Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kalifat" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Naszidy jako element kultury dżihadyzmu. Rola muzyki w propagandzie Państwa Islamskiego
Nasheeds as a Part of the Jihadi Culture. The Role of Music in the Islamic State’s Propaganda
Нашиды как элемент культуры джихадизма. Роль музыки в пропаганде Исламского государства
Autorzy:
Stempień, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/565052.pdf
Data publikacji:
2019-10-10
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
naszid
dżihadyzm
kalifat
Państwo Islamskie
propaganda
quasi-państwo
anachheed
nasheed
jihadism
caliphate
Islamic State
quasi-state
Opis:
Naszidy wyprzedzają erę Internetu i Youtube’a. Poezję dżihadystyczną można postrzegać jako przedłużenie XIX-wiecznego antykolonialnego stylu poezji zwanego qaseeda. Jednak ich historycznych korzeni można również upatrywać w późnych lat 70. i wczesnych latach 80. XX w. Prezentowany artykuł dowodzi, że naszidy nie zawsze były znaczącym elementem w kulturze dżihadyzmu. Wzrost ich roli zaobserwowaliśmy dosyć niedawno, po wybuchu „Arabskiej Wiosny”, wraz ze zwiększeniem się liczby ugrupowań dżihadystycznych. Obecnie producenci naszidów używają programów komputerowych do kreowania wielościeżkowego dźwięku i automatycznego dostrajania, co sprawia, że głosy wydają się bardziej majestatyczne. Często takie nagrania są równie dobrze wyprodukowane co komercyjnie płyty, a dzięki darmowym serwisom internetowym każdy użytkownik Internetu może je odtwarzać i pobierać dowolną ilość razy. To stanowi swego rodzaju ironię i sprzeczność tego ruchu2. Jego przedstawiciele próbują stworzyć „państwo”, którego mieszkańcy mają przestrzegać średniowiecznych zasad, ale korzystają z Internetu i innych nowoczesnych technologii do pozyskiwania nowych zwolenników.
Nasheeds outpace the era of Internet and Youtube. Jihadist poetry in the Islamist hymns can be seen as an extension of the 19th-century anticolonial style of poetry called qaseeda. Presented article shows that nasheeds were not always a significant element in the jihadi culture. The increase of their role was observed quite recently, after the outbreak of the “Arab Spring”. This article is a case study. It attempts to fill a gap in research on the IS’s propaganda materials. The major objective of this article is to investigate the phenomenon of jihadist naseeds, including their role in the ‘jihadi culture’. The author seeks to answer to the question whether the presented facts may indicate the increase in their role occurred with the transfer of IS’ activities to cyberspace and whether it will be intensified in the future. The article takes into account historical conditions, briefly describing the genesis of the naseeds and their proliferation after the events of the “Arab Spring”. Then, using systemic analysis, the author presents their role in the activities of the Islamic State. In addition, theoretical and empirical research methods, such as: scientific literature analysis, case analysis, content analysis, classification, generalization were taken to solve the research problem.
Źródło:
De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności; 2019, 1(5); 57-71
2450-5005
Pojawia się w:
De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Państwo Islamskie – fenomen nowego dżihadystycznego protopaństwa
Islamic State – the new phenomenon of jihadi quasi-state
Autorzy:
Wejkszner, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/615854.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Islamic State
jihadism
Iraq
Syria
terrorism
caliphate
guerrilla warfare
Państwo Islamskie
protopaństwo
dżihadyzm
Irak
terroryzm
walka partyzancka
kalifat
Opis:
This article focuses on four major issues: the nature and main characteristics of the so-called jihadi quasi-state; a review of past and current jihadist emirates; the history of the Islamic State (the name can be understood in two ways: as a jihadi organization and quasi-state which control territory); and the immediate future of a new jihadi quasi-state.
W artykule zwrócono uwagę na cztery istotne kwestie: istotę i najważniejsze cechy tzw. dżihadystycznych protopaństw, przegląd wcześniejszych i obecnych dżihadystycznych emiratów, historię Państwa Islamskiego (nazwa ta może być rozumiana dwojako: jako organizacja dżihadystyczna i protopaństwo kontrolujące terytorium), oraz najbliższą przyszłość nowego dżihadystycznego protopaństwa.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2016, 4; 77-92
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
#AllEyesOnISIS – wybrane aspekty kultury dżihadyzmu na przykładzie działalności Państwa Islamskiego
#AllEyesOnISIS: selected aspects of jihadi culture on the example of the Islamic State’s activities
Autorzy:
Stempień, Marta Sara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1871861.pdf
Data publikacji:
2020-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
dżihadyzm
kalifat
kultura
kultura dżihadyzmu
naszid
Państwo Islamskie
propaganda
quasi-państwo
jihadism
caliphate
culture
jihadist culture
anachheed
nasheed
Islamic State
quasi-state
Opis:
Kultura dżihadyzmu to nowa kategoria, która wymaga konceptualizacji. Z uwagi na szeroki zakres definicyjny w najbliższym czasie zapewne pozostanie ona polem sporu badaczy. Jedynym całościowym opracowaniem bezpośrednio dotyczącym kultury dżihadyzmu jest monografia Jihadi Culture, pod redakcją Thomasa Hegghammera (Heggehamer, 2017). Wcześniejsze opracowania odnoszą się przede wszystkim do poszczególnych fragmentów tego fenomenu, tj. poezja, ikonografia, muzyka, filmografia czy nagrania video. Niniejszy artykuł ma postać studium przypadku. Kultura dżihadyzmu została w nim ukazana przez pryzmat struktury Państwa Islamskiego, w oparciu o wybrane przykłady. W związku z tym, że na kulturę dżihadyzmu składa się wiele elementów, niniejsze opracowanie nie aspiruje do miana wyczerpującego. Ukazuje kulturę dżihadyzmu IS jedynie poprzez niewielki fragment działalności tej struktury, co może stanowić początek badań nad tym aspektem funkcjonowania struktur dżihadystycznych, również tych o niesalafickiej orientacji.
‘Jihadi culture’ is a new category that requires conceptualization. Due to the wide range of definitions, in the near future it will probably be the field of scientific dispute. The only holistic elaboration relating to the culture of jihadism is a monograph Jihadi Culture, edited by Thomas Hegghammer (2017). Earlier elaborations relate primarily to the individual pieces of this phenomenon: poetry, iconography, music, movies, or videos. This article is a case study. Jihadi culture is shown through the prism of the Islamic State’s structure, on the basis of selected examples. The culture of jihadism consists of many elements, therefore, this paper does not aspire to be exhaustive. It shows the culture of jihadism of IS only through the prism of a small fragment, which may be the beginning of research into this aspect of the functioning of other structures, including those of non-Salafi orientation.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2020, 65; 74-88
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dżihadyzm a tworzenie quasi-państw. Funkcjonowanie "państw dżihadystycznych" w przestrzeni międzynarodowej - studium porównawcze
Functioninig of "Jihadi States" in the international space - comparative study
Autorzy:
Stempień, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/565127.pdf
Data publikacji:
2017-07-01
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
Asz-Szabab
Boko Haram
dżihadyzm
emirat
kalifat
„państwo dżihadystyczne”
Państwo Islamskie
Talibowie
Al-Shabaab
caliphate
emirate
“jihadi-state”
jihadism
Islamic State
Taliban
Opis:
Pomimo, że Państwo Islamskie jest obecnie jednym z największym zagrożeń dla bezpieczeństwa międzynarodowego, to próby utworzenia quasi-państw przez dżihadystów, które można określić mianem „państw dżihadystycznych”, nie są nowym zjawiskiem. Na przestrzeni lat powstało wiele islamskich emiratów, państw islamskich i kalifatów, w tym m.in. Islamski Emirat Afganistanu czy Islamski Emirat Somalii. Celem artykułu jest określenie w jaki sposób struktury „państw dżihadystycznych” są w stanie dokonywać ekspansji, a także jakie są prognozy ich funkcjonowania w środowisku międzynarodowym. Artykuł opiera się zarówno na istniejących strukturach, jak i tych, które uległy dezintegracji, stworzonych przez Asz-Szabab, Boko Haram, Talibów oraz Państwo Islamskie. Współczesne środowisko międzynarodowe tworzy odpowiednie warunki nie tylko dla proliferacji ideologii dżihadyzmu, o czym świadczą liczne ataki terrorystyczne, ale także to do budowy quasi-państw. Wydaje się, że struktury formowane przez dżihadystów są coraz bardziej skoncentrowane na rozwoju administracji na okupowanych terytoriach. Jednakże istnieje szereg ograniczeń, uniemożliwiających długofalowe funkcjonowanie „państw dżihadystycznych”, dlatego żadne z dotychczas utworzonych nie przetrwało próby czasu.
Although the Islamic State is now one of the main threats to international security, the jihadists’ attempts to create quasi-states, which can be called “jihad-states” are not a new phenomenon. Over the years, a number of Islamic emirates, Islamic states and caliphates have been created, including Islamic Emirate of Afghanistan, or Islamic Emirate of Somalia. The article aims to determine how the structure of “jihadi-states” are able to carry out the expansion, and what are the forecasts of their operational capabilities in the international environment. The article is based both on existing structures, and those that disintegrated, created by Al-Shabaab, Boko Haram, Taliban and Islamic State. Contemporary international environment creates the right conditions for the proliferation of, not only the jihadism ideology, as evidenced by numerous terrorist attacks, but also for the construction of a quasi-states. It seems that the structures formed by the jihadists are increasingly focused on the administration development in the occupied territories. However, there are a number of limitations that prevent the long-term functioning of “jihadi-states” because none of the previously created survived the test of time.
Źródło:
De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności; 2017, 1(3); 134-144
2450-5005
Pojawia się w:
De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies