Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "judaism," wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Miejsca swoje i miejsca obce w przestrzeni domowej w wierzeniach religijnych
Familiar and unfamiliar places at home’s space in reliogious beliefs
Autorzy:
Sulima, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/398295.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
house
religion
culture
judaism
christianity
islam
Opis:
W każdej kulturze i w każdej społeczności religia odgrywała (i odgrywa) dużą rolę. Jej wpływ i oddziaływanie widoczne było również w architekturze i kształtowaniu wnętrz domów mieszkalnych, w których waloryzacja i podział przestrzeni stanowiły swoisty zapis reguł, wytycznych i praktyk religijnych. Prywatny obszar zamieszkania człowieka nie był przestrzenią jednorodną: były tam miejsca swoje i obce, nasycone świętością i codzienne – strefa profanum. Przestrzeń egzystencjalna - jak pisał Eliade - „nie jest jednorodna. Istnieje przestrzeń święta, brzemienna w znaczeniu, istnieją też inne, zwyczajne obszary przestrzeni.” Codzienne życie religijne Żydów skupiało się głównie w przestrzeni domowej, która w całości była (i jest) przestrzenią sacrum. Tradycja żydowska zatarła granicę oddzielającą profanum od sacrum, które w judaizmie nie posiadało tak sztywnych ram, jak ma to miejsce w pozostałych religiach. Podział na orbis interior i orbis exterior najbardziej daje się zauważyć w religii chrześcijańskiej, w której pojęcie domu występowało już u samych początków stworzenia świata. Aby zrozumieć istotę organizacji domostw wyznawców islamu, należy także wgłębić się w podstawowe założenia tej wiary. Islam, czyli religia „posłuszeństwa” wobec Boga, polega głównie na słuchaniu Jego Słowa, to znaczy na sumiennym przestrzeganiu przepisów Koranu, który zakazuje wizerunków, ikon i symboli Boga w domach. Sama księga jest już manifestacją wiary. Przestrzeń mieszkalna, podobnie jak wiele innych aspektów życia muzułmanów, dzieli się na część prywatną i publiczną albo męską i kobiecą. Tematem pracy jest ukazanie tradycyjnej przestrzeni domowej w trzech kulturach i religiach: judaizmie, chrześci-jaństwie i islamie. Choć różnią się one między sobą, warto podkreślić, że wszystkie opierają się na poczuciu tradycji i głęboko pojmowanym szacunku do swego miejsca zamieszkania.
In every culture and every community the religion had a significant influence. Its ascendancy has been seen also in architecture and creating homes’ interiors, where division the space has been definited by rules, rituals, principles and religious practices. The private human space hasn’t been homogeneous: there has been its own and unfamiliar places, sacrum and profanum sphere. The most it has been seen in christianity, where the idea of home occurred at the beginning of the world. Building the human abode has been appeal to the creation of the world. The tradition of judaism obliterate the border between sacrum and profanum. Jewish sacrum hasn’t have as rigid schemes as the other religions. The religious life has concentrated at homes space, which has been sacrum space as a whole. To understand the essence of the organizing homes in islam, we had to know the fundamental establishment this religion. The house, as many different aspect of Mussulmans life has been divided to public and intimate or men and woman space. This essay aims at presenting the influence of religion and faith on organizing the interior of the house in three cultures and religions: christianity, judaism and islam. In spite of different between each other, it is proper to stress that all of them are grounded on tradition and respect to human home.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2009, 1, 1; 67-78
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Islam wobec judaizmu i chrześcijaństwa – perspektywa Koranu
Judaism and Christianity according to Koran
Autorzy:
Stefaniuk, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480530.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
judaizm
chrześcijaństwo
islam
Koran
hadisy
Judaism
Christianity
Islam
Hadiths
Opis:
Stosunek islamu do judaizmu i chrześcijaństwa wynika przede wszystkim z treści tekstów źródłowych tej religii, tj. Koranu i hadisów. Poruszają one wiele kwestii związanych z „tymi, którym Księga została dana wcześniej”. Nie oznacza to jednak, że zagadnienia te stanowią zasadniczy temat Koranu. Odnosząc się do wyznawców judaizmu, Koran wspomina m.in. fakt zawarcia przez Boga przymierza z nimi. Jednocześnie głosi, że Żydzi nie zawsze dotrzymywali „swojej części” owego przymierza. Z kolei chrześcijanie określani są w Koranie jako wspólnota najbliższa muzułmanom. Wiele koranicznych fragmentów odnosi się do chrześcijan z aprobatą, m.in. wychwalając pewnych księży i mnichów. Z drugiej strony Koran utrzymuje, że świat chrześcijański odszedł od podstaw autentycznego Bożego objawienia, dokonując istotnych zmian w wierze oraz praktykach religijnych. Przykładem może być wiara w Jezusa jako Syna Bożego (według islamu: człowieka i proroka), co miałoby być tożsame z odrzuceniem monoteizmu i co na kartach Koranu oceniane jest zdecydowanie negatywnie.
Koran and Hadiths contain numerous references to “those whom the Book had been given earlier”. Koran mentions the covenant made by Jews with God, but states that the former sometimes did not stick to their obligations. Christians, on the other hand, are named as those who are the closest to Muslims. In many places they earn acceptance, even praise, for instance certain monks and priests. Nevertheless, Koran maintains that Christians have distorted God’s revelation and introduced serious changes into their doctrine and practices. The prime example of it is their faith in Jesus as the Son of God, who – according to Koran – was a man like all men, though a great prophet, and duly condemns it as rejection of monotheism.
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 1; 139-160
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Bezbożny sojusz”? populizm i wiodące religie monoteistyczne
“Unholy alliance”?: populism and the leading monotheistic religions
Autorzy:
Chrostowski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912272.pdf
Data publikacji:
2021-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
populism
religion
Judaism
Christianity
Islam
populizm
religia
judaizm
chrześcijaństwo
islam
Opis:
Populizm to jedno z największych wyzwań współczesności nie tylko w rozumieniu kulturowym, społecznym i politycznym, ale także religijnym. Niezależnie od tego, czy to judaizm, chrześcijaństwo lub islam, każda z tych religii wraz z jej symbolami, obrazami, metaforami i przypowieściami, jest narażana na mimowolny i „bezbożny sojusz” z populizmem, który wykorzystuje religię do osiągnięcia własnych celów na drodze politycznej manipulacji, potęgowania postaw antyimigranckich, dewaluacji innych grup społecznych, a także antyestablishmentu i antypluralizmu. Celem niniejszego artykułu jest zatem ukazanie relacji, jakie zachodzą pomiędzy populistyczną „ideologią o cienkim rdzeniu”, a głównymi religiami monoteistycznymi w ramach ideologicznego zawłaszczania religii przez populistów, które posiada każdorazowo jednakowy „punkt styczny”, tj. upolitycznienie religii i sakralizację polityki.
Populism is one of the greatest challenges of today not only in terms of culture, society and politics, but also religion. Whether it is Judaism, Christianity or Islam, each of these religions, with their symbols, images, metaphors and parables, are exposed to an involuntary and “unholy alliance” with populism, which uses religion to achieve its own goals through political manipulation, the intensification of anti-immigrant attitudes, the devaluation of other social groups, as well as anti-establishment and anti-pluralism. The aim of this article is therefore to show the relationship that exists between the populist “thin-core ideology” and the main monotheistic religions within the ideological appropriation of religion by populists, which each time has the same “point of contact,” i.e. the politicization of religion and the sacralization of politics.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2021, 2; 89-103
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analogie i genealogie modlitwy w trzech religiach monoteistycznych
Autorzy:
Marcinkowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669445.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
prayer
religion
monotheism
Christianity
Judaism
Islam
modlitwa
religia
monoteizm
chrześcijaństwo
judaizm
islam
Opis:
Prayer is one of the most essential expression of the cult existing in every religion. On account of differences taking place in individual religions, and also historical, geografical and cultural conditionings, the prayer donned different forms and means of expression. In this article there have been featured the analogies between prayer in Judaism, Christianity and Islam. The Israel’s prayer resulted from the fact of affiliation with jewish nation with which the God transacted the covenant. Perpetuating the conditions of this covenant constituted the guarantee for the believing human being that his prayer will be listened. The Christian prayer’s property is it’s giving direction to a person and Christ’s saving work; His mediation constitutes the guarantee of effectiveness therefore. Prayer in Islam constitutes one of the five pillars, meaning elementary obligations, which abiding is the condition of the salvation. In spite of the differences taking place in above-mentioned religions their common feature is taking a dialogue between man and the God and also the belief that requests directed to Him will be listened.
Modlitwa jest jednym z najistotniejszych przejawów kultu obecnym w każdej religii. Ze względu na różnice występujące w poszczególnych religiach, a także uwarunkowania historyczne, geograficzne i kulturowe, modlitwa przybierała różnorodne formy i środki wyrazu. W niniejszym artykule zostały ukazane analogie pomiędzy modlitwą w judaizmie, chrześcijaństwie i islamie. Modlitwa Izraela wynikała z faktu przynależności do narodu żydowskiego, z którym Bóg zawarł przymierze. Zachowanie warunków owego przymierza stanowiło w przekonaniu człowieka wierzącego gwarancję, że jego modlitwa zostanie wysłuchana. Właściwością modlitwy chrześcijańskiej jest jej ukierunkowanie na osobę i zbawcze dzieło Chrystusa; Jego pośrednictwo stanowi zatem gwarancję skuteczności. Modlitwa w islamie stanowi jeden z pięciu filarów, tzn. podstawowych obowiązków, których przestrzeganie jest warunkiem zbawienia. Pomimo różnic występujących w wyżej omawianych religiach ich wspólną cechą jest podejmowanie dialogu człowieka z Bogiem i przekonanie, że prośby skierowane do Niego zostaną wysłuchane.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2016, 35, 2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interreligious Dialogue in Jesus Christ
Dialog międzyreligijny w Jezusie Chrystusie
Autorzy:
Proniewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950539.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
religia
dialog międzyreligijny
chrześcijaństwo
judaizm
hinduizm
buddyzm
religion
interreligious dialogue
christianity
judaism
islam
hinduism
buddhism
Opis:
This article presents a critical reflection on the advancement of interreligious dialogue between Christianity, Judaism, Islam, Hinduism, and Buddhism. Considering the person of Jesus Christ as a common reference point provides another perspective on reconciliation as well as a means to bridge the differences that continue to hinder a communal experience of faith.
Artykuł nt. Dialog międzyreligijny w Jezusie Chrystusie zawiera krytyczną refleksję na temat stopnia zaawansowania w dialogu między religiami takimi jak: chrześcijaństwo, judaizm, islam, hinduizm, buddyzm. Uwzględnienie wspólnego punktu odniesienia do osoby Jezusa Chrystusa ma być kolejnym głosem w sprawie pojednania i sugestią w niwelowaniu różnic, które ciągle utrudniają wspólnotowe doświadczenie wiary.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2017, 16, 1
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Islam – religia czy ideologia?
Islam – a Religion or Ideology?
Autorzy:
Mrowiec, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/439921.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
świat arabski
terroryzm
islam
judaizm
chrześcijaństwo
cywilizacja islamska i zachodnia
Arab world
terrorism
Islam
Judaism
Christianity
Islamic and Western civilization
Opis:
Zrozumienie aktualnej sytuacji na Bliskim Wschodzie, wzajemnych relacji świata muzułmańskiego, a zwłaszcza arabskiego z cywilizacją zachodnią, problemów terroryzmu, wymaga poszerzenia wiedzy z historii judaizmu, chrześcijaństwa i islamu. Konieczna jest znajomość wartości, które niosą te religie oraz ich wpływu na procesy społeczne zachodzące w krajach arabskich i na Zachodzie, jak również zrozumienie relacji zachodzących między cywilizacją islamską a zachodnią. Artykuł składa się z trzech części. W pierwszej podjęto próbę zaprezentowania warunków społeczno-politycznych, w których powstał islam. W drugiej przedstawiono wkład islamu w rozwój cywilizacyjny, podobieństwa i różnice judaizmu, chrześcijaństwa i islamu. W trzeciej przeanalizowano konflikt cywilizacji zachodniej i umiarkowanego islamu z fundamentalistycznymi trendami islamu. Artykuł kończą rozważania na temat metod zniwelowania konfliktu cywilizacji muzułmańskiej z zachodnią.
Understanding the situation in the Middle East, interrelations between the Muslim world, and particularly Arab one, and the Western civilization, problems with terrorism, requires an extension of the knowledge of the history of Judaism, Christianity and Islam. Necessary is the knowledge of the values entailed by these religions and their impact on the social processes taking place in the Arabic countries and in the West as well as the understanding of the relations occurring between the Islamic and Western civilization. The article consists of three parts. In the first, the author attempted to present the socio-political conditions in which Islam had emerged. In the second, he presented the Islam’s contribution to the civilizational development, similarities and differences between Judaism, Christianity and Islam. In the third part, the author analysed the conflict of the Western civilization and the one of moderate Islam with the fundamentalist trends in Islam. The article concludes with considerations on the methods of eliminating the conflict between the Islamic civilization and the Western one.
Źródło:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula; 2018, 3(57); 79-99
2084-4689
Pojawia się w:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koran a tradycje religijne „ludzi Księgi”
The Qur’an and the Religious Traditions of the “People of the Book”
Autorzy:
Modras, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807376.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
apokryfy
chrześcijaństwo
islam
judaizm
Koran
ludzie Księgi
religia
tradycja
Apocrypha
Christianity
Islam
Judaism
the Qur'an
the People of the Book
religion
tradition
Opis:
Porównawcze studia Koranu wykazują pewne podobieństwa jego treści do wcześniejszych tekstów religijnych „ludzi Księgi”, czyli wyznawców judaizmu i chrześcijaństwa. Analiza tych paralelizmów pokazuje też różnice między nimi, tak że nie można uznać Koranu za zwykłą kompilację wcześniejszych pism. Muzułmanie uznają, że w tych pismach objawiło się etapami jedno Słowo Boga w różnych okresach ludzkości. Prawda Boża w nich zawarta uległa zniekształceniu, tak że potrzebne było nowe i doskonałe objawienie w postaci Koranu, by oczyścić poprzednie pisma z fałszu. Wiara w jednego Boga jest prawdą łączącą wszystkie objawienia. Nie powinno Mu się dodawać współtowarzyszy, ale okazywać Mu całkowite poddanie. Celem Koranu jest ukazanie ukrytego sensu poprzednich pism, tak by stały się pouczającym przykładem dla „obdarzonych rozumem”. Jest nim wiara w jedynego Boga, ostrzeżenie przed karą dla niewiernych oraz ogłoszenie radosnej nowiny idącym drogą prostą, wskazaną przez Boga w Jego ostatecznym objawieniu.
A comparative study of the Qur'an proves a similarity in its contents with the earlier religious texts of the “People of the Book”, that means the Jews and the Christians. An analysis of these parallelisms shows also some differences between them and does not allow to consider the Qur'an as a simple compilation of earlier Scriptures. Muslims recognize that one Word of God is revealed in them by stages in different periods of humanity. God's truth contained in them has been corrupted, so that a new and perfect revelation was necessary, that of the Qur'an, to purify the previous Scriptures from falsehood. The belief in one God is the truth uniting all the revelations. No partners should be set up with Him, but everyone must bow to His Will. The purpose of the Qur'an is to show the hidden meaning of the ancient Scriptures, so that they become an instructive example for “men endued with understanding”. It is the belief in one God, the warning of punishment for the disbelievers and the announcement of the good news to the followers of the right path indicated by God in His final revelation.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2013, 4, 3; 5-30
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’islam, une religion d’ascendance abrahamique?
Is Islam an Abrahamic Religion?
Islam, religia abrahamowa?
Autorzy:
Younès, Michel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480569.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Islam
Judaïsme
Christianisme
Coran
Hadiths
Thora
Bible
Muhammad
hérésie
islam
judaizm
chrześcijaństwo
Koran
Hadisy
Tora
Biblia,
herezja
Judaism
Christianity
Quran
Torah
heresy
Opis:
La lecture du Coran et des hadiths, paroles attribuées à Muhammad, procure généralement un sentiment contrasté. D’un côté on peut être frappé par la proximité entre ces textes et les traditions juives et chrétiennes. D’un autre côté, on perçoit des différences majeures, voire des traces d’une rupture catégorique. Selon la tradition musulmane, la proximité entre les religions dites révélées provient donc de la finalité inscrite dans le projet divin de création. Ce qui est commun vient de l’unique source divine, transmise fidèlement par Muhammad, la différence provient de l’oubli ou de la déviation. Qu’en est-il de l’approche chrétienne? Quel est le statut théologique de l’islam au regard de la foi chrétienne: est-ce une hérésie chrétienne ou bien une religion intimement liée au dessein salvifique de l’unique Dieu? Cet article examine les différentes positions et évalue leur portée théologique.
Lektura Koranu i Hadisów (słów przypisywanych Mahometowi) prowadzi do sprzecznych wniosków. Z jednej strony uderza analogia pomiędzy przesłaniem tych tekstów a tradycjami judaistyczną i chrześcijańską. Z drugiej zaś zadziwia fakt istotnych różnic, a nawet kategorycznego rozłamu pomiędzy wspomnianymi tradycjami. Według tradycji muzułmańskiej, podobieństwa pomiędzy religiami objawionymi wynikają z Bożego planu stworzenia. Źródłem zbieżności i jednomyślności tych religii jest sam Bóg – o czym wiernie pouczył Mohammed. Różnice pomiędzy religiami wynikają z ludzkich błędów i zaniedbań. Jakie stanowisko reprezentuje w tym względzie chrześcijaństwo? Jaki status przyznaje ono islamowi? Czy jest on chrześcijańską herezją czy też religią ściśle powiązaną z Bożym planem zbawienia? Niniejszy artykuł przeprowadza ewaluację poszczególnych stanowisk i analizę ich teologicznego znaczenia.
Study of the Quran and the Hadiths (sayings attributed to the Islamic prophet Muhammad) may lead to opposite conclusions. On the one hand, they contain striking similarities to the Judaistic and Christian holy texts. On the other hand, however, there are such profound differences that set the other two worlds apart. According to the received Muslim wisdom, the former are part of God’s plan for His creation. The latter are the result of human errors and negligence. Whatever the three religions have in common had come directly from God and was faithfully transmitted by the prophet Muhammad. What is the Christian stance on it? What is Islam in the Christian scheme of things? A christian heresy? Or a true religion, an integral part of God’s plan of salvation? This article provides an assessment of various opinions on the matter and their theological implications.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 275-293
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Państwo wpisane w depozyt religii. Przeobrażenia struktury terytorialno-religijno-etnicznej Izraela w kontekście oddziaływań międzynarodowych
The state written into the deposit of religion. Transformation of territorial – religious – ethnic structure of Israel in the context of interaction in the international relations
Autorzy:
Rykała, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/965688.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Israel
Palestine
Jews
Arabowie
Arabs
judaizm
Judaism
state
politico-historical region
Middle East conflict
islam
państwo
region
historyczno-polityczny
konflikt bliskowschodni
Izrael
Palestyna
Żydzi
Opis:
Izrael należy do tych państw, których położenie ma „wartość polityczną”. Znaczenie przypisywane obszarowi, który zajmuje, związane jest przede wszystkim z genezą i historią narodu żydowskiego oraz jego religią, w depozyt której Erec Israel została wpisana na trwałe i na zasadzie centralnego miejsca. Swoją „wartość geopolityczną” obszar ten zmienił wraz z pojawieniem się ludności arabsko-muzułmańskiej. Jej osiedle nie się stanowiło zwrot kulturowy w historii regionu. W artykule dokonano: 1) próby określenia relacji zachodzących między judaizmem a przestrzenią życia jego wyznawców, 2) przedstawienia geograficzno-politycznych i religijnych uwarunkowań życia Żydów w diasporze w kontekście odbudowy ich siedziby narodowej, 3) analizy przyczyn, przebiegu i konsekwencji zmian usytuowania geopolitycznego Izraela w powiązaniu z przeobrażeniami jego struktury terytorialno-religijno-narodowej, 4) określenia wpływu tych przeobrażeń na zachowanie uczestników stosunków międzynarodowych.
Israel belongs to the countries whose location has „ political value”. Though sma ll in term s of area and population, it is an important subject in the global political system. However, it does not owe this position to its activities in the international arena, measured by its participation in regional or local international structures. At the core of this situation is the geographical factor. Today it belongs to a group of factors de - termining the processes of international interactions (but not executing these processes), i.e. impacting them indirectly and creating reasons, not organis ing and initiating processes. Even though this factor is characterised by the relativity of its influence on international position and conduct of countries, stemming from the variability of its functions, it is also one of the most persistent factors. Wit h regard to Israel, it consists mainly of location (geopolitical location) and, paradoxically, given the aforementioned size of the country, its territory (borders) and the spatial, ethnic and religious diversity related to it. Due to its geographical loca tion between Europe, Africa and Central and Eastern Asia, the lands belonging to the modern Israel are well - placed to play a function of a natural bridge between cultures, nations, religions, languages. Despite this purpose, this area divides the Middle E astern countries instead of uniting them. Focusing the spatial and political behaviours of the countries in this region, it engages actors from outside the region into Middle - Eastern politics, including universal powers (able to act globally in all fields of international relations, e.g. the United States), sectoral powers (active in selected areas, e.g. Saudi Arabia) and regional powers (e.g. Egypt). The importance attributed to the said area, however, is associated primarily with the origins and history o f the Jewish nation (and state), as well as its religion, which gave this land to Israel for good and as a central location. The area, located at the intersection of important routes, elevated its „ geopolitical value” with the influx of Arab and Muslim pop ulation, whose settlement in the absence of exiled Jews was a real cultural turning point in the history of the region. The intersection of the most important religions, including Christianity, made this land a goal in expansion of European powers, determi ned to liberate it from the „ infidels” since the Middle Ages. This important stronghold was a place of interest for all regional powers, both in ancient and modern times. The well - established, over 1300 - year presence of Arabs in the region was shaken by th e immigration of Jews, well theoretically and politically grounded in Zionism, which lead to another fundamental change in the spatial, religious and ethnic structure of the area. A thickening network of Jewish settlements, the Holocaust, the compensation to surviving Jews, and finally the attempts by various powers to subjugate this politically „ unformed” territory resulted in the determination of part of the international community to normalise the issue of Jewish statehood. The success of establishing a national seat for Jews was accompanied by the defeat of the lack of the same decision for Palestinian Arabs. The division of Palestine, assuming the creation of the Jewish state, was rejected not only by its Arab inhabitants, but also by the neighbouring c ountries, becoming a hotbed of armed conflict between Jews and Arabs, which took on global repercussions. The failure to set the State of Palestine and unformed autonomy in the areas which are to be national seat for Palestinian Arabs result in the fact t hat the formation of Israel territory and its religious – national structure has not finished yet. The article has attempted to: 1) define the relations between Judaism and the life space of its believers, 2) present geopolitical and religious conditioning of life of Jews in diaspora in the context of the restoration of their national seat, 3) analyse the causes, the course and the consequences of changes in geopolitical placement of Israel in connection with the transformations of its territorial - religious - national structure, 4) define the impact of these transformations on the behaviour of the international relations participants.
Źródło:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej; 2014, 3; 97-149
2300-0562
2450-0127
Pojawia się w:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Certain cultural-religious specifics of health care “in the end of life” in the context of (white) bioethics and religious studies
O niektórych kulturowo-religijnych zagadnieniach opieki zdrowotnej „pod koniec życia“ w związku z (białą) bioetyką i religioznawstwem
Autorzy:
Kovaľová, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/324865.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
bioethics
medical ethics
health care
end of human life
Christianity
Judaism
Islam
religion
bioetyka
etyka medyczna
służba zdrowia
koniec ludzkiego życia
chrześcijaństwo
judaizm
islam
religia
Opis:
The article presents some specifics of health care provision, which are influenced by the cultural-religious background with the emphasis on the ethical problems and solutions relevant to the end of human life (therapy cessation, facilitate dying, use of analgesics, euthanasia etc.). In present plurastic world it is important that health professionals not only respected the personality of the person who is ill in the context of medical, doctor and health ethics (white bioethics) but also get and use knowledge and information from the religious studies as science about religions.
W artykule przedstawiono niektóre specyficzne zagadnienia opieki zdrowotnej, na które wpływa kulturowo-religijne środowisko, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień etycznych, związanych z końcem życia człowieka (zakończenie terapii, ułatwienie umierania, stosowanie analgetyków, eutanazji oraz in.). Dla współczesnego pluralistycznego społeczeństwa jest ważne, by personel zdrowotny brał pod uwagę osobowość chorego nie tylko w medycznym aspekcie opieki lekarskiej i zdrowotnej (białej bioetyki), lecz miał i stosował wiadomości oraz wiedzę również z religioznawstwa jako nauki o religiach.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2016, 94; 111-123
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Les fils d’Abraham à la croisée des chemins de paix
Sons of Abraham – at the crossroads of peace
Synowie Abrahama – skrzyżowanie dróg pokoju
Autorzy:
Poucouta, Paulin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480270.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
christianisme
islam
judaïsme
religions abrahamiques
Isaac
Ismaël
dialogue interreligieux
Christianity
Islam
Judaism
Abrahamic religions
Ishmael
interreligious dialogue
chrześcijaństwo
judaizm
religie Abrahamowe
Izaak
Izrael
dialog międzyreligijny
Opis:
Le dialogue interreligieux est aujourd’hui un véritable défi, particulièrement entre chrétiens et musulmans. Les événements récents semblent donner raison à ceux qui estiment que les religions sont plus sources de violence que d’unité et de paix. Pourtant, chrétiens et musulmans ne cessent de rappeler qu’ils sont tous fils d’Abraham, avec leurs frères les juifs. Sans être une solution miracle, revisiter ensemble notre héritage commun peut nous contraindre ne fût-ce qu’à nous interroger sur les raisons d’intolérances de plus en plus meurtrières. Puissent les figures d’Abraham et de ses deux fils, Ismaël et Isaac, aux destinées différentes mais complémentaires, aider juifs, chrétiens et musulmans à devenir des artisans de réconciliation. Témoins de vérité, de justice et de paix, ils nous feront oublier ces images horribles de massacres qui obscurcissent aujourd’hui nos univers. Alors, ils pourront former ces communautés abrahamiques qui tractent le monde vers la paix.
Interreligious dialogue is fast becoming quite a bit of a challenge, especially for Christians and Muslims. Recent events seem to be confirming the view that religions give rise to violence rather than peace. Nonetheless, Christians and Muslims insist that they - along with their Jewish brothers - are sons of Abraham. Perhaps, yet another analysis of our common heritage will not bring about any miraculous solutions to the existing problems; but it may dispose us to examine the reasons behind ever more bloody intolerance. Perhaps, Abraham and his two sons, Isaac and Ishmael, with their differing though complementary fates, may teach Jews, Christians and Muslims how to be messengers of peace. Those witnesses to the truth, justice and peace will help us to erase from our memories the images of massacres, which so obscure our vision of the world today; they will help the Abrahamic communities to direct the world onto the path of peace.
Dialog międzyreligijny staje się dzisiaj prawdziwym wyzwaniem, zwłaszcza dla chrześcijan i muzułmanów. Ostatnie wydarzenia wydają się potwierdzać tezę tych analityków, którzy uważają, że religie są raczej źródłem przemocy niż pokoju. Tymczasem chrześcijanie i muzułmanie konsekwentnie deklarują, że są - razem z ich braćmi żydami - synami Abrahama. Ponowna analiza naszego wspólnego dziedzictwa być może nie przyniesie cudownego rozwiązania zaistniałych problemów, ale z pewnością skłoni nas do rozpatrzenia przyczyn coraz bardziej krwawej nietolerancji. Być może figury Abrahama i jego dwóch synów, Izmaela i Izaaka (różne, ale dopełniające się przeznaczenia) wskażą żydom, chrześcijanom i muzułmanom, jak stać się zwiastunem pokoju. Owi świadkowie prawdy, sprawiedliwości i pokoju dopomogą nam wymazać z pamięci obraz strasznej masakry, który przyciemnia dzisiaj naszą wizję świata; dopomogą wspólnotom pochodzenia abrahamowego skierować świat na drogę pokoju.
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 1; 299-317
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DIALOG KULTUR NA PRZYKŁADZIE DWUDZIESTU ODSŁON MIĘDZYNARODOWEGO FESTIWALU MUZYKI SAKRALNEJ GAUDE MATER W CZĘSTOCHOWIE (1991-2010)
DIALOGUE OF CULTURES ON THE EXAMPLE OF THE TWENTY VIEWS OF THE INTERNATIONAL FESTIVAL OF SACRED MUSIC GAUDE MATER IN CZĘSTOCHOWA (1991-2010)
Autorzy:
Łukaszewski, Marcin Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/566596.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
chrześcijaństwo
Częstochowa
dialog
festiwal Gaude Mater
islam
judaizm
kultura
muzyka sakralna
sacrum
Christianity
Czestochowa
the dialogue
the festival Gaude Mater
Islam
Judaism,
culture
sacred music
sacred
Opis:
The paper describes the phenomenon of multiculturalism at the International Festival of Sacred Music Gaude Mater in Częstochowa. The festival has been running since 1991. It includes a variety of artistic events, most of them sacred music concerts (Gregorian chant, early music, Orthodox, Polish music from all historical periods, and premieres). The festival also promotes the musical culture of Jasna Góra. The special feature of the festival is its multiculturalism involving the presentation of non-Christian sacred music. In the years 1991-2010, the festival featured Jewish, Muslim, Egyptian, and African music. The dialogue between cultures also facilitates connections between high and mass culture. This is accomplished through various combinations of gospel, jazz, pop elements with classical music. In addition, the attempts of dialogue between different cultures furnish a number of non-musical events, such as theatre performance, arts exhibitions, and conferences.
Źródło:
Ars inter Culturas; 2014, 3; 53-67
2083-1226
Pojawia się w:
Ars inter Culturas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityczny oddźwięk Deklaracji o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate
The Political Response to the Declaration on the Relation of the Church to Non-Christian Religions Nostra Aetate
Autorzy:
Górzna, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619610.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the Second Vatican Council
Declaration on the Relation of the Church to Non-Christian Religions Nostra Aetate
interreligious dialogue
Islam
Judaism
Sobór Watykański II
Deklaracja o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate
dialog międzyreligijny
islam
judaizm
Opis:
The opening of the Catholic Church to dialogue with other religions has its source in the Second Vatican Council (1962-1965), which inmany documents expressed the positive attitude of the Catholic Church to non-Christian religions. It was a special landmark event in the history of the Catholic Church. The author presents a conciliatory document, which proposes that the faithful of the Church should establish a dialogue with the followers of different religions to respect the values present in these religions. The Declaration on the Relation of the Church to Non-Christian Religions Nostra Aetate began the process of the re-orientation of the Church towards the followers of different religions, among others Islam and Judaism, which are based on the belief in one God (monotheism). Particular attention should be paid to item 3 of this Declaration, which emphasizes that the Catholic Church has regard for the followers of Islam and item 4, which contains the formulation of the Jewish responsibility for deicide and raises the painful issue of anti-Semitism, but not for political reasons. Through the Declaration, a lot of Catholics have changed their approach towards the followers of other religions. This document is a testimony confirming the special concern of the Church about establishing friendly relations with the followers of different religions, among others Islam and Judaism. The author is convinced that the document contributes to the peaceful coexistence of religions, which should work towards peace between nations.
Otwarcie Kościoła katolickiego na dialog z innymi religiami ma swoje źródło w Soborze Watykańskim II (1962-1965), który w wielu dokumentach wyraził pozytywny stosunek Kościoła katolickiego do religii niechrześcijańskich. Był wydarzeniem szczególnym i przełomowym w dziejach Kościoła katolickiego. Autorka przedstawiła dokument soborowy, który proponuje, aby wierni Kościoła nawiązali dialog z wyznawcami różnych religii, aby szanowali wartości obecne w tych religiach. Deklaracja o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate rozpoczęła proces reorientacji Kościoła wobec wyznawców różnych religii m.in. islamu i judaizmu, której podstawąjest wiara w jednego Boga (monoteizm). Należy zwrócić uwagę zwłaszcza na numer 3. tej deklaracji, który podkreśla, iż Kościół katolicki z szacunkiem odnosi się do wyznawców islamu oraz numer 4., który zawiera sformułowanie zdejmujące z Żydów odpowiedzialność za Bogobójstwo, porusza bolesną sprawę antysemityzmu, jednak nie z pobudek politycznych. Dzięki Deklaracji wielu katolików zmieniło podejście do wyznawców innych religii. Ten dokument jest świadectwem potwierdzającym szczególną troskę Kościoła o nawiązanie przyjaznych relacji z wyznawcami różnych religii m.in. islamu i judaizmu. Autorka jest przekonana, iż dokument przyczynia się do pokojowego współistnienia religii, które powinny podjąć służbę na rzecz pokoju między narodami, co stanowi o jego politycznym wymiarze.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2015, 1; 191-203
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Joseph Ratzinger jako „wdzięczny” kozioł ofiarny w świetle publikacji tygodnika „Der Spiegel”
Joseph Ratzinger as a “suitable” scapegoat in the light of publications of the weekly “Der Spiegel”
Autorzy:
Romejko, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558952.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Benedykt XVI
René Girard
homoseksualizm
inkwizycja
islam
Jan Paweł II
judaizm
Kongregacja Nauki Wiary
nadużycia seksualne
Joseph Ratzinger
teologia wyzwolenia
Benedict XVI
the Congregation for the Doctrine of the Faith
homosexuality
inquisition
Islam
John Paul II
Judaism
liberation theology
sexual abuse
Opis:
Wypracowana przez René Girarda teoria mimetyczna jest narzędziem mającym zastosowanie w badaniu kwestii literackich i religijnych. Można je także z powodzeniem wykorzystywać w interpretowaniu zjawisk społeczno‑politycznych. Dał tego przykład sam Girard podejmując się wyjaśnienia relacji francusko‑niemieckich w XIX i XX w. Centralne kwestie podejmowane w teorii mimetycznej to: naśladowanie, przemoc, ofiara i kozioł ofiarny. W niniejszym artykule z mimetycznego punktu widzenia została zaprezentowana osoba Josepha Ratzingera/Benedykta XVI w kontekście publikacji niemieckiego tygodnika „Der Spiegel”. Oskarżając papieża o działanie, które generuje liczne ofiary, czyni się jego samego (świadomie lub nie) prawdziwym kozłem ofiarnym współczesności.
René Girard’s mimetic theory is a research tool applicable in literature and religion. It can also be successfully used in the interpretation of socio‑political phenomena. Girard himself gave an example by taking an explanation of Franco‑German relations in the 19 th and 20 centuries. Central issues of themimetic theory are: imitation, violence, victim and scapegoat. In this paper Benedict XVI is presented from the mimetic point of view in the context of the publication of the German weekly “Der Spiegel”. The pope is accused of causing many victims and at the same time he is created (intentionally or not) a real scapegoat of the modern times.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2013, 32; 221-254
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog ad intra i ad extra Kościoła w Polsce
Dialog ad intra and ad extra of the Church in Poland
Autorzy:
Wielebski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038187.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dialog ad extra i ad intra
II Sobór Watykański
Ecclesiam suam
Gaudium et spes
parafialne i diecezjalne rady duszpasterskie
ekumenizm
niewierzący
judaizm
islam
Kościół w Polsce
ad extra and ad intra dialog
Second Vatican Council
Gaudium et Spes
diocesan and parish pastoral councils
ecumenism
unbelievers
Islam
Judaism
Church in Poland
Opis:
Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym II Soboru Watykańskiego wzywa wszystkich ludzi do rozwijania dialogu w myśl zasady: „niechaj w sprawach koniecznych panuje jedność, w wątpliwych wolność, we wszystkich zaś miłość” (KDK 92). Pięćdziesiąta rocznica opublikowania tego dokumentu jest dobrą okazją do przyjrzenia się Kościołowi w Polsce pod kątem realizacji wezwania do dialogu w aspekcie ad intra i ad extra. Autor szuka odpowiedzi na pytanie, w jakim stopniu wskazania Magisterium Kościoła powszechnego zawarte w nauczaniu II Soboru Watykańskiego i encyklice Ecclesiam suam Pawła VI, dotyczące istoty i zasad prowadzenia dialogu, znajdują odzwierciedlenie w polskiej rzeczywistości, zarówno w nauczaniu Kościoła, jak też w codziennej praktyce. Najpierw przedstawia on istotę i rodzaje dialogu, następnie ukazuje, jak powinien wyglądać dialog w świetle wybranych tekstów Magisterium Kościoła powszechnego. Następnie ukazuje, jak nauczanie dotyczące dialogu jest realizowane przez Kościół w Polsce w wymiarze dialogu ad intra (diecezjalne i parafialne rady duszpasterskie) i dialogu ad extra (ekumenizm, islam, judaizm, niewierzący), aby w końcu przejść do wniosków i postulatów pastoralnych.
The Pastoral Constitution on the Church in the Modern World resulting from the Second Vatican Councilappeals to all people for developing the dialog in accordance with the following rule: Hence, let there be unity in what is necessary; freedom in what is unsettled, and charity in any case (GS 92). The 50th anniversary of issuing this document is a great opportunity to take a good look at the Church in Poland in the context of performing the dialog both ad intra and ad extra. The author is seeking an answer to the question to what extent the directions of the Magisterium of the Catholic Church included in the teaching of the Second Vatican Council and the Encyclical Ecclesiam suam of Paul VI concerning the essence and rules of carrying on the dialog are reflected in the Polish reality, both within the Magisterium and the everyday practice. First, he introduces the general character and types of the dialog, and, next, he presents how the dialog should be carried on, basing on the chosen texts of the Magisterium of the Catholic Church. Then, he presents, how the teaching about the dialogue is done by the Church in Poland, both in the ad intra (diocesan and parish pastoral councils) and ad extra context (ecumenism, Islam, Judaism). Finally, the author discusses his conclusions and pastoral postulates.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 51-74
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies