Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "quality of treatment" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Patients quality of life during treatment with cytostatic drugs in hematologic cancers
    Jakość życia pacjentów w trakcie leczenia lekami cytostatycznymi w chorobach nowotworowych krwi
    Autorzy:
    Rosińczuk, Joanna
    Kołtuniuk, Aleksandra
    Lech, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1036544.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    quality of life
    cancer patients
    chemotherapy
    jakość życia
    pacjenci onkologiczni
    chemioterapia
    Opis:
    INTRODUCTION: Cancer and its treatment with cytostatic drugs entails a number of negative experiences, emotions and side effects. Taking care of a oncological patient reveals a strong dependence between the quality of life and the patient's abilities and capabilities to meet their individual needs. OBJECTIVE: Evaluation of the quality of life and assessment of the influence of cancer treatment with cytostatic drugs on the quality of life of patients with blood cancers. MATERIAL AND METHODS: The study was conducted among 50 patients from the Department of Hematology, Blood Cancer and Bone Marrow Transplantation. In order to examine the quality of life of people in the course of treatment with cytostatic drugs in hematological cancers, a diagnostic survey method was implemented with the use of the author’s self-designed questionnaire and the EORTIC QLQ-C30 questionnaire in the Polish version. RESULTS: Analysis of the results of the study material reveals that: almost all the respondents suffered side effects of cytostatic medication; half of the respondents could not define their quality of life as good or bad; regardless of gender, the respondents function best in the cognitive aspect. CONCLUSIONS: The illness and its treatment had a greater negative impact on the sexual life in men than in women. 1. Women evaluated the quality of life significantly worse in terms of physical functioning, whereas men evaluated significantly worse the quality of life in terms of symptoms such as pain, shortness of breath and constipation. 2. Fatigue, as a symptom of the disease, was the most common ailment mentioned by the respondents. 3. Demographic factors, i.e age, marital status, professional activity, education level and place of residence correlated with the selected domains of life quality. 4. The overall assessment of patients' quality of life was reduced on average by 50%.
    WSTĘP: Choroba nowotworowa i leczenie za pomocą leków cytostatycznych niesie ze sobą szereg negatywnych doznań, emocji oraz skutków ubocznych. W opiece nad pacjentem onkologicznym jakość życia pozostaje w silnej zależności ze zdolnościami i możliwościami chorego do zaspokajania jego indywidualnych potrzeb. CEL: Celem pracy była ocena jakości życia oraz ocena wpływu leczenia lekami cytostatycznymi na jakość życia chorych na nowotwory krwi. MATERIAŁ I METODY: Badania zostały przeprowadzone wśród 50 pacjentów Kliniki Hematologii, Nowotworów Krwi i Transplantacji Szpiku. W celu zbadania jakości życia osób w trakcie leczenia lekami cytostatycznymi w chorobach nowotworowych krwi posłużono się metodą sondażu diagnostycznego, z wykorzystaniem kwestionariusza ankiety własnego autorstwa oraz kwestionariusza EORTIC QLQ-C30 w wersji polskiej. WYNIKI: Z analizy materiału badawczego wynika iż: u prawie wszystkich badanych wystąpiły skutki uboczne przyjmowania leków cytostatycznych; połowa badanych oceniła jakość swojego życia ani dobrze, ani źle; bez względu na płeć ankietowane osoby najlepiej funkcjonują w aspekcie poznawczym. WNIOSKI: 1. Choroba i leczenie wywarły większy negatywny wpływ na życie intymne mężczyzn niż kobiet. 2. Kobiety istotnie niżej oceniły jakości życia w aspekcie funkcjonowania fizycznego, natomiast mężczyźni istotnie gorzej ocenili jakości życia w skali objawów takich, jak ból, duszność oraz zaparcia. 3. Zmęczenie, jako objaw choroby, było najczęściej zgłaszaną dolegliwością wśród ankietowanych. 4. Czynniki demograficzne, tj. wiek, stan cywilny, aktywność zawodowa, poziom wykształcenia oraz miejsce zamieszkania, korelowały z wybranymi domenami jakości życia. 5. Ogólna ocena jakości życia pacjentów była obniżona średnio o 50%.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2016, 70; 184-195
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ radioterapii na jakość życia pacjentek w trakcie leczenia nowotworu piersi w zakładzie radioterapii we Włocławku
    The impact of radiotherapy on the quality of life of patients during breast cancer treatment at the Radiotherapy Department in Włocławek
    Autorzy:
    Kurtys, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/18797162.pdf
    Data publikacji:
    2023-09-29
    Wydawca:
    Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
    Tematy:
    jakość życia
    rak piersi
    radioterapia
    leczenie systemowe
    powikłania radioterapii
    quality of life
    breast cancer
    radiotherapy
    systemic treatment
    complications of radiotherapy
    Opis:
    Wstęp. Radioterapia tak jak i inne metody leczenia onkologicznego wiążą się ze znaczącym pogorszeniem codziennego funkcjonowania chorych we wszystkich sferach życia. Cel. Celem pracy była ocena wpływu radioterapii na jakość życia pacjentek w trakcie leczenia nowotworu piersi. Materiał i metody. Materiał badawczy, który posłużył do opracowania pracy uzyskano korzystając z metody badawczej jaką jest sondaż diagnostyczny. Badaniem objęto kobiety w trakcie leczenia nowotworu piersi w wieku od 18 do 70 roku życia. Badania przeprowadzono w terminie od 01.09- 30.10.2022 roku. W pracy oparto się na ankiecie własnej i wykorzystano standaryzowane kwestionariusze EORTC QLQ-C30 i EORTC QLQ-BR2. Wyniki. W trakcie radioterapii pacjentki wskazywały na znaczne problemy podczas wykonywania męczących czynności. Odczuwały również znaczne ograniczenia podczas wykonywanej pracy i przy realizowaniu hobby. Podczas radioterapii kobiety trochę odczuwały problemy związane z funkcjonowaniem poznawczym. Radioterapia wpłynęła na funkcjonowanie społeczne i emocjonalne pacjentek. Naświetlanie znacznie wpłynęło na odczuwanie bólu, duszności, trudności ze snem, brak apetytu, zaparcia, biegunki i na kłopoty finansowe. Wystąpiły także efekty uboczne leczenia. Wnioski. Badania wykazały, że jakość życia pacjentek uległa zmianie podczas radioterapii i w znacznym stopniu uległa pogorszeniu w aspekcie poznawczym, emocjonalnym i społecznym.
    Introduction. Radiotherapy, like other oncological treatment methods, is associated with a significant deterioration in the daily functioning of patients in all spheres of life. Aim. The aim of the study was to assess the impact of radiotherapy on the quality of life of patients during breast cancer treatment. Material and methods. The research material that was used to develop the work was obtained using the research method, which is a diagnostic survey. The study included women undergoing breast cancer treatment between the ages of 18 and 70. The research was carried out from 01.09 to 30.10.2022. The paper was based on a self-survey and standardized questionnaires EORTC QLQ-C30 and EORTC QLQ-BR2 were used. Results. The assumed hypotheses were confirmed. During radiotherapy, patients indicated significant problems when performing strenuous activities. They also felt significant limitations during their work and hobbies. During radiation therapy, women experienced some problems related to cognitive functioning. Radiation therapy affected the social and emotional functioning of the patients. Radiation significantly affected the sensation of pain, shortness of breath, difficulty sleeping, lack of appetite, constipation, diarrhoea and financial problems. There were also side effects of the treatment. Conclusions. The study showed that the patients' quality of life changed during radiotherapy and significantly deteriorated cognitively, emotionally, and socially.
    Źródło:
    Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2023, 8, 3; 7-28
    2451-1846
    Pojawia się w:
    Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena jakości życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego
    Assessment of the quality of life of patients after myocardial infarction
    Autorzy:
    Waszak, Daria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19233484.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-31
    Wydawca:
    Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
    Tematy:
    jakość życia
    czynniki ryzyka
    zawał mięśnia sercowego
    życie po zawale
    leczenie
    quality of life
    risk factors
    myocardial infarction
    life after myocardial infarction
    treatment
    Opis:
    Wstęp. Zawał mięśnia sercowego jest to zamknięcie lub zmniejszeniem tętnicy wieńcowej spowodowany zakrzepem, co prowadzi do martwicy mięśnia sercowego. Zawał serca stanowi poważny problem u wielu chorych, może ono doprowadzić do spadku jakości życia. Jest to częste schorzenie występujące w Polsce jak i w innych krajach wysoko rozwiniętych. Cel pracy. Celem pracy była ocena jakości życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego. Materiał i metody. W niniejszej pracy wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego. Do przeprowadzenia badań użyto anonimowego kwestionariusza ankiety własnej oraz kwestionariusz SF-36 do oceny jakości życia. Grupę badaną stanowiło 99 osób, zarówno kobiety jak i mężczyźni w wieku od 35 do 87 lat przebywający na Oddziale Kardiologii we Włocławku.  Każda osoba poddana badaniu została poinformowana o anonimowości, celu przeprowadzonych badań oraz sposobie wypełnienia badań. Wyniki. Przeważająca grupa osób stanowili mężczyźni – 59,6%. Respondenci oszacowali jakość życia znaczące pogorszenie stanu psychicznego oraz mniejszej sprawności fizycznej. Udowodniono, że przebyty zawał mięśnia sercowego ma negatywny wpływ na jakość życia. Aż 43,4% ankietowanych wykazało niezadowolenie ze swojego stanu zdrowia oraz to, że od wystąpienia zawału czują się gorzej niż w poprzednim roku (60,6%). Pacjenci odczuwają ograniczenia czynności wymagających zwiększonego zapotrzebowania energetycznego takich, jak: bieganie, podnoszenie ciężarów, uprawianie sportów o dużym zaangażowaniu po zawale. Ograniczenia dotknęły aż 83,8% ankietowanych. Badana grupa osób po przebytym zawale doznaje częstego zmęczenia jest to 40,4%, a 79,9% osób odczuwa krótkotrwałego zmęczenia. Wnioski. 1. Przebyty zawał mięśnia sercowego ma negatywny wpływa na jakość życia, 43,4% ankietowanych wskazuje niezadowolenie ze stanu swojego zdrowia. Pozostałe 60,6% określa stan swojego zdrowia jako gorszy niż w poprzednim roku. 2. Jakość życia pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego charakteryzuje się pogorszeniem stanu psychicznego i ograniczoną sprawnością fizyczną. Dla badanej próby respondenci wskazali pogorszenie stanu psychicznego w tym: 2% ciągle było załamanych i smutnych, z kolei 57,6% odczuwało załamanie i smutek przez jakiś czas. Ograniczenia fizyczne wynikające ze zwiększonego zapotrzebowania energii wskazało 83,8% ankietowanych.
    Introduction. Myocardial infarction is to occlude or attach a coronary artery, followed by a thrombus, leading to myocardial necrosis. Myocardial infarction is a problem in many diseases, it can lead to a decrease in the quality of life. Myocardial infarction is often a disease visible in Poland as well as in other highly developed countries. Aim. Assessment of the quality of life of patients after myocardial infarction. Material and methods. The method of diagnostic survey was used in this study. An anonymous self-questionnaire and the SF-36 questionnaire for assessing the quality of life were used to conduct the research. The study group consisted of 99 people, both women and men aged 35 to 87, staying at the Department of Cardiology in Włocławek. Each person subjected to the study was informed about the anonymity, the purpose of the research and the method of completing the research. Results. The predominant group of people were men - 59.6%. The respondents assessed the quality of life as a significant deterioration of mental state and lower physical fitness. It has been proven that a previous myocardial infarction has a negative impact on the quality of life. 43.4% of respondents are dissatisfied with their health and feel worse since the onset of a heart attack than in the previous year, it is 60.6%. Patients feel restricted to activities requiring increased energy demand, such as: running, lifting weights, practicing sports with high involvement after heart attack. The restrictions affected as many as 83.8% of respondents. The surveyed group of people after a heart attack experiences frequent fatigue - 40.4%, and 79.9% of people experience short-term fatigue. Conclusions.1. A previous myocardial infarction has a negative impact on the quality of life. 43.4% of respondents indicate dissatisfaction with their health. The remaining 60.6% describe their health as worse than in the previous year. 2. The quality of life of patients after myocardial infarction is characterized by deterioration of mental state and limited physical fitness. For the surveyed population, respondents indicated a deterioration in their mental state, including: 2% were constantly depressed and sad, while 57.6% felt depressed and sad for some time. Physical limitations resulting from increased energy demand were indicated by 83.8% of respondents.
    Źródło:
    Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2023, 8, 1; 39-58
    2451-1846
    Pojawia się w:
    Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jakość życia pacjentów z chorobą nowotworową oceniana Kwestionariuszem Europejskiej Organizacji Badań i Leczenia Nowotowrów QLQ-C30
    The quality of life in patients with cancer evaluated with the European Organization for Research and Treatment of Cancer questionnaire QLQ-C30
    Autorzy:
    Kuręda, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/526852.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
    Tematy:
    jakość życia
    opieka paliatywna
    choroba nowotworowa
    quality of life
    palliative care
    cancer disease
    Opis:
    Wstęp: Temat nowotworu w opinii publicznej wciąż jest powodem niepokoju i strachu. W sytuacji, gdy rozwój choroby nowotworowej jest na etapie, w którym wsparcie i opieka bliskich w warunkach domowych są niewystarczające dla chorego, istnieje możliwość zapewnienia opieki i terapii pacjentowi na oddziale medycyny paliatywnej. Badania prowadzone nad jakością życia w opiece paliatywnej wpływają na prawidłowy przebieg leczenia chorego i warunkują prawidłową opiekę medyczną. Cel pracy: Ocena stanu fizycznego, psychicznego i duchowego pacjentów przed przyjęciem na oddział oraz w pierwszym tygodniu pobytu na Oddziale Medycyny Paliatywnej. Materiał i metody: Narzędziem badawczym był kwestionariusz European Organisation for Research and Treatment for Cancer (EORTC) QLQ-C30. Badanie przeprowadzono na Oddziale Medycyny Paliatywnej Ośrodka Medycznego Samarytanin w Opolu, w okresie od listopada 2013 do stycznia 2014 r. W badaniu wzięło udział 35 pacjentów z 62 obecnych na oddziale. Mediana wieku badanych wynosiła 69 lat (min. 31, maks. 93 lata). Wyniki: W dniu przyjęcia na oddział i podczas wypełniania kwestionariusza wszyscy badani respondenci odczuwali dolegliwości bólowe oraz mieli problem ze snem, a 89% (31) odczuwało duszności. 94% (33) badanych wysoko oceniło poziom jakości swojego życia na Oddziale Medycyny Paliatywnej. Wnioski: Pacjenci wysoko ocenili poziom jakości swojego życia na Oddziale Medycyny Paliatywnej. Natomiast doświadczenie dolegliwości bólowych oraz zmęczenia pacjentów w warunkach domowych w tygodniu poprzedzającym przyjęcie na oddział skłania do kontynuowania badań chorych przebywających w tym środowisku, w celu poprawy jakości życia osób z rozpoznaniem nowotworowym pozostających w warunkach domowych.
    Background: The subject of cancer is still the cause of fear and anxiety in the public opinion. The order of daily life of the patient and their family is disturbed by numerous medical consultations, treatment and the side effects of the therapy. In the situation, when the development of cancer goes beyond the possibilities of the support and care from the loved ones in household conditions and this care is no longer sufficient, there is an opportunity to provide care and therapy for the patient in the palliative medicine departments. In the studies of the life quality we take into account not only the clinical state of the patient, but also their subjective feelings. The quality of life is assessed in the dimension of the current health status. Aim of the study: The paper aims to show the physical, mental and spiritual state of the patients before admission to the department, and in the first week of the stay in the palliative medicine department. Material and Methods: The research was performed with the use of a questionnaire (EORTC) QLQ-C30. The study was conducted among the patients of the Palliative Medicine Department of the Medical Centre ‘Samaritan’ in Opole, in the period from November 2013 to January 2014. 35 patients participated in the study. The average age was 69±31. Results: On the day of admission to the department and while filling in the questionnaire, all the respondents felt pain ailments and had some sleeping problems. 89% (31) experienced shortness of breath. 94% (33) of the respondents assessed their level of life in the palliative medicine department as high. Conclusions: The patients have assessed their level of life in the palliative medicine department as high. The low assessment of the quality of life in household conditions during the week preceding the admittance to the palliative medicine department encourages the continuation of the research in household conditions, in order to improve the life quality of people with the diagnosed cancer remaining in home environment.
    Źródło:
    Puls Uczelni; 2015, 2; 3-6
    2080-2021
    Pojawia się w:
    Puls Uczelni
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Systemowe leczenie rozsianego raka piersi bez nadekspresji HER2
    Systemic treatment of disseminated HER2-negative breast cancer
    Autorzy:
    Dyczka, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031057.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    breast cancer
    chemotherapy
    hormone therapy
    metastatic disease
    quality of life
    chemioterapia
    choroba przerzutowa
    hormonoterapia
    jakość życia
    rak piersi
    Opis:
    Breast cancer is the most frequent malignancy in the females and the main cause of malignancy-associated mortality. Patients with disseminated breast cancer are a heterogenous group and require different management strategies. This depends on several factors, first of all – tumor phenotype (steroid receptors), patient’s performance, dynamics of the neoplastic process, severity of symptoms and patient’s preferences. Treatment of disseminated breast cancer should include chemotherapy, hormonal therapy as well as supportive and symptomatic treatment. In patients with steroid receptors, low disease dynamics, localized lesions within soft tissues and bones, hormonal treatment should be considered in the first place. This type of therapy is based on antiestrogens (tamoxifen) as 1st line treatment in premenopausal women and tamoxifen or aromatase inhibitors in postmenopausal women; progestagens and fulvestrant are rarely administered. These classes of drugs are usually well tolerated and their toxicity is mild but variegated. Chemotherapy remains by far the most toxic modality and should be reserved for women with high dynamics of the disease, lack of steroid receptors, interstitial metastases or not responding to hormonal treatment. Cytostatics most effective against breast cancer include taxoids (docetaxel and paclitaxel), anthracycline-derived antibiotics (doxorubicin and epirubicin), vinorelbine and capecitabine. Usually, two-drug or three-drug protocols are administered, although sequenced monotherapy using particular drugs is also justified. Chemotherapy is associated with an elevated incidence of adverse events, thereof the commonest are nausea and vomiting, hair loss and bone marrow aplasia, resulting in neutropenia, anemia and thrombocytopenia. Every type of treatment of disseminated breast cancer requires close monitoring of both adverse effects and therapeutic response according to the RECIST criteria.
    Rak piersi to najczęstsza choroba nowotworowa u kobiet i główna przyczyna zgonów związanych z nowotworami złośliwymi. Pacjentki z rozsianym rakiem piersi stanowią zróżnicowaną grupę i wymagają różnych strategii postępowania. Zależy ona od wielu czynników, przede wszystkim od fenotypu raka (receptory steroidowe), stanu pacjentki, chorób współistniejących, dynamiki procesu nowotworowego, nasilenia objawów i preferencji chorej. W leczeniu rozsianego raka piersi uwzględnia się leczenie chemiczne, hormonalne oraz wspomagające i objawowe. U chorych z obecnością receptorów steroidowych, małą dynamiką procesu, lokalizacją zmian w tkankach miękkich lub kościach należy rozważyć przede wszystkim leczenie hormonalne. W tym rodzaju terapii stosuje się przede wszystkim antyestrogeny (tamoksyfen) jako leczenie I rzutu u kobiet premenopauzalnych, a u pacjentek po menopauzie tamoksyfen lub inhibitory aromatazy; rzadziej podaje się progestageny lub fulwestrant. Wymienione grupy leków są zwykle dobrze tolerowane i cechują się niewielką, lecz zróżnicowaną toksycznością. Chemioterapia pozostaje metodą zdecydowanie bardziej toksyczną i powinna być zarezerwowana dla kobiet z dużą dynamiką procesu nowotworowego, brakiem receptorów steroidowych, miąższową lokalizacją przerzutów lub brakiem efektu leczenia hormonalnego. Do najbardziej aktywnych cytostatyków w leczeniu raka piersi zaliczane są: taksoidy (docetaksel i paklitaksel), antybiotyki antracyklinowe (doksorubicyna i epirubicyna), winorelbina i kapecytabina. Najczęściej stosuje się schematy dwulekowe lub trójlekowe, ale uzasadniona jest również sekwencyjna monoterapia poszczególnymi lekami. Leczenie chemiczne związane jest z dużą liczbą objawów niepożądanych. Najczęściej występują nudności i wymioty, wypadanie włosów oraz uszkodzenie szpiku kostnego objawiające się neutropenią, niedokrwistością lub małopłytkowością. Każdy sposób leczenia rozsianego raka piersi wymaga monitorowania zarówno objawów niepożądanych, jak i odpowiedzi według kryteriów RECIST.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 4; 238-244
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zależność jakości życia od prowadzonego postępowania fizjoterapeutycznego u kobiet w wieku postmenopauzalnym chorujących na cukrzycę typu 2
    The quality of life depending on the physiotherapeutic treatment in postmenopausal women with diabetes melitus type 2
    Autorzy:
    Taboł, D.
    Madziarska, K.
    Demczuk-Włodarczyk, E.
    Podbielska, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/261466.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
    Tematy:
    cukrzyca typu 2
    jakość życia
    wiek postmenopauzalny
    diabetes type 2
    quality of life
    postmenopausal age
    Opis:
    Celem pracy była ocena jakości życia kobiet w wieku postmenopauzalnym chorych na cukrzycę typu 2 oraz określenie wpływu fizjoterapii na jakość życia ankietowanych. Badania przeprowadzono u 26 kobiet w wieku od 58 do 83 lat z rozpoznaną cukrzycą typu 2. Średni czas trwania choroby wynosił 13 lat. W badaniach wykorzystano anonimową ankietę dotyczącą różnych wskaźników jakości życia. 20% badanych jakość życia oceniło jako bardzo dobrą, 42% jako dobrą, 38% jako złą. 58% kobiet korzystało z zabiegów fizjoterapeutycznych. Stwierdzono, że fizjoterapia ma korzystny wpływ na poprawę stanu psychicznego, wzrasta wola życia, skutkiem czego jest poprawa jakości życia.
    The aim of this work was to evaluate the quality of life of women in postmenopausal age suffering from the diabetes mellitus type 2 and to determine the satisfaction of physiotherapy. 26 women with the average age between 58 and 83 (average 69) with diagnosed diabetes mellitus type 2 have been examined by means of the anonymous questionnaire. It was stated that the general quality of life is very good in 20% of all interviewed women, good in 42%, and 38% of patients said that it is bad. The majority of examined women 58% underwent physiotherapeutic procedures. Physiotherapy has beneficial influence on the improvement of the patient’s psychical state. The will of life is increased, which leads to the improvement of the patient’s quality of life.
    Źródło:
    Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2013, 19, 2; 108-113
    1234-5563
    Pojawia się w:
    Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hippotherapy – an effective multi-profile treatment?
    Hipoterapia – skuteczna terapia wieloprofilowa?
    Autorzy:
    Kolarczyk, Ewelina B.
    Markiewicz-Łoskot, Grażyna
    Jaromin, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1036501.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    quality of life
    disability
    rehabilitation
    cerebral palsy
    hippotherapy (therapeutic horseback riding)
    jakość życia
    niepełnosprawność
    rehabilitacja
    mózgowe porażenie dziecięce
    hipoterapia
    Opis:
    INTRODUCTION: Hippotherapy is a form of psychomotor therapy aided by a horse. Aim of the paper: The aim of the paper is to characterize hippotherapy as an effective method supporting rehabilitation of disabled people in the bio-psycho-social area. The analysis is based on a review of the literature and previous studies of this form of therapy. MATERIAL AND METHODS: The material was gathered using the ALEPH integrated library system. The literature was obtained from different databases such as PubMed and Medline. RESULTS: The research carried out to date indicates the usefulness of hippotherapy in improving the condition of patients with Cerebral Palsy (CP). The obtained results show significantly better results of rehabilitation for children with CP treated with combination therapy using PNF techniques and hippotherapy. The efficacy of hippotherapy in achieving the correct center of gravity and correct posture in children with CP was demonstrated during just one session. It has been proven that hippotherapy helps to improve gait, balance and motor function, not only in patients with CP but also in children with developmental delay, Down's syndrome, in the elderly and patients recovering after a stroke. The series of studies showed a significant impact on the level of self-esteem, life satisfaction and, most importantly, the quality of life among disabled people. CONCLUSIONS: Hippotherapy has positive therapeutic effects in patients suffering from various disabilities both within the musculoskeletal system as well as in psychological and social areas. It is an attractive and effective method of adjunctive therapy.
    WSTĘP: Hipoterapia jest metodą rehabilitacji psychoruchowej, w której stosuje się konie. Jest jedną z form terapii naturalnych, wykorzystującą pozytywny wpływ kontaktu ze zwierzęciem na zdrowie i samopoczucie człowieka. Jest wieloprofilową formą rehabilitacji ruchowej opartą na neurofizjologii, wciąż bardziej popularną w innych krajach Europy i w USA niż w Polsce. CEL PRACY: Celem pracy jest przedstawienie hipoterapii jako skutecznej metody wspomagającej rehabilitację w sferze biopsychospołecznej osób niepełnosprawnych. Analiza opiera się na przeglądzie piśmiennictwa i dotychczasowych badań nad tą formą terapii. MATERIAŁ I METODY: Materiał zebrano za pomocą bibliotecznej wyszukiwarki ALEPH. Piśmiennictwo pozyskano z takich baz danych, jak PubMed i Medline. WYNIKI: Przeprowadzone dotąd badania wskazują na przydatność hipoterapii w usprawnianiu chorych na mózgowe porażenie dziecięce (MPDz). Prezentowane wyniki wskazują na istotnie lepsze efekty rehabilitacji u dzieci z MPDz poddanych skojarzonemu leczeniu metodą PNF i hipoterapii. Wykazano skuteczność hipoterapii w osiągnięciu prawidłowego środka ciężkości u dzieci z MPDz, już w trakcie jednego zabiegu, oraz prawidłowej postawy ciała. Udowodniono, że hipoterapia przyczynia się do poprawy chodu, siły motorycznej i równowagi nie tylko u chorych na MPDz, ale także u dzieci z opóźnieniem rozwojowym, z zespołem Downa oraz u osób w wieku podeszłym i po udarze. W wielu badaniach potwierdzono istotny wpływ na podniesienie poziomu poczucia własnej wartości oraz jakości i satysfakcji z życia wśród osób niepełnosprawnych. WNIOSKI: Hipoterapia przynosi pozytywne efekty terapeutyczne u osób dotkniętych różnymi schorzeniami zarówno w obrębie aparatu ruchu, jak i w sferze psychicznej oraz społecznej. Jest atrakcyjną oraz skuteczną metodą wspomagania rehabilitacji.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2016, 70; 177-183
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rehabilitacja w stwardnieniu rozsianym – wyzwanie współczesnej medycyny
    Rehabilitation in multiple sclerosis – the challenge in present medicine
    Autorzy:
    Pasek, Jarosław
    Opara, Józef
    Pasek, Tomasz
    Manierak-Pasek, Agnieszka
    Sieroń, Aleksander
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1058512.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    aktywność fizyczna
    jakość życia
    leczenie
    rehabilitacja
    stwardnienie rozsiane
    physical activity
    quality of life
    treatment
    rehabilitation
    sclerosis multiplex
    Opis:
    The specific of sclerosis multiplex (SM) – young patient’s age, heterogeneity of symptoms, not prediction of disease course – inflict that the rehabilitation of persons with SM is one of the most difficult questions of neurological rehabilitation. So the wide spectrum of symptoms in sclerosis multiplex caused that this is chronic disease, which we struggle every day. Sclerosis multiplex is chronic disease of the central nervous system, which occurrence with 30-100 frequency incidents on 100 000 occupants. However, the possession knowledge about this disease, and the possible therapeutic forms can in many cases soften stepping symptoms and have positive effects in many parameters. In last years growth of number scientific reports documenting the effectiveness rehabilitation in sclerosis multiplex was observed. The rehabilitation in multiple sclerosis remains the symptomatic treatment and deals with all the range of motor disturbances caused by this illness (form vegetative to smooth coordination problems). The management of the therapeutic process effectively reduce the disease effects, helping the same pharmacological treatment. Independently of the diagnosis form, the results of SM is self-independently and the lowering quality of life, what make difficult gradually independence, self-service and degree of moving in every conditions. The stabilisation by physiotherapist defects of function and the qualification of proceeding aims, gives the possibility reducing the sizes of occurrence symptoms in measure of disease progress. In this work the authors presents the chosen forms of motive exercises, physical procedures, and some principles of procedures during rehabilitation activities in patient’s with SM.
    Specyfika stwardnienia rozsianego (łac. sclerosis multiplex, SM) – młody wiek chorych, różnorodność objawów, nieprzewidywalność przebiegu choroby – sprawia, że rehabilitacja osób z SM jest jednym z najtrudniejszych zagadnień rehabilitacji neurologicznej. Szerokie spektrum objawów stwardnienia rozsianego wiąże się w oczywisty sposób z jego uciążliwością, a jest to schorzenie, z którym trzeba zmagać się każdego dnia. Stwardnienie rozsiane to przewlekła choroba ośrodkowego układu nerwowego, która występuje z częstością 30-100 zachorowań na 100 000 mieszkańców. Niemniej jednak posiadanie wiedzy na temat SM oraz możliwych form leczniczych może łagodzić występujące objawy i wpływać na poprawę wielu parametrów. W ostatnich latach obserwuje się wzrost liczby doniesień naukowych dokumentujących skuteczność rehabilitacji w stwardnieniu rozsianym. Rehabilitacja w przypadku SM jest leczeniem objawowym i obejmuje wszystkie zaburzenia motoryczne dotyczące tej jednostki chorobowej – od problemów wegetatywnych do subtelnych deficytów w koordynacji ruchu. Prowadzony proces terapeutyczny skutecznie zmniejsza skutki choroby, wspomagając tym samym leczenie farmakologiczne. Niezależnie od rozpoznanej postaci skutkiem SM jest niepełnosprawność oraz obniżenie jakości życia, co utrudnia samodzielność, samoobsługę i swobodę poruszania się w każdych warunkach. Ustalenie przez fizjoterapeutę ubytków funkcji i określenie celu postępowania daje możliwość zmniejszania rozmiarów występujących objawów w miarę postępu choroby. Praca przedstawia wybrane formy ćwiczeń ruchowych, zabiegów fizykalnych oraz niektóre zasady postępowania podczas prowadzenia zajęć rehabilitacyjnych u pacjentów z SM.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2009, 9, 4; 272-276
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The efficiency of high-frequency endovenous welding for the surgical treatment of acute ascending thrombophlebitis of the great saphenous vein
    Efektywność wewnątrznaczyniowego zgrzewania dielektrycznego w chirurgicznym leczeniu ostrego wstępującego zakrzepowego zapalenia żyły odpiszczelowej
    Autorzy:
    Glagolieva, A.
    Gerashchenko, R.
    Kurmanskyi, A.
    Gorbovets, V.
    Khodos, V.
    Savolyuk, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2048957.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
    Tematy:
    venous insufficiency
    thrombophlebitis
    varicose veins
    quality of life
    niewydolność żylna
    zakrzepowe zapalenie żył
    żylaki kończyn dolnych
    jakość życia
    Opis:
    Background. Acute ascending thrombophlebitis of the great saphenous vein (GSV) is an adverse complication of varicose veins of the lower extremities. Conventional surgical treatment comprises traumatic removal of thrombotic vein trunk by means of a Babcock probe. Endovascular welding is a promising, minimally invasive treatment for varicose veins, which may also be applied for hemodynamic correction of impaired venous blood flow of the lower extremities in urgent conditions. Material and methods. Thirty-six patients diagnosed with acute ascending thrombophlebitis type III and IV, stage C2-C6 (CEAP) were treated using an EK300M electric welding device (LLC Svarmed, Ukraine) for high-frequency electric welding of living tissues guided by endovenous probes. Changes in the treated venous trunks were analyzed by ultrasound, and quality of life before and after surgical treatment was evaluated using a chronic insufficiency venous international questionnaire (CIVIQ). Results. Twelve months after high-frequency endovenous electric welding 33 patients (91.41%) had complete occlusion and fibrous transformation in areas of the thrombus segments of the GSV. Two patients (5.54%) had hemodynamically insignificant partial recanalization of separate vein segments, and one patient (2.77%) had complete recanalization of the GSV trunk. Conclusions. Endoscopic welding is an effective, minimally traumatic alternative method for the surgical treatment of acute ascending thrombophlebitis III and VI type of the GSV.
    Wprowadzenie. Ostre wstępujące zakrzepowe zapalenie żyły odpiszczelowej (great saphenous vein – GSV) jest poważnym powikłaniem występowania żylaków kończyn dolnych. Konwencjonalne metody leczenia chirurgicznego polegają na inwazyjnym usunięciu pnia żyły zakrzepowej za pomocą sondy Babocka. Zgrzewanie wewnątrznaczyniowe jest obiecującą, minimalnie inwazyjną metodą leczenia żylaków, która może być stosowana do poprawy hemodynamiki osłabionego przepływu krwi żylnej w kończynach dolnych w nagłych przypadkach. Materiał i metody. Zbadano i przeanalizowano rezultaty leczenia 36 pacjentów ze zdiagnozowanym ostrym wstępującym zakrzepowym zapaleniem żył typu III i IV w fazie C2-C6 (CEAP). Leczenie przeprowadzono przy użyciu urządzenia do dielektrycznego zgrzewania tkanek żywych EK300M (LLC Svarmed, Ukraina) i sond dożylnych. Zmiany w leczonych pniach żył oceniono przy pomocy USG, a jakość życia przed leczeniem chirurgicznym i po nim oceniono za pomocą kwestionariusza klinicznego CIVIQ (międzynarodowy kwestionariusz dotyczący przewlekłej niewydolności żylnej). Wyniki. Rok po przeprowadzeniu dielektrycznego zgrzewania wewnątrznaczyniowego 33 pacjentów (91,41%) wykazało pełną okluzję i transformację włókien w obrębie segmentu zakrzepu GSV. Dwóch pacjentów (5,54%) doznało częściowej rekanalizacji odrębnych segmentów żyły, a jeden (2,77%) – całkowitej rekanalizacji pnia GSV. Wnioski. Zgrzewanie endoskopowe jest efektywną alternatywą dla chirurgicznych metod leczenia zakrzepowego zapalenia żyły odpiszczelowej typu III i IV. Cechuje je niski stopień inwazyjności.
    Źródło:
    Health Problems of Civilization; 2020, 14, 2; 94-99
    2353-6942
    2354-0265
    Pojawia się w:
    Health Problems of Civilization
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aktualne spojrzenie na rehabilitację w chorobie Parkinsona – wybrane zagadnienia
    The contemporary look on physiotherapy in Parkinson’s disease – some chosen questions
    Autorzy:
    Pasek, Jarosław
    Opara, Józef
    Pasek, Tomasz
    Kwiatek, Sebastian
    Sieroń, Aleksander
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1058014.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    choroba parkinsona
    leczenie usprawniające
    rehabilitacja
    fizykoterapia
    jakość życia
    morbus parkinsoni
    therapeutic treatment
    rehabilitation
    physiotherapy
    quality of life
    Opis:
    Morbus Parkinsoni (Parkinson’s disease, PD) is the neurodegeneration illness of the central nervous system, which characterizes tricky beginning and slow progress of the symptoms, meanwhile pathomorphology – the degeneration of the cells of part compact black matter including the dye neuromelanin. Clinical symptoms appear after destruction about 50% cells of the black matter and the fall down of production dopamine. This disease belong to the extrapyramidal system diseases, in which applies symptomatological treatment (pharmacotherapy, rehabilitation) what permits lengthen and bear current efficiency and physical condition. In the treatment comply also the operating treatment – neurosurgical, which the aim is the improvement patient’s quality of life. Complex rehabilitation should be initiate on every stage of the disease and hold in continuous way, not just in hospital term, as well as ambulatory too. The use of the different possibilities and the therapeutic methods in significant modus accelerate return to optimum functional patient’s efficiency in dependence from the degree of advanced disease, and this is the succession of improving. Rehabilitation in neurological diseases state very important and wide question. At that time it is the most important elements in the treatment of those patients. In this review article the authors introduced some chosen forms and methods of motor exercises, physical procedures and some conduct physiotherapy principles patients with Parkinson’s disease, which should be realized as a main part of comprehensive treatment.
    Choroba Parkinsona (Parkinson’s disease, PD) jest schorzeniem neurodegeneracyjnym ośrodkowego układu nerwowego, które charakteryzuje się klinicznie podstępnym początkiem i powolnym postępem objawów, zaś patomorfologicznie – zwyrodnieniem komórek części zbitej istoty czarnej zawierających barwnik neuromelaninę. Klinicznie objawy pojawiają się po zniszczeniu około 50% komórek istoty czarnej i spadku produkcji dopaminy. Choroba ta należy do chorób układu pozapiramidowego, w których stosuje się leczenie objawowe (farmakoterapia, rehabilitacja), co pozwala wydłużyć i utrzymać aktualną kondycję fizyczną. Stosuje się także leczenie operacyjne – neurochirurgiczne, którego celem jest poprawa jakości życia pacjentów (quality of life). Kompleksowa rehabilitacja powinna być wdrażana na każdym etapie choroby i prowadzona w sposób ciągły, nie tylko w warunkach szpitalnych, ale także ambulatoryjnie. Wykorzystanie różnych możliwości i metod terapeutycznych w znaczący sposób przyspiesza powrót pacjenta do optymalnej sprawności funkcjonalnej w zależności od stopnia zaawansowania choroby, a to z kolei jest podstawą sukcesu usprawniania. Rehabilitacja w chorobach neurologicznych stanowi bardzo ważne i szerokie zagadnienie. Jednocześnie jest jednym z najważniejszych elementów w procesie leczenia tych chorych. Autorzy w pracy przeglądowej przedstawili wybrane formy i metody ćwiczeń ruchowych, zabiegów fizykalnych oraz niektóre zasady postępowania rehabilitacyjnego pacjentów z chorobą Parkinsona, które powinny być realizowane w ramach kompleksowego leczenia.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2010, 10, 2; 94-99
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Retrospective evaluation of the surgical treatment and rehabilitation of patients with idiopathic scoliosis using the ‘bone-on-bone’ surgical technique
    Retrospektywna ocena leczenia operacyjnego i rehabilitacji u pacjentów z idiopatyczną skoliozą operowanych metodą „kość na kość”
    Autorzy:
    Śliwa, Łukasz
    Łuciuk, Aleksandra
    Ogrodzka, Katarzyna
    Kokot, Anna
    Zarzycki, Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1808006.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
    Tematy:
    Scoliosis
    ‘bone on bone’ method
    Quality of Life
    skolioza
    metoda „kość na kość”
    jakość życia
    Opis:
    Introduction: The aim of this study was the retrospective evaluation of the results of the surgical treatment with the ‘bone on bone’ method, and the rehabilitation of patients for a period of 3 years after the operation.Materials and methods: The study included 102 patients (91 women, representing 89.2%; and 11 men, 10.8%) aged between 11 and 34 years, with an average age of 16 years. An analysis of the medical documentation covered a period of three years after the surgery. Further information on the patients’ daily life was obtained through a survey conducted 5-6 years after the surgery. The research results included data from hospital records collected during check-ups, which were used to obtain information about changes in the primary angular curvature of the spine, the body shape, preoperative and postoperative rehabilitation, as well as medical recommendations and complications. In addition, a survey was conducted among the patients that included the SF-36 Quality of Life questionnaire.Results: The minimum angle of curvature in the studied group, as determined by Cobb’s method was 32°, and the maximal angle was 102°. On average, the correction angle of the curvature in the primary segment amounted to 59.2% during the operation. The patients were divided into 3 groups. In the first group, the angle of curvature of the primary arc decreased during the observation period. Conversely, the second group showed a continuous increase of the angle from the surgery to the end of the observation period. The third group showed changes in the angle during each observation period. The survey was completed by 48 respondents, amounting to 47% of the study group. The most common form of home rehabilitation was posture control, in which was undertaken by 30 respondents (62.5%). After the operation, 30 of the respondents stated that their posture was average (62.5%); 12 persons considered it attractive (25%); 6 (12.5%) very attractive; and only 1 person considered it unattractive. Among the 48 people who filled in the SF-36 questionnaire, the average number of points achieved was 66. The most common complications that appeared after the operation were back pain, tingling, and nerve pain in the upper and lower limbs. The screws loosened in some patients, and in 1 case, the fusing material broke.Conclusion: 1) The anterior spinal fusion of scoliosis using the ‘bone on bone’ method allows for a quick correction, with a stiffening of the short spine; thus, mobility is maintained in the other segments. 2) Preoperative rehabilitation (through muscle stretching and breathing exercises) is important – the better the preparation, the greater the potential correction of the curvature and the faster the patient will return to independence after surgery. Patients 5-6 years after the surgery evaluated their quality of life as good. 4) Asymmetry and changes in the body shape during the postoperative period resulted from the correction of the curvature during the operation. The operation changed the functioning conditions of the musculoskeletal and joint systems. These changes were gradually compensated, and the application of corrective exercises and postural control accelerated this process. 5) In the majority of the respondents, the angle of curvature of the spine increased within three months after the surgery, after which it either stabilised or decreased. With time, the number of subjects with an increasing angle also decreased.
    Wstęp: Celem badań była retrospektywna ocena wyników leczenia operacyjnego i rehabilitacji u pacjentów operowanych metodą „kość na kość” według Gainesa w okresie do 3 lat od zbiegu. Materiał i metoda badań: Badaniem objęto 102 pacjentów, w tym 91 kobiet, co stanowi 89,2%, oraz 11 mężczyzn, czyli 10,8%, w wieku od 11 do 34 lat, ze średnią 16 lat. Analiza dokumentacji medycznej obejmowała okres 3 lat po operacji. Informacje na temat życia codziennego uzyskano za pomocą ankiety przeprowadzonej 5-6 lat od zabiegu operacyjnego. Wyniki badań obejmowały dane z dokumentacji szpitalnej zebranej podczas kontroli lekarskich. Na ich podstawie uzyskano informacje o zmianach kątowych skrzywienia pierwotnego kręgosłupa, sylwetki ciała, rehabilitacji przedoperacyjnej i pooperacyjnej, zaleceniach oraz powikłaniach. Dodatkowo wśród badanych została przeprowadzona ankieta zawierająca m.in. Kwestionariusz Jakości Życia SF-36. Wyniki: W grupie badanych minimalny kąt skrzywienia, wyznaczony metodą Cobba, wyniósł 32°, a maksymalny 102°. Średnio korekcja kąta skrzywienia w odcinku pierwotnym wyniosła podczas operacji 59,2%. Badanych podzielono na 3 grupy. W grupie pierwszej kąt skrzywienia w łuku pierwotnym malał w trakcie okresu obserwacji. Grupa druga charakteryzowała się ciągłym wzrostem kąta od momentu zabiegu do końca okresu obserwacji. Grupa trzecia prezentowała zmiany kąta podczas każdej kontroli w okresie obserwacji. W ankiecie wzięło udział 48 badanych (47%). Najczęściej wykonywaną formą rehabilitacji domowej była kontrola postawy ciała, co dotyczyło 30 badanych, czyli 62,5%. Po operacji 30 ankietowanych uważało swoją sylwetkę za przeciętną (62,5%), 12 osób (25%) jako atrakcyjną, 6 (12,5%) jako niezbyt atrakcyjną i tylko 1 osoba za nieatrakcyjną. Wśród 48 osób, które wypełniły kwestionariusz SF-36, średnia liczba punktów uzyskanych wyniosła 66. Najczęstsze powikłania, jakie pojawiły się u operowanych osób, to zespoły bólowe kręgosłupa, mrowienie oraz nerwobóle w kończynach górnych i dolnych. U kilku z nich stwierdzono obluzowanie śrub, a u 1 złamanie materiału zespalającego. Wnioski: 1) Metoda spondylodezy przedniej metodą „bone on bone” pozwala na szybką korekcję przy usztywnieniu krótkiego odcinka kręgosłupa, dzięki czemu zachowana jest ruchomość w pozostałych odcinkach. 2) Duże znaczenie ma rehabilitacja przedoperacyjna – rozciągnięcie mięśni przykurczonych, ćwiczenia oddechowe – im lepsze przygotowanie, tym możliwa większa korekcja skrzywienia oraz szybszy powrót do samodzielności we wczesnym okresie po zabiegu. 3) Pacjenci 5-6 lat po zabiegu oceniają poziom jakości swojego życia jako dobry. 4) Asymetria oraz zmiany w sylwetce w okresie pozabiegowym wynikają z korekcji skrzywienia podczas operacji, która zmienia warunki funkcjonowania układu kostno-stawowego oraz mięśniowego. Zmiany te ulegają stopniowej kompensacji, a zastosowanie ćwiczeń korekcyjnych i kontroli postawy ciała przyspiesza ten proces. 5) U większości badanych kąt skrzywienia kręgosłupa wzrastał w okresie do 3 miesięcy po operacji, następnie ulegał stabilizacji lub malał. Wraz z upływem czasu grupa badanych, u których kąt nadal rósł, stawała się coraz mniejsza.
    Źródło:
    Medical Rehabilitation; 2015, 19(2); 10-15
    1427-9622
    1896-3250
    Pojawia się w:
    Medical Rehabilitation
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie sródoperacyjnej radioterapii u chorych na wczesnego raka piersi – ocena efektywnosci i toksycznosci leczenia
    Intraoperative radiotherapy in early breast cancer: effectiveness and toxicity assessment
    Autorzy:
    Urbański, Bartosz
    Roszak, Andrzej
    Bratos, Krystyna
    Wareńczak-Florczak, Żaneta
    Włodarczyk, Hanna
    Milecki, Piotr
    Karczewska-Dzionk, Aldona
    Murawa, Dawid
    Wierzchosławska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031201.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    breast cancer
    intraoperative radiotherapy
    treatment-related toxicity
    quality of life
    radiation-induced
    reaction
    śródoperacyjna radioterapia
    toksyczność leczenia
    jakość życia
    odczyny popromienne
    rak piersi
    Opis:
    Introduction: Breast-conserving therapy (BCT) with adjuvant radiotherapy in the management of patients with breast cancer is an effective alternative for mastectomy. A standard adjunct to BCT is irradiation of the entire breast for 5-7 weeks. Aim of paper: Evaluation of treatment effectiveness, analysis of early and delayed radiation- induced reactions, cosmetic effect and quality of life. Material and methods: Analysis encompassed 150 patients undergoing BCT, intraoperative radiotherapy (IORT) and external beam radiotherapy (EBRT) followed up for at least one year. Follow-up examination 1 month, 6 months, 12 months and 24 months after completion of treat- ment included: physical examination, breast photography, analysis of early and delayed post-radiation reactions. Nuclear magnetic resonance mammography and sonography of the breasts was obtained after 6 months of observation. Results: No cases of local recurrence have been noticed. Acute radiation-induced reaction of the skin (grade 1 and 2) developed in 21.2% patients. No cases of grade 3 and 4 reactions have been noticed. Very good and good cosmetic effect was obtained in 81.5% of the patients. Breast pain has been reported by 20.6% of the patients, and skin hyperesthesia – by 17% of them. Breast edema was seen in 81.3% of the patients 1 month, in 63.4% 6 months, in 54.9% 12 months and in 56% 2 years after completion of radiotherapy. Altered skin pigmen- tation was noticed in 67.8% of the patients 1 month, in 44.1% 6 months, in 37.8% 1 year and in 31% 2 years after completion of radiotherapy. Conclusion: No cases of local recurrence or severe (high-grade) radiation-induced reactions were noticed during follow-up. Intraoperative radiotherapy reduced duration of treatment by one week, enabling inclusion the entire planning target volume (PTV) by a homogenous radiation dose and reduced the risk of geographic error.
    Wstęp: Oszczędzające leczenie chorych na raka piersi (breast-conserving therapy, BCT) z uzupełniającą radiotera- pią stworzyło skuteczną alternatywę dla mastektomii. Standardowym postępowaniem po BCT jest napromienianie całego gruczołu piersiowego przez 5-7 tygodni. Cel pracy: Ocena skuteczności leczenia, analiza wczesnych i póź- nych odczynów popromiennych, efektu kosmetycznego oraz jakości życia. Materiał i metody: Przeanalizowano 150 pacjentek po BCT, śródoperacyjnej radioterapii (intraoperative radiation therapy, IORT) oraz napromienianiu z pól zewnętrznych (external beam radiotherapy, EBRT) z minimalnym okresem obserwacji 1 roku. Obserwacja w 1., 6., 12., 24. miesiącu od zakończenia leczenia obejmowała: badanie kliniczne, zdjęcie gruczołów piersiowych, analizę odczynów wczesnych i późnych. Po 6 miesiącach wykonano MMR i USG gruczołów piersiowych. Wyniki: Nie stwierdzono wznowy miejscowej. Ostra reakcja popromienna (w stopniach 1. i 2.) w obrębie skóry wystąpiła u 21,2% chorych (brak odczynów w stopniach 3. i 4.), bardzo dobry i dobry efekt kosmetyczny leczenia odnoto- wano u 81,5% badanych. Ból w obrębie gruczołu piersiowego zgłaszało 20,6%, a zwiększoną wrażliwość skóry – 17% pacjentek. Obrzęk gruczołu piersiowego stwierdzono u 81,3% chorych po 1 miesiącu, 63,4% po 6 miesiącach, 54,9% po 12 miesiącach i u 56% po 2 latach od zakończenia radioterapii. Zmianę zabarwienia skóry odnotowano u 67,8% chorych po 1 miesiącu, 44,1% po 6 miesiącach, 37,8% po 12 miesiącach i u 31% po 2 latach od zakończe- nia teleradioterapii. Omówienie: W trakcie obserwacji chorych nie stwierdzono wznowy miejscowej oraz odczynów w stopniu ciężkim. Śródoperacyjna radioterapia skróciła czas leczenia o tydzień, umożliwiła objęcie jednorodną dawką PTV i zmniejszyła ryzyko błędu geograficznego.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 4; 286-295
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies