Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Woźniak, Tomasz" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Lateralizacja słuchowa a niepłynność mówienia u osób jąkających się
    Auditory Lateralisation and Speech Disfluency in People who Stutter
    Autorzy:
    Woźniak, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2180469.pdf
    Data publikacji:
    2022-02-22
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Logopedyczne
    Tematy:
    jąkanie
    lateralizacja słuchowa
    niepłynność mówienia
    stuttering
    auditory lateralisation
    speech disfluency
    Opis:
    Artykuł prezentuje wyniki badań autora nad powiązaniami zaburzeń lateralizacji słuchowej, w tym głównie uwagi słuchowej, z nasileniem niepłynności mówienia w 30-osobowej grupie jąkających się osób. Problem referowany jest w odniesieniu do szerszego stanu badań tych zagadnień. Wyniki badań potwierdzają, że wśród osób jąkających się występuje nadreprezentacja osób z odwróconą lub nieustaloną lateralizacją słuchową, przy jednoczesnym zachowaniu lewopółkulowego przetwarzania mowy. Zaznacza się także wyraźna zależność modelu lateralizacji słuchowej z nasileniem niepłynności. U osób z lewouszną kontrolą wypowiedzi występuje średnio dwukrotnie większa niepłynność.
    This article presents the results of the author’s research on the associations of auditory lateralisation disorders, mainly auditory attention, with the severity of speech fluency in people who stutter, in a group of 30 people. The problem is referred to in relation to the broader state of research on this issue. The results of the study confirm that among people who stutter there is an over-representation of those with reversed or indeterminate auditory lateralisation, while left-hemispheric speech processing is preserved. There is also a clear correlation of the auditory lateralisation pattern with the severity of disfluency. On average, individuals with left-ear speech control have twice as much disfluency.
    Źródło:
    Logopedia; 2022, 51, 2; 155-168
    0459-6935
    Pojawia się w:
    Logopedia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postępowanie logopedyczne w przypadku dzieci z niewielkim nasileniem niepłynności mówienia
    Speech-Language Therapist Procedure in Case of Children with Mild Speech Disfluency
    Autorzy:
    Woźniak, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035994.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-26
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    logopedia
    terapia logopedyczna
    niepłynność mówienia
    jąkanie
    speech and language therapy
    speech disfluency
    stuttering
    Opis:
    Artykuł podejmuje zagadnienie postępowania logopedycznego w przypadku dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, u których występuje niewielkie nasilenie niepłynności mówienia. Jest to ważny problem w praktyce logopedycznej, ponieważ niepłynność mówienia występuje w okresie rozwoju mowy u 5% dzieci. Jąkanie dotyczy tylko 1% i tylko w przypadku dzieci jąkających się napotykamy jasno określone procedury terapii. Praca logopedy z dziećmi z mniej nasiloną niepłynnością, odróżnienie niepłynności rozwojowej od patologicznej oraz odpowiednie działania terapeutyczne i profilaktyczne stają się zasadniczą kwestią terapii. W artykule omówiono zagadnienia podłoża niepłynności u dzieci, jej diagnozy oraz dalszych działań terapeutyczno-profilaktycznych.
    The article addresses the issue of speech-language therapy in the case of preschool and early school age children who have a slight severity of disfluency. This is an important problem in speech-language therapy practice, because disfluency of speech occurs in the period of speech development in 5% of children. Stuttering only affects 1% and only stuttering children encounter clearly defined therapy procedures. The work of a speech-language therapist with children with less severe disfluency, distinguishing between developmental and pathological disfluency, as well as appropriate therapeutic and preventive procedures become fundamental issue. The article discusses in turn the issues of the basis of children’s disfluency, its diagnosis and further therapeutic and preventive procedures.
    Źródło:
    Logopaedica Lodziensia; 2020, 4; 217-228
    2544-7238
    2657-4381
    Pojawia się w:
    Logopaedica Lodziensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zaburzenia płynności mowy – stan badań i praktyki logopedycznej na początku XXI wieku
    Speech Fluency Disorders – the State of Research and Speech-Language Therapy Practice at the Beginning of the 21st Century
    Autorzy:
    Woźniak, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/892677.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-27
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Logopedyczne
    Tematy:
    logopedia
    zaburzenia płynności mowy
    jąkanie
    giełkot
    speech and language therapy
    fluency disorders
    stuttering
    cluttering
    Opis:
    Artykuł jest próbą syntezy i uporządkowania najbardziej aktualnych danych na temat zaburzeń płynności mowy: jąkania i giełkotu. Rozpatrywane dane pochodzą zarówno z badań naukowych, opartych na najnowszych technikach diagnostycznych (np. fMRI, PET, badania audiologiczne), jak i refleksji nagromadzonej wokół praktyki logopedycznej. Wzięto pod uwagę czynniki predysponujące, wyzwalające i utrzymujące wyróżnione zaburzenia mowy, a także sposoby określania celów terapii osób z tymi zaburzeniami i sposoby jej prowadzenia. Wnioski wynikające z przeprowadzonej metaanalizy zebranych danych dowodzą istotnych zmian w teoretycznej i praktycznej perspektywie postrzegania jąkania i giełkotu. W przypadku jąkania zasadnicza zmiana dokonała się w rozumieniu przyczyn tego zaburzenia: obecnie powszechnie przyjmuje się, że przyczyna jąkania tkwi w mózgu. Artykuł omawia wnioski neuromorfologiczne i neurofunkcjonalne wynikające z wielu ostatnich badań. Terapia osób jąkających ma obecnie na celu dostosowanie się do oczekiwań klienta. Została omówiona w podziale na grupy wiekowe. W przypadku giełkotu również omówiono deficyty neuroanatomiczne leżące u jego podłoża, w tym głównie deficyty w okolicy obszarów czołowych lewej półkuli, odpowiedzialnych za planowanie motoryczne i kontrolę zachowania. W giełkocie stwierdza się głównie deficyty w zakresie kodowania gramatycznego: syntaktycznego i fonologicznego zdania oraz monitorowania wypowiedzi, co należy wziąć pod uwagę w terapii.
    The article is an attempt to synthesize and organize the most up-to-date data on speech fluency disorders: stuttering and cluttering. The analyzed data come from both scientific research based on the latest diagnostic techniques (e.g. fMRI, PET, audiological research) as well as the reflection accumulated around the speech-language therapy practice. The factors predisposing, triggering and maintaining distinguished speech disorders, as well as methods of determining the goals of therapy of people with these disorders and ways of its management were taken into account. Conclusions resulting from the meta-analysis of the collected data prove significant changes in the theoretical and practical perspective of stuttering and cluttering. In the case of stuttering, the fundamental change occurred in the understanding of the causes of this disorder: nowadays, it is widely accepted that the cause of stuttering is in the brain. The article discusses neuromorphological and neurofunctional conclusions resulting from many recent studies. The therapy of stutterers is now aimed at adapting to the client’s expectations. The therapy was discussed in the division of age groups. In the case of cluttering, the neuroanatomic deficits at its base are also discussed, mainly deficits in the frontal areas of the left hemisphere leading to motor planning and behavior control. In cluttering, there are mainly deficits in grammatical coding of sentences: syntactic and phonological and monitoring utterances, which should be taken into acount in the therapy.
    Źródło:
    Logopedia; 2018, 47, 2; 141-156
    0459-6935
    Pojawia się w:
    Logopedia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Techniki kształtowania płynności mówienia jako podstawa kompleksowej terapii jąkających się starszych dzieci i młodzieży
    Speech Fluency Shaping Techniques as the Basis of Combined Therapy of Older Children and Adolescents Who Stutter
    Autorzy:
    Woźniak, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/892897.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-30
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Logopedyczne
    Tematy:
    jąkanie
    terapia osób jąkających się
    kształtowanie płynności
    stuttering
    therapy of persons who stutter
    fluency shaping
    Opis:
    Głównym założeniem artykułu jest teza mówiąca, że kształtowanie płynności mówienia powinno być podstawą wszelkich metod kompleksowej terapii jąkających się dzieci i młodzieży, ponieważ podstawowym celem terapii w tym okresie jest uzyskanie stałej poprawy płynności mówienia. Przedmiotem rozważań jest analiza porównawcza sposobów kształtowania płynności mówienia. Mimo całkowitej świadomości wagi problemów psychologicznych i komunikacyjnych osób jąkających się problem różnych form psychoterapii czy terapii społecznej nie jest omawiany w artykule. Wnioski końcowe sformułowane zostały w odniesieniu do praktyki logopedycznej.
    The main assumption of the article is the thesis that speech fluency shaping should underlie all methods of combined therapy of children and adolescents who stutter because the fundamental goal of therapy during this period is to permanently improve speech fluency. The subject of discussion is a comparative analysis of ways of deve oping speech fluency. Despite the complete awareness of the significance of psychological and communication problems of persons who stutter, the problem of various forms of psychotherapy or social therapy is not discussed in the article. Final conclusions were formulated regarding logopedic practice.
    Źródło:
    Logopedia; 2019, 48, 1; 203-214
    0459-6935
    Pojawia się w:
    Logopedia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niepłynność mówienia u osób niepełnosprawnych intelektualnie
    Speech Dysfluency in Intellectually Disabled Persons
    Autorzy:
    Woźniak, Tomasz
    Sacewicz, Maja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/892853.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-27
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Logopedyczne
    Tematy:
    niepłynność mówienia
    niepełnosprawność intelektualna
    jąkanie
    giełkot
    oligofazja
    speech dysfluency
    intellectual disability
    stuttering
    cluttering
    oligophasia
    Opis:
    Artykuł podejmuje rzadko omawianą w literaturze logopedycznej kwestię występowania niepłynności mówienia u osób niepełnosprawnych intelektualnie. Opis i interpretacja diagnostyczna występowania zjawiska niepłynności mówienia u osób niepełnosprawnych intelektualnie ma istotną wagę z punktu widzenia teorii i praktyki logopedycznej. Prezentowany artykuł jest raportem na temat wyników badań w grupie 34 osób, których celem była przede wszystkim próba odpowiedzi na pytania: 1. Jaki jest odsetek osób z patologiczną niepłynnością mówienia wśród młodzieży i dorosłych z niepełnosprawnością intelektualną? 2. Jakie objawy niepłynności patologicznej pojawiają się u osób niepełnosprawnych intelektualnie najczęściej? 3. Czy u badanych osób wraz z niepłynnością występują inne symptomy towarzyszące, pozwalające na diagnozowanie jednostek zaburzeń mowy i zróżnicowane programowanie terapii? W dyskusji autorzy odnoszą się także do kwestii zależności płci i stopnia niepełnosprawności intelektualnej a nasilenia i typu występujących niepłynności.
    The article examines the question, rarely discussed in literature, of speech dysfluencies in intellectually disabled persons. The description and diagnostic interpretation of the occurrence of the speech dysfluency phenomenon in the intellectually disabled is highly significant from the standpoint of logopedic theory and practice. The present article is a report on the results of tests in a 34-person group, whose goal was first of all to answer the following questions: 1. What is the percentage of persons with pathological speech dysfluencies among intellectually disabled teenagers and adults? 2. Which symptoms of pathological dysfluency occur most often in the intellectually disabled? 3. In the tested subjects, do other accompanying symptoms occur with dysfluency, which enable diagnosing speech disorder entities and programming diverse therapies? The authors also discuss the question of the relationship between sex plus the degree of intellectual disability, and the intensity and type of dysfluencies.
    Źródło:
    Logopedia; 2017, 46; 255-266
    0459-6935
    Pojawia się w:
    Logopedia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena jakości życia dorosłych osób jąkających się
    Quality of life assessment for adults who stutter
    Autorzy:
    Woźniak, Tomasz
    Skibicka, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2165645.pdf
    Data publikacji:
    2022-07-18
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Logopedyczne
    Tematy:
    jąkanie
    jakość życia
    terapia logopedyczna
    dorosła osoba jąkająca się
    stuttering
    quality of life
    speech-language therapy
    adult person who stutters
    Opis:
    Jakość życia jest obecnie często wymieniana przez literaturę przedmiotu jako jedno z kluczowych zagadnień w opisie problemów, z którymi zmagają się dorosłe osoby z zaawansowanym jąkaniem i które muszą być uwzględniane przez badaczy i terapeutów, zarówno w deskrypcji zaburzenia, jak i programowaniu terapii. Ocena jakości życia w wielu badaniach dokonywana jest przy pomocy ogólnych kwestionariuszy, nieuwzględniających specyficznych problemów komunikacyjnych, psychologicznych i społecznych osób jąkających się. Tylko właściwe określenie zaburzonych kategorii jakości życia pozwoli na zaproponowanie terapii dostosowanej do potrzeb danej osoby. Artykuł zawiera propozycję narzędzia dedykowanego dorosłym osobom jąkającym się (DOJ), kwestionariusza oceny jakości życia DOJ oraz wnioski płynące ze wstępnych wyników badań dokonane przy pomocy tego narzędzia. Wyniki potwierdzają negatywny wpływ zaburzenia na jakość życia DOJ, ale jednocześnie pozwalają na stwierdzenie, że jąkanie nie musi mieć jednoznacznie negatywnego wpływu na życiowy sukces czy poczucie szczęścia. W dyskusji zawarto wskazania metodyczne i postulaty do przyszłych badań w omawianym zakresie.
    Quality of life is now frequently mentioned by the literature as one of the key issues in the description of problems faced by adults with advanced stuttering and which must be taken into account by researchers and therapists, both in the descriptiveness of the disorder and in the programming of therapy. The assessment of quality of life in many studies is done using generic questionnaires that do not take into account the specific communication, psychological and social problems of people who stutter. Only the correct identification of impaired quality of life categories will allow to propose a therapy tailored to the needs of a given person. The article includes a proposal of a tool dedicated to adult person who stutterers (APWS), the APWS quality of life assessment questionnaire, and conclusions from preliminary results of research conducted with the use of this tool. The results confirm the negative impact of the disorder on the APWS quality of life, but at the same time allow us to conclude that stuttering does not have to have an unequivocally negative impact on life success or happiness. The discussion includes methodological indications and postulates for future research in the discussed area.
    Źródło:
    Logopedia; 2022, 51, 1; 81-99
    0459-6935
    Pojawia się w:
    Logopedia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jąkanie a fobia społeczna – główne zagadnienia terapii biologicznej fobii społecznej
    Stuttering and Social Phobia – the Main Issues Relating to the Biological Therapy of Social Phobia
    Autorzy:
    Czernikiewicz, Andrzej
    Woźniak, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/892859.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-28
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Logopedyczne
    Tematy:
    jąkanie
    fobia społeczna
    terapia logopedyczna
    farmakoterapia
    stuttering
    social phobia
    speech-language therapy
    pharmacotherapy
    Opis:
    Artykuł przedstawia zależności między jąkaniem i fobią społeczną, towarzyszącą często jąkaniu. W pierwszej części przedstawiono wskazówki diagnostyczne dla fobii społecznej i jąkania. W drugiej części zaprezentowano efekty leczenia fobii społecznej przy użyciu leków psychotropowych, głównie z kręgu leków przeciwdepresyjnych, które to efekty przekładają się na redukcję, a w części przypadków nawet na ustąpienie objawów jąkania. Fakt ten nie oznacza ograniczania terapii osób jąkających się z fobią społeczną tylko do podawania leków. Perspektywa zaprzestania leczenia farmakologicznego i utrzymania stanu poprawy funkcjonowania psychicznego i społecznego pacjenta wymaga nawet stosowania równoległej terapii logopedycznej nastawionej na poprawę płynności mówienia.
    The article presents the relationship between stuttering and social phobia, which often accompanies stuttering. The first part presents diagnostic indications for social phobia and stuttering. The second part presents the effects of the treatment of social phobia using psychotropic drugs, mainly the antidepressants, which translate into a reduction, and in some cases even into the alleviation of stuttering symptoms. This fact does not mean limiting the therapy of people who stutter with social phobia to administering drugs. The prospect of discontinuing pharmacological treatment and maintaining the state of improving the patient’s mental and social functioning requires the use of a parallel speech-language therapy aimed at improving fluency of speaking.
    Źródło:
    Logopedia; 2018, 47, 1; 201-213
    0459-6935
    Pojawia się w:
    Logopedia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies