogranicza katolicko-prawosławnego przedstawiono przejawy przenikania tradycji oraz zapożyczania wzorców kulturowych. Zwrócono również uwagę na przykłady eksponowania różnic kulturowych w architekturze sakralnej, starając się określić lokalne uwarunkowania obu zjawisk.
    Borderlands are perceived as areas conducive to the permeation of cultures (traditions, customs, concepts). Assuming that religion is a key element of culture, various forms of religiosity will be significantly reflected in the cultural landscape, mainly in the form of material, sacred landscape elements. This study discusses the importance of religion in shaping the landscape of the religious borderland in north-eastern Poland. It presents the manifestations of traditions blending together and the borrowing of cultural patterns based on selected examples of sacred structures (mainly religious symbols) present in the landscape of the Catholic-Orthodox borderland. This paper also discusses examples of cultural differences highlighted in sacred architecture, and tries to define the local conditions of both phenomena.
    Źródło:
    Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2020, 44 (2); 123-137
    1896-1460
    2391-5293
    Pojawia się w:
    Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem oceny Unii Brzeskiej na Białorusi
    The Problem of Assessment of the Union of Brest in Belarus
    Autorzy:
    Drozd, Yury
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038158.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Białoruś
    Unia Brzeska
    dialog ekumeniczny
    Kościół greckokatolicki
    uniatyzm
    prawosławie
    katolicyzm
    Belarus
    the Union of Brest
    Ecumenical dialogue
    Greek Catholic Church
    Uniatism
    Orthodoxy
    Catholicism
    Opis:
    W 2016 r. przypada 420 rocznica ogłoszenia Unii Brzeskiej. W jej wyniku powstał Kościół greckokatolicki, który odegrał znaczącą rolę w duchowych, kulturowych i politycznych dziejach Białorusi. W związku z rocznicą autor rozważa problem, w jaki sposób wydarzenie to jest oceniane przez białoruskich historyków, filozofów, kulturoznawców oraz działaczy kościelnych. Artykuł z jednej strony przedstawia punkt widzenia tych badaczy, którzy uważają, że Kościół greckokatolicki jest narodowym Kościołem Białorusinów, z drugiej zaś strony prezentowane są argumenty przeciwników Unii, którzy sądzą, że nie odpowiada ona Białorusinom i stanowi zagrożenie dla prawosławia. Oczywiste jest, że cywilizacyjny antagonizm między Wschodem a Zachodem wpływa znacząco na stanowiska badaczy. Problem Unii często komplikuje także relacje między Kościołem katolickim a Kościołem prawosławnym. Dlatego też stanowi on wyzwanie dla dialogu ekumenicznego.
    In the year 2016 we celebrate the 420th anniversary of the Union of Brest. As a result of its signing there arose Greek Catholic Church which plays an important role in spiritual, cultural and political history of Belarus. In connection with the anniversary, the author wonders how this event is viewed by Belarusian historians, philosophers, culturologists and Church figures. Within the framework of the article, on the one hand, the author provides some points of view of those scientists who consider that Greek Catholic Church is a national church of the Belarusian people. On the other hand, there are some arguments of obvious opponents of the Uniatism who in their turn think that this confession is uncongenial to the Belarusians and provides threat to the Orthodoxy. It becomes obvious that civilization antagonism of the East and West influences the position of scientists greatly. Also the problem of the Uniatism frequently complicates the contacts between the Catholic Church and the Orthodox Church. In a certain sense it is a challenge for ecumenical dialogue.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 7; 161-170
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ідэя беларускага ўніянізму ў творчасці Казіміра Сваяка
    The idea of Belarusian unionism in the works of Kazimir Svoyak
    Idea białoruskiego unionizmu w twórczości Kazimierza Swojaka
    Autorzy:
    Каліціньскі, Мар'юш
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1932709.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Białorutenistyki
    Tematy:
    Belarusian national idea
    church union
    catholicism
    orthodoxy
    Kazimir Svoyak
    białoruska idea narodowa
    religijna unia
    katolicyzm
    prawosławie
    Kazimierz Swajak
    беларуская нацыянальная ідэя
    рэлігійная унія
    каталіцтва
    праваслаўе
    Казімір Сваяк
    Opis:
    The religious divide in Belarus between the Catholic and Orthodox churches was an important issue for many Belarusian national activists at the beginning of the 20th century. One of them was a Roman Catholic priest and writer Kazimir Svoyak (Konstantin Stepovich) who paid close attention to this topic in his writings. This article presents the concept of church union in Belarus by K. Svoyak as a part of Belarusian national idea. In his vision there is one Christian faith with one creed under the authority of the Pope of Rome but with different rituals and traditions: The Western (Roman) Christian Tradition and The Eastern (Greek) Christian Tradition. The author tries to prove that the historical mission of Belarusians is to bring Catholics and Orthodox back to unity, which will contribute to restoring national independence and bringing peaceful coexistence with the neighbouring countries. Similarities of the Belarusian unionism to the nineteenth-century ideas of messianism provide a foundation for further comparative research.
    Podział religijny Białorusinów wyznania chrześcijańskiego na katolików i prawosławnych oraz wynikające z niego problemy były tematem rozważań wielu działaczy białoruskiego ruchu narodowego początku ХХ wieku. Jednym z nich był ksiądz rzymskokatolicki i pisarz Kazimir Swajak (Konstanty Stepowicz), dla którego ww. tematyka była ważnym zagadnieniem w twórczości literackiej. W artykule została przedstawiona koncepcja religijnej unii na Białorusi według K. Swajaka na podstawie przeanalizowanych tekstów publicystycznych i poetyckich. Jedna wiara chrześcijańska pod względem dogmatycznym, różniąca się pod względem liturgii i tradycji na zachodnią (rzymską) i wschodnią (grecką), będąca pod pieczą Stolicy Apostolskiej, była częścią konceptu białoruskiej idei narodowej, nad którą pracował K. Swajak. Autor stara się udowodnić, że misją dziejową Białorusinów jest doprowadzenie do zjednoczenia katolicyzmu i prawosławia, co przyczyni się do odzyskania niepodległości Białorusi oraz zgody z sąsiednimi państwami. Podobieństwa ww. koncepcji z ХІХ–wiecznymi ideami mesjanizmu otwierają pole do dalszych badań porównawczych.
    Праблема канфесійнага падзелу беларускіх хрысціян на каталікоў і пра-васлаўных з'яўлялася прадметам разваг шматлікіх дзеячаў беларускага нацыянальнага руху пачатку ХХ ст. Адным з іх быў рымска-каталіцкі святар і літаратар Казімір Сваяк (Канстанцін Стаповіч), які ў сваёй творчасці звяртаў асаблівую ўвагу на гэтую тэму. У артыкуле прадстаўлена канцэпцыя рэлігійнай уніі на Беларусі, сфармаваная К. Сваяком, на аснове прааналізаваных публіцыстычных і паэтычных тэкстаў. Аўтар уключыў у свой канцэпт беларускай нацыянальнай ідэалогіі праект адной хрысціянскай веры паводле веравучэння пад уладай Папскага Трону, якая ахоплівае дзве розныя літургічныя традыцыі: заходнюю (рымскую) і ўсходнюю (грэцкую). К. Сваяк хоча давесці, што гістарычнай місіяй беларускай нацыі з'яўляецца аб'яднанне каталіцтва і праваслаўя, а гэта прывядзе да атрымання незалежнасці Беларуссю і да прымірэння з суседнімі дзяржавамі. Падабенства беларускага ўніянізму да ідэй месіянізму ХІХ ст. стварае прастору для далейшых параўнальных даследаванняў.
    Źródło:
    Acta Albaruthenica; 2021, 21; 279-289
    1898-8091
    Pojawia się w:
    Acta Albaruthenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies