Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "karbon" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 46
Tytuł:
Mikrosporangia i ziarna pylku Paracalathiops stachei Remy, 1953 z wiercenia Chełm I
Microsporangia and pollen of Paracalathiops stachei Remy, 1953 from Chelm I bore-hole, Eastern Poland
Mikrosporangii i pyl'ca Paracalathiops stachei Remy, 1953 iz burowojj skvazhiny Khelm I (Vostochnaja Pol'sha)
Autorzy:
Karczewska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21720.pdf
Data publikacji:
1969
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Paracalathiops stachei
paleobotanika
sporangium
pylek
karbon
mikrospory
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1969, 14, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mikrolitotypowy profil pokładu węgla kamiennego 116/2 (warstwy libiąskie) oraz jego interpretacja facjalna - ZG 'Janina' (GZW)
Microlithotype profile of the coal seam no. 116/2 (Libiąż Beds) with facial interpretation - ZG 'Janina' (USCB)
Autorzy:
Misiak, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/216564.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Tematy:
karbon
węgiel
petrografia
mikrolitotypy
Carboniferous
coal
petrography
microlithotypes
Opis:
Obecnie, ze względu na niestabilną sytuację na rynku paliw, jak również z dbałości o środowisko naturalne, obserwuje się wzrost zainteresowania nowymi technologiami (również znanymi, ale niestosowanymi z różnych względów na szerszą skalę) opartymi na wykorzystaniu węgla. Ich stosowanie wymaga szczegółowego rozpoznania budowy pokładów węgla. Taką możliwość, jak się wydaje, stwarza opis pokładów węgla, przy użyciu zmodyfikowanej metodyki standardowo stosowanej analizy mikrolitotypowej. Metoda ta jest również przydatna w badaniach facjalnych pokładów węgla kamiennego. Modyfikacja tej metody badawczej, w celu umożliwienia opisu zmienności mikrolitotypowej w profilu pokładu węgla, polega na 10-krotnym zwiększeniu wymiarów pola siatki 20-punktowej - do wymiarów 500 x 500 [...]. Identyfikowane w trakcie obserwacji mikroskopowych mikrolitotypy umieszczane są w komputerowej bazie danych zgodnie z ich lokalizacją w profilu. Pozwala to na późniejszą interpretację graficzną - wykreślenie profilu mikrolitotypowego.W opisie wyodrębniono 13 asocjacji, w większości zgodnych z powszechnie stosowanymi mikrolitotypami. Zastosowano jednak kilka zmian: w obrębie witrytu wydzielono telo-witryt - zbudowany z telinitu lub kolotelinitu, w profilu makroskopowo widoczny jako warstewki witrynu i detro-żelo-witryt - zbudowany z kolodetrynitu, witrodetrynitu, korpożelinitu i żelinitu, w profilu makroskopowo identyfikowany jako duryn; w obrębie mikrolitotypów bimaceralnych wydzielono witrynertyt (W), witrynertyt (I), klaryt (W), klaryt (I), duryt (L), duryt (I) na podstawie dominującego składnika podanego w nawiasie. Przyjęta metodyka badań umożliwia szczegółową charakterystykę zmienności petrograficznej w profilu pokładu węgla. Pozwala ona w szczególności opisać zmienność w obrębie węgla matowego (durynu), którego odcinki występujące w pokładzie, mimo to, że makroskopowo wyglądają bardo podobnie lub niemal identycznie, mogą mieć bardzo zróżnicowany skład petrograficzny. Największy udział w budowie pokładu ma duroklaryt - 23,8%, nastepnie witryt 18,7% i klaroduryt 17,6%; kilkuprocentowy udział mają witrynertyt (I), witrynertyt (W), inertyt, klaryt (W), witrynertoliptyt, duryt (I), duryt (L); poniżej jednego procenta jest liptytu i klarytu (L). Sekwencja występujących po sobie mikrolitotypów ilustruje również zmienność facjalną, co pozwala na interpretację środowisk depozycji torfu w paleotorfowisku pokładu 116/2. Dominujący udział procentowy w profilu ma facja Forest Moor - 33,5%, a najmniejszy facja Forest Terrestial Moor - 12,5%.
Applying new technologies basing on coal utilization demands precise identification of coal-bed composition. It is suggested, that such possibility is enabled by coal-bed logging with use of - adjusted to this aim - microlithotype analysis. Modification of this research method relies on ten-fold augmentation of 20 point grid size dimensions - up to 500 x 500 [...]. Maceral associations - as identified duringmicroscope observations - are placed in computer database according to their localization in logging. This allows for later graphic interpretation - microlithotype profile drawing. 13 associations has been educed in description, in majority being consistent with commonly used microlithotypes. However, a few changes has been introduced: in description of vitrite, telovitrite, macroscopically recognized in logging as vitrine layers, has been distinguished, as well as detro-gelo-vitrite, macroscopically recognized in logging as durain, while within bimaceralic microlithotypes there has been distinguished: vitrinertite (W), vitrinertite (I), clarite (W), clarite (I), durite (L), durite (I), all on the basis of dominant ingredient named in parenthesis. Accepted research methodology enables precise characteristics of petrographic variation within coal-bed logging. This allows especially to describe variation within dull coal (durain). Basing on research results, it is suggested that the biggest share in seam composition belongs to duroclarite - 23.8%, then vitrite - 18.7% and clarodurite - 17.6%, lower share of few percent belongs to: vitrinertite (I), vitrinertite (W), inertite, clarite (W), vitrinertoliptite, durite (I), durite (L), while both liptite and clarite (L) are less than one percent . Sequence of following microlithotypes also illustrate facies variation, what allows interpretation of environments of peat deposition in paleo-peat bog 116/2. Dominating percentage in log belongs to Forest Moor facies - 33.5%, while the lowest is Forest Terrestial Moor - 12.5%.
Źródło:
Gospodarka Surowcami Mineralnymi; 2011, 27, 2; 5-15
0860-0953
Pojawia się w:
Gospodarka Surowcami Mineralnymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mikrokonchidy - mało znana grupa kopalnych organizmów i ich występowanie w górnym karbonie Górnego Śląska
Microconchids - a little known group of Carboniferous of the Upper Silesia fossil organisms and their occurrence in the Upper
Autorzy:
Zatoń, M.
Mazurek, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2074846.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Spirorbis
mikrokonchidy
Tentaculita
karbon
Polska
Microconchida
Carboniferous
Polska
Opis:
The present article concerns a characteristics of enigmatic encrusting organisms of the order Microconchida (microconchids), similar to polychaetes of the genus Spirorbis, as well as a description of their finds from the Upper Carboniferous of the Upper Silesia region, southern Poland. The microconchids described here may represent the genus Microconchus. Most of the individuals encrust terrestrial flora and bivalve shells, and thus they certainly inhabited freshwater or, at most, brackish water environment. Similarly as the Recent polychaetes of the genus Spirorbis, the microconchids described here occur in association composed of both adult and juvenile individuals. The juveniles, however, dominate, what may indicate they have died due to some stress conditions (high rate of deposition and/or low oxygen content in the water). The microconchids are poorly-preserved. The original calcitic mineralogy of their tubes was replaced by phases similar to lead sulfide and dolomite.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2011, 59, 2; 157-162
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykształcenie litologiczne warstw orzeskich na południowym skrzydle siodła głównego GZW
Lithological formation of Orzesze Beds on the southern saddle side of USCB
Autorzy:
Borówka, B.
Jonczy, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/166538.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Górnictwa
Tematy:
karbon
GZW
warstwy orzeskie
petrologia
Carboniferous
USCB
Orzesze beds
petrology
Opis:
W strefie przejściowej pomiędzy siodłem głównym a niecką główną występują osady warstw orzeskich, które ostatnio poznano jednym otworem z powierzchni. Rozpoznano część profilu, który uległ znacznym, daleko zaawansowanym procesom wietrzeniowym, o czym świadczy występowanie skał słabo zdiagenezowanych i luźnych o nietypowych dla karbonu brązowo-żółtych barwach. Pobrane z analizowanego profilu próbki skał okruchowych zostały poddane badaniom petrograficzno-mineralogicznym. Na ich podstawie stwierdzono, że reprezentują one piaskowce, mułowce oraz iłowce, których jednym z głównych składników jest kwarc. Badany fragment profilu pod względem litostratygraficznym należy do warstw orzeskich reprezentujących górną część serii mułowcowej (moskow).
Orzesze Beds, which recently have been known by one bore hole from the surface, occur in the transition zone between the main saddle and the main basin sediments. The part of profile under the advanced weathering processes has been recognized, as evidenced by the occurrence of poorly diagenetically formed rocks and loose rocks characterized by unusual for Carboniferous brown-yellow colors. Petrographical and mineralogical tests were carried out for the samples from the analyzed profile. On this basis, it was found that they represent sandstones, mudstones and claystones, which mainly contain quartz. The tested fragment of lithostratigraphic profile belongs to Orzesze Beds representing the upper part of mudstone series (Moscovian).
Źródło:
Przegląd Górniczy; 2015, 71, 4; 52-55
0033-216X
Pojawia się w:
Przegląd Górniczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A reassessment of the Pennsylvanian lycophyte cone Triplosporite Brown
Autorzy:
Thomas, B. A.
Bek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138841.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Lepidostrobus
Lycospora
in situ spores
Triplosporite
Cones
Carboniferous
zarodniki
szyszka
karbon
Opis:
The type collection of the lycopsid cone species Triplosporite brownii Unger was re-examined to assess its in situ spores. The cones are monosporangiate with only microspores that possess both cingulum and zona. They equate to the dispersed miospore genus Lycospora and would be identified as Lycospora cf. pseudoannulata. Therefore, the genus Triplosporite Brown is shown to be a junior synonym to Lepidostrobus and a species emendation is given. A comparison is given with the other Lepidostrobus cones which yielded similar in situ microspores of the Lycospora pellucida Group.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2014, 64, 2; 139-145
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Middle Carboniferous to Early Permian bryozoans from Spitsbergen
Autorzy:
Nakrem, H A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19930.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
fauna borealna
perm
Spitsbergen
skamienialosci
karbon
paleontologia
mszywioly
Bryozoa
Opis:
Bryozoans from the Nordenskiöldbreen Formation (Middle Carboniferous Moscovian through Early Permian Sakmarian) and the Gipshuken Formation (late Sakmarian - late Artinskian), from central Spitsbergen, Svalbard, are represented by 36 species (22 genera). One species is new: Hinaclema svalbardensis of the order Trepostomata. The bryozoan fauna is typical Boreal and resembles those from the Timan-Pechora region (western Siberia) and the Urals. Similarity indices based on generic composition show that the Boreal fauna became more endemic by the late Early Permian, clearly separated from the Tethyan faunas. Several species have stratigraphic ranges in Spitsbergen longer than elsewhere.
Artykuł zawiera taksonomiczną rewizję mszywiołów z formacji Nordenskiöldbreen (środkowy karbon-wczesny perm) i Gipshuken (perm) Spitsbergenu, obejmując rownież gatunki będące niegdyś przedmiotem publikacji Czarnieckiego (1964) i Małeckiego (1977). W sumie zidentyfikowano 36 gatunków z 22 rodzajów; tylko jeden gatunek nowy. Fauna mszywiołów jest typowo borealna i przypomina fauny obszaru timańsko-peczorskiego i Uralu. Od końca wczesnego permu fauny borealne stały się bardnej endemiczne, wyraźnie odrębne od tetydzkich. Wiele gatunków mszywiołów miało dłużzsze zasięgi w permie Spitsbergenu niż gdzie indziej.
Bryozoer fra Nordenskiöldbreenformasjonen (midtre karbon moskva til tidlig perm sakmar) og Gipshukenformasjonen (sen sakmar - sen artinsk) fra Spitsbergen, Svalbard, er representert med 36 arter (22 slekter). En art er ny: Hinaclema svalbardensis, orden Trepostomata. Bryozofaunaen er typisk boreal (nordlig) og ligner på tilsvarende fauna beskrevet fra Timan-Pechoraområdet (vestlige Sibir) og fra Uraldistriktet. Likhetsindekser basert på slektssammensetningen viser at den Boreale faunaen ble stadig mer endemisk mot slutten av tidlig perm, og er markant forskjellig fra Tethysfaunaen i sør. Mange arter har en stratigrafisk utbredelse på Spitsbergen som avviker fra utbredelsen i andre områder.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1994, 39, 1; 45-116
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conodonts and ostracodes from the late Tournaisian bathyal sequence of the Polar Urals
Autorzy:
Zhuravlev, A. V.
Sobolev, D. B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/100765.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Śląski. Wydział Nauk o Ziemi
Tematy:
Carboniferous
conodonts
ostracodes
bathyal
Polar Urals
karbon
konodonty
ostrakodermy
Ural Północny
Opis:
Early Carboniferous (late Tournaisian) conodonts, recovered from siliceous shales and silicites of the Nyan-Vorga Formation within the Lemva tectonic belt of the Polar Urals (Russia), include the biostratigraphically important taxa Siphonodella lanei, Gnathodus typicus, Dollymae hassi, and Scaliognathus anchoralis, marking the following conodont zones of the upper Tournaisian: crenulata, typicus, and anchoralis. Associated species include representatives of genera Siphonodella, Polygnathus, Pseudopolygnathus, Dollymae, Gnathodus, Kladognathus, and Idioprioniodus. These conodont faunas provide the first biostratigraphically constrained correlations between bathyal deposits of the Lemva Allochthone in the Polar Urals and the “standard” conodont zonation. Ostracodes found in the silicite of the typicus Zone are represented by Sagittibythere ? sp. and Tricornina (Bohemia) sp. The ostracodes are reported from the bathyal deposits of Urals for a first time. The traces of the global Mid-Aikuanian Event are recognized in the upper part of the Tournaisian bathyal succession. This event led to turnover in conodont associations and is followed by increasing in conodont diversity.
Źródło:
Contemporary Trends in Geoscience; 2018, 7, 1; 48-58
2299-8179
Pojawia się w:
Contemporary Trends in Geoscience
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metodyka wyznaczania zawartości substancji organicznej w utworach niższego paleozoiku i karbonu dla archiwalnych otworów wiertniczych
Methodology for determining the organic matterc ontentin the lower Palaeozoic and Carboniferous deposits for archival boreholes
Autorzy:
Gąsior, I.
Skupio, R.
Dohnalik, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075507.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
materia organiczna
dolny paleozoik
karbon
CARBOLOG
organic matter
lower Paleozoic
Carboniferous
Opis:
The aim of the study was to present the use of archival welllogs for quantitative determination of organic matter (TOC wt.% ). The study was conducted in the lower Palaeozoic rocks of the Baltic Basin and Podlasie-Lublin Basin as well as in the Carboniferous rocks of the Fore-Sudetic Homocline basement. In many wells, sonic logging has not been run at all or run to a limited extent. In such cases, a neural network method was used to estimate the interval time. Then, continuous analysis was carried out for quantitative determination of organic matter content (TOC) using the CARBOLOG method. Finally, well log interpretation was performed for six wells in the Podlasie-Lublin Basin, five wells in the Baltic Basin, and five wells in the Fore-Sudetic Homocline basement. This article presents examples of results obtained for two wells.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2016, 64, 12; 987--994
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania zmineralizowanego drewna z Arabii Saudyjskiej i z północnych Czech
Mineralised wood from Saudi Arabia and Northern Czech Republic
Autorzy:
Pitera, H.
Wojewoda, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/183716.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
kreda
karbon
drewno skrzemieniałe
skład chemiczny
Cretaceous
Carboniferous
silicified wood
chemical composition
Opis:
W pracy zawarto wyniki badania dwóch próbek skrzemieniałego drewna. Próbkę pierwszą pobrano na pustyni w Arabii Saudyjskiej w Al Hawtah, a drugą pobrano na terenie północnych Czech w okolicach Trutnowa. Pierwsza próbka pochodzi z okresu kredowego (formacja z Wasia), a druga jest z okresu karbońskiego. Obydwa okazy poddano obserwacjom makroskopowym oraz mikroskopowym (w świetle przechodzącym i w mikroskopie skaningowym). Przeprowadzono również kilka chemicznych analiz punktowych, a w przypadku próbki pierwszej wykonano analizę rentgenograficzną. W drewnie zmineralizowanym z Arabii Saudyjskiej stwierdzono zanieczyszczenia związkami organicznymi, obecność kalcytu oraz domieszkę minerałów ilastych i kryptokrystaliczny pigment o barwie brunatnej (prawdopodobnie hematyt). Próbka z Czech jest silnie zsilifikowana. Efektem tego procesu jest obserwowany w niej kwarc i chalcedon. Pozwala to na wyciągnięcie wniosku o obecności w niej dwóch generacji krzemionki. I generacja, wcześniejsza, reprezentowana jest przez kwarc; późniejsza II generacja to chalcedon. W przypadku tej próbki również widoczne jest nagromadzenie drobnoziarnistego pigmentu o barwie brunatnoczerwonej na powierzchniach skupień kwarcu bądź chalcedonu.
In this study two samples of silicified wood were examined. One sample was found on a desert in Saudi Arabia, and the second one was taken in the Czech Republic. The first sample represents the Cretaceous period (Wasia), and the second one - Carboniferous. Both specimens were subjected to the macroscopic inspection, microscopic analysis (in the transmitted light and the scanning microscope). Some point analyses were also carried out, and in the case of the first sample the X-ray analysis was made. In the mineralised wood from Saudi Arabia polluting with organic compounds was detected, as well as presence of calcite and admixtures of clay minerals, and cryptocrystalline pigment of dark brown colour (probably haematite). The sample from the Czech Republic (an outcrop near Trutnov) is strongly silicified. The quartz and chalcedony observed in it are effects of this process. This allows for a conclusion about the presence of two generations of the silica in the sample. The first, earlier generation is represented by quartz; and the later, second generation of silica is the chalcedony. In the case of this sample concentration of fine-grained pigment of brown-red colour is also visible on surfaces of quartz or chalcedony.
Źródło:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; 2010, 36, 1; 49-66
0138-0974
Pojawia się w:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bashkirian Rugosa (Anthozoa) from the Donets Basin (Ukraine). Part 7. The Family Neokoninckophyllidae Fomichev, 1953, with a preliminary revision of Moscovian taxa
Autorzy:
Fedorowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/139333.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
carboniferous
pennsylvanian
neokoninckophyllidae
emendation
phylogeny
palaeogeographic implications
karbon
pensylwan
filogeneza
implikacje paleogeograficzne
Opis:
The Family Neokoninckophyllidae and its type genus Neokoninckophyllum Fomichev, 1939 (type species: N. tanaicum Fomichev, 1939) are discussed and emended. In addition, the genera Orygmophyllum Fomichev, 1953 and Yuanophylloides Fomichev, 1953, originally included in the Families Campophyllidae Wedekind, 1922 and Lophophyllidae Grabau, 1928, respectively, are emended as well and transferred to the Neokoninckophyllidae. Two early Bashkirian species, viz. Yuanophylloides rectus (Vassilyuk in Aizenverg et al., 1983) and Y. inauditus (Moore and Jeffords, 1945), and the Moscovian Neokoninckophyllum sp. nov. are described on the basis of new collections from the Donets Basin. Neokoninckophyllum tanaicum, Yuanophylloides gorskyi Fomichev, 1953 (both Moscovian in age) and Y. cruciformis Fomichev, 1953 (latest Bashkirian), are redescribed on the basis of peels taken from Fomichev’s (1953) type specimens. Derivation of the Family Neokoninckophyllidae from the Subfamily Dibunophyllinae Wang, 1950 is postulated and phylogenetic links within the former are hinted at. The occurrence of Yuanophylloides inauditus in both the Donets Basin and the Western Interior Province of North America points to marine communication between those areas during the Bashkirian. The slightly earlier appearance of the oldest neokoninckophyllids in the Donets Basin, in comparison to North America (i.e., R1 vs R2 ammonoid biozones), documents the common roots and monophyletic development of the Neokoninckophyllidae in both areas.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2019, 69, 1; 51-87
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quality of coal from exploited seams in LW "Bogdanka" S.A. (Lublin Coal Basin)
Jakość węgla eksploatowanych pokładów w LW "Bogdanka" S.A. (Lubelskie Zagłębie Węglowe)
Autorzy:
Misiak, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/216980.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Tematy:
Lubelskie Zagłębie Węglowe
karbon
jakość węgla
Lublin Coal Basin
Carboniferous
coal quality
Opis:
The quality of coal has been analyzed basing on the data from geological exploration and chemical - geological analyses of coal carried out on the samples obtained from the boreholes and mining pits. The operated coal seams indexed as 382 and 385/2 reveals the changeable morphology due to the thickness of carbon shoals andstent intergrowths. The other parameters, such as the ash content or the calorific value are strongly linked with the non-coal rock interlayers, which presence causes the decrease in the calorific value and increase in the amount of after-burning ash. These parameters are less dependable on the sedimentation environment of the coal formation material. The content of total sulfur in the analyzed seams does not show any link with the values of the parameters analyzed before. The total sulfur is made up from sulphide gathered in coal and sulphates deriving from the decomposition of plants and supplied by deposit waters in different phases of coal seam formation. The obtained results could be useful in the reconnaissance of the prospective seams lying below the currently exploited ones (e.g. 389) and the seams in the neighboring areas.
Jakość węgla została przeanalizowana na podstawie danych z rozpoznania geologicznego i analiz chemiczno-technologicznych węgla wykonanych na próbach pobranych z otworów wiertniczych oraz wyrobisk górniczych. Eksploatowane pokłady węgla o indeksach 382 i 385/2 wykazują zmienną morfologię ze względu na grubość ławic węglowych oraz występujące w nich przerosty płonne. Węgiel z pokładu 382 posiada następujące parametry: popielność (Ad) - 10,02-38,47 średnio 21,71%, wartość opałowa (Qir) - 18 326-28 089 kJ/kg średnio 23 826 kJ/kg, zawartość siarki całkowitej (Str) - 0,82-2,16% średnio 1,27%, typy węgla - 31.2, 32.1, 32.2, 33. Węgiel z pokładu 385/2 posiada następujące parametry: popielność (Ad)- 6,36-32,32 średnio 18,99%, wartość opałowa (Qir) - 19 881-30 135 kJ/kg średnio 24 661 kJ/kg, zawartość siarki całkowitej (Str) - 0,58-1,83% średnio 0,99%, typy węgla - 32.1, 32.2, 33, 34.1, 34.2. Parametry takie jak popielność czy wartość opałowa są silnie skorelowane z występującymi w pokładzie przerostami skał niewęglowych, których obecność w węglu powoduje obniżenie wartości opałowej i wzrost ilości popiołu po spaleniu węgla. W mniejszym stopniu te parametry będą zależne od środowiska sedymentacji materiału węglotwórczego. Zawartość siarki całkowitej w analizowanych pokładach nie wykazuje związku z wartościami wcześniej analizowanych parametrów. Siarka całkowita stanowi sumę nagromadzonych w węglu siarczków i siarczanów pochodzących z rozkładu materii roślinnej oraz dostarczonych przez wody złożowe na różnych etapach tworzenia się pokładów węgla. Uzyskane wyniki i wnioski dotyczące zmienności parametrów obecnie eksploatowanych pokładów węgla mogą być przydatne przy rozpoznaniu planowanych do eksploatacji niżej leżących pokładów np. 389, 391 lub pokładów w obszarach sąsiednich.
Źródło:
Gospodarka Surowcami Mineralnymi; 2012, 28, 4; 137-149
0860-0953
Pojawia się w:
Gospodarka Surowcami Mineralnymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biostratygrafia utworów dewonu i karbonu z centralnej części masywu małopolskiego na podstawie konodontów
Conodont biostratigraphy of the Devonian and Carboniferous rocks in the central part of the Małopolska Massif
Autorzy:
Malec, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2061932.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
konodonty
biostratygrafia
dewon
karbon
masyw małopolski
conodonts
biostratigraphy
Devonian
Carboniferous
Małopolska Massif
Opis:
W profilach otworów wiertniczych Pągów IG 1 i Węgrzynów IG 1 (centralna część masywu małopolskiego) wykonano badania konodontów z utworów węglanowych dewonu i najniższego karbonu. W profilu Węgrzynowa na podstawie konodontów udokumentowano utwory żywetu, franu i famenu datowane na poziomy dolny falsiovalis–górny postera, oraz turneju i wizenu z poziomów delicatus–texanus. W profilu Pągowa na podstawie konodontów udokumentowano fran i famen w zakresie poziomów jamieae–górny rhenana oraz dolny expansa. Niepełna sukcesja poziomów konodontowych w profilach Pągowa i Węgrzynowa wskazuje na obecność luk stratygraficznych. W Pągowie luki stwierdzono w utworach dewonu górnego oraz między utworami dewonu i karbonu, natomiast w Węgrzynowie w utworach z pogranicza dewonu i karbonu. W rejonie Węgrzynowa osady dewonu górnego były deponowane w zbiorniku o znacznie większej subsydencji niż w rejonie Pągowa. Utwory dewonu górnego masywu małopolskiego i obszarów ościennych odpowiadające zbliżonym przedziałom biostratygraficznym są podobne pod względem litologicznym i biofacjalnym.
The conodont study was performed on Devonian and lowermost Carboniferous carbonate rocks from the Pągów IG 1 and Węgrzynów IG 1 boreholes located in the central part of the Małopolska Massif. Based on the conodont biostratigraphy, sediments assigned to the Givetian, Frasnian and Famennian (lower falsiovalis–upper postera zones) and to the Tournaisian and Visean (delicatus–texanus zones) were examined in the Węgrzynów section. The Pągów section is represented by Frasnian and Famennian sediments ascribed to the jamieae–upper rhenana and lower expansa zones. The incomplete conodont zone succession in the Pągów and Węgrzynów sections indicates the presence of stratigraphic gaps. In Pągów, these hiatuses were pinpointed in the Upper Devonian and between the Devonian and the Carboniferous, whereas in Węgrzynów at the Devonian–Carboniferous boundary. In the Węgrzynów area, deposition of the Upper Devonian sediments occurred in a basin, showing much greater subsidence than that in the Pągów area. In the Late Devonian sediments of the Małopolska Massif and neighbouring areas of much the same biostratigraphic intervals are similar in terms of lithologic and biofacies characteristics.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2015, 462; 41--81
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zależności między parametrami petrofizycznymi klastycznych skał karbońskich w basenie lubelskim na przykładzie obszaru Stężycy
Relationships between petrophysical parameters of the Carboniferous clastic rocks in the Stężyca hydrocarbon deposit, Lublin Basin
Autorzy:
Jarzyna, J.
Bała, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/183748.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
karbon
Stężyca
klastyczne skały zbiornikowe
FZI
węglowodory
Carboniferous
clastic reservoir rocks
hydrocarbons
Opis:
Określono zależności między porowatością i przepuszczalnością oraz wskaźnikiem przepływu FZI w klastycznych utworach karbonu należących do środkowego namuru i dolnego westfalu w basenie lubelskim w rejonie Stężycy. Zaobserwowano zróżnicowanie FZI w poziomach złożowych i w warstwach bez objawów węglowodorów w wydzielonym kompleksie depozycyjnym III oraz w kompleksach III i II. Przeprowadzono analizę statystyczną parametrów petrofizycznych, tj. porowatości, przepuszczalności, objętości piaskowca i iłu w otworach Stężyca 1, 2, 3K i 4 w celu określenia typowych cech dla skał w profilu karbonu, kompleksu III oraz interwału produktywnego w kompleksie III. Wysokie współczynniki korelacji wskazują, że dane są dobrze skorelowane, a porowatość wyznaczona na podstawie badań laboratoryjnych - Poro - może być zastąpiona porowatością PHI, wyznaczoną w wyniku kompleksowej interpretacji profilowań geofizyki otworowej. Wykonano także podziały zbiorów danych wg współczynników FZI i skorelowano porowatość i przepuszczalność w jednorodnych jednostkach przepływu. Relacje określające ruchliwość mediów porowych w jednorodnych jednostkach FZI okazały się silniejsze niż w całym zbiorze. Jako wyniki przeprowadzonych badań przedstawiono także metodę ciągłego wyznaczania współczynnika przepuszczalności in situ na podstawie porowatości PHI
Characteristics of porosity and permeability and Flow Zone Indicator, FZI, of the Carboniferous clastic rocks, especially of the Middle-Namurian Lower-Westfalian in the Stężyca region, Lublin Basin have been presented. There were discovered differences in FZI between the hydrocarbon deposit section and unproductive beds in the determined III complex and between III and II complexes. A statistical analysis was performed for petrophysical parameters, i.e. porosity, permeability, volumes of sand and shale in the wells: Stężyca 1, 2, 3K and 4 to reveal features typical for all Carboniferous data, III complex and hydrocarbon-bearing section of III complex. High correlation coefficients showed data are well correlated and porosity from cores, Poro, can be substituted by porosity from the comprehensive interpretation of logs, PHI. A division of elaborated data sets due to the FZI has been realized and statistical relations between permeability and porosity in homogeneous flow units have been established. Relations describing a mobility of media in pore space for FZI units appeared to be stronger than for the total data set. A method of a continuous K-logging in situ on the base of PHI has also been a result of conducted considerations
Źródło:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; 2005, 31, 3/4; 337-355
0138-0974
Pojawia się w:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trace fossils from Late Carboniferous storm deposits, Upper Silesia Coal Basin, Poland
Slady dzialalnosci organizmow ze sztormowych osadow poznego karbonu Gornego Slaska
Autorzy:
Gluszek, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20035.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
bezkregowce morskie
Fimbritubichnus biserialis
karbon
paleontologia
Gorny Slask
osady sztormowe
Cylindrichnus candelabrus
Opis:
Eighteen ichnospecies (two new) referred to 17 ichnogenera (one new) as well as formally unclassified equilibrichnia, fugichnia and faecal pellets constitute a diverse and well-preserved invertebrate trace fossil suite present in storm deposits within the Franciszka X marine horizon of the Hrušov Beds (Late Carboniferous Namurian A, Pendleian) as exposed in the Kozłowa Góra quarry, Upper Silesia, Poland. The new forms are Fimbritubichnus biserialis igen. et isp. n., which is interpreted as the work of a deposit-feeding bellerophont gastropod, and Cylindrichnus candelabrus isp. n. An emended diagnosis of the ichnospecies Parahaentzschelinia ardelia is given. Presence of the trace fossils marks a marine influence, so that they can be utilized to discern marine versus nonmarine deposition within the Paralic Series of the Upper Silesia Coal Basin in which other paleontological evidence is scanty or lacking.
W pracy opisano zróżnicowany i stosunkowo dobrze zachowany zespół śladów działalności życiowej rozmaitych bezkręgowców morskich zachowanych w sztormowych osadach późnego karbonu (Namur A, horyzont Franciszka X, warstwy gruszowskie) w odsłonięciu Kozłowa Góra na obszarze Górnośląskiego Zagłębia Węglowego. Zidentyfikowano 18 ichnogatunków (w tym dwa nowe) należących do 17 ichnorodzajów, ponadto rozpoznano niesklasyfikowane formalnie ślady równowagi (equilibrichnia), ślady ucieczki (fugichnia) oruz grudki fekalne. Opisano dwa nowe ichnogatunki: Cylindrichnus candelabrus isp. n. oraz Fimbritubichnus biserialis igen. et isp. n., ten ostatni interpretowany jako ślad jakiegoś osadożernego ślimaka bellerofontowego. Zaproponowano korektę diagnozy Parahaentzschelinia ardelia. Zespoły śladów działalności morskich bezkręgowców mogą być użytecznym narzędziem dla rozpoznawania morskich ingresji w osadach górnego karbonu Górnośląskiego Zagłębia Węglowego.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1998, 43, 3; 517-546
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evolution of the Goniatitaceae and Visean-Namurian biogeography
Ewolucja goniatytow Goniatitaceae oraz biogeografia wizenu i namuru
Autorzy:
Korn, D
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21368.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
namur
wizen
ewolucja zwierzat
goniatyty
karbon
Goniatitaceae
biogeografia
paleontologia
Ammonoidea
Opis:
Evolutionary lineages within the Carboniferous ammonoid superfamily Goniatitaceae can be recognized using cladistic and stratophenetic analyses, showing that both approaches lead to coinciding results. In the late Viséan and Namurian A, ammonoid provinces can be defined by the distribution of lineages within the goniatite superfamily Goniatitaceae. The first province corresponds to the Subvariscan Realm (where the superfamily became extinct near the Viséan-Namurian boundary), and the second embraces the majority of the occurrences, e.g. the south urals, central Asia, and North America (where the superfamily with different independent lieages continued up into the late Namurian A). In the Viséan, the superfamily was, in two short epochs, globally distributed with major transgressions, which probably led to migration events. The first is at the end of the late Viséan A (G. fimbriatus and G. spirifer Zones, when the genus Goniatites had a world-wide distribution with various species), and the second at the beginning of the late Viséan C (L. poststriatum Zone, when Lusitanoceras is globally distributed).
Przy zastosowaniu metod analizy kladystycznej i stratofenetycznej rozpoznano linie ewolucyjne w obrębie karbońskiej nadrodziny goniatyrtów Goniatitaceae. Obie metody dały podobne rezultaty. W późnym wizenie i w namurze A prowincje goniatytowe mogą być zdefiniowane na podstawie rozmieszczenia poszczególnych linii Goniatitaceae. Pierwsza prowincja odpowiada obszarowi subwaryscyjskiemu, gdzie goniatyty tej nadrodziny wymarły w pobliżu granicy wizen-namur. Druga prowincja obejmuje resztę obszarów występowania nadrodziny, a więc np. południowy Ural, środkową Azję i Amerykę Północną, gdzie Goniatitaceae przetrwały do Namuru A. Goniatitaceae miały światowe rozprzesrzenienie podczas dwóch krótkich epok wielkich transgresji w wizenie, które ułatwiały migracje. Pierwsza z tych epok odpowiada późnemu wizenowi A, kiedy rodzaj Goniatites (Zony G. fimbriatus i G. spirifer) miał światowe rozprzestrzenienie. Druga epoka przypadła na początek późnego wizenu C, kiedy to światowe rozprzestrzenienie miał rodzaj Lustinoceras (Zona L. poststriatum).
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 2; 177-199
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 46

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies